Zaterdag
18 Maart
Be Bookmakerskantoren
No, 66
BINNENLAND.
49e Jaargang.
1911
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
'etters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
Nieuwe Abonné's, uitge= I
zonderd bij weRelyksche be=
taling, ontvangen de dagelijks
verschijnende „VLISSING=
SCHE COURANT" koste-
loos tot 1 April.
TE VLISSINGEN.
De Commissie, die zich gevormd
heeft met het doel pogingen in
het werk te stellen om de book-
inakerskantoren te Vlissingen te
behouden, heeft alles gedaan wat
in haar vermogen was om van de
Tweede Kamer te verkrijgen, dat
ten opzichte van de bookmakers-
kantoren eene gunstige bepaling
zou worden opgenomen in de wet
ter bestrijding der zedeloosheid.
Hare pogingen bij de Tweede
Kamer zijn mislukt, het wetsont
werp werd bij de eindstemming
met 60 tegen 33 stemmen onveran
derd aangenomen, hoewel door
een der leden nog een lans voor
ine bookmakers werd gebroken.
Het wil de commissie voor
komen, dat, indien de leden der
Tweede Kamer bijtijds ingelicht
waren geworden omtrent het book-
makersbedrijf te Vlissingen en te
Middelburg en omtrent den eco-
nomischen invloed hunner kan
toren op beide steden, de uitslag
anders ware geweesthet is zéér
te betreuren, dat geen der afge
vaardigden daaromtrent inlich
tingcn heeft kunnen verstrekken,
toen, na de desbetreffende vraag
van den heer Roodhuijzen, bleelc,
dat het 's ministers bedeeling
was ook de bookmakerskantoren
te doen vallen onder art. XI
der wet.
Intussclien, de wet moet nog
naar de Eerste Kamer en de
commissie heeft zich voorgenomen
zorg te dragen, dat de leden van
dat hooge Staatscollege bij tijds
worden ingelicht omtrent de book
makers, de bookmakerskantoren,
den omvang die hun bedrijf in
den loop der jaren in de Wal-
chersehe steden heeft gekregen
den invloed die dat bedrijf
uitoefent op de geheele samen
leving, op de zaken der nering
Als gasten bevonden zich daar de
Ouitsche familie van de naburige
boerderij en de familie Hoyer uif
"ew-York, waarmede Frans gedu
imde het afgeloopen winterseizoen
ln nadere vriendschapsbetrekkingen
Jus gekomen De laatste herkenden
1)6 bezitting, die zij eens zoo ver-
w«nscht hadden, nauwelijks. Wat za-
Sm die velden, die tuinen, die ge
euwen er heerlijk uit, hoe dartelde
p' vee vol gezondheid en behage-
'jkheid door de weideHier zag
jum wat een degelijk landbouwer
«mag. Schreuder straalde van trots
n Vfeugde, toen de tooneelspeelster
flbonnemênts-fiduerfenfiën op zeer uoordeeiige uoorwaarden
doenden en op de gemeente
huishoudingen.
De Commissie,
J. Gr. VAN NIFTRIK Jr.
M. GEELHOED.
FR. TIMMERMAN.
W.N. ROTTIER.
JOB. VAN RAALTE.
P. J. SIEGERS.
Tweede Kamer.
De Kameroverzichtschrijver van het
„ribl." schrijft
indien men den totalisator (en
daarmede de Nederiandsche Harddra
verij en Renvereeniging) en den
bookmakers (en de Middelburgsche
en Vlissingsche materieele belangen
die bij hun kantoren betrokken zijn)
nog wat respijt had wi len geven,
dan was er, voor de Kamer, maar
éen weg geweest. En wel dezeaf
te wijken bij uitdrukkelijk besiuït, van
art. 83 van het Reglement van Orde.
Dat artikel toch (handelend over de
„tweede lezing") bepaalt o. a.„Al
leen die voorstellen van nieuwe
wijzigingen, welke door de aangeno
men wijzigingen of de verwerping
van artikelen noodzakelijk zijn gewor
den, zijn hierbij (nl. bij de tweede
lezing) toegelaten." En geiijk de heer
De Savornin Lohman, de vader van
hei herziene Reglement, nog in her
innering heeft gebracht, is met deze
bepaiing nooit anders bedoeld dan
dat bij tweede lezing slechts die
wijzigingen mogen worden aange
bracht die dienen iot het verhelpen
van formeele botsingen tusschen
verschillende artikelen.
