Donderdag 21 Juli. —v BLOOKER'S DAALDERS CACAO No. 169. 48e Jaargang. 1910. Bij deze taan! behoort een Bijvoegsel "(jemeeiitebestimr, Van Week tof Week. Feuilleioth BINNENLAND. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÈNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. fibonnements-flduertentiën op zeer ooórdeelige uooriuaarden BEKENDMAKING. Aangifte van nieuwe leerlingen voor de openbare lagere scholen. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen brengen ter kennis van belangheb- t bende ouders of voogden, die hunne kinderen of pupillen met den nieuwen cursus (aanvangende 15 Aug. e.k.) wenschen toegelaten te zien tot eene der openbare lagere scholen in deze ïPcmGcntCj dat van af Maandag 18 Juli tot en met Maandag 1 Augustus e.k., uitslui tend ter gemeente-secretarie (griffie) iederen werkdag van des voormiddags 9 tot 12 uren, gelegenheid tot aangifte van nieuwe leerlingen voor die scho len gegeven wordt en dat ingeschreven kunnen worden alle kinderen, die op het tijdstip der „toelating den zesjarigen leeftijd zullen hebben bereikt en bovendien voor de scholen C (Groenewoud), D (Groote Markt) en E (Wagenaarstraat), zij die vóór 15 Februari 1911 zes jaar worden. Hun, die in het bezit van een trouw- boekje zijn, wordt verzocht dit bij de aangifte mede te brengen. Vlissingen, den 15 Juli 1910. Burg. en Weth, voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De secretaris, W1TTEVEEN. Men kan zoo letterlijk aan alles bespeuren dat wij in den komkom mertijd geraken. De politiek wil ook wel eens vacantie nemen en men kan zich nu wel eens een aardigheid veroorloven, om .de ledigheid, door gebrek aan nieuws veroorzaakt, een weinig aan te vullen. Waarschijnlijk denkt vorst Nico- laas van Montenegro er ook zoo over. De man der zwarte bergen, indertijd de eenige vriend van den Russischen tsaar, hoopt ir. Augustus zijn veertigjarig regeeringsjubilé te vieren en dan zal er een merkwaar dig ei worden uitgebroed. De hen zit al lang te broeden, om Europa met een nieuw koninkrijkje te verblijden. Men zou anders zeggen de tijd om nieuwe koninkrijken op te richten is voorbij; maar zoo'n onschuldig ding als het hier geldt, kan er nog wel bij. We hopen van harte dat de schoonvader van den Italiaanschen koning niet aangetast moge wezen door grootheidswaanzinniaar een beetje lijkt het er toch wel op. Met algemeens instemming zal het vor- 29.) Iets zoo treurigs dat hoe lang net ook reeds geleden is, de herin nering er aan noch door onze gunstige uiterlijke omstandigheden, noch door den bloeienden toestand onzer over gebleven kinderen kan uitgewischt worden. Als vreesde zij door haar aandoe ning overweldigd te zullen worden, gmg zij zich weder met de instru menten bezighouden, toen Percy's gevoelvolle stem het treurend moe derhart tot nieuwe uitstorting harer smart aandreef. r ~Z 5*e hebt dus een geliefcl kind in hartverscheurende omstandigheden verloren? vroeg hij deelnemend. ik verloor het inden volsten zin van 't woord, antwoordde de juf rouw, als onwillekeurig gedrongen 2esprek te vervolgen. Ik heb mijn MEN MOGE U NAMAAK OPDRINGEN, HOUDT VAST AAN GE WEET DAT DIE UITSTEKEND IS. Adv.) stendom Montenegro worden geme- tamorphoseerd in het koninkrijk Zeta, zooals dit kleine dee! der wereld voorheen heette, en dan zal de aan staande koning, die het er van ne men kan, een nieuwe orde stichten, wat een lintjesregen zal veroorzaken, die wei velen met den nieuwen staat van zaken verzoenen zal of vele an deren beloonen voor hetgeen ze ge daan hebben ter voorbereiding der geboorte van het nieuwe koninkrijk. Het hof te Cettinje zal tegelijkertijd worden georganiseerd in den geest van het hof te Weenen, dat er nog wel wezen mag. Aan liefhebbers van aardrijkskunde kunnen wij mededeeien dat dit kleinste koninkrijkje in zielental ongeveer gelijk zou staan met onze provincie Noord-Brabant. Als dat nu geen belangrijk nieuws is, dan weten we