De Erfenis.
BLOOKER's
CACAO
Woensdag
9 November
DAALDERS
Gemeentebestuur.
BINNENLAND,
Feuilleton,
No 264
48e Jaargang.
1910,
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÈN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
Bbonnements-flduertentiën op zeer uoordeelige uooriuaarden
DRANKWET.*
Burgem. en Weth. van Vlissingen
gelet op art. 37 der drankwet
doen te weten
dat bij hen is ingekomen een ver
zoek van ALBERTUS HEIJDENS
alhier, om verlof tot den verkoop van
alcoholhoudenden drank anderen dan
sterken drank in perceel Zeilmarkt 8
dat van af heden gedurende veer
tien dagen schriftelijke bezwaren
tegen het eventueel verleenen van
het gevraagd verlof kunnen worden
ingebracht bij Burg. en Weth. voor
noemd.
Vlissingen, 8 Nov. 1910.
Burg. en Weth. voornoemd,
C A. KALBFLE1SCH, L. B.
De Secretaris,
W1TTEVEEN.
Onze kustverdediging.
De Belgische pers, en in deze
vooral de heer Roland de Marès,
schrijvende in de „Indépendance
Beige", blijft zich ongerust maken
over het voornemen van de Neder-
landsche regeering om indien de
Staten-Generaal met het aanhangige
ontwerp meegaan de haven van Viis
singen te versterken. Naar aanleiding
van deze artikelen schrijft het „Hbl."
Wij hebben al meer gezegd, dat men
zich in België geheel ten onrechte
ongerust maakt over onze plannen.
De kustverdediging, die voorgesteld
wordt, men moge er over denken
zooals men wil, is tegen geen enkel
land meer in het bijzonder gericht,
en nog wel minder bedoeld, ook niet
in het geheim, ten voordeele van
eenige ander land. Dat een haven
als die van Vlissingen, die een heele
vloot kan bergen, versterkt behoort
te zijn in een tijd waarin oorlogen
helaas niet tot de onmogelijkheden
behooren, spreekt vanzelf. En dat
Antwerpen ligt aan een rivier, die
haar monding heeft in ons land, is
niet onze schuld. Het is waar, dat
door Schelde-forten aan Engeland
zou kunnen worden belet België in
geval van oorlog te hulp te komen,
doch zulk een te hulp komen van
België door ons land heen, zou juist
ook een schending van onze neutra
liteit kunnen zijn, die wij niet zouden
kunnen toelaten, zonder daardoor
feitelijk partij te kiezen in een strijd,
die ons wellicht in het geheel niet
zou aangaan.
Trouwens, Roland de Marès heeft
éen zinnetje in zijn eigen stuk, dat
hij op België toegepast en dat, door
ons met volkomen recht op ons zelf
toegepast, ons wel verplicht onze
grenzen te versterken. Het luidt
O—
11.)
Maar toch, zij stond op en opende
de deur, voor welke de heer Aldridge.
stond, maar wien zij wegens de
duisternis niet kon herkennen.
Breng eens licht hier, sprak hij.
Neen, blijf, vervolgde hij tot den
koetsier; ik zal u betalen. En met
deze woorden begaf hij zich in de
kleine woonkamer. Maar het tooneel
dat zich hier voor hem aanbood, viel
hem zwaar op zijn hart en misschien
ook op zijn geweten want in plaats
van verder voorwaarts te gaan, bleef
hij in de deur staan. Daar was
waarlijk de armoede in al haar naakt
heid te zien. Hij en Lane warén te
samen het leven begonnen, maar welk
eene tegenstelling bood thans hun
beider lot aan 1 De een had zoo veel
geld, dat hij inderdaad niet wist wat
hij er mee zou beginnen, maar de
KOFFIEisduurdergeworden,doch H
kost nog steeds fl.50 per bus
van 1 Kilo (2 pond).
Kleinere bussen naar verhouding.
„c'est la violation de notre frontière,
sous quelque prétexte que ce soit,
que nous avons a empêcher si nous
ne voulons nous exposer au soupgon
monstrueux d'une tacite complicité
avec l'un ou l'autre des belligérants
aux prises et, par confre-coup, aux
conséquences politiques que pourrait
avoir la preuve manifeste de nolre
impuissance a nous défendre."
Zoo is het. Voor België en voor
Nederland.
De Eerste Kamer-vacature
voor Zeeland.
