endreckt, Portefeuilles, ppels Dinsdag 10 Mei. lp dm land vai de Kampong. [ERMAN. flYERIJ, Amsterdam. am Walcheren telefoonnummer 10. BINNENLAND» No. 108. 48e Jaargang. 1910. UIGT U en prachtige collectie DERWAREN, w. 0. mnten een groote sor ing TASSCHEN ijnste soorten. Verder TTES, enz. k. Ruim 400 pagina's In den tekst. In linnen ■nstaand prachtwerk te ruis, na ontvangst van it in 3 maandelijksche Bleekzucht, Ma. jsne Zwakte, voort aan eetlust 'S Nannino buiten op de tsmerk. rabriek. Den Haag. en (Station'' 9.20 12.15. 15. Het vertrek van de aul Krugerstraat en het 5 10 en 13 minuten later, nrg6.25, 9.23, 12.18, 18. rke na"r Domburg: 6.45 6.en 8.40. (nrar Vlissingen en Miii- 10.40, 1.35, 4.15, 6.55 trke (naar Vlissingen en >4, 8.30,11.29, 2.24, 5.04, ramdienst. ilngen-SIiaiBl'lJ'arg v.v. ÏtEH 4 40f 5.50f 7.55 5 12.30 1.15 2.— 2.45 5.50 6.55 7.50 8.50 van de Remise, de an- het Badhuis. tras5.15-j- 6.25f 8 40 30 1.15 2.— 2.45 3.30 .55 7.50 8.50 9.40 10.25 verder dan tot de Re" treinen gaan naar het i be In v.m. 6.6.20, 6.45, 9.30, 10.—, 10.20, 10.40, 12.— 12.30,1.—, 1.30*, 15, 3.55, 4.30, 4 50, 5.20, 7.20, 7.40, 8,20. 'ensluis: vm. 6.10, 6.30, 9.15, 9.50, 10.10, 10.30, 1.50. N.m. 12.10, 12.45. 3.10*, 3.40,4.10,4.40, 150,7.10,7.30,8.—,8.30, en vallen desZondags ul 2.23 12.40 6.51 7.56 5.53 6.15 6.56 6.35 7.41 6.33 7.40 3.39 7.40 9.07 1.16 8.49 9.34 10.21 9.51 .0.18 10.31 .0.51 L0.59 11.23 a. t 10.34 D 10.47 11.48 11.35 s, Zuid-Duitaehland, richting osendaal-Lage Zwala^6- .33 R.32 .40 .31 .12 .28 2.8 6.18 1.29 (6.03 3.05 7.15 3.52 8.01 4.14 8 20 4.28 8.34 8.4' j 9.44 *10.30 V LI SSI N GSCH E COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. flbonnements-ftdoertentiën op zeer uoordeelige poor waarden Verjaringscadeau van Prinses Juliana. Prinses Juliana heeft op (laar ver jaardag van H. M. de Koningin-Moe der een gelakt salonameublementje ten geschenke gekregen. Dit is Vrij dag geplaatst in liet Prinsessehuis in het Kon. park op het Loo, dat het Prinsesje dagelijks bezoekt. De dood van koning Edward. De grootmeester van H. M. de Koningin, baron Sirtema van Grove- stins heeft namens de Koningin Za terdag een bezoek gebracht bij den Engelschen gezant sir George Bu chanan, om uit naam van H. M. deelneming te betuigen met het over lijden van koning Edward. Dok minister Heemskerk, tijdelijk voorzitter van den ministerraad, be hoorde tot de autoriteiten, die Zater dag persoonlijk den Engelschen ge zant bij ons Hof hun deelneming kwamen betuigen bij den dood van den koning. Een Officieren-bond. Er is een bond van Marine-ma trozen en er zijn vereenigingen voor onderofficieren en nu hebben een drietal kapiteins van het 3e regiment infanterie aan alle kameraden en oud kameraden een circulaire toegezon den om tot de oprichting te komen ook van een Algemeene Nederland- sche Officiers-vereeniging. Het moest er toe komen, want het ligt in de lijn der tijden. Waar minderen in deze hebben kunnen voorgaan, ge dekt door het in zeer algemeene termen gestelde Grondwetsartikel (art. 9), dat uit een tijd stamt toen zelfs aan de mogelijkheid van een gebruik maken van dat recht ook door militairen niet werd gedacht, hebben de meerderen wel te volgen. En wij schrijven niet gekscherend, met een herinnering aan dat veront schuldigende zeggen van een ai te goedigen leider die, chef zijnde, vond dat hij wel mee móést doen, anders zou hij immers achterblijvenwij meenen het in ernst. Het strookt misschien niet met streng militaire opvattingen en ge makkelijk is de verdediging van de stelling dat dergelijke Officieren-bond niet past in de militaire maatschappij