Eerste Blei
Draagt
Plouvier's
Schoenwerk.
No. 90.
48e Jaargang.
1910.
Maandag
18 April.
Dit nummer hestaat uit 2 bladse
Brieven uit de ffofsfad.
Feuilleton.
Het Geheim van den
Ouden Visscher.
bïnnenXand.
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen
LXIIi.
Zoo dol als verleden jaar na de
geboorte van Prinses Juliana zal het
op den 30en April wel niet toegaan
in onze schoone Hofstad, maar toch
laat het zich wel aanzien dat er weer
dapper gefeest zal worden. Nu, als
je maar één prinsesje hebt dan mag
dat ook wel. Hoewel de grooteren
stellig ook niet thuis zullen blijven
op dezen dag, is het toch een heel
goed denkbeeld om vooral de jeugd
te laten feest vieren geen dag is
daarvoor zóó geschikt als de verjaar
dag en dan nog wel den éérsten
verjaardag! van ons kleine Prin
sesje.
Door het Haagsche comité voor
Volksfeesten zullen ter gelegenheid
van de viering van den eersten ver
jaardag van H. K. H. Prinses Juliana
des middags van 2—4 uur in ver
schillende gebouwen voorstellingen
voor kinderen geven worden. Een
2000 tal kinderen, leerlingen van
openbare en bijzondere scholen, zul
len tot deze voorstellingen worden
uitgenoodigd.
Merkwaardig dat het gemeenbestuur
zich zoo koel betoond heeft ten op
zichte van dezen gedenkwaardigen
jaardag, juist waar het de Haagsche
schooljeugd betreft. De schoolcom
missie had in overweging gegeven
omsden30en April tot een vacantiedag
te maken, doch B. en W. wilden
daar niets van hooren. Misschien heb
ben ze gedacht aan de mogelijkheid
dat het huwelijk van onze Koningin
en den Prins nog heel rijk gezegend
zal worden en als dan de verjaardag
van elk prinsje en van elk prinsesje
een vacantiedag moet worden, dan
blijven er voor de Haagsche school-
kindertjes te weinig schooldagen
over en dan worden die kindertjes
niet knap genoeg. Als ze zoo ge
dacht hebben dan vind ik dat B. en
W. een goede pa en ma van de
Haagsche schoolkindertjes zijn. Maar
nu kan iemand met een erg Oranje
kleurig hart allicht in teedere ont
roering uitroepen, dat in elk geval
de Koninklijke familie nog maar éen
enkel spruitje telt en dat het dit
maal gaat om den éersten jaardag
van het zoolang en met zooveel span
ning verwachte prinsesje, dus dat er
ditmaal al heel bijzondere omstan
Vrij bewerkt door M. J. Korving.
o—
54.)
„Aan u heb ik het herstel in mijn
rechten en het bezit van dit kasteel
te danken. Het zal me gelukkig ma-
■ren, als ge ze voortaan ook als het
uwe wilt beschouwen."
»Nu niet," antwoordde Henri Gar-
Qel, die nauwelijks in staat was zijn
hevige gemoedsaandoening te ver-
5ergen. „Ge kunt mij thans best ont
beren."
»Neen, neen, ge moet bij ons
blijvenJa ge blijft bij ons niet
Jaar Qe moogt niet heengaan, zon
der dat wij u met daden onze dank
baarheid hebben betoond. Marie en
wij zullen u liefhebben als een
Demind lid van onze familie."
«wel zeker," voegde Marie er
me' een innemend lachje bij. „Wij
digheden zijn, die een extra vacantie
dag wettigen. Zeker is het, dat velen
aan B. en W. de weigering hebben
kwalijk genomen en dat men zelfs
aan dat college heeft verweten niets
meer of minder dan „politieke neu
traliteit" Nu, de lezer zal weten dat
die kwalificatie sedert de kouwe
drukkie daarover door onze vuur-
roode en rozeroode schoolmeesters
gemaakt, een erg kwalijk luchtje
heeft voor iederen rechtgeaarden,
nationaal-denkenden en Oranje-voe
lenden Nederlander. Zoo'n kwalifica
tie toe te passen op B. en W.
van onze Hofstad lijkt me dan ook
al heel bedenkelijk en onverdiend,
hoeveel ik overigens ook gevoel voor
extra-vacantiedagen, niet alleen ter-
wille van de jeugd, die wel eens
graag buiten de kille schoolmuren wil
blijven, maar ook terwilie van onze
schoolmeesters die het immers zoo
vreeselijk hard hebben, dagen nacht
zwoegen om die ondankbare jeugd
tot allerlei christelijke en onchriste
lijke maatschappelijke en onmaat
schappelijke deugden op te leiden.
