let Boek voor Is Huisvrouw. No. 153. 1910. Zaterdag 2 Juli. premiewerk "binnenlandT Feuilleton, 48e Jaargang. VLISSIINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. fibonnemenis-ftduertentien op zeer uoordeeligs uoonuaarden De aboané's onzer Courant die een Bon inleverden voor bovengenoemd Boek, kun= nen dit aan ons bureau af= halen. Volksweerbaarheid. Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van de Vereeniging op 1 Juli wel vreemd dat die datum in het geschrift nergens staat vermeid is een feestnummer verschenen van het weekblad „Allen Weerbaar". In een gekleutden omslag, geïllustreerd met plaatjes en versierd met oranjevanen en spreuken, bevat dit gedenkschrift in het formaat van „Eigen Haard", een groot aantal uitspraken en bij dragen van de bekende voormannen en leiders als prof. dr. G. Kalff, te Leiden, J. C. Fabius, A. E. Dudok van Heel, luit.-gen. Verspijck, G. Polviiet, jhr. E. von Bose, G. C. A. Fabius, luit. Truyt van Hertog, T. Oly, P. J. Geill, H. Putman Cramer e. a. Daarbij ook „het lied van de Volksweerbaarheid", muziek van Kor Kuiler, op woorden van A. E. Dudok van Heel. De redacteur van „Allen Weerbaar", Gos. de Voogt, geeft een uitvoerigen terugblik over het lOjarig bestaan, W. R. Speerstra over de jongenskampen, kapitein F. Cochius over de vrijwilligerskorpsen. Deze en andere bijdragen zijn geïllustreerd. Protestvergadering tegen de Borromeüs-encycliek. In de Doelezaal te Rotterdam had gisterenavond een talrijk bezochte bijeenkomst van Protestanten plaats, om te protesteeren tegen de Borro meüs-encycliek. Hel fanfarekorps „Obadja" opende de samenkomst met volksliederen. Ds. C. H. Wage naar, die de vergadering leidde, sprak een openingswoord uit, waarin hij zeide, dat men hier was samenge komen om te protesteeren uit naam van heel het Europeesch Protestan tisme, dat zich door de uitlatingen van den Paus diep gegriefd achtte. Eerste spreker was ds. Bergman. Hij schetste Luther ais man van ka rakter, van weergaioozen moed en ais held des geioofs. Hij was geen ver- derver, wist niet alleen af te breken wat slecht was, maar ook op te bou wen, wat de geschiedenis voldoende aantoont. Ds. L. R. Oldeman verklaarde, dat men hier protesteerde tegen het feit, lil vnisie M 14.) Ge vat de zaak te ernstig op, schreef Lucile glimlachend en zicht baar bewogen door de belangstelling, die de arts haar betoonde. Zeker gevoel ik het smartelijke van 't ge mis der sinds mijne kindsheid ont beerde kostbare gave, en dit te meer daar het verlies van mijn dierbare ouders, broertjes en zusjes er de oorzaak van was, maar mij bleef althans het gehoor, mij verrukt de muziek, waarnaar ik mijn bewegin gen regel, en die mij helpt om mij verstaanbaar te maken. Percy dacht weder na, terwijl hij in de vertrouwelijk tot hem opge heven doordringende oogen poogde te lezen. Evenwel zijn nog niet alle middelen om het verkeer gemakke lijker te maketj. onmogelijk, sprak dat de Paus het karakter van die mannen aantast, aan wie wij, Protes tanten, zooveel verplichting hebben. Ons protest is een conciëntie-kreet, zeide hij. Waarom dan niet eerder gesproken zoo vraagt men mis schien. Dat kon echter niet, omdat het protest dan een politieke betee- ker.is had gekregen. De groote beteekenis der hervor ming is, dat zij verwijderd heeft de tusschenpersonen tusschen mensch en God en zich ook gekant heeft tegen den vormendienst, waarvoor zij de eenvoudige waarheid in de plaats stelde. Het verschil is, dat Rome slechts vervloekt en verdoemt, waartegenover de Protestanten het evangelie stellen, dat liefde predikt. Spreker eindigde met een aansporing, om in de toekomst meer het oog te richten op wat samenbrengt dan op wat verdeelt. Ds. P. Dijkens meende dat men het zich niet zoo moeilijk moest maken over den Paus, die slechts de spreekbuis is van het Jezuitisme, doch juist in dat Jezuitisme is het gevaar gelegen. Intusschen, ook hel Jezuitisme vreesde hij niet, daar ten slotte toch de waarheid zal zegevie ren. Hing de overwinning van het toeval af, het is mogelijk, oat Rome overwon, maar waar de leiding is in Gods