Zakken
MEID.
Zaterdag
27 Mei
Klsinhandel
fëfilleerd
Feuilleton,
f 0,40
- 0,45
1,50
f 0,13
»0,15.
49e Jaargang,
1911,
11 sens.
f. Beêrs ?z-
t Meisje
liödelbnrg
BINNENLAND.
tegevende
Engelsche
sluitend met
No 124
VAN DEN HAK OP DEN TAK.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
ïRZEIL vraagt voor
;en 11a 7 uur Kou-
eneden de 16 jaar.
.traat No. 5.
van af 2 uur in
te soreken.
*5!©©©©f
59
[IEYAAR' 51
HAAG. g
Bezoek van de Koningin aan het
Belgische Hof.
Het „Hbl. v. Antwerpen" schrijft:
Er is teeds gemeld, dat het inzicht
beslaat in hoogere kringen, de ont
vangst van koningin Wilhelmina, te
Brussel, minstens zooveel luister en
praal bij. te zetten ais het geval was
bij de aankomst van keizer Wilhelm
en president Fallières. Hierbij wordt
aangemerkt dat het bezoek van koning
Albrecht en Koningin Elisabeth aan
Nederland's vorstin te Amsterdam
bijna in familiekring geschiedde, wat
er dan ook de hartelijkheid van ver
hoogde. Te Brussel heeft men, zoo
verneemt de „Vlaamsche Gazet", an
dere bedoelingen.
Men gaat hier, naar wij vernemen,
van de gelegenheid gebruik maken,
om de welgemeende vriendschappe
lijke gevoelens van België tegenover
Nederland te luchten, te bewijzen,
dat, zoo Amsterdam bij de ontvangst
van het Belgisch vorstelijk paar be
wezen heefl dat oude veeten vergeten
waren en gedempt de bron van twist,
Brussel niet ten achter wil staan in
het betuigen zijner sympathie aan het
Nederlandsche volk, in den persoon
van het loot van Oranje
Uit de ontvangst èn het onthaal
der Nederlandsche vorsten in België's
hoofdstad zal blijken dat zoo staat
kundig beleid het samengaan en de
verstandhouding tusschen de twee
broedervolkeren nog in den weg
staal, de volksmassa aan dezen oever
van den Moerdijk voor de zaak is
gewonnen en het tot zijne hoogste
betrachting behoort, van woorden tot
daden te zien overgaan.
Het Totalisator-verbod.
Zooals bekend is, heeft de minister
in de Eerste Kamer medegedeeld,
mede te willen werken aan de we
derinvoering van dentotalisator, indien
er een voorstel daartoe kwam uit de
I Tweede Kamer. Voor zoover uit de
i Tweede Kamer thans echter verluidt,
is de kans op een voorstel uit die
Kamer zeer gering. Mocht er iemand
zijn, die met het voorstel zou willen
komen, dan is het onwaarschijnlijk,
dat dit op die wijze een meerderheid
van stemmen zal krijgen. Nu de wet
eenmaal door de Eerste Kamer is
aangenomen, is de kans op weder
invoering zoo goed als verkeken.
Militiewet.
De Haagsche correspondent van
de „Tel." meldt
Sinds eenigen tijd gaan er geruch-
I len, dat een deel der rechterzijde met
name de anti-revolutionnaire fractie,
openbare behandeling der militie-
I wet dezen zomer zou willen doen
O—
57.)
„En hoe ontzettend, als dat zoo
mijn leven lang moet duren!"
„Koertik bid je, houd opJe
woorden verscheuren mij het hart
„Arme Wambold Nog nooit is de
'dele daad van een trouw vriend zoo
slecht beloond geworden als deze.
Hoe edel heb je gehandeld. Als in
fee zaak nog iets troostends te vin
den is, dan is het dat ik in uw plaats
"id, want als ik Jane Gray niet ge
duwd had dan hadt gij het gedaan
„Om uwentwil spijt het mij, dat
Jet zoo niet gebeurd is, KoertIk
"oud niet zoo streng aan mijn prin
cipes vast als gij. Ik neem de zaken
luchthartiger op, en zooals je weet,
Ve'en houden mij voor lichtzinnig. Ik
sou mij er gemakkelijker door heen
^slagen hebben."
