Vrijdag
3 Maart
Gemeentebestuur.
Feuilleton
No, 53
49e Jaargang.
1911.
BINNENLAND.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgeve s
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts hvmnaal berekend. Qroote
'etters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
fibonnemenfs-ftduertentiën op zeer uoordeelige uooruiaarden
NATIONALE MILITIE.
Oproeping van verlofgangers tot den
vverkeiijken dienst, ingevolge art.
109 der Militiewet 19Ó1.
De Burgemeester van Vlissingen
Gezien de circulaire van den Com
missaris der Koningin in dit gewest
van den 9 Februari 1911, A no. 529
3e afdeeling M.
Roept bij deze op tot den vverke
iijken dienst de ondervolgende in deze
gemeente wonende verlofgangers van
de lichting 1910.
Van het 4de regiment Vesting-Ar
tillerie BRAUERS JOHANNES GE-
RARDUS, loteling der gemeente Viis-
singen lichting 1910, ROELSE KOEN-
RAAD, loteling der gemeente O. en
W, Souburg idem, dag en plaats van
opkomst 10 Maart 1911 te Ter Neuzen.
Van het korps Torpedisten
SCHROEVERS HENRI PIETER, lote
ling der gemeente Vlissingen lichting
1910, dag en plaats van opkomst 24
Maart 1911 te Brielle.
Gelast: de voormelde verlofgangers
zich te dien einde, voorzien van hunne
kleedingen voorwerpen van uitrusting,
alsmede van hun voor vertrek afge-
teekenden verlofpas, op den voor hen
bepaalden datum, ingevolge het be
paalde bij het laatste lid van art. 27
der militie-instructie 1909, uiterlijk des
nam. te 4 uur in bovenvermelde plaat
sen van opkomst, rechtstreeks bij hun
korps aan te melden
en geeft kennis dat, voor het geval
zij door ziekte of andere redenen bui
ten staat mochten zijn om op te komen,
zij daarvan kunnen doen blijken, aoor
op den dag voor de opkomst bepaald
een op ongezegeld papier geschreven
geneeskundig getuigschrift of een an
der bewijs of verklaring ter ge
meente-secretarie over t: leggen,
zullende de zieken, die niet op den
bepaalden lijd onder .de wapenen ko
men, te dezer zake niet voor diligent
worden gehouden, maar verplicht zijn,
zich na hunne herstelling bij hun korps
te vervoegen, teneinde daarbij in den
wapenhandel te worden geoefend,
wordende zij, voor zooveel noodig er
op gewezen, dat zoo zij in gebreke
blijven aan deze oproeping te vol
doen, zij volgens art. 133 der militie-
wet 1901 als deserteur zullen worden
behandeld.
Vlissingen, 28 Februari 1911.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De kiesrecht-quaestie.
Onder het opschrift„de algemeene
kiesrecht-coalitie" wijdt liet „Hbld."
een beschouwing aan het algemeen
O
31.)
«Die wensch zal vervuld worden
"ep Schön.
»Dat zal hij helaas niet
„Wel, wat zou daaraan in den weg
slaan
iiDe boerderij werd hedenmorgen
verkocht. Hier staat de nieuwe eige
naar."
Op deze mededeeling volgde een
boodsche stilte mevrouw Hoyer ging
wet daarop verder Binnen drie uur
het huis ontruimd zijn. Van-
JVbtid nog keeren wij naar New-York
'erug, een ieder pakke daarop met
spoed zijn zaken in, anders missen
™'l den nachttrein nog. Met leedwe-
en scheid ik van de boerderij. Het
™.0£e den nieuwen bezitter gegeven
'li even vroolijke dagen hier te be-
ven> a's wij, hij1 moge hierbij
e'k de spreekster schalks haar op
kiesrecht ais verzamelleuze een on
derwerp, waarover „N. Ct." en „Vad."
met elkaar in debat waren. Laatst
genoemd blad, vertegenwoordigend
de denkbeelden van de Unie-liberalen,
achl bedoelde keuze als verzamel-
signaal voor alle liberalen zeer ge
schikt. De „Nieuwe Ct." daarentegen,
vertegenwoordigend de denkbe. leien
der vrij-iiberalen, gunt het aan de
Liberale Unie dien kreet unisono met
vrijzinnig-democraten en sociaal-de
mocraten aan te heffen, maar zegt
zij als verzamelsignaal klinkt hij
valsch.