hand, daar zal Rome nooit overwinnen. Een kroon, die wij ons nooit moeten laten ontnemen, is, dat Nederland is en blijft een Protes- tantsche natie. Hij eindigde met een aansporing, om het Protestantisme met alle kracht te steunen. Laatste spreker was ds. J. P. van Melie. Deze kon de deugden van een Boromeus waardeeren, maar eischte ook, dat van Katholieke zijde onze groote mannen gewaardeerd worden. Vandaar dat hij een krachtig protest tegen de uitdrukkingen van den Paus deed hooren én als Nederlander én als Christen. Alle sprekers weiden luide toege juicht. Ds. Wagenaar vond het niet noodig het protest neer te leggen in een motie. Het applaus van de sprekers was, volgens hem, het beste protest. Intusschen noodigde hij aan het slot der vergadering de aanwezigen uit aan te heffen Luther's lied „Een vaste burcht is onze God." Daarna ging de vergadering uiteen, terwijl de muziek het Wilhelmus aan hief. Middenstandscongres. Voor het middenstandscongres, dat 19, 20 en 21 Juli te Arnhem gehou den wordt, is een eere-comité ge vormd, waarin zitting zullen nemen de minister van landbouw, handel en nijverheid, de heer Talma; de minister van waterstaat, de heer hij eindelijk bemoedigend, 't Is waar dat dit middel slechts in bepaalde gevallen kan aangewend worden, maar ge zoudt u daardoor met kundige personen kunnen onderhou den op een wijze, die weinig meer tijd vordert dan wanneer ge de woorden zoudt uitspreken. Luciles gelaat vertoonde een eigenaardige uitdrukking van ver rassing en nieuwsgierigheid. Ik spreek in ernst, hernam Percy. Ik bedoel dat ge u kunt be kwamen in de kunst om, in plaats van het langzaam schrijven van letters en woorden, uw gedachten door teekens even snel als zij ont staan op het papier te tooveren. Gij hebt waarschijnlijk gehoord of gele zen van de kunst, die men steno grafie noemt. Lucile knikte toestemmend, terwijl uit haar oogen een helder begrip straalde. Welnu, vervolgde Percy, ge hebt een arts willen raadplegen, en het toeval heeft gewild dat ge u juist tot mij zoudt wenden, die me vroeger met ijveï op de studie der stenografie heb toegelegd. Aanvan- Regout; de Commissaris der Konin gin in Gelderland, jhr. Van Citters; de te Arnhem wonende leden der Eerste Kamer voor Gelderland de afgevaardigde ter Tweede Kamer voor Arnhem, generaal Elandde leden van Gedeputeerde Staten te Arnhem wonende de leden der Prov. Staten voor het district Arnhem de burgemeester en de wethouders van Arnhemde voorzitter der Kamer van Koophandel te Arnhem en de oud-voorzitters der Arnhemsche Vereeniging voor handel en nijver- heid. Politiehonden. Vanwege het departement van jus titie is de aandacht van ambtenaren en beambten van justitie .en politie ge vestigd op het navolgende De Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen, de Hoiland- sche ijzeren Spoorweg-Mij., de Ne- derl. Centr.-Mij., deNoordbrabandsch- Duitsche Spoorw-Mij. en de Spoorw- Mij. MechelenTerneuzen, zijn bereid politiehonden onder geleide van Rijks- politiebeambten toe te laten in de derde klasrijtuig-afdeeliiigen, terwijl de eerstgenoemde maatschappijen tevens hebben bepaald, dat, indien de honden in die rijtuigafdeelingen om de een of andere reden niet kun nen worden toegelaten, het vervoer van beambte en hond in den baga gewagen kan geschieden, zoodat het transport van een politiehond nimmer in een hok of mand behoeft plaats te hebben. Het vervoer van den hond kan niet kosteloos worden toegelaten. De uitgaven deswege kunnen echter op grond van artikel 59 van het tarief van gerechtskosten in strafza ken, worden gedeclareerd als over schot wegens werkelijk bestede reis kosten. Nationale Tentoonstelling voor Huisvlijt. Van de nationale tentoonstelling voor Huisvlijt, welke in den a. s. zomer te Scheveningen, uitgaande van den Volksbond tegen drankmis bruik, zal worden gehouden in het eigen gebouw der tentoonstelling, gelegen in de onmiddellijke nabijheid van het Kurhaus, zal de tweede af- deeling, de afdeeiing der moderne huisvlijtschool, niet een der minst aantrekkelijke nummers vormen. Daar toch zal men met de nieuwste