8 LOOKEB'sj
CACAO'
mma.
ANK
Zaterdag*
24 September
DAALDERS
ïnken
n andere.
Feuilleton.
No. 225.
48e Jaargang.
1910.
i Lijfrente,
SIST.
delburg'
VAN OEÜ HM OP OEN ÏM.
erin.
baten.
namaakt
r.
'iuiflsf.
nde Tafel,
odie.
iQER CLERK
for Turf Ac-
lüst have had
Apply giving full
Bureau „Vlis-
i
NederJ. te*
r Mg.die met
bedrijf is
„n bet toe-
mlróle der
ing.
f 1000.— ver-
i aarpremie ver
met S% van de
De vermindering
'eaehiedt na
25
jaren
30
jaren
overlijden.
44.11
44.38
45.25
46.83
49.15
52.73
38.09
38.56
39.71
41.63
44.59
VLISS1NGSCHE
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
COURANT
ADVERTENTfÈN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, j TELEFOONNUMMER 10. j Abonnements-fiduertenfiën op zeer voordeelige uooriuaarden
Nieuwe Abonné's, uitge-
ulerd bij weKelijKsche be-
„g, ontvangen de dagelijks
«■schijnende „VLISSING-
$CHE COURANT" koste»
l0Os tot 1 October.
ipfftTENLAND.
Adres van antwoord-Troonrede.
Hel gewijzigd ontwerp-adres van
antwoord van de Eerste Kamer op de
Troonrede luidt
Mevrouw
Het was voor de Eerste Kamer
Slalen-Qeneraal een groote vreug-
jê'Uwe Majesteit, vergezeld van Zijne
Koninklijke Hoogheid den Prins der
Nederlanden, wederom, voor de eerste
jiaal na de geboorte van Hare Ko
ninklijke Hoogheid Prinses Juliana,
in het midden van de volksvertegen
woordiging te zien tot opening van
de gewone zitting.
2, Erkentelijk zijn wij voor de van
Uw Majesteit ontvangen belangrijke
ntdedeelingen, betreffende den toe
stand van vaderland en koloniën.
3, Met levendige belangstelling na
men wij kennis van de toezegging
ran de vele en gewichtige wetsont-
weipen, welke zullen worden ïnge-
ifcnd.
Instemmende met den wensch,
liii Gods zegen op den arbeid der
iSiaten-Generaal moge rusten, meenen
liiij de verzekering te mogen geven,
Idat het beroep van Uwe Majesteit op
lonze toewijding en ijver niet te ver-
hsefs zal zijn gedaan.
De Vereenigde Zitting.
Onder het opschrift„In Rusland"
Ibevat „Land en Volk" een driestar,
Iwaarin het volgende over de Ver-
jde Zitting der Staten-Generaal
wordt verteld
Vooreerst moesten zij, die deze
openbare vergadering bijwoonden,
Ihoren alles afgeven wat zij bij zich
I hadden. De dames mochten bijvoor
beeld een klein beugellaschje, waarin
een zakdoek, niet behouden. Eront-
alleen nog maar aan, dat zij
werden gefouilleerd.
Na het einde der vergadering wer-
ien de nummers een voor een afge-
Iroepen, en kon ieder op zijn beurt
Izich door het gedrang, een weg ba
lm om uit handen van de gestelde
Imachten zijn bagage terug te ont-
I vangen.
In de tweede plaats waren, in de
Ivergaderzaal van de Volksvertegen
woordiging gewapende soldaten ge-
Iplaatst, Bedriegen wij ons niet, dan
I's ook dit iets nieuws. De Koningin
"'int zich niet langer te midden
de Volksvertegenwoordiging te
44.)