„Neen Erik, dat zou je niet. Ik ken
plaats hebben. De Kamer moest dan
desnoods maar in Juli of Augustus
vergaderen. Van betrouwbare zijde
wordt verzekerd, dat inderdaad het
plan zou bestaan, een dergelijk voor
stel te doen. Wij gelooven evenwel
niet, dat het kans van siagen heeft.
Zijn wij goed ingelicht, dan is bo
vendien de inhoud van hst voorloopig
verslag, dat over eenige dagen ver
schijnt, van dien aard, dat een spoe
dige verschijning van het antwoord
buitengesloten is.
Wijziging der Arbeidswet.
De Vereeniging Nationaal Comité
in zake wettelijke regeling van Vrou
wenarbeid heeft zich met een adres
gewend tot de Eerste Kamer, ver
zoekende haar sanctie niet te ver-
leenen aan de wijziging der Arbeids
wet, die door de Tweede Kamer is
aangenomen.
Het verzoek van het Nationaal Co
mité wordt in een memorie van toe
lichting breedvoerig verdedigd
Voorts heeft de vereeniging zich
gewend tot de Koningin met een
adres, waarin wordt aangevoerd
„van oordeel, dat het op 5 April
jl. door de Tweede Kamer der Staten-
Generaal aangenomen wetsontwerp
tot wijziging van de Arbeidswet, het
welk den arbeid van mannelijke per
sonen boven 17 jaar geheel vrij laat,
voor volwassen vrouwen daarentegen
een aantal belemmerende bepalingen
bevat, in hooge mate inbreuk maakt
op de persoonlijke vrijheid der vrouw
om te arbeiden en haar, bepaaldelijk
door de thans aangebrachte wijzi
gingen, de gelegenheid ontneemt om
op voet van gelijkheid met mannelijke
werkkrachten te concurreeren in be
drijven, waarbij zij de handhaving
dier gelijkheid voor de vrouwen van
het uiterste belang acht;
vertrouwende dat deze bepalingen
ook de goedkeuring van Uwe Majes
teit niet kunnen wegdragen en ook
doot Uwe Majesteit in strijd zullen
worden geacht met de vrijheid en
rechten, waarvan de bescherming len
aanzien van aile, dus ook van de
vrouwelijke onderdanen, bepaaldelijk
bij art. 52 der Grondwet, aan de
Kroon is toevertrouwd,
„verzoekt Uwe Majesteit eerbiedig
Haar bewilliging aan bedoeld wets
ontwerp, zoo dit door de Eerste Kamer
mocht worden aangenomen, niet te
verleenen."
De tekst van het Wien Neerlandsch
Bloed.
Het is bekend, dat de tekst van het
Volkslied van Tollens in den laaisten
tijd meermalen is gewijzigdmen
vond er bezwaar in, van een „vorst"
te zingen, nu er een Koningin regeert.
Het Comité voor Enheid in den Volks-
je h.irt beter dan je het zelf kent."
Het gesprek werd hier afgebroken
door de komst van een bediende, die
naar de verdere wenschen der heeren
kwam vernemen. Wambold zeide, dat
hij in het hotel bleef overnachten. Hij
kreeg een kamer onmiddellijk naast
die van zijn vriend.
Op Wambold's verlangen deden
de beide vrienden nog een wande
ling in het heerlijke beukenwoud zij
keerden tegen tien uur terug en gin
gen ter ruste. Op de wandeling ver
meden beiden angstvallig om weer
op de pijnlijke zaak terug te komen.
Koert was buitengewoon kalm en
goedsmoeds; hij scheen een besluit
genomen te hebben, dat de rust in
zijn binnenste deed terugkeeren.
Hij bracht Erik naar diens slaapka-
kamer, wenschte hem goeden nacht
en scheidde van hem met een hand
druk.
Geheel gekleed legde Wamboid zich
te bedhij wilde elk oogenblik van
den nacht gereed zijn om naar zijn
vriend te ijlen.
