Zaterdag:
LOOKER'S
CACAO;
ll O September
binnenland.
DAALDERS
No. 213
48e Jaargang.
1910.
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Bezoek Belgisch Koningspaar.
pe minister van oorlog heeft den
le-luitenant N. A. Bouwman, directeur
(er Kon. Militaire Kapel, benoemd
op te treden als hoofdmuziekdi-
udeur der taptoe, te Amsterdam te
loiden den 15 September, des avonds
je 9'/s uur, ter eere van den Koning
der Belgen. Aan deze taptoe nemen
de Kon. Mil. Kapel, de muziek
corpsen der Kon. Marine, der le, 2e,
3e, 4e, 5e, 6e, 7e, 8e, 9e, 10e en 11e
regimenten infanterie, van 't instruc-
ie-bataljon en de Jagerkapel.
De „Vlaamsche Gazet" verneemt
it de officieele toespraken welke
jetouden zullen worden tijdens het
ek van het Belgisch Koningspaar
ons land in het Fransch zullen
worden uitgesproken.
Het blad komt hiertegen op, vooral
nar Koning Albert „sierlijk de Ne-
ierlandsche taal spreekt."
Internationale conferente voor
Sociale Verzekering.
internationale conferentie voor
sociale verzekering is gisteravond te
Scheveningen besloten met een feest-
door het uitvoerend comité
de voornaamste leden van het
njs, officieele gedelegeerden, enz.
aangeboden en waarbij de ministers
can binneniandsche zaken, van land-
bow, van financiën, van buitenland
zaken en van waterstaat mede
aanzaten.
De maaltijd, die in de gröote eet-
ai van het Kurhaus werd.gehouden,
id tot tafelpresident den heer No-
as, die reeds in den aanvang een
dronk uitbracht op H. M. de Koningin
tnop hoofden van de staten, die ten
VRAAG,
ts van losse cacao
of poederchocolade,
BUSSEN
betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit,
riante bussen van 1/i ons 10 ets.
1 ons 18
V, pond 42V2
1 pond 80
2 pond 150
jj toch
5 e de mededingster nu nog
,v°or haar maken Dan mocht
1 weer hopen. Hoe kon zij zoo
Zlln, een plan te willen verhin-
k..nn' dat haar voordeel kon aan-
^gen? Bevend stamelde zij:
niet31 <.denk 'e aan ie kan tocii
«Wat
geef ik om die schrijverij op
aadhuis Je weet toch Jeanne,
tcide met een ')ek'emc' kart la
den n slech!s> om mijn vader uit
°°d te redden." Bevend door
tiiden en ongerustheid trok zij haar
japon uit en schopte die met
oom h?' Weg' "Hoor eens> Jeanne
hjj s beeft een erfenis gekregen,
mjj J PaPa helpen, nu behoef ik
M °P Ie offeren. Getrouwd zijn
imJ 'T nog "iet. Wat kan Gold-
m doen, als ik weg ben
congresse door afgevaardigden waren
vertegenwoordigd.
Van de verdere tafelredevoeringen
sprak de heer Poincaré, voorzitter
van het blijvend comité, de eerste
uit. Hij dankte met groote warmte
voor de ondervonden Hollandsche
gastvrijheid, en in het bijzonder gold
zijn dank der regeering, het uitvoe
rend comité en den heer Nolens, die
met zooveel takt en zooveel edelmoe
digheid het congres had geleid.
Allen hadden hier saamgespannen
om het den congresleden zoo aan
genaam mogelijk te maken, en hij
geloofde, dat de idee der sociale ver
zekering verhoogd, verhelderd, ver
sterkt uit dit congres te voorschijn
is gekomen, en dat zij vooral haar
zedelijke meerderheid boven de an
dere stelsels van hulp aan zwakken
heeft gehandhaafd. De congresleden
gingen heen met de hoop, weer
terug te komen. Spreker dronk op
de gastheeren en op den voorspoed
van Nederland. De heer Poincaré
werd beantwoord door den minister
van landbouw, nijverheid en handel,
den heer Talma.
De vliegweek te Bergen op Zoom.
Gisterenavond werd ons uit Bergen
op Zoorn geseind dat Leon Verstraeten
aldaar driemaal is opgestegen en dat
de aviateur de derde maal op 50 M.
van den kant van de Scheide is neer
gekomen. Verstraeten was tot aan de
knieën in het water geweest. Na 15
minuten was hij echter met zijn toestel
zonder ongemakken op den kant.
(Dit bericht kwam evenwel te laat
in ons bezit om nog gisteren te kun
nen worden opgenomen.)