hulp middelen en geheel in den vorm der praktijk, de huisvlijtschool, zooals die eenmaal algemeen moet worden, in werking zien. Daar zal geregeld en aan meer gevorderde leerlingen les gegeven worden in alle vakken, die voor de huisvlijtschool slechts open staan, in schrijnwerk, in hout snijwerk, in cartonnage-arbeid, in vlechtarbeid, in versieringskunst uit kelijk slechts voornemens die kunst in de academische gehoorzalen aan te wenden, zie ik thans dat de mo gelijkheid bestaat, er ook in mijn hoedanigheid als arls nut uit te trekken. Ik bezit een tamelijke vaar digheid in die kunst, en gaarne ben ik bereid u er mede bekend te maken. Men vindt overigens slechts weinig personen, die in staat zijn, om zulk een onderhoud te voeren. Ik wil 't leeren, stond op 't papier, dat Lucile over de tafel schoof, en uit haar oogen sprak zulk een treffend verzoek, dat Percy er aangenaam door getroffen was. Eenige proeven welke hij terstond leerde, door iets sneller te schrijven die hij oogenblikkeiijk daarna ver tolkte, overtuigden de jonge danseres volkomen en toen hij haar verliet, beloofde hij, zijn weinige vrije uren aan haar onderricht te zuilen wijden. Vanaf dien dag kwam Percy da gelijks, in zoo verre, zijn beroep 't hem vergunde. Hij vond een oplettende en vlugge leerlinge in Lucile, die verrassende vorderingen maakte, want niet alleen oefende zij zich zoodra zij daartoe waardelooze grondstoffen, in rustiek werk en metaaldrijven. De Konink lijke Nederlamïsche Kantwerkschool, de zoo welgeslaagde stichting van jhr. Ernest van Loon te 'sGraven- hage, zai toor.en op weiken hoogen trap het nationaal kantwerk staat van de zijde van de ateliers van mevrouw Wegeriff te Apeldoorn zal het batikken aanschouwelijk worden voorgestelden in een speciaal Holiandsch interieur zal de weefar- beid worden onderwezen. Er zal daar dus veel en afwisselends te zien zijn. Aan deze tweede afdeeiing is, dank zij het initiatief van het bestuur der afdeeiing, bestaande uit den voor zitter, den heer H. de Wilde, wet houder te 's üravenhage en mej. M. Pekelharing te Utrecht, eene serie van spreekbeurten verbonden gewor den, die mede hoogst interessant be looft te worden. Deze spreekbeurten zullen niet alleen de verschillende zijden van den huisvlijtarbeid in het helderste licht stellen, doch zullen tevens trachten zich zoo nauw mo gelijk aan te sluiten bij datgene wat ter tentoonstelling te zien is. En reeds nu zijn vele toezeggingen voor deze spreekbeurten ontvangen, die op eene reeks van leerrijke onder werpen en aangename voordrachten wijzen. De voorzitter der afdeeiing, de heer H. de Wilde zal zeif spreken op den openingsmiddag van deze afdeeiing, welke op Donderdag 14 Juli is vastgesteld; de voorzitter der tentoonstelling, de heer prof. Van Veen zal op 25 Juli. den dag voor dat de algemeens vergadering van den Volksbond te Scheveningen plaats heeft, spreken over Volksbond en Huisvlijt. De heer dr. J. H. Gun ning Wzn. te Amsterdam heeft een rede toegezegd over de ethisch- paedagogische beteekenis van de Huisvlijt; de heer A. J. Schroder uit Arnhem zal spreken over huisvlijt in het kinderleven; dr. W. Haverkamp, predikant te Nijmegen, behandelt het onderwerphuisvlijt een zegen voor hart en huis ds. A. J. P. Boeke uit Noordwijkerhout spreekt over huis vlijt als onderdeel van ons huiswerk. Van de mannen der praktijk, zoowel de jongeren als de ouderen, zal de heer Stam zich doen hooren over de geschiedenis der beweging voor practische bezigheidzal de heer ■Jan Waart uit Rotterdam spreken over huisvlijt en handenarbeid zal de heer KL de Vries uit Amsterdam spreken over de taak van dehanden- arbeid-beweging ten aanzien van de huisvlijt, en zal de heer Blees uit Zaandam vertellen van de huisvlijt in 't Hooggebergte, van Noorsche huisvlijt en van wat men van takken maken kan. Mevr. Wegeriff heeft toegezegd gelegenheid had, ntaar ook onderwees zij op hare beurt den ouden John Chinaman, die bij de aan zijn volk eigene gave van nabootsing schier gelijken tred met haar hield en der halve niet weinig tot haar vordering in de kunst bijdroeg. Na