Donderdag 5 Januari Feuilleton. No. 4 49e Jaargang. 1911. Van Week foï Week. BINNENLAND. VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ÈNvan 14 regels ƒ9.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. De Fransche minister Briand heeft bij de Kamer de ontwerpen ingediend vanjvier zoogenaamde stakingswetten. Bij die wetten wordt in de eerste plaats strafbaar gesteld de zooge naamde sabotage. Onder sabotage verstaat men het bemoeilijken of ver hinderen van de voortzetting van een bedrijf, door het vernielen of be schadigen van voorwerpen. Vooral de saboteerende beambte kan zeer zwaar gestraft worden. Machinisten, conducteurs en rem mers, die hun post onderweg verlaten, zijn nu reeds strafbaar, maar een tweede ontwerp bedreigt met straf al het personeel, dat bij den ge- regelden treinendienst betrokken is, dus ook wisselwachters, wegwerkers, seinwachters, enz. Het recht van staking en de arbi trage maken het onderwerp van het derde ontwerp uit. Dit is echter een zeer slap ontwerp, waarbij is bepaald dat, wanneer een vereeniging een staking uitlokt of voorbereidt, het be stuur gestraft kan worden waaruit evenwel volgt dat menschen die buiten een vereeniging blijven, zoo hard als ze willen tot staking kunnen aansporen. Werkstaking van beambten is niet strafbaar. De maatschappijen mogen hunne stakende beambten alleen ont slaan wanneer, na een scheidsrech terlijke uitspraak, een beambte wei gert' om door te werken op de voor waarden dqor het scheidsgerecht vastgesteld. Over 't algemeen is de per§ ipei dgze ontwerpen niet ingenomen. Er is in den laatsten tijd te veel ge beurd om niet een meer krachtige houding te wenschen. De opmerking is dan opk reeds gemaakt dqt, wan neer deze ontwerpen wet wórden, een staking bij de spoorwegen in het vervolg niet onwaarschijnlijker gal wezen dan voorheen, De spoorwegmaatschappijen wor den bedreigd met allerlei maatregelen, wanneer zij weigeren om aan de eischen van een scheids-gerecht te voldoen. Zelfs hetconcessierecht kan vervallen, terwijl, wanneer de tegen partij zoo handelt, de maatschappij ëlechts het recht heeft om den be ambte te ontslaan, een recht dat eik werkgever tegenover een werknemer, die zich aan plichtverzuim schuldig rnaakt, reeds bezit. Volledigheidshalve kan hier nog worden vermeid, dat het vierde of laatste ontwerp aan de penaioen- eisehen van het personeel tegemoet komt. In langen tijd hoorden we niets van de oproerige Albaneezen. Berichten 31.) En die angst nam toe, toen het licht der maan door het kieine raam op het laken viel, waaronder het doode lichaam lag. Spookachtig tee kenden de vormen van het lichaam zich op het laken af, en hoe langer Doortjes blik er op rustte, hoe scher per zij uitkwamen. Nu meende zij de stem harer moeder te hooren, zij geloofde te zien, dat het laken zich bewoog; een angstige kreet ont snapte haar; zij ijlde naar buiten en kwam eerst tot bedaren, toen zij Weder in hare slaapkamer was. Hagen was er niet. Zij ontkleedde zich haastig en ging te bed. Wat was dat Zij meende het gesteun en het gereutel van een stervende ge hoord te hebben. Geruimen tijd bleef zij luisterenmaar het akelige geluid herhaalde zich niet, alles flböfinsraenfs-fldverfenfiln op zeer uoordeelige uooru/aarden uit den jongsten tijd bewijzen dat de Turksche regeeririg nog steeds met deze moeilijkheid heeft te kampen. Zij heeft nu nog eens gepoogd, het neerleggen der wapenen te bewerken, door kwijtschelding van straf te be loven. De Albaneezen stellen echter hun voorwaarden. Behalve geheele vrijste ling van straf voor allen die wegens staatkundige misdrijven ver oordeeld zijn, verlangen zij volkomen vrijheid van onderwijs en verlof om in de scholen de nationale taal en het nationale alphabet te gebruiken. Scholen die reeds gesloten zijn moe ten heropend worden en alle verbo den bladen en tijdschriften moeten weder worden toegelaten. De Albaneezen schijnen nog vrij wat sterker te zijn dan men vermoedde, want wanneer deze eischen niet wor den ingewilligd, dan zullen de wapens