Neen, indien de Kamer in deze iets
had willen doen, dan had zij eenvoudig
ronduit en openlijk, een besluit moeten
nemer iot afwijking van den zooeven
aangehaaiden passus uit art. 83,
De minister had, zijnerzijds, ook
iets kunnen doen. Hij had kunnen
toezeggen, gelijk door den heer
Troelstra werd gevraagd, dat hij,
gebruik makend van de slotbepaling
van het ontwerp, het artikel betreffen
de het spei eerst over eenigen tijd
in werking zou doen treden. Maar dat
weigerde de minister.
Ten eerste omdat dan ook de
bepalingen betreffende het hazardspel
in het algemeen niet aanstonds in
werking zouden worden gesteld.
Maar ien tweede, omdat hij en
hierin vond hij steun bij den heer
Loeff zulk een gebruik van de
slotbepaling op formeelen grond on
geoorloofd achtte. Zulk een bepaiing
immers had alleen ten doel, den
noodigen tijd te laten voor het nemen
van maatregelen van uitvoering.
Hel komt ons voor, dat tegen deze
eng-formalistische opvatting de heer
Goeman Borgesius terecht een woord
van protest deed hooren en dat het
weinig gepast was van den minister
met de beminnenswaardigheid haar
eigen en de waardigheid eerier vor
stin hem haar bewondering te ken
nen gaf. De boerderij zag er uit om
te stelen, en hier oogstten Dina en
Marie de gevolgen van heur weder-
zijdschen wedijver gedurende den
tijd, dien Frans in de groote stad in
het westen met het geven van con
certen had doorgebracht, en waarin
zij alles, wat in haar vermogen was,
hadden aangewend, om het schoonc
tehuis recht gezellig en aangenaam
te maken.
Zooals het huis er heden uitzag,
nu alle kamers met bloemen en
slingers versierd waren, zou men
meenen, dat een ervaren hand daar
aan zijn beste krachten gewijd had.
Zulk een verblijf moest zelfs den meest
verwenden kunstenaar behagen Frans
deed dan ook aan zijn Marie de
stellige gelofte, dat hij hier steeds
met haar de lente, den zomer en
een deel van den herfst zou door
om, zoo luid dat wij het op=,de pers
tribune hoorden, ondanks het groote
gedruisch in de Kamer, honend te
vragen: Hoeveel stemmen zitten daar
achter? Er ware, dunkt ons, alle
reden voor den minister geweest om
de gevraagde toezegging 'te doen.
Niet om in te gaan op een ander
denkbeeld, waarop door de heeren
Van Nispen en Lobman was gewezen,
ni. het indienen van een wijzigings-
ontwerpje voor het inwerkingtreden
van deze wet. Terecht antwoordde
de minister dat dit niet op zijn weg
lag. Het totalisatorverbod was bij
amendement door de Kamer in bet
ontwerp gebracht en... de Kamer
moest daarvan nu ook de gevolgen aan
vaarden. Zij had bovendien altijd nog
het recht van ini'iatief.
Misschien zal de heer Blum zich
dat in de ooren knoopen en mede
ter wille van zijn Vlissingsche tn
Middelburgsche bookmakers met hun
aanhang, een wijzigingsweije indie
nen waardoor de werking van art. 11
wordt uitgesteld.
Althans indien voor hem in deze
de spreuk geldt, die de heer Loh
man dezer dagen voor belastingpo-
iiiiek aanbeval: „Virtus post num-
mos" eerst de dubbeltjes dan de
deu<*d.
Maar indien ook van den heer
Blum geen redding komt, Jan rest
slechts één hoop: verwerping van
het ontwerp door de Eerste Kamer.
Een gequalificeerde verwerping gelijk
die van de eerste Ongevallenwet,
waarbij de Eerste Kamer dus zou te
kennen geven, dat ze in 't algemeen
geen bedenking tegen het ontwerp
heeft, maar dat ze tiet onverwijld in
werking treden van art. 11 zulk een
onoverkomelijk bezwaar acht, dat ze
alleen deswege het ontwerp afstemt.
De minister zou dan het ontwerp
met een overgangsbepaling weer in
kunnen dier,en.
Ziedaar een crilische resumplie
van de beraadslagingen die de Ka-
m:r gedurende ruim een uur zóo in
beroering hebben gehouden, dat de
Voorzitter zelfs eens moest dreigen,
dat hij de vergadering zou sluiten
daar hij er niet in slaagde voldoende
stilte ie krijgen.
De „N. Ct." zegt o.a.
Aan de op zichzelf aiieszins bil
lijke wenschen van de Nederlandsche
paardensport is dus op geen enkele
wijze tegemoet gekomen. Het ligt
thans op den weg van die leden der
Kamer die met ons de noodlottige
gevolgen van het nieuwe artikel
voor die sport willen voorkomen
(althans dooreen overgangsmaatregel
de aanzienlijke materieele benadee
ling van honderden kleine en groote
luiden matigen) om een initiatief-
arap luie-Magazijn
J. P. ANDRIESSEN,
Walstraat 34.
