Dinsdag 31 Mei. No 125. 48e Jaarsrang. 1910. Feuilleton. BINNENLAND. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts /weemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, j TELEFOONNUMMER 10. fibonnements-flduertentiën op zeer uoordeeiige uooriuaarden Het Kon. bezoek aan Amsterdam. Zaterdag ving de dag aan raet de uitvoering van koraalmuziek en va- derlandsche liederen door het mu ziekgezelschap „Soli Deo Gloria", dat op het dak van de Nieuwe Kerk was opgesteld. Uitgevoerd werd Psalm 65, het oude Wilhelmus, Ge zang 3, Koninginnelied van Verheyen, Kroningslied van Scholte, marschlied van Brandts Buys, Psalm 150, „Dankt, dankt nu allen God", volksliederen en tot slot het „Wien Neerlandsch- bloed". De muziekuitvoering duurde tot negen uur. Inmiddels was weer een hofrijtuig voor gekomen, en een oogenblik later stapten daarin H. M. de Konin gin, gevolgd door jonkvr. Van de Pol! en mej. Marting, die op den arm het Prinsesje droeg. Aan het gejuich scheen geen einde te komen. Niemand had dan ook verwacht dat Prinses Juliana zoo vroeg al weer uit de veeren zou zijn, omdat zij Vrijdag avond omstreeks 10 uur nog in haar nachtjaponnetje voor een der ven sters van het paleis was vertoond om de menigte op den Dam goeden nacht te zeggen. Dit was een verrassing voor de duizenden die zich toen op den Dam bevonden, welke de feestvreugde ten top deed stijgen. In gestrekten draf reed de Konin gin nu met haar kind naar Artis onderweg werd zij overal eerbiedig gegroet en toegejuicht, maar menig een bemerkte te laat, wie zich in het rijtuig bevonden. Aan den Dierentuin werd het Hooge Gezelschap ontvangen door den di recteur dr. KerbertH. M. de Konin gin reed onmiddellijk naar het paleis terug. Mejonkvr. v. d. Pol! en de kinderjuffrouw, die het Prinsesje in een wagentje reed, werden nu door den directeur door den tuin rond geleid. Dieren, die het Prinsesje schrik en angst zouden kunnen in boezemen, als de apen en de wilde beesten, werden vermedenalleen werd stilgestaan bij die dieren, die vanzelf haar eerste kinderlijke belang stelling moesten trekken, als bij de eendjes, de kleine vogels e. d. De eenden werden gevoederd en het Prinsesje kraaide van pret als deze vechtend en kwakend op de stukjes brood aanzwommen, welke zij in het water wierp. Te 10 uur ving de cour van geluk- wensch weer aan. De cour had plaats in de Troon zaal. H. M. was gekleed in licht blauw audiëntie-toilet naast haar stond de Prins-gemaal in admiraals uniform. 9.) Wat zullen Frans en zijn moe der blij zijn, als ik morgen zelf het goede nieuws kom vertellen, mom pelde Lize onder het heengaan. Ik ben zoo gelukkig, dat ik met nie mand zou willen ruilen. Lind bleef intusschen op de bank zitten peinzen. Het is waar, een braver jonkman zou ze niet kunnen krijgen. Nu, wat zal ik er aan doen Het best is, dat ik een oogje toe- knip en de beurs wat wijder open doe. Meenemen kan ik toch niets en een brave schoonzoon is ook wat waard. Was het nu met Johan ook maar zoover heen, dan ging het in een moeite door. Ik word oud en zou graag alles nog geregeld zien, voor ik heenga. Hoewel Lize den koek inderdaad een beetje had laten aanbranden, smaakte het eten den ouden man De drukte, die de Zaterdagavond medebrengt werd eenigermate ge temperd door het weer, In den na middag was het gaan regenen, en regenachtig bieef het den geheelen avond. Toch bleef de stemming goed en alles ging in de beste orde. Trouwens zoo was het alle drie de dagen. De politie heeft een zwaren dienst, maar ligt dit niet in tegenwerking van de zijde van het publiek. Ordeverstoringen kwamen nergens voor. En ernstige ongelukken tot nu toe gelukkig ook niet. De Raöut was zeer druk bezocht er waren omstreeks 1200 genoodig- den. De dames vormden verreweg de minderheid. Haar aantal was niet grooter dan vijftig. De zalen boden wederom een schitterend schouw spel aan. De militaire uniformen wa ren het talrijkst. Precios te 9 uur kwam het Hof binnen. H. M. de Koningin was ge kleed in witte zijde en droeg de diadeem en het halssnoer, Haar