^en rilling liep haar door de le
ais zij aan het onvermijdelijke
1 P'oer dacht, dat bij het vermissen
I n de bruid zou uitbreken. Maar
I 11 was dat juist voor haar de
I 8s,e gelegenheid om den ver-
I .J11' me' alle krachten bij te staan
h na Maries vlucht was
itrJ Vaber 'hui8 gekomen, om zich
kleed Plechtigheici in de kerk te
s» l' keukendeur stond open
I \Vas°° de katr,er van ziïn dochter
I Hpl z'l .dan nog niet aangekleed 1
J «eek in het rond, niemand was
L'l rieP, geen 'mensch in huis.
i zijn bemerkte hij het briefje, dat
siifd!aatn droeg- Hij las het en ver-
J. -van schrik. Zij bad hem om
l Ji.Vln8> Hans had plotseling geld
!eih wilde zijn schulden beta-
1 voor hem zorgen, en nu was
KOFFlEisduurdergeworden.doch
kost nog steeds fl.50 per bus
van 1 Kilo (2 pond). I
Kleinere bussen naar verhouding.
schildwacht moest afgeven, alvorens
toegelaten te worden.
mogen wagen dan onder bescherming
van een rij soldaten.
Deze maatregelen, die in Rusland
gemotiveerd zouden zijn, zijn voor
het Nederiandsche volk een belee-
diging.
Mochten zij zijn uitgegaan van „het
Hof", dan bedenke men te dezer
plaatse, dat door zoodanige maatre
gelen, waarmede men wellicht der
Koningin aangenaam denkt te zijn,
Hare populariteit niet wordt verhoogd.
In elk geval, verantwoordelijk voor
hetgeen geschiedde is alleen de
voorzitter van de Eerste Kamer. Hij
moge voor zich geen bezwaar erin
vinden, zijn gezag voor deze gele
genheid over te dragen aan lieden,
die aan de wet geen enkele aan
spraak daarop kunnen ontleenen,
het Nederiandsche volk denkt daar
over anders. Het wenscht de leiding
zijner vertegenwoordiging te zien
toevertrouwd aan een man, die in
staat is om deze taak zelfstandig te
vervullen.
Wij willen hopen, voor het ver
volg van een vertooning als die van
Dinsdag verschoond te blijven.
Omtrent het gebeurde ontving „Het
Vad." van den voorzitter der Eerste
Kamer de volgende opheldering
„De soldaten in de zaal van de
Volksvertegenwoordiging" waren r.iets
anders dan de gebruikelijke eerewacht
die niet op de te smalle stoep kon
worden opgesteld en nu wel in een
hoek van de zaal een plaats moest
vinden, en het innemen van beu-
geltaschjes enz. was eeti wat al te
strenge opvolging van de gegeven
order :parapluies, stokken en derge
lijke te doen afgeven, wat o i. weinig
bezwaar kan ontmoeten, vooral om
dat die order niet alleen bij bijzondere
gelegenheden maar altijd op die wijze
wordt toegepast. Zoo zagen wij b.v.
nog heden, dat een Erigelsche dame,
die de zitting wilde bijwonen, een
minuscuul zilveren taschje aan den
zij weg.
Hij liep radeloos heen en weer.
Wat een onzinnige streekZou
Hans haar daartoe aangestookt
hebben Wat zou Goldammer-. er
van zeggen, dat men hem zoo;, mis
leidde Plotseling overviel hem een
groote angst voor den bedrogene,
die zeker vreeselijk woedend zou
zijn. Hij stak het briefje in den zak
en ging met zijn'hondje door Assels
kamertje naar zijn slaapvertrek. Hij
sloot de deur achter zich dicht,
ging op het bed zitten, en wachtte
in groote spanning, wat er zou ge
beuren.
Anatole Goldammer ging met
stoute bruidegomsgedachten vervuld,
de trap op naar de derde verdieping,
Hij kwam binnen, Marie kwam
hem niet tegemoet. Alles was leeg,
en daar lag de geheele bruidstooi,
zooais men alles dezen morgen vroeg
had neergelegd. Zij was dus nog
niet klaar, waarom treuzelde zij
zoo en waar was zij
Daar lag echter een briefje aan
hem gericht en daarnaast de siera
den, die hij haar had gegeven
Stijf van schrik vloog zijn blik
Prins Hendrik naar Brussel.
