Dinsdag
31 Mei.
No 125.
48e Jaarsrang.
1910.
Feuilleton.
BINNENLAND.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts /weemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, j TELEFOONNUMMER 10. fibonnements-flduertentiën op zeer uoordeeiige uooriuaarden
Het Kon. bezoek aan Amsterdam.
Zaterdag ving de dag aan raet de
uitvoering van koraalmuziek en va-
derlandsche liederen door het mu
ziekgezelschap „Soli Deo Gloria",
dat op het dak van de Nieuwe Kerk
was opgesteld. Uitgevoerd werd
Psalm 65, het oude Wilhelmus, Ge
zang 3, Koninginnelied van Verheyen,
Kroningslied van Scholte, marschlied
van Brandts Buys, Psalm 150, „Dankt,
dankt nu allen God", volksliederen
en tot slot het „Wien Neerlandsch-
bloed".
De muziekuitvoering duurde tot
negen uur.
Inmiddels was weer een hofrijtuig
voor gekomen, en een oogenblik
later stapten daarin H. M. de Konin
gin, gevolgd door jonkvr. Van de Pol!
en mej. Marting, die op den arm
het Prinsesje droeg. Aan het gejuich
scheen geen einde te komen. Niemand
had dan ook verwacht dat Prinses
Juliana zoo vroeg al weer uit de
veeren zou zijn, omdat zij Vrijdag
avond omstreeks 10 uur nog in haar
nachtjaponnetje voor een der ven
sters van het paleis was vertoond
om de menigte op den Dam goeden
nacht te zeggen.
Dit was een verrassing voor de
duizenden die zich toen op den Dam
bevonden, welke de feestvreugde ten
top deed stijgen.
In gestrekten draf reed de Konin
gin nu met haar kind naar Artis
onderweg werd zij overal eerbiedig
gegroet en toegejuicht, maar menig
een bemerkte te laat, wie zich in
het rijtuig bevonden.
Aan den Dierentuin werd het Hooge
Gezelschap ontvangen door den di
recteur dr. KerbertH. M. de Konin
gin reed onmiddellijk naar het paleis
terug. Mejonkvr. v. d. Pol! en de
kinderjuffrouw, die het Prinsesje in
een wagentje reed, werden nu door
den directeur door den tuin rond
geleid. Dieren, die het Prinsesje
schrik en angst zouden kunnen in
boezemen, als de apen en de wilde
beesten, werden vermedenalleen
werd stilgestaan bij die dieren, die
vanzelf haar eerste kinderlijke belang
stelling moesten trekken, als bij de
eendjes, de kleine vogels e. d. De
eenden werden gevoederd en het
Prinsesje kraaide van pret als deze
vechtend en kwakend op de stukjes
brood aanzwommen, welke zij in
het water wierp.
Te 10 uur ving de cour van geluk-
wensch weer aan.
De cour had plaats in de Troon
zaal. H. M. was gekleed in licht
blauw audiëntie-toilet naast haar
stond de Prins-gemaal in admiraals
uniform.
9.)
Wat zullen Frans en zijn moe
der blij zijn, als ik morgen zelf het
goede nieuws kom vertellen, mom
pelde Lize onder het heengaan. Ik
ben zoo gelukkig, dat ik met nie
mand zou willen ruilen.
Lind bleef intusschen op de bank
zitten peinzen. Het is waar, een
braver jonkman zou ze niet kunnen
krijgen. Nu, wat zal ik er aan doen
Het best is, dat ik een oogje toe-
knip en de beurs wat wijder open
doe. Meenemen kan ik toch niets en
een brave schoonzoon is ook wat
waard. Was het nu met Johan ook
maar zoover heen, dan ging het in
een moeite door. Ik word oud en
zou graag alles nog geregeld zien,
voor ik heenga.
