ilburg. Vrijdag Jk i, sforf N. R. kf, *ijf ikheid brug CHERMEN, Gemeentebestuur» Feuilleton, ENS. illeerd 8 AAG. aulo, ulo. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. fibonnemenfs-Bduertentiër! op zeer uoordealige uoorivaarden BINNENLAND» VAN DEN HAK OP DEN TAK. il YAAR" 0 mat valen ge- delijk ge- erd hebt, het nog de over- jaren ge- mermans, k (N. B.) ns „Ge- ende aan d gaande t, en ver- aanhou- pijn, de :t minste pijn ver middelen P mij, en sliep en I het 1c- k besloot eens met n. Bij de henstraat op en ik eb gehad, i werden De Abdij- een aan- f-, longr. eiUaam /erwaar- ken voor krijgbaar. E No 106 49e Jaargang. 1911 VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post l.SO. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAM DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. *7 J! ADVERTENTlEN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts fiveemaal berekend. Qroote 'etters en clichés naar plaatsruimte. LANDWEER. Zakboekjes. De Burgam. van Vlissingen Gelet op de aanschrijving van den Commissaris der Koningin in deze provincie, brengt ter kennis van de in deze gemeente wonende verlofgangers van de landweer van alle lichtingen be nevens van hef reserve-perso neel, dat zij hunne zakboekjes ten spoedigste, uiterlijk 8 ME! 1911 ten raadhuize, bureau militie, moeten inleveren. Vlissingen, 1 Mei 1911. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. Hofberichten. Klokke halfvier gisternamiddag zijn H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins in open rijtuig door de Paleis laan naar het slation Apeldoorn ge reden ter ontvangst van hertog Johan Albrechivan Mecklenburg-Schwerin, regent van Brunswijk, en zijn gemalin. Een vrij talrijke, steeds aangroeiende menigte bleef voor het paleis de te rugkomst afwachten. De trein, waar mede de hooge gasten kwamen, had 14 minuten vertraging. De achterste wagon werd afgehaakt en naar het eerste perron gereden. Na een harte lijke begroeting reden H. M. de Ko ningin en de hertogin in het eerste rijtuig, en in het tweede rijtuig, met twee schimmels bespannen, de Pi ins en de hertog paleiswaarts. Een zeer talrijk publiek juichte het Koninklijk en het hertogelijk echtpaar hartelijk toe. De versterking van Vlissingen. in „Blackwood's Magazine" van Maart li. komt onder het opschrift „de strategische positie in de lage landen" een artikel voor waarin ook de „de versterking van Vlissingen" wordt besproken.Na al hetgeen omtrent deze quaestie uit het buitenland nog onlangs uit de Fransch'e Kamer van afgevaardigden tot ons kwam, doet weldadig aan het zeer onpartij dig standpunt door den (onbekenden) Engelsehen schrijver ingenomen. Op den voorgrond stelt hij dat „de handhaving der neutraliteit en der onafhankelijkheid van Holland" voor het Vereenigd Koninkrijk sedert den groei van het Duitsche Rijk, als land-, zee-, en handelsmo- gendheden van nog gröoter belang is dati de- handhaving der neutraliteit 39.) „Maar wat zou daarmee gewon nen zijn, als de jonge vrouw naar Parijs ging vroeg mevrouw Von Reidersdorf. „Gelooft ge dan, mijn heer Morris, dat zij den terugweg naar hier niet zou vinden „In onze dagen is de reis naar Parijs nauwelijks de moeite waard om er over te spreken, zelfs voor een alleen-reizende dame", antwoord de de advocaat met een fijn lachje. „Op de moeite aan die reis verbon den, doel ik ook niet, maar ik ge loof dat - die reis naar Parijs voor mijn vriend Koert Von Berghaupt van groote beteekenis zou zijn, aan gezien hij daardoor een grondige reden tot echtscheiding zou ver krijgen." De laatste woorden van den ad- vocaal overbluften de dames geheel en der onafhankelijkheid van België. Maar, zoo laat het artikel bijna onmiddellijk daarop uitkomen, een soortgelijk belang heeft ook Duitsch- land. I11 de ee-ste plaats omdat z ifs een zoo machtig Rijk de N derlandsche strijdkrachten niet geheel ais „quantité négiigeable* kan aanmerken, ia de tweede plaats omdat in een lahgdu- rigen Europeeschen oorlog het nautale Holland de redding zou worden voor den oosteiijken nabuur, in aanmer king genomen, dat in dit geval de Rotti rdamsche en andere Nederland- sche hayens open zonden blijven voor het onzijdige scheepsverkeer. Immers, de verbonden Fransch-En- gelsche zeemacht zou voldoende in staat zijn, den