- 5,-; - 6,- ÏLLING COUPONS, JE3, CHANGE. Offie®. S C H a f T. ferschijnt dagelijks^ uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. Poorten. ïf. Jacobsfr. H, iiNNBNLAND, esevende if Sinour'eP hij half ongedul- h.da idend. „Rust maar eens LVullen wij weer opnieuw be- AVE. pio 237. et Militair Hospi. daartoe gemach- >ng van hei De. og, 26 September 3, maakt bij deze October 1910, twaalf ure i„ taal te Vlissin- 48e Jaargang. 1910. Jden voor het parfumerieën Aanbevelend. tstekend op de aall Business, en als chef. Die n voorzien zijn, ur. tngd salaris en der stipte geheim- Bureau dezer ERS. "elefoon 125. GELD. Zaterdag Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts f weemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. in Wollen Dekens Kledingstukken, :t Militair Hospi- edurende het tijd- ■i 1911 tot en met 45. en omtrent voor aantal der goede- ■alis worden ver- pitaal voornoemd den Chef. voornoemd, P. ZIEGELER, gst van de nieuw- Ia, Sierspelden étalage. strengen. uw haar met Dr. poopoeder, 15 Verhooging oorlogsbegrooting, lij ontleenen aan de memorie van Lord op het voorloopig verslag ijtveede Kamer, dat de minister L afdoend gunstig antwoord kan Lop de vraag, of de fanfarecorp- 'die bij het 9e, het 10e en het 11e jent infanterie bestaan, voldoen, jinochthans het voornemen bestaat ja korpsen voorloopig ongewijzigd tijndhaven, vindt zijn oorzaak in kosten, welke met hun ver ging tot harmoniekorpsen gepaard An gaan. aanleiding van het geopperd ld om de verbintenis der mi jt muzikanten zoo in te richten, bun de vrijheid zou worden ge il bun medewerking te weigeren concerten, welke op Zondag wor- i gegeven, verklaart de minis^s, |i ioo iemand verstandig zal dm^jj rich niet aan een militaifc of een cl orkest aan te sluiten. Hét gaat san, ter wille van een enkele,^ die tori gemoedsbezwaren te hebben die daarenboven door niets ge- ingen wordt om zijn overtuiging ild aan te doen, een regeling te en, welke feitelijk zou neerkomen den ondergang der militaire mu- Militaire berichten. De tweede luitenant C. de Ruijter u het 3e 'reg. inf. te Middelburg, uil morgen ontheven van zijn lacheering bij het regiment genie- spen te Utrecht. De ie luitenant J. F. Wichman is wnd tol adjudant van het le 1.3e reg. inf. te Bergen op Zoom. Statenverkiezingen Den Haag. gisteren te 's Gravenhage [talen verkiezing voor de Provin- ÜiStaten (vacature dr. Lely) wer- W- 1 BURG. VRIJDAG van 1 pa-k'30, V lis- t O,50 - 0,55 - 5'6Ü :1. - 1,80 Engels^ - uitend —O— I ^kaamde zich, het deed haar i zoo ongeschikt te zijn. „Ik ver- li J,' 'e' laat m'j 'k kan het ljn bekende klopte hem op den Cr' vr°eg, lachte en trok hem Jij zat alleen, zijvoelde zich Icti ,L e.n dachtwaren wij nu maar t( !s' Naast haar in den hoek Hdew" boerin, d'e ste,'k naar 'j11 r°ok, de stoel aan haar tónt,was lees- hlliil Marie," zeide een kii mannenstem, en Fedor dat je hier alleen was, en TELEFOONNUMMER 10. den uitgebracht 13,920 geldige stem men. De volstrekte meerderheid was dus 6961 stemmen. De heerS. J. van den Bergh (nat. hist.) verkreeg 3461 stemmen, de heer E. Deen (v.-d.) 7499 stemmen, de heer K. ter Laan (S. D. A. P.) 2960 stemmen. Gekozen is dus de heer E. Deen (v. d.). Aan de „Asser Ct." wordt gemeld, dat er thans ook opgave wordt ge vraagd van de kerkelijke gezindte der hulpbestellers en hulppostboden. Vervoer van rijwielen. In verschillende bladen wordt medegedeeld, dat na 1 Januari de bepalingen omtrent het vervoer van rijwielen per spoor in dier voege gewijzigd zullen worden, dat de reizigers zelf hun rijwielen naar en van de bagagewagens zullen moeten vervoeren, een systeem dms, zooals in België en gedeeltelijk* ook jn Duitsctilapd bestaat, tot groot on gerief van het rpizend publiek. ^"-•JA/ij kunnen gelukkig mededeelen, (3% dit bericht onjuist is, wat de Hollandsche Spoor betreft. Deze maatschappij zal het uniform-tarief van f 0,20 handhaven zonder eenige bezwarende bepaling. Wat de Staatsspoor zal doen, is nog niet met zekerheid bepaald. Zeker bestaat het v»ornemenf de thans geldende bepaling&n te