BLOOKER'S
CAÜAO
Woensdag
5 April
49e Jaargrang.
1911.
Gemeentebestuur*
^BINNENLAND.
Feuilleton.
DAALDERS
No, 81
Land- en Tuinbouw.
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden L30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
'etters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks,, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen
Bbonnemenfs-Bduerfenfiën op zeer uoordeelige voorwaarden
BEKENDMAKING.
Afgekeurde Viscb.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat gedurende het le kwartaal 1911
door den Keurmeester van Visch
12 verschillende partijtjes kleine visch
lijn afgekeurd als ongeschikt voor
voedsel.
Vlissingen, 4 April 1911.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Eerste Kamer,
Na opening der vergadering deed
gisterenavond de griffier voorlezing
van ingekomen stukken, waarbij o. a.
[wetsontwerp betreffende de be-
slrijding van zedeloosheid, dat be-
IreBende de successiebelasting en
dal betreffende reorganisatie van het
landbouwonderwijs.
Hierna ging de Kamer over lot het
trekken der afdeelingen. Vervolgens
werd in de afdeelingen vergaderd tot
hel kiezen van voorzitters en onder
voorzitters, waarna de agenda voor
beden beginnende afdeelingsver-
gaderingen werd opgemaakt. Daarna
werd de openbare vergadering tol
nadere bijeenroeping verdaagd.
Parlementaire obstructie.
De Haagsche correspondent van
„de Tel" meldt
Van een kant, die ons aan net
bericht groote waarde doet toekennen,
gewerd ons de mededeeling, dat een
der linkerzijde ir, de Tweede
Kamer de tot stand koming van de
ingediende nieuwe tariefwet, wanneer
I tot openbare behandeling daarvan
komen mocht, desnoods door het
middel der parlementaire obstructie
ral trachten te verhinderen. Het is nog
lang voor het ontwerp aan de orde
komt, maar wij hebben alle reden
om te veronderstellen, dat boven
staand bericht juist is.
Fallières naar Nederland.
De „Petit Parisien" zegt dat de reis
van president Fallières naar Neder-
d, uit het oogpunt van buitenland-
sche betrekkingen, een belang heeft,
dal nauwelijks behoeft te worden aan
steven, onmiddellijk na de bespre
kingen over de Vlissingsche verster
kingen. De uitnoodiging tot een vriend
schappelijk bezoek, gericht tot den ver
tegenwoordiger der Fransche repu
bliek door de regeering van koningin
wilhelmina wil niet alleen een bewijs
'ijn van den wensch der wederzijdsche
sympathieke betrekkingen te ontwik-
O—
15.)
«Het zou ondankbaar zijn van mij,
,ls ik niet erkende dat ge mij den
'echten weg gewezen hebt, om de
genen te vinden, wier slachtoffer ik
geworden ben. Ge zegtja en
"°enMaar mijn God, welke rech
ter wereld zou neen durven zeg-
Sn, waar de eer en het levensgeluk
Va.n een man door zulke laaghartige
""Melen benadeeld werden Weldra
'Uien de kinderen op straat mij na-
?ti)en> dat mijn mooie vrouw de
"echter is van den man, die door
'culshanden stierf. Ik ben onmogelijk
Worden, niet" alleen onder mijn
"nieraden, maar ook tegenover de
""'schappij, tegenover mijn familie.
's van de bloedschuld van den
Rechtgestelde is op mij overgegaan
R°P mij, Koert Von Berghaupt."
"°ert wrong zich de handen. De
GEEN CftCRO SMBfiKT
ZOO KRaCHTIG RLS
kelen, maar ook van den vasten wil
de geheeie neutraliteit te bewaren tus-
schen de twee groote diplomatieke
combinaties in Europa. De president
der republiek zal deze sterke en vre
delievende en werkzame natie den
eeregroet brengen van Frankrijks de
mocratie.
Ongelijkheid der kiesdistricten,
Ons land is verdeeld in 100 kies-
districlen. Nu kan men niet vergen
merkt het „Huisgezin" op dat
elk kiesdistrict op den man af even
veel kiezers telt. Reeds hierom niet
wijl een even groot zielenaantal niet
een even groot aantal kiezers waar
borgt de eene streek is welvarende.-
dan de andere, in de eene maakt men
van het aangiftestelsel veel, in de
ander geen werk. Men zal dus voor
de onderscheidene districten uiteen-
loopende cijfers voor het aantal kie
zers vinden. Alleen mag het verschil
niet buitensporig groot zijn. Toch is
zulks bijvoorbeeld te Amsterdam het
geval, waar zes districten samen
30.813, de drie overige gezamenlijk
49.804 kiezers teilen, in het eeiste
geval gemiddeld even 5000, in bet
tweede ver over de 16.000 kiezers
per district.
