I.437.411 88
.808.387.71
Woensdag
28 December
Gemeentebestuur,
No. 305
48e Jaargang.
1910»
dei A.V.
ij freule,
ITOEZIGHT
burg.
GEMEENTERAAD VAK VLISSINGEN
BINNENLAND*
NTELS.
kolken.
'Tm
1.387.411.00
.003.518.17
1000.ver-
Irpremie ver-
3 van
vermindering
kndeerd.
ödt
na:
30
n
jaren
rlijden.
li
38.09
18
38.56
5
39.71
3
41.68
L5
44.59
f3
VLISSIINGSCHE
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
COURANT
ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
ftbonnemenfs-flduertenfiën op zeer oocrdeeïige voorwaarden
Nieuwe Abonné's, uitge=
zonderd bij weKelijKsche be
taling, ontvangen de dagelfjKs
verschijnende „VLISSING-
SCHIL COURANT" Koste
loos tot 1 Januari.
OPENBARE VERGADERING
van den
op Vrijdag 30 December 1910,
des namiddags ten 2 ure.
A. Mededeelingen.
B. Over te leggen stukken.
C. Te verleenen ontslagaan H.
S. Mozes als assistent-keurmeester
van het vieeschaan H. C. Beijer-
man als lid der commissie tot wering
van schoolverzuimaan F. G. Lem
mers als onderwijzer aan school B
aan mej. W. G. Op den Zieke als
onderwijzeres aan school A aan mej.
wed. Sitsen-Harte als onderwijzeres
in de nuttige handwerken aan
school A.
D. Benoemingenvan een regent
en eene regentes van het burger
weeshuisvan een regent en eene
regentes van het gasthuis; van een
lid van het algemeen armbestuurvan
een lid der commissie tot wering van
schoolverzuim van een onderwijzer
aan school Cvan een lid der com
missie voorde Zeemans- en Visschers-
beurs
E. Te behandelen punten: 1 Con
cept-besluit tot verkoop van gemeen
tegrond aan J. Colijn.
2. Voorstel van Burg. enWeth.tot
verbetering van bestrating en aanleg
trottoir aan de Kleine Markt.
3. Idem tot wijziging der overeen
komt met de Kon. Mij. „de Schelde"
van 1903 en tot aanleg van straten
enz. voor rekening dier maatschappij.
--
o
25.)
„Misschien komt eenmaal het oogen-
blik, waarop ik behoefte heb aan
uwe vriendschap. Laat mij nu liever
alleen".
De herder verliet den tuin en
ging om den molen heen naar den
vijver. Hij was niet in eene stem
ming, om dadelijk terug te keeren
naar het vroolijk gezelschap. De
herinnering aan zijn laatste gesprek
met den man, die nu in den kerker
zuchtte, vervulde zijne ziel geheel.
Ach, had Kasper toen maar naar
hem geluisterdWat zou er dan
nu veel anders zijn geweest!
Bij den vijver zat onder de wil
gen de molenaarsknecht, zich ver
makende met de ganzen en eenden
te voederen. Het was een opgescho
ten roodharige knaap, een onver
draaglijk mensch, die overal, waar
4. Idem tot verkoop van boomen.
5. Idem tot het onderhands aanbe
steden van onderhoudswerken, met
beschikking op een adres van Ha-
riot c. s.
6. Idem tot wijziging van het con
tract met het Rijk betreffende de
bediening der Spuisluis.
7. Idem tot het uitbrengen van ad
vies aan Ged. Staten betreffende een
bezwaarschrift van de tram Walcheren
tegen wijziging van het eindpunt
der lijn.
8. Idem tot wijziging der voor
waarden voor gebruik gymnastiek
lokaal van school D.
9. Idem tot het onderhands in
gebruik geven eener loods op de
Ballastkade aan de firma gebroeders
Polak.
10. Idem tot het adviseeren aan
Ged. Staten omtrent verbetering der
watervoorziening op Walcheren.
11. Idem tot wijziging der motor
en rijwielverordening.
12. idem tot het verleenen van
vergunning aan J. Coster tot gebruik
van gemeentegrond.
13. Idem tot onderhandsche ver
huring van huizen aan J. G. Meyer
en A. Corré en verpachting weiland
aan L. Vader.
14. idem tot wijziging der ge-
meentebegrooting dienst 1910.
Hofbericht.