het niet meer. Maar er is nog meer goed nieuws. Immers, uit Constantinopel kwam het bericht, dat de Porte zich voorloopig van verdere stappen in de Kre'enzer quaestie zal onthouden, in afwachting eener definitieve regeling, is zij te vreden met de verzekering der be schermende mogendheden, dat hare souvereine rechten op het eiland zullen worden geëerbiedigd. Nu zullen de mogendheden tot de definitieve regeling dus eerlang die nen over te gaan. Niet alleen de leden van den raad van voogdij zul len aan dat werkje helpen. Duitsch- land en Oostenrijk, medeonderteeke- naars van het verdrag van Berlijn, zullen ook een steentje bijdragen. Het is op Kreta nu zoo rustig, dat Frankrijk alweer een van zijn oor logschepen heeft laten terugstoomen. De overeenkomst, tusschen Rusland en Japan gesloten inzake Mantschou- rije, is nu ook officieel ter kennis oudste dochtertje verloren, en niet op een wijze, die vefgund zou hebben haar gebroken oogen toe te drukken hoewel de dood niet lang gedraald zal hebben, zijn kille hand op het arme, kleine hart te leggen maar ik verloor haar van mijn zijde, in een verwijderd land, waar teedere, jeug dige wezens bij elke schrede met een noodlottig einde worden bedreigd. Doch ook in een minder gevaarlijke omgeving zou de schrik, aan de borst der ouders ontrukt te zijn, haar ge dood hebben. Waar gebeurde dat Bij onze afreis, nu veertien jaar geleden, van de landengte van Pa nama naar hier. Hebt ge nooit iets omtrent de betreurde vernomen Neen, nooit, zuchtte de juffrouw, met moeite haar tranen bedwingende. En zijn de noodige nasporingen gedaan We deden wat in ons vermogen was. Maar doordien het schip waarop we ons bevonden strandde, werden onze nasporingen vertraagd. De per sonen, op wier hulp en medewerking Wij daarbij meenden te mogen reke gebracht van de Duitsche en Oosten- rijksche regeeringen en men heeft daar geen bedenking, als werkelijk het beginsel van den vrijen hande! in het oosten eerlijk wordt toegepast. In China is men natuurlijk geweldig boos. Wij hadden dat zien komen. Hei is toch een feit dat Rusland en Japan onder elkander over een deel van het Chineesche rijk beschikt heb ben. Men ziet heel goed, dat het met Mantschourije ongeveer zal gaan als met Corea en het is hard, wanneer men op zijn eigen gebied de rol van lijdelijk toeschouwer moet vervullen. In de conventie wordt van Corea's inlijving niet gesproken. Integendeel hebben beide mogendheden zich ver bonden om den bestaanden toestand te handhaven maar Rusland en Japan staan nu met elkander op den besten voet, en beschouwen het waarschijn lijk zóó, dat de inlijving reeds heeft plaats gehad. Daar is ook veei voor te zeggen, daar Japan sedert de vorige maand zich ook het bestuur en de inrichting van de politie daar te lande heeft toegeëigend. De keizer van Co rea en zijn ministers bestaan nog wel, maar het zijn speelpoppen geworden en ze hebben in het verlangen van Japan grif toegestemd en zelfs het besluit geteekend, waarbij de regeling der politiemacht aan de Japansche regeering wordt overgedragen. Wat men ai niet doet om zijn fatsoen te bewaren. Over de bekende rede, door minis ter-president Botha te Johannesburg uitgesproken, is de Engelsche partij in Zuid-Afrika niet ai t.; best te spre ken, omdat de spreker gezegd heeft, dat de regeering geen druk wilde oefenen op den Vrijstaat (dit is de oude en thans weer nieuwe naam van de Oranjerivier-kolonie) tot wijziging van de schoolwet van Hertzog, daar te lande. Volgens de constitutie van het Vereenigd Zuid-Afrika blijft het lager en middelbaar onderwijs, ten minste gedurende de eerste vijf jaren, eene zaak van elke provincie afzon derlijk, en nu heeft minister Hertzog in den Vrijstaat voor een onderwijswet gezorgd, waarbij de rechten van het Hollandsch zoo krachtig gehandhaafd zijn, dat het Engelsch er zich feitelijk met een tweede plaats moet verge noegen. De Engelsche partij ergert zich daar