BLOOKER'S CAÜAO Woensdag 5 April 49e Jaargrang. 1911. Gemeentebestuur* ^BINNENLAND. Feuilleton. DAALDERS No, 81 Land- en Tuinbouw. VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden L30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote 'etters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks,, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen Bbonnemenfs-Bduerfenfiën op zeer uoordeelige voorwaarden BEKENDMAKING. Afgekeurde Viscb. De Burgemeester van Vlissingen maakt bekend dat gedurende het le kwartaal 1911 door den Keurmeester van Visch 12 verschillende partijtjes kleine visch lijn afgekeurd als ongeschikt voor voedsel. Vlissingen, 4 April 1911. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. Eerste Kamer, Na opening der vergadering deed gisterenavond de griffier voorlezing van ingekomen stukken, waarbij o. a. [wetsontwerp betreffende de be- slrijding van zedeloosheid, dat be- IreBende de successiebelasting en dal betreffende reorganisatie van het landbouwonderwijs. Hierna ging de Kamer over lot het trekken der afdeelingen. Vervolgens werd in de afdeelingen vergaderd tot hel kiezen van voorzitters en onder voorzitters, waarna de agenda voor beden beginnende afdeelingsver- gaderingen werd opgemaakt. Daarna werd de openbare vergadering tol nadere bijeenroeping verdaagd. Parlementaire obstructie. De Haagsche correspondent van „de Tel" meldt Van een kant, die ons aan net bericht groote waarde doet toekennen, gewerd ons de mededeeling, dat een der linkerzijde ir, de Tweede Kamer de tot stand koming van de ingediende nieuwe tariefwet, wanneer I tot openbare behandeling daarvan komen mocht, desnoods door het middel der parlementaire obstructie ral trachten te verhinderen. Het is nog lang voor het ontwerp aan de orde komt, maar wij hebben alle reden om te veronderstellen, dat boven staand bericht juist is. Fallières naar Nederland. De „Petit Parisien" zegt dat de reis van president Fallières naar Neder- d, uit het oogpunt van buitenland- sche betrekkingen, een belang heeft, dal nauwelijks behoeft te worden aan steven, onmiddellijk na de bespre kingen over de Vlissingsche verster kingen. De uitnoodiging tot een vriend schappelijk bezoek, gericht tot den ver tegenwoordiger der Fransche repu bliek door de regeering van koningin wilhelmina wil niet alleen een bewijs 'ijn van den wensch der wederzijdsche sympathieke betrekkingen te ontwik- O— 15.) «Het zou ondankbaar zijn van mij, ,ls ik niet erkende dat ge mij den 'echten weg gewezen hebt, om de genen te vinden, wier slachtoffer ik geworden ben. Ge zegtja en "°enMaar mijn God, welke rech ter wereld zou neen durven zeg- Sn, waar de eer en het levensgeluk Va.n een man door zulke laaghartige ""Melen benadeeld werden Weldra 'Uien de kinderen op straat mij na- ?ti)en> dat mijn mooie vrouw de "echter is van den man, die door 'culshanden stierf. Ik ben onmogelijk Worden, niet" alleen onder mijn "nieraden, maar ook tegenover de ""'schappij, tegenover mijn familie. 's van de bloedschuld van den Rechtgestelde is op mij overgegaan R°P mij, Koert Von Berghaupt." "°ert wrong zich de handen. De GEEN CftCRO SMBfiKT ZOO KRaCHTIG RLS kelen, maar ook van den vasten wil de geheeie neutraliteit te bewaren tus- schen de twee groote diplomatieke combinaties in Europa. De president der republiek zal deze sterke en vre delievende en werkzame natie den eeregroet brengen van Frankrijks de mocratie. Ongelijkheid der kiesdistricten, Ons land is verdeeld in 100 kies- districlen. Nu kan men niet vergen merkt het „Huisgezin" op dat elk kiesdistrict op den man af even veel kiezers telt. Reeds hierom niet wijl een even groot zielenaantal niet een even groot aantal kiezers waar borgt de eene streek is welvarende.