let Boek voor Is Huisvrouw.
No. 153.
1910.
Zaterdag
2 Juli.
premiewerk
"binnenlandT
Feuilleton,
48e Jaargang.
VLISSIINGSCHE
COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10. fibonnemenis-ftduertentien op zeer uoordeeligs uoonuaarden
De aboané's onzer Courant
die een Bon inleverden voor
bovengenoemd Boek, kun=
nen dit aan ons bureau af=
halen.
Volksweerbaarheid.
Ter gelegenheid van het tienjarig
bestaan van de Vereeniging op 1 Juli
wel vreemd dat die datum in het
geschrift nergens staat vermeid is
een feestnummer verschenen van het
weekblad „Allen Weerbaar". In een
gekleutden omslag, geïllustreerd met
plaatjes en versierd met oranjevanen
en spreuken, bevat dit gedenkschrift
in het formaat van „Eigen Haard",
een groot aantal uitspraken en bij
dragen van de bekende voormannen
en leiders als prof. dr. G. Kalff, te
Leiden, J. C. Fabius, A. E. Dudok
van Heel, luit.-gen. Verspijck, G.
Polviiet, jhr. E. von Bose, G. C. A.
Fabius, luit. Truyt van Hertog, T.
Oly, P. J. Geill, H. Putman Cramer
e. a. Daarbij ook „het lied van de
Volksweerbaarheid", muziek van Kor
Kuiler, op woorden van A. E. Dudok
van Heel. De redacteur van „Allen
Weerbaar", Gos. de Voogt, geeft een
uitvoerigen terugblik over het lOjarig
bestaan, W. R. Speerstra over de
jongenskampen, kapitein F. Cochius
over de vrijwilligerskorpsen. Deze en
andere bijdragen zijn geïllustreerd.
Protestvergadering tegen de
Borromeüs-encycliek.
In de Doelezaal te Rotterdam had
gisterenavond een talrijk bezochte
bijeenkomst van Protestanten plaats,
om te protesteeren tegen de Borro
meüs-encycliek. Hel fanfarekorps
„Obadja" opende de samenkomst
met volksliederen. Ds. C. H. Wage
naar, die de vergadering leidde, sprak
een openingswoord uit, waarin hij
zeide, dat men hier was samenge
komen om te protesteeren uit naam
van heel het Europeesch Protestan
tisme, dat zich door de uitlatingen
van den Paus diep gegriefd achtte.
Eerste spreker was ds. Bergman.
Hij schetste Luther ais man van ka
rakter, van weergaioozen moed en
ais held des geioofs. Hij was geen ver-
derver, wist niet alleen af te breken
wat slecht was, maar ook op te bou
wen, wat de geschiedenis voldoende
aantoont.
Ds. L. R. Oldeman verklaarde, dat
men hier protesteerde tegen het feit,
lil vnisie M
14.)
Ge vat de zaak te ernstig op,
schreef Lucile glimlachend en zicht
baar bewogen door de belangstelling,
die de arts haar betoonde. Zeker
gevoel ik het smartelijke van 't ge
mis der sinds mijne kindsheid ont
beerde kostbare gave, en dit te meer
daar het verlies van mijn dierbare
ouders, broertjes en zusjes er de
oorzaak van was, maar mij bleef
althans het gehoor, mij verrukt de
muziek, waarnaar ik mijn bewegin
gen regel, en die mij helpt om mij
verstaanbaar te maken.
Percy dacht weder na, terwijl hij
in de vertrouwelijk tot hem opge
heven doordringende oogen poogde
te lezen.
Evenwel zijn nog niet alle
middelen om het verkeer gemakke
lijker te maketj. onmogelijk, sprak
dat de Paus het karakter van die
mannen aantast, aan wie wij, Protes
tanten, zooveel verplichting hebben.
Ons protest is een conciëntie-kreet,
zeide hij. Waarom dan niet eerder
gesproken zoo vraagt men mis
schien. Dat kon echter niet, omdat
het protest dan een politieke betee-
ker.is had gekregen.
