Vrijdag 22 Juli. 1910. Feuilleton No. 110 48e Jaargang. BINNENLAND. VAN DEN HAK OP DEN TAK. COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. Ziekteverzekering. Het wetsontwerp betreffende de ziekteverzekering is bij de Tweede Kamer ingekomen. Tweede Kamer. Op vragen van den heer Duymaer van Twist omtrent Zondagsrust op de spoorwegen (ingezonden 18 Juni 1910) luidende Heeft de laatstelijk, door de regee ring goedgekeurde dienstregeling voor de spoorwegen er toe geleid, dat naar meerdere beperking van den dienst op Zondag is gestreefd geworden en heeft het aantal rustdagen op Zon dag voor de beambten en bedienden dit jaar, vergeleken bij het aantal vrije Zondagen, dat het personeel in vorige jaren werd verleend, uitbreiding ont vangen Moeten beide vragen in ontkennen- den zin beantwoord worden, is den minister dan bereid, voortaan bij goed keuring der dienstregeling er toe mede te werken dat in de richting van meerdere Zondagsrust op de spoor wegen gestuurd worde heeft de heer Regout, minister van waterstaat, geantwoord (ingezonden 19 Juli 1910) Door de regeering wordt er naar gestreefd om uitbreiding te bevorde ren van het aantal op Zondag vallende rustdagen ten bate van de beambten en bedienden der spoorwegdiensten, voor zooverre dit zonder overwegend bezwaar kan geschieden. In hoeverre het aantal rustdagen op Zondag dit jaar, vergeleken bij het aantal vrije Zondagen, dat aan het personeel in vorige jaren werd verleend, uitbreiding heeft ontvangen, zou zonder vooraf gaand omvangrijk onderzoek bezwaar lijk uitgemaakt kunnen worden, In verband met de Zondagsrust is sedert eenigen tijd een onderzoek aanhangig naar de bezetting van de treinen des Zondags, ten einde gegevens te er langen om op grond daarvan tot op heffing van meerdere treinen op Zon dagen te kunnen overgaan, voor zoo verre dit met de belangen van het publiek vereenigbaar is. Middenstandscongres. Het zevende middenstandscongres werd gisteren te Arnhem geopend door mr. dr. De Visscher, voorzitter van de Arnhemsche vereeniging voor handel en nijverheid. Daarna hield de heer J. S. Meuwsen, voorzitter van den Middenstandsbond, de openingsrede, waarin hij de be- teekenis van de middenstandsbewe ging uiteenzette. Vervolgens werd een telegram van hulde aan H. M. de Koningin gezon den. 30.) Zelfs wanneer andere gedachten mij bezighouden, als ik aan de vreugde denk, die mijn overige kinderen mij veroorzaken, aan den troost, die hun aanblik mij schenkt, kan ik de her innering aan mijn dood engeltje niet van mij weren, en dit kan ik nog minder doen, wanneer zij door op rechte deelneming is opgewekt. Ge- 'oof mij, er ligt een, zij het ook weemoedig, genot in, mij de verlo rene met al haar voortreffelijkheden, mij mijn Lotje met de donkere oogen en het zwart haar voor den geest te roepen. Iedereen bewonderde mijn schoon kind. Ik beminde het te veeimijn liefde ontaardde in hoog moed. Ik geloofde dat er geen liever, bevalliger wezen op den aardbol Was; en daarom werd zij mij op zulk een noodlottige wijze ontrukt. De verschillende verslagen werden goedgekeurd. Uit het jaarverslag bleek, dat twee vereenigingen hadden opgehouden te bestaan, terwijl 32 nieuwe vereenigingen zich hadden aangesloten, zoodat de bond in het geheel 123 vereenigingen telt. Het congres behandelde heden een belangrijk onderwerp„Wettelijke bestrijding van oneerlijke praktijken in handel en bedrijf", waarover o. a. de heeren prof. Josephus jitta, Tu- tein Nolthenius en Alberse preadvie zen hadden uitgebracht. Allen kwa men daarna tot de conclusie, dat voorziening dringend noodig is, maar dat men voorzichtig moet zijn met te bepalen wat onder „oneerlijke praktijken" moet worden betrokken. De Arnhemsche Vereeniging die eveneens een onderzoek heeft inge steld, komt tot de conclusie dat een wettelijke bepaling van den volgen den inhoud gewenscht is „Het is verboden, verpakte goede ren te leveren, in een winkel of op eenige andere voor het publiek toe gankelijke verkoopplaats voorhanden te hebben, uit te stallen in het open baar, rond te brengen, rond te ven ten, te vervoeren of te doen ver voeren, in of uit te voeren of ten vervoer of uitvoer in opslag te heb