Het „Handelsblad" nu houdt de
algemeen kiesrecht-leuze inderdaad
voor een verzamelleus.
Een verzamelleuze heeft in het
algemeen ten doel met voorbijzien
van wat verdeelen moge, slechts op
het eene gemeenschappelijke doel,
in de verzamelleus genoemd, te let
ten, alleen daarvoor te strijden. Is
dat doel bereikt, dan is de band, die
verzameld heeft, verbroken. Zulk een
verzamelleus kan dus slechts dienst
doen ter bereiking van een doel zoo
groot, zoo belangrijk, dat alle ge
schilpunten inderdaad vergelen kun
nen worden.
De sociaal- en vrijzinnig-demo
craten en sinds enkele jaren ook de
Unie-liberalen meenen, dat de strijd
om het algemeen kiesrecht zulk een
verbroedering wettigt. Allen, die als
wij hoezeer ook geneigd mede te
werken hel attributieve kiesrecht door
algemeen kiesrecht te vervangen,
daartoe slechts juist bereid zijn om
dat zij de zaak van zoo weinig belang
achten zullen echter instemmen
me» de vraag, door de „Nieuwe Cou
rant" uitgesproken „En daarna
Daarna als de eenige „verza
melleus" niet meer verzamelt, als het
doel bereikt is of voorloopig volks
vertegenwoordiging noch regeering
ook maar een stap kunnen doen om
dichter bij het doel te komen Als
dus wat verdeelt wel op den voor
grond moet treden
Ja dan zijn de verkiezingen
afgeloopen en wie dan leeft dan
zorgt! Wij geiooven niet, dat deze
redeneering er eene is, die zelfs
openlijk uitgesproken kan worden.
Wanneer onder de „verzamelleus"
van algemeen kiesrecht getracht zal
worden een meerderheid in de volks
vertegenwoordiging te krijgen, moe
ten de kiezers vooraf weten, wat een
regeering, steunende op die meer
derheid, zou willen trachten le be
reiken.
Men moet aangeven welk een re
geering wij krijgen zullen indien de
linksche voorstanders van algemeen
kiesrecht een meerderheid in de
volksvertegenwoordiging krijgen.
Wij weten thans dus vlecht het
„Handelsblad" er tusschen in wij
volger Frans aan „hier even zoo
vele en evenzoo trouwe vrienden vin
den, die ons verblijf hier verkort en
opgevroolijkt hebben. Lang leve de
heer Martin, onze opvolger
„Hij leve!" riep Hoyer met luider
stem, maar zijn vrienden bleven zoo
stom als visschen.
Mevrouw Hoyer ledigde haar glas,
toen riep ze met nadruk haar echt
vriend toe „Ferdinand, laten wij onze
koffers pakken De heet Martin heeft
de goedheid onze bagage naar Ron-
dont te rijden, onze buurman Schöpfle
zal ons met zijn rijtuig naar het sta
tion brengen."