beslissen. Bovendien zijn nog een aantal wen schen geformuleerd. Alle regeerings- ambtenaren zouden volgens deze wen schen Albaneezen moeten zijn, zóó b.v. zouden bij ons de Zeeuwen kun nen verlangen dat geene ambtenaren uit andere provinciën werden gezon den. Ook wil men opening van land bouw-, normaal- en handelsscholen in de voornaamste plaatsen van Al banië, met het f\lbatieesqh als onder wijstaal. De belastingen, die in het land worden geheven, moéten ten bate van het land zelf worden aangewend voor aanleg 'van wegen en andere verbeteringen, terwijl landbouwban- ken in het geheele land worden ver langd, Met deze bijzonder bescheiden wensejien zal er van de doorTurkïje gewenschte eenheid met het rijk al bijzonder weinig terecht komen maar men mag aannemen, dat partijen, nog lang niet pver de zaak uitgepraat zijn. De onderdrukking van den smok kelhandel in geweren en ammunitie in de Perzische golf, is voor de Engel sehen eene zaak van groote beteeke- nis, omdat die wapens meest bestemd zijn voor de stammen aan de noord westelijke grens van Indië. Slechts zelden echter behoeven de Engelschen actief op te treden, omdat in de laatste jaren de Perzische régeering nog al meewerkte. Thans echter is dit ge schied, Troepen zijn aan land gezet en een gevecht is geleverd tusschen Engeischen en inlanders bij Dibai. Aan dit kustland heerscht de Arabi sche sultan van Mascate en volgens eene overeenkomst mei dezen, waar van thans echter is afgeweken, mogen de oorlogsschepen de smokkelvaartui- gen slechts aanhouden en onderzoe ken op een afstand van drie mijlen var, de haven. Overigens ziet het er met de orde bleef stil, zij moest zich stellig ver gist hebben. Zij ging weer liggen. Kort daarna kwam haar man. Hij t.ad op het bed toe en vroeg, of zij ai sliep. Zij gaf hem geen antwoordwant aan zijne gedempte, heesche stem was duidelijk te hooren, dat hij nog niet tot kalmte was gekomen, en zij vreesde, dat een onbedachtzaam woord van hare zijde den toorn weer zou doen uitbarsten. Di molenaar liep eene poos de kamer op en nedet en legde zich toen gekleed te bed. Den volgenden morgen zeide Hagen tegen zijr.e vrouw, dat hij den knecht vrijaf had gegeven. Hendrik wilde een anderen dienst gaan zoeken, en Hagen vond dat ook heel goedwant er was met dien kerel niets meer te beginnen. Het viel Doortje op, dat haar man dit op zulk een vriendelijken toon zeide. Zij had verwacht, dat hij haar zou verwijten, dat zij zich met den knecht tegen hem verbonden had. Hij bleef den geheelen dag be daard en vriendelijk. Hij ging slechts in Perzië nog steeds zeer treurig uit. De weg Boucher—Ispahan wordt door- ioopend onbruikbaar gemaakt door plunderaars. Een karavaan is aange tast,waarbij honderd welbeiaden muil dieren zijn gestolen dorpen worden geplunderd en de inwoners om hais gebracht. De termijn, door de Engei schen gesteld, na verloop van welken tijd gedreigd wordt met de organisatie van een politiecorps onder Engelsche officieren, is nu bijna verstreken. De Perzische regeering heeft nu juist op dat dreigement geantwoord. Zij somt de maatregelen op, die zij heeft genomen of denkt te nemen, om de onveiligheid in Zuid-Perzië tegen te gaan. Een nieuwe gouver neur-generaal voor het zuiden is be noemd en een sterke politiemacht wordt in het leven geroepen. Een goed geoefende en bewapende veld- macht zal onder leiding komen van buitenlandsche drilmeesters. De nieuw te vormen Perzische krijgsmacht in de provincie Fars zal tien duizend man sterk worden. Verdere bijzon derheden zuilen wij onzen lezers sparenwant deze zullen wel niet vergeten, dat hier sprake is van Per zische of Qostenrijksche beloften en het mooiste is nog, dat in de nota van antwoord, waarop men zoo lang heeft zitten kauwen, ook te verstaan wordt gegeven, dat Perzië er op re kent, geltj te kunnen leenen van Engeland, want juist daaruit moeten de kosten dezer fameuze maatregelen worden gevonden. Zoo ziet men dat het hinkende paard toch altijd achteraan komt en hoogstwaarschijnlijk z.al de Engelsche