ilburg.
Vrijdag
Jk
i, sforf
N. R.
kf, *ijf
ikheid
brug
CHERMEN,
Gemeentebestuur»
Feuilleton,
ENS.
illeerd 8
AAG.
aulo,
ulo.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
fibonnemenfs-Bduertentiër! op zeer uoordealige uoorivaarden
BINNENLAND»
VAN DEN HAK OP DEN TAK.
il
YAAR" 0
mat
valen ge-
delijk ge-
erd hebt,
het nog
de over-
jaren ge-
mermans,
k (N. B.)
ns „Ge-
ende aan
d gaande
t, en ver-
aanhou-
pijn, de
:t minste
pijn ver
middelen
P mij, en
sliep en
I het 1c-
k besloot
eens met
n. Bij de
henstraat
op en ik
eb gehad,
i werden
De Abdij-
een aan-
f-, longr.
eiUaam
/erwaar-
ken voor
krijgbaar.
E
No 106
49e Jaargang.
1911
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post l.SO.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAM DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
*7
J!
ADVERTENTlEN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts fiveemaal berekend. Qroote
'etters en clichés naar plaatsruimte.
LANDWEER.
Zakboekjes.
De Burgam. van Vlissingen
Gelet op de aanschrijving van
den Commissaris der Koningin
in deze provincie, brengt ter
kennis van de in deze gemeente
wonende verlofgangers van de
landweer van alle lichtingen be
nevens van hef reserve-perso
neel, dat zij hunne zakboekjes
ten spoedigste, uiterlijk 8 ME!
1911 ten raadhuize, bureau militie,
moeten inleveren.
Vlissingen, 1 Mei 1911.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Hofberichten.
Klokke halfvier gisternamiddag zijn
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins in open rijtuig door de Paleis
laan naar het slation Apeldoorn ge
reden ter ontvangst van hertog Johan
Albrechivan Mecklenburg-Schwerin,
regent van Brunswijk, en zijn gemalin.
Een vrij talrijke, steeds aangroeiende
menigte bleef voor het paleis de te
rugkomst afwachten. De trein, waar
mede de hooge gasten kwamen, had
14 minuten vertraging. De achterste
wagon werd afgehaakt en naar het
eerste perron gereden. Na een harte
lijke begroeting reden H. M. de Ko
ningin en de hertogin in het eerste
rijtuig, en in het tweede rijtuig, met
twee schimmels bespannen, de Pi ins
en de hertog paleiswaarts. Een zeer
talrijk publiek juichte het Koninklijk
en het hertogelijk echtpaar hartelijk
toe.
De versterking van Vlissingen.
in „Blackwood's Magazine" van
Maart li. komt onder het opschrift
„de strategische positie in de lage
landen" een artikel voor waarin ook
de „de versterking van Vlissingen"
wordt besproken.Na al hetgeen omtrent
deze quaestie uit het buitenland
nog onlangs uit de Fransch'e Kamer
van afgevaardigden tot ons kwam,
doet weldadig aan het zeer onpartij
dig standpunt door den (onbekenden)
Engelsehen schrijver ingenomen.
Op den voorgrond stelt hij dat
„de handhaving der neutraliteit en
der onafhankelijkheid van Holland"
voor het Vereenigd Koninkrijk
sedert den groei van het Duitsche
Rijk, als land-, zee-, en handelsmo-
gendheden van nog gröoter belang
is dati de- handhaving der neutraliteit
39.)
„Maar wat zou daarmee gewon
nen zijn, als de jonge vrouw naar
Parijs ging vroeg mevrouw Von
Reidersdorf. „Gelooft ge dan, mijn
heer Morris, dat zij den terugweg
naar hier niet zou vinden
„In onze dagen is de reis naar
Parijs nauwelijks de moeite waard
om er over te spreken, zelfs voor
een alleen-reizende dame", antwoord
de de advocaat met een fijn lachje.
„Op de moeite aan die reis verbon
den, doel ik ook niet, maar ik ge
loof dat - die reis naar Parijs voor
mijn vriend Koert Von Berghaupt
van groote beteekenis zou zijn, aan
gezien hij daardoor een grondige
reden tot echtscheiding zou ver
krijgen."
