No. 203. 48e Jaargang. 1910. Dinsdag 3© it ug ustus. BUITENLAND. VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÊNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. Oemeefltebestitur. GENEESKUNDIG STAATSTOEZICHT. De Burgemeester van Vlissingen brengt ter kennis van belangheb benden dat blijkens bij hem ingekomen ambtsbericht aite havenplaatsen ge legen in de ltaiiaansche provinciën Bari en Foggia besmet zijn verklaard wegens Aziatische cholera. Vlissingen, 29 Aug. 1910. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. Hofbsricht. De Prins der Nederlanden is van plan op 7 September a.s. bij te wo nen den plechtigen intocht van zijn broeder, den hertog van Mecklenburg als regent van Bfunswijk. Dienten gevolge is Z. K. H. verhinderd ge volg te geven aan zijn voornemen om dien avond in het koninklijk paleis te'sGravenhage een receptie te hou den voor de leden van het internatio naal congres voer sociale verzeke ring. In verband hiermede is de re- geèringsreceptic gesteld op 6 Sep tember, 's avonds, en zal den vol genden avond, 7 September, aan de deelnemers ter conferentie een concert worden aangeboden in het Kurhaus_ Toezicht op levensverzekerings maatschappijen. Uit Den Haag meldt men aan de „Tel."Naar wij vernemen, zal bin nen niet al te langen tijd worden in gediend een wetsontwerp tot het in stellen van toezicht op particuliere levensverzekeringmaatschappijen. De vereeniging voor levensverzeke ring heeft, daartoe door de regeering aangezocht, reeds eenigen tijd geleden een voorontwerp saamgesteld. Glement G. J. van Maasdijk, t De heer Van Maasdijk, de 25jarige Nederlander, die onlangs te Heeren- vcen en in Den Haag gevlogen heeft met een kleinen tweedekker, een Som- mer-toestel, is Zaterdagavond op het terrein Warnsborn, bij Arnhem, na twee geslaagde proefvluchten met zijn toestel van een hoogte van ruim 50 meter gevallen. Hij kreeg den motor op de borst er. de dood is onmiddellijk ingetreden. De opstijging van Van Maasdijk was reeds steiler dan gewoonlijk. Misschien wel noodig met het oog op het golvende terrein. De onge lukkige aviateur heeft nog niet een maal de ronde om het terrein ge maakt. Op een hoogte van 50 a 60 M. zag men het toestel hellen. Van 22.) Gij kunt ze tegen een „dank u" wegnemen. Uw oude schuldbekente nissen houd ik nog. Men kan nooit weten voorzichtigheid is altijd de partij. Als mijn vrouwtje een beetje tegenstribbelt, is dat altijd een gemakkelijk dwangmiddel. En dan, waarde Liebreich, moeten wij den weidelijken steun voor uw huishou den ook nog bepalen. Gij moet niet gelooven, dat gij nu vroolijk kunt teven en geheel niets doen. »Ik weet niet/'stamelde bra ht'ch van z'ïn s^u'< §e" »Nu luister maar eens naar mij en f.oe, mii het genoegen, wees kalm. |k kan niet voor alles opkomen 'K kan niet als een paard gaan w^Ken, opdat gij kunt luieren. Ik zal u dus een toelage van vijftig Maasdijk maakte eenige bruske be wegingen, en onmiddellijk daarop ging het toestel als het ware lood recht naar beneden. Waarschijnlijk heeft hij zich nog omgekeerd. Althans de motor is hem op de borst terecht gekomen. De ongelukkige was op slag dood. Geconstateerd werd na den val, dat de oorzaak van het on geval niet aan de machine kan liggen die was geheei in orde. Een aan grijpend ooger.blik was het, toen te midden van een kleine groep perso nen, comité-leden, politiebeambten enz., het lijk naast het verbrijzelde toestel werd opgenomen en in eer. brancard gelegd. Eerbiedig ontbloot ten ailen het hoofd. Overal heeft de tijding van het ongeval de groot ste ontroering gewekt. Het „Hbl." schrijft Het eerste slachtoffer van ae jonge veelbeloven de, doch nog zoo verraderlijke vlieg techniek op Nederlandschert bodem... het eerste slachtoffer van Neder- landsch bloed Niet alleen te Arn hem heeft de treurmare diepen in druk gemaakt. Overal waar men kwam, werd het nieuws druk be sproken. Clement van Maasdijk had zijn technische opleiding ontvangen aan de kweekschool voor machinisten te Amsterdam en vervolgens zijn prac- tische