Draagt
Plouvier's
Schoenwerk.
Donderdag
9 Maart
No. 58
49e Jaargang
1911.
Van Week tot Week.
Feuilleton,
BINNENLAND.
VLISS1NGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
'etters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
Wij moeten voor ditmaal eenigszins
uitvoerig stilstaan bij de herdenking
eener op zich zelf belangrijke'gebeur-
lenis, welke, eene halve eeuw geleden,
jn het Russische rijk, onder de re-
seering van Alexander II plaatshad;
jene gebeurtenis waarvan echter de
strekking, beteekenis en gevolgen over
■t algemeen weinig begrepen zijn of
worden. Wij bedoelen de afschaffing
der lijfeigenschap.
Het gouden jubileum van de afschaf
fing dezer aloude instelling is door
liet geheeie land gevierd met dank
stonden in de kerken, legerparades,
volksfeesten, maaltijden voor de armen,
enz. Op verschillende plaatsen zijn
gedenkteekenen voor Alexander II ont
huld en scholen, ziekenhuizen en
volkshuizen geopend.
Na afloop der godsdienstoefening
in de Kasansche kathedraal, ontving
de Czaar de afstammelingen van de
medewerkers van Alexander II bij de
invoering der maatregelen tot bevrij
ding dei lijfeigenen.
Voor het jaar 1592 waren de Rus
sische boeren, hoewel levende in de
diepste armoede en onwetendheid,
van grondeigendom uitgesloten en tot
allerlei heerendiensten verplicht, toch
vrije mannen geweest. Zij waren ge
woon nu en dan hun vrijheid te ver-
koopen, dat wil zeggen contracten te
sluiten van onvoorwaardelijk dienst
betoon; maar als het contract geëin
digd was, dan kregen zij de vrijheid
terug en konden van het eene dorp
naar het andere trekken.
In 1592 en 1593 is hun dit recht
ontnomen. Zij werden lijfeigenen, een
toestand die in zooverre met slavernij
overeenstemt, dat zij aan hunne woon
plaatsen werden gekluisterd. Sedert
dien tijd waren er millioenen lijfeige
nen in Rusland, hetzij van de kroon,
hetzij van bijzondere personen.
De afschaffing dezer insteiiing door
Alexander II, na den ongelukkigen
Krimoorlog en onder den invloed der
gebeurtenissen elders in de wereld,
zou voor het Russische rijk een gebeur
tenis van groote beteekenis zijn ge
weest, indien zij beter ware voorbe
reid en beter uitgevoerd maar ook
hier heeft de ervaring geleerd wat zij
steeds en alom leert, dat schokkende,
plotselinge overgangen dikwijls na-
deelen meebrengen, waartegen de
voordeden niet kunnen opwegen. El
ders heeft de vrijverklaring der slaven
hetzelfde geleerd.
De Russische lijfeigene leefde op
den grond van zijn heer, die daarover
en over hemzelf de beschikking had,
zoodat hij een rechteloos wezen, was
en alle economische vooruitgang ab
soluut was uitgesloten. Er werden nu
gemeenten gevormd en de voormalige
36.)
Er werd besloten, met het behan
gen en schilderen der woning tot den
herfst te wachten, daar de veldar
beid beslag legde op alle aanwe-
z|ge handen. Marie begon, zonder
zich zelfs tijd te gunnen om te eten,
geholpen door Toby's vrouw, aller
eerst het huis in te richten.
's Avonds van den arbeid in huis
komende, sloegen de mannen van
verwondering de handen in elkan
der. Marie had de bedden opge
waakt, en ze van schoon linnen en
heldere wollen dekens voorzien. Voor
de ramen hingen hagelwitte gordij
nen, de vestibule was tot eetkamer
ingericht, twee groote kasten stonden
'egen den muur. De keuken was ge
vuld met blinkend keukengereedschap
jw een kamer en wel die, welke
door middel van glazen deuren in
Abormements-fiduerfenfiën op zeer uoordeelige uoorwaarden
lijfeigene kreeg een klein stuk land
ter bebouwing, waarvan hij de waarde
langzamerhand moest aflossen. Hij
bezat evenwel niets. Hij verstond
evenmin de kunst om uit een kleine
hoeveelheid grond het meest mogelijke
voordeel te Irekken. Hij was volkomen
onwetend en onbeschaafd. Hij was
vrij, maar moest ook als vrij burger
lasten betalen. Ieder misgewas maakte
hem nog armer dan hij was. Daardoor
kwam in den toestand der boeren, in
welk opzicht dan ook, geen de minste
verbetering. De regeering deed niets
vooronderwijs,beschaving en vooruit
gang en de Grieksche geestelijkheid,
zelf aarts-onwetend, hielp dapper mee
om alle ontwikkeling tegen te houden.