zeer aan en had verwacht dat Botha die wet niet zóo zou hebben iaten voortbestaanmaar dat valt tegen. Men gaat nu geld bijeenbrengen voor Engelsche scholen in den Vrij staat en moet dan maar zien wie het wint. In Marokko spant het weer. Algerië is bezig zich uit te breiden en vas ten voet te krijgen in het noordoos nen, lieten niets van zich hooren.en toen de omstandigheden eindelijk toelieten dat mijn man zich naar Panama begaf, was een geheel jaar verstreken. Hij verkreeg slechts de bevestiging van 't geen mensch- lievende reizigers, die van Panama kwamen, ons verhaalden. Waar mijn man ook onderzoek deed, niemand herinnerde zich, daar ooit een ver loren kind gezien of er van gehoord te hebben. Zou mijn engeltje in den droom door den dood zijn verrast geworden Vruchteloos poogde ik mij te overreden dat de goddelijke barmhartigheid het lijden van mijn kind verzachtte. De vreeselijkste ge dachten folteren mij onverpoosd en vervolgen mij dag en nacht. Zij w'schte de tranen van haar ingevallen wangen en wilde weer een paar instrumenten bergen, toen Percy haar de hand reikte. Maar hij waagde het niet haar aan te zien, want hij, de ervaren arts, die zoo vaak geleerd had zijn aandoening te verbergen, vreesde door zijn blik de levendige hoop te verraden, die zijn hart zoo snel deed kloppen. Hoe wonderlijk handelt soms ten van het aangrenzende gebied der Marokkanen. De Franschen hebben daar veel last van de altijd roovende Marokkaansche stammen en de ge zeten bevolking niet minder want van eenige bescherming van over heidswege is natuurlijk geen sprake. De Franschen doen dus een goed werk, wanneer zij trachten daar wat orde te brengenmaar om die orde te handhaven moeten zij vaste punten voortdurend blijven bezetten. Het een is zonder het ander ondenkbaar. In zulk een toestand kan een tref fen nu en dan niet uitblijven. Van daar dat er nu pas weer eens flink gevochten is, waarbij de verliezen van weerskanten zelfs vrij beduidend moeten geweest zijn. Zoowel in Fransche als als in an dere bladen wordt dit voortdringen der Franschen in Marokko niet gun stig beoordeeld. De Fransche bladen zullen dat wel niet ernstig meenen. Trouwens, de minister van buiten- landsche zaken in Frankrijk houdt zich ook of hij het niet met de zaak eens ismaar er zal wel een beetje comedie achter zitten. Vroeg of laat krijgen de Franschen dat stuk van de wereld toch en de Spanjaarden, die er toch geen slag van hebben om met koloniën om te gaan, mogen blij wezen als zij een stuk van de koek overhouden. Het feminisme heeft in Engeland een klein voordeel behaald. Zooals wij weten had de afgevaardigde Shaekleton, het voorstel gedaan om stemrecht te verleenen aan vrouwen, die in belastingbetaling, woning en beroep, voldeden aan de voorwaarden, die ook den mannelijken kiezer ge steld worden. Daardoor sloot hij de groote meerderheid der gehuwde vrouwen en der moeders en ook in het algemeen de vrouwen uit den werkmansstand uit. Men heeft zich daarover vroolijk gemaakt, meenende dat op die manier het kiesrecht ge geven werd aan de oude vrijsters en blauwkousen. Toch was er wel een beginsel in het voorstel. Daarom heeft het Lagerhuis dan ook in het algemeen beslist dat aan vrouwen onder zekere voorwaarden stemrecht zal worden toegekend. Een aanzien lijke minderheid was zelfs voor onmiddellijke behandeling van het voorstel. Van de zijde der regeering kwam ook steun en dus kan men verwachten dat in een volgend zit tingsjaar de illusie werkelijkheid zal wordenwaarmede dan wel te ge lijkertijd aan de buitensporigheden der zoogenaamde suffragettes een eind zal komen. Dat zou misschien nog de beste uitkomst wezen van dit lastig geval, waar men anders toch niet afkomt. het toeval, sprak .hij nadenkend, 't Komt me voor als hoorde ik deze treurige familiegeschiedenis niet voor de eerste maal. Ja, ja, ik herinner me, een reiziger verhaalde ze mij eens, maar ik hield de ontzettende