Hoewel Lize den koek inderdaad
een beetje had laten aanbranden,
smaakte het eten den ouden man
De drukte, die de Zaterdagavond
medebrengt werd eenigermate ge
temperd door het weer, In den na
middag was het gaan regenen, en
regenachtig bieef het den geheelen
avond. Toch bleef de stemming
goed en alles ging in de beste orde.
Trouwens zoo was het alle drie de
dagen.
De politie heeft een zwaren dienst,
maar ligt dit niet in tegenwerking van
de zijde van het publiek.
Ordeverstoringen kwamen nergens
voor. En ernstige ongelukken tot nu
toe gelukkig ook niet.
De Raöut was zeer druk bezocht
er waren omstreeks 1200 genoodig-
den. De dames vormden verreweg de
minderheid. Haar aantal was niet
grooter dan vijftig. De zalen boden
wederom een schitterend schouw
spel aan. De militaire uniformen wa
ren het talrijkst.
Precios te 9 uur kwam het Hof
binnen. H. M. de Koningin was ge
kleed in witte zijde en droeg de
diadeem en het halssnoer, Haar als
nationaal huldeblijk aangeboden, geen
ordeteekenen, en alleen een medail
lon met het portret van den Prins.
Evenals andere jaren waren in de
Burgerzaal twee zetels geplaatstvan
een daarvan maakte H. M. herhaal
delijk gebruik, vooral wanneer zij zich
met de dames onderhield,van wie zeer
velen aan haar werden voorgesteld.
Het Koninklijk echtpaar begaf zich
eerst enkele oogenbiikken in de troon
zaal. In de groote Burgerzaal terug
gekeerd, ving onmiddellijk de cercle
aan. H. M. dead verschillende der
genoodigden bij zich ontbieden, met
wie zij zich kortereh of langeren tijd
allerminzaamst onderhield, in 't bij
zonder de consuls van vreemde mo
gendheden, vele legerautoriteiten en
voorts hoogwaardigheidsbekleders,
in staat, provincie of gemeente. On
der laatstgenoemden waren verschei
dene burgemeesters. Ook met het
bureau der feestcommissie en met
leden der subcommissies voor de
waterfeesten en den historischert op
tocht en van de commissie voor de
sportbetooging onderhield H. M. zich.
De Prins, die de generaalsuniform
droeg, bewoog zich ongedwongen
in den kring der genoodigden, deed
verschillende autoriteiten bij zich
ontbieden, of sprak hem bekende
personen aan.
Tot halftwaalf vertoefden de Ko
ningin en de Prins te midden der
gasten; toen trok het Hof zich terug.
Gisterenmorgen woonde 't Konink
lijke Echtpaar de Godsdienstoefening
bij in de Nieuwe Kerk, onder gehoor
van ds. Wieten, die tot tekst voor
zijn prediking had gekozen de laatste
alinea van Handelingen 2 vers 47.
Gezongen werd Gez. 2091Ps.
68 10Gez. 3 2 en 3 en Gez. 96 1.
toch recht goed. Toen Johan thuis
kwam, verhaalde Lize hem, wat er
was voorgevallen en vraagde goed
hartig, of Frans hem als zwager wel
kom zou zijn.
Wel, waarom niet? zeide hij.
Dan zal ik het zoo aanleggen, dat
we op denzelfden dag bruiloft vieren.
Thans keek Lize vreemd op en
begon te vragen. Maar Johan liet
niets uit en vermaande zijn zuster
bij het naar bed gaan, dat zij maar
niet te veel over zijn aanstaande
moest denken, omdat zij toch niet
kon raden wie het was.
Het zou overbodig wezen de
vreugde in de visscherswoning te
schetsen, toen Lize den volgenden
dag kwam vertellen, hoe de zaken
stonden. Kortom, er leefde in de
eerste dagen in den ganschen omtrek
geen gelukkiger paar dan Frans en
Lize.