ben, indien niet op alle verpakkingen voorkomt in duidelijke letters en cijfers de hoeveelheid in maat, ge wicht of aantal der verpakte artike len. Die aanduiding moet, indien de goederen in een winkel of op eenige andere voor het publiek toegankelijke- plaats voorhanden zijn, of in het openbaar worden uitgestald, voor de Bezoekers of voor het publiek duide lijk zichtbaar zijn. Bij het rondbrengen, rondventen of uitstallen in het openbaar van ver pakte goederen worden ai de ge dragen, vervoerde of bij die uitstal ling aanwezige goederen geacht te worden rondgebracht, rondgevent of uitgestald. Muntverslag. Aan het verslag van 's Rijks munt over 1909 ontleent het „Hbl." o. m. het volgende 's Rijks Munt werkt grootendeels ten dienste van het rijk (daaronder mede verstaan koloniën en bezittin gen), maar niet uitsluitend. Behalve dat voor particulieren in de muntfa- briek gewerkt wordt (gouden specie), geschiedt dit ook in andere afdeelin- gen van het bedrijf. Gerustelijk kan worden aangenomen, dat, op het ge bied van stempels, medailles en gra veerwerk, de behoeften van hei rijk en zijn organen hier zonder bezwaar geleidelijk geheel zullen worden be vredigd, hetgeen nu reeds voor ver reweg het grootste deel het geval is. Levering van zoodanig werk voor Maar vergeef mij, dat ik u zoo lang ophoud. En een der voor haar liggende tooneelkijkers van de toon bank nemende rijkte zij hem aan Percy toe. Deze nam hem werktuige lijk aanhij dacht aan iets anders dan om de deugdzaamheid er van te onderzoeken. Allerlei tooneelen kwa men hem voor den geest, tooneelen van wederzien en geluk, tooneelen van scheiding en smart. Hij zuchtte zwaar. Ik zal dezen kijker kiezen, sprak hij eindelijk in gedachten mocht hij me-niet bevallen, dan zult ge mij wel toestaan hem te verruilen. Gaarne, mijnheer, ten allen tijde, al kwaamt ge na weken, ant woordde de juffrouw bereidwillig. Percy betaalde, en met een even eerbiedigen als belangstellenden groet verwijderde hij zich. In de ernstigste gedachten verdiept, wandelde hij weder langzaam door de straten. Hij overwoog rijpelijk alle mogelijkhedende uitwerking van een plotselinge onverwachte vreugd; den invloed op het trouwe moederhart, dat het geluk harer •kinderen zo0 gaarne voor haar eigen ftbonnements-ftduertentiën op zeer uoordeelige uooruiaarden andere lichamen, bijzondere instellin gen of particulieren, geschiedt reeds sedert onheugelijke tijden. Het is goed dat dit zoo blijft, en hierin is geen onnoodige concurrentie met de particuliere nijverheid te zien, wan neer daartoe slechts wordt overge gaan in die gevallen, waarin om zakelijke redenen (afgezien van de prijsquaestie) aan levering door 's Rijks munt de voorkeur wordt ge geven, of indien zoodoende hier te lande de vervaardiging geïntrodu ceerd kan worden, van wat te voren slechts van buitenaf was te betrek ken. Het eerste gevai doet zich o. a. veelvuldig voor ten aanzien van het slaan van medailles naar stempels, die het eigendom van anderen zijn, en die men ten allen tijde op vol komen vertrouwbare wijze wenscht bewaard te zien. De omvang van de eigenlijke munt- werkzaamheden in het afgeloopen jaar was, betrekkelijkerwijze gespro ken, weder zeer aanzienlijk. Van ter beoordeeling toegezonden verdachte munten bleken 534 stuk ken valsch te zijn. Een deel der in Indië aangehouden valsche munt wordt naar hier ge zonden. In 1909 werden ontvangen 288 rijksdaalders, 322 guldens, 344 !/s-guldens, 928 '/i-guldens N.-I. en 143 1/10-guldens N.-I. Hierbij kwa men, als steeds, eenige echte doch ongangbare stukken voor. De geregelde zuivering der Neder- landsche metaalcirculatie is weder, als in voorafgaande jaren, door te rughouden of uitzoeken 'der meest gesleten of beschadigde stukken, èn door de Neder'andsche Bank èn door de betaalmeesters voortgezetbijna uitsluitend is zij op 25- en 1 O-cent stukken toegepast. Overbrenging der verzamelde bedragen had, afgezien van kleine tusschentijdsche partijtjes, weder in het begin van het jaar plaats. Daarnaast zijn opnieuw rijks daalders aan den omloop onttrokken, om te dienen voor vervaardiging van nieuwe zilveren specie, zoowel voor het moederland als voor Indië. Totaal is