In de aangrenzende kamer hoorde
hij Koert geruimen tijd heen en weer
loopen, doch onbemerkt verviel hij
VLISSINGSCHE COURANT
De deur ging open en daar stond
de hotelhouder met een brief in de
hand.
„Pardon, mijnheerzeide hij„ik
kom hier op last van den heer Von
Bergbaupt. Mijnheer is vannacht in
stilte vertrokkenhij verzoekt u wel
om verschooning. Al het overige vindt
u in dezen brief."
Verbluft nam Erik den brief aan,
bedankte den hotelhouder en opende
het couvert zoodra hij alleen was. De
brief luidde
„Mijn waarde vriend Wambold
„Ik begin mijn brief met een har
telijk vaarwel. Schrik niet. Ik denker
niet aan, mij het leven te benemen
neen, ik ga naar mijn vrouw
ja, Erik, ik reis mijn vrouw na om
aan haar zijde mijn lot te ondergaan.
Ge weet om welke reden ik overtuigd
ben, dat er thans tusschen mij en Jane
geen klove meer bestaat. Ik sta thans
ver beneden haarik zal mijn best
doen om van haar vergiffenis te ver
werven. Deze reden drijft me echter
het minst aan tot dezen stap neen,
ik wil niet loochenen ik word voort
gedreven door de liefde tot mijn aan
gebeden vrouw. Het is onbegrijpelijk,
hoezeer ik haar bemin. Ondanks alies
kan ik haar niet verlaten, ik behoor
haar tot in den dood. Je bent getuige
geweest van mijn kwellingen, je kunt
nu eenigszins begrijpen dat mijn
waanzinnige liefde tot Jane slechts
zal ophouden als mijn hart niet meer
klopt."
„Als ik gelijk een eerlijk rechter
over mij zeiven moet oordeelen, Erik,
dan spreek ik zonder schroom het
schuldig uit. En nu ik mijn eer ver
loren heb, acht ik mij zeiven geen
schot kruit meer waard. Als Jane den
erbarmelijken, latten briefschrijver nog
in genade wil aannemen, dan wil ik
met haar naar de woestenijen van
Noord-Amerika trekken om daar een
nieuw leven te beginnen.
„Om zoo te zeggen, ga ik dus voor
u en aile vrienden deze wereld ver
laten en zuilen elkander nooit weder
zien vTaag mijn mama uit mijn naam
vergiffenis; ik kan niet anders han
delen. God zegen je, mijn edele,
trouwe vriend Moge het je gelukken,
mij spoedig te vergeten."
Langen tijd staarde Wambold voor
zich uit zonder eigenlijk iets te zien,
(Wordt vervolgd.)
TELEFOONNUMMER 10.
D. van Rietvelde, de Amsterdam-
sche redder van drenkelingen, is al
weer gelukkig geweest. Thans heeft
hij voor de 64ste maal iemand uit
het water gehaald een 14jarig
Bbonnements-fidyertenfiën op
in een onrustige sluimering, waarin
verwarde droomen hem kwelden.
Hij ontwaakte even na middernacht
en keek op zijn horloge hoe laat het
was. Hij stapte zacht het bed uit,
liep op de teenen naar het venster en
zette dat open. De lucht was bewolkt
en nu en dan vielen er eenige drop
pels regen. Uit het beukenwoud steeg
een sombere nevel ophet was een
nacht om recht droefgeestig gestemd
te worden. Daar scheen een koets
van het hotel weg te rijden. Het ge-
druisch der wielen smoorde in het
zand. Een enkele maal knalde de
zweep het gerammel det paardentui
gen kon men onderscheiden.
Dat alles kwam den officier zeer
geheimzinnig voorop de teenen
sloop hij in de gang en luisterde aan
de deur van Koerts kamer.
Alles was daar stil en daarom keer
de Erik terug, denkende dat Koert in
een gezonden slaap was gevallen. Hij
ging weer te bed en sli p rustig in.
De zon stond reeds hoog aan den
hemel, toen er bij Erik aan de deur
werd geklopt.
„Kom binnen, Koert!" riep hij en
sprong het bed uit.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
'etters en clichés naar plaatsruimte.