Langzamerhand drongen toch nieu
were denkbeelden ten plattenlande
door en werd ten slotte zeer goed
begrepen dat de afschaffing der iijf-
eigenschap is geweest een groot
woord, maar geen daad geen daad
die de plattelandsbevolking, zooais
men gehoopt had, een steunpilaar deed
worden van keizer en regeering. De
Russische boer werd socialistisch of
radicaal en daarom ontnam de regee-
ring hem weer voor een groot deel zijn
politieke rechten, na de ontbinding
der tweede Doema.
Zoo is dan die gebeeie opheffing
der lijfeigenschap na vijftig jaren ge
bleken een totale mislukking te zijn
geweest, waarbij dankstonden en fees
ten meer een bespotting schijnen dan
een natuurlijke en plichtmatige han
deling
De gebeurtenissen die tot verwis
seling van kabinet in Frankrijk aan
leiding gaven, zijn onzen lezers be
kend. Ze waren vrij onbeteekenend en
in zooverre te betreuren dat, ook van
het nieuwe ministerie heei weinig
kan worden verwacht. De meeste
nieuwe bewindslieden schijnen wei
nig vertrouwen in te boezemen. Het
kabinet is samengesteld tegen de
samenstelling van het parlement in,
uit de elementen der minderheid,
en uiL.de tegenstanders van het ka
binet Briand, dat toch nog de meer
derheid bezat. Niemand kan aan
dit bewind een iang leven voorsUil n.
Gelukkig is het optreden van den
nieuwen Franschen minister van bui-
tenlandschs zaken door Duitschland
met hoffelijkheid begroet. Zaterdag
heeft de Fransche gezant te Berlijn
officieel m;dedee!ing gedaan van het
optreden van den heer Cruppi en
ontving de verzekering der vriende
lijke gezindheid van Duitsche zijde.
Nu, onder Pichon ging alles best en
men mag dus hopen, dat hierin al
verbinding stond met de veranda
tot woonkamer ingericht.
Marie liet met een gelukkig lachje
den mannen de bewoonbare kamers
zien en zeide „Hier slaapt gij, va
der, met Koenraad, daarnaast in een
liet klein kamerlje slaap ik, daar we
der naast in een opkamertje heb ik
Daniël ingekwartierdde blauwe
kamer echter en bij deze woor
den stootte ze de deur van een aar
dig vertrek open behoort aan den
heer des huizes."
De mannen lieten een uitroep van
verrassing hooren. Mochten alle
overige vertrekken bewoonbaar hee-
ten, gemeubileerd als ze waren in
den grootsten eenvoud, deze kamer
zag er recht prettig en gezellig uit
met haar sierlijk blauw behangsel,
hagelwitte gordijnen, nette spiegel
kast, sierlijke stoelen en klein vloer
kleed.
„Het ziet er alles heerlijk uit," zeide
Frans, „maar dit eene zal ik nooit
goedvinden
„En dat is?" vroeg Marie.
„Dat ik deze nette kamer betrek
ken zal. Deze had ik voor Marie be
stemd, en zij moet ook voor haar
thans geen ongunstige verandering
zal ontstaan.
In Engeland blijft de hervorming
van het Hoogerhuis de gemoederen
in spaijning houden, maar feitelijk is
er natuurlijk geen nieuws.
Minister Runciman zeide onlangs
in het Lagerhuis, dat het plan van
de unionisten af te keuren is, dat zij
het erfelijk beginsel als rechtgevend
op een zetel in het Hoogerhuis, wil
len afschaffen, want zoo ontneemt
men de kroon het eenige middel om
een geschil tusschen de twee huizen
uit te maken, nl. door verplaatsing
van de meerderheid in het Hooger
huis met behulp van nieuwe pairs.
De conservatieven leiden hieruit af,
dat de liberalen het Hoogerhuis niet
meer willen hervormen met andere
woorden, zelf niet goed weten wat
ze willen maar Runciman heeft uit
drukkelijk gesproken van den toe
stand zooals hij nu is. Zoodra de
veto-wet is aangenomen, is er immers
een nieuw middel om botsingen
tusschen de twee huizen uit te ma
ken. De pairs-benoeming is dan
overbodig, en bovendien heeft de
heer Runciman ook gezegd, dat de
hervorming van het Hoogerhuis, die
later moet komen, zal berusten op
het beginsel van verkiezing door
het volk.
In den laatsten tijd heeft zeer de
aandacht getrokken, de lichtzinnige
emigratie van Japanners naar de Phi
lippijnen, Java, Singapore en de
eilanden in den stillen oceaan. De
Japansche consul te Singapore heeft
thans bij zijn regeernq aangedrongen
om daartegen maatregelen te nemen.