Als men in Amsterdam districten
van meer dan twintigduizend kiezers
aantreft, dan moet men toch toegeven,
dat de indeeling niet deugt.
Een zelfde, alleen niet steeds zoo
groote wanverhouding wordt ook
elders aangetroffen.
Was het niet, dat de kieswet- Van
Houten op haar laatste beenen liep
en we vermoedelijk een ander stelsel
te wachten zijn, dan werd het waar
lijk meer dan tij cl dat de districtentabel
herzien werd.
Thans zit er niels op dan in schreeu
wende ongelijkheid te berusten en te
hopen dat ze van zeer korten duur
moge zijn.
ruimschoots genoten wijn scheen er
toe bij te dragen, de vertwijfeling bij
hem nog te vergrooten.
Geroerd door innig medelijden,
stond mijnheer Bronk een oogenblik
radeloos. Toen greep hij de hand
van den geschokten man en noodig-
de hem uit te gaan zitten.
„Uw positie is even buitengewoon
als beklagenswaardig, mijnheer Von
Berghaupt, maar ze is toch niet zoo
ongunstig, als ge op dit oogenblik
meent.
Wanneer ge kalm en naar uw ge
weten handelt, dan kan uw levens
geluk niet op deze klip ten gronde
gaan."
„Wat raadt gij mij dat ik doen
zal?"
„Voorloopig nietsGe zult wel
inzien, dat het voor mij moeilijk is,
u in deze kiesche zaak rechtstreeks
raad te geven. Doch ais ge kalmer
geworden zijt neemt ge misschien
een besluit, bij de uitvoering waar
van mijn hulp u van dienst kan zijn.
Natuurlijk vindt ge mij dan bereid
om u bij te staan."
„Gij ontwijkt mij, heer advocaat,
en waarlijk, ik erken gaarne de re
Mercurius.
Op den beschrijvingsbrief voor de
op Zondag 9 dezer te Dordrecht te
houden jaarlijksche vergadering van
den nationalen bond van handels- en
kantoorbedienden „Mercuii-us" slaat
o.m. het volgende voorstel van het
bondsbestuur
De bondsvergadering, overwegende
dat permanente samenwerking tus-
schen de vakvereenigingen, die ten
opzichte van de partij-politiek en
godsdienst zich stellen op het neu-
traliteitsstandpunt gewenscht is, dat
de bestaande vakverbonden blijkens
hunne daden geen waarborgen bie
den, dat de aangesloten vereenigingen
niet met haar neutraliteitsstandpunt
in botsing komen, machtigt het bonds
bestuur, die stappen te doen, welke
tot verwezenlijking van de hierboven
uitgesproken bedoeling leiden kunnen.
Reeds heeft het bondsbestuur, zoo
wordt in de toelichting gezegd, zich
per circulaire gewend tot verschil
lende neutrale vakvereenigingen met
de vraag, in hoeverre zij voor een
vakvereenigingscjntraie op hetzelfde
standpunt staande, gevoeien. De tot
dusver ingekomen antwoorden wet
tigen den indruk, dat het denkbeeld
voldoende instemming heeft gevonden
om verdere stappen in die richting
te ondernemen.
Het bondsbestuur vraagt machti
ging, om, indien de omstandigheden
daartoe ieiden, den bond bij een
lichaam als hier bedoeld te doen
aansluiten.
Naar de „N. R. Ct." verneemt, zal
weldra worden ingesteld een staats
commissie voor het dienen van ad
vies aan de regeering omtrent het
nemen van maatregelen ter voorzie
ning in de behoefte aan electrische
kracht ten platten lande.
Jubileum G. Walraven.
Het was Zaterdag 40 jaar geleden
dat de heer C. Walraven, inspecteur
der exploitatie bij de inspectie Breda
van de Maatschappij tot Exploitatie
van Staatsspoorwegen bij de Maat
schappij in dienst trad, en wel als
surnumerair le Geldermaisen, Sinds
1 April 1899 vervult de heer Walra
ven de functie van inspecteur der
exploitatie, terwijl hij voor dien tijd
ais chef de bureau aan de inspectie
verbonden was, ook voor dat haar
zetel in 1883 naar Breda werd over
gebracht.