Nu volgde een uitbarsting, vragen,
heen en weerloopen, tot het allen
duidelijk was dat er van uitstel geen
sprake kon zijn, Frans reed met een
hoogopgeladen wagen naar het spoor
wegstation, en toen hij van daar op
de boerderij terugkeerde, hoorde hij
op eenigen afstand van het huis in
koor„Vaarwel, lief thuis." Het vroo
Jijke volkje had zich spoedig in de
noodzakelijkheid geschikt en met mu
ziek en gezang ging het gezamenlijk
naar de rivier, om daar de komst der
stoomboot ;,f ie wachten.
weten thans er zal geen sprake van
zijn, dat opgenomen wordt in die
regeering de leider van de partij, die
in de eerste plaats, het eerst en het
krachtigst, de leus heeft doen klinken,
thans de verzamelleus van de Liberale
Unie. De heer Troelstra zal heeft
het „Volk" ons verklaard er niet
aan denken minister te worden. Nu,
wij hadden her, eerlijk gezegd, geen
oogenblik gedacht of verwacht de
sociaal democraten zijn veel te goede
tactici, voelen zich a!s partij van
oppositie a outrance te behagelijk,
om geneigd te zijn mede de regee-
ringsverantwoordelijkheid te dragen,
om mede de waarheid te ondervinden,
van het gezegde „gouvevner, c'est
mécontenter". Maar welke partijen,
onder de verzamelleus bijeengebracht,
zullen wèi de regeering aanvaarden
en wat zal de richting van haar
regeeringsprogam zijn?
Ons zou niets aangenamer zijn
besluit het blad dan een samengaan
van vrijzinnige partijen, waardoor een
linksche, waardoor zoo mogelijk een
vrijzinnige meerderheid in de volks
vertegenwoordiging verkregen werd.
Doch wij meenen dat partijen, die
een regeeringsmeerderheid zouden
willen vormen, alleen bijeengehouden,
door den band van de algemeen
kiesrecht-leus, niet gemakkelijk een
meerderheid der kiezers op hun hand
zullen krijgen.
Vervroegde winkelsluiting.
Gisteren zijn bij den minister van
landbouw, nijverheid en handel op
audiëntie geweest de voorzitter van
het nationaal comité_voor vervroegde
winkelsluiting te 's Gravenhage, de
voorzitter van het plaatselijke comité
te Rotterdam, de voorzilter van den
Bond van patroons in het heeren-
kleedirgbedrijf te Rotterdam en de
voorzitter en secretaris van den Ned.
Bond van personeel in confectiebe
drijven.
Het doel van het bezoek was om
tegenover den minister de door het
comité van verweer geuite bezwaren
tegen een wettelijke regeling te
weerleggen en speciaal om te betui
gen dat het personeel niet gebaat
zou zijn door een wettelijke regeling
van den arbeidsduur zonder dat
daaraan eene wettelijke regeling van
het sluitingsuur zou worden verbon
den. Verder werd de urgentie tan
een wetsontwerp in het belang van
de patroons zoowel in het groot- als
in het kleinbedrijf en van het perso
neel betoogd.
Wijziging Armenwet.
Door het bestuur der Nederlandsche
vereeniging voor gemeente belangen
is eene commissie benoemd om rap
port uit te brengen over het door de
Omstreeks middernacht was Frans
de rustige bezitter van „Rust." Hij
noemde een plek gronds de zijne,
zooals hij zich niet schooner kon ge
droomd hebben. Voor geen 20000
dollars zou hij deze schoone bezitting
hebben afgestaan. Innig dankbaar en
gelukkig vouwde hij de handen en
zeide „O, mocht ik nu nog Marie
vinden."
Frans hield de beide zwartjes in
zijn dienst en vond een flinken steun
in Daniël, den zoon van den Duit-
scher Schöpfle, die in het dal woonde
en tegen goed loon als werkman op
„Rust" kwam. De nieuwe boer kwam
nu spoedig tot de overtuiging, dat de
oogst niet binnengehaald kon worden
als hij niet nog eenige vlijtige han
den aan het werk zette.
Daarom ging Frans naar New-York
om twee of drie arbeiders in dienst
te nemen, terwijl Daniël inmiddels
begon met gras maaien. Ook ging hij
in New-York alle advertentiën na, in
de hoop, hier of daar een mededee
ling over de verloren geliefden te
vinden, toen zijn oog op de volgende
mededeeling viel :„Een Duitsche boer,
dijarenlang zelfstandig een groote
regeering ingediend ontwerp eener
gewijzigde Armenwet. Daarin hebben
zitting de heeren U. j. Mijs, burge
meester van Middeltiarnis, mr. N.
