agerij.
ren.
;k,
!t. f
M.
soris.
BLOCKER'S
CACAO;
Zaterdag
17 December
DAALDERS
Feuilleton*
|LA
EN
■AAT.
|°P
rEN
BINNBNLAND.
li DEH ÜM HP DEN TM.
No 297
48e Jaargang.
1910.
E N.
20 en 12 ct.
velend,
ZANDEE.
isehe
ï@ren™
e. fa-
als
Blad.
O
o
o
CD
CD
-s
CD
CD
-O
S3
O
ver schol
)09 aan
i bedrag
den agent
100
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.S0.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÈN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon™ Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements-fldoertentiën op zeer uoordeelige ooorutaarden
Tweede Kamer.
In de gisteren gehouden zitting
klaagde, bij de behandeling der
oorlogsbegrooting, de heer Arts over
voortdurende stijging der oorlogsuit
gaven zonder dat de gebrekkige slag
vaardigheid verbeterde en drong aan
op krachtig optreden tegen de kren
king der godsdienstovertuiging door
meerderen tegenover minderen.
De heer Eland vroeg de nota be
treffende de aanstaande wijziging der
militiewet.
Hij keurde af dat de minister, bij
zijn tractementsregeling; alle officie
ren over éen kam scheert. Door amen
deering zal spreker trachten te komen
tot eene salarieering naar kennis en
omvang van dienst.
De heer Van Vlijmen wenschte
vlugger promotie voor officieren en
meer verband te leggen tusschen be
vordering en tractementsregeling.
Spreker betoogde dat de onderoffi-
cieren-vereeniging „Ons belang", z.i.
een ziekelijke uitwas, aan wettelijke
banden moet worden gelegd.
De heer Van der Borch wenschte
een ander keuringssysteem.
De heer Ter Laan critiseerde het
militaristische stelsel en 's ministers
beleid waaromtrent hij niet gerust was.
Hij diende een motie in om, waar
aandrang naar lotsverbetering voor
allerlei categoriën van lagere ambte
naren wordt afgewezen met een be
roep op den toestand van 's lands
schatkist, in geen geval thans over
te gaan tot traktementsverhooging voor
officieren.
Wijziging Lager Onderwijswet,
Een wetsontwerp is ingediend in-
VRAAG,
in plaats van losse cacao
of poederchocolade,
BUSSEN
gij betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit.
vierkante bussen van ons 10 ets.
1 ons 18
7« Pond 421/3
1 pond 80
2 pond 150
18.)
Een net gekleed heer sprong uit
den wagen en trad, na een onder
zoekenden blik op de boeren, naar
den molenaar toe.
„Wilt gij zoo 'vriendelijk wezen,
mijn koetsier den weg naar den
molen te wijzen vroeg hij be
leefd.
„Wat moet gij daar doen zeide
de molenaar, den vreemdeling wan
trouwig aanziende. „De molen is
afgebrand".
„Juist daarom moet ik er wezen.
Ik ben agent der assurantie-maat
schappij".
Haastig nam Hagen den hoed af
en de rimpels verdwenen van zijn
voorhoofd, een vriendelijk lachje
speelde om zijn mond.
„Ik ben de molenaar", sprak hij.
„Het doet mij zeer veel genoegen,
gevolge de toezegging door den mi
nister van binnenlandsche zaken
gedaat bij de behandeling van de
betrekkelijke adressen, nader vast te
stellen den pensioengrondslag voor
onderwijzers bij overgang van het
bijzonder tot het openbaar onderwijs
en omgekeerd. De wijzigiügen bij
het wetsontwerp in de artt. 43 en 66
van de wet voorgesteld, strekken om
ten opzichte van het behoud van den
hoogeren pensioensgrondslag niet
langer een onderscheid te maken
tusschen het geval, dat de onderwij
zer binnen denzelfden tak van dienst
een vermindering van inkomsten on
dergaai en het geval, dat deze ver
mindering van inkomst intreedt bij
zijn overgang van het openbaar naar
het bijzonder lager onderwijs of om
gekeerd.
Een overgangsbepaling stelt de in
dienst zijnde onderwijzers, die ten
gevolge van hun overgang naar den
anderen tak van het lager onderwijs
een lageren pensioengrondslag ont
vingen, in de gelegenheid binnen
den daar genoemden termijn te ver
zoeken, dat de nieuwe bepalingen
ook op hen worden toegepast, waar
bij zij dan echter gehouden zullen
zijn de dienovereenkomstige vermeer
dering der pensioensbijdragen, ver
schuldigd sedert hun overgang, te
voldoen.
