Donderdag
BLOOKER's
CüCAG;
So.-193
48e Jaargang.
1910»
Gemeentebestuur.-
Van Weeif tof Week.
DAALDERS
Feuilleton.
BINNENLAND.
VLISSIINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
18 Augustus.
ADVERTENT1ÊNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
ftbonnements-flduertentiën op zeer uoordeeiige voorwaarden
SCHIETOEFENINGEN.
Onveiligheid Vaarwater.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter kennis van zeevarenden,
die daarbij belang kunnen hebben
dat op 25 en zoo noodig op 26
Aug. a. s. eene schietoefening zal
worden gehouden van het lort Hoek
van Holland
dat omtrent de regeling dier schiet
oefening inlichtingen zijn te bekomen
ter Gemeente-Secretarie op eiken
werkdag, van des voormiddags 9
tot des namiddags 4.uren.
Vlissingen, 17 Aug. 1910.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Wij schrijven deze regelen eenigs-
zins onder den indruk der wreede
ramp, die de met ons bevriende Bel
gische natie getroffen heeft. Hoe broos
is toch het menschelijk werkHoe
zwelt ons de borst, wanneer wij die
talrijke bewijzen van stoffelijken
vooruitgang aanschouwen, in een
betrekkelijk klein bestek bijeenge
bracht en die als het ware de kroon
zetten op een lange worsteling van
kunst en kracht en industrie. Maar
het alles vernielende vuur spaart
niets, en te midden van den grooten
en grootschen strijd van den men-
schelijken vooruitgang, en de juichen
de stemmen die er uit opstijgen, ver
heft zich nu en dan, plots, als men er
'i minst op verdacht is een,nog hoogere,
een krachtig waarschuwende stem,
die ons aan het brooze en verganke
lijke, het onvolmaakte en het eindige
van alle menschelijk werk herinnert.
VRAAG,
van losse cacao
of poederchocolade,
BUSSEN
gij betaalt minder
en krijgt betere kwaliteit.
vierkante bussen van 1/1 ons 10 ets.
i, 1 ons 18
Vs Pond 421/S
1 pond 80
2 pond 150
O—
12.)
Zij omvatte hem liefdevol, deed
tem neer zitten, streek hem over de
*ang, knielde voor hem neer en
beloofde alles voor hem te doen,
wat hij verlangde.
Bij dit gezegde klaarde zijn gelaat
°P> en hij lachte haar toe, noemde
haar zijn lieve engel, zijn juweel,
Prees haar edel hart, waar hij niet
e vergeefs aangeklopt had en vei-
zekerde„Gij zult gelukkig worden,
zeer gelukkig! De zegen van de
ouders bouwt het huis van de kin
deren."
De ontroering van het meisje loste
Z'M in tranen op. Zij legde het
hoofd op zijn knieën en begon hart
scheurend te snikken. De vader
heelde heur haar en sprak haar
rtendelijk toe. Na een poosje zeide
'1> dat zjj moest gaan en zich een
De wereldtentoonstelling te Brussel
is nu een groote ruïne, met hier en
daar enkeie nog gave overblijfselen
van voormalige heerlijkheid. Ver
heugd over het behoud der Neder-
landsche afdeeling, gevoelen wij
innige deelneming met de wakkere
en ondernemende mannen, die deze
tentoonstelling hadden voorbereid en
wier onvermoeide vlijt thans plotse
ling van hare beste resultaten is be
roofd.
Het meeste nieuws van de jongste
dagen is alles behalve opwekkend.
Van spoorwegrampen kunnen wij
zwijgen, omdat zij meer tot de dage
lijks voorkomende gevallen kunnen
gerekend worden.
Anders is het met de tijdingen
over het uitbreiden van de cholera
in Rusland. Deze luiden diep treurig.
Volgens de cijfers, die de Regeerings-
bode geeft, zijn er sinds het begin
dezer epidemie tot den aanvang
dezer maand in het geheele land
reeds meer dan vijf en twintig duizend
menschen bezwekende helft der
aangetasten. Het zuiden wordt het
ergst geteisterd, maar ook naar oost
en west is de epidemie voortgetrok
ken.
Het landvolk verzet zich, ouder
gewoonte, tegen gezondheidsmaat
regelen en hangt aan het bijgeloof
dat de putten vergiftigd worden.
Rusland leert ons tegenwoordig wel
waar de domheid al toe leiden kan.