De laatste woorden van den ad-
vocaal overbluften de dames geheel
en der onafhankelijkheid van België.
Maar, zoo laat het artikel bijna
onmiddellijk daarop uitkomen, een
soortgelijk belang heeft ook Duitsch-
land.
I11 de ee-ste plaats omdat z ifs een
zoo machtig Rijk de N derlandsche
strijdkrachten niet geheel ais „quantité
négiigeable* kan aanmerken, ia de
tweede plaats omdat in een lahgdu-
rigen Europeeschen oorlog het nautale
Holland de redding zou worden voor
den oosteiijken nabuur, in aanmer
king genomen, dat in dit geval de
Rotti rdamsche en andere Nederland-
sche hayens open zonden blijven
voor het onzijdige scheepsverkeer.
Immers, de verbonden Fransch-En-
gelsche zeemacht zou voldoende in
staat zijn, den toegang tot de Duit
sche havens te beletten. Een derge
lijke redeneering troffen wij reeds
jaren geleden aan in een artikel,
waarin deze zaak van dit zelfde stand
punt werd bezien door een Duitsch
generaal.
Van strategisch standpunt acht
Dlijkbaar de schrijver in „Black
wood's" een invasie van Belgisch
grondgebied, door Duitsche troepen
bovendien voor deze moer loonend,
ingeval van een oorlog van dat land
met het verbonden Frankrijk en En
geland. Hij acht de Maasversterkin
gen, in verband met de openliggende
Ardennen, onvoldoende om dien in
val te keeren.
Samengaan van Fransche en En-
gelsche strijdkrachten moet geschie
den, zoo betoogt hij verder, niet
door landing te Ostenóe of te Zee-
brugge, of door de Schelde te for-
ceeren, maar door in een der Fran
sche havens (Cherbourg, Duinkerken
enz.) aan wal te gaan en op die
wijze aan de macht van den bond
genoot in Champagne en Lotharingen
de hand te reiken. Concentratie, geen
verdeeiing der krachten is noodig
om den tegenstander, die de Belgi
sche neutraliteit heeft geschonden,
terug te werpen.
Merkwaardig is ten slotte de ze
uitlating.
„Het aanheffen vanj beklag tegen
hei voornemen van Holland, om
batterijen aan de monding der Schelde
op te werpen, staat gelijk met het
geven van een wenk, dat wij zeiven
niet zouden aarzelen inbreuk te
maken op de Nederlandsche neutra
liteit.
„Dit. is een houding, die een volk,
waarmede wij de beste betrekkingen
moeten trachten te onderhouden
werkelijk kan verbitteren, in plaats
van er tegen te protesteeren, dat het
iets zal gaan doen, om zich zelven
te beschermen, móesten wij derge
lijk protest iaten hooren tegenover-
Belgen, omdat deze' in dezelfde rich
ting te weinig doen."
zij zagen elkander met de grootste
verbazing aan.
„Ge zijt een zeer behendig advo
caat, mijnheer Morris Als de jonge
vrouw de echtelijke woning verlaat
en alleen naar het buitenland reist,
levert dat zeker een gegronde reden
tot echtscheiding op. Maar geioort
ge dat Jane tot zulk een reis zou
kunnen besluiten Zij gaat niet naar
Parijszij verlangt veel te levendig
naar een ontmoeting met haar
man."
„ik geloof stellig, dat zij dadelijk
vertrekt als zij verneemt dat Koert
Von Berghaupt te Parijs toef!."
„Ik begrijp u niet, mijnheer. Waar
om zou mijnheer Von Berghaupt naar
Parijs gaan
De advocaat scheen ongeduldig te
worden, na zijne bedoelingen niet
dadelijk begrepen werden. Hij keek
op zijn horloge en stond op.
„Het is mijn tijd om heen te
gaan over weinige uren moet ik
op reis naar Londen. Van ganscher
harte hoop ik dat deze zaak voor
beide partijen op een bevredigende
wijze wordt geschikt. Hoe verstandi
ger en bedaarder de vrienden van
Ontwerp-Militiewet.