Doch laten wij terug keeren tot
het feest op Prinses Juliana's ver
jaardag. Voor een plechtige opening
is alvast gezorgd.
Door den kolonel-commandant van
het regiment Grenadiers en Jagers is
goedgunstig beschikt op het verzoek
van het Comité om tot inwijding van
dezen gedenkdag te middernacht
(29/30 April) aan den voet van het
Nationaal Gedenkteeken op het Plein
1813, door de Koninklijke Militaire
Kapel, onder leiding van den luitenant
directeur N. A. Bouwman, koraalmu-
ziek te doen uitvoeren.
't Is te hopen,dat een zoo stichtelijk
begonnen dag niet met onstichtelijke
dronkemanstooneelen zal eindigen.
Nu, als alles zoo goed gaat als 't
vorige jaar, dan is er geen reden tot
klagen.
Ook nu zullen er weer heel wat
menschen op de been zijn, daarvan
kan men overtuigd zijnvooral
's avonds om naar „de lichtjes" te
gaan kijken. Natuurlijk zal de illumi
natie niet zoo overweldigend schitte
rend zijn als bij het geboortefeest,
maar toch zal er ook nu weer veel
moois te zien zijn. Daarvan heeft
dezer dagen Prins Hendrik zelf zich
kunnen overtuigen bij een bezoek
aan de gemeentelijke electriciteitsfa-
briek, bij welke gelegenheid Z. K. H.
o.a. getoond werd een eiectrische
illuminatie, geconstrueerd voor de
viering van het eerste jaarfeest van
H. K. H. Prinses Juliana.
Deze illuminatie bestaat uit een
hebben uw tegenwoordigheid noodig
om ons geluk volkomen te maken."
Henri Gardel boog het hoofd en
hield de hand voor het gelaat om
de tranen te verbergen, die langs
zijn wangen biggelden.
„Ik kan uw beden niet langer
wederstaan," zeide hij eindelijk, „doch
laat mij een oogenblik alleen om te
overleggen."
Hij ging nu in de aangrenzende
kamer, en na de portières dichtge
trokken te hebben, bleef hij daar
een oogenblik. In een paar seconden
onderging hij nu een allermerk
waardigste gedaanteverwisseling. Hij
trok den zijden gordel los en met
een enkele beweging viel het Moor-
sche overkleed van zijn schouders
vervolgens zette hij zijn fraaie muts
af en met een kleine beweging van
zijn hand verdween ook zijn baard.
Het weelderigste zwarte haar viel
nu in rijke lokken op hals en schou
ders in plaats van het roodbruine
overkleed omsloot nu een smaakvol
gegarneerde japon van zwarte zijde
de sierlijke gestalte.
Welk een verandering! Nu de
volle donkere baard, uie wangen,
TELEFOONNUMMER 10»
reusachtige vergrooting van de beken
de fotografie van H. M. de Koningin
met Prinses Juliana in electrisch
licht. De lijnen dezer fotografie wor
den gevormd door circa 3000 kleine
gloeilampjes, weike door een scha
kelmechanisme achtereenvolgens uit
geschakeld worden, zoodat het op
het publiek den indruk maakt, alsof
dit beeld zeer snel in lichtlijnen ge-
teekend en daarna plotseling uitge-
wischt wordt. Dit herhaalt zich om
de twee minuten. Het geheel is omvat
door een ronde lichtende lijst, die
door de koningskroon, mede in
lampjes uitgevoerd, gedekt wordt.