Scherp concurreerende prijzen.
Zie Etalage.
f
brengen, onder beding evenwel, dat
zij gedurende het winterseizoen met
hem in de stad zou zijn, om hem in
staat te stellen aan de kunst getrouw
te blijven.
Marie, die in de voile betoovering
van haar aanvaliigheid en schoon
heid straalde, nam overgelukkig deel
aan de vreugde van het feest
De zon van het geluk verfraaide
alle dingen. Dina, wier bestaan voort
aan geen andere bedoeling scheen te
hebben, dan te boeten voor het zware
onrecht, om haar zoodoende in de
gelegenheid te stellen het bedreven
kwaad zooveel mogelijk te herstel
len, had de tafel van de heerlijkste
gerechten voorzien. Hoyer bracht een
schitterende toast uit op het jong
gehuwde paar. Mevr. Hoyer spreidde
al haar heerlijke gaven ten toon, zoo
dat de uren als in een vreugderoes
omvlogen.
Laat in den avond, de sterren schit
terden reeds in volien gians' aan den
ontwerp in den geest van mr. Tyde-
man's voorstel in te dienen en zoo
mogelijk voor of tegelijk met de in
voering der wet in werking te doen
treden. Wij achten het mcgelijk, dat
de meerderheid der Kamer daartoe
te vinden zal zijn en voor den mi
nister kan er geen reden zijn om zich
daartegen te verzetten.
Tegelijk zou men dan desnoods de
liquidatie van het bookmakers-bedrijf
te Vlissingen en Middelburg door het
gunnen van eenigen tijd kunnen
vergemakkelijken. Voor de Zeeuwsche
bezwaren kunnen wij anders niet
veel gevoelen men kon daar (anders
dan bij de totalisaior-quaestie) sedert
lang weten wat men te wachten had
en wie den lijd om te handelen ver
slaapt, heeft geen recht tot schreeuwen
wanneer hij wakker geworden, be
speurt dat het klokje reeds heeft ge
slagen.
Uit het overzicht van „de Tel." ne
men wij het volgende over
De minister stelde zich op het stand
punt, hetwelk hij later, ondanks een
krachtig protesi van den heer Goeman
Borgesius, handhaafde, dat hij een wet,
die door de beide Kamers is aange
nomen, spoedig moet invoeren, en die
invoering niet om redenen van ma-
terieelen aard mag verschuiven. Daar
om zal de zedeloosheidswet zoo spoe
dig mogelijk na haar aanneming door
de Eerste Kamer, in werking treden.
Uitdrukkelijk verklaarde de minister
zijnerzijds geen enkele reden te heb
ben, om het wedverbod uit te stellen
en evenmin, om later met een wijzi-
gings-ontwerp te komen. Wilde de
Kamer het doen, fiat, maar hij zou
het niet doen. Dat was duidelijk. Maar
er was in 's ministers uiteenzetting
nog een brok, dat aandacht verdient.
Het wetsontwerp zegt niet„De tota
lisator is verboden". Het geeft een
omschrijving van hazardspel en straft
het uitoefenen als bedrijf daarvan. Nu
zai echter (aldus de minister) de rech
ter moeten uitmaken, of het houden
van den totalisator is te beschouwen
als het uitoefenen van hazardspel ais
bedrijf. De minister haastte zich er bij
te voegen, dat het naar zijn meening
zulks zeer beslist wel is, maar men
weet: een regeerings-interpretatie is
voor den rechter niet bindend, en
wie dus de proef wil nemen, kan na
de invoering der wet een totalisator
oprichten en door den rechter laten
uitmaken, of die verboden is. Wij ge
ven hem niet veel kans, maar.... een
drenkelingen een stroohalm, nietwaar?
En zoo werd na een rumoerig
debat (de geduldige voorzitter werd
op 'n oogenblik zóo boos, dat hij met
sluiting der vergadering dreigde) met
57 tegen 36 stemmen beslist, dat het
amendement-Tydeman niet toelaat
baar was.
Het werd een gemengde stemming
bij de 36, die het amendement in
behandeling wilden nemen, waren 10
leden van rechts, n. 1. 7 Katholieken
en 3 christelijk historisch n. De anti
revolutionairen stemden allen tegen
hemel, miste Marie plotseling haar
vader. Zij stond op, gaf Frans een
wenk, waarop zij te zamen in stilte
het lachende gezelschap verlieten.
