Draagt Plouvier's Donderdag 23 Maart No. 70 1911. Feuilleton, 49e Jaarg-ang. Gemeentebestuur,, Van Week tot Week. BINNENLAND. VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgeveis Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTlEN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts fiveemaal berekend. Qroote 'etters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. Rbonnements-flduerfentiën op zeer uoordeelige uooriuaarden Nieuwe Abonné's, uitge= zonderd bij weKelijKsche be» taling, ontvangen de dagelijks verschijnende „VLISSING= SCHE COURANT" koste, loos tot 1 April. De Commissie van Toezicht op het ia2er Onderwijs te Vlissingen maakt bekend dat de OPENBARE LÉS aan den herhalings-cursus voor jongens alhier zal plaats hebben op Donderdag, den 30sten Maart, 's avonds om 7 uur in de lokalen van school B (Hendrikstraat). JOS. v. RAALTE, Voorzitter. J. COSTER, wd. Secretaris. De grondwet voor Elzas—Lotha ringen zal toch naar alle waarschijn lijkheid tot stand komen. De commis sie uit den Rijksdag heeft er zich in beginsel vóór verklaard, om aan het rijkstand drie stemmen in den bonds raad te verleenen. De grondwet van bet rijk zou dan daarmede in over eenstemming worden gebracht. Het centrum, de nationaal-liberalen en de vrijzinnigen zullen zich met de regee ring denkelijk omtrent de gewichtige aangelegenheid der constitutie ver staan. De sociaal-democraten wen- schen óók dat de wet tot stand zal komen en zullen onder zekere voor waarden bereid bevonden worden, om bij de beslissende stemming het ont werp aan te nemen. Terwijl in Marokko de Sultan moei lijke oogenblikken beleeft, kan men ditzelfde van de Fransche regeering zeggen. De Fransche consul schijnt althans alles behalve optimistisch ge stemd en moet de verklaring afgelegd hebben dat ook majoor Mangin de toekomst duister inziet en vreest dat hij met zijn legertje van 3000 man machteloos zal staan tegenover de door hem verwachte uitbreiding van den opstand. De regeering heeft dan ook reeds besloten om versterkingen ie zenden en de consul verklaarde nog nooit, in de vele jaren die hij in Marokko doorbracht, zulk een ernsti- gen opstand te hebben beleefd. Zelfs stammen, die tot dusver zich alles lieten welgevallen, komen thans in verzet wegens gepleegde willekeurig heden. De gewone Marokkaansche Sultanspolitiek is, om de stammen tegen elkander op te hitsen en aldus, is trouwens niet specifiek-Marok- kaansch, te verdeelen en te heerschen maar deze politiek heeft thans gefaald. Eerst is wel een overwinning door 4.) „Oorspronkelijk waren zij van plan °m stil te gaan leven en al hun zorg aan mij te wijden, maar de zeer S'oote en onverwachte verliezen in PaPa's ondernemingen noodzaakten de uitvoering van dat plan uit le stellen. Bezorgd voor mijn welzijn, regelde papa alles wat mij betrof, j>af mijn huwelijksgift bij de Bank Van Engeland in bewaring en wilde 1,11 met mijn mama naar de kolonie -VI JIUJII 'e'ugkeeren. Zij vonden jammerlijk en dood in de golven. Is dat niet H Koert?" „Het is hard, maar wij moeten ons lr»osten." «Och, hadden ze jou toch maar Koert ™°^en z'en V00r hUn ^ooci' H'j nam haar in zijn armen en ste haar op 't voorhoofd. „Waar de regeeringstroepen behaald, maar latere berichten zijn geheel en al on gunstig. Fez was ingesloten. Alle dorpen binnen tien kilometers afstand van deze stad stonden in brand en de Sultan stond gereed om zijn heil in de vlucht te zoeken, toen het hem na een bloedige worsteling gelukte de belegeraars terug te slaan. In Frankrijk is men echter de mee ning toegedaan dat, wanneer hij niet voortdurend de zege blijft behalen, het met zijne regeering gedaan is. Tengevolge van de onverwachte mobilisatie van het leger der Veree- nigde Staten, moet president Diaz van Mex>'co het eindelijke besluit genomen hebben om met kracht tegen de op standelingen op te treden. De keur troepen van het leger, een strijdmacht van vier en twintig duizend man, die tot dusver dicht bij de hoofdstad in garnizoen lag, zal nu naar het noorden, het