toegang tot de Duit sche havens te beletten. Een derge lijke redeneering troffen wij reeds jaren geleden aan in een artikel, waarin deze zaak van dit zelfde stand punt werd bezien door een Duitsch generaal. Van strategisch standpunt acht Dlijkbaar de schrijver in „Black wood's" een invasie van Belgisch grondgebied, door Duitsche troepen bovendien voor deze moer loonend, ingeval van een oorlog van dat land met het verbonden Frankrijk en En geland. Hij acht de Maasversterkin gen, in verband met de openliggende Ardennen, onvoldoende om dien in val te keeren. Samengaan van Fransche en En- gelsche strijdkrachten moet geschie den, zoo betoogt hij verder, niet door landing te Ostenóe of te Zee- brugge, of door de Schelde te for- ceeren, maar door in een der Fran sche havens (Cherbourg, Duinkerken enz.) aan wal te gaan en op die wijze aan de macht van den bond genoot in Champagne en Lotharingen de hand te reiken. Concentratie, geen verdeeiing der krachten is noodig om den tegenstander, die de Belgi sche neutraliteit heeft geschonden, terug te werpen. Merkwaardig is ten slotte de ze uitlating. „Het aanheffen vanj beklag tegen hei voornemen van Holland, om batterijen aan de monding der Schelde op te werpen, staat gelijk met het geven van een wenk, dat wij zeiven niet zouden aarzelen inbreuk te maken op de Nederlandsche neutra liteit. „Dit. is een houding, die een volk, waarmede wij de beste betrekkingen moeten trachten te onderhouden werkelijk kan verbitteren, in plaats van er tegen te protesteeren, dat het iets zal gaan doen, om zich zelven te beschermen, móesten wij derge lijk protest iaten hooren tegenover- Belgen, omdat deze' in dezelfde rich ting te weinig doen." zij zagen elkander met de grootste verbazing aan. „Ge zijt een zeer behendig advo caat, mijnheer Morris Als de jonge vrouw de echtelijke woning verlaat en alleen naar het buitenland reist, levert dat zeker een gegronde reden tot echtscheiding op. Maar geioort ge dat Jane tot zulk een reis zou kunnen besluiten Zij gaat niet naar Parijszij verlangt veel te levendig naar een ontmoeting met haar man." „ik geloof stellig, dat zij dadelijk vertrekt als zij verneemt dat Koert Von Berghaupt te Parijs toef!." „Ik begrijp u niet, mijnheer. Waar om zou mijnheer Von Berghaupt naar Parijs gaan De advocaat scheen ongeduldig te worden, na zijne bedoelingen niet dadelijk begrepen werden. Hij keek op zijn horloge en stond op. „Het is mijn tijd om heen te gaan over weinige uren moet ik op reis naar Londen. Van ganscher harte hoop ik dat deze zaak voor beide partijen op een bevredigende wijze wordt geschikt. Hoe verstandi ger en bedaarder de vrienden van Ontwerp-Militiewet. Men verwacht dat de Militiewet dezen zomer nog niet in behandeling komt in de Tweede Kamer. Bij de bespreking in de safdeelingen zijn zooveel beswaren geileken, dat er een zeer verstrekkend onderzoek noodig is van de hoofdpunten van het ontwerp. In het bijzonder moeten hier genoemd de militaire werkers, de vrijstelling der kostwinners en de kaderaanwijzing. Met de beantwoor ding van het voorloopig verslag zuilen zoovee! weken heengaan, dat het zittingsjrr reeds iang verstreken is, ais de memorie van antwoord verschijnt. Het gegoten Huis. Een gebeurtenis van een zeer groote beteekenis, een gebeurtenis die allicht de inieiding kan zijn van een revolutie, zoowel op economisch als op esthetisch gebied, heeft gis teren zooais reeds in het kort onder „Laatste Berichten" in ons vorig nummer is gemeld te Sant poort piaats gehad. Daar heeft men het eerste huis „gegoten", dat op de gebeele wereld op deze wijze wordt gem aaki. Men herinnert zich dat indertijd het bericht de ronde deed, dat Edi son een methode had gevonden om huizen te „gieten". Hij maakte daa toe eenvoudig ijzeren vormen, die werden op de gewenschte wijze op en in elkaar gezet, en de ruimte die bleef tusschen binnen- en buitenvormen werd volgestort met een specie waar van de samenstelling zijn geheim was. Na een dag of vijf was deze specie gehard, de vormen werden weg genomen en het- huis was klaar. bat wii zeggen zoo waren Edison's plannen, maar tot een resulaat is het nooit gekomen. Wel werden onder zijn leiding proeven genomen met stukken muur en kleine voor werpen, maar een huis werd nog niet gemaakt. Intusschen had