wijzigen. Wij meenen echter reden te hebben, om te verwachten, dat het niet zoo erg zal zijn als men uit de couranten- berichtèn zou opmaken. Het Bonds- bestuur blijft in dezen diligent. Het Leger des Heils. Van het hoofdkwartier van het Leger des Heiis te Amsterdam ontvingen wij een brochure, getiteld „Uit de Diepte", waarin een uitvoerige beschrijving gegeven wordt van den arbeid van het Leger. Deze brochure is uitgege ven in verband met de nationale aan vrage, die dit jaar zal gehouden wor den van 22 October tot 5 November, welke tot doel heeft het bijeenbrengen van de noodige gelden voor de in standhouding en uitbreiding van het werk van het Leger ues Heils. Een handschrift van De Ruyter. De heer J. F. L. de Balbian Verster heeft het geluk gehad, de hand te leggen op een oorspronkeüjken brief van Michiel Adriaanszoon de Ruyter, waarvan het facsimile is opgenomen in het tijdschrift .Buiten." Ongetwijfeld heeft men hier een geheel eigenhandig schrijven van den grooten admiraal. De schrijver heeft tiet met een der authentieke brieven kunnen vergelijken. Alleen de eerste regel met grootere letter is van an daar ik „Kijk eens, ben jij daar ook, neef?" riep Hendrik toeloopend. „Je danst toch niet. Marie behoort ook aan mij. Kom I" „Je hebt gezien, Hendrik, dat ik niet dansen kan." „Dan moet je het juist ieeren." „Maat dat gaat niet." „Ach, komhij greep haar bij den pols en wiide haar meetrekken. „Laat mij laat mijje weet toch, ik wil niet Fedor kwam er tusschen en zei „Wees niet ruw, Hendrik." „Wat heb jij daar mee noodig, zij is de mijne „Oh, ho nog lang nietriep zij verschrokken. „Ben ik je misschien niet knap genoeg Heb je een afkeer van me?" knarste hij. „Ja," zeide zij trotsch, zonder na te denken. Hij draaide zich op de hielen om en snelde wegmet de ellebogen baande hij zich een weg door de menigte. „Je hebt hem diep gekrenkt, Marie." „Dat kan wel ik hoe durfde Abonnemenis-Aduerfenfiën op zeer ooordeeiige uoorioaarden dere hand. Vermoedelijk lagen der gelijke stukken gereed, zoodat De Ruyter zelf den eigenlijken tekst kon schrijven, na dien eersten gecaliigra- pheerden regel. Op het cachet in den linker be nedenhoek is het wapenschildje met den ruiter en de kapitale ietter M nog duidelijk te onderscheiden. Wat den inhoud van den brief aangaat, doelt deze op een krijgsge- beurtenis uit 1654, in welk jaar de vrede met Engeland te Westminster gesloten werd. In her voorjaar van hetzelfde jaar zeilde De Ruyter met vijf oorlogs schepen uit Texel, met last om 14 koopvaarders naar de Middeüandsche Zee te geleiden, of, zooals het in den stijl dier dagen heette, „te convoy eeren naar de Straet". De Ruyter voldeed aan zijn opdracht en maakte een kruistocht, waarop hij ongeveer een maand voor Livorno bleef liggen, om daarop de verschillende andere havens aan te doen. Toen verzeilde hij ook naai Salee, het bekende roofnest der Barbarysche piraten. Herhaaldelijk trad hij krachtig op tegen deze en ook tegen Fransche kapers, die Hollandsche koopvaarders bedreigden of reeds, hadden vermees- terd. In November is hij toen, met zijn vijf schepen en 11 koopvaarders in Texel teruggekeerd. Het testimonium zelve luidt dan lek Michiel De Ruytter, Vice-Ad- miraal in dienste van de Eed. Groot mogende Heeren Staeten van Hol land! en Westvriesiandt etc., onder resort van de Eed. Mo. Heeren, de Gecommitteerde Raeden ter Admira- liteyt van Amstelredam, Verciaere bij desen, dat den Eerw. ende welge leerden Nicolaes Muleiius in quali- teijt als Predicant op mijn schip en onder hebbende esquadre van Vyff Schepen, op den laatsten toght en Convoije vande Schepen inde Straat, offensive er.de defensive gevairen, sich indeselve quaiiteijt gansch wel heeft gecontpo teertondert Volek. aant een Schip naet onder varende, goede Predicatien, Stichtingen ende onderwijsingen gedaen, leerende, ver- menende en troostende nae tijts ge- legentheijt den gesonden ende siecken seer naarsteiijck, met goeden ijver en genegentheijt betrachtende sijnen dienst, met modest en eerbaar leven. Immers sich sulex gequeten, dat