Bij Ekaterinoslaw zijn van achttien
mijnwerkers, die een lijkdienst bij
woonden, vijftien aan cholera be
zweken. Niet zulk een groot wonder,
als men bedenkt dat de stakkers, als
voorbehoedmiddel tegen de ziekte,
afkooksel van mest hadden ge
dronken
Natuurlijk hebben ér ook droevige
voorvallen van menschelijke afdwa
ling plaats. De van watervergiftiging
verdachten worden sruwelijk mis
handeld en zelfs de geneeskundigen
en hun personeel zijn niet veilig.
Deze helpers der menschheid worden
zoo volledig gewantrouwd, dat reeds
steeniging is voorgekomen van een
dokter, die zonder assistentie der
politie op straat liep.
Ook voor de buurlanden is bet
gevaar niet geting. De Roemenen
hebben langs de Proeth, de grens
rivier, een cordon van bijna drie
duizend soldaten, en daar het in
Bessarabië hevig spookt, zullen de
legeroefeningen dit jaar niet aan de
benederi-Donau worden gehouden.
De Spaansche tnini-ster-president
Canalejas, die gemakkelijk aan het
spreken te krijgen is, geeft sieeds
aan de vertegenwoordigers der groote
buitenlandsche bladen den vrijen toe
beetje lief aankleeden. Hij wilde
Goldamnter dadelijk nog gaan zeg
gen, dat zij zijn aanzoek dankbaar
aannam.
Dat kon Marie niet aanhooren. Zij
liep weg en zonk bij de tafel op
een stoel, legde de armen op de
tafel, en liei het vermoeide hoofd
daarop rusten. Alles om haar heen
scheen verzonken, alles veranderd,
en het leven een walgingwekkende
chaos.
Zij kon het zich nog niet voor
stellen, dat zij voortaan altijd aan
de zijde van den man moest blijven,
die voor haar in haar kinderjaren
de gevreesde huisheer, later een
goede oom geworden was, die haar
nu langzamerhand als een verliefde
oude man bovenmate onaangenaam
was geworden.
Liebreich echter haastte zich na
een kort gesprek met neef Hans
naar Goldammer. Hij was bang, dat
zij nog eens tot andere gedachten
kon komen. Het reddingsanker moest
zoo stevig mogelijk vastzitten. Hij
zou echter ook Goldammer aange
naam stemmen, als hij zoo gauw het
blijde „J?" bracht.
gang. Aan eer. correspondent van de
„Temps" zeide hij nu weer, dat hij
met kracht en beleid het overwicht
van het wereldlijk gezag in Spanje
zou vestigen. Met het Vaticaan
wenschte hij tot eene verzoening te
geraken, maar met handhaving van
de wet op de geestelijke orden en
van de vrijheid van eeredienst voor
de niet-katholieke gezindten. Dat de
keizer van Oostenrijk in het geschil
bemiddelend zou zijn opgetreden,
schijnt een geheel onjuist üericht te
zijn en in Spanje wenscht men trou
wens geen inmenging.
Even onjuist is waarschijnlijk het
gerucht, dat de Fransche minister
president Briand Koning Alfonso zou
geraden hebben om met het Valicaan
niet te breken maar de Spaansche
clericale bladen werpen zich gre
tig op de voor hun doel zoo ge
schikte woorden, die de heer Briand
zou gesproken hebbenwel een
bewijs, dat zij zich niet al te sterk
gevoelen.
Het nieuwe Perzische kabinet heeft
gezegevierd. Het heeft den overmoed
der nationalistische vrijscharen, en
der stambenden, die in Teheran een
tweede regeering vormden, gebreideld.
Het ondervond kraehtigen steun bij
het parlement en men heeft getoond,
zoowel de reactie in toom te kunnen
houden als de revolutie te kunnen
bedwingen. Zeker is het jammer dat
men de wapens heeft moeten voeren
tegen mannen, die zoo flink voor de
constitutie hebben gestreden, en de
stad Tabriz in der tijd zoo held
haftig verdedigden. Maar uitzonde
ringen op het oniwapeningsbesiuit
konden niet wotden toegelaten, veel
minder verzet.
Wanneer het Perzische kabinet nu
maar de noodige gematigdheid weet
te betrachten, zal de zaak wel
terecht komen. Perzië heeft krachtige
mannen noodig. De vijanden der
constitutie toch en de Russische in
dringers slapen nooit. Wanneer de
regeering met al te groote gestreng
heid mocht optreden, zou zij daardoor
zeker een gevaarlijk spei spelen.