studies in Duitschland voort gezet. Sedert ongeveer tien maanden heeft hij zich op de vliegkunst toe gelegd. Te Parijs was hij leerling van den bekenden aviateur Blériot, op wiens fabriek hij werkzaam is geweest om de constructie der vlieg machine te leeren kennen. Van Maas dijk was in het bezit van het diplo ma van de Aéro-Club de France. Eike nieuwe naam, die aan de doodenlijst der aviatiek moet worden toegevoegd, stemt weder tot diepen weemoed, in het oog te houden, dat de moedige jonge mannen niet voor een ijdelen waan hun leven hebben gegeven. Ongeveer drie jaar geleden slaagde men er voor het eerst in met bchuip van een vliegmachine een kleinen sprong te maken. Sedert vloog men o.a. reeds een aantal malen over het Kanaal, en maakte een aantal vliegers een voorgeschreven rondreis van verscheidene dagen over het oosten van Frankrijk. De vooruitgang in de aviatiek is een treffend-snelle, doch volmaakt is de vliegmachine zeker nog lang niet. De „verovering der lucht" is nog lang geen voldongen feit. Daaraan komt elke nieuwe ramp ons herin neren. Rekent men de onbeduidende en onvolmaakte vliegproef van Hil- gers, toen deze nog niet met een vliegmachine kon keeren, te Ede niet mede, dan was de sympathieke Van Maasdijk onze eerste Nederlandsche vlieger. mark in de maand geven, dat is ze ker genoeg voor een schoonvader, die toch eigenlijk nog een flinke man is. Meer kan ik niet geven. Gij moet daar dus op rekenen. Uw fotografiezaak kunt ge best nog aanhouden, huur verlang ik niet, en voor het overige moet ge u er maar in schikken, als ge wilt, dat wij vrienden blijven." „Wat zal Marie daar wel van zeggen „Wees nu toch verstandig! Maak nu niet, dat Marie op het laatste oogenblik weerspannig wordt, want dan hebt ge morgenochtend den deurwaarder aan huis, begrepen Bonjour, mijn waarde!" Daarop verliet Goldammer den salon, waar zijn vriend, die zich gou den bergen, of tenminste toch een zeer gemakkelijk leven had voorge steld, in de grootste ontsteltenis achterbleef. Liebreich verzonk in diep naden ken. Ja, ja, hij moest zwijgen, Gold ammer had gelijk. Welke heftige tooneelen en wat een opschudding zouden er zijn, als Marie ter oore kwam, dat er niet zoo goed voor hem gezorgd zou worden, als zij TELEFOONNUMMER 10. Hij is ook, we zeiden het reeds, het eerste Nederlandsche slachtoffer De namen der gesneuvelde helden martelaren der lucht zullen in de geschiedboeken van den vooruitgang der menschheid met eere worden ge noemd. Van andere zijde wordt het vol gende gemeld Zaterdag in den laten namiddag viel de aviateur Van Maas dijk op het terrein op den „Warns born" bij eer. proeftocht van een hoogte van ongeveer 50 meter en was bijna terstond dood. Vermoed wordt dat hij, trachtende juist voor de ioods van de vliegmachine neer te komen, een te korten draai heeft genomen. De opstijging was evenals de vlucht zelve goed geslaagd. Vereeniging voor Gemeente belangen. De vereeniging voor Gemeente belangen heeft in haar te Steen wijk gehouden vergadering het wetsont werp tot wijziging der armenwet behandeld. De heer H. j. Mijs, lid van het bestuur, onderwierp het wetsontwerp aan critiek. Vooral tegen de aitikeien 31, 32, 33, 34, 35, en 37, had spreker overwegend bezwaar, waarin hij zag een aanranding van de bij art. 244 der Grondwet gewaar borgde autonomie van de gemeente besturen. Spreker noemde het een groot ge vaar, dat van overheidswege alles voorgeschreven wordt, en men de gemeenten voor de financieele gevol gen laat opdraaien. Ook waarschuwde spreker voor het geven van een te groote bevoegdheid aan de inspec teurs, terwijl hij ten slotte als zijn meening uitsprak, dat de kosten van verpleging van arme krankzinnigen uit een oogpunt van algemeen rijks belang behooren te komen ten laste van het rijk. Er volgde op de lezing een zeer geanimeerde discussie. Uit de bespre kingen bleek, dat niet allen het eens waren met den inleider en ook in den boezem van het bestuur daar omtrent verschil van meenirtg be stond. De slotsom was, dat het bestuur