Naar het „Hdbl. v. Antw." meldt,
zal Prins Hendrik der Nederlanden
den 18den October te Brussel aan
komen.
Ofschoon incognito reizend, zal hij,
volgens het Antwerpsche blad, de gast
zijn van den Koning der Belgen en
in het koninklijk slot van Laken af
stappen.
De anti-rev. Kamerclub heeft zich
als volgt geconstitueerddr. A. Kuy-
per, voorzittermr. H. A. van de
Velde, vice-voorzitter L. F. Duymaer
van Twist, le secretaris, C. van der
Voort van Zijp, 2e secretaris, jhr. mr.
H. W. van Asch van Wijck, penning
meester.
Wijziging Gemesritewet.
Men schrijft aan de „N. R. Ct."
dat de geruchten, volgens welke de
regeering voornemens zou zijn het
aanhangig ontwerp van wet tot wij
ziging van de Gemeentewet (uitbrei
ding van het belastinggebied der
gemeenten) in te trekken, beslist kun
nen worden tegengesproken.
De regeering handhaaft haar ont
werp, maar zal alleen ten aanzien van
de belastingen, van forensen te heffen,
die wijzigingen aanbrengen, welke
haar wenschelijk bleken uit de
adressen van verscheidene gemeenten.
Verwacht wordt, dat voor 1912 de
gemeenten zullen kunnen rekening
houden met de alsdan gewijzigde Ge
meentewet.
Drinkwater in Zeeland.
Men meldt uit Zeeland aan de „Tel.":
Wie hier een vreemdeling is, zal,
op den klank afgaande, in de meening
verkeeren, dat de onlangs ingestelde
staatscommissie tot het dienen van
advies aan de regeering over verzoe
ken om steun voor plannen van drink
watervoorziening, gelijk de lange term
luidt, voor dit gewest eene overbodige
weelde is. Toch is niets minder waar
dan datWel hebben wij Zeeuwen in
ons polderland water genoeg, maar
geer. drinkwater, dikwijls zelfs geen
geschikt wascli- en schuurwater, daar
het voor een groot gedeelte brak is,
d.w.z. van betrekkelijk veel zoutdeelen
doorlrokken. Maar ook en bovenal de
voorziening van goed drinkwater eischt
dringend radicale verbetering, meer
wellicht dan in menige andere streek.
Het zijn de gezondheidscommissiën,
die den vinger op de wondeplek leg
den. Woniiigonderzoekingen, door
deze ingesteld, hebben aangetoond,
dat op vele plaatsen de drinkwatcr-
quaestie „une question bruiante" is.
Zoo was er o.a. eene gemeente met
over het papier. Schuld betalen
vergejreur alle banden keer nooit
terug. Wat beteekende nu al die on
zin Zij was zijn vrouw, was hij
dan gek Zoo iets was toch on
denkbaar Waar waren nu Liebreich
en ai de anderen
Schreeuwend, deuren open en
dicht slaande, woedend rende hij in
liet rond. Hij kwam bij de deur van
het kamertje van Liebreich, sloeg
met de vuist daartegen en brulde
„Waar verstop je je toch, schurk,
lafaard
Binnen hield de verschrikte foto
graaf zijn knorrend hondje den bek
dicht en dook, den starren blik op
de deur gevestigd, zoo ver als hij
kon in elkaar.
Na een paar trappen tegen de
deur, wat toch niet hielp, rende
Goldammer, schuimbekkend van
woede, de gang weer in. Hier stond
Jeanne Duvernier bevend van schrik
bij de deur.