als nationaal huldeblijk aangeboden, geen ordeteekenen, en alleen een medail lon met het portret van den Prins. Evenals andere jaren waren in de Burgerzaal twee zetels geplaatstvan een daarvan maakte H. M. herhaal delijk gebruik, vooral wanneer zij zich met de dames onderhield,van wie zeer velen aan haar werden voorgesteld. Het Koninklijk echtpaar begaf zich eerst enkele oogenbiikken in de troon zaal. In de groote Burgerzaal terug gekeerd, ving onmiddellijk de cercle aan. H. M. dead verschillende der genoodigden bij zich ontbieden, met wie zij zich kortereh of langeren tijd allerminzaamst onderhield, in 't bij zonder de consuls van vreemde mo gendheden, vele legerautoriteiten en voorts hoogwaardigheidsbekleders, in staat, provincie of gemeente. On der laatstgenoemden waren verschei dene burgemeesters. Ook met het bureau der feestcommissie en met leden der subcommissies voor de waterfeesten en den historischert op tocht en van de commissie voor de sportbetooging onderhield H. M. zich. De Prins, die de generaalsuniform droeg, bewoog zich ongedwongen in den kring der genoodigden, deed verschillende autoriteiten bij zich ontbieden, of sprak hem bekende personen aan. Tot halftwaalf vertoefden de Ko ningin en de Prins te midden der gasten; toen trok het Hof zich terug. Gisterenmorgen woonde 't Konink lijke Echtpaar de Godsdienstoefening bij in de Nieuwe Kerk, onder gehoor van ds. Wieten, die tot tekst voor zijn prediking had gekozen de laatste alinea van Handelingen 2 vers 47. Gezongen werd Gez. 2091Ps. 68 10Gez. 3 2 en 3 en Gez. 96 1. toch recht goed. Toen Johan thuis kwam, verhaalde Lize hem, wat er was voorgevallen en vraagde goed hartig, of Frans hem als zwager wel kom zou zijn. Wel, waarom niet? zeide hij. Dan zal ik het zoo aanleggen, dat we op denzelfden dag bruiloft vieren. Thans keek Lize vreemd op en begon te vragen. Maar Johan liet niets uit en vermaande zijn zuster bij het naar bed gaan, dat zij maar niet te veel over zijn aanstaande moest denken, omdat zij toch niet kon raden wie het was. Het zou overbodig wezen de vreugde in de visscherswoning te schetsen, toen Lize den volgenden dag kwam vertellen, hoe de zaken stonden. Kortom, er leefde in de eerste dagen in den ganschen omtrek geen gelukkiger paar dan Frans en Lize. Johan verzweeg nu niet langer waarom hij zijn levenswijze veranderd had. Zijn keuze was vader Lind bij zonder naar den zin, want deze kende Walburga als een verstandig meisje, juist zoo een als [ohan noodig had. Man van rechts V Men herinnert zich, dat mr. de Jong in de Kamer verklaarde, dat dr. Kuyper ten onrechte den heer Rud. Lehmann een „man van rechts" ge noemd had. „In een „Standaard"~driestar wordt nu medegedeeld, dat, na veel zoekens, hel schrijven is teruggevonden, waarin de heer R. Lehmann in 1905 zijn gelden per aangeteekenden brief voor de verkiezingen toezond Het luidde als volgt „Hoogedelgestrenge heer: „In het belang van het vaderland gevoel ik mij gedrongen, bijgaande som van vijf duizend gulden aan U Hoogedelgestrenge in qualiteit van voorzitter der anti-revol. partij te doen toekomen, in de hoop, dat de som moge medewerken tot ver vulling der verwachting van de anti- rev. partij, wier beginselen ik ten zeerste ben toegedaan. Aan den uit slag der verkiezingen hangt het wel en wee van het vaderland, en het is juist om die reden, dat ik besloten ben, mijne bijdrage aan te bieden, en verzoek ik U. H. E. G., deze mijne gift voor het bovengenoemde doel wel te willen aanvaarden. „Met de meeste hoogachting" enz". Uit deze woorden blijkt, zoo tee kent „de Stand." hierbij aan, dat hij die 't geld zond, zich uitdrukke lijk zelf bekend maakte als de be ginselen deranti-revolutionnaire partij ten zeerste te zijn toegedaan. Is nu ooit beweerd, dat na zulk een schrijven, de ontvanger er van gehouden is een inquisitie in te stellen, of zulk een verklaring juist is dan wel niet. Niemand denkt er aan. Tot welke partij iemand wil behooren, maakt ieder voor zich zelf uit. En aan een ieder moet het betwist, hierin grenzen