Donderdag
8 September
Qemeentebestuur»
2>.
Feuilleton*
48e Jaargang.
1910.
'&a£t
No. 211
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
m
ADVERTENTIËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
SCHIETOEFENINGEN.
Onveiligheid Vaarwater.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter kennis van zeevarenden,
die daarbij belang kunnen hebben
dat op 9, 10, 14 en 15 September
a,s, van het fort Pampus, Zuiderzee,
en op 13 en 14 September van het
(orl Hoek van Holland, schietoefenin
gen zullen plaats hebben
dat omtrent de regeling dier schiet
oefeningen inlichtingen zijn te beko
men ter Gemeente-Secretarie op eiken
werkdag, van des voormiddags 9 tot
des namiddags 4 uren.
Vlissingen, 7 September 1910.
De Burgemeester voornoemd,
C. A. KALBFLEISCH, L. B.
Hm lof Week
Het wordt bevestigd dat de Turken,
zoo geheim als mogelijk is, hunne
militaire toerustingen op de grenzen
van Griekenland voortzetten. Het gaat
door onder den naam manoeuvres
en onder dien naam zijn zestien
batterijen snelvuurgeschut naar het
Zuiden gezonden. Verloven van offi
cieren worden ingetrokken en het
derde legercorps zakt bij gedeelten
naar het Zuiden af. Verder hebben
de Turken, die Europa nog wel eens
iets te doen zullen geven, groote
plannen met hun zeemacht. Sedert
hun vloot op zoo deerniswaardige
wijze in de haven van Navarino in
vlammen opging, is Turkije nooit
meer een zeemogendheid van be-
teekenis geweest. Thans wil men
door aankoop in het buitenland de
vloot weer tot twintig moderne sche
pen uitbreiden. Nu komt Engeland aan
de beurt, om scheepjes aan de Porte
over te doen. Natuurlijk baart het wel
verwondering dat de mogenheden al
dus zelf de Turken in de gelegenheid
stellen om hun militairen druk op Grie
kenland te verzwaren, maar wat zal men
er verder van zeggen Een klein
O—
30.)
»De baas komt gauw terug. Wees
maar zoet, lievelingHij sloot de
'oordeur waarachter de hond jankend
huilend terug bleef.
Zij stapten met den bruidegom bij
,u" buurman Ehrenberg, den ge-
Z|chtskundige, in het rijtuig.
«Bij de Fischerbrug ligt het raad-
™s>" zeide Goldammer en sprak
m verder met de beide tegenover
pfj zittende getuigen. Marie's hart
irilde van opgewondenheid en aan-
ooening, omdat die mannen het ge-
wichtige, wat zij gingen doen, niet
rustiger behandelden. Zij spraken
™et elkander over de sneeuw, die
Pas was gevallen, over een verKoo-
P'ng van huizen in de buurt, en
hadd den pr']S' die eeni?e hotels
gevraagd voor het bruilofts-
Qoldammer scheen heelemaal
winstje is een zoet winstje en
het geld, dat stom is, maakt recht
wat krom is
Maar de heer Venizelos zal den Turk
geen kans bieden om Griekenland te
gaan bestoken. Zoodra zijn tegen
woordige reis in Italië is afgeloopen,
gaat hij naar Kreta, om er de zaken
zoodanig te regelen, dat hij het be
stuur over het eiland zal kunnen
neerleggen. Hij is wel Kretenzer van
geboorte, maar ais Grieksch onder
daan genaturaliseerd en kan met
recht in de nationale vergadering
zitting nemen, zoodra hij voor zijn
besfuursfunciiën op Kreta bedankt
heeft.
Men mag veilig aannemen dat
noch de Porte, nocli vooral de
Grieksche regeering een botsing
wenscht, maar daar tegenover staat de
publieke opinie in Turkije, die zelden
zoo verhit is geweest als thans. De
„Kölnische Zeitung", alles behalve
een sensatieblad, betoogt dat de
Turksche regeering wel genoodzaakt
is acht ie slaan op de jong-Turken,
die de groote menigte beheerschen.
Het blad geeft toe dat, wanneer aan
Kretenzers, die geen Grieksche on
derdanen zijn, een plaats gegeven
wordt in de nationale vergadering,
dit eene opzettelijke beleediging van
de Porte beteekent
Intusschen luiden de allerlaatste
berichten weer vreedzamer en zouden
er geruststellende verzekeringen gege
ven zijn, zonder dat echter blijkt door
wie zoodat wij wel zullen doen door
aan dat jongste nieuwtje voorloopig
niet al te veel waarde te hechten.
