Zaterdag: LOOKER'S CACAO; ll O September binnenland. DAALDERS No. 213 48e Jaargang. 1910. VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. Bezoek Belgisch Koningspaar. pe minister van oorlog heeft den le-luitenant N. A. Bouwman, directeur (er Kon. Militaire Kapel, benoemd op te treden als hoofdmuziekdi- udeur der taptoe, te Amsterdam te loiden den 15 September, des avonds je 9'/s uur, ter eere van den Koning der Belgen. Aan deze taptoe nemen de Kon. Mil. Kapel, de muziek corpsen der Kon. Marine, der le, 2e, 3e, 4e, 5e, 6e, 7e, 8e, 9e, 10e en 11e regimenten infanterie, van 't instruc- ie-bataljon en de Jagerkapel. De „Vlaamsche Gazet" verneemt it de officieele toespraken welke jetouden zullen worden tijdens het ek van het Belgisch Koningspaar ons land in het Fransch zullen worden uitgesproken. Het blad komt hiertegen op, vooral nar Koning Albert „sierlijk de Ne- ierlandsche taal spreekt." Internationale conferente voor Sociale Verzekering. internationale conferentie voor sociale verzekering is gisteravond te Scheveningen besloten met een feest- door het uitvoerend comité de voornaamste leden van het njs, officieele gedelegeerden, enz. aangeboden en waarbij de ministers can binneniandsche zaken, van land- bow, van financiën, van buitenland zaken en van waterstaat mede aanzaten. De maaltijd, die in de gröote eet- ai van het Kurhaus werd.gehouden, id tot tafelpresident den heer No- as, die reeds in den aanvang een dronk uitbracht op H. M. de Koningin tnop hoofden van de staten, die ten VRAAG, ts van losse cacao of poederchocolade, BUSSEN betaalt minder en krijgt betere kwaliteit, riante bussen van 1/i ons 10 ets. 1 ons 18 V, pond 42V2 1 pond 80 2 pond 150 jj toch 5 e de mededingster nu nog ,v°or haar maken Dan mocht 1 weer hopen. Hoe kon zij zoo Zlln, een plan te willen verhin- k..nn' dat haar voordeel kon aan- ^gen? Bevend stamelde zij: niet31 <.denk 'e aan ie kan tocii «Wat geef ik om die schrijverij op aadhuis Je weet toch Jeanne, tcide met een ')ek'emc' kart la den n slech!s> om mijn vader uit °°d te redden." Bevend door tiiden en ongerustheid trok zij haar japon uit en schopte die met oom h?' Weg' "Hoor eens> Jeanne hjj s beeft een erfenis gekregen, mjj J PaPa helpen, nu behoef ik M °P Ie offeren. Getrouwd zijn imJ 'T nog "iet. Wat kan Gold- m doen, als ik weg ben congresse door afgevaardigden waren vertegenwoordigd. Van de verdere tafelredevoeringen sprak de heer Poincaré, voorzitter van het blijvend comité, de eerste uit. Hij dankte met groote warmte voor de ondervonden Hollandsche gastvrijheid, en in het bijzonder gold zijn dank der regeering, het uitvoe rend comité en den heer Nolens, die met zooveel takt en zooveel edelmoe digheid het congres had geleid. Allen hadden hier saamgespannen om het den congresleden zoo aan genaam mogelijk te maken, en hij geloofde, dat de idee der sociale ver zekering verhoogd, verhelderd, ver sterkt uit dit congres te voorschijn is gekomen, en dat zij vooral haar zedelijke meerderheid boven de an dere stelsels van hulp aan zwakken heeft gehandhaafd. De congresleden gingen heen met de hoop, weer terug te komen. Spreker dronk op de gastheeren en op den voorspoed van Nederland. De heer Poincaré werd beantwoord door den minister van landbouw, nijverheid en handel, den heer Talma. De vliegweek te Bergen op Zoom. Gisterenavond werd ons uit Bergen op Zoorn geseind dat Leon Verstraeten aldaar driemaal is opgestegen en dat de aviateur de derde maal op 50 M. van den kant van de Scheide is neer gekomen. Verstraeten was tot aan de knieën in het water geweest. Na 15 minuten was hij echter met zijn toestel zonder ongemakken op den kant. (Dit bericht kwam evenwel te laat in ons bezit om nog gisteren te kun nen worden opgenomen.) Aan de „Maasbode" ontleenen wij nog de volgende bijzonderheden over de vlucht van Verstraeten Gisteren heeft de aviateur Leon Verstraeten op het terrein Kurhaus aan de Scheide zijne eerste vliegdemon- straties