gebeurtenis, zooals ze me beschreven werd voor een dier verhalen, welke verzonnen worden om de dagbladen te vullen. Nu zal ik er evenwel na der onderzoek naar doen, en mocht ik het een of ander vernemen dat me toeschijnt eenigen troost te kun nen schenken aan een treurend moederhart, dan zal ik het u onver wijld doen weten. Houdt ge het voor mogelijk dat mijn kind nog leeft vroeg de juf frouw verbleekend, en 't viel haar moeilijk, die woorden te uiten, zoo geweldig beefde zij en zoo onstuimig scheen al haar bloed naar haar hart terug te vloeien. Dat is een netelige vraag, ant woordde Percy peinzend, een vraag, waarop het antwoord tegenover een treurend moederhart niet zorgvuldig genoeg kan overwogen worden, 't Zou vermetel zijn, van mogelijkheid, zelfs van waarschijnlijkheid te spreken, Hofbericht. Het vertrek van het Koninklijk ge zin van het Loo naar Soestdijk voor het tiendaagsch verblijf bij H. M. de Koningin-Moeder op het lustslot daar ter plaatse is vastgesteld op 30 Juli a.s. W. Hovy. „Een beminnelijke figuur uit onzen Christelijken kring bereikte gisteren de leeftijdsgrens der sterken de heer W. Hovy herdacht zijn 70sten ver jaardag. Wie den heer Hovy kent, of ook maar hem te eeniger tijd in een andere functie ontmoette, heeft van dezen grijsaard den indruk ontvangen van eenen zachtmoedigen geest, niet temin krachtig genoeg om aan allerlei Chrisieiijken arbeid steun te verlee nen, zonder zich daarbij te beperken tot het terrein dat het allernaast lag. Niet alleen in de politiek heeft hij zich bewogen thans nog is hij lid der Eerste Kamer maar allerlei Christelijk-philanthropische arbeid zoo in ais buiten de hoofdstad des land heeft zijn hart. En wie eenmaal de belangstelling van den heer Hovy voor zulk een arbeid weet te winnen, kan altijd op hem rekenen. Reeds zeer spoedig na het opkomen der Christelijke arbeidsbeweging was het de heer Hovy, die haar zijn steun bood, en de arbeid der Chr.JongeL- Vereeniging heeft in hem eveneens een trouwen vriend. Zijn ruimte van blik, zijn vriendelijk gemoed, de be scheidenheid van heel zijn optreden, hebben hem in zeer breeder» kring vrienden doen verwerven, die hem ook op zijn 70sten verjaardag niet hebben vergeten." „De Nederlander", waaraan wij deze woorden ontleenen, sluit zich gaarne aan bij de gelukwenschen den heer Hovy op dezen dag gebracht. 7e Congres Middenstandsbond. Aan den vooravond van het 7e Congres van den Middenstandsbond, dat Woensdag en Donderdag te Arn hem gehouden wordt, en gewijd zal zijn aan de wettelijke bestrijding van on eerlijke praktijken in handel en be drijf, werden de deelnemers van het congres ten stadhuize ontvangen door het gemeentebestuur van Gelre's hoofdstad. De burgemeester, baron Van Heemstra, wees er in zijn wel komstwoord tot de congressisten op, dat de Middenstandsbond reeds na betrekkelijk korten tijd een ontwik keling heeft bereikt, welke de alge- meene bewondering afdwingt. Twee gewichtige factoren hebben daartoe meegewerkt: lo. de uitstekende or ganisatie en 2o. de wijze van werken daar het vermoedelijk slechts betreft het gehoorde en misleiden wij ons daaromtrent niet door de overlevering van mond tot mond misvormde en veranderde als een herkenningsteeken, als een soort van relequie eener dierbare beweende te beschouwen. Al ware het slechts de stellige mededeeling waar ik het graf mijner lieveling kon vinden, ik zou ze met de innigste dankbaarheid betoonen, sprak de juffrouw met een diepen zucht. Nogmaals vatte Perc^ haar hand. Vertrouw op mijn goeden wil, zeide hij. En wat de uitkomst mijner navorschingen ook moge zijn, ge zult alles vernemen. Doch tracht nu uw droefheid te matigen, ik betreur het ernstig, die door een onover dachte vraag te hebben opgewekt. Mijn droefheid eindigt niet, viel de juffrouw hem met onbeschrijf lijk zwaarmoedigen glimlach in de rede, zij is altijd levendig in mij. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1