Aan de „Maasbode" ontleenen wij
nog de volgende bijzonderheden over
de vlucht van Verstraeten
Gisteren heeft de aviateur Leon
Verstraeten op het terrein Kurhaus aan
de Scheide zijne eerste vliegdemon-
straties gehouden. Ongeveer tien dui
zend menschen waren op de uitge
strekte terreinen aanwezig, die reeds
zeer vroeg de verschillende rangen
vulden. Ongeveer 3.20 werd zijn mo
noplane uit de hangar gehaald, waarna
op de schorren vijf minuten nadien
de eerste vlucht werd gedaan. Zeer
schoon was deze eerste vlucht, die op
20—30 M. hoogte plaats vond en 6
minuten duurde, gevolgd door een
tweede ten 4.30, waarbij een hoogte
werd bereikt van 4350 M. en !i
min. 38'/, sec. duurde. De snelheid
was 70 K.M. Men kan het enthousi
asme zich voorstellen, telkens wanneer
de kalme aviateur langs de duizende
personen heenvloog, om ten slotte
door de leden der commissie in triomf
onder de tonen der muziek, die de
Brabangonne deden hooren, naar de
oestuurstent te worden gedragen. De
burgemeester en de voorzitter van het
TELEFOONNUMMER 10.
comité wenschten hem geluk met zijn
behaald succes. Aangemoedigd dooi
deze loftuitingen, ging hij voor de
derde maal om 5.11 wederom' omhoog,
jammer dat deze laatste vlucht hem
minder goed zou bekomen. De toe
voerbuis van de nafta naar de motor
brak, zoodat de motor midden op het
water stil kwam te liggen en hij in
het water terecht kwam gelukkig was
hel water eerst aan het opkomen, zoo
dat slechts de wielen onder gingen
een der vleugels van den motor kwam
bij den val te breken, doch de noo-
dige reserven zijn voorradig, zoodat
hij heden wederom zal vliegen. Hulp
vaardige handen brachten de machine,
die ongeveer 2 K.M. van de plaats
van opstijging verwijderd was, naar
dén hangar.
Door den minister van oorlog is
bepaald dat aan den onderofficier,
door wiens zorg bij de korpsen de
vrijwillige verbintenissen zijn tot
stand gekomen, een belooning van
f5 wordt toegekend voor eiken vrij
williger.
13 Augustus jl. is de divisie be
staande uit Hr. Ms. pantserschepen
„De Ruyter", „Hertog Hendrik" en
„Koningin-Regentes", onder bevel
van kapt. ter zee W. van Voss, ter
aanvaarding van de reis naar Au
stralië, voor vlagvertoon, van Batavia
vertrokken.
„Hij laat je niet gaan, hij doet het
niet
„Wel zeker, wanneer ik het hem
vroeg zij trok haar gewone
zwarte laarsjes aan.
Toen viel juffrouw Duvernier haar
om den hals. „Je wilt hem werkelijk
de vrijheid geven
„Gaarne, gaarne, maar laat mij
gaan 1 Ik weet dat ik geen minuut
te verliezen heb."
De vriendin hing haar om den
hals en deed haar bijna stikken, zoo
kuste zij haar. „O Marie, beste
Marie, als je gaat O, dat geheel
onverwachte geluk op het laatste
oogenblik
„Help mij, asjeblieft! Ja, het
moge tot je geluk strekken, Jeanne.
Gauw mijn wollen japon. Zoo nu
de vilten hoed en de oude blouse.
Wat moet ik nu nog in den hand
koffer doen Hier eenige hemden,
mijn lichtblauwe japon, schorten en
kousen." Zij pakte alles bij elkaar.
„Zoo sluit nu maar dicht!" Toen
scheurde zij een paar blaadjes uit
haar notitieboekje en schreef bij de
tafel staand in vliegenden haast met
potlood aan liaai vaüer.
Monument van Maasdijk.
Het comité van de Vliegweek
Arnhem zendt"ons een circulaire, die
het gezonden heeft aan heeren
bestuurderen van alle sportvereeni-
gingen in Nederland en aan de vele
vrieden van wijlen Clement van
Maasdijk.
Hij roept allen op, die zich opge
wekt gevoelen iets bij te dragen aan
het monument, op Van Maasdijk's
graf te plaatsen als geschenk van het
Nederlandsche volk, hunne bijdragen
te zenden aan den heer H. Lamsvelt,
Willemsplein 5 te Arnhem.
Ml DEN KM BP DEN Ui
Een Friesche boerin treedt op haar
manier op als drankbestrijdster. Een
ooggetuige vertelt daarvan het vol
gende aardige staaltje. De hooiers
waren met eenige volgeladen wagens
thuisgekomen, zij hadden zich uit-
stekend geweerd en uaarom kwam
de boerin op de deel, om ze te trak-
I teeren. Onder den eenen avm hield
I zij een flesch Berenburg en onder
j den andereneen koek. Een
I helder gelach weerklonk toen de
vrouw het mansvolk 4 mannen en
2 jongens toeriep„Nou, wat
willen jelui nou, een borrel of koek
„Koek riepen drie „Berenburg
Jeanne Duvernier, van opwinding
heen en weer loopend, trachtte den
boel een beetje op te ruimen, maar
in haar verstrooidheid maakte zij
het nog erger. Allerlei gedachten
jaagden haar door het hoofd. Hij
zal mij weer gaarne willen hebben.