Onder gewoonte hebben H. M. de
Koningin en Z. K. H. de Prins gis
termiddag tusschen 4 en 5 uur in de
balzaal van het Paleis op den Kneuter
dijk, persoonlijk Kerstgeschenken uit
gereikt aan de kinderen, jongens en
meisjes tot zekeren leeftijd, van het
dienstpersoneel der Koninklijke hof
houding. De hoofden der verschillende
hofdepartementen waren daarbij te
genwoordig en een koor van dames
zong drie Kerstliederen u t den nieu
wen muziekbundel, bewerkt door H.
de Vries. Een der voornaamste ge
zangen was het bekende „Stille Nacht,
Heilige Nacht."
De ouders der met Kerstgeschenken
verblijde kleinen woonden het feest bij.
De Begrootingsdebatten-
De „N. Rott. Ct." wijdt eene na
betrachting aan de begrootingsde
batten in de Tweede Kamer.
Over het algemeen begrootings-
debat was maar een roep en het
algemeen oordeel over de behandeling
van de begrootingshoofdstukken zai
niet veel gunstiger zijn. De oorzaken
zijn moeilijk aan te wijzen. Zij zijn
wellicht velerlei. Vergissen wij ons
niet, dan draagt echter de Kamer
zelve het grootste gedeelte der schuld.
Zij weet van jaar op jaar minder hare
er slechts gelegenheid toe was,
twist en tweedracht stookte en
daarom door iedereen genieden
werd.
Voor den herder was dat geene
reden, ora hem eveneens te ver
mijden. De oude man was vriende
lijk jegens iedereen, en Roode
Hendrik had hem ook nog geen
verkeerd woord toegevoegd.
„Waarom zijt gij ook niet op den
dorschvloer aan het dansen
„Omdat ik niet wil en omdat zij
mij niet willen", antwoordde de
knecht op stuggen loon.
„Hoe komt dat?" zeide de herder
bedaard. „De schuld ligt geheel bij
u zelf. Als gij geene ruzie maakt,
zal niemand u slecht bejegenen".
„En wie is er dan begonnen
riep Hendrik. „Wie hebben mij zoo
verbitterd gemaakt Ik kan toch niet
helpen, dat ik rood haar hebmaar
zij hebben er mij altijd om uitge
scholden, totdat ik eindelijk zelf
ging gelooven, dat ik wegens die
roode haren een slecht mensch
moet zijn".
't Was maar gekheid, Hendrik!"
„Maar met die gekheid hebben zij
zelfstandigheid te handhaven en hare
waardigheid te behoeden tegen de
aanvallen, die in eigen kring daarop
worden gedaan.
De Kamer klaagt, dat ministers
zich te zeer afhankelijk toonen van
de politieke partijen, bij wie zij in
de Kamer bij voorkeur hun steun
zoeken. Doch geldt deze fout niet
evenzeer van vele Kamerleden ten
aanzien van de kiezers, van het
district, dat hun hun plaats in de
Kamer bezorgde Men verwijt een
minister, zich om weinig meer te
bekreunen, dan om het behoud van
zijn zetel zijn alle Kamerleden zoo
zeker, dat de lust, den zetel te be
houden, ook hun niet somwijlen
leehjke parten kan spelen
Wij gelooven het niet. Een over
groot gedeelte van de begrootings
debatten is ontaard in eene voorbe
reiding van de volgende verkiezing.
De toon van de kiezersvergadering,
met al den aankleve van dien, dringt
al meer in 's lands vergaderzaal door
het succes van de kiezersvergadering
wordt allengs ook op het Binnenhof
nagestreefd.
Geen jaar wellicht kwam dit zoo
sterk uit, als in deze herfstmaanden.
Het peil der discussiën was menig
maal beneden critiek. Niet slechts
naar den inhoud, maar ook, en vooral,
naar den vorm. Let slechts op het
nooit bedriegend symptoomhet
voortdurend misbruik, dat dit jaar
van „het recht van interrumpeeren"
gemaakt is. Hierin kwam de stemming
van het geheel maar al te duidelijk
aan den dag. De handelingen nemen
daarvan slechts spaarzaam wat op
alsof de Kamer zelve bang is, der.
diapason van baar debat buiten hare
muren te doen kennen.