gemachtigd werd een commissie te benoemen, die het wetsontwerp nader in studie zal nemen en daar omtrent rapport zai uitbrengen. ftbonnements-Hduertenfiën op zeer uoordeelige uoorwaarden Door den minister van oorlog is bepaald, dat aan de Israëlietische militairen der landmacht, die niet aan de strengere tucht bij het Alge meen Depot var. Discipline onderwor pen zijn, en die de eerlang invallende godsdienstige feesten ten hunnent wenschen te vieren, daartoe de gele genheid moet worden gegeven, door le. Aan hen, wier ouders of be verwachtte. Hij moest zich dus stil houden, alles aan den tijd overlaten, iiopcn 1 Zijn goede dochter zou wei micideien vinden, om hem een ge makkelijk leven naar zijn zin te bezorgen. ZEVENDE HOOFDSTUK. Denzelfden avond, den laatsten dag voor het huwelijk van zijn. doch ter, herinnerde Liebreich zich, dat er in het schrijftafeltje van zijn vrouw nog haar kleine sieraden moesten liggen het waren wel onbeduidende en eenvoudige dingen, maar hij wilde ze het meisje toch meegeven, voor zij van hem weg ging. Hij had in zijn droefheid en in de lafhartige vrees voor iedere smarte lijke herinnering de schuiflade van het eenvoudige meubel, waarin zijn Dora kleine gedachtenissen of snuis terijen bewaarde, na haar dood niet geopend. Geld was er niet in, dat wist hij wel, en hij vermeed het terugzien van de bekende kleinig heden, die zij bezeten had, omdat zij treurige herinneringen zouden opwekken. Marie kon er nu van medenemen, wat zij wilde. trekkingen in hun garnizoensplaats wonen, vrijstelling van dienst te ver- leenen. Voor het Nieuwjaarsfeest op 4 en 5 Octobervoor den Grooten ver zoendag op 12 en 13 October voor het Loofhuttenfeest van en met 17 tot en met 27 October2e. Aan de overige militairen een verlof te verleenen van en mei 3 tot en met 27 October. Ter wille van het kind. Donderdag jl. verlieten een 120- tai kinderen het nieuwgebouwde koloniehuis „Zwartendijk" van het Centraal Genootschap te Egmond a/Zee, terwijl het Zaterdag wederom bevolkt werd door 120 kinderen uit de verschillende afdeelingen. Na af loop van deze tweede groep wordt hel huis, dat zeer goed voldoet, ge reed gemaakt voor de zg. najaars- en winterkolonie. Bij genoegzame deelneming zal ook door het Centraal Genootschap gelegenheid worden verschaft voor najaarsverpleging in een der kolonie huizen te Nunspeet. Evenals verleden jaar duurt de groep minstens acht weken, van 1 October tot 1 December, en blijft de prijs één gulden per dag en per kind, met inbegrip van geneeskundige hulp. Onderwijs in handenarbeid. Onder voorzitterschap van den heer Klaas de Vries, van Amsterdam, werd Zaterdag te Utrecht de 29ste alge- meene vergadering gehouden van ae Vereeniging tot bevordering van het onderwijs in handenarbeid in Neder land. Het jaarverslag spreekt van opgewekt leven. Het aantal afdeelin gen steeg tot 10; het ledental van 547 op 585. Voor het afnemen der examens werd een regeeringssubsidie van f 1000 verleend. Ten opzichte van het tijdschrift werd de wenschelijkheid uitgesproken, te gelegener tijd den titel te veranderen in „Tijdschrift voor Handenarbeid". Besloten werd, op een nader te be palen plaats en tijd in samenwerking met de Vereeniging tot bevordering van het onderwijs in Handenarbeid in Friesland, Groningen, Drente en Overijsel, een congres voor onderwijs in handenarbeid te houden. Vermoedelijk wordt dit congres ie Amsterdam gehouden. Aan de regee ring zal een subsidie in de kosten van voorbereiding worden gevraagd. In de middagvergadering besprak de heer Wolthuys vanGroningen.de vraag: „Welke arbeid verdient bij den tegenwoordigen stand van zaken dé voorkeurde klei-, papier- en kartonarbeid of de hout-siöjd." Spreker zeide, op grond van lang durige ervaring een groot voorstander te zijn van onderwijs in houtarbeid. Om op generleiwijze lastig geval len te worden, overhandigde hij Marie den sleutel eerst, toen hij tegen tien uur op het punt stond den salon te verlaten. „Hier kind," sprak hij loeder, „Kijk maar eens, wat uw goede