Voorts worden eenige andere voor
zieningen op dit gebied aanhangig
gemaakt. Bepaald wordt n.l. dat bij
de berekening van het pensioen voor
den bijzonderen onderwijzer te wiens
aanzien de maatstaf ontbreekt van
den gemiddelden grondslag over de
laatste 5 jaren, de middelsom geno
men wordt van de grondslagen over
het kortere tijdvak dan dat van 5
jaar. Zijn evenwel door den onder
wijzer vroeger wel diensten bewezen,
die voor pensioen in aanmerking ko
men en heeft hij bij het bijzonder on
derwijs nog niet gedurende 5 jaren
een pensioengrondslag gehad, dan
behoort het pensioen berekend te wor
den naar het gemiddelde van het
geen hij gedurende zijn diensttijd als
bijzonder onderwijzer en geduren
de de laatst voorafgaande jaren,
waarin hij diensten heeft bewezen, die
met pensioen worden vergolden, tot
pensioen grondslag heeft gestrekt. Voor
den onderwijzer,die r;a onmiddellijken
overgang van eene openbare naar
eene bijzondere school, binnen min
der dan vier jaren aanspraak op
pensioen verkrijgt, geldt als maatstaf
voor het vijfjarig tijdvak, het gemid
delde van de grondslagen, welke ge
durende het laatste tijdvak van zijn
dienst ais onderwijzer bij het bijzonder
onderwijs waren vastgesteld, en de
som, welke gedurende de laatste 12
maanden van zijn dienst bij het
openbaar onderwijs voorde berekening
dat gij zoo spoedig komt. Gij weet
misschien, dat de brand aange
stoken is
„De politie heett er ons van ver
wittigd".
„De brandstichter is in hechtenis
genomen".
„Dat dacht ik al, toen ik de gen
darmen en den gevangene zag".
Hagen noodigde den agent uit, in
de herberg te komen, maar deze
weigerde, daar het al te laat werd
en hij de plaats van den brand in
oogenschouw moest nemen.
„Ik zai u begeleiden", zei de mo
lenaar. „Hoe eer de zaak in orde
wordt gemaakt hoe beter het ook
voor de maatschappij is. De goede
menschen hier willen maar niet ge-
looven, dat het in hun belang is,
wanneer zij hunne have verzekeren.
Nu gaan zij er mogelijk anders
over denken".
„Hebt gij uwe schade reeds be
rekend
„Nog niet nauwkeurig. De gebou
wen zijn tot den grond toe afge
brand, mijn vee is verongelukt, van
de meubelen is niets gered, en
duizend mud farwe zijn in de lucht
van de pensioensbijdrage, overeen
komstig art. 43 der wet, heeft gegol
den.
Eindelijk wordt voorgesteld een
nieuwe redactie van art. 41 der wet
met het doel om te bepalen dat het
minimum wachtgeld van f 500 niet lan
ger blijft gelden voor den onderwij
zer, die uitsluitend belast is met
het geven van onderwijs in een of
meer der vakken genoemd in art. 2.
der wet onder j. m. n. o. en p. waar
voor zijn jaarwedde minder bedraagt
dan f500.
Bezoek van het Engelsche
Koningspaar.
De Londensche berichtgever van
het „Hbid." schrijft
„Truth", het bekende weekblad, dat
over Hof-aangelegenheden in den re
gel uitmuntend is ingelicht, schrijft in
het juist verschenen nummer, naar
aanleiding van een gerucht dat de
koning van Engeland na de kroning
naar Brussel zou gaan „Er is geen
sprake van dat de koning en de ko
ningin het volgend jaar een bezoek
zuilen brengen aan Brussel, noch aan
eenige andere Europeesche hoofdstad".
Het duel in het leger.
Door de heeren Thomson, Eiand,
Roessingh, Van Hamel, De Meester
en Roodhuyzen is de volgende motie
voorgesteld
,De Kamer, kennis genomen heb
bende van de bevordering tot inspec
teur van de cavalerie van een kolonel,
die kort te voren geduelleerd had, het
duel onvoorwaardelijk afkeurende,
vertrouwt, dat in de toekomst elke
maatregel achterwege zal blijven die,
gelijk aoor bedoelde bevordering, den
indruk zou kunnen maken, dat het
duel niet op doeltreffende wijze wordt
bestreden en gaat over tot de orde
van den dag."
Reisplan van het pantserschip „Ja
cob van Heemskerck", dat in 't be
gin volgende maand vertrekken zal
tot het houden van een oefenings-
reis, is als volgtvertrek van Nieu-
wediep 9 Januari; verblijf te Malaga
van 19 tot en met 25 Januarite
Palermo van 6 tot en met 12 Febru
ari en te Cadix van 23 tot en met
28 Feburari. Terugkomst te Nieuwe-
diep 9 Maart.