Ik troost hem, ik ben zijn goede
enge!. Onze harten zullen elkaarver-
staan. En dan richt men later zoo'n
bruiloftsfeest voor mij aan
Marie schreef ondertusschen
„Lieve vader
Wees niet boos, dat ik u nu ver
laat, Hans heeft geld, hij koopt u
vrij van Goldammer, en hij zorgt
voor u. Ik ga maar het is beter,
dat u niet weet waar heen. Maak u
maar niet ongerust. Ik schrijf aan
Goldammer. Die echtverbintenis zou
mijn ongeiuk geweest zijn.
Uw trouwe dochter."
Zij sloeg het vei dubbel en adres
seerde het.
Aan Goldammer schreef zij„Gij
wist reeds lang dat ik het huwelijk
met u verafschuwde. Door onzen
treurigen toestand hebt gij mij echter
gedwongen. De oorzaak is nu ver
vallen, men za! u onze schuld befa
ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Afaonnements-flduerfenfiën op zeer uoordeelige uoortuaarden
klonk uit den mond van twee. Een
aarzelde, maar toen „Nou, ik schamje
mij einliks al 'n bytsje, maar 'k ha
docht Ijeaver koeke" en hij beet
gretig in 't toegereikte flink stuk koek.
De boerin trok lachend af, zeggend
„Voor de zomer om is, heb "ik ze
allemaal aan de koek."
Van een andere boerin wordt ons
verhaald, die niet voor de afschaffing,
maar voor dê netheid streed, met
meer dan gewonen ijver. Zij woont
in een der dorpen van de streek,
tusschen Hoorn en Enkhuizen. Zoo
men weet, zijn de boerinnen daar
zeer net, en niet het minst stellen zij
prijs op propere gordijnen voor de
ramen. Dat was en is ook met be
doelde boerin het geval, en geen
wonder dus, dat zij zich ergerde,
danig ergerde aan een overbuurvrouw,
de huurster nog wel van haar, die
o schande gordijnen voor de
ramen had, neen maarOp
voorzichtige wijze bracht zij de
huurster dit onder 't oog, maar, ach,
deze bleek Oost-Indisch doof. De
opmerkingen werden gestrenger, ech
ter vruchteloos. Daar verschijnt op
zekeren dag nabij de woningen der
bnurvrouwen een photograaf, die het
plekje rondblikt met bewonderenden
kennersblik en getroffen door de
schoonheid van het schilderachtige
plekje, maakt hij zich gereed om dat
te vereeuwigen en richt daartoe zijn
toestel op het huis der huurster, wie
de mooie gordijnen toebehooren. Deze
ziet het en ontsteekt in gramschap,
wan' 't flitst plots door haar herse
nen, dat de verhuurster haar een
poets wil bakken. Zelve den moed
missende, noodigt zij haar moeder
uit, om dat zaakje eens af te hakken.
Deze Iaat zich niet onbetuigd en
stort de fiolen van haar toorn uit,
eerst over het hoofd van den armen,
onschuldigen photograaf, daarna over
de lastige verhuurster. Tot groot
vermaak natuurlijk van de buurt.
Sedert prijken de ramen met ge
kleurde bedgordijnen. Zoete wraak
Op wraak, schijnt het, zijn ook de
dames in Londen bedacht koop-
man-, bankiers- en fabrikantenvrou
wen die zich tot een comité
hebben vereenigd met het doel om
te bewerken, dat de jonge dames, die
te Londen, zoowel als elders, door
gratie en lieftalligheid de kantoren
verlevendigen, voortaan een werk-
costuum zullen moeten dragen, een
soort van groven, grauwen zak met
mouwen, die recht van den hals tot
de enkels neerhangt. Of die dames
in haar ijverzucht die kantoordames
of heur eigen man's willen treff. n,
wordt niet vermeld. Wellicht beide,
't Is te begrijpen, dat de jonge
schoonen, die men dus onschadelijk
wil maken, in angst en vreeze ver-
keeren. Mij dunkt, het comité kan
ien. Ik verscheur de papieren ketens
van dezen morgen, ik ga weg en
keer nooit bij u terug. Ik ben vrij,
gij zijt het ook.
Marie."
Op dit blad legde zij den ring met
geloof, hoop en liefde, den trouwring
en de camee broche. Hoe gauw zij
dit alies ook deed, het ging jeanne
niet snel genoeg. „Ik smeek je
mijn God het rijtuig komt de
huwelijkskoets snel, snelen hij,
Anatole, kan elk oogenblik hier zijn,
om je te halen."