ick sijner en sijn doen, alsnoch niet alleen bedancke, maar van t' selve sijn roembaeren dienst endebvoirdit getuijgenisse geve. En in oirconde vandien dese met mijn eijgen Handt onderteekenct, en met mijn cachet bekrachtight, desen 20 January Ao MVIc vijffenvijftich. In Amsteiredam. Michiel Adr. Ruyter. Het schrijven is echter ook merk waardig omdat het een bijzonder hij zoo spreken, alsof hij mijn heer en meester was ik gaf hem daar geen recht toe Zij zwegen, beiden in gedachten verzonken. Fedor sloeg Liesbet gade, die, in Ohikes armen aan niets scheen te denken dan aan dansen en haar danser. „Vergeef mij," zei hij plotseling, „ik moet even naar Lieze gaan, en haar waarschuwen voor den losbol, waarmee zij onophoudelijk danst." Marie knikte, en hij drong door d.: menigte naar het paar. „Jij hebt de schoone Marie," ant woordde Liesbet. „Je maakt haar zeifs van onzen Hendrik afkeerig „Lieze, denk beter na „Ach wat ik weet het wel iaat mij dansen I" Terneergeslagen keerde de hulp prediker terug. Marie was ondertusschen opnieuw opgewonden geworden. Aan den in gang van de zaal leunde de agent Miiller. Zij bemerkte, dat hij haar gade sloeg. Koesterde hij verdenking juist wilde Hendrik hem voorbij stormen, Miiller hield hem vast, zij spraken met elkaar, en Marie zag licht werpt op De Ruyter's opvatting over het ambt van een vlootprediker, wat genoemde Nicolaes Mulerius blijkbaar is geweest. Ten deze schrijft Gerard Brandt o.a. dit: „Den dienst en den Dienaaren des Goddelyken woordts was hy zeer geneegen, besteedende, gelijk gemeldt is, twee van zijne dochteren aan Predikanten, en niet konnende iyden, dat men hen kleen achtte, of quaaiyk bejegende. Doch hem mishaaghde ten hoogsten, als ze zich met andre zaaken dan hun ampt bemoeiden, of eenige onbescheidene vrymoedig- heit gebruikten. Ook meinde hy, dat de kerkelyke heerschappy, en opper hoofdigheit onder de kerkelyken, onder wat tytel die moght zyn, voor de kerken van Nederlandt schaadeiyk en verderfflyk was." In zijn „Geschiedenis van het Ne- derlandsche Zeewezen", vertelt mr. j. C. de Jonge, dat volgens den artikel brief ieder bevelhebber was gehouden eiken morgen en avond God in het gebed te doen aanroepen, en op ge zette tijden het heilige woord te doen voorlezen, met last om degenen die zich daarbij oneerbiediglijk gedroegen strengelijk te doen straffen. Daartoe en tot het bijstaan der zieken, ge wonden en stervenden, was op elk schip een ziekentrooster, gemeenlijk dominé geheeten, geplaatst en op de schepen van al de hoofd- of vlagoffi cieren een predikant of leeraar, die op den dag des Heeren, gewoonlijk op het schip dier bevelhebbers,doch ook som wijlen op dat van een of ander kapitein, een gepaste leerrede hield. Alvorens tot het leeraarsambt op de vloot te worden toegelaten, werden zoodanige predikanten door de Classis behoorlijk onderzocht, of, zoo zij proponenten waren, gelijk meest het geval was, werd hun eerst door de Classis een examen afgenomen en zij daarna in den heiligen dienst bevestigd. "IaxIhahp mm:'~ De arbeider P. Stienstra aan den Ringdijk bij Halfweg kan zooals wij reeds meldden niet klagen over gemis aan huwelijkszegenin 15 maanden is hij vader geworden van 5 kinderen. Eerst kreeg hij drie lingen en nu bracht de ooievaar hem weer twee welgeschapen zonen. Zulk een zegen heeft, dunkt me, het eerste oogenblik wel iets ver bijsterends. De moeder dier vijf kleinen heeft er zeker de handen aan vol. Misschien zou zekere mijnheer haar van dienst kunnen zijn, die in een der bladen de volgende adver tentie plaatste Een heer, ongehuwd, 36 jaar, geheel onafhankelijk, zoekt tot tijdverdrijf een werkkring. Waarlijk, in dat gezin kan de man duidelijk, dat over haar gesproken werd. Haar hart begon vreeselijk te kloppen- Groote God, misschien vroeg hij aan Hendrik, of zijn Ber- iijner nicht ook de weggeioopen jonge vrouw zijn kon, die hij moest vasthouden en weer naar haar man terug brengen Hoe moest zij steeds naar" dien gevreesden man kijken, die steeds haar aankeek en daarbij de rossige knevels krulde. Weinig