Ten vervolge op onze beschou
wingen over de inlijving van Corea
bij Japan, kan dienen dat volgens de
jongste berichten uit Tokio, de rust
op het schiereiland blijft heerschen,
terwijl de Japansche en Coreaansche
regeeringen, om de komedie te vol
tooien, van weerskanten verschillende
beleefdheden hebben gewisseld, waar
onder de vrijheidstelling van negen
honderd gevangenen in Corea. En
de Russen zien hee! geduldig toe.
Zij hebben ondervonden hoe 't in de
wereld verkeeren kan. Vijf of zes jaar
geleden schreef het bekende St. Pe-
terburgsche blad, de„NowojeWremja"
telkens dat Corea het voorland van
de Russen in Azië was en dat het tot
eiken prijs hei hunne moest zijn.
Thans heeien de Russische belangen
in Corea zoo nietig, dat de diplomatie
ongerechtigd is ioteenig protest tegen
de inlijving
In Duitschland blijft hei rumoerig.
Ofschoon de Tsaar aller Russen ais
particulier persoon te Friedberg heet
te vertoeven, geeft zijn. komst toch
tot ontevredenheid aanleiding en
niet aan het doel van den rit te
denken. Het opgewonden meisje
begreep zulk een onverschilligheid
niet en voelde zich daardoor diep
beleedigd.
Eindelijk was men er en betrad
men een duf kantoor, waaruit een
pas getrouwd paar teeder tegen
elkaar gedrukt, hen tegemoet kwam.
Goldammer trok Maries arm in de
zijnen en fluisterde haar toe„Pas
maar op, kleine, binnen een oogen-
blik ben je nu mijn vrouw."
Een gevoel van verstijfdheid en
verlamming maakte zich van het
meisje meester. Nu de tanden maar
op elkaar geklemd, en niets opval
lends doen, flink blijven tot alles is
gedaan Als in een nevel zag zij
het hekwerk met de kleine deur, dat
haar scheidde van de groene tafel
waaraan de ambtenaar van den
burgerlijken stand, een oude heer
met een groote kale plek op het
hoofd, naast zijn schrijver zat.
Bij de gewone vragen naar naam,
ouderdom, beroep, die door Gold
ammer vlug beantwoord werden,
stond Marie, van het hoofd tot de
voeten rillend en bevend, tegen de
TELEFOONNUMMER 10.
daartoe draagt het voornemen van
keizer Wilhelm bij, om hem een
officieel bezoek te brengen. Op de
badplaats Nauheiin, waarheen de
Tsaar een uitstapje deed,heeft men hem
alles behalve vriendelijk aangekeken,
ongeveer op de manier van een
zeldzaam zoogdier, en ais het. zoo
voortgaat zal hij zich niet meer in
't publiek kunnen vertoonen.
Trouwens, de meeste badgasten zijn
uit Friedberg wcggeioopen, daar zij
er hartelijk voor bedanken om ter wille
van den gast der groot hertogelijke
familie, aan de kinderlijke bewaking
der politie te zijn blootgesteld. Met
de talrijke handelsreizigers is het 't
zelfde geval.
Intusschen gaan de sociaal-demo
craten op door duizer.de leden bijge
woonde vergaderingen te Leipzig,
voort met te protesteeren tegen het
persoonlijk bewind des keizers, zooals
dit te Koningsbergen weder op den
voorgrond is gesteld. Zij eischen de.
onmiddellijke bijeenroeping van den
Rijksdag. Een aanmerkelijke overwin
ning behaalden zij weder bij de ver
kiezing van leden in de colleges der-
zoogenaamde veiligheidsmannen in
het kolenbekken van de Rijnprovincie
en Wesifalen. Er waren ongeveer 1450
leden in die colleges te kiezen. De
socialisten hebben er meer dan dui
zend der hunnen ingebracht. Bedoelde
colleges werden bij een wet ingesteld
onder den indruk van de gruwelijke
ramp in de mijn Radbod, op 12 Nov.
1908. Die wet beoogde den arbeiders
tegemoet te komen in hun eisch om
zich zelf op de hoogte te kunnen stel
len van de maatregelen te hunner
veiligheid, door de mijndirecties ge
nomen. De veiligheidsmannen hebben
het recht, tweemaal 's maands de af-
deeiingen, waar ieder hunner werk
zaam is, in gezelschap van een op
zichter te bezoeken en kennis te ne
men ot de betrokken afdeeling voldoet
aan de eischen van gezondheid en
veiligheid waarna zij hunne klachten
dadelijk ter kennis van de bevoegde
overheid kunnen brengen.