- dan de andere, in de eene maakt men van het aangiftestelsel veel, in de ander geen werk. Men zal dus voor de onderscheidene districten uiteen- loopende cijfers voor het aantal kie zers vinden. Alleen mag het verschil niet buitensporig groot zijn. Toch is zulks bijvoorbeeld te Amsterdam het geval, waar zes districten samen 30.813, de drie overige gezamenlijk 49.804 kiezers teilen, in het eeiste geval gemiddeld even 5000, in bet tweede ver over de 16.000 kiezers per district. Als men in Amsterdam districten van meer dan twintigduizend kiezers aantreft, dan moet men toch toegeven, dat de indeeling niet deugt. Een zelfde, alleen niet steeds zoo groote wanverhouding wordt ook elders aangetroffen. Was het niet, dat de kieswet- Van Houten op haar laatste beenen liep en we vermoedelijk een ander stelsel te wachten zijn, dan werd het waar lijk meer dan tij cl dat de districtentabel herzien werd. Thans zit er niels op dan in schreeu wende ongelijkheid te berusten en te hopen dat ze van zeer korten duur moge zijn. ruimschoots genoten wijn scheen er toe bij te dragen, de vertwijfeling bij hem nog te vergrooten. Geroerd door innig medelijden, stond mijnheer Bronk een oogenblik radeloos. Toen greep hij de hand van den geschokten man en noodig- de hem uit te gaan zitten. „Uw positie is even buitengewoon als beklagenswaardig, mijnheer Von Berghaupt, maar ze is toch niet zoo ongunstig, als ge op dit oogenblik meent. Wanneer ge kalm en naar uw ge weten handelt, dan kan uw levens geluk niet op deze klip ten gronde gaan." „Wat raadt gij mij dat ik doen zal?" „Voorloopig nietsGe zult wel inzien, dat het voor mij moeilijk is, u in deze kiesche zaak rechtstreeks raad te geven. Doch ais ge kalmer geworden zijt neemt ge misschien een besluit, bij de uitvoering waar van mijn hulp u van dienst kan zijn. Natuurlijk vindt ge mij dan bereid om u bij te staan." „Gij ontwijkt mij, heer advocaat, en waarlijk, ik erken gaarne de re Mercurius. Op den beschrijvingsbrief voor de op Zondag 9 dezer te Dordrecht te houden jaarlijksche vergadering van den nationalen bond van handels- en kantoorbedienden „Mercuii-us" slaat o.m. het volgende voorstel van het bondsbestuur De bondsvergadering, overwegende dat permanente samenwerking tus- schen de vakvereenigingen, die ten opzichte van de partij-politiek en godsdienst zich stellen op het neu- traliteitsstandpunt gewenscht is, dat de bestaande vakverbonden blijkens hunne daden geen waarborgen bie den, dat de aangesloten vereenigingen niet met haar neutraliteitsstandpunt in botsing komen, machtigt het bonds bestuur, die stappen te doen, welke tot verwezenlijking van de hierboven uitgesproken bedoeling leiden kunnen. Reeds heeft het bondsbestuur, zoo wordt in de toelichting gezegd, zich per circulaire gewend tot verschil lende neutrale vakvereenigingen met de vraag, in hoeverre zij voor een vakvereenigingscjntraie op hetzelfde standpunt staande, gevoeien. De tot dusver ingekomen antwoorden wet tigen den indruk, dat het denkbeeld voldoende instemming heeft gevonden om verdere stappen in die richting te ondernemen. Het bondsbestuur vraagt machti ging, om, indien de omstandigheden daartoe ieiden, den bond bij een lichaam als hier bedoeld te doen aansluiten. Naar de „N. R. Ct." verneemt, zal weldra worden ingesteld een staats commissie voor het dienen van ad vies aan de regeering omtrent het nemen van maatregelen ter voorzie ning in de behoefte aan electrische kracht ten platten lande. Jubileum G. Walraven. Het was Zaterdag 40 jaar geleden dat de heer C. Walraven, inspecteur der exploitatie bij de inspectie Breda van de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen bij de Maat schappij in dienst trad, en wel als surnumerair le Geldermaisen, Sinds 1 April 1899 vervult de heer Walra ven de functie van inspecteur der exploitatie, terwijl hij voor dien tijd ais chef de bureau aan de inspectie verbonden was, ook voor dat haar zetel in 1883 naar Breda werd over gebracht. Gisterenmorgen heeft de inspecteur jhr. W. D. Junius van Hemert