Toen het Russisch-japansche ver
drag aangaande Mantsjoeriie bekend
werd, is men in China terstond on
gerust geworden over de bedoelingen
van Rusland en |apan en is de bezorgd
heid, vooral gaande gemaakt door
aan Rusland toegeschreven plannen
op Mongolië. De groote raad te
Peking heeft thans besloten, de noo
dige maatregelen te nemen tot be
veiliging der onschendbaarheid van
genoemd gewest en twee divisies
moderne troepen zijn derwaarts ge
zonden, terwijl een spoorweg, ter
Hij was nu de gever en trad dus
met een geheel andere houding het
kantoortje binnen.
Op bet oogenblik, dat Liebreich
zijn blik op den nog aan den lesse
naar zittenden zakenman gevestigd
had, kwam juffrouw Duvernier uit
de naar den winkel leidende deur,
om iets aan haar patroon te vragen.
Zij deed de deur tot op een kier
dicht, toen zij de stem van den fo
tograaf hoorde, en, bleei staan luis
teren, alles hoorend en ziende, wat
er gebeurde.
„Uw aanzoek om de hand van
mijn dochter", begon Liebreich,
„stemt het hart van Marie tot vreug
de. Het aanzoek van zulk een ach
tenswaardig man, als gij zijt, edele
vriend, moet een jong onbeduidend
meisje wel vereeren
De dweeper en droomer geloofde
zelf, wat hij gaarne wilde gelooven
en wat hij zich al meer en meer in
beeldde.
„Nu ja," antwoordde Goldammer,
die was opgestaan, „ik was er ook
werkelijk niet bang voor. Al zijn de
meisjes nog zoo preutsch, zij happen
toe als men haar den trouwring
verbinding met Peking, zal worden
aangelegd.
Men wil dat lord Kitchener een en
andermaal heeft aangeboden, zich met
de hervorming van het Chineesche
leger te belasten. Van Chineesche
zijde moet men den Britschen veld
maarschalk daartoe schitterende aan
biedingen hebben gedaan. Hij zou
geheel vrij wezen en van het leger
kunnen maken wat hij zelf verkoos.
Da' hij het goed zou doen lijdt geen
twijfel maar dan zou China ook
een macht worden, waarmee voortaan
wel rekening zou moeten worden
gehouden.
Tusschen de Porte en haren voor-
maligen vazal, Bulgarije, wil het nog
maar niet lukken. Na het bezoek
van koning Ferdinand aan Consian-
tinopel scheen men elkander wat
beter dan voorheen te kunnen ver
staan, maar het houdt niet op met de
haken en oogen. Te Sofia is men
weer achterdochtig geworden, nu
de Turksche regeering de ontwape
ning der Buigaarsche Macedoniërs
zoo weinig zachtzinnig voortzet. In
vrij aanzienlijken getate nemen de
Bulgaren uit Macedonië de wijk over
de grenzen en klagen er luide over
de willekeur der Turken, voor welke
klachten ook de regeering niet doof
is. Eerst zijn te Constantinopel ver-
toogen ingediend, ook met het oog
op de bestaande onrust aan de
grenzenmaar de Porte schijnt daar
eenvoudig niet op te letten en nu
heeft de regeering te Sofia, ter ge
legenheid van de manoeuvres, die
daar weken zullen duren, drie bans
van de reserve opgeroepeneen
soort van legermobilisatie. Waar
schijnlijk is voor een oorlog niet te
vreezen. Gedurende de laatste twee
jaren is daar telkens sprake van ge
weest en nooit is het zoover ge
komen. 't Is ook maar te hopen dat
het zoover niet komen zal, want die
twee zijn tegen elkaar opgewassen.
De Hongaarsche minister-president,
graaf Khuen Hedevary, moet zich ook
gunstig over de zaak hebben uitge
laten. Hij zeide te gelooven dat de
Turksche regeering zal toegeven en
de Buigaarsche Macedoniërs met
meer zachtheid behandelen. Maar dit
schijnt dan toch wel wenschelijk en
indien de Turksche regeering daar
over andets mocht denken, dan be
twijfelen wij of deze wolk zoo maar
zal overdrijven. De Bulgaren zijn
sterk en hun zaak wordt gesteund
zoodat het voor Turkije niet ge-
wenscht zou wezen om in deze te
ver te gaan.
voorhoudt
„Wilt ge zoo vriendelijk zijn met
me naar boven te gaan? Dan kan
de verloving meteen beklonken
worden."
Goldammer keek op zijn horloge:
„Daar is geen haast bij. Nu ik zeker
ben, dat die lieveling de mijne wordt,
kan ik óok wel op gewonen tijd
eten. Maar na het slaapje, vriend,
zoo ongeveer om vier uur zal ik bij
u komen, dan kunnen we alles in
orde brengen. Dan kom ik mijn ge
liefde omhelzen."