als altijd beperkend de gezagsuit oefening door den chef, maar ook deze samenleving wordt beinvloed en langzamerhand zelfs beheerscht door de opvattingen en begrippen, welke leven in de groote maatschap pij. En waar men de oprichting van minderen niet heeft kunnen of wil len tegenhouden, is de stichting van een Officieren-bond slechts een logi- Feuilleton. Schets uil het Bataviasche leven. o— 15.) Een onbedwingbare lust om verre landen te zien deed hem besluiten zich aan te melden voor den Indischen dienst, nadat hij de hoofdacte en een acte voor de wiskunde, zijn lievelingsvak, had verkregen. Daar Wj goede getuigenissen omtrent zijn persoon en bekwaamheden kon over leggen, en het geneeskundig onder zoek aantoonde, dat hij een gezond ®n krachtig gestel bezat, werd hij onmiddellijk aangenomen en ter be schikking van de Indische regeering gesteld. Zijn verblijf in Rotterdam en zijn reis naar Indië hadden zijn blik verruimd. Volgde hij in Holland, zonder veel na te denken, het spoor, waarin zijn ouders, en na hun dood, ziin voogden hem waren voorge- 8aanin Indië was hij wel gedwon- sche conclusie. Wij hebben er al meer op gewezen. In onzen tegen- woordigen tijd met al zijne vertegen woordigende lichamen waarin kie zersvrees het begin is van veler politieke wijsheid, heeft een Bond kans om gehoord te worden. Het recht van vereeniging is in deze dagen het recht geworden, waarvan de burger het meest profiteert. De Bonden en Vereenigingen laten in Gemeenteraad, in Provinciale Staten en in Staten-Generaal hooren wat zij wenschen omtrent salaris en loon, omtrent pensioneering, arbeidsduur en rechtspositie. Zoolang het stem men van enkelen waren, werden ze welwillend aangehoord, met weinig of geen resultaat. Sedert bonden en vereenigingen ze uitspreken, zijn de resultaten schitterend. De jaarversla gen verzuimen niet er telkens op te wijzen. En waar nu de toestand van den officier ondanks de lichtzijden der betrekking, welke echter niet hel derder worden in een samenleving, waarin vredesconferenties en vredes- bonden de idee van vrede voortdurend versterken waar nu die toestand èn financieel èn uit een oogpunt van recht heel wat verbetering lijden kan,is een Officieren-bond aangewezen om de verwezenlijking daarvan te helpen bevorderen. Het is mogelijk dat deze eerste poging nog niet lukken zal hoe wel, de tijden zijn er rijp voor maar komen zal de Bond. En best mogelijk, dat men al heel spoedig zich zal afvragen hoe men het ooit zonder heeft gedaan. („Kamper CL") Het echtscheidings-ontwerp. In een gehouden vergadering van de Orde van Advocaten te Amsterdam werd het navolgend, door den raad van toezicht en discipline, in op dracht der orde geredigeerd adres aan de Tweede Kamer in zake het echtscheidings-ontwerp goedgekeurd. „De orde van advocaten te Am sterdam, kennis genomen hebbende van het ontwerp der wet, strekkende om echtscheiding niet te doen uit spreken, zoo de rechtbank niet door wettelijke bewijsmiddelen is over luigd van het bestaan der gronden uithoofde waarvan de echtscheiding wordt gevorderdzich krachtens de dagelijksche ervaring, door haar leden ten aanzien van het echtscheidings recht opgedaan, gerechtigd achtend, het onderstaande ter kennis van den wetgever te brengen spreekt als haar meening uit, dat de practijk, waaraan het wets ontwerp een einde tracht te maken, haar oorsprong vindt in den wensch van beide echtgenooten om hun hu welijk binnen veel korter tijd ont bonden te zien dan de wettelijke gen veel op te merken wat hem stof tot nadenken gaf. Van jongsaf had een sterk gevoel van recht en onrecht hem bezield, en