^.ang neemt in zijn bundeltje van 20
''ederen ook het Volkslied op; deze
liederen worden zoo mogelijk afge
drukt met origineelen tekst en toon
zetting, en zoo lag het voor de hand
ook bij het „Wien Neerlandsch Bloed"
bij het oude te blijven. Toch gevoelde
men het bestaan der moeilijkheid
ten slotte besloot het Comité zich te
wenden tot Hare Majesteit zelve met
het verzoek, in deze te willen
beslissen. Hierop mocht het comité
namens de Koningin vernemen, dat
Hare Majesteit van meening is, dat
wijzigingen in een volkslied geen
aanbeveling verdienen, teneinde daar
voor zeer dringende redenen aanwe
zig zijn, en dat het niet wenschelijk
is, een volkslied te blijven veranderen
naar gelang der tijdsomstandigheden.
Hare Majesteit zou daarom liever zien
dat de tekst van het Nederlandsche
Volkslied van Tollens ongewijzigd
bleef. In het bedoelde boekje, dat
ongeveer half Juni zal verschijnen,
wordt derhalve de oorspronkelijke
tekst van Tollens gehandhaafd.
Luchtvaart.
meisje uit Den Helder, dat te Amster
dam logeerde, en fietsende op de
Keizersgracht te water geraakte,
waarschijnlijk doordat zij het stuur
kwijt raakie. Het meisje was reeds
zinkende, toen Van Rietvelde haar
bemerkte onmiddellijk begaf hij zich
gekleed te water en mocht er in
slagen het meisje te redden en ook
het rijwiel op 't droge te brengen,
't Ongeval liep goed af. Hulde aan
den moedigen redder
Ook te Chicago, op een groot
plein, was het publiek getuige van
een spannend tooneeluit de eerste
verdieping van een huis hoorde men
een gillend geroep om hulp, een
venster werd stuk geslagen, een
jonge vrouw verscheen, zeer opge
wonden een touwladder werd neer
gelaten, de vrouw klom af in de
grootste haast en werd gevolgd door
een jongen man. Maar terwijl beiden
nog tusschen hemel en aarde klau
terden, verscheen een tweede manne
lijke gestalte, met een dolk gewapend,
die in de hoogste woede schreeuw
de „Ha trouwelooze, gij moet ster
ven
Ontzettend niet waar? Ook het
publiek was ontzet, maar angst en
schrik maakten plaats voor komische
verassing en verontwaardiging tege
lijk, toen bij het verschijnen der po
litie de „drie dramatische per
sonen halt tnaakten en de mijnheer
met de dolk met duidelijke stem riep
Mijne dames en heeren Dit is een
tooneel uit een boeienden roman,
waarvan de X Y Z krant heden
avond het eerste nummer geeft."
Zulk een reclame wordt toch weer
zinwekkend.
De reclame is vindingrijk, getuige
ook de broekrokreclame te Leipzig.
Hier is het aan caféhouders, die
vrouwelijke bedienden in broekrok
gekleed in hun dienst hebben, ver
boden, dit in openbare aankondigin
gen bekend te maken. Maar de her
bergiers weten dit verbod te ontdui
ken door hun advettentiën met al
lerlei geheimzinnige teekens, bijv.
xx of samen te stellen, 't Pu
bliek snapte blijkbaar die teekens
wel, want de aankondigingen hadden
het gewenschte gevolg, dat de 1*
kalen steeds vol zaten. Evenwel
volgde nu een bekeuring door de
politie van deze iooze heibergiers.
'n Ander dames-kleedingstuk, een
gewone zomerjapon, is oorzaak ge
weest, dat van een bloeiende, vreed
zame plaats, de laatste twee jaar de
helft der bevolking naar elders is
veitrokken. Hoe dat mogelijk was?
Ik zal het u vertellen. Bedoelde stad
is de stad Tupelo in Missisippi.