tooneel van den opstand worden gezonden. Intusschen loopen er ge ruchten omtrent ecne overeenkomst tusschen den president en de leiders der opstandelingen. Dat men het ook in dergelijke zaken op een akkoordje gooit, is in Amerika niet zoó vreemd. Ook moeten een groot aantal opstan delingen over de Amerikaansche gren zen zijn getrokken, hetgeen voor de Mexicaansche regeering stellig een fortuintje is, daar, zooals de zaken nu staan, de Amerikanen ze wei niet zullen laten terugkeeren. ïjs ij: De Russische troepen in Turkestan hebben instructie ontvangen, zich ge reed te houden om op het eerste sein de Chineeschc grens over te gaan, teneinde op deze wijze kracht bij te zetten aan de jongste eiscben der Russische regeering. Deze troepen liggen op nog geen honderd kilome ters van Koeidsja en bestaan uit twee brigades, die gevormd worden door acht compagniën artillerie, twee ba taljons jagers en vijf en veertig eska drons kozakken. De Russische gezant te Peking heeft nog eens een onderhoud gehad met de hoofdambtenaren van het Wai- Woe-Poe, met andere woorden van het departement van buitenlandsche zaken, in den loop van het onderhoud zou een ultimatum overhandigd zijn, waarop, wanneer China nu niet in zijn schelp kruipt, onmiddellijk troepen bewegingen kunnen volgen. Ook bij de Chineezen zou groote mi litaire bedrijvigheid heerschen en alar- meerende geruchten doende ronde over booze plannen bij de Chineezen, die wraak zouden willen nemen op de strandde het schip vroeg hij. „Op een eilandje in den Stillen Oceaan. Naar men zegt, bereikten twee scheepsbooten met geredden den vasten wal, maar de wilden overvielen hen o, Koert Von Berghaupt begreep, dat hij zoo'n droevig gesprek niet kon voort zetten, zonder zijn vrouw hevig te ontstellen. Hij wilde daarom een rij- toertje naar Wiesbaden voorstellen, toen Erik von Wambold hen juist kwam bezoeken. „Je komt als geroepen, Erik," sprak Koert, „nu zullen wij weer vroolijk worden. Wij hebben zoo even over onze schoonouders gespro ken en zijn daarbij in een droevige stemming geraakt." Bij deze woorden duidde hij op de betraande oogen van zijn vrouw. Door eenige lachwekkende bijzon derheden uit het leven van zijn ka meraden te vertellen, gelukte het Von Wambold weldra, ae droevige stemming bij mevrouw Von Berghaupt te verdrijven. Het avonduur, dat men gewoonlijk theedronk, was gekomen. Mevrouw Von Berghaupt iiet nu de beide hee- Russen over de gruwelijke uitmoor ding der bevolking van Blagowetski, in de dagen van den Bokser-opstand. De Russen in Noord-Mantsjoerije worden ongerust op de tijding, dat de Chineezen vijf duizend geweren en Iwee millioen patronen naar Tit- sihar hebben gestuurd. Het is ons echter allen bekend, dat de Chineezen altijd buiksprekers zijn geweest en voortreffelijk de kunst verstaan van met spek schieten, maar hunne mi litaire toerustingen gewoonlijk niet veel om 't lijf hebben. De vraag is maar, hoe de Japan ners zich zullen houden. Of zij zich door de Russen een vlieg van belang zullen laten afvangen, is een vraag van groote beteekenis. Natuurlijk zitten zij niet stil, maar hebben in de streek van den Zuid-Mantsjoeschen spoorweg de krijgswet afgekondigd dat wil zeggen, dat de militaire over heid daar alvast baas is. De bewa kingstroepen ontvingen scherpe pa tronen en men wil dat met spoed groote kazernes worden gebouwd, nota bene in een streek, door en door met pest besmet. Bij al deze kwade geruchten toch een goed, dat misschien gemelde handeling der Japanners kan ver klaren. Een correspondent van „de Times" heeft Mantschoeiije bezocht en meldt nu, dat de berichten, die de Russen over de pest de wereld inzonden, sterk overdreven waren. Veel aandacht wordt dezer dagen geschonken aan hei denkbeeld, door den Engelschen minister Grey aan geprezen, om een arbitrage-verdrag met Amerika aan te gaai, Later heeft de minister dit denkbeeld nog eens in het breede uiteengezet en toege licht in de International Arbitration League, waarvan hij voorzitter is. Grey kwam daarbij