Het Feestcomité 1909, dat leiding
heeft gegeven aan de feeslelijkheden
in de Residentie ter gelegenheid van
de geboorte van H. K. H. Prinses
Juliana, en waarvan de herinnering
aan de herauten, den lichtstoet en
het groote feest in de Maliebaan nog
voortleeft, heeft besloten den eersten
verjaardag van de Prinses luisterrijk
te vieren door het organiseeren van
een groot waterfeest in den prachtigen
historischen hofvijver (Vijverberg).
Het sympathieke denkbeeld om op
Prinsessedag aan de feestviering een
werk aan menschenliefde te verbinden,
zal vermoedelijk uitstekend slagen.
Het denkbeeld van den verkoop van
een „Julianabloem" op dien dag, ten
bate van arme tuberculoselijders, heeft
blijkbaar overal veel instemming, ge
vonden. Met de aanvragen er voor
loopt het al enorm, terwijl men het
bloempje nog niet eens heeft gezien.
Verschillende particulieren bv. bestel
den hoeveelheden om kosteloos op de
scholen te verspreideneen aantal
winkeliers vroegen eveneens eene
collectie aan eer.ige maatschappijen
verleenden door ruimen aankoop reeds
goede medewerking.
De kleine celluloïdbioem zal slechts
10 cents kosten, dus valt haast binnen
ieders bereik, behalve dan van de
allerarmsten, voor wie helaas een dag
als deze geen feestdag heeten mag.
Doch ook om hen is gedacht.
De verkoop is met goedvinden van
het bestuur der Nederlandsche Cen
trale vereeniging tot bestrijding der
tnberculose en de plaatselijke ver
eeniging tot bestrijding der tuberculose,
gegund aan de 's Gravenhaagsche
stadsgezondheidskolonie, die zich'
eensklaps blijkens haar statuten
de tuberculosebestrijding ten doel
stelt, en wier bestuur medewerking
verkreeg van eenige heerendaaruit
ontstond een comité ter voorbereiding
van den verkoop. Dat comité zou
wenschen, dat een ieder zich tooide
op 30 April met de bloem welke het
fibonnenients-ftduerientiën op zesr uoordeslige uoorioaafden
lippen en kin bedekte verdwenen
was, zag men een geheel ander ge
laat en wel een gelaat van groote
schoonheid. Doch de schitterende
oogen waren dezelfde behalve dat ze
vol tranen stonden, toen het gezel
schap ze weer te zien kreeg.
Eenige minuten hield de verwon
dering ailer tong geboeidhet was
geheimzinnig stil. Toen sprong Edu-
ard op, legde zijn hoofd tegen de
borst der schoone vrouw en, tegelijk
lachend en weenend, juichte hij
„Moeder, moeder! Lieve moeder!"
„Ja, mijn kind, ja, mijn zoon
zeide zij, terwijl ze hem vurig aan
haar hart drukte en zijn gelaat met
kussen bedekte.
Geen pen is in staat om de aan
doeningen te beschrijven, die in deze
oogenblikken hun ziel bestormden
de harten van deze vier menschen
waren te hevig bewogen, zij gevoel
den zich te gelukkig, om door woor
den aan hun gevoel lucht te kunnen
geven.
Isabella, gravin de Sauterne, de
zoo lang verstooten vrouw, stond nu
voor hen, en zij was dezelfde per
soon als de onverschrokken Henri
moet verkoopen, een ieder, dus van de
rijksten tot de armsten. Want eerst
als dat gebeurt dan krijgt de verkoop
de beteekenis, welke hij moet ver
krijgen heel een volk offert op één
dag in het jaar een penning ten bate
van de lijdenden. Nu zijn er he
laas, wier levensomstandigheden het
niet gedoogen dat zij offeren voor
den medemensch, die lijdt; er zijn
er wien het niet vergund is, ook
maar één cent anders te besteden dan
voor het strikt noodzakelijke. En toch
zou het comité zoo gaarne zien dat
op dien enkelen dag een ieder droeg
éénzelfde bloem. Dat kan alleen wor
den bereikt met hulp. Het comité
zou de bloemen op de scholen ver
krijgbaar willen stellen 29 April, al
thans indien schoolautoriteiten en
onderwijzers daartoe medewerking
willen verleenenhet zou op dien
zelfden dag op de scholen der be
hoeftige kinderen de bloem gratis
willen uitdeelen en dit indien het
hiertoe noodige geld wordt ontvangen,
want filanthropisch mag het comité
hierin niet optreden.