Cramer, hoofdredacteur van „De Ge
meentestem", te 's Gravenhage, mr.
Ph. Falkenburg, chef van de afdeeling
Armenwezen ter secretarie van Am
sterdam, mr. C. van Nijmegen Schóne-
gevel, burgemeester van Weststelling
werf, H. J. Wichers, burgemeester
van Dordrecht, en mr. J. P. H. Kroon,
commies ter secretaris, afJ. Arm
wezen, te Amsterdam. Deze commissie
heeft thans rapport uitgebracht.
Sommige punten leiden haar tot
ernstige critiek. Allereerst meent zij,
dat het geleidelijk inperken der ge
meentelijke zelfstandigheid ten slotte
moet leiden tot een knellende cen
tralisatie, die een gezonde ontwikke
ling der onderdeelen van den Staat
in den weg staat en het zoo noodige
verantwoordelijkheidsgevoel der ge
meentebesturen op gevaarlijke wijze
vermindert. Dit geldt vooral het op
treden van Gedeputeerden tot verlee-
nen van onderstand en de inrichting
van de geneeskundige armenzorg in
het algemeen. Daarin ziet de com
missie een onverdiend wantrouwen in
het beleid der gemeentebesturen. Bo
vendien kunnen voorschriften tot
verzwaring van den financieeien last,
door hoogere colleges te geven,
alleen dan kans hebben op goeden
uitslag, als de gemeenten door
rijkssubsidie tot die hoogere uitgaven
in staat gesteld worden. De bevoegd
heid van Gedeputeerde Staten om
verleenen van onderstand voor te
schrijven wordt de meest bedenke
lijke geacht. Ook zulllen deze hier
omtrent geen juist oordcel kunnen
vellen.
Evenmin kan de commissie instem
men met het behoud eener bestaande
regeling, die nl. welke de verpleeg-
kosten van arme krankzinnigen op
de gemeente doet drukken. De vrees
van den minister van binnenlandsche
zaken, dat bij betaling van deze kosten
door het Rijk een te groote toevloed
van de krankzinnigengestichten ware
te duchten, wil de commissie onder
vangen door de gemeente der woon
plaats een geringe bijdrage te doen
betalen, groot genoeg echter, om
lichtvaardige opzending naar gestich
ten te voorkomen.
Tegenover den Armenraad is de
commissie eenigszins sceptisch ge
stemd, wegens de geringe bevoegd
heid dier instelling. De vele -kleine
bemoeiingen aan het college opgedra
gen, zullen niet voldoende zijn om
aan het lichaam een innerlijke be-
teekenis te geven, doch veeleer strek
ken om den gang van verschillende
werkzaamheden der armenzorgorga
nen eenigszins te vertragen. Niettemin
hofstede beheerde en bearbeidde, zoekt
een betrekking op een boerderij. In
lichtingen te bekomen in het hotel
Schneiders." Frans teekende het adres
op hij hoopte op deze wijze een ge-
schikten arbeider te vinden.
HOOFDSTUK VIII.
Het was op Zondag in New-York
het was stil in de straten, in de verte
luidden de kerkklokken en de warme,
vrooiijke Julizon stond aan den azuur-
blauwen hemel. De zonnestralen vie
len ook in een klein, vertrek, waarin
een man met grijs haar aan 't raam
zat, het hoofd steunend op de vereelte
hand en met een norschen blik voor
zich uitstarend. Hij had geen oog voor
den schoorien dag, ncch voor de dan
sende lichtplekken, die de zon op de
wanden tooverde, wier spel hem een
andere richting aan zijn gedachten
had kunnen geven, noch voor de drie
hoopjes papier geld, die voor hern
lagen op de vensterbank en die me-
nigen armen drommel in de groote
stad van grooten nood bevrijd en met
nieuwe hoop vervuld zouden hebben.