In Perzië wordt het ernst met de
hervormingen. De regeering heeft na
melijk besloten uit Frankrijk deskun
dige raadslieden voor de reorganisatie
van het financiewezen te laten komen
en uit Egypte mannen voor de rechts
pleging. Dit laatste zal wei verband
houden met de godsdienstige gebrui
ken der Perzen. Voorts zouden er uit
Italië en Zwitserland instructeurs ko
men voor de inrichting op nieuwen
voet van de politie en de gendarmerie.
Wat er uit Rusland moet komen
wordt er niet bij verteld maar wel dat
de Russen op eigen gezag een auto-
mobieldienst hebben geopend op den
grooten weg van de Kaukasische grens
leuning. Zij klemde zich met beide
handen vast aan het hekwerk voor
haar, hulp zoekend als een drenke
ling. Zij wist r.iet, met welk een
wanhopigen blik zij recht voor zich
uit staarde. Zij had een gevoel, alsof
zij in een afgrond wegzonk.
In haar gemoedstoestand bemerkte
zij niet, dat de ambtenaar haar dik
wijls met medelijden aankeek, terwijl
hij een kleine toespraak hield, waar
in de woorden; .Liefde, trouw, tot
den dood u van elkander scheidt."
voorkwamen. Zij gleden ondertus-
schen, zonder een aandachtige of
ernstige stemming te verwekken, aan
de ooren van de toehoorders voor
bij, op wie de plaats en de vorm
der plechtigheid volstrekt geen in
druk maakten.
Nu voelde de bruid echter, dat
men haar een pen in de hand
drukte, en hoorde, dat men haar
handteekening op het papier ver
langde.
Als door een bliksemstraal ver
licht, besefte zij plotseling weer haar
toestand en hét vreeselijke gewicht
van de weinige woorden, die zij op
het punt stond neer te schrijven.
rlbonnements-Adoerfenfiën op zeer uoordeeiige ooortyaardesi
naar het nog altijd door hunne troe
pen bezette Tabriz. De Perzische mi
nister van buitenlandsche zaken heeft
bij het Russische gezantschap hier
tegen geprotesteerd, wat zeker wel
veel baten zaiIntusschen luiden de
nationalistische bladen te Teheran de
alarmklok en schrijven den Russen
het voornemen toe, zich meester te
maken van aiie wegen en middelen
van verkeer in den lande.
Den 2en dezer was het dan veertig
jaren geleden, dat de reeds doodzieke
Napoleon lil, zich en het overschot
van zijn leger, tachtig duizend man
sterk, te Sedan aan keizer Wilhelm 1
overgaf. Te Floing, op hei siagveld,
is thans een gedenkteeken onthuld
voor de deelnemers aan de heldhaftige,
maar vruchtelooze charge der Fran-
sche ruiterij, onder overste Gaiiifet
de man met den zilveren buik
op het Pruisische voetvolk.
Daar is het nog weer eens echt
overdreven vaderlandslievend toege
gaan. Er werd nog weer eens herin
nerd aan het devies: oublier jamais!
en gesproken over het h e e r 1 ij k
protest der afgevaardigden van Elzas-
Loiharingen, in den tijd, tegen de
gewelddadige inlijving, enz.
Gelukkig was het maar aan een
feestmaal't Zou ook inderdaad te
betreuren zijn, wanneer het Fransche
volk van heden in het verleden niets
had geleerd en uit het verleden niets
had vergeten. Juist in het tegenover
gestelde geval mocht de Fransche
natie het steeds bedenken zullen
de stroomen bloeds, die de Maas
rood kleurden, niet te vergeefs hebben
gevloeid en zullen de heiden van den
beroemden doodenrit niet te vergeefs
voor hst vaderland gestorven zijn. Wij,
kinderen der twintigste eeuw, hebben
iets anders te doen dan aan wraak te
denken.
"BTNNINI AN 5T
De Eereraad en Dr. Kuyper.
Een redacteur van het „Hbld." heeft
een onderhoud gehad met jhr. mr.
Van Karnebeek, een der leden van
den bekenden Eereraad, ten einde
den heer Van Karnebeek de volgende
vragen te stellen
Kan de Eereraad er toe overgaan
de in zijn vonnis genoemde memorie
van dr. Kuyper te publiceeren
Kuril u ons zeggen wat uw inner
lijke overtuiging is omtrent de schuld
van den oud-minister aan corruptie
In antwoord op de eerste vraag
vernam de redacteur, dat de stukken
aan dr. Kuyper waren teruggezonden
en dat hij zich daarvoor dus tot dezen
had te wenden.
Het antwoord op de tweede vraag
luidde, dat de heer Van Karnebeek
Neen, neen, zij kon nietZij dacht
er reeds aan de pen met een luiden
gil weg te werpen, toen zij, vol ver
twijfeling opkijkend, het ziekelijk
bieeke gezicht zag van haar vader,
wiens oogen met de moede, doffe
uitdrukking, haar nog nooit zoo suf
en wezenloos hadden toegeschenen.