reeds als knaap was hij maar al te spoedig gereed, bij werkelijk of vermeend onrecht, zijn handen uit te steken. Nu ouder geworden, en ook wat be daarder, kon hij toch op den duur het lijdzaam dulden, dat hem in huis en in de kerk als hoogste wijs heid was voorgesteld, niet als het hoofddoel van zijn denken en han delen opvatten. Het vele onrecht, dat hij om zich zag gebeuren, stuitte hem tegen de borst. Toestanden, ais in het vaderland onbegrijpelijk zijn, zag hij in Indië bestendigd en aan gemoedigd. En telkens kwam hem de vraag op de lippen. „Is dat recht? Mag dat worden geduld?" Sleur en vormendienst, hoogmoed en waanwijsheid vond hij bij velen, die ais trouwe kerkgangers te boek stonden. Zijn godsvertrouwen en geloof aan voortbestaan bleven on geschokt maar zijn geloof aan de onfeilbaarheid van den Bijbel en de onfeilbaarheid der uitleggers kreeg een gevoeiigcn knak. Tot dusver bepalingen ten aanzien der scheiding van tafel en bed, gevolgd door ont binding des huwelijks, toelaten, en zonder dat een der echtgenooten om daartoe te geraken, de handeling pleegt, die volgens onze wetgeving de(n) andere(n) echtgenoot het recht geeft, echtscheiding te eischen dat, wanneer het ontwerp wet mocht worden, te baat zullen worden genomen twee middelen om tot ont binding des huwelijks voor zooverre door beide echtgenooten gewenscht, binnen niet al te langen tijd te ge raken, namelijk het werkelijk plegen en doen constateeren van overspel, of wel het doen constateeren van een schijnbaar wel, doch feitelijk niet gepleegd overspel dat de vrees gerechtvaardigd is, dat van een dezer middelen te eer der gebruik zal worden gemaakt, nu de echtgenoot, tegen wie(n) de echtscheiding is uitgesproken, wat de verhouding tot de kinderen betreft, rechtens gelijk staat met de(n) echt genoot, die den eisch tot echtschei ding instelde dat het zeker niet de bedoeling des wetgevers is, het gebruik van een dezer middelen te bevorderen dat het gebruik dezer middelen zal worden tegengegaan door den termijn van vijf jaar, genoemd in art 255 burgerlijk wetboek, aanzienlijk te verkorten dat daarbij mag opgemerkt worden, dat, wanneer die termijn wordt ge steld op één jaar, toch nog een ge ruime tijd zal verloopen van het tijdstip af, waarop de eisch tot scheiding van tafel en bed is inge steld of het verzoek daartoe is ge daan, tot op het tijdstip van de ont binding des huwelijks; noodigt den raad van toezicht en discipline uit, deze meening ter ken nis te brengen van de Tweede Kamer der Staten-Generaal". De Multatuli-herdenking. Zaterdag was het 50 jaar geieden dat de „Max Haveiaar" van „Multa- tuli" (Éduard Douwes Dekker) het licht zag. Om deze gebeurtenis te vieren en tegelijkertijd Multatuii's nagedachtenis te, huldigen, had zich te Amsterdam voor geheel Nederland een commissie gevormd, waarin vele bekende per sonen zitting hebben en wier voor zitter mr. J. N. van Hall, oud-wet houder van Amsterdam is. Deze commissie organiseerde aller eerst een tentoonstelling van Multa- tuliana, welke met een rede van den vice-voorzitter, den heer C. R. Bak huizen van den Brink, in eenige zalen van het Stedelijk Museum geopend werd. Vele Multatuli-vereerders wa ren aanwezig, o. a. de zoon, de heer E. Douwes Dekker en echtgenoote had hij zich weinig om litteratuur bekommerd hij had vlijtig voor zijn acten gestudeerd en de wiskunstige vakken hadden hem het meest aan getrokken. Maar het was, of de schoonheid der Indische natuur hem ook meer vatbaar maakte voor de schoonheden der litteraire kunst en waar hij vroeger nooit een ge dicht uit liefhebberij zou hebben gelezen, ging hem