Draagt Plouvier's Schoenwerk. Donderdag 9 Maart No. 58 49e Jaargang 1911. Van Week tot Week. Feuilleton, BINNENLAND. VLISS1NGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote 'etters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. Wij moeten voor ditmaal eenigszins uitvoerig stilstaan bij de herdenking eener op zich zelf belangrijke'gebeur- lenis, welke, eene halve eeuw geleden, jn het Russische rijk, onder de re- seering van Alexander II plaatshad; jene gebeurtenis waarvan echter de strekking, beteekenis en gevolgen over ■t algemeen weinig begrepen zijn of worden. Wij bedoelen de afschaffing der lijfeigenschap. Het gouden jubileum van de afschaf fing dezer aloude instelling is door liet geheeie land gevierd met dank stonden in de kerken, legerparades, volksfeesten, maaltijden voor de armen, enz. Op verschillende plaatsen zijn gedenkteekenen voor Alexander II ont huld en scholen, ziekenhuizen en volkshuizen geopend. Na afloop der godsdienstoefening in de Kasansche kathedraal, ontving de Czaar de afstammelingen van de medewerkers van Alexander II bij de invoering der maatregelen tot bevrij ding dei lijfeigenen. Voor het jaar 1592 waren de Rus sische boeren, hoewel levende in de diepste armoede en onwetendheid, van grondeigendom uitgesloten en tot allerlei heerendiensten verplicht, toch vrije mannen geweest. Zij waren ge woon nu en dan hun vrijheid te ver- koopen, dat wil zeggen contracten te sluiten van onvoorwaardelijk dienst betoon; maar als het contract geëin digd was, dan kregen zij de vrijheid terug en konden van het eene dorp naar het andere trekken. In 1592 en 1593 is hun dit recht ontnomen. Zij werden lijfeigenen, een toestand die in zooverre met slavernij overeenstemt, dat zij aan hunne woon plaatsen werden gekluisterd. Sedert dien tijd waren er millioenen lijfeige nen in Rusland, hetzij van de kroon, hetzij van bijzondere personen. De afschaffing dezer insteiiing door Alexander II, na den ongelukkigen Krimoorlog en onder den invloed der gebeurtenissen elders in de wereld, zou voor het Russische rijk een gebeur tenis van groote beteekenis zijn ge weest, indien zij beter ware voorbe reid en beter uitgevoerd maar ook hier heeft de ervaring geleerd wat zij steeds en alom leert, dat schokkende, plotselinge overgangen dikwijls na- deelen meebrengen, waartegen de voordeden niet kunnen opwegen. El ders heeft de vrijverklaring der slaven hetzelfde geleerd. De Russische lijfeigene leefde op den grond van zijn heer, die daarover en over hemzelf de beschikking had, zoodat hij een rechteloos wezen, was en alle economische vooruitgang ab soluut was uitgesloten. Er werden nu gemeenten gevormd en de voormalige 36.) Er werd besloten, met het behan gen en schilderen der woning tot den herfst te wachten, daar de veldar beid beslag legde op alle aanwe- z|ge handen. Marie begon, zonder zich zelfs tijd te gunnen om te eten, geholpen door Toby's vrouw, aller eerst het huis in te richten. 's Avonds van den arbeid in huis komende, sloegen de mannen van verwondering de handen in elkan der. Marie had de bedden opge waakt, en ze van schoon linnen en heldere wollen dekens voorzien. Voor de ramen hingen hagelwitte gordij nen, de vestibule was tot eetkamer ingericht, twee groote kasten stonden 'egen den muur. De keuken was ge vuld met blinkend keukengereedschap jw een kamer en wel die, welke door middel van glazen deuren in Abormements-fiduerfenfiën op zeer uoordeelige uoorwaarden lijfeigene kreeg een klein stuk land ter bebouwing, waarvan hij de waarde langzamerhand moest aflossen. Hij bezat evenwel niets. Hij verstond evenmin de kunst om uit een kleine hoeveelheid grond het meest mogelijke voordeel te Irekken. Hij was volkomen onwetend en onbeschaafd. Hij was vrij, maar moest ook als vrij burger lasten betalen. Ieder misgewas maakte hem nog armer dan hij was. Daardoor kwam in den toestand der boeren, in welk opzicht dan ook, geen de minste verbetering. De regeering deed niets vooronderwijs,beschaving en vooruit gang en de Grieksche geestelijkheid, zelf