Men verwacht dat de Militiewet
dezen zomer nog niet in behandeling
komt in de Tweede Kamer. Bij de
bespreking in de safdeelingen zijn
zooveel beswaren geileken, dat er
een zeer verstrekkend onderzoek
noodig is van de hoofdpunten van
het ontwerp. In het bijzonder moeten
hier genoemd de militaire werkers,
de vrijstelling der kostwinners en de
kaderaanwijzing. Met de beantwoor
ding van het voorloopig verslag
zuilen zoovee! weken heengaan, dat
het zittingsjrr reeds iang verstreken
is, ais de memorie van antwoord
verschijnt.
Het gegoten Huis.
Een gebeurtenis van een zeer
groote beteekenis, een gebeurtenis
die allicht de inieiding kan zijn van
een revolutie, zoowel op economisch
als op esthetisch gebied, heeft gis
teren zooais reeds in het kort
onder „Laatste Berichten" in ons
vorig nummer is gemeld te Sant
poort piaats gehad. Daar heeft men
het eerste huis „gegoten", dat op de
gebeele wereld op deze wijze wordt
gem aaki.
Men herinnert zich dat indertijd
het bericht de ronde deed, dat Edi
son een methode had gevonden om
huizen te „gieten". Hij maakte daa toe
eenvoudig ijzeren vormen, die werden
op de gewenschte wijze op en in
elkaar gezet, en de ruimte die bleef
tusschen binnen- en buitenvormen
werd volgestort met een specie waar
van de samenstelling zijn geheim
was. Na een dag of vijf was deze
specie gehard, de vormen werden
weg genomen en het- huis was klaar.
bat wii zeggen zoo waren Edison's
plannen, maar tot een resulaat is
het nooit gekomen. Wel werden
onder zijn leiding proeven genomen
met stukken muur en kleine voor
werpen, maar een huis werd nog niet
gemaakt. Intusschen had zich de heer
H. Hana te Amsterdam, sterk voor
het geval geïnteresseerd. Hij stelde
zich in verbinding met een van Eui-
son's medewerkers, den heer Henri
J. Harms Jr., van geboorte een Hol
lander, die hem genoeg gegevens
verschafte om hem in staat te stellen
in enkele tijdschriften een uiteenzet
ting te geven van de nieuwe bouw
wijze. Deze stufken van den heer
Hana trokken de aandacht van eenige
zakenmenschen er, werd gedaan en
gepraat, en een consortium ontstond,
waarin de heer Hana een zeer werk
zaam aan deel had.
Dit consortium stelde zich in ver
binding met den heer Berlage, die
wel de esthetische leiding op zich
wilde nemen, de heer Harms werd
naar Holland gehaald, er werd weer
gepraat, maar nu nog meer gedaan
mijnheer Von Berghaupt handelen,
hoe meer men op een gelukkige
oplossing der quaestie mag rekenen."
Bij deze woorden wilde de advo
caat afscheid nemen, maar de gast
vrouw trad den geraifineerden speier
in den weg.
„Mijnheer Morris, wiit ge ons het
voornaamste gedeelte van uw scherp
zinnige raadgevingen onthouden Ge
gaat naar Londen en Iaat voor uwe
vrienden hier niets achter dan vrome
wenschen."
„Omdat ik bezwaar maak aan
zulke edele en achtenswaardige da
mes een voorslag te doen, dien men
nooit anders dan oneerlijk kan noe
men. Wat zoudt ge mij antwoorden,
mevrouw, als ik door den ijver voor
de belangen van mijn vriend mee
gesleept, u voorstelde, op den .brief
der jonge vrouw betrekkelijk haar
verlangen naar haar man eigen
handig te antwoorden da! mijnheer
Von Berghaupt naar Parijs is en
sedert eenige dagen in het hotel „The
Prince of Wales" logeert?"
Verschrikt keerde de gastvrouw
zich af.