De groote beteekenis der hervor
ming is, dat zij verwijderd heeft de
tusschenpersonen tusschen mensch
en God en zich ook gekant heeft
tegen den vormendienst, waarvoor
zij de eenvoudige waarheid in de
plaats stelde. Het verschil is, dat
Rome slechts vervloekt en verdoemt,
waartegenover de Protestanten het
evangelie stellen, dat liefde predikt.
Spreker eindigde met een aansporing,
om in de toekomst meer het oog te
richten op wat samenbrengt dan op
wat verdeelt.
Ds. P. Dijkens meende dat men
het zich niet zoo moeilijk moest
maken over den Paus, die slechts
de spreekbuis is van het Jezuitisme,
doch juist in dat Jezuitisme is het
gevaar gelegen. Intusschen, ook hel
Jezuitisme vreesde hij niet, daar ten
slotte toch de waarheid zal zegevie
ren. Hing de overwinning van het
toeval af, het is mogelijk, oat Rome
overwon, maar waar de leiding is in
Gods hand, daar zal Rome nooit
overwinnen. Een kroon, die wij ons
nooit moeten laten ontnemen, is, dat
Nederland is en blijft een Protes-
tantsche natie. Hij eindigde met een
aansporing, om het Protestantisme
met alle kracht te steunen.
Laatste spreker was ds. J. P. van
Melie. Deze kon de deugden van een
Boromeus waardeeren, maar eischte
ook, dat van Katholieke zijde onze
groote mannen gewaardeerd worden.
Vandaar dat hij een krachtig protest
tegen de uitdrukkingen van den Paus
deed hooren én als Nederlander én
als Christen.
Alle sprekers weiden luide toege
juicht.
Ds. Wagenaar vond het niet noodig
het protest neer te leggen in een
motie. Het applaus van de sprekers
was, volgens hem, het beste protest.
Intusschen noodigde hij aan het slot
der vergadering de aanwezigen uit
aan te heffen Luther's lied „Een
vaste burcht is onze God."
Daarna ging de vergadering uiteen,
terwijl de muziek het Wilhelmus aan
hief.
Middenstandscongres.
Voor het middenstandscongres, dat
19, 20 en 21 Juli te Arnhem gehou
den wordt, is een eere-comité ge
vormd, waarin zitting zullen nemen
de minister van landbouw, handel
en nijverheid, de heer Talma; de
minister van waterstaat, de heer
hij eindelijk bemoedigend, 't Is waar
dat dit middel slechts in bepaalde
gevallen kan aangewend worden,
maar ge zoudt u daardoor met
kundige personen kunnen onderhou
den op een wijze, die weinig meer
tijd vordert dan wanneer ge de
woorden zoudt uitspreken.
Luciles gelaat vertoonde een
eigenaardige uitdrukking van ver
rassing en nieuwsgierigheid.
Ik spreek in ernst, hernam
Percy. Ik bedoel dat ge u kunt be
kwamen in de kunst om, in plaats
van het langzaam schrijven van
letters en woorden, uw gedachten
door teekens even snel als zij ont
staan op het papier te tooveren. Gij
hebt waarschijnlijk gehoord of gele
zen van de kunst, die men steno
grafie noemt.
Lucile knikte toestemmend, terwijl
uit haar oogen een helder begrip
straalde.
Welnu, vervolgde Percy, ge
hebt een arts willen raadplegen, en
het toeval heeft gewild dat ge u
juist tot mij zoudt wenden, die me
vroeger met ijveï op de studie der
stenografie heb toegelegd. Aanvan-
Regout; de Commissaris der Konin
gin in Gelderland, jhr. Van Citters;
de te Arnhem wonende leden der
Eerste Kamer voor Gelderland de
afgevaardigde ter Tweede Kamer
voor Arnhem, generaal Elandde
leden van Gedeputeerde Staten te
Arnhem wonende de leden der Prov.