te stellen. Nederlandsche Bond van gemeente ambtenaren. De Zaterdag te 's Gravenhage ge houden propagandavergadering voor de rijkpensioneering van gemeente ambtenaren en hun weduwen en weezen was zeer druk bezocht. Uit alle plaatsen des lands was men samengekomen. De voorzitter, de heer Jac. van der Laan, heette allen hartelijk wel kom op dezen voor de gemeente ambtenaren zoo gewichtigen dag, en uitte den wensch, dat onder de ge zegende regeering van H. M. de Ko ningin de rijkspensioneering van gemeente-ambtenaren en hun wedu wen en weezen zal tot stand .komen. Daarna gaf hij het woord aan prof. Drucker, die verklaarde niet alleen uit sympathie voor de ver- eeniging, maar vooral voor haar Daarbij was zij ervaren in het boe renwerk en welgeschikt om een hofstede in orde te houden. Dat de eigenaar van den Meerhof zijn doch ter een prachtigen uitzet zou mee geven, was ook een niet te verwerpen zaak. Eenige dagen daarna kwam vader Lind met zijn zoon in de Zondags- kleeding op den Meerhof, tot geen geringe verbazing van buren, meiden en knechts. Men raadde echter wel dra het doel van dat bezoek. Toen de groote vraag gedaan was en Wal burga's ouders hun toestemming hadden gegeven, werd de aanstaande schoonzoon hartelijk welkom geheeten en zette inen den gasten het beste voor, wat keuken en kelder oplever den. De Meerhofer hield van een goeden dronk en had in zijn kelder een aantal flesschen Tiroler wijn, die men het niet kon aanzien, dat ze op een hooiwagen over de gren zen waren gesmokkeld. Het was een rechte feestdag op den Meerhof. Op den terugweg beloofde vader Lind zijn zoon, dat hij zoo spoedig mogelijk naar Tegernsee zou gaan om de overgave der hofstede bij de streven als spreker op te treden. Spr. noemde het een onhoudbaren toe stand dat de gemeente-ambtenaren nog niet in de rijkspensioenregeling zijn opgenomen. Spreker wekte op om met alle kracht hiervoor te werken en sprak den wensch uit, dat de vereeniging in haar streven moge slagen. Ook de heer Nolens sprak een woord van aanbeveling, kort, gelijk voor een inleiding past. Reeds 17 jaar werkt deze vereeniging aan het bekende doel, en daarover behoeft das niet meer gesproken te worden. Zijn doei was dan ook eigenlijk slechts om een woord van bemoe diging te spreken, een opwekking om zich door het lange wachten niet te laten ontmoedigen. De hear Elenbaas wees op een 80 jarigen gemeente-secretaris, die zelf erkent dat zijn krachten niet meer toereikend zijn en die toch zijn rust niet kan nemen, omdat hij zijn bezoldiging niet kan missen. Nu wordt vaak loon uitbetaald waarvoor geen goede arbeid meer gepraesteerd kan wordenpromotie wordt tegen gehouden genade wordt soms voor recht gegeven en de oude afgewerkte ambtenaar moet om een almoes smeeken. Spr. herinnert aan de verwachtin gen door de regeering opgewekt, maar sedert er niets werd gedaan is de onrust weer binnengeslopen, waar van deze vergadering het uitvloeisel is. Ook spreker besloot met een op wekking om voort te arbeiden. Voor dat aan den vierden spreker het woord werd gegeven, deelde de secretaris mede, dat aanwezig waren 604 belangstellenden en vertegen woordigd waren 20,000 ambtenaren van verschillende vereenigingen. Daarna was het woord aan den heer Pels, bestuurslid, die een woord van verwondering, teleurstelling, be moediging en opwekking wenschte te spreken. Verwondering en teleurstelling mocht het volgens spr. wekken, dat nog een propaganda-vergadering moest belegd worden om een pen sioensregeling voor gemeente-ambte naren te krijgen. Teleurstelling uitte spreker over het lange uitblijven eener wettelijke regeling, hetgeen duizenden gemeen te-ambtenaren in den lande ontevre den maakt- Besloten werd de ministers van binnenlandsche zaken en van finan ciën dringend te verzoeken maatre gelen te willen nemen, dat spoedig een einde kome aan de pijnlijke on zekerheid, waarin duizenden ge meente-ambtenaren verkeeren ten aan zien van hun pensioneering en die van hun weduwen en weezen en indien eenigszins mogelijk, nog in overheid te