„Net-n," zeide zij, „dat zou ik niet
en 't slot was dat men zou gaan
bouwen. Berlage maakte een ont
werp, Harms maakte de teekeningen
voor de vormen,die door een Belgische
gieterij werden uitgevoerd, en zoo
siond dan nu daar in Santpoort de
gebeele vorm in elkaar om vol ge
goten te worden, een zwart ijzeren
blok, dat denken deed aan een Zuid-
Afrikaansch blokhuis dar uitgebrand
is. Gaten er in, waar ramen en deuren
zouden komen.
Er boven op veel planken om op
te loopen en in het midden een houten
bak met vier gaten. Onder deze gaten
goten die straks de specie zouden
voeren naar de vormen, en die ver
schoven konden worden, naarmate het
noodig was. Aan de achterzijde een
hooge stelling met Nederlandsche en
Amerikaansche vlaggen er op. Daar
aan werden de bakken met specie
opgeheschen, ciie uitgestort werden ;n
den bak met gaten, den „trechter".
Achter het „huis" een groote loods
met de materialen en machinerieën,
daarbij een reusachtige mengmolen,
electrisch gedreven, die de gemengde
specie uitstortte in de hijschbakken.
Al vroeg gistermorgen waren velen
aanwezig om het „gieten" bij te wo
nen, o.a. de heeren W. Van Boven,
architect, inspecteur van de volksge
zondheid voor Zuid-Holland en Zee
land en H, P. Bïrlage W; z., de ont
werper van het eerste gegoten huis.
Toen ieder gereed was, sprak de
heer Harms de werklieden toe 0111
hun er op te wijzen dat dit een dag
zou kunnen worden van gewicht wan
neer ieder met liefde en opgewektheid
deed de taak die hem aangewezen
was.
Het gieten heeft den geheelen na
middag gevorderd. De electromotor
bleek al spoedig te weinig kracht te
bezitten om den zwaren mengmoien t
drijven, zoodat de drijfriem nogal eens
over het drijfwiei gleed. Dat gaf vtel
oponthoud, zoodat het gieten onmo
gelijk in den bepaalden tijd vart 5 a
6 uren kon worden volbracht. Echter
te half acht was men gereed.
De belangstelling duurde tot in den
avond onverflauwd voort.
Architecten en belanghebbenden bij
de nieuwe bouwwijze waren van uit
tai van verwijderde plaatsen gekomen
Over het algemeen waren de indruk
ken waarvan wij een en ander ver
namen zeer gunstig. Men geeft de
nieuwe methode veel kans van slagen
voor massabouw van eenvoudige wo
ningen.
En over een dag of zes zullen de
vormen weggenomen worden en zien
wij het eerste gegoten huis ter wereld,
gemaakt door Hollanders, die Hollan
ders blijven al heet hun consortium
ook The Monogram Construction
Company.
Het consortium voor dezen bouw,
kunnen."
„Natuurlijk zal niemand zoo iets
doen, en daarom stelde ik het ook
opzettelijk niet voor, zonder te vra
gen of door zuik een onwaarheid
een dierbaar inenschenleven kan ge
red worden. Daarmee wil ik niet
beweren, dat het niet te verontschul
digen zou zijn, als wij in een punt
van de waarheid afstapten om een
prijzenswaardig doel te bereiken
Neen, ik beschouw het huwelijk van
mijnheer Von Berghaupt als een
misdaad, waarvan hij het slachtoffer
is geworden, en in dit feit konden
wij verontschuldiging vinden. Wij
konden de jonge vrouw toeroepen
„Wat ge zaait zult ge oogsten." Ons
geweten konden wij geruststellen
met de overweging dat het geen
groot kwaad is, ais wij mevrouw
Von Berghaupt aanleiding geven om
van domicilie te veranderen en de
plaats te verlaten waar haar aanwe
zigheid als een berg op alle harten
drukt. Maar toch zeg ik neen, nog
maals neenWij schrijven aan de
dochter van |ames Gray geen brief
die slechts een korreltje onwaarheid
bevat, zelfs niet al or.tsüct er een
kwam tot stand dank zij vooral den
zaakkundigen bijstand van de hoeren
M. Laernoes en M. J. Verhorst, beiden
alhier.
Nabij Namen (België) maken reeds
stroopers van den automobiel gebruik.