zich de heer H. Hana te Amsterdam, sterk voor het geval geïnteresseerd. Hij stelde zich in verbinding met een van Eui- son's medewerkers, den heer Henri J. Harms Jr., van geboorte een Hol lander, die hem genoeg gegevens verschafte om hem in staat te stellen in enkele tijdschriften een uiteenzet ting te geven van de nieuwe bouw wijze. Deze stufken van den heer Hana trokken de aandacht van eenige zakenmenschen er, werd gedaan en gepraat, en een consortium ontstond, waarin de heer Hana een zeer werk zaam aan deel had. Dit consortium stelde zich in ver binding met den heer Berlage, die wel de esthetische leiding op zich wilde nemen, de heer Harms werd naar Holland gehaald, er werd weer gepraat, maar nu nog meer gedaan mijnheer Von Berghaupt handelen, hoe meer men op een gelukkige oplossing der quaestie mag rekenen." Bij deze woorden wilde de advo caat afscheid nemen, maar de gast vrouw trad den geraifineerden speier in den weg. „Mijnheer Morris, wiit ge ons het voornaamste gedeelte van uw scherp zinnige raadgevingen onthouden Ge gaat naar Londen en Iaat voor uwe vrienden hier niets achter dan vrome wenschen." „Omdat ik bezwaar maak aan zulke edele en achtenswaardige da mes een voorslag te doen, dien men nooit anders dan oneerlijk kan noe men. Wat zoudt ge mij antwoorden, mevrouw, als ik door den ijver voor de belangen van mijn vriend mee gesleept, u voorstelde, op den .brief der jonge vrouw betrekkelijk haar verlangen naar haar man eigen handig te antwoorden da! mijnheer Von Berghaupt naar Parijs is en sedert eenige dagen in het hotel „The Prince of Wales" logeert?" Verschrikt keerde de gastvrouw zich af. „Net-n," zeide zij, „dat zou ik niet en 't slot was dat men zou gaan bouwen. Berlage maakte een ont werp, Harms maakte de teekeningen voor de vormen,die door een Belgische gieterij werden uitgevoerd, en zoo siond dan nu daar in Santpoort de gebeele vorm in elkaar om vol ge goten te worden, een zwart ijzeren blok, dat denken deed aan een Zuid- Afrikaansch blokhuis dar uitgebrand is. Gaten er in, waar ramen en deuren zouden komen. Er boven op veel planken om op te loopen en in het midden een houten bak met vier gaten. Onder deze gaten goten die straks de specie zouden voeren naar de vormen, en die ver schoven konden worden, naarmate het noodig was. Aan de achterzijde een hooge stelling met Nederlandsche en Amerikaansche vlaggen er op. Daar aan werden de bakken met specie opgeheschen, ciie uitgestort werden ;n den bak met gaten, den „trechter". Achter het „huis" een groote loods met de materialen en machinerieën, daarbij een reusachtige mengmolen, electrisch gedreven, die de gemengde specie uitstortte in de hijschbakken. Al vroeg gistermorgen waren velen aanwezig om het „gieten" bij te wo nen, o.a. de heeren W. Van Boven, architect, inspecteur van de volksge zondheid voor Zuid-Holland en Zee land en H, P. Bïrlage W; z., de ont werper van het eerste gegoten huis. Toen ieder gereed was, sprak de heer Harms de werklieden toe 0111 hun er op te wijzen dat dit een dag zou kunnen worden van gewicht wan neer ieder met liefde en opgewektheid deed de taak die hem aangewezen was. Het gieten heeft den geheelen na middag gevorderd. De electromotor bleek al spoedig te weinig kracht te bezitten om den zwaren mengmoien t drijven, zoodat de drijfriem nogal eens over het drijfwiei gleed. Dat gaf vtel oponthoud, zoodat het gieten onmo gelijk in den bepaalden tijd vart 5 a 6 uren kon worden volbracht. Echter te half acht was men gereed. De belangstelling duurde tot in den avond onverflauwd voort. Architecten en belanghebbenden bij de nieuwe bouwwijze waren van uit tai van verwijderde plaatsen gekomen Over het algemeen waren de indruk ken waarvan wij een en ander ver namen zeer gunstig. Men geeft de nieuwe methode veel kans van slagen voor massabouw van eenvoudige wo ningen. En over een dag of zes zullen de vormen weggenomen worden en zien wij het eerste gegoten huis ter wereld, gemaakt door Hollanders, die Hollan ders blijven al heet hun consortium ook The Monogram Construction Company. Het consortium voor dezen bouw, kunnen." „Natuurlijk zal niemand zoo iets doen, en daarom stelde ik het ook opzettelijk niet voor, zonder te vra gen of door zuik een onwaarheid een dierbaar inenschenleven kan ge red worden. Daarmee