ingetrokken in 1909 een bedrag van f 5,034,154,82, alsmede f 101,35 aan door brand beschadigde specie. De vermindering van den voorraad rijksdaalders, nu reeds ruim 51 millioen gulden, afgezien van onbe kende bedragen, die vóór 1874 door de industrie zijn versmolten, blijft voortgaan. Wij hebben onlangs kunnen lezen van den reclame-strijd tusschen de geheelonthouders in Friesland en Lu cas Bols' genever, een strijd, die voor het publiek vrij vermakelijk was. Een leven koopt. Ten lnatsie scheen een vast be sluit bij hem tot rijpheid gekomen te zijn. Met haastige schreden begaf hij zich naar het hotel, waar Lucile gelogeerd was. Spoedig daarna was hij in een afzonderlijke kamer in levendig gesprek met Fo Chung, die hij had doen roepen. De oude Chi naman scheen zijn oogen niet te kunnen gelooven, toen hij Percy voor zich zag. Op zijn lippen zweefden zelfs woorden van berisping die slechts weerhouden werden door Percy's dringend verzoek om, zoo hem, Fo Chung, het welzijn zijner beschermelinge ter harte ging, hem bedaard aan te hooren. Langer dan een half uur zaten beide mannen met fluisterende stem te raadplegen. En hoe langer het onderhoud aanhield, des te helder der fonkelden de kleine oogen van den Chinees, des te levendiger werden de bewegingen van het ronde gestaarte hoofd, terwijl een goed keurend lachje bewees dat hij de voorstellen van zijn vriend goed keurde. Kort nadat Percy het logement goeie reclame is toch maar de ziel van de zaak en van den omzet, maar 't is niet gemakkelijk steeds zulk een reclame te vinden. Te Parijs wordt van een handigen winkelier het volgende verhaald. Iemand zette voor zijn raam „Goed koopste bazar van Parijs", waarop een concurrent een reclamebord aan bracht met het opschrift: „Goedkoop ste bazar van Frankrijk". „Dat kan sterker", dacht no. 3 en hij tooverde voor zijn winkelruit„Goedkoopste bazar van Europa", 't Was kras, maar 't eind was er nog niet, want ook no. 3 werd overtroefd door een, die aan kondigde, dat hij „de goedkoopste bazar van de wereld" had. Doch ook no. 4's glorie duurde kort, want zie, te onzaliger ure werd in dezelfde straat als waar de andere winkels zich bevinden, een vijfde winkel geopend, waar men op het winkelglas de een voudige, maar verbluffende mededee- ling las„Goedkoopste bazar van deze straat". Weg waren Parijs, Frank rijk, Europa en de wereld 1 Een winkelier te Deventer heeft ook een aardige reclame bedacht. Hij ad verteerde „HendrikKeer tot Uw diepbedroefde ouders wederWat mij betreft, is U alles vergeven, en 'kweet zeker, wanneer ge voor uw vader een kistje van die 2'/a cent Ires sigaren meebrengt, uitsigarenmagazijn (die hij zoo gaarne rookt) dat hij U met open armen zal ontvangen. Uwe U liefhebbende Moeder. Niet alle'reclame, hoe goed overi gens ook, treft doel. Dames en heeren van de vredesbeweging deelden onder schoolkinderen dubbele briefkaarten uitop de eene helft een kiekje van een scheidsgerecht, waar alles kalm en waardig toeging, op de andere een tooneel van woest over 't slagveld rennende paarden. Op deze wijze dacht men de harten van 't opkomend geslacht te winnen voor de vreedzame oplossing van geschillen, maar wat deden de schooljongens Ze vonden den veldslag zóó mooi afgebeeld, dat ze deze helft van de kaart afscheurden en bewaarden, en de andere helft wegwierpen. Die propagandahaast werkte dus averechts. En even averechts werkte „Pietje", een te Helmond bekende straatfiguur, die op den verkiezingsdag moest rond- loopen met het reclamebord „Kiest Swane" en strooibiljetten ten voor- deele der candidatuur Swane moest verspreiden. Maar „Pietje" lustte graag snaps, wat bekend was. En zoo kwam het, dat hij in een kroeg werd binnengelokt en daar royaal getrak teerd werd, zoodat Pietje, toen hij een heele poos later er uit kwam, nog wel een bord over den schouder had en ook wel hetzelfde bord, maar met een ander opschrift, dat luidde: „Kiest Fleskens". Doch Pietje merkte dit niet, verlaten had, ging Fo Chung de straat op. Hij had een brief voor de vrouw van den werktuigkundige in de hand. Zooveel in mijn vermogen is luidde de brief, voldoe ik aan mijn belofte. De persoon over wien ik gesproken heb, weet inderdaad