nu over de na tuurpoëzie een nieuw licht op. Heel zijn levensbeschouwing werd er dichterlijker door. Hij begon te be grijpen, dat zijn geloof tot dusver veel van letterknechterij had ge had, maar dat de hoogere roerselen van geestelijk leven hem vreemd waren gebleven. Hij las de gedichten van Da Costa, Heije en De Genestet, en zijn godsdienstig gemoed vond er meer bevrediging bij dan in de preeken, die hij tot dusver had ge hoord. Ook moderne predikanten ging hij hooren, en ofschoon ze hem maar gedeeltelijk voldeden, gevoelde hij er zich toch meer toe aangetrok ken dan tot de Calvinistische leer redenen, die hij in de Gereformeerde kerken te Rotterdam had aangehoord. prof. Frederic uit Gent, L. A. van Sandick, wethouder van 's-Graven- hage, dr. W. Meijer aldaar en vele commissieleden. In zijn rede behan delde de heer Van Hall, behalve de Max Haveiaar" ook andere werken van Multatuli. Het Rotterdamsch Tooneelgezel- schap, directeur de heer P. D. van Eijsden, voerde daarna de twee fragmenten „Aleid" op. Ten slotte droeg de heer Willem Royaards Mul tatuii's „Kruissprook" voor. Desavonds gaf het Rotterdamsch Tooneelgezelschap in het Paleis voor Volksvlijt een voorstelling van „Vor stenschool". Vacantiekaarten. Men deelt aan de „N. R. Ct." mede, dat de Staatsspoorwegmaatschappij dezen zomer de prijzen van de aige- meene vacantiekaarten zal stellen op f 4, f 3 en f 2 voor de krie klassen. Het bestuur van de Vereeniging van Nederlandsche Gezagvoerders en Stuurlieden ter Koopvaardij, heeft een adres gezonden aan den minister van landbouw, nijverheid en handel met verzoek te bevorderen dat ook zeevarenden van de Nederlandsche Koopvaardijvloot, met inbegrip van gezagvoerders en stuurlieden, wette lijk verzekerd zullen zijn tegen de ongevallen, die hun zoo bij uitstek gevaarlijk bedrijf met zich brengen kan. Roosevelt. Men schrijft aan het „Hbl." Te Oud-Vossemeer hangt in de Ned. Herv. Kerk een lichtkroon, voor heen dienende tot bezetting met kaarsen wanneer in den winter avond kerk werd gehouden, waarop een inscriptie vermeldende dat deze kroon is geschonken door een Roosevelt en toen eenige jaren geleden een oud ingezetene dier gemeente, sedert jaren in Amerika vertoevende, overkwam, werd dan ook direct bedoelde in scriptie door hem overgenomen ter vermelding in Amerikaansche bladen, omdat ze den naam van „Toddy" meldde. Ons werd in een gezin in genoemde gemeente ook nog een familiewapen getoond van de „Roo sevelt", onder mededeeling dat dit gezin aan de Roosevelt's verwant was. De heer Hollestelle, oudheidkundige te Tholen, deelde deze dagen mede, dat in 1573 in Tholen nabij Oud- Vossemeer gelegen reeds vermeld wordt een Cornelis (oris op 't Roo sevelt, die optrad voor de weeskin deren var» Dyne Claes Pierss, dochter van Ciaes Pierss, die in 1557 voor komt als burgemeester van Tholen in 1590 was genoemde Cornelis Joris reeds overleden, ook onbejaarde weeskinderen nalatende. In 1616 wordt En hij was niet de eenige, die hier tot een ruimere opvatting van het Christendom kwamen. Zelfs ds. Mo lenaar en zijn geestverwant ds. Bran- des hadden het hoever zij ook van de moderne richting afstonden, in den kring der eigengerechtige Chris tenen, die vooral hun vereenigings- punt vonden in de zendelingen van Depok, niet kunnen uithouden, en waren een zelfstandig standpunt gaan innemen. Ook Verboon was godsdienstig gebleven, maar in geen enkel geval liet hij zich meer ieiden door de vraagwie zegt het maar wat zegt mijn gevoel en mijn rede er van Verboon gaf ook les aan de kleine Normaalschool, en daar was zijn opmerkzaamheid getroffen door een der