Vu SU EMfl Maandag 7 Augustus No. 184, 49e Jaargang. 1911. Gemeentebestuur, Feuilleton. Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel Van tien goeden ouden en den beteren nieuwen tijd. Brieven uit dejlofsfad. ~aaax. VL1SS1NGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÊN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Ctroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon» en Feestdagen. BEKENDMAKING. Periodieke verkiezing van vijf leden patroons en vijf leden-werklieden van de Kamer van Arbeid voor de Bouwbedrijven en voor de Me taalbewerking te Viissingen. Burgemeester en wethouders van Viissingen Overwegende dat in de Kamer van Arbeid voor de Bouwbedrijven op 3 December a. s. en in die voor de Metaalbewerking op 30 November a. s. de plaaisen zullen zijn openge vallen van de 5 ieden-palroons en de 5 leden werkliedengezien de be schikking van den Minister van Land bouw, Nijverheid en Handel van den 28 Juli 1911 brengen ter algemeene kennis dat de periodieke verkiezing van vijf leden-patroons en vijf leden-werk- iieden van de Kamer van Arbeid voor de Bouwbedrijven en voor de Metaal bewerking alhier zal plaats hebben op Maandag 28 Augustus 1911 dat de eventueele herstemming zal plaats hebben op Maandag 4 Sep tember 1911; en dat de stembureaux zullen zitting houden ten Raadhuize van des voormiddags 11 tot des na middags 3 .uur, dat voor leden-pa troons en leden-werklieden der Kamer van Arbeid voor de Bouwbedrijven in de raadzaal en dat voorleden patroons en leden-werklieden der Kamer van Arbeid voor de Metaal bewerking in de Trouwzaal. Viissingen, 31 Juli 1911. Burg. en Weth. voornoemd VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris W1TTEVEEN. Die niet meer tot de verstokte be houders behooren, wier getal geluk kig sterk aan het afnemen is, die zullen erkennen dat onze tijd er een is van vele voorrechten, welke tot dankbaarheid stemmen. Dit is geen geneeskundig artikelmaar ook leekengedachten h ;bben op dit gebied hare waarde, omdat zij bewijzen dat over 't algemeen over die zaken meer wordt nagedacht dan vroegeren dit is ook zeer noodig. Zóo zien wij bv. in onzen tijd, hoe niet alleen lij ders aan een besmettelijke ziekte af zonderlijk worden verpleegd, maar zelfs personen uit de omgeving, wanneer ze, zonder zelf ziek te zijn, bacillen, die de ziekte veroorzaken bij zich hebben, in afzondering worden gehouden, en dan komen wij er toe, 45.) „Dan moesten we maar vertrekken," zeide de man en zij gingen de kamer uit naar de gang. Godfrey's valies s,ond al in het rijtuig en de oude, grijze bediende, Williamson, stond er naasl en hieid het portier open. „Dag Williamson" zeide Godfrey, »'k weet, dat ik gerust alles aan jou kan overlaten." „Dat kunt u, mijnheer," antwoordde de man eenvoudig, en zich voor de eerste maal van zijn leven die vrijheid veroorlovende, legde hij zijn hand op den arm van zijn meester en voegde er bij„De hemel zegene u, mijnheer en brenge u spoedig weer tot ons terug," Toen reed het rijtuig de laan af en Godfrey was op reis naar de gevan genis, Gedurende het grootste gedeel vergelijkingen te maken met'hetver- ledene, toen de gasthuisverpleging nog in een kwaden reuk stond en ieder thuis verpleegd werd, tot groots schade voor hem zelf en zijn omge ving. Dan zien wij ook hoeveel de particuliere vrijheid bij ai die voor- rechten van den nieuweren tijd moet inboeien, maar komen tevens lot een beter inzicht van de beteeksnis der particuliere vrijheid, die geen vrijheid meer is wanneer het belang van het algemeen er aan wordt opgeofferd. In onze jeugd dronk men op de dorpen niets anders dan regenwater. Het weid in open, toen nog iooden goten opgevangen en naar een re genbak geleid^ met stof, rotten le bladeren en ander vuil. De goot was dikwijls verstopthet water bleet in die iooden goot staan en kreeg door de aanraking en werking van een en ander een pikanten smaak. We von den het lekker en misschien zouden we het nu ook nog lekker vinden maar we weten nu dat het beter is om het gevaarlijke goedje maar niet met onze magen in aanraking te brengen, anders dan in gekookten of gezuiverden toestand; eti de Iooden goten hebben we sinds lang door andere vervangen. Toen we over die