verloop van nauwelijks vier maanden had zij de bekwaamheid verkregen, zoowel met Percy als met Fo Chung met behulp van de door haar geleerde kunst vlug een onder houd te kunnen voeren. Hiermede was het onderricht evenwel nog in 't geheel niet ten einde integendeel, Percy kwam nog dagelijks, om haar verder te oefenen, waarbij hij haar steeds de gelegenheid gaf tot een harte en geestopwekkend levendig onderhoud, een genot, dat haar vroeger was ontzegd, zoodat zij het gemis der spraak minder smartelijk gevoelde. Toen op zekeren dag Lucile en Percy elkander hunne gedachten me dedeelden, zat John Chinaman dicht bij het venster ijverig te naaien, terwijl hij opmerkzaam luisterde naar de woorden van den arts. Sedert de oude man, op Lucile's dringend over kantmaken en batikken mevr. Van ZuylenTromp zal zich doen hooren over Indische huisvlijt, op het lijstje staat de heer D. J. Boom, bestuurslid der Arnhemsche Huisvlijt school, als spreker vermeld om het nut van de organisatie van Huisvliji- scholen in ons land aan te toonen en de algemeene secretaris der ten toonstelling, de heer H. van der Mandere, zal over de beteekenis dezer tentoonstelling 't woord voeren. Dit lijstje is nog maar voorloopig; meerdere en zeer belangrijke toe zeggingen hoopt het bestuur nog te mogen ontvangen, intusschen toont reeds dit lijstje aan welk een be teekenis ook dit onderdeel der ten toonstelling zal hebben en hoezeer dit kan medewerken om kracht van deze tentoonstelling in alle opzichten te doen uitgaan. In een der bladen kwam de volgende advertentie voor: „Op het kantoor eener comistibleszaak wordt voor eenvoudige administratie een nette juffer gevraagd, accuraat werken en rekenen, een nette doch vlugge hand schrijvende vereischte. Zonder deze eigenschappen onnoodig zich aan te melden. Verder bekwaamheden over bodig." Hierop kwam volgens het „Hbld." het volgende antwoord in „Naar aanleiding van Uw annonce heb ik het onuitsprekelijk genoegen U te melden, dat ik in het rekenen een matador ben. Ook werk ik zeer accuraat, vergeet nooit een punt te zetten, van komma's niet te spreken. Tot vlug schrijven ben ik ook in staat, hoewel ik 10 maal vlugger tik. Een bolleboos ben ik in het Fraosch, Duitsch, Engelsch, Spaansch, Itali- aansch, oud zoowel als nieuw Griéksch, Maleisch en alle andere meest voorkomende talen. Ook met het Sanscriet en Hebreeuwsch, voor het geval U Israëlitische cliënten hebt, kan ik mij uitstekend behelpen. Nog doe ik U opmerken, dat ik met de vingerspraak voortreffelijk op de hoog te ben, zoodat ik eventueel doofstom men in den winkel te woord kan staan. Met Esperanto, zooals U bekend is de wereldtaal, ben ik volkomen vertrouwd. Ofschoon ik hoop een gunstig antwoord van U te ontvangen, geloof ik niet dat zulks het geval zai zijn, daar ik zooals U uit Doven- staande zult bemerken, niet geheel en al aan uw eisch „verdere bekwaam heden overbodig" kan voldoen." Dat is wel een onbetaalbaar knappe „juffer". Misschien kan zij met haar groote talenkennis beter slagen bij den steller van de volgende curieuze advertentie: „De uitvinder van een vliegmachine wenscht te trouwen, om gemeenschappelijke viuchten te on- verlangen, er van had afgezien zijn goochelaarskunsten in 't openbaar te vertoonen, was hij zwaarlijvig en minder vlug geworden, waarom hij zich nu bezig hield met werkzaam heden, die minder vermoeiend waren en waarmede hij even goed bekend was. Zooals hij veertien jaar geleden in de door palmen overschaduwde hut op de landengte van Panama voor het hulpeiooze meisje het eerste zijden kleedje maakte, vervaardigd- hij met bewonderenswaardige be kwaamheid, naar bijzondere teekt ningen, voor de rijk gesalarieerde danseres de prachtige costumes, waarbij hetn zijn aangeboren smaak om de kleuren te schakeeren uit muntend te pas kwam. Ge bezit dus eigenlijk niets meer wat in betrekking tot uw ver wijderd vaderland staat, met den naam Lotje ging alles verloren, zei Percy en achter Luciles stoel gaande staan, zag hij naar de op het papier verschijnende teekens. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1