oudere leerlingen, wien het blijkbaar moeite kostte in het vak dat hij doceerde, de wiskunde, met de anderen gelijken tred te houden Dat was Swendeis. Zijn ijver en voorkomendheid deden Verboon be sluiten zich wat meer aan den oude ren leerling gelegen te leggen. Hij noodigde hem uit ééns in de week in zijn paviljoen te komen, om het melding gemaakt van Claes Pieterse, bekend als stadhouder, en als voogd van diens nagelaten wees trad op Joris Pieterse Roosevelt. Deze was in 1648 ook nog voogd na het over lijden van Pieter Joris op 't Roose velt. Na dien tijd beginnen de trouw en doopboeken licht te verschaffen. Er blijkt, dat op 13 April 1647 te Oud-Vossemeer huwde Joris Pieter Roosevelt met josyntje Goverts. Van deze ouders stammen ongetwijfeld de Thooische Roosevelts af. De heer Hollestelle deelt daaromtrent nog mede, dat hij uit enkele berichten vernam, dat de eerste Roosevelt, die in 1649 naar Amerika toog, den naam droeg van Claes Roosevelt. Dit doet veronderstellen, dat die branche af stamt van Claes Pierss die, zooals hierboven gezegd is, als burgemeester van Tholen wordt vermeld en wiens verwantschap met de Van Roosevelts ook uit het voorgaande duidelijk is. Een Claes Joriss wordt in 1622 ook ais Poorter genoemd. Nog tal van geslachten noemt de heer H. in de Toolsche courant in verband met de familie, o. a. ligt in het koor te Tho len volgens grafschrift begraven „Hier legt begraven Marinus van Roosevelt, in zijn leven burgemeester dezer stad, leenman der Grafelijkheid van Zeeland, Dyckgraeff van Glimes etc.: overleden 29 Januari 1710 en juffrouw Johanna Poulier, syne huys- vrouwe, gestorven 11 Mei 1707". Daar beweerd wordt, dat de Ameri kaansche Roosevelts afstammen van Rotterdam, daar is het zeker, dat tusschen de Toolsche en Rotter- damsche Van Roosevelts nauwe ver wantschap heeft bestaan, hetgeen bovendien blijkt uit dér» volgenden doop van 1 November 1711 te Tho len Het luidt dan Vaderd'Heer Pieter Roosevelt. Moeder: Juff. Maria Hazard. Kind Johanna Ermina. Getuigen Henricus Rosevelt, se cretaris der stad Rotterdam en diens huisvrouw Mevrouw Ermina de Vuyk. Verder komen zij te Oud-Vosse meer in belangrijke betrekkingen voor, o. m. bekleedden sommigen het ambt van rentmeester der Ambachtsheer lijkheid van Oud- en Nieuw-Vosse- meer en Vrijberghe. De heer Marinus van Roosevelt vervulde die betrek king reeds in 1679, terwijl in 1733 dit was mr. Johan Willem van Roo sevelt. Wij hoorden in de laatste tijden niet meer van een familie van dezen naam in de omgevingalleen het gezin te Oud-Vossemeer beweert op familie-overlevering van een ver wantschap met genoemd geslacht. een en ander met hem te bespreken, waar hij op de les moeilijkheden bij ondervond. Zoodoende kwam hij Zondags ook wel eens bij de familie Swendeis aan huis. Ofschoon hij meermalen aanmerkingen maakte op den godsdienstigen ijver van de beide oudste kinderen, hielden zij toch van hem, omdat zij gevoelden, dat zijn bedoelingen oprecht en zuiver waren. Al meende hij, aat aileen afdoende verbetering op maatschap pelijk gebied van het Gouvernement was te wachten, toch trachtte hij even als zijn jongere vrienden, zij het dan ook met andere middelen, het lot van ongelukkigen te verzach ten. Als zij van armen spraken, die zij hadden bezocht, opende hij zijn portemonnaie, om ze bij te staan, en verscheiden jonge onbemiddelde menschen van wie hij meende, dat iets terecht was te brengen, gaf hij gratis les. Het hinderde hem, dat streven van velen zijner collega's om altijd maar meer loon voor min der werk te ontvangen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1