Woensdag
S October
DAALDERS
No 234
48e Jaargang.
1910.
Gemeentebestuur,,
BINNENLAND.
1
BLOOKER's
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements-flduerfenfiën op zeer ooordeelige uoortvaarden
BEKENDMAKING.
Afge keurd vleesch.
3urg. en Weth. van Vlissingen
maken bekend
dal gedurende het 3e kwartaal 1910
door den keurmeester van het slacht-
,(e en vleesch afgekeurd zijn als na
delig voor de gezondheid
3 varkens1 vaars 1 kalf3 var
kenskoppen 1 partij rookworst5
partijen vleesch; 10 partijen inge
wanden.
Voorts herinneren zij belangheb-
liendén voor zooveel noodig, aan het
bepaalde bij artikel 207, 3de lid der
algemeene verordening van Politie,
laidende
.Wanneer het herhaaldelijk voor
komt, dat bij eenzelfden slager of
vlteschverkooper, voor de gezondheid
nadeelig vleesch wordt aangetroffen,
zonder dat daarvan aangifte is gedaan,
zijn Burgemeester en Wethouders be
voegd, zulks met vermelding van de
namen der belanghebbenden, ter
openbare kennis te brengen."
Vlissingen, den 4 October 1910.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
De arbeidstijd der winkelbedienden.
Naar ,,de Tel." uit goede bron
wneemt, is het de bedoeling van
minister Talma, om ten opzichte van
het vraagstuk van een wettelijk vast
gesteld sluitingsuur voor winkels, in
ie eerste plaats den arbeidstijd van
winkelbedienden en winkeljuffrouwen
Ie regelen. Voornamelijk zal bij deze
regeling ook de Zondagsrust van het
winkelpersoneel geregeld worden.
„De Zeven Provinciën."
Gistermiddag te 2 uur bracht de
minister van marine, vice-admiraal
featholt, vergezeld van zijn adjudant,
luitenant ter zee le klasse Boom, een
bezoek aan Amsterdam ter bezichti
ging van het nieuwe pantserschip
.•De Zeven Provinciën", dat over
enkele dagen in dienst zal worden
gesteld. De directeur en commandant
(ter marine te Amsterdam, schout-
bij-nacht Tydeman, alsmede de
commandant van den oorlogsbodem,
kapitein ter zee Bauduin, waren bij
het bezoek tegenwoordig, dat onge
ler anderhalf uur duurde.
Gehuwde Vrouwelijke ambtenaren.
Aan de Tweede Kamer der Staten-
Generaal is een adres gericht door net
comité dat zich ten doel stelt, een actie
voeren tegen het wetsontwerp
o
53.)
Het zware met mos bedekte stroodak,
e muren van rooden baksteen, door
."oerdom bijna zwart geworden, de
eur van den dorschvloer met een
paal ervoor en de andere verstrooid-
tede gebouwen bekeek zij met
evollen blik. Het was alles veel
inter en aanzienlijker dan bij groot-
l. '1 Landbouwgereedschap stond
II r ?n daar op het erf, en het vee
P m het rond. In den kolk, waarin
a( ,annen met warme melk werden
den snaterden ganzen en een-
j 1 °P den rand van den put bij
en t^P stond een prachtige haan
Maaide, zijn gevolg liep op den
vaalt te krabben, en jonge big-
L' s.nuffelden rond. Zij ging het
"'s binnen.
jjjJ P'uatsen voor het vee aan beide
en van den dorschvloer waren
KOFFIEisduurdergeworden,doch B
kost nog steeds fl.50 per bus
van 1 Kilo (2 pond). I
I Kleinere bussen naar verhouding.
256, regeling van de positie van
vrouwelijke rijksambtenaren en on
derwijzeressen bij het openbaar lager
onderwijs, die in het huwelijk treden.
Dit comité vertegenwoordigt 15 cor
poraties
1 Nationaal comité in zake wette
lijke regeling van Vrouwenarbeid 2.
Nederlandsche vrouwenvereeniging
„Arbeid Adelt"3o. Vereeniging
„Hoofden van Openbare Bewaar
scholen te Rotterdam"4o. Bond
van Onderwijzereseen bij het Fröbel
onderwijs; 5o. Bond van Nederland
sche Onderwijzers 6. Nationale Ver
eeniging voor Vrouwenarbeid7.
Nationaal Bureau voor Vrouwenar
beid 8. Vereeniging ter behartiging
van de Belangen der Vrouw9.