op tegen de door sommigen geuite meening, dat zulk een verdrag tusschen twee groote staten gelijk zou staan met een ver dedigend verbond. Wel zou er, wanneer zulk een verbond werd gesloten en vasten wortel had geschoten in de gevoelens van beide volken en een hunner werd aangevallen door een derde mogend heid, die geweigerd had een scheids rechterlijk verdrag te sluiten, groote sympathie bestaan tusschen de twee door dat verdrag gebonden mogend heden maar de opneming van eenige voorwaarde omtrent onderlinge ver dediging in een arbitrage-verdrag, zou bij andere staten het denkbeeld kunnen doen postvatten, dat het ver drag tegen hen gericht was en dan ren op het terras alleen, om haar plichten ais huisvrouw te vervullen. Vergenoegd zag Koert zijn vrouw na, toen zij met luchtigen tred door de vleugeldeuren in de ontvangzaal verdween. „Wat een kinderlijk gemoed, wat een reine zielriep hij opgeto gen uit. „Je bent dus gelukkig, Koert „Onuitsprekelijk gelukkig Als je eens wist, hoe ik haar liefheb en vereer „Koert," sprak Wambold na een oogenblik peinzens, „weet je nog van dien stijven Engelschen heer, dien we eens met mevrouw Gray en je tegenwoordige vrouw op de promenade gezien hebben Op het eerste gezicht had die man iets ko mieks orer zich wij hebben toen veel om hem gelachen." Von Berghaupt kon zich daar wei nig van herinneren. „Ik was dien man totaal kwijt uit mijn geheugenwat je in mijn ge lukkige omstandigheden gemakkelijk zult kunnen begrijpen. Vermoedelijk behoort die eerbiedwaardige man nu tot mijn familiebetrekkingen. Hoe zou dit alle effect missen op de ver mindering der kosten voor de ver dediging. Een arbiirage-verdrag moet gesloten worden zonder eenige bij gedachte. De minister is van meening, dat zulk een verdrag uitermate weldadige gevolgen kan hebben als voorbeeld voor anderen. Wanneer namelijk de andere mogendheden hel gegeven voorbeeld mochten volgen, dan zou er zoo iels ais als een vredesbond ontstaan. Maar deze zaken kunnen niet geforceerd worden. Er moet eerst een begin worden gemaakt en dan kan het succes volgen. Dat zal afhankelijk zijn van dè wisselende gevoelens en verwachtingen der mtnschen, die op het eene oogenblik mogelijk maken wat op het andere niet bereikbaar is. In Duitschland zijn de uitlatingen van den minister wel in den smaak gevallen, daar hij aan het Duilsche standpunt volle recht liet wedervaren en herhaalde wat de Duitsche rijks kanselier in den Rijksdag heeft ge zegd, dat er geen wantrouwen bij de regeeringen maar wel in de openbare meening van de twee landen bestaat. Duitschland wil gaarne tot weg neming van dit wantrouwen mede werken, nraar in de pers wordt er de aandacht op gevestigd, dat dit nog ver is van den idealen toestand van den wereldvrede, die op het scheids gerecht steunt. Een der bladen zegt „Al voelt men nog zoo veel voor de ge dachte van scheidsrechtelijke afspra ken, men zal daar toch geen wonder middel tegen alle internationale mis verstanden en verdeeldheid in mogen zoeken en pas in den laatsten tijd heeft een bijzonder geval aangetoond, dat dit niet het geval is en dat over de toepassing van de scheidsrechte- lijke beslissing evenzeer verdeeldheid kan bestaan ais over alle anderedingen. Hier wordt door het bedoelde blad blijkbaar eene toespeling gemaakt op de weigering van Engeland, om ver schillende betwiste aanspraken van Duitsche onderdanen uit den Boeren oorlog, gelijk Duitschland had voor gesteld, aan het Haagsche hof van arbitrage voor te leggen, 't Is hier ook al weer de quaestie van leer en leven. Immers, daar zulk een wei gering uitgesproken is door een staat, welks vertegenwoordiging pas nog den lot, dien minister Grey aan de scheidsrechterlijke beslissing van ge schillen heeft toegezwaaid, met luide toejuichingen heeft ontvangen, blijkt ten duidelijkste hoe zelfs in zulk een staat de prijzenswaardigste voorne mens bij de toepassing in de prak tijk op moeilijkheden stuiten. kom je zoo op hem terug ik ge loof dat wij hem slechts eenmaal ge zien hebbentoen is