den jubilaris een album aangeboden dat photo's bevat van het tegenwoordige bureau en de twee voormalige in- specti.ebureaux, n.l. te Bergen op Zoom en te Middelburg, waar de ju bilaris werkzaam geweest is. denen, die u daartoe nopen, ik be min mijn vrouw, nooit zal ik die liefde uit mijn hart kunnen verban nen, maar de eer gaat boven alles En ter wille van die eer mag ik niet terugschrikken voor de gedachte, mij van haar te scheiden. Dat staat vast, mijnheer Bronk daaraan valt niet te tornen, ik kan niet rustig het slachtoffer blijven van een bedrog, omdat het totaal onmogelijk is, dat mijn vrouw onbekend zou zijn ge bleven met het lot van haar vader. Beminde zij mij, achtte en eerde zij mij, dan had zij mij daarvan een en ander moeten mededeelen." „En als wij toch het wonderlijke geval eens aannemen, dat uw echt- genoote tot op dit oogenblik geheel onbekend is met het lot van haar vader „Dat is niet mogelijk I" In het leven zijn vele dingen mo gelijk. Er zijn voorbeelden van dien aard. ik heb een gehuwd paar ge kend, dat zoozeer in den poel van zonde en schande verzonken was, dat zij het niet eens waagden lnm kind van aangezicht tot aangezicht te zien. Hun geheeie geluk bestond Onder c-lke foto staan de namen der ambtenaren, die op het in beeld gebrachte station dienst doen, op de plaatsjes van grensstations, als Es- schen, ook de Belgische ambtenaren. Jan Maandag. jan Maandag vierde gisterenavond zijn veertig jarig jubileum als deco ratieschilder. De schouwburgzaal in het Paleis voor Volksvlijt te Amster dam was tot den nok gevuld met zijn talrijke vrienden en vriendinnen. Het gezelschap van het Rembrandt- theater gaf „Hart en Hand" en daarna werd een twaalf tal van Maandags beste decors, geschilderd sedert zijn 25 jarig feest, vertoond. Na elk doek werd de schilder uitgeroepen en luide toegejuicht Eindelijk kwam de hul diging. De woordvoerder namens de commissie was de architect Evert Breeman. Hij overhandigde als hul deblijk van het publiek een zeer groote verzegelde enveloppe met al bum, daarna een krans met enveloppe als geschenk van de Paleisdirectie. Nog verscheidene woordvoerders volgden. Groot was het aantal bloem- geschenkcn en nog vee! grooter het aantal telegrammen. Maandag dankte allen met een gemoedelijk woord, waarbij hij ook ook hen, die door den dood zijn weggerukt, niet vergat. Hij gaf de verzekering, dat deze avond hem zoo goed deed, omdat hij in de laatste jaren maar weinig werk had kunnen leveren. Phosphorzuur-meststoffen. Een waarschuwend woord betref fende den aankoop van phosphorzuur- houdende meststoffen vinde hier een piaats. Een algemeen gebruikte mest stof is het Thomassiakken- of Thc- masphosohaatmeel, dat in den volks mond kortweg slakkenmeel heet. Die afkorting heeft echter aanleiding ge geven tot bedrog, d.w.z. onder den naam van „slakkenmeel" wordt meer malen een meststof aangeboden, welke bij onderzoek blijkt geen echt Tlio- masslakkenmee! te zijn, maar een siak, welke langs anderen weg, vol gens andere methode, dan die van den Engelschen ingenieur Thomas verkregen wordt. En over de inner lijke waarde van de slakkenmeeisoor- ten is nog geen beslist oordeel te vellen. Het voorvoegsel „Thomas" mag dus bij bestelling niet vergeten worden, maar ook met die bijvoeging is men volstrekt niet zeker steeds goede waar te krijgen. Dat weten de proefstations ons anders te vertellen. Zoo werden 't vorige jaar te Wage- ningen 7 monsters zg. Thomasphos- phaatmeel ingezonden, die minder daarin, dat zij wisten dat hun zoon tot een edel, deugdzaam mensch op groeide. Wat nu, als zich in uw ge val geheel overeenkomstige verhou dingen lieten aantoonen? Zoudt ge recht hebben om uw vrouw aan te klagen Kan er een wet bestaan, die de kinderen verantwoordelijk stelt voor de daden der ouders „Maar wat te doen als de zaken juist andersom staan sprak Koert. „Wanneer mijn vrouw ondanks