Daar kwam, nu drie jaar geleden, de
vrouw van den burgemeester in een
allerliefste lichte zomerjapon aan het
station. Daar was juist een locomo-
zeer uoordeeiige uoormaarden
De Commissarissen der Koningin
hebben aan de burgeineesiers bericht,
dat de minister van oorlog aan zijn
ambtgenoot van binnenlandsche zaken
het volgende heeft medegedeeld
De landing van Duitsche luchtbal
lons in de nabijheid van het fort Pan-
nerden en de vesting Willemstad, als
mede de omstandigheid, dat in deze
ballons ptntografische toestellen wer
den medegevoerd, waardoor de mo
gelijkheid niet uitgesloten is, dat van
de vestingwerken photografische op
namen zijn genomen, heeft mij aan
leiding gegeven, om in overleg met
den minister van justitie de aandacht
van de stelling-commandanten te ves
tigen op art. 430 van het wetboek
van strafrecht, hetwelk strafbedreiging
inhoudt tegen dengene, die, zonder
verlof van het bevoegd gezag, eene
opneming doet van eenig militair
werk.
De militaire autoriteiten moeten in
verband hiermede, zoodra een lucht
schip in de nabijheid van eenig mili
tair werk wordt gezien, de politie
autoriteiten van de plaatsen, waar
het luchtschip vermoed wordt te zul
len landen, onmiddellijk telegraphisch
of telephonisch waarschuwen, waarna
deze politie-autoriteiten een onder
zoek kunnen instellen en naar be
vind van zaken handelen.
tiet bezig rook en roet de lucht in te
blazen en met de mooie japon was
het in minder dan geen tijd gedaan.
De burgemeestersvrouw stelde een
eisch tot schadevergoeding in, deze
werd geweigerd, waarop de gemeente
raad een verordening uitvaardigde,
waarbij strenge straften werden ge
steld op het veroorzaken van rook,
roet en vonken binnen het gebied
van de stad. Dat was het noodlottig
begin van den ondergang, want om
deze straffen te onlgaan, moest de
spoorwegmaatschappij ten slotte haar
station naar elders verplaatsen. Al
spoedig volgde ook de administratie
gebouwen en herstellingsplaatsen, en
als gevolg daarvan verhuisden weer
talrijke ambtenaren en werklieden, in
dienst van de maatschappij, naar de
nieuwe woningen, welke de maat
schappij in den omtrek van het
nieuwe station had laten bouwen,
riet onmiddellijk gevolg daarvan was
het vertrek van bakkers, slagers,
kruideniers, schoen- en kleermakers
en nog een aantal neringdoenden.
Zoo komt het, dat de bevolking van
Tupelo op het oogenblik tot de helft
is verminderd en dat door een simpele
bedorven zomerjapon.
Een dame uit Amsterdam kwam
dezer dagen ook te pas, maar de
afloop v/as gelukkiger. Zij wandelde
in het schoone Valkhof te Nijmegen,
toen een heer op haar toetrad en haar
op de meest hoffelijke wijze een
gouden horloge met ketting aanbood.
Stom van verbazing aanvaardde de
dame het geschenk. Maar de milde
gever ging voort en stelde haar ach
tereenvolgens ter hand een beurs en
eenige sieraden en ten slotte een
briefje een nota van zich zelve,
van haar handschoenleverancier. Een
aardig intermezzo. Nu begreep de
dame onder het wandelen was haar
taschje ongemerkt opengegaan en de
dame had alzoo den inhoud als de
kruimpjes brood van Klein Duimpje
langs haar weg gestrooid. Met een
vriendelijken dank aan den vinder
die zelfs zijn naam niet wilde op
geven, eindigde dit intermezzo.
Evenmin als deze vinder een be
looning erlangde, wilde de bekende
clown van het Nouveau Cirque te
Parijs, de neger Chocolat, die 27 jaar
lang de Parijzenaars met zijn grappen
vermaakte, honorarium aanvaarden,
wanneer hij in groote ziekenhuizen
voor arme, zieke kinderen optrad
om deze op te vroolijken. Dit was in
zijn viije uren zijn liefste werk en
hierdoor had hij het hart van dui
zenden gewonnen.
Zelfs heeft hij zich dit veld van
arbeid uitdrukkelijk voorbehouden,
nu hij na 27 jaren dienst afscheid
van het publiek heeft genomen. Bij
gelegenheid van dit afscheid is Cho
colat benoemd tot ridder van het