Johan verzweeg nu niet langer
waarom hij zijn levenswijze veranderd
had. Zijn keuze was vader Lind bij
zonder naar den zin, want deze kende
Walburga als een verstandig meisje,
juist zoo een als [ohan noodig had.
Man van rechts V
Men herinnert zich, dat mr. de
Jong in de Kamer verklaarde, dat dr.
Kuyper ten onrechte den heer Rud.
Lehmann een „man van rechts" ge
noemd had.
„In een „Standaard"~driestar wordt
nu medegedeeld, dat, na veel zoekens,
hel schrijven is teruggevonden,
waarin de heer R. Lehmann in 1905
zijn gelden per aangeteekenden brief
voor de verkiezingen toezond
Het luidde als volgt
„Hoogedelgestrenge heer:
„In het belang van het vaderland
gevoel ik mij gedrongen, bijgaande
som van vijf duizend gulden aan U
Hoogedelgestrenge in qualiteit van
voorzitter der anti-revol. partij
te doen toekomen, in de hoop, dat
de som moge medewerken tot ver
vulling der verwachting van de anti-
rev. partij, wier beginselen ik ten
zeerste ben toegedaan. Aan den uit
slag der verkiezingen hangt het wel
en wee van het vaderland, en het
is juist om die reden, dat ik besloten
ben, mijne bijdrage aan te bieden,
en verzoek ik U. H. E. G., deze mijne
gift voor het bovengenoemde doel
wel te willen aanvaarden.
„Met de meeste hoogachting" enz".
Uit deze woorden blijkt, zoo tee
kent „de Stand." hierbij aan, dat
hij die 't geld zond, zich uitdrukke
lijk zelf bekend maakte als de be
ginselen deranti-revolutionnaire partij
ten zeerste te zijn toegedaan.
Is nu ooit beweerd, dat na zulk
een schrijven, de ontvanger er van
gehouden is een inquisitie in te
stellen, of zulk een verklaring juist is
dan wel niet.
Niemand denkt er aan. Tot welke
partij iemand wil behooren, maakt
ieder voor zich zelf uit. En aan een
ieder moet het betwist, hierin grenzen
te stellen.
Nederlandsche Bond van gemeente
ambtenaren.
De Zaterdag te 's Gravenhage ge
houden propagandavergadering voor
de rijkpensioneering van gemeente
ambtenaren en hun weduwen en
weezen was zeer druk bezocht. Uit
alle plaatsen des lands was men
samengekomen.
De voorzitter, de heer Jac. van
der Laan, heette allen hartelijk wel
kom op dezen voor de gemeente
ambtenaren zoo gewichtigen dag, en
uitte den wensch, dat onder de ge
zegende regeering van H. M. de Ko
ningin de rijkspensioneering van
gemeente-ambtenaren en hun wedu
wen en weezen zal tot stand .komen.
Daarna gaf hij het woord aan
prof. Drucker, die verklaarde niet
alleen uit sympathie voor de ver-
eeniging, maar vooral voor haar
Daarbij was zij ervaren in het boe
renwerk en welgeschikt om een
hofstede in orde te houden. Dat de
eigenaar van den Meerhof zijn doch
ter een prachtigen uitzet zou mee
geven, was ook een niet te verwerpen
zaak.
Eenige dagen daarna kwam vader
Lind met zijn zoon in de Zondags-
kleeding op den Meerhof, tot geen
geringe verbazing van buren, meiden
en knechts. Men raadde echter wel
dra het doel van dat bezoek. Toen
de groote vraag gedaan was en Wal
burga's ouders hun toestemming
hadden gegeven, werd de aanstaande
schoonzoon hartelijk welkom geheeten
en zette inen den gasten het beste
voor, wat keuken en kelder oplever
den. De Meerhofer hield van een
goeden dronk en had in zijn kelder
een aantal flesschen Tiroler wijn,
die men het niet kon aanzien, dat
ze op een hooiwagen over de gren
zen waren gesmokkeld. Het was een
rechte feestdag op den Meerhof.