„Neen, neen, onmogelijk
afsciiuweiijk, den armen nulpeloozen
man in nieuwe zorgen te storten. Zij
mocht niet talmen, niet weigeren, nu
zij juist haar plicht moest doenzij
moest zich voor hem opofferen. En
na een snel besluit genomen te heb
ben. onderteekende zij het óoku-
ment dat haar tot Goldammers vrouw
maakte.
Doch nu was haar kracht uitgeput,
en de pen wegwerpend, brak zij in
een stroom van tranen los.
Goldammer omvatte haar en fluis
terde haar, terwijl ook de getuigen
onderteekenden, allerlei troostwoor
den toe, die ais hel gedruisch van
het straatrumoer aan haar oor voor
bijgingen, zonder indruk te maken.
Eindelijk kwam haar eigen kracht
haar weer te hulp, en kreeg zij haar
zelf'oeheersching weer terug.
zijn oordeel in hel vonnis had uit
gesproken en niets daarbij had te
voegen. Behaive dan over één zaak,
die niet aan zijn oordeel onderworpen
was geweest. Mr. Van Karnebeek
verklaarde, dat het de innige over
tuiging is van den Eereraad, dat er
niet de minste grond bestaat voor de
meermalen vernomen insinuatie ais
zou er van een onoorgeloofde ver
standhouding tusschen dr. Kuyper
en juffrouw Wesimeijer sprake zijn
geweest.
Van publiek belang is deze laatste
zaak natuurlijk niet.
Dr. Kuyper, tot wieu het blad zich
wendde, meende de bedoelde me
morie ter publicatie in hei biad niet
te moeten afstaan.
Sociale verzekering.
De internationale Conferentie voor
Sociale verzekering is gisteren in het
Kurhaus te Scheveningen geopend
door prof. Nolens, voorzitter van het
uitvoerend comité, die een woord van
welkom sprak en de taak schetste
van het congres, dat tot einddoel
heeft om door zorg voor de toekomst
en door wettelijke en door andere
maatregelen bestaanszekerheid te
verschaffen aan de arbeidende klassen.
Het beste en zekerste middel daartoe
achtte hij de sociale verzekering.
Minister Talma, eere-voorzitter van
de conferentie, dankte de regeeringen
voor hare afvaardiging van bij uitstek
bevoegde mannen en merkte op dat
de conferentie bijeenkomt op een
tijdstip, waarop hier te lande de
sociale verzekering aan de orde is
en zij dus verzekerd is van de
belangstelling van het volk en de
regeering. 1
Erkennende dat zich bij de verze
kering misbruiken voordoen, maar
deze verklarende uit de bestaanson-
zekerheid van den werkmansstand,
betoogde de minister dat het gevaar
hetwelk van dien kant dreigt, moet
bezworen worden door vertrouwen te
schenken aan de arbeiders door hun
opneming in de organisatie der ver
zekering en door de voortreffelijke
inrichting van den geneeskundigen
dienst.
Met de beste wenschen voor het
welslagen van het congres opende
hij dat.
Poincaré, voorzitter van het blij
vend comité, dankte den minister voor
het gesprokene.
De ministers Heemskerk, Kolk
man en Regout (waterstaat) waren
aanwezig.
Bslastinggabiad dar g3.ri33.1t3n.
in de tweede helft van deze maand
zal een vergadering plaats hebben
van de commissie van voorbereiding
inzake de wet ter verruiming van het
Toen men hef rijtuig instapte, zeide
de buurman Ehrenberg met een slu w
lachje, dat hij hier in de buurt iets te
doen had, hij wilde het jonge paar
niet storen en nam beleefd afscheid.
Liebreich meende, dat het beste zou
zijn, als hij dadelijk naar het hotei
ging. Hij zou op tijd thuis zijn om
weer naar de kerk te rijden.
Nu zat Marie alleen met haarman
in het rijtuig. De drukke straten en
menige nieuwsgierige blik, die hen
in het voorbijrijden trof, maakten
dat Goldammer zich een weinig
moest bedwingen, maar hij nam haar
hand en streelde haar, knipoogde
haar verliefd toe en vond zijn ge
noegen er aan, in het gesprei
vrouwtje mijn wijfje of mevrouw
Goldammer te zeggen.
Marie kon zich niet indenken in
de verandering, die met haar had
-plaats gehad. Deze formaliteit sche -f;
haar toe niet verbindend te zijn, kon
geen huwelijk tot een heiligen band
maken.
(Wordt vervolgd.)