gehouden. Ongeveer tien dui zend menschen waren op de uitge strekte terreinen aanwezig, die reeds zeer vroeg de verschillende rangen vulden. Ongeveer 3.20 werd zijn mo noplane uit de hangar gehaald, waarna op de schorren vijf minuten nadien de eerste vlucht werd gedaan. Zeer schoon was deze eerste vlucht, die op 20—30 M. hoogte plaats vond en 6 minuten duurde, gevolgd door een tweede ten 4.30, waarbij een hoogte werd bereikt van 4350 M. en !i min. 38'/, sec. duurde. De snelheid was 70 K.M. Men kan het enthousi asme zich voorstellen, telkens wanneer de kalme aviateur langs de duizende personen heenvloog, om ten slotte door de leden der commissie in triomf onder de tonen der muziek, die de Brabangonne deden hooren, naar de oestuurstent te worden gedragen. De burgemeester en de voorzitter van het TELEFOONNUMMER 10. comité wenschten hem geluk met zijn behaald succes. Aangemoedigd dooi deze loftuitingen, ging hij voor de derde maal om 5.11 wederom' omhoog, jammer dat deze laatste vlucht hem minder goed zou bekomen. De toe voerbuis van de nafta naar de motor brak, zoodat de motor midden op het water stil kwam te liggen en hij in het water terecht kwam gelukkig was hel water eerst aan het opkomen, zoo dat slechts de wielen onder gingen een der vleugels van den motor kwam bij den val te breken, doch de noo- dige reserven zijn voorradig, zoodat hij heden wederom zal vliegen. Hulp vaardige handen brachten de machine, die ongeveer 2 K.M. van de plaats van opstijging verwijderd was, naar dén hangar. Door den minister van oorlog is bepaald dat aan den onderofficier, door wiens zorg bij de korpsen de vrijwillige verbintenissen zijn tot stand gekomen, een belooning van f5 wordt toegekend voor eiken vrij williger. 13 Augustus jl. is de divisie be staande uit Hr. Ms. pantserschepen „De Ruyter", „Hertog Hendrik" en „Koningin-Regentes", onder bevel van kapt. ter zee W. van Voss, ter aanvaarding van de reis naar Au stralië, voor vlagvertoon, van Batavia vertrokken. „Hij laat je niet gaan, hij doet het niet „Wel zeker, wanneer ik het hem vroeg zij trok haar gewone zwarte laarsjes aan. Toen viel juffrouw Duvernier haar om den hals. „Je wilt hem werkelijk de vrijheid geven „Gaarne, gaarne, maar laat mij gaan 1 Ik weet dat ik geen minuut te verliezen heb." De vriendin hing haar om den hals en deed haar bijna stikken, zoo kuste zij haar. „O Marie, beste Marie, als je gaat O, dat geheel onverwachte geluk op het laatste oogenblik „Help mij, asjeblieft! Ja, het moge tot je geluk strekken, Jeanne. Gauw mijn wollen japon. Zoo nu de vilten hoed en de oude blouse. Wat moet ik nu nog in den hand koffer doen Hier eenige hemden, mijn lichtblauwe japon, schorten en kousen." Zij pakte alles bij elkaar. „Zoo sluit nu maar dicht!" Toen scheurde zij een paar blaadjes uit haar notitieboekje en schreef bij de tafel staand in vliegenden haast met potlood aan liaai vaüer. Monument van Maasdijk. Het comité van de Vliegweek Arnhem zendt"ons een circulaire, die het gezonden heeft aan heeren bestuurderen van alle sportvereeni- gingen in Nederland en aan de vele vrieden van wijlen Clement van Maasdijk. Hij roept allen op, die zich opge wekt gevoelen iets bij te dragen aan het monument, op Van Maasdijk's graf te plaatsen als geschenk van het Nederlandsche volk, hunne bijdragen te zenden aan den heer H. Lamsvelt, Willemsplein 5 te Arnhem. Ml DEN KM BP DEN Ui Een Friesche boerin treedt op haar manier op als drankbestrijdster. Een ooggetuige vertelt daarvan het vol gende aardige staaltje. De hooiers waren met eenige volgeladen wagens thuisgekomen, zij hadden zich uit- stekend geweerd en uaarom kwam de boerin op de deel, om ze te trak- I teeren. Onder den eenen avm hield I zij een flesch Berenburg en onder j den andereneen koek. Een I helder gelach weerklonk toen de vrouw het mansvolk 4 mannen en 2 jongens toeriep„Nou, wat willen jelui nou, een borrel of koek „Koek riepen drie „Berenburg Jeanne Duvernier, van opwinding heen en