regeering zelfstandig hancfelen, wan neer zij het zaakje zelf maar op knapt. Misschien komt het dan nog wel voordeeliger uit. Het Duitsche rijk heeft weer met koloniale moeilijkheden te kam pen. De regeering wil wegen aan leggen op Ponapé, een der Caro- linen, en nu komt het bericht dat daarbij vier koloniale ambtenaren zijn vermoord, waaronder de chef van het district. Sedert dat feit plaats had hlijven de gewapende inlanders, ten getale van twee a drie honderd, het veld houden. Verschillende sche pen gaan er heen met versterking maar de macht in die streken is ge ring. Men zal zich wellicht herinneren dat in 1899 Spanje zich van deze eilanden ontdeed en een koopje met Duitschland sloot. Ponapé is het voornaamste eiland van den Caroli- nen-archipel, In 't algemeen zijn de bewoners der Australische eilanden volstrekt niet lastig of oorlogzuchtig, ofschoon dan ook in de minder aan gename positie verkeerende, van ver uit om de nooöige beschikkingen te maken voor de begrafenis zijner schoonmoeder en keerde daarna re gelrecht naar huis terug. Hij scheen geheel veranderd gedurende de twee dagen, die nog vóór de begrafenis verliepen. Hij ging het geheele huis door, keek na, waar er herstelling noedig was, beraadslaagde met zijne vrouw over nieuwe aankoopen, welke hij na den winter dacht te doen, en gaf in den loop van het gesprek te kennen, dat hij voorne mens was meer knechts te huren, ten einde den molen weer in goeden gang te brengen. Hij sprak ook van eene groote hoeveelheid graan, welke hij op den zolder had liggen en welke hij niet wilde verkoopen, maar malen, dewijl hij mocht verwachten, met het meel uitstekende zaken te doen. Kortom, het scheen dat hij zijne trotsche plannen en verwachtingen had op gegeven, teneinde zich voortaan ge heel aan zijn handwerk te wijden. Hadden de verwijtingen en verma ningen van Dorothea dien ommekeer bewerkt De jonge vrouw geloofde het, kocht en geleverd te worden. Ponapé maakt op dezen regel echter een uit zondering. Opstanden kwamen hier vaak voor en de Duitschers kunnen er dus nu ook eens kennis mee maken. Militiewet en de kustverdediging. Het „Hol." meent met stelligheid te kunnen berichten, dat het optreden van den nieuwen minister van oorlog nóch aan het tijdstip van indiening der militiewetswijziging, nóch in den inhoud van dat ontwerp, voor zooveik deze laatste door minister Cool reeds was bekend gemaakt, beduidende verandering zal brengen. Wat het tijdstip van indiening betreft, valt op te merken, dat het ontwerp nog wel niet, zooals van eiders is bericht naar den Raad van State is verzonden maar dat dit toch eerstdaags is te wachten, zoodat minister Cool's ver trouwen, dat het ontwerp de Tweede Kamer zou bereiken, voor dat deze het kustverdedigings ontwerp in be handeling gaat nemen, ook onder zijn opvolger kan worden uitgespro ken. En wat de essentialia van den inhoud belangt, ook deze zuilen door zijn opvolger worden gehand haafd, met name de contingents- verhooging, de verdeeling van de infanterie in veld- en vestinginfanterie (in'verhouding van 4/5 en >/U e" de oprichting van een corps militaire werkers, Ten aanzien van het kustverdedi gings ontwerp heeft het blad zee'r goede redenen, om aan te nemen dat de regeering, die zich in haar geheel verantwoordelijk stelt voor dit ontwerp, geen nieuw lid in haar midden zou hebben opgenomen, indien dat nieuwe lid op dit belang rijke punt van regeeringsbeleid in deze niet met de andere ministers homogeen ware geweest. Zoodat ook dit opzicht de ministerwisseling geen verandering of vertraging zal brengen. De kustverdediging. De „Daily Graphic" schrijft: In Holland schijnt men wat geïrriteerd te zijn over de kritiek, die in België en Engeland geoefend is op het Hollandsche kustverdedigingsplan en voornamelijk op de fortificatie van Vlissingen. Het is gewis niet te ont kennen, dat de Nederlandsche plan nen voor Beigië en voor de mogend heden die moeten zorgen voor Bel- gië's onafhankelijkheid en neutraliteit moeilijkheden scheppen. Onder deze omstandigheden