Staten voor het district Arnhem de
burgemeester en de wethouders van
Arnhemde voorzitter der Kamer
van Koophandel te Arnhem en de
oud-voorzitters der Arnhemsche
Vereeniging voor handel en nijver-
heid.
Politiehonden.
Vanwege het departement van jus
titie is de aandacht van ambtenaren en
beambten van justitie .en politie ge
vestigd op het navolgende
De Maatschappij tot Exploitatie
van Staatsspoorwegen, de Hoiland-
sche ijzeren Spoorweg-Mij., de Ne-
derl. Centr.-Mij., deNoordbrabandsch-
Duitsche Spoorw-Mij. en de Spoorw-
Mij. MechelenTerneuzen, zijn bereid
politiehonden onder geleide van Rijks-
politiebeambten toe te laten in de
derde klasrijtuig-afdeeliiigen, terwijl
de eerstgenoemde maatschappijen
tevens hebben bepaald, dat, indien
de honden in die rijtuigafdeelingen
om de een of andere reden niet kun
nen worden toegelaten, het vervoer
van beambte en hond in den baga
gewagen kan geschieden, zoodat het
transport van een politiehond nimmer
in een hok of mand behoeft plaats
te hebben. Het vervoer van den hond
kan niet kosteloos worden toegelaten.
De uitgaven deswege kunnen echter
op grond van artikel 59 van het
tarief van gerechtskosten in strafza
ken, worden gedeclareerd als over
schot wegens werkelijk bestede reis
kosten.
Nationale Tentoonstelling voor
Huisvlijt.
Van de nationale tentoonstelling
voor Huisvlijt, welke in den a. s.
zomer te Scheveningen, uitgaande
van den Volksbond tegen drankmis
bruik, zal worden gehouden in het
eigen gebouw der tentoonstelling,
gelegen in de onmiddellijke nabijheid
van het Kurhaus, zal de tweede af-
deeling, de afdeeiing der moderne
huisvlijtschool, niet een der minst
aantrekkelijke nummers vormen. Daar
toch zal men met de nieuwste hulp
middelen en geheel in den vorm der
praktijk, de huisvlijtschool, zooals
die eenmaal algemeen moet worden,
in werking zien. Daar zal geregeld
en aan meer gevorderde leerlingen
les gegeven worden in alle vakken,
die voor de huisvlijtschool slechts
open staan, in schrijnwerk, in hout
snijwerk, in cartonnage-arbeid, in
vlechtarbeid, in versieringskunst uit
kelijk slechts voornemens die kunst
in de academische gehoorzalen aan
te wenden, zie ik thans dat de mo
gelijkheid bestaat, er ook in mijn
hoedanigheid als arls nut uit te
trekken. Ik bezit een tamelijke vaar
digheid in die kunst, en gaarne ben
ik bereid u er mede bekend te
maken. Men vindt overigens slechts
weinig personen, die in staat zijn,
om zulk een onderhoud te voeren.
Ik wil 't leeren, stond op
't papier, dat Lucile over de tafel
schoof, en uit haar oogen sprak
zulk een treffend verzoek, dat Percy
er aangenaam door getroffen was.
Eenige proeven welke hij terstond
leerde, door iets sneller te schrijven
die hij oogenblikkeiijk daarna ver
tolkte, overtuigden de jonge danseres
volkomen en toen hij haar verliet,
beloofde hij, zijn weinige vrije uren
aan haar onderricht te zuilen wijden.
Vanaf dien dag kwam Percy da
gelijks, in zoo verre, zijn beroep
't hem vergunde.
Hij vond een oplettende en vlugge
leerlinge in Lucile, die verrassende
vorderingen maakte, want niet alleen
oefende zij zich zoodra zij daartoe
waardelooze grondstoffen, in rustiek
werk en metaaldrijven. De Konink
lijke Nederlamïsche Kantwerkschool,
de zoo welgeslaagde stichting van
jhr. Ernest van Loon te 'sGraven-
hage, zai toor.en op weiken hoogen
trap het nationaal kantwerk staat
van de zijde van de ateliers van
mevrouw Wegeriff te Apeldoorn zal
het batikken aanschouwelijk worden
voorgestelden in een speciaal
Holiandsch interieur zal de weefar-
beid worden onderwezen. Er zal
daar dus veel en afwisselends te
zien zijn.