hij weer ver dwenen, in ieder geval za' hij geen persoon van gewicht zijn, want dan zou mijn vrouw reeds lang over hem gesproken hebben." „Zoo denk ik er ook over. Hij maakte op mij den indruk van een huisknecht, die voor zijn vrijen mid dag de kleeren van zijn heer heeft aangetrokken, je vrouw scheen ook niet bijzonder gesticht te zijn we gens zijn galante manierenzij be handelde hem in het oog loopend koel. Maar je vraagt, hoe ik zoo op hem terugkom. De reden daarvoor is eenvoudigik zag dien gentleman in zijn Engelsche deftigheid op het Schilierplein te Mainz wandelen." „Verduiveld, dan zal hij ons wel een bezoek komen brengen. Erik, wat za! jij een pret hebben als jij er bij bent, wanneer hij de gebruike lijke gelukwenschen komt aanbie den." „Die man maakt op mij den in druk, alsof hij niets goeds zal aan brengen liefst zag ik hem nooit weer. Misschien gelukt het je, hem Tweede Kamer. De heer Aalberse lichtte bij de gisteren vooitgezette behandeling van de herziening der Arbeidswet een door hem en zijn partijgenoot Pas- stoors ingediend amendement toe, dat een kind beneden 14 jaar ver biedt in fabrieken of werkplaatsen langer dan 6 uur daags te werken. Door den heer Schaper was een amendement ingediend en toegelicht om het arbeidsverbod uit te strekken tot ktndiren van 14 jaar. Daarna kwam de heer Teenstra zijn amendement toelichten, dat aan het regeeringsartikei een nieuw lid toevoegde, dat de strekking had aan de daarin bedoelde kinderen ook den arbeid te verbieden bij land-, tuin- of boschbouw, veehouderij of veenderij. De heer De Wijker-slooth de Weer- destc-yn bestreed het amendement- Teenstra en wil met een dergelijke regeling wachten op een afzonder lijke wet op den landbouwarbeid. Hij verwacht groote nadeelen van het amendement-Teenstra. De heer Tydeinan zeide dat dit amendement niet in het kader der Arbeidswet past. Spr. is ook tegen het amendement- Schaper, dat geen rekening houdt met het onderwijs, en tegen het aindement-Aalberse, dat een her ziening van de Leerplichtwet voor uitloopt, De heer Van der Molen verklaarde zijn tegenstand tegen de amendemen ten Schaper en Teenstra. Ten opzichte van het amendement-Aalberse aar zelde hij. De heer Ketelaar herinnerde aan de door hem ingediende motie betreffende herziening van de Leerplichtwet. Spr. is voor het amendement-Schaper subsidiair voor dat van den heer Aalberse. Het amendement-Teenstra werd mede door hem onderteekend. De minister van landbouw, nijver heid en handel beantwoo dde de hee- ren Teenstra en Ketelaar wier amen dement hij ontraadde. Van het amen dement-Schaper vreesde de minister leeglooperij der kinderen. Hij ont raadde het, evenals dat van den heer Aalberse. De heer Ter Laan verdedigde het amendement-Schaper. Nadat de Commissie van Rappor teurs verdeeld was gebleken over de overgebleven amendementen, werden ze in stemming gebracht en beide verworpen het amendement-Schaper met 32 tegen 20 stemmen, dat van den heer Aalbetse met 28 tegen 24 stemmen. Daarna wer.i ailikel IV zonder hoofdelijke stemming aangenomen. spoedig weer kwijt te raken. Maar," voegde hij er bedachtzaam bij, laat je vrouw niet bemerken, hoe weinig ik met dien gentleman op heb." „ik zal met Jane niet over dien raadselachtigen Engelschman spreken, voordat zij den tijd gekomen acht, om er zelf over te beginnen." De beide vrienden gingen naar binnen. Nu eerst herinnerde Erik zich, dat dien avond de beroemde kapel van Bilse haar eerste concert in de Kurzaal gaf. Onder het thee drinken vestigde Von Wambold de aandacht hierophij stelde voor, het concert te gaan bijwonen. Een half uur later was het gezel schap op weg naar Wiesbaden. Men stapte uit aan de groote kolonnaden en liep het fraaie plein over naar den ingang van den Kurtuin. Nau welijks daarbinnen getreden, bemerk ten zij den Engelschen heer, waar van Wambold gesproken had. Zijn Schotsche kleeding was nu voltooid inet een wit gestreepte reismuts, die zijn ooren geheel bedekte. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1