zou het vrij wat verstandiger van Hollan ders zijn die moeilijkheden te er kennen en te trachten daaraan tege omdat zij het hoopte, maar de koortsachtige haast, waarmede hij aiics verrichtte, beviel haar toch niet, en meermalen rustte haar biik met ernstige bezorgdheid op hem, wanneer hij voor zijne secretaire zat en met lange rijen cijfers zal te rekenen. Op den morgen van den derden dag werd de oude vrouw ter aarde besteld. Hagen was de eenige, die de baar volgde. Hij wilde niet, dat zijne vrouw medeging. Hij was nog niet teruggekeerd, toen er een rijtuig aan den molen kwam, waaruit twee heeren stegen, die steedsche kleeding droegen. Dorothea stond aan het raam. Zij schrikte toen zij de vreemden zag zij giste, wat zij kwamen doen. De heeren riepen om den knecht. Brigitta kwam er bij en wees den koetsier, die het paard uitspande, den sta). De heeren volgden haar, keken overal met onderzoekende blikken rond en gingen daarna het huis binnen. „Neem het ons niet kwalijk, juf frouw", nam de oudste van hen, een reeds bejaard man, het woord; moet te komen, dan zich boos te maken en te zeggen Wij doen wat ons goeddunkt." Minister Talma en Zondagsrust. In de laatste vergadering van het hoofdbestuur der Nederl. Chr. Pa- troonsvereeniging „Boaz" is de vol gende motie aangenomen „Erkennende de moeilijke positie, waarin onze mannen, die een ver antwoordelijke positie innemen, ten aanzien van het vraagstuk der Zon dagsrust menigmaal verkeeren,' is het hoofdbestuur eenparig van meening, dat een opvatting als die van mi nister Talma moet leiden tot con sequenties, welke de Christelijke overheid niet kan aanvaarden." Burg. en Weth. van Dordrecht stellen den gemeenteraad voor de prijs van electriciteii voor elk K. W. U. boven 5000 tot en met 7500 K. W. U. te bepalen op 16 cent en voor elk K. W. U. boven 7500 tot en met 10.000 op 14 cent. In verband daar mede wordt tevens voorgesteld de prijzen voor die hoeveelheden voor beweegkracht te bepalen op 8 en 7 cent. Militaire berichten. Gedurende de maand December j.I. werden voor het leger in Oost-lndië aangenomen 120 personen. Derwaarts vertrokken 4 detachementen supple tietroepen, samen sterk 4 officieren, 14 onderofficieren en 140 minderen. Er heeft zich zien comité gevormd met het doel, te geraken tot oprich ting van een nationalen bond van onderofficieren van actief dienende en oud-onderofficieren der zeemacht en het korps mariniers. Tot dit doel zal te Amsterdam een vergadering worden gehouden. Daar het gebleken is, dat niet overal op dezelfde wijze wordt ge handeld bij de aanslagregeling voor de personeele belasting ten aanzien van stationsgebouwen met de aan- hoorighederi, indien meer dan éen maatschappij of lichaam daarvan het gebruik heeft, heeft de minister van financiën bepaald dat elke Maatschappij of elk lichaam in dat geval belastingplichtig is voor de lokalen, welke voor haren dienst in het bijzonder zijn bestemd. Lokaliteiten in gemeenschappelijk gebruik worden in den aanslag van den hoofdgebruiker voor zijn ge deelte, als daarmede éen, begrepen. Vlissingen, 4 Januari. Dit jaar zijn aan de beurt van afrreding als leden van den gemeen teraad district 1 de heer M. Geel- „we wisten niet, dat wij in een huis van droefenis kwamen". „Mijn man is niet thuis", zeide Dorothea verlegen. „Ik weet het", antwoordde de oude heer, „hij is uitgegaan om uwe moeder de laatste eer te bewijzen. Maar wij kunnen wachten. Ik ben de bankier Aaron uit de stad, juf frouw en dit is mijn zoon Izaak. Wij komen, om met uw man zaken te doen. Gisteren en eergisteren heb ben wij hem op ons kantoor ge wacht, maar hij is niet gekomen." Dorothea bood de heeren stoelen aan, zij gingen evenwel bij het raam staan. „Het is alles nieuw, IzaSa", hoorde zij den bankier zeggen, terwijl hij een gouden lorgnet op den haviks neus zette, „alles is verleden winter gebouwd." „Maar er zal geen graan in de schuren wezen", meende Izaak, die zich bezig hield met op zijne nagels te bijten. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1