De mogelijkheid daarvan deed
Marie beven, zij greep den handkof-
ter en snelde naar de deur. Daar
werd aangeklopt. Beide vrouwen ver
stijfden van schrik, hare harten
klopten snel in spanning keken zij
naar de deur. Was dat de bruide
gom
Schuchter werd de deur half ge
opend, en Hans Asse's angstig ge
zicht verscheen in de opening. „Maak
af, Marie hij zag Jeanne en
deinsde terug.
„Ik maak al dat ik wegkomriep
Jeanne. „Om alles in de wereld mag
hij mij hier niet vinden 1" Zij nam
zijn wreede plannen wel opgeven,
want het is zeer de vraag of het zijn
doel za! bereiken. Immers, de fijne
gezichtjes, met mooie oogen die
het gevaarlijkst zijn de glanzige
of kruller.de haren zullen boven die
zakken uitkomen. Of zal men die
met kappen, dichte sluiers of mas
kers gaan bedekken Maar dan
wordt zeker de betrekking van typiste
minder gezocht, en zullen de dames
een anderen werkkring gaan zoeken,
bijv. die van aviateur-gezellin, waarin
het haar niet verboden zal zijn de
natuurlijke schoonheden van haar
lichaam te doen uitkomen. Ook de
dames gaan immers al vliegen.
Mejuffrouw Héléne Dutrieu steeg te
Blankenberghe met haar tweedekker
op, vergezeld van haar mecanicien
als passagier. Zij vloog op 300 M.
hoogte de stad Brugge rond en zelts
den Halletoren over. De dappere
viiegster, die met haar vlucht drie
premiën van samen 5000 francs won,
werd door de duizenden Bruggenaars,
die door het geraas van den motor
uit hun bed werden gelokt, warm
toegejuicht. De vliegerij brengt te
genwoordig velen het hoofd op hol.
Laatst te Utrecht, toen Olieslagers
gevlogen had en iedereen over hem
sprak, was in een der straten op
eenmaal een bleekertje verdwenen.
Paard en wagen stonden onbeheerd,
twee jeugdige kinderen waren erbij,
schreiend over vader, die een halt
uur geleden was weggegaan en
nog niet terugkwam. Medelijdende
menschen, steeds meer, bemoeiden
zich met het gevalaan alle huizen
in de straat werd aangebeld en ge-
vraagd, of het bleekertje ook binnen
was. Neen, hij was nergens, 't Ver
driet der kinderen steeg evenals het
meelij van het publiek. Daar, na een
uur, daagde eensklaps de vermiste op.
Verwonderd over den afloop en de
betoonde belangstelling. Aan éen huis
had men niet gebeld en daar had hij
„een half uurtje" zitten praten over
de vliegerij... 'tMeelij der omstan
ders sloeg om in toorn over zulk een
achteloosheid eens vaders en die ge
zindheid uitte zich in allerlei goede
wenschen. Ook de politie sprak nog
een woordje mee en verbaliseerde den
bleeker wegens het een uur onbeheerd
laten staan van paard en wagen. Mij
dunkt, de man kon het er mee doen.
Maar of vrouwlief, toen hij thuis
kwam, er ook zoo over zal hebben
gedacht Het bleekertje zal zeker al
die belangstelling hebben verwenscht.
Anderen hunkeren er naar de aandacht
te hekken. Zoo een 17 jarige kantoor-
looper te 's Gravenhage, die bij de
politie aangifte deed, dat hij door een
automobiel was aangereden, of neen,
bijna aangereden; voorts zou men
hem van achteren hebben aangegrepen
en in de auto geduwd, waarin eenige
haar sleep bi] elkaar, snelde Hans
voorbij en vloog de trap af.
„Kom, oomMarie trok Hans
met zich mee. „Gauw, gauw, naar
de lift. Het is veiliger, dat wij daar
mee gaan anders kunnen wij
Goldammer nog op de trap ont
moeten."
Zij trok de deur der lift open en
sprong er in. Hans voigde bereid
willig, zonder nog te weten, wat zij
wilde doen. Het hondje stond buiten
en blafte hen na.
Marie liet haastig het touw door
haar handen gaan, zoodat zij vlug
daalden. Zij was niet in staat op
de vragen van haar begeleider e
antwoordenzij hoorde nauwelijks
wat iiij zeidezij was geheel door
haast en spanning vervuld.
Zij kwamen beneden aan, de i'f;
klikte in de veer vast. Met schuwt n
biik keek Marie in de gang. Niemanu
was er te zien. Zij stapte uit de lif
Hans voigde.
Met twee schreden was zij bij de
deur, nu stonden zij buiten, de dear
viel achter hen in slot. Zij ademde
kalmer, maar zij was nog niet gered.
(Wordt vervolgd.)