dingen nog minder nadachten en daarom minder voorzorgsmaatregelen namen, over vielen ons ook wel eens zomers zoo ais die van 1911; dan was er wa tergebrek en kwamen er van elders groote schuiten water, die men per emmer koopen kon. Dat gaf vrij wat getob en ellende; daargelaien nog het gehalte en de behandeling van deze koopwaar. De manier waarop we onze melk thuis kregen, muntte vooral uit door gebrek aan voorzorgen. Ze werd rondgebracht in open emmers, die aan een juk werden gedragen, zoo dat stof en vuil, ongehinderd hun spelletje kon spelen en een hevige regenbui er voor kon zorgen, da! de melk niet al te zwaar was In dien tijd vond men het bespottelijk, dat er aanmerking op den smaak van de melk gemaakt werd. Hiermee willen we nu niet zeggen, dat de melkvoorziening heelemaal in orde is. Vooral op het platte land, waar het aan een waakzaam oog wel eens ontbreekt, wordt er ook nu soms wat vreemd mee omgesprongen. Dat zal zoolang duren, tot alle boeren en melkverkoopers die hoogte van ont wikkeling hebben bereikt, dat een reine behandeling van hun waar hun tot een tweede natuur geworden is. in de steden komen we al aardig vooruit en er is een heele afstand lusschen het zindelijke wagentje van de melkinrichting en de open emmers van het op zich zeif heel nette melkmeisje. te van hun tocht naar het station spraken geen vari beiden een woord. De een had te veel te denken om een gesprek te beginnen, terwijl de ander, die medelijden had met zijn gevangene, zich in zijn smart niet aan hem wilde opdringen. Toen zij aan het station kwamen, merkten zij, dat zij nog eenige minuten tijd hadden. Zij liepen dus het perron op en neer, in afwachting van den sneltrein. Toen deze het station binnenreed, zochten zij een ieege coupé uit, waarin zij tot Londen konden blijven zitten. Toen zij Easton hadden bereikt, namen zij een rijtuig en reden regelrecht naar Bow Street, waar Godfrey Henderson van Detwich Hall te Detwich, offici eel werd beschuldigd van den moord op Teresina Cardi, een schilder's model. Nadat aan de gebruikelijke vormen was voldaan, werd hij naar een kamer gebracht in een ander gedeelte van het gebouw. Daar werd de deur achter hem gegrendeld en voor het eerst in zijn leven was hij een gevangene. Den volgenden morgen vroeg werd hem het bezoek van twee heeren aangekondigd. Het bleken de heeren TELEFOONNUMMER 10 Bbonn®men#-fiduerfenfïëh op zesr uoordeeiige uoorwaardsn Hoe stond het voorheen met de woningen In den bloeitijd der bed steden hebben wij niet meer geleefd. Het was algemeen gebruikelijk dat de menschen zich en familie opsloten in zoo'n nauw hok, waarvan soms nog wel de deuren 's nachts gesloten werden, nadat ze 't overdag ook al waren geweest. Toen eenmaal de ledikanten regel werden, hingen de menschen er toch nog dikke gordijnen over, plus een hemel, zoodat lichten lucht er al evenmin in konden door dringen. Als iemand in die dagen 's nachts het raam van zijn kamer op een kier iiet staan, werd dat ongeveer beschouwd als een poging tot zelf moord. Later hebben we althans gezorgd voor een beetje licht en vervolgens ook voor de lucht. De versterkende en zuiverende invloed van het zonnelicht kon toen tot zijn recht nomen. Met de open ramen wil het echter nog niet erg vlotten, vooral n:et 's nachts. Verbeteringen komen trouwens niet met zevenmijlslaarzen maar toch is het jammer, dat men de open ramen pas leert verdragen en vervolgens waardeeren, als er lijders aan tuberculose en dergelijken in huis zijn. In vele woningen, en volstrekt niet-alleen in de kleine,'golft ons een duffe lucht legensprekend bewijs dat de bewoners aan de frissehe buitenlucht den toegang voet voor voet betwisten. Vooral de mooie kamer, waar alles gewreven en ge poetst is,daar kun je toch zoo maar het vuil en de stof van de siraat niet in laten Die kamer moet schoon blijven voor Zon- en feestdagen en in de week behelpt men zich met achter kamer of keuken. De mooie kamer bestond in onze jeugd en tegenwoordig heeft ongeveer ieder een salonmaar 't staat toch vast dat, als iemand zich gedurende zes dagen het gebruik van een ge deelte van zijn huis ontzegt, de overige ruim'.e vrij duur betaald wordt. Boven dien, poetsen, wrijven en schoon houden