Bond van Leeraressen bij het Huis-
houdonderwijs 10. Vereeniging „Thu-
gatêr" 11. Nederlandsche Vrouwen
bond lot verhooging van het Zedelijk
Bewustzijn 12. Vrije Vrouwenver
eeniging 13. Nederlandsche Bond
van Rijkstelefonisten; 14. 's Graven-
haagsche Dienstboden-vereeniging
15. „Onderlinge Vrouwenbescherming;
In het adres wordt de Kamer ver
zocht, bedoeld wetsontwerp niet aan
te nemen.
Militaire berichten.
Het volgende jaar zullen Slichtin
gen miliciens voor herhalingsoefe
ningen onder de wapenen worden
geioepen en wel voor 26 dagen.
Het ligt in het voornemen van het
legerbestuur reeds in vredestijd ter
ritoriale commandanten bij de land
weer te benoemen. Hiervoor zullen
worden voorgedragen alleszins ge
schikte gepensioneerde opper- of
hoofdofficieren van het Nederlandsche
leger.
De kicedingrekening welke thans
nog lusschen het rijk en de vrijwillig
dienende militairen beslaat zal worden
opgeheven en met 1 juli 1911 worden
geliquideerd. Allen die dan jaarwedde
ontvangen, moeten voor eigen reke-
ieeg, de koeien in de weide, de
paarden aan het werk. Trina was
bij den haard bezig.
„Kijk eens, tante," zeide Marie en
liet haar de brandplekken zien.
„Ach, arm kind Nou wees maar
stil, kom maar in de kamer, ik heb
wel een goed middel daarvoor. Het
doet veel pijn, is het niet?"
In de kamer zat Liesbet bij het
raam en naaide een manshemd.
Marie ging naar haar toe. „Waarom
kom je niet eens bij ons?"
„Wij hebben hier altijd werk."
Liesbet draaide het hoofd om en
keek naar buiten. Haar moeder
smeerde een verzachtende olie op
de brandwonden, gaf Marie een
fleschje met die olie, zeide hoe zij
die gebruiken moest en ging weer
aan haar werk.
„Mag ik een beetje bij je komen
zitten, Liesbet?"
„Wel zeker 1"
Marie nam een stoel. „Hebt ge
geen naaimachine Ik heb er thuis
een van mijn moeder, die alles voor
ons en ook voor anderen naaide."
„Moeder vindt zulk een stadsmode
bij ons overbodig. Ik moet zelf mijn
ning hunne kleeding aanschaffen,
terwijl zij die dagel. soldij genieten
voor rijksrekening zuilen worden ge
kleed zooals de miliciens.
Door de voorgenomen opheffing
van de hoofdadministratiën en de
invoering van de raden van admini-
statie bjj de korpsen van het leger,
zullen 175 officieren worden ontheven
van hunne functiën van voorzitter of
commissaris en daardoor worden
ontslagen van een administratieve
verantwoordelijkheid welke belem
merend werkte op hun dienst als
troepenaanvoerders.
Gedurende de maand September
ji. werden voor het ieger in Oost-
Indië aangenomen 99 personen. Uit
gezonden zijn 4 detachementen sup
pletietroepen, samen sterk 8 offi
eieren, 8 onderofficieren en 108 min
deren.
Vervroegde winkelsluiting.
Het plaatselijk comité Rotterdam
van het Nationaal Comité voor ver
vroegde Winkelsluiting heeft een
openbare vergadering belegd ter be
spreking van het onderwerpde
wenschelijkheid van een wettelijke
regeling voor liet sluitingsuur, be
schouwd van het standpunt der ver
schillende belanghebbenden, hetwelk
door niet minder dan vier sprekers
werd ingeleid.
Na een kort openingswoord van
den voorzitter van het plaatselijk
comité mr. J. G. Schürmann, waarin
hij het doel dezer bijeenkomst uit
eenzette, was het eerst aan het woord
mej. Ch. S. Verkouteren, directrice
van het manufacturenmagazijn „Het
Anker" te 's Gravenhage. Deze zette
het leven der winkeljuffrouwen in
verband met het streven naar ver
vroegde winkelsluiting uiteen. Zij
schetste den langen arbeidstijd der
winkeljuffrouwen, dien zij voor de
meeste zaken overbodig achtte en in
elk geval nadeelig zoowel voor den
werkgever als voor den werknemer.
Mr. L. N. Roodenburg, voorzitter
van het Nationaal comité voor ver
vroegde winkelsluiting te 's-Graven-
hage, wees er hierna op, dat de
tegenstand tegen vervroegde winkel
sluiting, voortspruitende uit den
winkelstand, voornamelijk voortkomt
aan den eenen kant uit sleur, aan
den anderen kant uit ongebreidelde
concurrentiezucht.
Spreker wees op Duitschland, waar
de winkeliers ook aanvankelijk tegen
een wettelijk geregeld sluitingsuur
gekant wareri, doch thans zijn ze er
zoo tevreden mee, dat in vele plaatsen
van de bevoegdheid is gebruik ge
maakt, om tot de 8 uur-sluiting over
te gaan.