Gisterenmorgen heeft de inspecteur
jhr. W. D. Junius van Hemert den
jubilaris een album aangeboden dat
photo's bevat van het tegenwoordige
bureau en de twee voormalige in-
specti.ebureaux, n.l. te Bergen op
Zoom en te Middelburg, waar de ju
bilaris werkzaam geweest is.
denen, die u daartoe nopen, ik be
min mijn vrouw, nooit zal ik die
liefde uit mijn hart kunnen verban
nen, maar de eer gaat boven alles
En ter wille van die eer mag ik niet
terugschrikken voor de gedachte, mij
van haar te scheiden. Dat staat vast,
mijnheer Bronk daaraan valt niet
te tornen, ik kan niet rustig het
slachtoffer blijven van een bedrog,
omdat het totaal onmogelijk is, dat
mijn vrouw onbekend zou zijn ge
bleven met het lot van haar vader.
Beminde zij mij, achtte en eerde zij
mij, dan had zij mij daarvan een en
ander moeten mededeelen."
„En als wij toch het wonderlijke
geval eens aannemen, dat uw echt-
genoote tot op dit oogenblik geheel
onbekend is met het lot van haar
vader
„Dat is niet mogelijk I"
In het leven zijn vele dingen mo
gelijk. Er zijn voorbeelden van dien
aard. ik heb een gehuwd paar ge
kend, dat zoozeer in den poel van
zonde en schande verzonken was,
dat zij het niet eens waagden lnm
kind van aangezicht tot aangezicht
te zien. Hun geheeie geluk bestond
Onder c-lke foto staan de namen
der ambtenaren, die op het in beeld
gebrachte station dienst doen, op de
plaatsjes van grensstations, als Es-
schen, ook de Belgische ambtenaren.
Jan Maandag.
jan Maandag vierde gisterenavond
zijn veertig jarig jubileum als deco
ratieschilder. De schouwburgzaal in
het Paleis voor Volksvlijt te Amster
dam was tot den nok gevuld met
zijn talrijke vrienden en vriendinnen.
Het gezelschap van het Rembrandt-
theater gaf „Hart en Hand" en daarna
werd een twaalf tal van Maandags
beste decors, geschilderd sedert zijn
25 jarig feest, vertoond. Na elk doek
werd de schilder uitgeroepen en luide
toegejuicht Eindelijk kwam de hul
diging. De woordvoerder namens de
commissie was de architect Evert
Breeman. Hij overhandigde als hul
deblijk van het publiek een zeer
groote verzegelde enveloppe met al
bum, daarna een krans met enveloppe
als geschenk van de Paleisdirectie.
Nog verscheidene woordvoerders
volgden. Groot was het aantal bloem-
geschenkcn en nog vee! grooter het
aantal telegrammen.
Maandag dankte allen met een
gemoedelijk woord, waarbij hij ook
ook hen, die door den dood zijn
weggerukt, niet vergat. Hij gaf de
verzekering, dat deze avond hem zoo
goed deed, omdat hij in de laatste
jaren maar weinig werk had kunnen
leveren.
Phosphorzuur-meststoffen.
Een waarschuwend woord betref
fende den aankoop van phosphorzuur-
houdende meststoffen vinde hier een
piaats. Een algemeen gebruikte mest
stof is het Thomassiakken- of Thc-
masphosohaatmeel, dat in den volks
mond kortweg slakkenmeel heet. Die
afkorting heeft echter aanleiding ge
geven tot bedrog, d.w.z. onder den
naam van „slakkenmeel" wordt meer
malen een meststof aangeboden, welke
bij onderzoek blijkt geen echt Tlio-
masslakkenmee! te zijn, maar een
siak, welke langs anderen weg, vol
gens andere methode, dan die van
den Engelschen ingenieur Thomas
verkregen wordt. En over de inner
lijke waarde van de slakkenmeeisoor-
ten is nog geen beslist oordeel te
vellen. Het voorvoegsel „Thomas"
mag dus bij bestelling niet vergeten
worden, maar ook met die bijvoeging
is men volstrekt niet zeker steeds
goede waar te krijgen. Dat weten de
proefstations ons anders te vertellen.
Zoo werden 't vorige jaar te Wage-
ningen 7 monsters zg. Thomasphos-
phaatmeel ingezonden, die minder
daarin, dat zij wisten dat hun zoon
tot een edel, deugdzaam mensch op
groeide. Wat nu, als zich in uw ge
val geheel overeenkomstige verhou
dingen lieten aantoonen? Zoudt ge
recht hebben om uw vrouw aan te
klagen Kan er een wet bestaan, die
de kinderen verantwoordelijk stelt
voor de daden der ouders
„Maar wat te doen als de zaken
juist andersom staan sprak Koert.