aarts-onwetend, hielp dapper mee om alle ontwikkeling tegen te houden. Langzamerhand drongen toch nieu were denkbeelden ten plattenlande door en werd ten slotte zeer goed begrepen dat de afschaffing der iijf- eigenschap is geweest een groot woord, maar geen daad geen daad die de plattelandsbevolking, zooais men gehoopt had, een steunpilaar deed worden van keizer en regeering. De Russische boer werd socialistisch of radicaal en daarom ontnam de regee- ring hem weer voor een groot deel zijn politieke rechten, na de ontbinding der tweede Doema. Zoo is dan die gebeeie opheffing der lijfeigenschap na vijftig jaren ge bleken een totale mislukking te zijn geweest, waarbij dankstonden en fees ten meer een bespotting schijnen dan een natuurlijke en plichtmatige han deling De gebeurtenissen die tot verwis seling van kabinet in Frankrijk aan leiding gaven, zijn onzen lezers be kend. Ze waren vrij onbeteekenend en in zooverre te betreuren dat, ook van het nieuwe ministerie heei weinig kan worden verwacht. De meeste nieuwe bewindslieden schijnen wei nig vertrouwen in te boezemen. Het kabinet is samengesteld tegen de samenstelling van het parlement in, uit de elementen der minderheid, en uiL.de tegenstanders van het ka binet Briand, dat toch nog de meer derheid bezat. Niemand kan aan dit bewind een iang leven voorsUil n. Gelukkig is het optreden van den nieuwen Franschen minister van bui- tenlandschs zaken door Duitschland met hoffelijkheid begroet. Zaterdag heeft de Fransche gezant te Berlijn officieel m;dedee!ing gedaan van het optreden van den heer Cruppi en ontving de verzekering der vriende lijke gezindheid van Duitsche zijde. Nu, onder Pichon ging alles best en men mag dus hopen, dat hierin al verbinding stond met de veranda tot woonkamer ingericht. Marie liet met een gelukkig lachje den mannen de bewoonbare kamers zien en zeide „Hier slaapt gij, va der, met Koenraad, daarnaast in een liet klein kamerlje slaap ik, daar we der naast in een opkamertje heb ik Daniël ingekwartierdde blauwe kamer echter en bij deze woor den stootte ze de deur van een aar dig vertrek open behoort aan den heer des huizes." De mannen lieten een uitroep van verrassing hooren. Mochten alle overige vertrekken bewoonbaar hee- ten, gemeubileerd als ze waren in den grootsten eenvoud, deze kamer zag er recht prettig en gezellig uit met haar sierlijk blauw behangsel, hagelwitte gordijnen, nette spiegel kast, sierlijke stoelen en klein vloer kleed. „Het ziet er alles heerlijk uit," zeide Frans, „maar dit eene zal ik nooit goedvinden „En dat is?" vroeg Marie. „Dat ik deze nette kamer betrek ken zal. Deze had ik voor Marie be stemd, en zij moet ook voor haar thans geen ongunstige verandering zal ontstaan. In Engeland blijft de hervorming van het Hoogerhuis de gemoederen in spaijning houden, maar feitelijk is er natuurlijk geen nieuws. Minister Runciman zeide onlangs in het Lagerhuis, dat het plan van de unionisten af te keuren is, dat zij het erfelijk beginsel als rechtgevend op een zetel in het Hoogerhuis, wil len afschaffen, want zoo ontneemt men de kroon het eenige middel om een geschil tusschen de twee huizen uit te maken, nl. door verplaatsing van de meerderheid in het Hooger huis met behulp van nieuwe pairs. De conservatieven leiden hieruit af, dat de liberalen het Hoogerhuis niet meer willen hervormen met andere woorden, zelf niet goed weten wat ze willen maar Runciman heeft uit drukkelijk gesproken van den toe stand zooals hij nu is. Zoodra de veto-wet is aangenomen, is er immers een nieuw middel om botsingen tusschen de twee huizen uit te ma ken. De pairs-benoeming is dan overbodig, en bovendien heeft de heer Runciman ook gezegd, dat de hervorming van het Hoogerhuis, die later moet komen, zal berusten op het beginsel van verkiezing door het volk. In den laatsten tijd heeft zeer de aandacht getrokken, de lichtzinnige emigratie van Japanners naar de Phi lippijnen, Java, Singapore en de eilanden in den stillen oceaan. De Japansche consul te Singapore heeft thans bij zijn