Uit het rijtuig worden de schoten ge
lost, men houdt stil om het wild op
te rapen, en voort gaat het weer in
volle vaart, zóo snel, dat de jacht
wachters van den graaf d'Andigné
zelfs niet het nummer van den auto
mobiel kunnen opnemen. Het woeste,
onbesuisde rijden van sommige chauf
feurs maakt dat de tuf-tuf niet alleen
in letterlijken zin ia kwaden reuk
blijf'. Men rijdt er ook naar:
Keu loopc-iiit gerucht in rte vest' lungs den weg,
Een vliegende stofwolk trekt op langs de heg,
Ken auto tuft snel langs me henen,
Ifij is reeds uit de oogen verdwenen.
Terwijl ik hier', sta, in het stof nog'gekuld,
En do lucht van benzine den omtrek vervult,
Nog toetert van verre de klagende horen,
Het klinkt als een noodkreet: De zaak is ver
floven.
Zoo 'tharder niet gaat! Op zij dus, op zij
E11 mank 't geldt uw leven - den weg voor
[ons vrij
Ja zeker, 't geldt vaak het leven,
maar ook menige chauffeur zelf is
reeds slachtoffer geworden
Tul-tufE011 klap, een knal gelijk
Daar ligt de wagen onderst boven.
Er staat een eeuwenoude eik,
-Daar zijn we tegenop gestoven
Maar geen gedeerd.Ja toch Och arme
'1 Th de chauffeur... AVaar bleef z:n bluf.'
Ach. daar ontvliedt hem, God erbarme
De laatste adem uit: tuf.
Onze tijd houdt van snel verkeer,
van jagen en vliegen, hij staat in het
tecken van den motor, 't Hier volgende
wiegeliedje geeft den geest van den
komenden tijü weer
Vader in zijn monoplan z.ueeft rondom de maan,
Moeder in de taxicab is juist uitgegaan.
Broerlief in zijn motorboot klieft de wijde zee,
Schommel, motorwiegje, zacht-, 't kindje schom-
[rnelt mee.
Zachtkens glijdt de Maantallon langs den Melk-
[weg voort.
Zwevend door de sterrmtbaan, neemt je mee aan
[boord.
De aöronaat in. den nacht door de wolkenzee
Schommel, motor wiegje, zacht, 't kindje schoni-
[melt rnee.
Papa en mama Wolf in het plaatsje
Lourenburg bij Diez hebben al vaak
een wiegeliedje mogen zingen. Zij
warer. reeds gezegend met 27 kin
deren en werden nu onlangs nog
verblijd door de komst van jden
ooievaar, die tweelingen bracht, een
jongen en een meisje. Nog éen dus,
dan is het 30-tal voi. Mogen de
kleuters voorspoedig opgroeienIk
wensch ze echter niet toe, dat ze
lichamelijk zoo gedijen als iemand,
die thans te Berlijn vertoeft, een per
soon van pas 27 jaar, die een nor
male lengte heeft: 1.87 M., maar een
gewicht van maar even 606 pond.
't Is een echte vleeschmassa. Toen hij
uit den wagon stapte, moest hij door
schandaal, waarin Koert Von Berg
haupt en al zijn verwanten en vrien
den in betrokken zijn zelfs al
schiet de ongelukkige jonge man
zich dood, al doodt mijnheer Von
Wambold zich op liet graf van zijn
vriend Koert
Mevrouw Von Reidersdorf wrong
de handen. Een andere dame kwam
met tranen in de oogen naar den
advocaat.
„Mijn God!" snikte zij, „zoo'n
groot ongeluk moet voorkomen wor
den. ik wil de leugenares zijn, mijn
heer ikIk wil mijn beter gevoel
tot zwijgen brengen ik wil mij zelf
ten offer brengen om zulk een gruw
zame gebeurtenis onmogelijk te ma
ken. Zeg mij toch mijnheer Morris,
wat moet ik doen
De advocaat keek de dweepster
aan. Zij was een jonkvrouw op rij
peren leeftijd, die nog voor mooi
kon doorgaan. Als verre bloedver
wanten van Koert meende zij geroe
pen te zijn om hem te redden.
(Wordt vervolgd.)