Men gelooft in Japan, dat ieder, die
zich naar genoemde streken begeeft,
aldaar met gemak een vermogen kan
vergaren en er zijn dan ook tal van
lieden uit Japan naar die streken
getrokken, ook al bezaten zij niets.
Het gevolg is, dat veie arme japan
ners op de eilanden in de Zuidzee
worden aangetroffen. Enkelen vinden
daar werk bij de parelvisscherij of
bij het inzamelen van gomsoorten.
De meesten moeten bedelen.
Onder die Japansche emigranten
bevinden er zich ook velen, die zicli
aan den dienstplicht willen onttrek
ken, benevens eene menigte min
derwaardige sujetten. Zij wekker, zeer
het wantrouwen van het buitenland
tegen hun land op.
De Japansche regeering bevordert
de zaak ook niet en zij heeft zelfs
de toestemming geweigerd, om 1500
Japanners in den loop van dit jaar
zijn. Voorioopig zal ik mijn intrek
nemen in het opkamertje van Da
niël en dat wel om redenen van
practischen aard
„Welke reden zijn dat vroeg
Marie met een grappig gebaar. „Als
huishoudster mag ik die toch wel
vernemen."
„Welnu dan", antwoordde Frans
met een verlegen blik op Schreuder,
„gij zult ze zeer afdoende vinden,
ik moet namelijk alle dagen twee
uren op mijn violoncel spelen, opdat
mijn vaardigheid niet afneme, en dat
zou mijn huisgenoofen tot razernij
brengen. Wanneer u dus iets gelegen
is aan uw rust, zult gij mij mijn zin
geven."
„Maar mensch riep Schreuder
uit, „nu gij toch zulk een heerlijke
bezitting hebt, behoeft gij niet meer
op uw violoncel te spelen."
„Werkelijk, heb ik het niet meer
noodig, maar ik heb er behoefte
aan, ik vind daarin juist groot be
hagen. In den winter wil ik in de
stad leven en verdienen, wat aan de
koopsom ontbreekt, namelijk 3000
dollars."
naar Brazilië over te brengen, voor
gevende, dat de toestand aldaar niet
voor de Japansche levenswijze ge
schikt is. Eigenlijk is dit niet de
zaak. De Japansche regeering ver
langt, daar er toch een veiligheids
klep voor de al te groote toeneming
der bevolking wezen moet, den trek
naar Korea en Mantschourije.
Korea heeft men al, maar men wil
ook Mantschourije. De zaak is ge
heel gelegen in de lijn der Japansche
politiek. Door de streken met de zich
snel vermenigvuldigende |apanners
te bevolken, bevordert men zijn doel
het zekerst en waarschijnlijk ook
het snelst.
Schandelijke berichten komen er
weer over de wij ze waarop in Rus
land met welk land we heden
begonnen en waarmee we nu nog
even moeten eindigen de zooge
naamde Octoberwetten worden uit
gevoerd, die vrijheid van godsdienst
beloofden.
In het gouvernement Tschernigof
moet cte Jodenvervolging weer aller
gruwelijkst wezen. Alle Joodsche
families, die nog geen tien jaar in
de streek wonen, moeten weg. Bij
ontzettende koude houdt de politie
dag en nacht deuren en ramen der
woningen open, om tot vertrek te
noodzaken en het gebeurt, dat men
zieken en grijsaards zonder eer.ig
mededoogen op straat zet. Het feit,
dat er een kraamvrouw van zes dagen
was, werd geen voldoende reden
geoordeeld, om uitstel te geven en
binnen 24 uren werd een geheeie
familie door de politie uit huis ge
haald. De vrouw stierf in een hos
pitaal en daar er een klein verzet
piaats had, werd de huisheer afge
ranseld en de huisknecht gedood.
Dat is het leven in het land van
vadertje, in den jare 1911.
Hofberichten.
H. M. de Koningin en Z. K. H
de Prins bezochten gisteravond de
tweede soirée die ten Paleize van
H. M. de Koningin Moed r plaats haL
Op deze partij behoorden tot de
genoodigden een gedeelte van het
corps diplomatique, de tweede groep
der ministers, de parlemeiitshoofden
verschillende leden der Hooge Staats
lichamen de Voorzitter van de Tweede
Kamer der Staten Generaalde
burgemeester der residentie enkele
militaire autoriteiten en veie dames
en heeren, particulieren, 't Was een
raóut, dus zonder muziek.