„Wanneer mijn vrouw ondanks haar
schoonheid en haar beschaving vele
trekken van haar verworpen vader had
geërfd is dat niet waarschijnlijk
En als dat zoo was, hoe moest ik
mij dan gedragen tegenover een we
zen, dat met helder verstand en koel
overleg een zedelijken moord begaat
aan een man, dien zij bemint?"
„Met het oog op de eigenaardig
heid van het geval moet ik weige
ren, op zulke vermoedens in te gaan.
Het overwegen van zulke mogelijk
heden heeft daarom alleen reeds geen
waarde, omdat ge verstandig zuit
doen met zulke vragen geen rekening
te houden."
„Niet
„Gelooft ge da.t werkelijk, dat het
dan 1, zegge éen, procent phosphor-
zuur bevatten en voor bemestings-
doeieinden niet de minste waarde
hadden. Vier monsters onderzocht
men daar, die aan den eisch van
echtheid niet voldedenzij waren
niet vreemde phosphaten vervaischt.
Te Maastricht ontving men er 11
zoo en ook te Hoorn „verschillende",
't Is dus wel noodzakelijk, dat men
garantie voor echtheid en fijnheid
bedinge, en omtrent het phosphor-
zuurgehalte duidelijke afspraken make.
Opmerking verdient, wat de ver
slagen der proefstations melden om
trent de herkomst dier vervalschte
monsters voor zoover kon worden
nagegaan, kwamen de parfijen uit of
via België in ons land.
't Lijkt ons daarom verstandig toe
slechts Duitsch Thomasslakkenmeel
te betrekken, dat men geregeld ziet
geadverteerd. Dan gaat men 't veiligst
hoewel men ook hier natuurlijk dui
delijk voorwaarden stelle en 't on
derzoek aan de proefstations, als
men bij partijen koopt, niet achter
wege mag blijven.
Den laatsten tijd hoort men ook
nog van andere phosphorzuur-mest
stoffen, b. v. van Algiers-phosphaat,
Agricultuur phusphaat, en ais laatste
nieuwigheid van den piiosphaatmest
Bernard.
Men late zich echter niet door
schoonklinkende beloften in den
waan brengen, dat deze meststoffen
op éen lijn met het echte Tomas-
meei kunnen gesteld worden. Bij
aankoop van de beide eerste heeft
man al dadelijk het bezwaar, dat
men ze aan het proefstation niet op
echtheid kan laten onderzoeken.
Voorts komen ze, wat werking aan
gaat, niet in vergelijking met het
Thomasmeei. Ze werken goed
zegt de heer Elema, Rijkslandbouw-
leeraar voor Drente op nieuwe
dalgronden, onvoldoende evenwel op
laaggelegen grasland, terwijl door
hem het gebruik op zuivere zand
gronden ook wordt ontraden.
Van den phosphaatinest-Bcmard
zegt de heer Elema, dat proeven
hiermee nog moeten uitmaken, wat
men er aan heeft. E i in gelijken zin
spreekt dr. Hissink, directeur v/h.
proefstation te Wageningen, zicli
over deze meststof uit. Hij geeft als
zijn meening te kennen, dat de be
kroning daarvan, in 1910 op de
tentoonstelling te Waalwijk, op
geheel onvoldoende gronden heeft
plaats gehad. En ook dr. H. verklaart
er zullen nog tal van proefne
mingen noodig zijn om uit te maken
of zij een plaats en zoo ja welke
plaats zij onder de verschillende
phosphorzuuriioud ende meststoffen
inneemt."
Ons dunkt -. een en ander is voor
raadzaam is een proces tot echt
scheiding te beginnen en zoodoende
ailes aan de gioote klok te hangen,
terwijl r,u bijna niemand er iets van
weet? Wanneer echter met de mo
gelijkheid eener echtscheiding moet
rekening gehouden worden, dan zou
ik u aanraden de zaken zoo te lei
den, dat het huwelijk wordt ontbon
den op grond van onoverwinnelijken
afkeer. Voor ge echter een besluit
neemt, zou het raadzaam zijn dat ge
kalm en bedaard over den toestand
kunt nadenken. Een onberaden stap
kon zoowel voor u als voor u echt-
genoote noodlottig worden. Ik kom
nogmaals terug op mijnheer Morris
ik ben overtuigd dat ge goed zult
doen ook hem te raadplegen."
Daarmede was het gesprek ten
einde, dat Koert zoo goed als geen
troost had aangebracht. Hij nam af
scheid van mijnheer Bronk met de
verzekering dat hij hem met zijn be
sluit zou bekend maken en zoo noo
dig zijn rechtskundige hulp zou in
roepen.
(Wordt vervolgd)