„Zelandia" betoogt in een breed
uitgewerkt artikel, dat alles er voor
pleit den Eerste Kamerzetel voer
Zeeland,opengekomen door het ontslag
nemen van den heer Godin de Beau
fort, aan een katholiek toe te wij
zen. De beide Zeeuwsche zetels
werden tot dusver door anti revolu-
tionnairen bezet, terwijl de katholieken
in Zeeland nagenoeg even sterk
zijn als anti-revolutionairen en chris
telijk historischen samen. In alle
provinciën met rechtsche meerderheid
heeft men met de katholieken rekening
gehoudenzoo is dan ook voor
Utrecht een der twee rechtsche zetels
ingenomen door een katholiek. Moge
dit voorbeeld dan ook, nu er een
open plaats gekomen is, door Zeeland
gevolgd worden.
Ongevallenverzekering-Zeelieden.
Tot den minister van landbouw enz.
is een adres gericht door de vereeni-
ging van machinisten ter koopvaardij,
te Rotterdamde zeevisschers-ver-
eeniging „Vrede en Welvaart", te
Vlaardingende Rotterdamsche zee-
mans-vereeniging „Volharding" en den
Noordzeeharingvisschersbond te Ter
schelling, waarbij adr. aandringen op
spoedige openbare behandeling van
het wetsontwerp ter verzekering van
de geldelijke gevolgen van ongevallen
voor zeelieden. Volgens hen maken
ander bezat geen shilling om een
emmer kolen te koopen om er zijne
verkleumde ledematen aan te warmen,
en toch war de rijke man, naar alle
waarschijnlijkheid, de ongelukkigste
van beiden.
Mijnheer Aldridge riep Lane en
hief zich in verwondering op van
zijn stoel.
Geef dit aan den koetsier, sprak
Aldridge tot Mary, terwijl hij haar
eenig geld overhandigde.
Hebt gij geen kolen?
Neen, mijnheer!
Nu, koop dan kolen, en stook het
vuur wat op. Koop maar eene goede
portie. Hier hebt gij geld
Daar de kolen naast de deur te
krijgen waren, knapte er spoedig een
gezellig vuur op den rooster. Lane
schoof zijn stoel naar den vuurhaard,
en strekte zijne dunne vingeren uit
naar de welkome vlam.
Ik wist niet dat gij het zoo kwaad
had, merkte Ephraim Aldridge aan.
Wij leven alleen van hetgeen Mary
verdient, en naaldenarbeid wordt
zeer slecht betaald, hernam Lane. Ja,
het is soms in het geheel niet te
krijgen. Ik hoop dat de heer Jonas
de groote gevaren, waaraan de zee
lieden van alle bedrijfscategoriën bloot
staan, tegen de geldelijke gevolgen
tot een dringende noodzakelijkheid.
Adressanten herinneren er aan, dat
het ministerie-de Meester het wetsont
werp indiende, dat door den tegen-
woordigen bewindsman werd overge
nomen. Het onderzoek der afdeelingen
van de Kamer schijnt te hebben plaats
gehad en gewacht wordt thans op het
antwoord van den minister op het
afdeelingsverslag.
Kerk en Staat.
In de „Stand." is een hoofdartikel
opgenomen, waarin er op wordt aan
gedrongen, dat bij een eventueele
grondwetsherziening ook het hoofd
stuk over den godsdienst en vooral
art. 171, rat handelt over de rijks
subsidies voor de tractementen der
leeraren, zal worden herzien.
Drieërlei, zegt het blad, moet hierbij
in het oog worden gehouden: lede
vraag, of, in 't algemeen, de overheid
gehouden is de kerken van leeftocht
te voorzien 2e de heel andere vraag,
of rechten der kerken, ontleend aan
het verleden, tegen de overheid in het
geding kunnen worden gebracht, en
3e of al dan niet de regel van het ge
lijke monniken, gelijke kappen door de
bestaande regeling wordt geschonden.
De „Standaard" wijst er op, dat
vooral het laatste in de christelijke
pers aan de orde is gesteld en zegt
o.m.Daartoe werd geconstateerd, dat
een 400.000 inwoners behoorden tot
een bond van kerken, die buiten den
goudregen van art. 171 siond, en ge
wraakt het onrecht dat dit Vu van
onze landsbevolking; door de wet ge
noodzaakt werd, met alle overige be
lastingbetalers, de gelden op te bren
gen, waaruit de tractementen en an
dere emolumenten der overige kerke
lijke dienaren gekweten werden, iets,
waarvan hun alle profijt ontging.
Dit één-veertiende der bevolking
telt niet dan bij hooge uitzondering
enkele rijken onder zich, en bestaat
voor verreweg het grooter deel uit de
klasse der kleine burgerij en der ar
beiders. Toch heeft deze groep met
de grootste inspanning van krachten
sinds 1834 den strijd om de existen
tie volgehouden, en niet alleen zelve
in alle kosten van haar kerkelijk bud
get voorzien, maar ook zelve haar
kerken gebouwd
En het was in verband hiermede,
dat onder deze groep zoo diep het
onrecht werd gevoeld, schuilend in
het harde feit, dat men, alvorens deze
groep in eigen kerkelijke behoefte kon
voorzien, haar eerst nog in den vorm
van belasting de zuurverdiende pen
ningen afnam, die aan de veel mach
tiger kerken in den lande als bijdrage
van den staat werden uitgekeerd. Hier
sprak een onrecht, dat zoo diep in-
zich wel bevindt.