Dat niet alleen geleerde heeren en
hooggeleerde heeren vooral, verstrooid
en vergeetachtig zijn, bleek de vorige
week bijv. op de veemarkt te 's Her
togenbosch. Toen na afloop der markt,
zegt „Het Huisgezin", de leden van
den reinigingsdienst de door de dieren
gevlogen".
„Maak uwe berekening zoo spoedig
en zoo nauwkeurig, als het moge
lijk is", hernam de agent. „Zoodra
zij is goedgedeurd, kunt gij beschik
ken over het bedrag".
De molenaar keek met triomfan
telijken biik om zich heen en volgde
toen den heer, die weder in zijn
rijtuig was gestapt. De verbaasde
boeren keken den wagen na en
gingen vervolgens de herberg bin
nen, om te praten over de voordee-
len van eene verzekering tegen
brandschade.
Peter Hagen was altijd een zeer
gezien man geweestmaar zijn aan
zien en het geloof aan zijne slim
heid namen ontzaglijk toe, toen hij
op zekeren dag uit de stad terug
keerde en den boeren het bankpa
pier toonde, dat men hem op het
kantoor der assurantiemaatschappij
had uitbetaald.
Den volgenden dag kwam de
agent in het dorp en deed prachtige
zaken; en aan den avond van dien
dag legde menige boer zich ter
achtergelaten materialen kwamen ver
zamelen voor de eau de cologne-fabriek
op Siberië, vonden zij daar ook nog
heel parmantig en gemoedereerd aan
de lijn staan een der fabrikanten der
reukwerken in den vorm eener koe.
Welke poging men ook in het werk
stelde, een eigenaar er van was niet
te ontdekken en heeft zich tot hiertoe
ook niet opgedaan. „Het Huisgezin"
stelt voor om, wanneer de eigenaar
zoek blijft, het beest nog flink te mes
ten tot Oudejaarsavond, het dan te
slachten en er een feestmaal van aan
te richten voor het korps politie-agen-
ten. Daar zullen deze heeren wel niets
tegen hebben. En wat zou dan dien
avond hun hart dankbaar kloppen
jegens hun onbekenden weldoener, het
zoozeer vergeetachtige boertje.
Maar stel het geval, dat deze toch
nog komt opdagen, dan zal hem dat
zoo lang van gemeentewege verzorgde
koetje nog al wat kosten.
Stel het gevalzeiden we. Dit doet
me denken aan den neger Tom, tot
wien iemand zei „Nu Tom, als wij
de zaak tot klaarheid willen brengen,
dan moeten wij een geval stellen
Heel goed, stel maar op 1 Stel dan
't geval, dat je gisterenavond in de
herberg van Vangman zatDaar
was ik niet! Neen, maar stel 't
geval. Ik zeg je, dat ik er niet
was Maar daar hoef je niet boos
om te worden, anders brengen wij de
zaak niet tot klaarheid. Nu goed,
stel dan maar op, maar tast m'it goeden
naam niet aanNeen, dat zal ik
niet. Stel dan het geval, dat je gisteren
avond in de herberg van Vangman
zat, en Als je dat nog eens zegt,
kerel, dan sla ik je tegen den grond
Ik geef niemand het recht, het gevat
te stellen, dat ik 's avonds ergens zit,
waar ze drank verkoopen
Tom stelde blijkbaar hoogen prijs
op zijn goeden naam. Dit schijnt niet
het geval te zijn met iemand, die de
zer dagen te Utrecht bij een bewoner
van de Gildstraat kwam, zich presen-
teerende als voorganger bij de apos
tolische gemeente en een vrij belang
rijke som gelds ter leen vroeg. Hij
kreeg het gevraagde ook, heeft sedert
niets meer van zich laten hooren en
is spoorloos verdwenen.
In zeker kanton in Midden-Zwit
serland moeten de menschen, naar
een reiziger mededeelt, niet zoo af-
keerig zijn van den alcohol als de
neger Tom zich toonde. Het viel den
reiziger op zoovee! gebrekkige er. half
onnoozele kinderen hij ontmoette en
nu vernam hij, dat men in dit kanton
de gewoonte heeft, kratz te drinken,
een mengsel van jenever en zwarte
koffie, jong en oud, kinderen en groote
menschen, drinken er naar hartelust
van en 't gebeurt niet zelden, dat een
of ander kind naar school komt met
door alcohol benevelde hersenen. Er
ruste met den stillen wenscb, dat
hij gewekt zou worden door het
branden van zijn eigen huis.
Op de plaats van den brand was
men reeds druk aan het opbouwen
en het was duidelijk te zien, dat de
nieuwe gebouwen ruimer en fraaier
zouden worden, dan de afgebrande
geweest waren. Trouwens, Hagen
had gezegd, dat hij zich een huis
zou bouwen, zooals er op tien mijlen
in den omtrek geen te vinden was.
Hij reed dikwijls naar de stad.