Op den terugweg beloofde vader
Lind zijn zoon, dat hij zoo spoedig
mogelijk naar Tegernsee zou gaan
om de overgave der hofstede bij de
streven als spreker op te treden. Spr.
noemde het een onhoudbaren toe
stand dat de gemeente-ambtenaren
nog niet in de rijkspensioenregeling
zijn opgenomen.
Spreker wekte op om met alle
kracht hiervoor te werken en sprak
den wensch uit, dat de vereeniging
in haar streven moge slagen.
Ook de heer Nolens sprak een
woord van aanbeveling, kort, gelijk
voor een inleiding past. Reeds 17
jaar werkt deze vereeniging aan het
bekende doel, en daarover behoeft
das niet meer gesproken te worden.
Zijn doei was dan ook eigenlijk
slechts om een woord van bemoe
diging te spreken, een opwekking
om zich door het lange wachten niet
te laten ontmoedigen.
De hear Elenbaas wees op een
80 jarigen gemeente-secretaris, die
zelf erkent dat zijn krachten niet
meer toereikend zijn en die toch zijn
rust niet kan nemen, omdat hij zijn
bezoldiging niet kan missen. Nu
wordt vaak loon uitbetaald waarvoor
geen goede arbeid meer gepraesteerd
kan wordenpromotie wordt tegen
gehouden genade wordt soms voor
recht gegeven en de oude afgewerkte
ambtenaar moet om een almoes
smeeken.
Spr. herinnert aan de verwachtin
gen door de regeering opgewekt,
maar sedert er niets werd gedaan is
de onrust weer binnengeslopen, waar
van deze vergadering het uitvloeisel
is. Ook spreker besloot met een op
wekking om voort te arbeiden.
Voor dat aan den vierden spreker
het woord werd gegeven, deelde de
secretaris mede, dat aanwezig waren
604 belangstellenden en vertegen
woordigd waren 20,000 ambtenaren
van verschillende vereenigingen.
Daarna was het woord aan den
heer Pels, bestuurslid, die een woord
van verwondering, teleurstelling, be
moediging en opwekking wenschte
te spreken.
Verwondering en teleurstelling
mocht het volgens spr. wekken, dat
nog een propaganda-vergadering
moest belegd worden om een pen
sioensregeling voor gemeente-ambte
naren te krijgen.
Teleurstelling uitte spreker over
het lange uitblijven eener wettelijke
regeling, hetgeen duizenden gemeen
te-ambtenaren in den lande ontevre
den maakt-
Besloten werd de ministers van
binnenlandsche zaken en van finan
ciën dringend te verzoeken maatre
gelen te willen nemen, dat spoedig
een einde kome aan de pijnlijke on
zekerheid, waarin duizenden ge
meente-ambtenaren verkeeren ten aan
zien van hun pensioneering en die
van hun weduwen en weezen en
indien eenigszins mogelijk, nog in
overheid te laten inschrijven.
Als een loopend vuurtje verspreid
de zich het nieuws van hetgeen op
den Lindenhof was voorgevallen in
den ganschen omtrek en dit gaf de
eerste dagen ruime stof tot gesprek.
Zoo was men in het midden van
den zomer gekomen. Nog nooit was
de toevloed van vreemdelingen in
Tegernsee zoo groot geweest. In het
Brouwkamertje zat het steeds vol
bezoekers. Het weder was bestendig
mooi, maar de politieke hemel was
vrij bewolkt en men sprak vee! over
de geschillen tusschen Frankrijk en
Duitschland. Toch ging men voort
met lachen en schertsen en zette
zooveel mogelijk alle zorgen op zij.
In de eenzaam gelegen herberg te
Unter-Rottach ging het op een Zon
dagmiddag in Juli lustig toe. Er
werd dansmuziek gegeven en daar
door waren verscheidene jongelieden
van nabij en verre er heen gelokt.