zijn zeer goede eigenschap pen maar toch dan aiieen, wanneer niet het vrije gebruik van de voor werpen er om nagelaten wordt. En dan, met al dat poetsen en schoonhouden van allerlei voorwerpen wordt het schoonhouden van het eigen lichaam wei eens vergeten. Is dat soms een nutteloos voorwerp Men kan bezwaarlijk in alie huizen badkamers hebben. Onredelijke ei- schen mag men niet stellen en het is trouwens ook niet noodig. Over 't algemeen wordt voor de reinheid van het lichaam wel iets meer gedaan dan voorheen, wat wei te danken is aan de meerdere bekendheid van de rege len der gezondheidsleer, aan de voorschriften onzer geneeskundigen en den eisch van de besturen der gasthuizen, om voor de verpleging Devereux en Codey, de advocaat, te zijn. „Het is werkelijk een treurige ge schiedenis," sprak mijnheer Devereux, terwijl zij elkaar de hand schudden. „Ik kan je niet zeggen, hoe vreeselijk ik het voor je vind. Maar gelukkig 1 wij weten, dat je onschuldig bent, en zijn vast besioten ja onschuld aan het licht te brengen 1" Zij gingen zitten en de advocaat, die had zitten rondkijken in de ka mer, die hij ongetwijfeld al meermalen gezien had, begon hem te bestormen met vragen, die Godfrey zoo goed mogelijk trachtte te beantwoorden. Toen zij vertrokken waren, werd hij aiieen gelaten totdat het tijd was naar het gerechtsgebouw te gaan. Hij werd er heen gevoerd in een nj'uig, onder geleidde van een paarf! use agenten, om een mogelijke ontvluchting te beletten. Toen hij het gebouw bereikt had, zag hij, dat de zaal propvol was. Theodoor Fensden zat op de plaats voor de getuigen bestemd, maar mijn heer Devereux bemerkte, dat hij net vermeed Godfrey's oogen te ont moeten. een flinke reiniging te ondergaan. De toekomst schijnt in dit opzicht te wijzen in de richting van het gebruik van badhui zen. De propa ganda daarvoor kan veel goeds doen. Uit een statistiek zagen wij dat in een bevolkingscentrum van 80.000 zielen, in het heetst van den zomer maar 2000-douche baden per week werden genomen. Wat moet het dan wel op andere tijden zijn Maar hier is het ook weer het oude zuurdeeg, dat nog nawerkt, want de buren durven er wel kwaad van te spreken, als ean huismoeder naar het douche-bad gaat En hoeveel kans is er toch niet dat juist de. vrouw die dit doet, man en kinderen ook tot het nemen van een bad zai kunnen bewegen Ziedaar dan wat over den goeden ouden en den beteren nieuwen tijd. Als v/e de zindelijkheid van den ouden tijd kunnen vereenigen met de betere inzichten en zorgen van den nieuwe ren tijd, dan zal op den duur uit die harmonie wel iets goeds geboren worden. Hoe warm het was ik behoef het u heuseh niet te vertellen en eigenlijk is het ook overbodig u te verzekeren, dat ontelbare Hagenaars de stad zoovee! mogelijk zijn ont vlucht om verkwikking te zoeken aan den oever dar Noordzee. Sche veningen heeft het enorm druk gehad, veel te druk om nog aanlokkelijk te mogen heeten, want het is toch heusch geen genot en geen verfris- sching om, als haringen in een ton, opeengepakt te zitten in tegen elkaar geperste z.g.n. windstoelen, op een strand waarvan het weinige onbedekte zand de felie zonnestralen oogver blindend weerkaatst. Dat er op zulke dagen een zeer druk gebruik wordt gemaakt van de baden, ligt voor de hand, maar men kan nu eenmaal niet den geheelen dag in zee blijven en die verkwik king is dus slechts tijdelijk. Zaligde lieve jeugd, die, Je al of niet schamele naaktheid ternauwernood bedekt, den ganschen dag in't water rondploetert. Hun voorbeeld verlokt zelfs menige oudere om zich over te geven aan een meer of minder naar de hoogte uitgebreid „pootjes-baden", waarbij de betrekkelijkheid der moraal af doende wordt gedemonstreerd", want nergens anders dan aan het strand zouden beide seksen zicii in letter lijken zin zóó ver aan elkander dur ven bloot gaven. De dames hebben overigens op dit gebied altijd nog een streepje voor op de heeren, want de dikwijls zéér ver ontbloote halsjes der schoonen bekoren op zulke dagen het manne Op éen uitzondering na had alles betrekkelijk een kalm verloop. Dat was toen de nachtportier sprak over Godfrey's verwilderd voorkomen, toen hij Donderdagavond in het hotel te rugkwam deze mededeeiing