„Maar wat is er hier toch jam
merde zij. „Wat een rumoerWaar
blijven zij, waarom komen zij dan
niet
De handen wringend wankelde de
2750 inwoners, waar in 122 woningen
men zich moest behelpen met een
regenton of zelfs geheel van water was
verstoken. Bovendien waren aan tal
van woningen de regenbakken te klein,
wat hieruit bleek, dal soms voor vrij
groote bedragen water moest worden
gekocht bij enkele particulieren, die
bij een grooten „loop" een grooten
regenbak hebben en van den water
verkoop een niet onaardig douceurtje
halen, of wel uit een bak, aan kerk
of diaconie behoorende.
Dat niet alleen de hoeveelheid,
maar ook de hoedanigheid van het
beschikbare water veeltijds niet aan
de billijkste eischen voldoet, blijkt wel
uit een der onderzoekingen van tien
monsters drinkwater toch, op verschil
lende plaatsen in dezelfde gemeente
gedaan, waren ei negen in hooge mate
verontreinigd door colobacillen. Wij
stippen hierbij even aan, dat vooral
bij hevige regenbuien in den zomer
tijd heele kolonies bacillen en bacte
riën van de daken in den regenbak
kunnen terecht komen, waarvan een
deel verhuist naar het binnenste van
„ons wonderschoone huis", gelijk er
gens het menschelijk lichaam heet.
Sommige toestanden eischen, uit
sanitair oogpunt, dringend verbetering
en maken onbewoonbaarverklaring
van vele panden wenschelijk. Bouw
verenigingen, in den zin als door
de woningwet bedoeld, zouden aan
het euvel tegemoet kunnen komen,
maar de daartoe aangewende pogin
gen leden zeer dikwijls schipbreuk
op verschillende klippen.
De correspondent van het „Hbld."
te Batavia seint dd. 22 September
Te Larantoeka had een overval
plaats, waarbij aan luitenant van Ar-
denne een arm werd verbrijzeld.
De redactie teekent hierbij aan De
le luitenant der infanterie D. B. W.
van Ardenne, is bij het leger voor
memorie gevoerd als civiel gezagheb
ber van de onderafdeelingOost-Flores,
tevens belast met het civiel gezag in
de onderafdeeling Solor.
Volgens het laatste officieel verslag,
over de maand Mei nl., liet de toestand
in Oost Flores niets te wenschen over,
terwijl sedert uit andere bron niets
vernomen werd, wat op een minder
gunstige stemming in de onderafdee
ling Sarantoeka kon wijzen.
Alleen is bekend, dat onlangs de
verbannen radja van dat landschap
op Java is overleden. De mogelijkheid
bestaat, dat het bericht hiervan en het
gerucht, dat de zoon van den over
ledene tot radja zou worden benoemd,
eenige beweging heeft teweeggebracht.
Uit Gelselaar maakt men melding,
van een „wonderbare genezing" door
man haar tegemoet. „Zij is weg,"
brulde hij." Aangespoord door dit
gespuis, dat ik met weldaden over
laadde
„Marie vroeg zij en week terug,
bevend voor zijn woede.
„Weg lees maar hier," en
hij wierp haar het verfrommelde pa
pier'toe.
Alsof zij hevig ontstelde sloeg zij
de handen in elkaar. „Maar dat is
verschrikkelijk, onbegrijpelijkDe
harteiooze plicht vergetene
ondankbare
„Schandelijk infaam 1"
„Maar wat nu, mijnheer Goldam
mer Om Gods wil, houd u kalm
asjeblieft, wij moeten trachten schan
daal te vermijden."
Dat woord trof de zeere plek van
zijn ijdelheid. Ja, wat te doen „Raad
mi] help mij gij zijt mijn
eenige vriendinstamelde hij in
doodelijken angst voor het opzien
en voor een nieuwe vernedering.
Moedeloos door dit vooruitzicht
klemde hij zich aan haar arm, en
zijn smeeken ging over in een snik
ken zonder tranen.