moeder zooal heeft bewaard. Veel zal het niet zijn, maar ik heb zelf gezien, dat zij haar sieraden er in legde." Hij kuste haar op het voorhoofd. „Vader, dit is de laatste avond dat ik bij u ben 1" Zij klemde zich aan hem vast. „Laat iaat maarHij schoof haar van zich af en ging vlug, ver gezeld van zijn hondje, den salon uit. Marie zonk op een stoel neer en verborg haar gelaat in de handen. O, welke moeilijke uren Maar wat hielp het Haar moedeloosheid af schuddende, sprong zij op. De kleine schrijftafel stond, met eenige waardelooze beeldjes en vaasjes, in een hoek ongebruikt, bijna geheel vergeten. Het meisje herinnerde zich, dat haar geliefde moeder dikwijls daarin bezig was geweest. Zij had er ook Voorts meent spreker, dat voor de eerste leerjaren op de lagere school beslist klei-, papier en kartonarbeid de voorkeur verdient. Laat de licha melijke ontwikkeling het toe, begin dan in het 5e of anders in 't 6e leerjaar met houtarbeid. Houtarbeid is echter meer kostbaar dan kiei-, papier en eenvoudige kartonarbeid. Om verschillende redenen kan het daarom verstandig zijn te nemen wat bereikbaar is. Er moet vooral aan gedacht wor den, onderwijzers te vormen, die berekend zijn practisch de minder kostbare arbeidssoorten te onderwij zen. Er moeten meer A-leden komen dan kunnen de rijkscursussen vooral dienstbaar gemaakt worden aan den terecht zoo hooggeschatten houtar beid. Spreker twijfelt geen oogenblik of de heeren Fabius, dr. Gunning, v. d. Ley en zooveel anderen zuilen daarin gaarne steunen. Als het pu bliek de groote waarde van den handenarbeid gaat inzien, zullen wij den tijd zien aanbreken dat we de noodige middelen verkrijgen om den houtarbeid meer algemeen te maken. Het leven der polderjongens. Voor rekening van het departement van landbouw, is uitgegeven een verslag omtrent een onderzoek naar het leven der polderjongens. Dit verslag is de vrucht van een enquête, op last van den directeur- generaal van den arbeid, den heer H. A. van IJsselsteyn, ingesteld door den heer A. P. Staalman, aangevuld door hetgeen den heer Van IJssel steyn, uit zijn vorige betrekking, van het leven der polderjongens, met wier arbeid hij gedurende lange jaren van zeer nabij in aanraking is ge weest, bekend was. De polderjongens en de daarmede overeenkomende lieden, zijn voorna melijk gevestigd in Noord-Brabant, de zuidelijke deelen van Zuid-Holland, Gelderland en Zeeland (in het bi zonder in Zeeuwsch-Vlaanderen.) Als resultaat van het onderzoek woidt vermeid „Gerust kan men zeggen, dat het overgroote deel der rijswerkers, steen zetters en grondwerkers bij het wer ken in den vreemde niets kan over houden, zeifs niet voor den winter, om niet te spreken van het sparen voor ziekte of den ouden dag. Zoo goed als alle tot deze cate gorieën behoorenden moeten lev n van cie hand in den tand, zooals zeker in het algemeen de arbeider doei, doch zooals bij deze lieden onder bedenkelijke omstandigheden ge schiedt. Er is echter immers dit groote verschil met een gewonen werkman, dat deze lieden niet bij hun gezin reeds over gedacht de lade te ge bruiken, maar haar vader had het niet gewild. En in zoo'n langen tijd, twee" volle jaren, had hij de schuif lade in het geheel niet geopend. Zij haaide de lamp van de tafel, stak den sleutel in het slot en trok de lade open. Daar lag dadelijk bo venaan een dikke brief, die aan haar geadresseerd was. „Aan mijn goede dochter Marie Liebreich van haar moeder." Met bevende handen greep zij er naar. Er hadden twee jaren moeten verloopen, voor zij dezen schat, dezen laatsten groet van de dierbare ont slapene, in handen kreeg Het kwam haar voor, als was haar een groot onrecht aangedaan, door dit testa ment zoo lang voor haar weg te houden. Nu herinnerde zij zich de toespelingen van haar vader op iets ernstigs in het verleden van haar ouders. Zou zij misschien nu naar den wensch van haar moeder en door haar eigenhand te weten komen, wat er voor haar verborgen was ge bleven (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1