Wat hij er eigenlijk uitvoerde, wist
niemand. Maar hij was immers een
rijk man en mocht doen, wat hij
wildeOok moest hij er nu en dan
heen, om getuigenis af te leggen in
het proces tegen den brandstichter.
Dorothea, de kastelein, de herder
en een aantal boeren waren als ge
tuigen opgeroepen, en behalve de
eerste was er niemand in het dorp,
die aan Kaspers onschuld geloofde.
Merkwaardig, dat Doortjes ver
trouwen door niets aan het wanke
len werd gebrachtZij had ook te
gen den rechter van instructie vol
gehouden, dat Kasper aan den brand
zoo onschuldig was als een pasge-
leven in dit kanton boerenhuisgezin
nen, die puik vee bezitten, maar die
nooit melk drinken. De reiziger vroeg
aan een boer, waarom hij geen kratz
aan zijn kalveren te drinken gaf. „Dank
je vriendelijk was het antwoord,
„denk je, dat ik ze dood wil maken
De lui zijn dus snugger genoeg, om
te weten, dat de drank voor hun kal
veren niet deugt, maar aan hun kin
deren geven ze dit vergif wel. Zijn
ten onzent alle ouders reeds wijzer?
Nog een ander staaltje van niet
grooter snuggerheid wordt uit Zwit
serland gemeld. In Zwitserland heeft
op 't oogenblik een volkstelling plaats
Het „Luzerner Tagebiatt" vertelt nu
Een volkstetler kwam bij een echt
paar om het biljet toe te lichten.
Toen hij daarmee gereed was, vroeg
hij aan de vrouw, of zij nu alles goed
begrepen had. De toegesprokene ant
woordde bevestigend, maar wendde
zich daarop tot haar echtvriend met
de vraag„Wat denk je, zullen we
ons abonneeren De volksteller
stond met de handen in 't haar. Een
buiten wijkbewoner der residentie ver
keerde in een-heel andere, echter
ook min aangename positie. Ondanks
het ratelen en in weerwil van 't feit,
dat overal wordt aangebeld, had
geen der huisgenoooten den „vuil
nisman" gehoord. Zoo heette het
tenminste. De heer des huizes belast
te zich dies om 's avonds op een
plaats, waar „bouwterrein te koop"
is, of waar de straat doodloopt, den
bak van z'n inhoud te ontlasten. Net
was hij van twee-hoog op straat aan
gekomen, of een agent ziet hem en
begrijpt al dra wat hij wil. Maar de
man ziet ook den agent en hij houdt
zich of hij slechts een rondje om
wilde maken met den bek! Hij wan
delt dan inet den bak op den schouder
den hoek om en de volgende straat
in, weer den hoek om naar z'n eigen
straat terug, waar hij onverrichter-
zake de tweede verdieping weer op
zocht. De agent had hem op korten
afstand gevolgd „Als-ie 'm omkie
pert, gaat-ie op de bon", zei hij tot
een paar voorbijgangers, die 't geval
opmerkten en er groot vermaak in
hadden. Den volgenden ochtend had
de reiniging een klant meer dat
was de lichtzijde van deze vuilnis.
In dit geval deed de politieagent
zijn plicht. In een ander dat ook in
Den Haag werd opgemerkt, meer
dan zijn plicht Omstreks 5 uur
in den namiddag zat op de bank bij
de kiosk van den Volksbond, op
den Hoogen Wal, een moede zwer
ver, het grijze hoofd rustend op hel
kistje met koopwaar, 'u Politieagent,
schrijft het „Nbl Vooruit" het
snoode misdrijf ziende, schiet uit
zijn drentelgang, schopt let wel
schopt den moeden oude wakker
en bijt hem toe „Als je op de ban-
boren kinden zelfs de opmerking
van den rechter, dat zij alleen stellig
spreken mocht, wanneer zij den da
der kon aanwijzen, bracht haar niet
in verlegenheid. Het geloof aan
Kasper onschuld had zich zoo vast
in hare ziel geworteld, dat ook de
hevigste stormen het niet konden
doen wankelen. En het ontbrak niet
aan stormen, die vernietigend over
het geluk en de vreugd haars levens
heengingen
Hare moeder verweet haar iederen
dag, dat zij den boosdoener maar
bleef verdedigen, en de molenaar
greep elke gelegenheid aan, om het
meisje daarover te beschimpen of te
bedreigen. Maar noch spotternijen,
noch bedreigingen hadden eenigen
invloed op haar; zij kende den ge
vangene, zij wist, dat hij niet in
staat was tot zulk een misdaad.
„Het helpt u toch niet", zeide de
moeder op den dag voor de open
bare terechtzitting, waarin het vonnis
over Kasper zou worden uitgespro
ken, „gij zult hem toch niet schoon
wasschen".
(Wordt vervolgd.)