De zomer vloog voor de bewoners
van „Rust" zoo snel om, als een
droom, alleen de vruchten van hun
arbeid herinnerden hen er aan, dat
een lange tijd voorbijgegaan was. In
de voorraadkamers lagen versche en
gedroogde vruchten hoog opgesta
peld, hoewel Frans meer dan hon
derd manden fruit op de markten te
New-York verkocht had. De kelder
was gevuld met aardappelen en va
ten, de schuren konden al het ko
ren en hooi niet bevatten, zoodat,
om alles te kunnen bergen, een nieuwe
schuur was gebouwd. In den stal
stonden twee goed onderhouden paar
den en zes melkkoeien, waarvoor
Koenraad uitstekend zorg droeg.
Gedurende den arbeid had Schreu
der Frans meer en meer lief gekre
gen, want deze schikte zich geheel
naar zijn inzichten, liet hem volko
men vrijheid in alle opzichten en
wist den arbeid door zooveel vroo-
iijkheid en prettige scherts te ver
korten, dat het een lust was in zijn
nabijheid te werken en te vertoeven.
Op een Zondag toen de oogst ge
heel binnengebracht was, zat Schreu
der, terwijl hij bezig was de krant
De Ziekteverzekering.
De Commissie van Voorbereiding
van het ontwerp Ziekteverzekering
zal vermoedelijk voorstellen gebruik
te maken van het nieuwe artikel 43
van het Reglement van Orde om eerst
de beginselen v:st te stellen welke
het ontwerp zullen beheerschen. Het
is natuurlijk niet onmogelijk dat dit
ook politieke gevolgen zal hebben.
Naar men verneemt zal de kapi
tein ter zee van Hecking Colenbran
der bestemd worden tot schout bij
nacht tevens directeur en comman
dant der marine te Helievoetsluis als
opvolger van schout bij nacht Sneth-
lage, nadat deze den zeedienst met
pensioen zal hebben veriaten.
Drankwetwijziging en
Organisatie
In het Schuttershof te Middelburg
werd gisterenmiddag eene vergade
ring gehouden, uitgschreven door de
federatie van vergunninghouders en
tot bijwoning waarvan waren uitge-
noodigd de eigenaren van panden met
vergunning, huurders- vergunning
houders en verder aile belanghebben
den.
Een 50 tal personen had van deze,
uitnoodiging gebruik gemaakt
De secretaris van genoemde fede
ratie, de heer de Groote uit Zutphen,
heette de aanwezigen welkom, bij
ontstentenis van den voorzittter, en
hield daarop eene rede, waarin hij
ten eerste naging welke vereenigingen
van vergunninghouders enz. er in ons
land bestaan, en er op wees hoe in
Mei 1910 de poging in eene verga
dering te Utrecht gedaan om tot eene
federatie van alle bonden te komen,
mislukte, doch 1 Juni 1910 hebben
te Zwolle 4 bonden eene federatie
gesticht met aanvankelijk 1500 leden,
op 31 December bedroeg dit getal
reeds 3000. Thans is de bond ver
deeld over 590 plaatsen in Friesland,
Groningen, Drenle, Overijsel, Gel
derland, Noord-Brabant en Limburg
met ongeveer 3250 leden.
Zeker zegt spr. wij maken fouten,
doch die niet werkt, zal ook geen
fouten maken.
Het doel der vereeniging is wijzi
ging te brengen in de drankwet,
zoodat de vergunning weer op het
pand komt en het eigendomsrecht
beter verzekerd is, verder staat in de
statuten der provinciale bonden eene
bepaling, dat leden, die buiten eigen
schuld de dupe der drankwet zijn
geworden, financieel gesteund zullen
kunnen worden.
Spr. ging de geschiedenis na van
de drankwet en toonde aan welke
moeilijkheden de vergunninghouders
van vele bepalingen ondervinden,
en wees o. a. op de tegenstelling
te lezen, onder de veranda en naast
hem praatte Frans met Marie, die de
ontbijttafel opiuimde. De oude man
keek, toen zijn dochter met blijden
lach door de kam.r naar de keuken
ging, over zijn 'krant en zag, hoe
Frans haar met een blik vol innige
liefde aanstaarde.
„Wel Frans," zeide hij en vouwde
de krant dicht, „hoe zou je het vin
den, wanneer gij samen aanstaanden
Zondag naar de kerk giugt te Ron-
dont er. wij hier alles gereedmaakten
voor de bruiloft? Ik kan het je wel
zeggen, je bent mij geworden als een
eigen zoon, want je hebt een braaf
hart en een helder hoofd."
„Ik dank u, vader, ik dank u van
ganscher harteriep Frans uit en
schudde de hand van Schreuder,
„Het is echter nog niet de tijd om
bruiloft te vieren."
„Wel dwaashoofd, wat zou je dan
nog in den weg kunnen staan
„Uw vooroordeel tegen Frans, den
muzikant."
„Maar wat beteekent dat nu
„Zeer veel."
(Wordt vervolgd.)