Liebreich was er verwonderd
over, dat de kapper volstrekt geen
haast maakte om bij zijn geliefde te
komen en ging langzaam de trap op
naar zijn woning om Hans Assel
alles te vertellen, wat er besloten
was.
Goldammer was zeer tevreden.
Hij meende, dat hij het zichzelf ver
plicht was, een zekere waardige
terughouding in acht te nemen. Hij
wilde reeds dadelijk zijn standpunt
goed laten uitkomenhij was de
rijke man, die aanzoek deed om een
arm meisje. Ook nog e,en andere
reden hield hem terug.
Prins en prinses Von Wied.
Vorst Wilhelm von Wied met zijne
gemalin, vorstin Sophie, en zijne
zuster, vorstin Louise von Wied, zijn
gisteren, na een bezoek te hebben
gebracht aan de Koninklijke familie
te Soestdijk, te 5 uur in de residentie
aangekomen, begeleid door baron
Bentinck, opperstalmeester, en graaf
Van Bijlandt, oppermaarschalk van H.
M. de Koningin.
Aan het Staatsspoorstation bevond
zich ter ontvangst der familieleden
Von Wied de heer Dietz, waarnemend
administrateur der bezittingen in
Nederland van wijlen de vorstin Von
Wied, geboren prinses Marie der
Nederlanden.
De vorstelijke personen, die in de
Koninklijke wachtkamer afstapten,
vonden aan het station een hofrijtuig,
waarmede zij zich naar het Grand
Hotel te Scheveningen begaven. De
prins en de prinsessen zullen aldaar
eenige dagen vertoeven en zijn
hoofdzakelijk daarheen gekomen tot
bezichtiging van de eigendommen
onder Wassenaar van wijlen hnn
ouders zijnde het Huis „De Pauw"
en „Backershagen". Heden zullen zij
aan deze goederen een bezoekbrengen.
Alvorens gisteren het station te
verlaten hadden de aangekomen
vorstelijke personen nog een langdurig
onderhoud met den heer Dietz.
Ned. Vereeniging voor Ge
meente-belangen.
Te Steenwijk zal 27 Augustus a. s.
de algemeene vergadering worden
gehouden van de Nederlandsche
vereeniging voor gemeente-belangen.
De vergadering zal gehouden worden
ten stadhuize, daartoe welwillend
door het gemeentebestuur afgestaan.
Aan de vergadering gaat vooraf de
ontvangst der deelnemers door het
gemeentebestuur, waarna zal worden
aangezeten aan een lunch, aangebo
den door het comité van ontvangst,
voorzitter mr. M. Wijt. Na afloop der
vergadering zai eene wandeling wor
den gemaakt en o. a. bezichtigd
worden het park van mevrouw de
weduwe J. H. Tromp Meesters. De
eerste dag wordt gesloten met een
gemeenschappelijk diner.
Den tweeden dag, Zondag 28
Augustus, zal een tocht worden ge
maakt door de bezittingen van de
Maatschappij van Weldadigheid en
een bezoek worden gebracht aan de
tuinbouwschool c. a. te Freöriksoord,
aangeboden door den directeur, den
heer G. van Leusen, waarvoor rij
tuigen in voldoend aantal ter be
schikking der gasten zullen worden
gesteld.
Met een bijzonder gevormden sleu
tel opende hij het achterste vakje van
het schrijfbureau, waar hij de siera
den van zijn overleden vrouw be
waarde. Het was volstrekt nutteloos
mooie dingen voor veel geld te koo-
pen, terwijl hij deze dingen hier toch
had liggenals ze weer gepoetst
waren, konden zij best nog eens
dienst doen.
Na lang zoeken koos hij een ring,
waarin drie gekleurde steenen zaten,
een zwarte, een roode en een groene,
die de zinnebeelden van geloof,
hoop en liefde voorstelden, en een
camée-broche ter grootte van een
appeldeze prachtige gesneden steen
stelde het hoofd van een godin voor,
omkransd door bladeren van den
wijnstok.
Dit sieraad wilde hij zijn „nieuwe"
hartedief dezen namiddag ten ge
schenke geven.
Zoodra juffrouw Duvernier begre
pen had, wat de twee mannen met
elkaar bespraken, besloot zij nog te
elfder ure een poging te wagen, om
dit dreigende gevaar af te wenden.
(Wordt vervolgd.)