Op de bekende gronden betoogde
spreker dan, dat de belangen van de
winkeliers zoowel als van de be-
handen roeren."
„Waarom help je niet buiten
„Omdat ik er geen zin in heb."
„Hoor eens, Liesbet, is er iemand,
die er bedroefd over is, dat je niet
beter je plicht doet."
Het meisje stond op met een
vuurrood gezicht, en vroeg„Wie
is dat?"
„Onze neef Fedor."
„Heeft hij je dat Zondag gezegd,
toen jullie zoo lang in den tuin
waart Zij luisterde met ingehouden
adem.
„Ja, hij sprak mooie, vrome
woorden en toen vroeg hij mij, of ik
met je wilde omgaan, en dat wil ik
gaarne, wanneer gij maar wilt."
„En daarop gaf je hem de hand
Marie antwoordde„ja."
Het lieve gelaat van Liesbet hel
derde op, en peinzend antwoordde
zij „Hij heeft mij ook veie goede
vermaningen gegeven, maar ik
wil en kan geen boerenvrouw wor
den. Neen, ik wil het niet! Maar jou
wil ik liefhebben, wanneer jij het
goed met mij meent; jij bent toch
anders als alle anderen hier."
Zij sprong op en sloeg hare armen
dienden door een vervroegd sluitings
uur niet weinig worden gebaat. De
belangen van werkgevers en werk
nemers gaan hier samen.
Een regeling van het sluitingsuur
moet komen door middel van de
wet, want het is reeds herhaaldelijk
gebleken, dat van minnelijk overleg
tusschen de winkeliers op den duur
niets te verwachten is.
Detde spreker was de heer H. J.
van Kerkhoff, voorzitter van deir
Nederlandschen Bond van Confectie-
bedienden te Leiden. Ook deze sprak
zijn ingenomenheid uit met het voor
ontwerp van de staatscommissie.
Laatste spreker was de heer L. M.
Kattenburg, winkelier te Rotterdam.
Deze ging ook na, de voor- en
nadeelen van een wettelijk geregeld
sluitingsuur, waarbij hij de meening
uitsprak, dat de tegenstanders van
vervroegde winkelsluiting geen of
geen juist begrip hebben van de
beteekenis dezer sluiting.
Spreker hoopte, dat een wet op
de winkelsluiting spoedig tot stand
zou komen.
Van de gelegenheid tot debat, die
na een korte rustpoos gegeven werd,
werd door negen personen gebruik
gemaakt. Zoowel voor- als tegen
standers lieten zich hooren, zonder
dat nieuwe gezichtspunten werden
geopend. Een der debaters drukte
het zoo juist uit, toen hij de op
merking maakte, dat „de zaak der
vervroegde winkelsluiting door voor-
en tegenstanders thans voldoende is
uitgerafeld." Deze spreker tegen
stander legde namens meer dan
5000 winkeliers de verklaring af, dat
dezen niet gediend zijn van een
wettelijk sluitingsuur. Ze begeeren
„deze liefllijke rust" niet, omdat ze
zelf wenschen te bepalen, wanneer
ze arbeiden en rusten willen.
Tegen deze meening kwam mr.
Roodenburg in zijn repliek in verzet.
Ds. S. H. Buytendijk.
Heden, 4 October, herdenkt ds. S.
H. Buytendijk, emeritus predikant bij
de Ned. Herv. Gem. te IJselstein, zijn
90en verjaardag.
In de „Kerkelijke Courant" wordt
van den eerbiedwaardigen, grijzen
jubilaris een en ander verteld, waar
aan wij het volgende ontleenen
Een buitengewoon man, die niets
te verbergen had, toen hij van 18
Juni 1900 tot het najaar van 1905
de bladen van zijn levensboek ter-
neerschreef, en 85 jaren oud ze het
licht deed zien. Hoe duidelijk blijkt
dit bij het naslaan er van en het in
denken van dit verhaal, ons bij den
afloop van het Zendingsfeest van
1871 op Houdringen verplaatsend.
Toen zeide Buytendijk tot zijn mede
bestuurder vari het feest,den heer Van
om Maries hals. De beide meisjes
hielden elkaar omstrengeld en voel
den zich thans door hartelijke vriend
schap verbonden.
„Maar je moet toch oo'c eens
aanpakken, Lieze," begon Marie
weer. „Kijk eens, ik heb in de stad
alles alleen gedaan, wij konden geen
dienstmeisje houden."
„O, dat wil ik gaarneik kook
dikwijls het middagmaal. Wanneer
ik een nette keuken had, zooals ze
in de pastorie hebben, en een kleine
huishouding, zou ik van den morgen
tot den avond werken, maar in
boerenarbeid heb ik niet den min
sten lust."