laten inschrijven. Als een loopend vuurtje verspreid de zich het nieuws van hetgeen op den Lindenhof was voorgevallen in den ganschen omtrek en dit gaf de eerste dagen ruime stof tot gesprek. Zoo was men in het midden van den zomer gekomen. Nog nooit was de toevloed van vreemdelingen in Tegernsee zoo groot geweest. In het Brouwkamertje zat het steeds vol bezoekers. Het weder was bestendig mooi, maar de politieke hemel was vrij bewolkt en men sprak vee! over de geschillen tusschen Frankrijk en Duitschland. Toch ging men voort met lachen en schertsen en zette zooveel mogelijk alle zorgen op zij. In de eenzaam gelegen herberg te Unter-Rottach ging het op een Zon dagmiddag in Juli lustig toe. Er werd dansmuziek gegeven en daar door waren verscheidene jongelieden van nabij en verre er heen gelokt. De dansvloer was op een grasveld gelegd. Over eenige balken had men stevige planken bevestigd. Al had men er geen schaduw en al stoof het er ook vrij erg, dat hinderde niet, het volgende zittingjaar een ontwerp regeling aan de Staten-Generaal ter behandeling worde voorgelegd. Vlissingen, 30 Mei. Stoomtram Walcheren. In de hedenmiddag te Koudekerks gehouden vergadering van aandeel houders der naamlooze vennootschap „Stoomtram Walcheren", gevestigd te Vlissingen, werd het verslag over het boekjaar 1909 uitgebracht, waar aan het volgende is ontleend De subsidies over 1909 der pro vincie Zeeland, der verschillende ge meenten en van particulieren werden alle ontvangen. Het aandeelenkapitaal bleef onver anderd. Van de 4 pet, obligatieleening 1904 groot f 250.000 werden 9 obligatiën uitgeloot, terwijl nog 215 obligatiën in omloop zijn. Van de 5 pet. obligatieleening 1905 groot f 100.000, werden, evenals het vorige jaar, 2 obligatiën uitgeloot, zoodat nog 84 in omloop en 10 in portefeuille zijn. Het personeel in dienst bij de maatschappij bestond op 31 Decem ber 1909 uit 42 beambten. Het materieel der maatschappij be stond uit 5 locomotieven, die 134.336 K.M. of per dag gemiddeld 368 K.M. hebben afgelegd 8 gemengde per sonenrijtuigen, elk met 67 plaatsen; 2 post- en bagagewagens2 gesloten en 16 open goederenwagens, alle met een draagvermogen van 10.000 K.G. en 1 waterwagen. De wachtlokalen, remises enz. ver keeren in goeden staat. Aan de baan moest wederom veel zorg worden besteed. De uitbreiding van het wissel- op landspoor aan de Loskade te Middelburg kwam tot stand. De halve wissels te Zoutelande en Boudewijnskerke werden met wissels, voorhanden op het haven terrein te Vlissingen, tot doorloopen- de wissels uitgebreid. De grindbedekking van het tus- schenperron te Koudekerke werd door bestrating met voorhanden ma terieel vervangen. Door de maatschappij werd ver gunning verleend tot het plaatsen van weegbruggen op terreinen aast haar toebehoorende nabij de stations Koudekerke, Biggekerke, Zoutelande, Aagtekerke en Domburg. De kunstwerken verkeeren 'in goeden staat. Het ziekenfonds ten behoev van het vaste personeel en hunne gezin nen vorderde dit jaar een bedrag van f 194.69. In het pensioenfon Is werd uit den dienst 1908 f 400, hetgeen met de gekweekte rente op 31 December knapen en meisjes dansten even goed. Daar het bier lekker was en de mu= zikanten hun plicht deden, was de vroolijkheid weldra algemeen. Johan had Walburga van den alm afgehaald, om met haar den middag door te brengen. Voor hem lag zijn gitaar, zoodat er afwisseling in de vreugde te wachten was. In het ge zelschap Waren vele goede kennissen en ook een vreemd heer, wiens hou ding den militair verried. Waar komen al die menschen van daan, zeide Walburga. De om streken moeten wel geheel verlaten lijken. En wat zijn er veel vreemde lingen aan het meer. De kasteleins hebben nu een goeden tijd. Ja, de wereld is groot en over de bergen wonen ook nog menschen. Op den alm is het eenzaam en daarom is de drukte hier je zoo vreemd, antwoordde Johan. Daar naderde een goed vriend van Johan en zei Wel, Walburga, je blijft vaandaag toch niet stilzitten? (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1