weer loopend, trachtte den boel een beetje op te ruimen, maar in haar verstrooidheid maakte zij het nog erger. Allerlei gedachten jaagden haar door het hoofd. Hij zal mij weer gaarne willen hebben. Ik troost hem, ik ben zijn goede enge!. Onze harten zullen elkaarver- staan. En dan richt men later zoo'n bruiloftsfeest voor mij aan Marie schreef ondertusschen „Lieve vader Wees niet boos, dat ik u nu ver laat, Hans heeft geld, hij koopt u vrij van Goldammer, en hij zorgt voor u. Ik ga maar het is beter, dat u niet weet waar heen. Maak u maar niet ongerust. Ik schrijf aan Goldammer. Die echtverbintenis zou mijn ongeiuk geweest zijn. Uw trouwe dochter." Zij sloeg het vei dubbel en adres seerde het. Aan Goldammer schreef zij„Gij wist reeds lang dat ik het huwelijk met u verafschuwde. Door onzen treurigen toestand hebt gij mij echter gedwongen. De oorzaak is nu ver vallen, men za! u onze schuld befa ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Afaonnements-flduerfenfiën op zeer uoordeelige uoortuaarden klonk uit den mond van twee. Een aarzelde, maar toen „Nou, ik schamje mij einliks al 'n bytsje, maar 'k ha docht Ijeaver koeke" en hij beet gretig in 't toegereikte flink stuk koek. De boerin trok lachend af, zeggend „Voor de zomer om is, heb "ik ze allemaal aan de koek." Van een andere boerin wordt ons verhaald, die niet voor de afschaffing, maar voor dê netheid streed, met meer dan gewonen ijver. Zij woont in een der dorpen van de streek, tusschen Hoorn en Enkhuizen. Zoo men weet, zijn de boerinnen daar zeer net, en niet het minst stellen zij prijs op propere gordijnen voor de ramen. Dat was en is ook met be doelde boerin het geval, en geen wonder dus, dat zij zich ergerde, danig ergerde aan een overbuurvrouw, de huurster nog wel van haar, die o schande gordijnen voor de ramen had, neen maarOp voorzichtige wijze bracht zij de huurster dit onder 't oog, maar, ach, deze bleek Oost-Indisch doof. De opmerkingen werden gestrenger, ech ter vruchteloos. Daar verschijnt op zekeren dag nabij de woningen der bnurvrouwen een photograaf, die het plekje rondblikt met bewonderenden kennersblik en getroffen door de schoonheid van het schilderachtige plekje, maakt hij zich gereed om dat te vereeuwigen en richt daartoe zijn toestel op het huis der huurster, wie de mooie gordijnen toebehooren. Deze ziet het en ontsteekt in gramschap, wan' 't flitst plots door haar herse nen, dat de verhuurster haar een poets wil bakken. Zelve den moed missende, noodigt zij haar moeder uit, om dat zaakje eens af te hakken. Deze Iaat zich niet onbetuigd en stort de fiolen van haar toorn uit, eerst over het hoofd van den armen, onschuldigen photograaf, daarna over de lastige verhuurster. Tot groot vermaak natuurlijk van de buurt. Sedert prijken de ramen met ge kleurde bedgordijnen. Zoete wraak Op wraak, schijnt het, zijn ook de dames in Londen bedacht koop- man-, bankiers- en fabrikantenvrou wen die zich tot een comité hebben vereenigd met het doel om te bewerken, dat de jonge dames, die te Londen, zoowel als elders, door gratie en lieftalligheid de kantoren verlevendigen, voortaan een werk- costuum zullen moeten dragen, een soort van groven, grauwen zak met mouwen, die recht van den hals tot de enkels neerhangt. Of die dames in haar ijverzucht die kantoordames of heur eigen man's willen treff. n, wordt niet vermeld. Wellicht beide, 't Is te begrijpen, dat de jonge schoonen, die men dus onschadelijk wil maken, in angst en vreeze ver- keeren. Mij dunkt, het comité kan ien. Ik verscheur de papieren ketens van dezen morgen, ik ga weg en keer nooit bij u terug. Ik ben vrij, gij zijt het ook. Marie." Op dit blad legde zij den ring met geloof, hoop en liefde, den trouwring en de camee broche. Hoe gauw zij dit alies ook deed, het ging jeanne niet snel genoeg. „Ik smeek je mijn God het rijtuig komt de huwelijkskoets snel, snelen hij, Anatole, kan elk oogenblik hier zijn, om je te halen." De mogelijkheid daarvan deed