Maar wie de dagbladen doorleest,
verbaast zich over de zouteloosheid,
de smakeloosheid, ja, de grofheid,
waarmede Kamer en regeering
want, waarlijk, enkele leden der re
geering gaan ook allesbehalve vrij
uit elkaar hebben bestookt. Inter
rupties kunnen nuttig zijn, en zijn
ook zeer zeker toelaatbaar, om
ter uitsparing van eene rede klaar
blijkelijke onjuistheden of duidelijk
misverstand even, in het voorbijgaan,
te verhelpen. Hoeveel keer heeft in
de afgeloopen campagne een inter
ruptie daartoe gediend
De Olympische rust, die de Kamer
in den rechter zoo zeer op prijs stelt,
was bij haar zelve volmaakt zoek
het natuurlijk gevolg van een sa
menzijn van zoovele weken, wanneer
de stof tot discussie blijkbaar ont
breekt. „De discussie moet op ieder
een allertreurigsten indruk maken en
den eerbied voor de Tweede Kamer
sterk doen dalen" zoo schreef ons,
reeds na het algemeen begrootings-
debat, iemand van uitnemend gezag
mij gesard, zooals men een stier
sart met een rooden doek. Nader
hand zijn zij mij uit den weg ge
gaan, en dat was maar goed ook
„Zij zeggen, dat gij altijd ruzie
maakt".
De knecht haalde de schouders
op en wierp de rest van het brood
in den vijver. Toen sloeg hij de
armen over elkander, terwijl er een
bittere trek om zijn mond speelde.
„Dat zeggen zij", hernam hij, „en
omdat zij het zeggen, gelooft ieder
een het. Als ik wil klagen, dan heet
het, dat het mijne eigene schuld is.
Bah, wat kan het mij schelenIk
kan het missen misschien komt er
nog weieens een tijd, waarin zij mij
zoeken. Zij zouden raar opkijken,
wanneer ik eens vertelde, wat ik
wist".
„Hebt gij geheimen
„Och, wat geeft gij daarom zei
de knecht op spottenden toon. „Gij
denkt heel verstandig te wezen,
soms zou men haast denken, dat gij
het gras kunt hooren groeienmaar
uw verstand heeft niet veel te be-
tee<cenen. De molenaar is een
slimme vent, die steekt u allen in
zou het oordeel thans anders zijn
De Kamer zelve moet, dunkt ons,
beter weten.
Zoo gaat de Kamer uiteen, zonder
dat iemand naar hare spoedige te
rugkomst verlangt. Het ware eene
groote winst, indien de vaeantie ten
nutte gemaakt werd, om de leden tot
inkeer te brengen.
Edelmogende heeren, zoo besluit
de „N. R. Ct." gij geeft jaarlijks hoog
op van de hervormingen en verbe
teringen, die gij in het belang van
het land wilt tot stand brengen.
Wij hooren het, maar zien het niet.
Gij kunt zonder moeite, zonder dis-
cusse, zonder wets- of reglements
wijziging, zonder Staatscommissie of
wat ook, een hervorming tot stand
brengen, die u het zinkend vertrou
wen der natie, waaruit gij uw le
venskracht put, zal doen herwinnen.
Begint met u zeiven te herzien. Dan
volgt de rest" van zelf en uw vertrek
tegen Kerstmis zal ons voortaan
leed doen.
Ziekteverzekering.
De vereeniging van Nederland-
sche werkgevers heeft zich tot de
Tweede Kamer gericht, met een zeer
uitvoerig adres in zake de ontworpen
regeling van Ziekteverzekering.
Haar bezwaren tegen het ontwerp
werden ais voigt samengevat:
Volledige beoordeeling van de
voorgenomen regeling der geheele
materie is bij onbekendheid met de
te wachten wijziging der Ongevallen
wet onmogelijkniet elk stelsel van
decentralisatie en bepaaldelijk niet
dat van den minister is in staat tot
verbetering van de Ongevallenverze
kering te leiden tegen het stelsel
van dwangverzekering (bij ziekte)
bestaan gewichtige principieele en
practische bezwarenhet gekozen
stelsel van dwang leidt tot een om
slachtige, slechts in schijn volledige
regeling van in hoofdzaak ambtelijke
ziekteverzekering en voert tot nieuwe
uitbreiding van het functionarisme
hoe de wettelijke regeling van ziek
teverzekering ook ontworpen worde
moet als beginsel voorop staan dat
deugdelijk ingerichte bestaande fond
sen worden gehandhaafdover de
op de arbeiders, werkgevers en den
Staat te leggen lasten wordt door
den minister niet gesprokende op
dracht der ziekengeld-uitkeering aan
de raden van arbeid waarborgt niet
de gewenschte uitoefening van die
voorziening; door de rrgeling van
de voorwaarden voor erkenning en
van de positie der erkende fondsen
zal geen gezonde ontwikkeling van
ons ziekenfondswezen worden ver
kregen.
De geheele regeling, gelijk zij is
ontworpen, grondt zich meent adr.,
zoozeer op het denkbeeld van dwang-
den zak".
„En u ook".
„Mij Dat zai hij wel laten".
De oude man keek den knecht
aan. Het antwoord was op zulk een
trotschen, zelf bewusten toon gege
ven, dat de herder zijne verwonde
ring niet verbergen kon.