De dansvloer was op een grasveld
gelegd. Over eenige balken had men
stevige planken bevestigd. Al had
men er geen schaduw en al stoof
het er ook vrij erg, dat hinderde niet,
het volgende zittingjaar een ontwerp
regeling aan de Staten-Generaal ter
behandeling worde voorgelegd.
Vlissingen, 30 Mei.
Stoomtram Walcheren.
In de hedenmiddag te Koudekerks
gehouden vergadering van aandeel
houders der naamlooze vennootschap
„Stoomtram Walcheren", gevestigd
te Vlissingen, werd het verslag over
het boekjaar 1909 uitgebracht, waar
aan het volgende is ontleend
De subsidies over 1909 der pro
vincie Zeeland, der verschillende ge
meenten en van particulieren werden
alle ontvangen.
Het aandeelenkapitaal bleef onver
anderd.
Van de 4 pet, obligatieleening 1904
groot f 250.000 werden 9 obligatiën
uitgeloot, terwijl nog 215 obligatiën
in omloop zijn.
Van de 5 pet. obligatieleening 1905
groot f 100.000, werden, evenals het
vorige jaar, 2 obligatiën uitgeloot,
zoodat nog 84 in omloop en 10
in portefeuille zijn.
Het personeel in dienst bij de
maatschappij bestond op 31 Decem
ber 1909 uit 42 beambten.
Het materieel der maatschappij be
stond uit 5 locomotieven, die 134.336
K.M. of per dag gemiddeld 368 K.M.
hebben afgelegd 8 gemengde per
sonenrijtuigen, elk met 67 plaatsen;
2 post- en bagagewagens2 gesloten
en 16 open goederenwagens, alle met
een draagvermogen van 10.000 K.G.
en 1 waterwagen.
De wachtlokalen, remises enz. ver
keeren in goeden staat.
Aan de baan moest wederom veel
zorg worden besteed. De uitbreiding
van het wissel- op landspoor aan de
Loskade te Middelburg kwam tot
stand. De halve wissels te Zoutelande
en Boudewijnskerke werden met
wissels, voorhanden op het haven
terrein te Vlissingen, tot doorloopen-
de wissels uitgebreid.
De grindbedekking van het tus-
schenperron te Koudekerke werd
door bestrating met voorhanden ma
terieel vervangen.
Door de maatschappij werd ver
gunning verleend tot het plaatsen
van weegbruggen op terreinen aast
haar toebehoorende nabij de stations
Koudekerke, Biggekerke, Zoutelande,
Aagtekerke en Domburg.
De kunstwerken verkeeren 'in
goeden staat.
Het ziekenfonds ten behoev van
het vaste personeel en hunne gezin
nen vorderde dit jaar een bedrag
van f 194.69.
In het pensioenfon Is werd uit den
dienst 1908 f 400, hetgeen met de
gekweekte rente op 31 December
knapen en meisjes dansten even goed.
Daar het bier lekker was en de mu=
zikanten hun plicht deden, was de
vroolijkheid weldra algemeen.
Johan had Walburga van den alm
afgehaald, om met haar den middag
door te brengen. Voor hem lag zijn
gitaar, zoodat er afwisseling in de
vreugde te wachten was. In het ge
zelschap Waren vele goede kennissen
en ook een vreemd heer, wiens hou
ding den militair verried.
Waar komen al die menschen
van daan, zeide Walburga. De om
streken moeten wel geheel verlaten
lijken. En wat zijn er veel vreemde
lingen aan het meer. De kasteleins
hebben nu een goeden tijd.
Ja, de wereld is groot en over
de bergen wonen ook nog menschen.
Op den alm is het eenzaam en
daarom is de drukte hier je zoo
vreemd, antwoordde Johan.
Daar naderde een goed vriend van
Johan en zei
Wel, Walburga, je blijft vaandaag
toch niet stilzitten?
(Wordt vervolgd.)