„Kom dan," riep Jeanne, een be-
een veearts. Deze woonde eerst in
de fabrieksstad E., maar ging kort
geleden over de grens, om daar de
geneeskunst op dieren en ook op
menschen toe te passen. Van heinde
en ver komt men bij hem, op éen
dag soms een kieine honderd men
schen uit alle standen. Een meisje
uit Diepenheim, dochtertje van den
smid Joh. B., had altijd kreupel ge-
loopen. Men ging met haar naar den
bekwamen veearts, die voorschreef,
dat zij gedurende eenige weken de
heupen moest smeren. Dit deed zij
en kwam daarna weer bij den man,
die haar hier en daar drukte en toen
toen, o wonder, kon het meisje
opeens recht op staan en loopen,
hoewe! voorzichtig, als ieder ander.
Innig gelukkig, zooals men denken
kan, keerde het meisje naar huis
terug. Een kind uit Borcuio moet op
dezelfde wijze genezen zijn. Geen
wonder, dat de wonderen van den
veearts veel besproken worden. Min
der gewichtig, maar toch veel stof
tot gesprek gevende, was het ge
beurde in de raadszitting te Breda,
waar de nestor der raadsleden, de
heer F. Heijlaeris, die 40 jaar raads
lid was geweest, gehuldigd werd. De
burgemeester sprak hem toe, noemde
hem „een der groote mannen van
Breda" en toen werd hem een prach
tige vaas van de fabriek „Rozenburg"
aangeboden, waaraan een zilveren
plaque was bevestigd met een op
dracht. Tot zoover dus ging alles
mooi, maar na afloop dier plechtig
heid liep het mis, want toen
schrik niet, lezer, of lezeres toen
stiet een der raadsleden tegen de
vaas, en deze was stukEen
pijnlijk oogenbiik, zeker niet het
minst voor den veroorzaker van het
ongeval,
Zoo'n onprettig moment had dezer
dagen ook een jongen te Wassenaar,
die zoo dom was geweest zich mei
kwartjesvinders af te geven met het
gevolg, dat hij zijn fiets verloor. En
het leelijkste van het geval wes, dat
de fiets, die op afbetaling was ge
kocht, nog maar gedeeltelijk het
eigendom van den jongen was. De
politie kreeg er kennis van, maar ken
er niets aan doen. Veldwachter de
Jong wilde echter een beroep doen
op het medelijden der heerennij
vertelde hun 't geval en, zoowaar,
de kwartjesvinders ook menschen
werden bewogen. Doch de fiets
was al gevlogen, die konden ze uus
niet teruggeven, maar ze hadden er
meer en éen van deze werd aan den
jongen, ter vergoeding, aangeboden.
Edelmoedig toch, nietwaar Ja, men
vindt vaak goedheid, waar men ze
niet verwacht. Een zekere F. O.
Koch vertelt ook van de goede be
handeling (hij schrijft dit in een
Duitsch landhuishoudkundig blad)
sluit genomen hebbende en zij trok
hem naar de trap.
„Wat wilt ge doen?"
Op dit oogenbiik kwam Florian de
trap op gesprongen. De hoed was
hem tot de oogen gezakt, en hij zag
er zeer beschroomd uit. „Hel rijtuig
mag er niet langer staan van den
agent," riep hij, „hij zegt, dat de
passage er door belemmerd wordt.
Waarotn komt ge niet
„Marie is plotseling ziek gewor
den," antwoordde nu juffrouw Du
vernier met groote kalmte. „De
trouwerij kan niet plaats hebben, zij
zal verschoven worden, alles moet
afbesteld worden."
Als geknakt, niet in staat om zon
der hulp te loopen, steunde Gold
ammer op haar, terwijl zij de trap
pen afgingen.
Beneden had hij zich zoo ver
hersteld, dat hij, stamelende met
zichtbare verstoordheid, den redden
den leugen van zijn vriendin dikwijls
kon herhalen.
(Wordt vervolgd.)