Aan deze tweede afdeeiing is, dank
zij het initiatief van het bestuur der
afdeeiing, bestaande uit den voor
zitter, den heer H. de Wilde, wet
houder te 's üravenhage en mej. M.
Pekelharing te Utrecht, eene serie
van spreekbeurten verbonden gewor
den, die mede hoogst interessant be
looft te worden. Deze spreekbeurten
zullen niet alleen de verschillende
zijden van den huisvlijtarbeid in het
helderste licht stellen, doch zullen
tevens trachten zich zoo nauw mo
gelijk aan te sluiten bij datgene wat
ter tentoonstelling te zien is. En
reeds nu zijn vele toezeggingen voor
deze spreekbeurten ontvangen, die
op eene reeks van leerrijke onder
werpen en aangename voordrachten
wijzen.
De voorzitter der afdeeiing, de
heer H. de Wilde zal zeif spreken
op den openingsmiddag van deze
afdeeiing, welke op Donderdag 14
Juli is vastgesteld; de voorzitter der
tentoonstelling, de heer prof. Van
Veen zal op 25 Juli. den dag voor
dat de algemeens vergadering van
den Volksbond te Scheveningen
plaats heeft, spreken over Volksbond
en Huisvlijt. De heer dr. J. H. Gun
ning Wzn. te Amsterdam heeft een
rede toegezegd over de ethisch-
paedagogische beteekenis van de
Huisvlijt; de heer A. J. Schroder uit
Arnhem zal spreken over huisvlijt in
het kinderleven; dr. W. Haverkamp,
predikant te Nijmegen, behandelt het
onderwerphuisvlijt een zegen voor
hart en huis ds. A. J. P. Boeke uit
Noordwijkerhout spreekt over huis
vlijt als onderdeel van ons huiswerk.
Van de mannen der praktijk, zoowel
de jongeren als de ouderen, zal de
heer Stam zich doen hooren over
de geschiedenis der beweging voor
practische bezigheidzal de heer
■Jan Waart uit Rotterdam spreken
over huisvlijt en handenarbeid zal
de heer KL de Vries uit Amsterdam
spreken over de taak van dehanden-
arbeid-beweging ten aanzien van de
huisvlijt, en zal de heer Blees uit
Zaandam vertellen van de huisvlijt in 't
Hooggebergte, van Noorsche huisvlijt
en van wat men van takken maken
kan. Mevr. Wegeriff heeft toegezegd
gelegenheid had, ntaar ook onderwees
zij op hare beurt den ouden John
Chinaman, die bij de aan zijn volk
eigene gave van nabootsing schier
gelijken tred met haar hield en der
halve niet weinig tot haar vordering
in de kunst bijdroeg.
Na verloop van nauwelijks vier
maanden had zij de bekwaamheid
verkregen, zoowel met Percy als met
Fo Chung met behulp van de door
haar geleerde kunst vlug een onder
houd te kunnen voeren. Hiermede
was het onderricht evenwel nog in
't geheel niet ten einde integendeel,
Percy kwam nog dagelijks, om haar
verder te oefenen, waarbij hij haar
steeds de gelegenheid gaf tot een
harte en geestopwekkend levendig
onderhoud, een genot, dat haar
vroeger was ontzegd, zoodat zij het
gemis der spraak minder smartelijk
gevoelde.
Toen op zekeren dag Lucile en
Percy elkander hunne gedachten me
dedeelden, zat John Chinaman dicht
bij het venster ijverig te naaien,
terwijl hij opmerkzaam luisterde naar
de woorden van den arts. Sedert de
oude man, op Lucile's dringend
over kantmaken en batikken mevr.