regeernq aangedrongen om daartegen maatregelen te nemen. Men gelooft in Japan, dat ieder, die zich naar genoemde streken begeeft, aldaar met gemak een vermogen kan vergaren en er zijn dan ook tal van lieden uit Japan naar die streken getrokken, ook al bezaten zij niets. Het gevolg is, dat veie arme japan ners op de eilanden in de Zuidzee worden aangetroffen. Enkelen vinden daar werk bij de parelvisscherij of bij het inzamelen van gomsoorten. De meesten moeten bedelen. Onder die Japansche emigranten bevinden er zich ook velen, die zicli aan den dienstplicht willen onttrek ken, benevens eene menigte min derwaardige sujetten. Zij wekker, zeer het wantrouwen van het buitenland tegen hun land op. De Japansche regeering bevordert de zaak ook niet en zij heeft zelfs de toestemming geweigerd, om 1500 Japanners in den loop van dit jaar zijn. Voorioopig zal ik mijn intrek nemen in het opkamertje van Da niël en dat wel om redenen van practischen aard „Welke reden zijn dat vroeg Marie met een grappig gebaar. „Als huishoudster mag ik die toch wel vernemen." „Welnu dan", antwoordde Frans met een verlegen blik op Schreuder, „gij zult ze zeer afdoende vinden, ik moet namelijk alle dagen twee uren op mijn violoncel spelen, opdat mijn vaardigheid niet afneme, en dat zou mijn huisgenoofen tot razernij brengen. Wanneer u dus iets gelegen is aan uw rust, zult gij mij mijn zin geven." „Maar mensch riep Schreuder uit, „nu gij toch zulk een heerlijke bezitting hebt, behoeft gij niet meer op uw violoncel te spelen." „Werkelijk, heb ik het niet meer noodig, maar ik heb er behoefte aan, ik vind daarin juist groot be hagen. In den winter wil ik in de stad leven en verdienen, wat aan de koopsom ontbreekt, namelijk 3000 dollars." naar Brazilië over te brengen, voor gevende, dat de toestand aldaar niet voor de Japansche levenswijze ge schikt is. Eigenlijk is dit niet de zaak. De Japansche regeering ver langt, daar er toch een veiligheids klep voor de al te groote toeneming der bevolking wezen moet, den trek naar Korea en Mantschourije. Korea heeft men al, maar men wil ook Mantschourije. De zaak is ge heel gelegen in de lijn der Japansche politiek. Door de streken met de zich snel vermenigvuldigende |apanners te bevolken, bevordert men zijn doel het zekerst en waarschijnlijk ook het snelst. Schandelijke berichten komen er weer over de wij ze waarop in Rus land met welk land we heden begonnen en waarmee we nu nog even moeten eindigen de zooge naamde Octoberwetten worden uit gevoerd, die vrijheid van godsdienst beloofden. In het gouvernement Tschernigof moet cte Jodenvervolging weer aller gruwelijkst wezen. Alle Joodsche families, die nog geen tien jaar in de streek wonen, moeten weg. Bij ontzettende koude houdt de politie dag en nacht deuren en ramen der woningen open, om tot vertrek te noodzaken en het gebeurt, dat men zieken en grijsaards zonder eer.ig mededoogen op straat zet. Het feit, dat er een kraamvrouw van zes dagen was, werd geen voldoende reden geoordeeld, om uitstel te geven en binnen 24 uren werd een geheeie familie door de politie uit huis ge haald. De vrouw stierf in een hos pitaal en daar er een klein verzet piaats had, werd de huisheer afge ranseld en de huisknecht gedood. Dat is het leven in het land van vadertje, in den jare 1911. Hofberichten. H. M. de Koningin en Z. K. H de Prins bezochten gisteravond de tweede soirée die ten Paleize van H. M. de Koningin Moed r plaats haL Op deze partij behoorden tot de genoodigden een gedeelte van het corps diplomatique, de tweede groep der ministers, de parlemeiitshoofden verschillende leden der Hooge Staats lichamen de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten Generaalde burgemeester der residentie enkele militaire autoriteiten en veie dames en heeren, particulieren, 't Was een raóut, dus zonder muziek. De zomer vloog voor de bewoners van „Rust" zoo snel om, als een droom, alleen de vruchten van hun arbeid herinnerden hen er aan, dat een lange tijd voorbijgegaan was. In de voorraadkamers lagen versche