Het was Schreuier, die zich ter wille
van het. geld overgat aan allerlei som-
adviseert de commissie niet om tegen
deze instelling bezwaren te opperen.
Vrijzinnig democratische bond.
Het hoofdbestuur deelt mede, dat
het in zijn jongst gehouden vergade
ring besloten heeft, nu de Bond nog
zoo kort geleden in algemeene ver
gadering bijeen was en de adresbe
weging voor algemeen kiesrecht thans
alle krachten vergt, de gewone jaar
vergadering tot het najaar uit te stel
len, tenzij uit de afdeelingen voor
stellen van bijzondere urgentie moch
ten worden gedaan. („L. en V.")
Militaire Muziekkorpsen.
Een bij Koninklijk besluit ingestelde
regeling van de bezoldiging enz, voor
de leden der muziekkorpsen gaat
tevens vergezeld van eenige bepalin
gen omtrent die korpsen. Daaraan
wordt het volgende ontleend
Aan het muziekfonds bij de naver-
melde korpsen wordt als tege
moetkoming in de kosten van aan
koop en onderhoud van muziekin
strumenten, partituren, enz jaarlijks
toegelegd a. bij elk der elf regimenten
grenadiers en jagers f 675b. bij eik
der elf regimenten infanterie f 300.
Als tegemoetkoming in de kosten
van aankoop en onderhoud van mu
ziekinstrumenten, partituren, enz.
wordt naast de door het Rijk
voor dat doel toegekende som in
het muziekkorps gestort een, jaarlijks
door den regimentscommandant te
bepalen percentage van de netto
opbrengst der concerten, en c. q. ook
van de verdiensten uit de z. g. „kleine
partijen".
Uit het muziektonds mogen mede
worden bestreden de kosten van den
aankoop en het onderhoud van
strijkinsirumenten. Door den kapel
meester zal geen aandeel worden
genoten uit de opbrengst van de
„kleine partijen", indien deze zonder
zijne medewerking worden gegeven.
Een muziekkorps staat onder het
beheer van den commandant van het
korps. De kapitein-adjudant van het
korps treedt op ais commandant van
het muziekkorps. De kapitein-adju
dant wordt in het geldelijk beheer
het sluiten van overeenkomsten, het
toezicht op de repetitiën en de oefe
ningen der muziek bijgestaan door
een officier, daartoe door den com
mandant van het korps aan te wij
zen. De vaandeldrager van het korps
is onder de verantwoordelijkheid
van den kapitein adjudant belast
met het administratief beheer van het
muziekkorps. Tot de baten van het
muziekkorps behooren o. a. de ver
diensten van het muziekkorps bij
muziekuitvoeringen, na aftrek van de
reis-en andere kosten, aan de uitvoe
ringen verbonden. Van de baten
bere gedachten.
Zijn zoon, de onnoozele Koenraad,
had werk gevonden. Een gelukkig
toeval had dit ten gevolge gehad. De
jonge man zat met zijn bruinen jacht
hond op zekeren dag voor de deur
van een paardenstal en bekeek een
paar trotsche paarden, die juist inge
spannen werden, toen de eigenaar
daarvan met een nijdigen buldog in
zijn nabijheid kwam. Nauwelijks be
merkte de dog den jachthond, of hij
wierp zich met woede op Diana, doch
voor hij dezen pakken kon, had Koen-
raad den aanvaller met éen greep in
den nek gepakt en hoog in de lucht
opgeheven. De stalhouder uitte een
kreet van schrik, want hij meende,
dal de dog den jongen man zou ver
scheuren. Deze nam evenwel het dier
in den arm, keek het strak in de oogen
en haalde het daarna aan. Na eenige
oogenblikken zette Koenraad zich we
der neer en liet den hond los, die'
nu tam en schuw naar zijn meester
ging-
(Wordt vervolgd.)