veel, wat misschien op uw verloren doch ter betrekking heeft. Doch vreezende misverstand te veroorzaken, en ver onderstellende dat gij gaarne in de gelegenheid gesteld zult zijn zélve den persoon vragen te doen, neem ik de vrijheid u en uw echtgenoot een samenkomst met hem voor te stellen, en verzoek u, u precies te twaalf uren, naar het achtergebouw van den schouwburg te begeven. Wandel daar zoolang heen en weer totdat de repetitie van het hedenavond te geven ballet is afgeloopen en de tooneelspelers den schouwburg ver laten. Het overige is mijn zaak. Wees nauwkeurig op den bepaalden tijd, ook ik zal het geschikte oogenblik niet verzuimen. Met den oprechten wensch dat mijn geringe bemoeiingen een goed resultaat mogen hebben en evenmin had hij er eenig besef van, dat de biljetten, die hij uitreikte, andere waren dan de eerste, en dat daarin niet de heer Swane, maar diens tegenstander werd aanbevolen. Pietje kon 's avonds maar niet begrijpen, dat hij niet naar den zin zijner last gevers was werkzaam geweest. Beter effect heeft het optreden van den man met de roode pet in het dorp Eist bij Nijmegen. Die roode- pet-drager is aangesteld, om wanbe talers aan het voldoen hunner reke ningen te herinneren. Naar men meldt, heeft zijn komst overal het gewenschte_ succes. Een groot succes heeft ook de wedstrijd van dikke heeren, uit geschreven door een Londensch weekblad, gehad meer dan 100 ko lossen kwamen bij wijze van spreken toegesneld. De eerste prijs werd behaald door Lovatt uit Brierley-Hill, die maar eventjes 214 kilo en 200 gram woog. Daarna kwamen „Jolly Jumbo", anders gezegd „de lollige olifant" met 209,7 K.G., en M. J. Walker uit Leeds met 208,8 K.G. „De lollige olifant" verklaarde aan een krantenman „Het is maar een geluk, dat alle vette mannen de vroo- lijkste lui ter wereld zijn, anders konden we ons wel ophangen". En toen vertelde hij van zijn verdrietelijkheden, hoe hij b.v. onmogelijk in een om nibus kan reizennooit gebruik kan maken van een rijtuig, omdat hij bang is door den vloer te zakken; in den schouwburg voor twee plaatsen moet betalen, omdat hij twee stoelen noo dig heeft, waarop een kussen wordt gelegd de schrik is van de vrouw des huizes, waar hij als gast binnen treedt, omdat zij zenuwachtig wordt, als zij hem ziet zoeken naar iets, waarop hij zonder gevaar kan gaan zitten bij iedere familie door heel de kinderschaar wordt omringd, welke kleinen hem dan honderd uit vragen: hoe hij toch zoo dik is geworden, 'tls te begrijpen, dat zelfs „de lollige olifant" onder zulke omstandigheden weieens minder lollig wordt. Hieruit blijkt alweer, dat aan den grootsten roem een bitteren bijsmaak is. Ik geloof niet, dat een dier dik kerds, zoo'n lollige olifant b.v., hoe lollig ook, zal beantwoorden aan het ideaal, dat een meisje zich van haar toekomsiigen echtgenoot stelt. De directrice van een middelbare meis jesschool jte New-York vroeg laatst bij gebrek aan onderwerpen wel licht aan haar leerlingen een op stel te maken over de vraag aan welke eischen een man moest voldoen om haar te behagen, 't Ma ken van het voorstel ging vlotter dan ooit. De meeste jonge dames steid-n als eisch bruin haar cn bruine oogen, zes voel lang, van athletiscben bouw en lenig. Bruin van kleur moesten ook zijn pakken in hoofdzaak zijn. De eigenaar van den in uw magazijn gekochten tooneelkijker. John Chinaman bracht den brief behoorlijk over. Hij draaide een poosje om de juffrouw en haar man, dien zij ge roepen had, opmerkzaam en met belangstelling te beschouwen en zich heimelijk in de opgewondenheid van beiden te verlustigen. Vervolgens trippelde hij de deur uit, om blij moedig te lachen en naar zijn lie veling terug te snellen. Maar hoe opgewonden de gestaarte oude heer ook was, zelfs Lucile, die hem kende, bespeurde niets bijzonders aan hem, zoo ernstig en deftig waren zijn bewegingen, zoo afgemeten luidden zijn antwoorden op de hem schrifte lijke gedane vragen. HOOFDSTUK VII. 't Was nog eenige minuten vóór het middaguur toen Waldbeck en zijn vrouw voor de deur van het achter gebouw van den schouwburg stonden en op en neer begonnen te wandelen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1