De heer Aldridge gaf geen ant
woord, maar zat zwijgend op zijn
stoel en staarde in het vuur. De
hoeken van zijn mond waren neer
getrokken zijne lippen trilden, en de
tranen kwamen hem in de oogen,
toen hij dacht aan al wat hij aan
dien ondankbaren neef had verkwist,
aan die slang, die hij aan zijn boezem
koesterde, terwijl de eenige vriend,
die hij ooit bezat, gebrek leed.
Mary is een voortreffelijk meisje,
voer haar vader voort en zij heeft
een verstand, dat boven hare jaren
gaat. Gedurende mijne ziekte ver
pleegde zij mij dag en nacht, en in
weerwil dat zij daardoor een hard
leven heeft gekregen, is toch het
arme ding zoo geduldig als een lam.
Dikwerf wensch ik dat ik maar dood
was, dan stond ik haar niet in den
weg, en dan kon zij beter voor zich
zelve zorgen.
De heer Aldridge bleef in dezelfde
houding zitten en bewaarde het
stilzwijgenmaar toch, een paar
tranen ontglipten aan zijne scheme
rende oogen en rolden langs zijne
holle, bleeke wangen. Hij waagde het
sneed. En we voegen er bij, nog al
toos zoo diep insnijdt. Immers de
predikanten van deze groep hebben
zich, met een toewijding, die boven
onzen lof is, jaar in, jaar uit, de
grootste ontberingen getroost om van
hun gering tractement rond te ko
men maar ieder voelt dan toch, hoe
bitter hard het juist zulken leeraren
vallen moet, van hun schamel deel
nog mee te moeten offeren voor de
tractementen van andere kerken.
Voor den eeredienst wordt onge
veer één honderdste van ons geheele
budget betaald, en van dit budget
omstreeks éen twintigste uit de di
recte middelen, leder belastingbetaler
uit deze groep, en zoo ook elk pre
dikant, kan dus op een gulden af
narekennen, hoeveel van hetgeen hij
betaalde aan andere kerken ten goede
kwam.
De eedsquaestie.
Gisteren deed de Hooge Raad uit
spraak in de bekende zaak van den
eedsweigeraar Hoogland, die, naar
men weet, tot de R.-Kath. kerk
behoort.
De Hooge Raad besliste, dat, waar
de wet den getuigeneed verlangt,
afgelegd naar de wijze der gods
dienstige gezindheid en onder ge
zindheid de wetgever blijkens de
historie kerkgenootschap heeft ver
staan, Hoogland den eed had moeten
afleggen en casseerde mitsdien het
arrest van het Amsterdamsche Hof,
met verwijzing der zaak naar het Hof
te Arnhem.
Het noodwetje, door den minister
van justitie ingediend, blijkt dus
formeel voldoende. Iets anders is, of,
nu ons hoogste rechtscollege heeft
uitgemaakt, dat zij, die tot een kerk
genootschap behooren, dat den eed
verbiedt, in elk geval den eed hebben
af te leggen, ingevolge de thans nog
dwingende wet, niet in dubbele mate
de behoefte aan wetswijziging in dit
opzicht wordt gevoeld. („Vad.")
Prof. J. D. van der Waals.
De Academie der Wetenschappen
te Stockholm besloot in haar Zater
dagavond gehouden vergadering den
Nobelprijs voor physica van dit jaar,
ten bedrage van frs. 193,360, toe te
kennen aar. professor J. D. van der
Waals, te Amsterdam, voor zijn wer
ken over den toestand van gassen
en vloeistoffen.
Prof. P. van der Burg. f
Betrekkelijk onverwacht is gisteren
morgen te Hof van Delft op 69-jari-
gen leeftijd overleden prof. P. van
der Burg, hoogleeraar in de mecha
nische technologie aan de Technische
Hoogeschool. De overledene had aan
vankelijk de militaire loopbaan ge
niet te spreken, opdat de kramp, die
in zijne borst opwelde, niet in ver
zuchtingen en andere teekenen zou
losbreken, iets waarvoor zijn norsche
in zich zeiven gekeerde gemoedsaard
terug schrikte. Lane wendde nu nog
eenige pogingen aan, om het gesprek
aan den gang te houden, maar toen
hij zag dat alles zonder eenig gevolg
bleef, verzonk hij ook in een diep
stilzwijgen.