veroor zaakte eenige opgewondenheid. Hij verklaarde, dat mijnheer Henderson, die in het hotel gelogeerd had en dien hij nu in de gerechtzaal terugzag, in den nacht van den moord tusscheri kwart over twaalf en half een, in het hotel teruggekomen was. Zijn vreemd uiterlijk was hem, den portier, dade lijk opgevallen. In antwoord op de vraag hoe hij er dan wel uitzag, ant woordde hij, dat zijn gezicht doods bleek en een angstige uitdrukking in zijn oogen geweest was. Op mijnheer Henderson's verzoek had hij wat bran dewijn voor hem gehaald en, daar hij er den volgenden morgen woorden over gehad had met den oberkellner, was dat feit goed in zijn herinnering ge bleven. Na hem werd de koetsier opge roepen, die hen van de Strand naar Burforü Street had gebracht. In ant woord op de hem gestelde vragen verklaarde hij, dat de persoon nu in lijke geslacht minder dan gewoonlijk hoofdzakelijk wekken ze jaloezie, nog verhoogd door de sterk poreuse a jour kousen en de hyper-luchtige stof der elegante toiletjes. In luchtig heid winnen de dames het ver van de heeren, zeifs van de dapperste strandleeuwen die met een wit-flanei- lon pantalon op veroveringen uit trekken. De verschillende eet- en drinkge- legenheden zullen stellig goede zaken hebben gemaakt, in de café's aan den strandmuur en op 't Gevers Deynootplein was vaak geen plaatsje meer te veroveren en 't is zeifs voor gekomen, dat er geen glazan genoeg waren om aile dorstigen ie laven. De hotels hebben het ook drukvooral schijnen er veie Amsterdammers te logeeren, nu de diphtheritis-vrees de menschen uit Zandvoort heeft ge jaagd. Het groote aantal landgenooten moet een vergoeding zijn voor het dit jaar minder drukke bezoek van vreemdelingen. Vooral 's Zondags, ais Jan en alle man naar Scheveningen trekt, ontel bare vaders en moeders met nog on telbaarder kroost en even ontelbare „chacuns" met hun „chacunes", vooral dan is 't alleronaangenaamst druk. Zóó ver kan men het strand niet langs of de duinen niet dóór zwoe gen of men ziet steeds een gewemel van allerlei slag van menschen om zich heen, luierend, plassend, stoeiend, etend, drinkend, vrijend 't Is je zuiverste vrijheid en je reinste natuurlijkheid midden in de van ouds ais van God geroemde vrije natuur, die er intusschen niet genietbaarder op wordt, al geniet ook een iegelijk er op zijn eigen wijze. Men zou zich echter vergissen, als men meende dat er uitsluitend geno- ien wordt. Er wordt ook hard ge werkt, en men krijgt medelijden met de arme stakkers, waaronder vele kinderen, die met bier, limonade, chocolade en andere verfrisscbingen door de heete, mulle duinen sjouwen om een armzalig daggeldje te ver dienen. Werkelijk, dat is zuur ver diend geld en dit gaoloeter van arme menscnen steekt wel scherp af bij het weeide-vertoon der moderne bad plaats. Gelijkheid van alle menschen is een utopie, maar de ongelijkheid is in onze maatschappij tóch wel erg groot. Dit is éen van de vele dingen, die men in Scheveningen kan leeren bepeinzen. Het meest heb ik echter medelijden gekregen met de paarden en ezels, die door brooddronken dagjesmen- schen, vooral opgeschoten jongens en jonge mannen, worden gebruikt om hun levensvreugde op bot te vieren. Men wordt al naar, als men de arme dieren daar zielig op een de zaal aanwezig, hem aangeroepen had en dat de overledene slechts met tegenzin in het rijtuig scheen te zijn gestapt. Maar de ander had er haar toch toe overgehaald en hij had hen naar het huis in de bewuste straat gereden. Hij had het lijk herkend en wilde er een eed op doen, dat ook de persoon in de zaal dezelfde was. Daarna werd de politieagent onder vraagd, die voorbijgekomen was, even voordat Godfrey van Teresiria afscheid had genomen. Hij herinnerde zich, dat hij hen te zamen gezien had,.en vond het een vreemde plaats voor éen heer op dat uur. Zij hadden zijn aandacht getrokken, omdat het meisje schreide, teiwijl de heer eenigszins zenuwachtig scheen. Daar. zijn hulp niet was ingeroepen, had hij geen recht gehad tusschenbeide te komen en was verder geloopen. in antwoord op een hem gedane viaag verklaarde hij, dat hij met kon zeggen, of de man het huis binnen gegaan was of niet. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1