„Gij houdt u zelf dus voor slimmer
dan uw baas vroeg hij min of
meer spotachtig.
„Ik denk, dat dit mij vrijstaat".
„O ja, maar dan moet gij er reden
voor hebben. Mag ik die reden
weten
„Waartoe? Neen, dat is juist mijn
geheim. En ik zeg u, dat het iemand
goed doet, te weten, dat men met
een enkel woord een man in het
ongeluk kan storten, die zich ver-
hoovaardigt op zijn geld, zijn aan
zien. Daar wordt nu met veel drukte
de bruiloft gevierd en, oppervlakkig
beschouwd, is er geen gelukkiger
man op de wereld, dan de mole
naar. Ik weet intusschen wel beter,
maar ik zeg niets".
„Is de molenaar dan niet geluk
kig
„O, zekerHij heeft eene sehoone
verzekering, de opdracht van zieken
geld-uitkeering aan raden van arbeid
is zoo nauw met de geheele regeling
sarnengeweven, dat tegemoetkoming
aan de uit dien hoofde rijzende be
zwaren door wijziging van het ont
werp uitgesloten schijnt en adr. dus
op grond van die bezwaren de Ka
mer verzoekt, haar goedkeuring aan
de ontworpen regeling te onthouden.
Daarentegen verzoekt zij een uit
spraak der Kamer ten gunste van
het ook in het adres uiteengezette
stelsel van vrijwillige verzekering.
Bij Koninklijk besluit is aan den
officier van administratie der 1ste
klasse J. M. Langlois van den Bergh,
wegens ongeschiktheid voor de ver.
dere waarneming van den militairen
dienst, tengevolge van lichaamsge
breken, eervol ontslag uit den zee
dienst verleend, onder toekenning
van een pensioen van f 2470 's jaars
is bevorderd tot officier van admini
stratie der 1ste klasse de officier van
administratie der 2e klasse H. P.
Winkelman.
Warenkennis voor den middenstand.
In overleg met de afdeeling han
del is door de heeren j. S. Meuw-
sen, voorzitter van den Middenstands
bond en dr. L. Voerman, directeur
van het rijksbureau tot onderzoek
van handelswaren, besloten te be
ginnen met Januari 1911, te zamen
een reeks voordrachten te houden,
speciaal voor vereenigingen van
winkeliers en kleinnijveren, over wa
renkennis en vervalsching van han
delswaren. Bij deze voordrachten
zuiieu interessante voorbeelden van
gepleegde vervalschingen van aller
lei waren gedemonstreerd worden.
De bedoeling is, deze lezingen in
het bijzonder te houden voor de be
oefenaren van vakken, waarin ver
valschingen plegen voor te komen,
opdat zij daaromtrent de noodige
voorlichting krijgen. Dit wordt te
meer noodig geacht, waar de kunst
van het vervalschen tegenwoordig op
zulk een hoogen trap van ontwikke
ling staat en nog steeds vooruitgaat.
De minister van oorlog heeft be
paald dat alle luitenant-kwartier-
meesiers zich op de hoogte zuilen
stellen van de eischen, waaraan ge
zond vee en vieesch moet voldoen,
door meermalen gemeentelijke abat
toirs of militaire slachterijen te be
zoeken en aldaar, voorgelicht door
keurmeesters of militaire paarden
artsen, door aanschouwing van de
gebreken van geslacht vee, kennis te
krijgen van voor de consumptie niet
geschikt vieesch.
Voorts is door den minister be
paald dat dezen winter het kader der
vrouw, die niets van hem houdt, en
geld, datMaar waarom heeft
Doortje hem genomen, als zij niet
van hem houdt 't Is ook al een
ijdele trolsche vrouw, haar hart
hangt aan het geld
„Dat weet ik beterviel de
herder hem in de rede. „Gij kent
de omstandigheden niet, waardoor
zij gedwongen werd hem te nemen".
„Gedwongen
„Nu, als gij toch alles weet, moet
gij dat ook weten".
De knecht keek nadenkend
voor zich, de mededeeiing scheen
hem te verrassen.
„Gedwongen herhaalde hij. „O,
het is een sluwe kerel, hij weet, hoe
hij het moet aanleggen om zijn zin
te krijgen. Maar nu is zij zijne
vrouw, zij moet zoowel leed als
vreugde met hem deelen, en ik heb
medelijden met haar 1 Zeidet gij
iets riep hij, den oude man woest
aanziende. „Gij zoudt gaarne willen
weten, wat hier in mijne borst ver
borgen is, maar ik zeg het niet voor
dat het tijd is".
(Wordt vervolgd.)