wil ik niet beweren, dat het niet te verontschul digen zou zijn, als wij in een punt van de waarheid afstapten om een prijzenswaardig doel te bereiken Neen, ik beschouw het huwelijk van mijnheer Von Berghaupt als een misdaad, waarvan hij het slachtoffer is geworden, en in dit feit konden wij verontschuldiging vinden. Wij konden de jonge vrouw toeroepen „Wat ge zaait zult ge oogsten." Ons geweten konden wij geruststellen met de overweging dat het geen groot kwaad is, ais wij mevrouw Von Berghaupt aanleiding geven om van domicilie te veranderen en de plaats te verlaten waar haar aanwe zigheid als een berg op alle harten drukt. Maar toch zeg ik neen, nog maals neenWij schrijven aan de dochter van |ames Gray geen brief die slechts een korreltje onwaarheid bevat, zelfs niet al or.tsüct er een kwam tot stand dank zij vooral den zaakkundigen bijstand van de hoeren M. Laernoes en M. J. Verhorst, beiden alhier. Nabij Namen (België) maken reeds stroopers van den automobiel gebruik. Uit het rijtuig worden de schoten ge lost, men houdt stil om het wild op te rapen, en voort gaat het weer in volle vaart, zóo snel, dat de jacht wachters van den graaf d'Andigné zelfs niet het nummer van den auto mobiel kunnen opnemen. Het woeste, onbesuisde rijden van sommige chauf feurs maakt dat de tuf-tuf niet alleen in letterlijken zin ia kwaden reuk blijf'. Men rijdt er ook naar: Keu loopc-iiit gerucht in rte vest' lungs den weg, Een vliegende stofwolk trekt op langs de heg, Ken auto tuft snel langs me henen, Ifij is reeds uit de oogen verdwenen. Terwijl ik hier', sta, in het stof nog'gekuld, En do lucht van benzine den omtrek vervult, Nog toetert van verre de klagende horen, Het klinkt als een noodkreet: De zaak is ver floven. Zoo 'tharder niet gaat! Op zij dus, op zij E11 mank 't geldt uw leven - den weg voor [ons vrij Ja zeker, 't geldt vaak het leven, maar ook menige chauffeur zelf is reeds slachtoffer geworden Tul-tufE011 klap, een knal gelijk Daar ligt de wagen onderst boven. Er staat een eeuwenoude eik, -Daar zijn we tegenop gestoven Maar geen gedeerd.Ja toch Och arme '1 Th de chauffeur... AVaar bleef z:n bluf.' Ach. daar ontvliedt hem, God erbarme De laatste adem uit: tuf. Onze tijd houdt van snel verkeer, van jagen en vliegen, hij staat in het tecken van den motor, 't Hier volgende wiegeliedje geeft den geest van den komenden tijü weer Vader in zijn monoplan z.ueeft rondom de maan, Moeder in de taxicab is juist uitgegaan. Broerlief in zijn motorboot klieft de wijde zee, Schommel, motorwiegje, zacht-, 't kindje schom- [rnelt mee. Zachtkens glijdt de Maantallon langs den Melk- [weg voort. Zwevend door de sterrmtbaan, neemt je mee aan [boord. De aöronaat in. den nacht door de wolkenzee Schommel, motor wiegje, zacht, 't kindje schoni- [melt rnee. Papa en mama Wolf in het plaatsje Lourenburg bij Diez hebben al vaak een wiegeliedje mogen zingen. Zij warer. reeds gezegend met 27 kin deren en werden nu onlangs nog verblijd door de komst van jden ooievaar, die tweelingen bracht, een jongen en een meisje. Nog éen dus, dan is het 30-tal voi. Mogen de kleuters voorspoedig opgroeienIk wensch ze echter niet toe, dat ze lichamelijk zoo gedijen als iemand, die thans te Berlijn vertoeft, een per soon van pas 27 jaar, die een nor male lengte heeft: 1.87 M., maar een gewicht van maar even 606 pond. 't Is een echte vleeschmassa. Toen hij uit den wagon stapte, moest hij door schandaal, waarin Koert Von Berg haupt en al zijn verwanten en vrien den in betrokken zijn zelfs al schiet de ongelukkige jonge man zich dood, al doodt mijnheer Von Wambold zich op liet graf van zijn vriend Koert Mevrouw Von Reidersdorf wrong de handen. Een andere dame kwam met tranen in de oogen naar den advocaat. „Mijn God!" snikte zij, „zoo'n groot ongeluk moet voorkomen wor den. ik wil de leugenares zijn, mijn heer ikIk wil mijn beter gevoel tot zwijgen brengen ik wil mij zelf ten offer brengen om zulk een gruw zame gebeurtenis onmogelijk te ma ken. Zeg mij toch mijnheer Morris, wat moet ik doen De advocaat keek de dweepster aan. Zij was een jonkvrouw op rij peren leeftijd, die nog voor mooi kon doorgaan. Als verre bloedver wanten van Koert meende zij geroe pen te zijn om hem te redden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1