sprekend en innerlijk voi zorgen zaten Marie en Fedor en ke ken naar den stroom der voorbij- gaanden. Dirk en Lodewijk kwamen aanloopen en wilden met Marie dansenzij bedankte, zij had reeds hun oudsten broeder weggestuurd. Nog andere jonge mannen vroegen haar ten dans, maar zij wees ze af. Zij zou graag weggegaan zijn, maar zij vertrouwde zich niet alleen onder die menigte, en Fedor scheen een oogje op Liesbet te willen houden. De boerin aan den anderen kant van het meisje knikkebolde en snorkte. De paren dwarrelden onophoudelijk voorbij en gunden de muziek geen rust. Het stof vloog in wolken om hoog en verduisterde het daglicht zijn tijd wel „verdrijven". Zou de ongelukkige of gelukkige wat moet ik zeggen die met zijn tijd geen raad wast, nooit aan trouwen heb ben gedacht Of is hij misschien te schuchter om zich te presenteeren ais huwelijkscandidaat en doet hij het nu langs een omweg op deze manier 't Beste is, dat hij maar aviateur wordt, hij heeft dan wat te doen, kan veel geld verdienen, als hij wi! en trekt dan meteen de aan dacht en de bewondering der dames. De krachtmensch, die te Rotterdam zijn leven waagde met vliegen, werd overladen met billets doux (minnebriefjes) \an dames. In de oudheid gladiatoren en wa penmenners. In Spanje de toreros. In Amerika de krachtpatsers uit het worstelstrijdperk. In de Opera Lhérie zaliger en de Marcoux-taarljes. In het orchest de violisten-hypnose. Waarom niet de aviatuur-^x-straatmaker op zijn beurt Intusschen blijft bet maar een gevaarlijk werkje, dat vliegen. Wat al slachtoffers weer in den laatsten tijdOok instinct. De verloofde van Poiilet, den te Chartres verongelukten vlieger, een 21 jarig meisje, heeft zich op diens graf te Parijs doodgeschoten, na te voren voor het laatst bloemen op den grafsteen gestrooid te hebben. De luchtvaarders zijn de jonge ver overende helden van onzen tijd, zwevend tusschen triomf en drama en ze zijn bemind als veroverende helden tot in den dood. Zij vinden meer waardeering bij het publiek dan de automobilisten. Ten opzichte van dezen gedraagt men zich niet altoos vriendelijk en 't moet gezegd, dat dezen de „kilomeier- vreters" onder hen 't ook lang niet altijd ten opzichte van het publiek doen. Daaront mag het wel als een merkwaardigheid vermeld worden, dat een automobilist, die talrijke malen door de gemeente Eemnes rijdt met zijn auto's, aan den burgemeester t 100 heeft doen toekomen, om hier voor de schoolkinderen een aange- namen dag te bezorgen en dat als blijk zijner waardeering voor de wel willende houding, welke steeds door de inwoners, jong zoowel als oud, jegens automobielrijders wordt in acht genomen. Die som zal zeker even dankbaar zijn aanvaard ais aan geboden. Minder dankbaar toonde zich de kerkeraad der Gereformeerde gemeente te Rouveen, gem. Stap horst. Hem was gelegateerd een sont van f 1500 door een gemeentelid voor de aanschaffing van een orgel. Dit legaat is geweigerd, omdat de erflater door zelfmoord aan zijn eind is gekomen. Niet alien nemen met die beslissing genoegenzij meenen, dat de kerkeraad tegen een orgel is, als zijnde te weretdsch, en juichkreten, gelach, hard geschreeuw en stampen vervulden de ruimte. Toen Hendrik in zijn kwaadheid den agent wilde voorbijsnellen, hield deze hem vast. „Zeg eens, mijnheer Beerman. Uw nicht, dat schoone meisje zeg mij eens in vertrouwen, heeft zij geld Ze kijkt verduiveld veel naar me, dat ziet geAl moet een jonggezel in dienst ook een ongevoelig hart hebben, toch wii hij in zijn vrijen tijd ook zijn deei van het aardsche geluk smaken. Een politieman is toch ook een mensch juffrouw Liebreich is zoo arm ais een kerkrat," stootte Hendrik uit. „Ach, dat is jammer voor zoo'n mooie juffrouw I" „Wat een gemeene kerel, I" dacht Hendrik. Om niet grof te worden, rende hij weg. Daar zat hij nu bij het raam van de gelagkamer met c,e hand onder het hoofd bij een hoop drinkende, spelende en lawaaimaken de mannen, hij hoorde en zag niets, maar liet zich grog brengen, die hij haastig opdronk. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1