Had de arme zieke kunnen lezen
in de gedachten, die zijn bezoeker
gedurende die oogenbiikken door de
ziel gingen, dan had hij ontwaard,
hoe deze medelijden gevoelde met
den toestand van zijn ouden vriend,
en berouw er over, dat hij hem
onder het masker van rechtvaardig
heid zoo hard had behandeld. Al
dridge dacht er nu slechts aan, om
alles in het toekomende te herstellen.
Gerechtigheid dacht de heer Al
dridge, hoe kan de mensch, die
slechts de oppervlakte der dingen
beschouwt, ooit hopen rechtvaardig
te zijn Gij hebt waarschijnlijk
ook niets te eten vervolgde hij,
plotseling het stilzwijgen afbrekende.
Ik geloof, dat er nog een stuk
kozen en trad op 16-jarigen leeftijd
in dienst als kanonnier. In 1882 ver
liet hij als kapitein der artillerie het
leger, om eerst tijdelijk, en na 1883
definitief op te treden als hoogleer
aar aan de toenmalige Polytechnische
School. Zijn 25 jarige werkzaamheid
bij het technisch onderwijs werd in
1907 met veel luister gevierd. De
ontslapene was ridder van den Ned.
Leeuw en van de Eikenkroon. Een
langdurige ziekte ging aan zijn ver
scheiden vooraf en het herstel, dat
zich aanvankelijk aankondigde, is
uitgebleven.
Militaire berichten.
De minister van oorlog heeft be
paald, dat het verleenen van vergun
ning tot het gebruik van militaire
schietbanen door niet tot het leger
behoorende lichamen en personen,
alsmede het verleenen van vergun
ning tot het gebruik van militaire
oefeningsterreinen door weerbaar-
heidsvereenigingen aan de bevelheb
bers in de militaire afdeelingen wordt
overgelaten.
De verzoeken tot het verkrijgen van
die vergunningen moeten worden ge
richt tot de betrokken plaatselijke of
garnizoens-commandanten.
De minister van oorlog heeft aan
de commandeerende officieren van
de korpsen der landmacht, gedeelte
lijk uit militie samengesteld, als zijn
verlangen te kennen gegeven, dat de
vereischte inlichtingen omtrent het
gedrag der betrokken miliciens ad-
spirant kaderleden worden ingewon
nen vóórdat zij in opleiding voor
kadervorming komen.
Lotisico.
Naar aanleiding van de circularevan
„Lotisico" verscheen onlangs in een
der bladen een advertentie waarin
polishouders van „Lotisico", die be
reid waren zich te vereenigen ten
einde hun belangen te behartigen,
verzocht werden hun naamkaartje in
te zenden. Door den steller dier ad
vertentie, den heer W. Sutherland,
van Den Haag, werden tegen Zon
dagmiddag de polishouders ter ver
gadering in café „De Karseboom" te
Amsterdam opgeroepen. Deze bijeen
komst, die druk was bezocht, werd
geleid door den heer Sutherland, die
in zijn inleidend woord er op wees,
dat het voor de belangen der polis
houders noodzakelijk was, dat zij
zich vereenigden en de grieven, die
er tegen de directie van „Lotisico"
bestaan, uiteenzetten.
Algemeen was men voor het op
richten van een bond ter behartiging
van de belangen van polishouders
van „Lotisico". Er werd een voor-
loopige commissie benoemd, bestaan
de uit de heeren W. Sutherland, Den
brood in huis is, antwoordde Lane.
Roep het meisje, hernam Aldridge,
en laat haar iets te eten voor ons
halenEn veel en van het beste.
Hoort gij, Mary? voegde hij er bij
toen deze aan de deur verscheen. Hier
is geld.
Ik heb nog genoeg over, antwoord
de zij, van hetgeen gij mij voor de
kolen hebt gegeven, en te gelijk trok
zij haar hand terug.
Neem maar aan, neem maar aan 1
herhaalde Aldridge, die nu voor de
eerste maal in zijn leven begon te
begrijpen, dat de waarde van het
geld eenig en alleen afhangt van de
manier, waarop het gebruikt wordt.
Neem dit geld en koop er voor wat
gij noodig hebt. Wanneer trok hij
ooit de hand terug, als ik hem geld
aanbood dacht hij, terwijl da aan
genomen neef weer voor zijn geest
trad.
Mary ging nu een oogenblik uit
en nadat zij de tafel had voorzien
van levensmiddelen, werd zij weder
uitgezonden om een warmen doek
en andere artikelen te koopen, die
zij noodzakelijk voor zich zelve be
hoefde. (Wordt vervolgd.)