Liesbet werd geroepen en Marie
ging heen. Bij de deur ontmoette zij
Lotte, die in een kleinen troggroen-
voeder hakte en stampte.
„Dat is voor de kalkoenen," zeide
zij. „Jonge brandnetels en gele wor
tels en klaver. Uw éene hand is in
orde, hier is een mes, snij mij nog
eens een schort vol brandnetels, je
hebt slechts een doek om de hand
te wikkelen."
Marie wilde gaarne behulpzaam
zijn. Daarom vroeg zij„Waar staan
Lummel: ,,'tIs een vierde eeuw ge
leden, dat er een lijkkoets reed op
den weg tusschen Houten en IJsel-
stein. Indien toen iemand geprofeteerd
had eens zal een kring van adel
lijken, ministers en millionnairs zich
beijveren den lijkbezorger die daar
vooropgaat en den koetsier op dien
bok eer toe te brengen en de hand
te drukken, Van Lummsl, zou
men dien profeet niet schouderopha
lend hebben aangezien? Toch zou
hij waarheid getuigd hebben, want
gij waart die lijkbezorger en ik die
koetsier." Later zou die profeet er
hebben kunnen bijvoegen „en het
koninklijk ridderkruis zal beider borst
sieren." Van Lummel was toen hoofd
der lagere school te Houten en als
zoodanig ook lijkbezorger. Buytendijk
was predikant te Harderwijk. En
zeer gewaardeerd waren de beide
mannen doorgeringen en aanzienlij ken
op dit drukst bezochte van alle
zendingfeesten.
„Wél een verschil tusschen Buy-
tendijks leven en lotsbedeeling in
1871 en 25 jaar vroeger, toen „de
overmoedige jongeling" te Utrecht
in de rijkunst uitmuntte en „met
vier en zes paarden zoo van 't zaal
als van den bok reed 1" Maar welk
een weetgierigheid die hem dreef,
en hoe werkte hij bij dag en nacht,
toen de roeping om predikant te
worden hoe langer zoo sterker werd
en hij van zijn 33ste jaar af zich
aan letterkundige en godgeleerde
studiën wijdde 1
Onder dit alles bleef de begaafde
man zich zelf. Hij zegt er van„Ik
heb het den menschen nooit naar
den zin kunnen maken, waarop
ik me trouwens niet heb toegelegd.
Eerst was ik te orthodox en later te
liberaal, hoewel de geloofsovertuiging
onzer gereformeerde vaderen in
hoofdzaak steeds de mijne was.
Maar wee u, wanneer ge met-dat-al
de aandrift om min of meer geïsoleerd
uw reis te vervolgen geen weerstand
kunt of wilt biedenWee u, als ge
aan de tijdelijk bovendrijvende par
tijen de gehoorzaamheid opzegt om
stil, of ook minder stil, naar dat het
valt, uw weg te gaan immers dien
welken God en 't geweten u aanwij
zen!" Buytendijk heeft dit onder
vonden, 't bitterst, toen in zijn
emeritaat de predikstoel te IJselstein,
vanwaar hij gedurende 7!', jaar 1272
maal de gemeente had toegesproken,
voor hem gesloten werd 1"
„Met eere deed hij zijn examens,
den 4 Augustus 1858 het laatst, hel
proponentsexamen
„Den 7 Nov. van 't zeifde jaar werd
de jubilaris als predikant bij de N -d.
Herv. Gemeente te Veen bevestigd.
Achtereenvolgens stond hij te Beek
bergen, Harderwijk, Ee bij Dokkum,
Kraiingen, Amerongen en verwisselde
de brandnetels?"
„Achter den bakoven groeien ze
in menigte."
Marie vond spoedig de aange
duide plek. Het was een stille ver
borgen hoek achter den met leem
bedekten bakoven, naast de oude
vervallen heining. Een oude vlier
boom stond daar, door hoog on
kruid omgevendaartusschen groei
den vele brandnetels, waarvan zij
vlug wat in haar schort verzamelde,
hoe lastig het ook ging met éen
hand.
„Wat doe je daar, Marie Een
mannenstem vroeg en Marie keeis
omhoog. Daar leunde Hendrik op
de lage heining en keek naar haar,
Hendrik had reeds een paar mi
nuten daar gestaan. Hij wist niet,
hoe hij het nu moest aanvatten. Zoo
iemand uit de stad kon niet veel
verdragen, en hij zag nog steeds den
rooden afdruk van zijn sterke vingers
op haar witten arm. Hoe gaarne zou
hij dien arm nog eens gedrukt, ge
liefkoosd en gekust hebben.
(Wordt vervolgd.)