Arm in arm begaven zij zich naar
buiten in den stillen nacht. De lucht
was met bloesemgeur vervuld, Jo-
hannes-keversgonsden door het ge
boomte, schitterden en vlogen ais
lichtverspreidende vonken verder
uit de verte liet de spotvogel zijn
wilde lied hooren. Zwijgend wan
delden ze onder den met goud be
zaaiden nachtelijken hemel, een we
reld van geluk met zich mededra-
gende. Onwillekeurig liepen ze naar
den eik, die den grafheuvel van
Koenraad beschaduwde. Het grom
men van een hond deed hun uit hun
heerlijken droom ontwaken. Toen ze
dichter bij kwamen zagen ze, hoe
Schreuder daar neergeborgen lag met
ten hemel geslagen blik. Aan zijn
voeten lag Diana, de trouwe hond,
die evenals haar meester bij voor
zelfs de heer Blum, die in z'n Dom-
burgsche studeerkamer aan een de
putatie had beloofd, alles ie zullen
doen om een overgangsbepaling te
krijgen.
De „N. R. Ct." bespreekt in haar
overzicht de bookmakers-quaestie
niet. Het blad schrijft o.m.
Het wetsontwerp gaat dus nu naar
de overzijde van het Binnenhof.
Mocht het ook daar de vuurproef
doorsiaan, dan rest nog de vraag,
wanneer het in werking zal treden.
Want krachtens de slotbepaling zal
deze wet niet reeds op den twintigsten
dag na de plaatsing in het Staats
blad in werking treden. Neen, „het
tijdstip, waarop deze wet, of de tijd
stippen, waarop onderscheidenlijk de
bepalingen dezer wet zullen in wer
king treden", worden bij Kon nklijk
besluit vastgesteld.
De regeering heeft het dus in haar
hand, hetzij de gansche wet, hetzij
enkele der artikelen nog gedurende
geruimen tijd buiten effect te laten.
De overz'chtschiijver van „de Maas
bode" eindigt zijn beschouwingen
over de aanneming der zedeloosheid-
wet aldus
Het is niet ondenkbaar dat nu de
heer Tydeman alsnog met een voor
stel komt, nadat de wet in het
Staatsblad zal zijn verschenen, om
langs dien weg het uitstel te verkrij
gen dat hij met zijn motie beoogde.
Verschillende sprekers hebben toch
gisteren nog hem op dezen weg ge
wezen als de éenig juiste om zijn
doel te bereiken.
„Decembrius", de bekwame over
zichtschrijver van het „Vad." eindigt
zijn beschouwing aldus
De eenige hoop, die ovef-
schoot, was, dat de minister een
beetje water in zijn wijn zou doen.
Maar hij bleek a cheval oh, geen
cheval de courses sur les princi
pes en wilde van de hem gegeven
bevoegdheid, om het totalisatorsver-
bod eerst later in te voeren, geen
gebruik maken, van oordeel, dat de
regeering de uitvoering eener aange
nomen wet slechts om redenen, uit
sluitend in de techniek dier uitvoe
ring gelegen, mag aanhouden.
Terecht kwam de neer Borgesius
tegen die stelling opzeker had een
bewindsman zich af te vragen welke
consequenties een onmiddellijke in
voering kon meebrengen, en de mi
nister specialiseerde zijn stelling toen
op dit ontwerpmaar daarmede
verloor zij dan ook aller steun en
men blijft in het onzekere, waarom
bij deze wet niet geldt wat we! voor
andere wetten opgaat.
Het is nu uit met de bookmakers,
met den totalisator, met de wedren
nen en de speelhuizen, helaas het zal
niet uit zijn., .met het spel. En ver
gissen wij ons niet dan werd toch
medegedeeld, dat het daarom te doen
was.
keur hier toefde. De jonggehuwden
sloegen hun arm om den hals van
hun vader. Marie zag bij het licht
der maan, dat zijn oogen vochtig
waren.
„Wat scheelt er aan, vader vroeg
ze. „Zijt ge met ons niet gelukkig
„Meer dan gelukkig", antwoordde
hij, hun beiden aan zijn hart druk
kend, „zoo gelukkig, dat ik vol
weemoed moet bekennen, dat ik vele
jaren van mijn leven door mijn ijdel-
heid en dwaasheid verbeuzelde. Hoe
gelukkig zou mijn leven geweest
zijn, als ik dat ondier daarbinnen"
en hierbij sloeg hij zich op de
breede borst „bijtijds beteugeld
hadals ik vrouw en kinderen ge
acht had, wat zij zijn, n. i. het hoogste
goed des levens."
EINDE.