Marie beven, zij greep den handkof- ter en snelde naar de deur. Daar werd aangeklopt. Beide vrouwen ver stijfden van schrik, hare harten klopten snel in spanning keken zij naar de deur. Was dat de bruide gom Schuchter werd de deur half ge opend, en Hans Asse's angstig ge zicht verscheen in de opening. „Maak af, Marie hij zag Jeanne en deinsde terug. „Ik maak al dat ik wegkomriep Jeanne. „Om alles in de wereld mag hij mij hier niet vinden 1" Zij nam zijn wreede plannen wel opgeven, want het is zeer de vraag of het zijn doel za! bereiken. Immers, de fijne gezichtjes, met mooie oogen die het gevaarlijkst zijn de glanzige of kruller.de haren zullen boven die zakken uitkomen. Of zal men die met kappen, dichte sluiers of mas kers gaan bedekken Maar dan wordt zeker de betrekking van typiste minder gezocht, en zullen de dames een anderen werkkring gaan zoeken, bijv. die van aviateur-gezellin, waarin het haar niet verboden zal zijn de natuurlijke schoonheden van haar lichaam te doen uitkomen. Ook de dames gaan immers al vliegen. Mejuffrouw Héléne Dutrieu steeg te Blankenberghe met haar tweedekker op, vergezeld van haar mecanicien als passagier. Zij vloog op 300 M. hoogte de stad Brugge rond en zelts den Halletoren over. De dappere viiegster, die met haar vlucht drie premiën van samen 5000 francs won, werd door de duizenden Bruggenaars, die door het geraas van den motor uit hun bed werden gelokt, warm toegejuicht. De vliegerij brengt te genwoordig velen het hoofd op hol. Laatst te Utrecht, toen Olieslagers gevlogen had en iedereen over hem sprak, was in een der straten op eenmaal een bleekertje verdwenen. Paard en wagen stonden onbeheerd, twee jeugdige kinderen waren erbij, schreiend over vader, die een halt uur geleden was weggegaan en nog niet terugkwam. Medelijdende menschen, steeds meer, bemoeiden zich met het gevalaan alle huizen in de straat werd aangebeld en ge- vraagd, of het bleekertje ook binnen was. Neen, hij was nergens, 't Ver driet der kinderen steeg evenals het meelij van het publiek. Daar, na een uur, daagde eensklaps de vermiste op. Verwonderd over den afloop en de betoonde belangstelling. Aan éen huis had men niet gebeld en daar had hij „een half uurtje" zitten praten over de vliegerij... 'tMeelij der omstan ders sloeg om in toorn over zulk een achteloosheid eens vaders en die ge zindheid uitte zich in allerlei goede wenschen. Ook de politie sprak nog een woordje mee en verbaliseerde den bleeker wegens het een uur onbeheerd laten staan van paard en wagen. Mij dunkt, de man kon het er mee doen. Maar of vrouwlief, toen hij thuis kwam, er ook zoo over zal hebben gedacht Het bleekertje zal zeker al die belangstelling hebben verwenscht. Anderen hunkeren er naar de aandacht te hekken. Zoo een 17 jarige kantoor- looper te 's Gravenhage, die bij de politie aangifte deed, dat hij door een automobiel was aangereden, of neen, bijna aangereden; voorts zou men hem van achteren hebben aangegrepen en in de auto geduwd, waarin eenige haar sleep bi] elkaar, snelde Hans voorbij en vloog de trap af. „Kom, oomMarie trok Hans met zich mee. „Gauw, gauw, naar de lift. Het is veiliger, dat wij daar mee gaan anders kunnen wij Goldammer nog op de trap ont moeten." Zij trok de deur der lift open en sprong er in. Hans voigde bereid willig, zonder nog te weten, wat zij wilde doen. Het hondje stond buiten en blafte hen na. Marie liet haastig het touw door haar handen gaan, zoodat zij vlug daalden. Zij was niet in staat op de vragen van haar begeleider e antwoordenzij hoorde nauwelijks wat iiij zeidezij was geheel door haast en spanning vervuld. Zij kwamen beneden aan, de i'f; klikte in de veer vast. Met schuwt n biik keek Marie in de gang. Niemanu was er te zien. Zij stapte uit de lif Hans voigde. Met twee schreden was zij bij de deur, nu stonden zij buiten, de dear viel achter hen in slot. Zij ademde kalmer, maar zij was nog niet gered. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1