en gedroogde vruchten hoog opgesta peld, hoewel Frans meer dan hon derd manden fruit op de markten te New-York verkocht had. De kelder was gevuld met aardappelen en va ten, de schuren konden al het ko ren en hooi niet bevatten, zoodat, om alles te kunnen bergen, een nieuwe schuur was gebouwd. In den stal stonden twee goed onderhouden paar den en zes melkkoeien, waarvoor Koenraad uitstekend zorg droeg. Gedurende den arbeid had Schreu der Frans meer en meer lief gekre gen, want deze schikte zich geheel naar zijn inzichten, liet hem volko men vrijheid in alle opzichten en wist den arbeid door zooveel vroo- iijkheid en prettige scherts te ver korten, dat het een lust was in zijn nabijheid te werken en te vertoeven. Op een Zondag toen de oogst ge heel binnengebracht was, zat Schreu der, terwijl hij bezig was de krant De Ziekteverzekering. De Commissie van Voorbereiding van het ontwerp Ziekteverzekering zal vermoedelijk voorstellen gebruik te maken van het nieuwe artikel 43 van het Reglement van Orde om eerst de beginselen v:st te stellen welke het ontwerp zullen beheerschen. Het is natuurlijk niet onmogelijk dat dit ook politieke gevolgen zal hebben. Naar men verneemt zal de kapi tein ter zee van Hecking Colenbran der bestemd worden tot schout bij nacht tevens directeur en comman dant der marine te Helievoetsluis als opvolger van schout bij nacht Sneth- lage, nadat deze den zeedienst met pensioen zal hebben veriaten. Drankwetwijziging en Organisatie In het Schuttershof te Middelburg werd gisterenmiddag eene vergade ring gehouden, uitgschreven door de federatie van vergunninghouders en tot bijwoning waarvan waren uitge- noodigd de eigenaren van panden met vergunning, huurders- vergunning houders en verder aile belanghebben den. Een 50 tal personen had van deze, uitnoodiging gebruik gemaakt De secretaris van genoemde fede ratie, de heer de Groote uit Zutphen, heette de aanwezigen welkom, bij ontstentenis van den voorzittter, en hield daarop eene rede, waarin hij ten eerste naging welke vereenigingen van vergunninghouders enz. er in ons land bestaan, en er op wees hoe in Mei 1910 de poging in eene verga dering te Utrecht gedaan om tot eene federatie van alle bonden te komen, mislukte, doch 1 Juni 1910 hebben te Zwolle 4 bonden eene federatie gesticht met aanvankelijk 1500 leden, op 31 December bedroeg dit getal reeds 3000. Thans is de bond ver deeld over 590 plaatsen in Friesland, Groningen, Drenle, Overijsel, Gel derland, Noord-Brabant en Limburg met ongeveer 3250 leden. Zeker zegt spr. wij maken fouten, doch die niet werkt, zal ook geen fouten maken. Het doel der vereeniging is wijzi ging te brengen in de drankwet, zoodat de vergunning weer op het pand komt en het eigendomsrecht beter verzekerd is, verder staat in de statuten der provinciale bonden eene bepaling, dat leden, die buiten eigen schuld de dupe der drankwet zijn geworden, financieel gesteund zullen kunnen worden. Spr. ging de geschiedenis na van de drankwet en toonde aan welke moeilijkheden de vergunninghouders van vele bepalingen ondervinden, en wees o. a. op de tegenstelling te lezen, onder de veranda en naast hem praatte Frans met Marie, die de ontbijttafel opiuimde. De oude man keek, toen zijn dochter met blijden lach door de kam.r naar de keuken ging, over zijn 'krant en zag, hoe Frans haar met een blik vol innige liefde aanstaarde. „Wel Frans," zeide hij en vouwde de krant dicht, „hoe zou je het vin den, wanneer gij samen aanstaanden Zondag naar de kerk giugt te Ron- dont er. wij hier alles gereedmaakten voor de bruiloft? Ik kan het je wel zeggen, je bent mij geworden als een eigen zoon, want je hebt een braaf hart en een helder hoofd." „Ik dank u, vader, ik dank u van ganscher harteriep Frans uit en schudde de hand van Schreuder, „Het is echter nog niet de tijd om bruiloft te vieren." „Wel dwaashoofd, wat zou je dan nog in den weg kunnen staan „Uw vooroordeel tegen Frans, den muzikant." „Maar wat beteekent dat nu „Zeer veel." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1