Van ZuylenTromp zal zich doen
hooren over Indische huisvlijt, op
het lijstje staat de heer D. J. Boom,
bestuurslid der Arnhemsche Huisvlijt
school, als spreker vermeld om het
nut van de organisatie van Huisvliji-
scholen in ons land aan te toonen
en de algemeene secretaris der ten
toonstelling, de heer H. van der
Mandere, zal over de beteekenis
dezer tentoonstelling 't woord voeren.
Dit lijstje is nog maar voorloopig;
meerdere en zeer belangrijke toe
zeggingen hoopt het bestuur nog te
mogen ontvangen, intusschen toont
reeds dit lijstje aan welk een be
teekenis ook dit onderdeel der ten
toonstelling zal hebben en hoezeer
dit kan medewerken om kracht van
deze tentoonstelling in alle opzichten
te doen uitgaan.
In een der bladen kwam de volgende
advertentie voor: „Op het kantoor
eener comistibleszaak wordt voor
eenvoudige administratie een nette
juffer gevraagd, accuraat werken en
rekenen, een nette doch vlugge hand
schrijvende vereischte. Zonder deze
eigenschappen onnoodig zich aan te
melden. Verder bekwaamheden over
bodig." Hierop kwam volgens het
„Hbld." het volgende antwoord in
„Naar aanleiding van Uw annonce
heb ik het onuitsprekelijk genoegen
U te melden, dat ik in het rekenen
een matador ben. Ook werk ik zeer
accuraat, vergeet nooit een punt te
zetten, van komma's niet te spreken.
Tot vlug schrijven ben ik ook in staat,
hoewel ik 10 maal vlugger tik. Een
bolleboos ben ik in het Fraosch,
Duitsch, Engelsch, Spaansch, Itali-
aansch, oud zoowel als nieuw
Griéksch, Maleisch en alle andere
meest voorkomende talen. Ook met
het Sanscriet en Hebreeuwsch, voor
het geval U Israëlitische cliënten hebt,
kan ik mij uitstekend behelpen. Nog
doe ik U opmerken, dat ik met de
vingerspraak voortreffelijk op de hoog
te ben, zoodat ik eventueel doofstom
men in den winkel te woord kan
staan. Met Esperanto, zooals U bekend
is de wereldtaal, ben ik volkomen
vertrouwd. Ofschoon ik hoop een
gunstig antwoord van U te ontvangen,
geloof ik niet dat zulks het geval zai
zijn, daar ik zooals U uit Doven-
staande zult bemerken, niet geheel en
al aan uw eisch „verdere bekwaam
heden overbodig" kan voldoen."
Dat is wel een onbetaalbaar knappe
„juffer". Misschien kan zij met haar
groote talenkennis beter slagen bij
den steller van de volgende curieuze
advertentie: „De uitvinder van een
vliegmachine wenscht te trouwen, om
gemeenschappelijke viuchten te on-
verlangen, er van had afgezien zijn
goochelaarskunsten in 't openbaar te
vertoonen, was hij zwaarlijvig en
minder vlug geworden, waarom hij
zich nu bezig hield met werkzaam
heden, die minder vermoeiend waren
en waarmede hij even goed bekend
was.
Zooals hij veertien jaar geleden
in de door palmen overschaduwde
hut op de landengte van Panama
voor het hulpeiooze meisje het eerste
zijden kleedje maakte, vervaardigd-
hij met bewonderenswaardige be
kwaamheid, naar bijzondere teekt
ningen, voor de rijk gesalarieerde
danseres de prachtige costumes,
waarbij hetn zijn aangeboren smaak
om de kleuren te schakeeren uit
muntend te pas kwam.
Ge bezit dus eigenlijk niets
meer wat in betrekking tot uw ver
wijderd vaderland staat, met den
naam Lotje ging alles verloren, zei
Percy en achter Luciles stoel gaande
staan, zag hij naar de op het papier
verschijnende teekens.
(Wordt vervolgd.)