haar schoonheid en haar beschaving vele trekken van haar verworpen vader had geërfd is dat niet waarschijnlijk En als dat zoo was, hoe moest ik mij dan gedragen tegenover een we zen, dat met helder verstand en koel overleg een zedelijken moord begaat aan een man, dien zij bemint?" „Met het oog op de eigenaardig heid van het geval moet ik weige ren, op zulke vermoedens in te gaan. Het overwegen van zulke mogelijk heden heeft daarom alleen reeds geen waarde, omdat ge verstandig zuit doen met zulke vragen geen rekening te houden." „Niet „Gelooft ge da.t werkelijk, dat het dan 1, zegge éen, procent phosphor- zuur bevatten en voor bemestings- doeieinden niet de minste waarde hadden. Vier monsters onderzocht men daar, die aan den eisch van echtheid niet voldedenzij waren niet vreemde phosphaten vervaischt. Te Maastricht ontving men er 11 zoo en ook te Hoorn „verschillende", 't Is dus wel noodzakelijk, dat men garantie voor echtheid en fijnheid bedinge, en omtrent het phosphor- zuurgehalte duidelijke afspraken make. Opmerking verdient, wat de ver slagen der proefstations melden om trent de herkomst dier vervalschte monsters voor zoover kon worden nagegaan, kwamen de parfijen uit of via België in ons land. 't Lijkt ons daarom verstandig toe slechts Duitsch Thomasslakkenmeel te betrekken, dat men geregeld ziet geadverteerd. Dan gaat men 't veiligst hoewel men ook hier natuurlijk dui delijk voorwaarden stelle en 't on derzoek aan de proefstations, als men bij partijen koopt, niet achter wege mag blijven. Den laatsten tijd hoort men ook nog van andere phosphorzuur-mest stoffen, b. v. van Algiers-phosphaat, Agricultuur phusphaat, en ais laatste nieuwigheid van den piiosphaatmest Bernard. Men late zich echter niet door schoonklinkende beloften in den waan brengen, dat deze meststoffen op éen lijn met het echte Tomas- meei kunnen gesteld worden. Bij aankoop van de beide eerste heeft man al dadelijk het bezwaar, dat men ze aan het proefstation niet op echtheid kan laten onderzoeken. Voorts komen ze, wat werking aan gaat, niet in vergelijking met het Thomasmeei. Ze werken goed zegt de heer Elema, Rijkslandbouw- leeraar voor Drente op nieuwe dalgronden, onvoldoende evenwel op laaggelegen grasland, terwijl door hem het gebruik op zuivere zand gronden ook wordt ontraden. Van den phosphaatinest-Bcmard zegt de heer Elema, dat proeven hiermee nog moeten uitmaken, wat men er aan heeft. E i in gelijken zin spreekt dr. Hissink, directeur v/h. proefstation te Wageningen, zicli over deze meststof uit. Hij geeft als zijn meening te kennen, dat de be kroning daarvan, in 1910 op de tentoonstelling te Waalwijk, op geheel onvoldoende gronden heeft plaats gehad. En ook dr. H. verklaart er zullen nog tal van proefne mingen noodig zijn om uit te maken of zij een plaats en zoo ja welke plaats zij onder de verschillende phosphorzuuriioud ende meststoffen inneemt." Ons dunkt -. een en ander is voor raadzaam is een proces tot echt scheiding te beginnen en zoodoende ailes aan de gioote klok te hangen, terwijl r,u bijna niemand er iets van weet? Wanneer echter met de mo gelijkheid eener echtscheiding moet rekening gehouden worden, dan zou ik u aanraden de zaken zoo te lei den, dat het huwelijk wordt ontbon den op grond van onoverwinnelijken afkeer. Voor ge echter een besluit neemt, zou het raadzaam zijn dat ge kalm en bedaard over den toestand kunt nadenken. Een onberaden stap kon zoowel voor u als voor u echt- genoote noodlottig worden. Ik kom nogmaals terug op mijnheer Morris ik ben overtuigd dat ge goed zult doen ook hem te raadplegen." Daarmede was het gesprek ten einde, dat Koert zoo goed als geen troost had aangebracht. Hij nam af scheid van mijnheer Bronk met de verzekering dat hij hem met zijn be sluit zou bekend maken en zoo noo dig zijn rechtskundige hulp zou in roepen. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1