Zooals ik reeds zeide, is thans al
gebleken, dat het comité in dezen
niet vergeefs op de weldadigheid der
vermogende Hagenaars heeft gerekend.
Ook in ander opzicht heeft het
comité blijkbaar niet misgerekend.
Voor den verkoop op den 30sten
Aprii stelde het zich voor de hulp
te verkrijgen van winkelzaken, ma
gazijnen, van dames en van kinderen.
De winkeliers willen die verwachting
niet beschamen.
Den verkoop in de binnenstad en
op de drukke punten (stations, eind
punten der trams enz.) zou het comité
gaarne zien in handen van dames,
in de buitenwijken in handen van
kinderen.
ik mag ook niet vergeten, mede te
deelen dat de Haagsche Tramweg-
Maatschappij haar medewerking ver
leent door op 30 April allen verkoo-
pers en verkoopsters gratis trammen
aan te bieden. Bovendien heeft de
Maatschappij een groote collectie
bloempjes besteld om die op 30 April
onder haar personeel uit te deelen.
Het comité verwacht veel van Den
Haag. Het heeft besteld 100.000
bloemen. De inkoopsprijs is uiterst
gering. Het comité betaalt niets meer
dan den werkelijken kostprijs, hiertoe
in staat gesteld door de leveranciers
de firma Stappers Co., Korte Poten
3, en den fabrikant der Eerste Ne
derlandsche Ceüuloïdwarenfabriek,
A. N. Honig, te Koog a/d Zaan.
Waar aldus ieder en alles mede
werkt, belooft Prinsessedag een zegen
te zullen worden voor arme en lij
dende medemenschen, die den naam
van prinses Juliana zullen zegenen.
Welk een heerlijk gezicht zal het
zijn, als op dien gelukkigen dag ieder,
letterlijk ieder op straat, oud en jong,
arm en rijk, met dat zoo heel véél
.zeggende kleine bloempje zal getooid
zijn. Welke heerlijke gedachten zal
die aanblik opwekken en hoe zullen
die nietige bloemskens de oprechte
feestvreugde verhoogen
Lepelaar.
Gardel. Hun verbazing was groot,
zij konden het bijna niet gelooven,
en toch was er geen twijfel mogelijk.
Het duurde wel een half uur,
voordat onze vrienden na de uitingen
van het levendigste gevoel weer
eenigszins hun bedaardheid terugge
kregen hadden. Toen zaten zij weer
rustig en vertrouwelijk bij elkander.
„Komaan," sprak de markies, „nu
wij voor het oogenblik aan de ge
voelens van ons hart genoeg hebben
lucht gegeven, wilde ik u gaarne
verzoeken mevrouw de Sauterne, aan
onze nieuwsgierigheid te voldoen,
door ons nog een en ander uit uw
romantisch leven te verhalen."
„O, met genoegen" antwoordde de
gravin met een aanminnig lachje
„doch het voornaamste weet ge reeds.
Wat ik nu te verhalen heb, dient meest
tot aanvulling van mijn verklaring
Nadat ik de zorg voor mijn kind
aan Jean Dumat en zijn vrouw had
opgedragen, zwierf ik eenigen tijd
doelloos rond. Wat moest ik aanvan
gen Ik begreep, dat een jonge vrouw
aan vele gevaren is blootgesteld, die
het mannelijk geslacht niet bedreigen
ik besloot mij daarom als man te
H. M. de Koningin-Moeder
te Haarlem.
Gisterenmiddag heeft H. M. de
Koningin-Moeder een bezoek gebracht
aan de bloemententoonstelling.
H. M., vergezeld van jonkvr. Van
de Poll, baronesse Van Ittersum en
dn heeren jhr. De Ranitz en Van Tets,
kwam te 2 u. 20 uit Den Haag te
Haarlem aan en werd aan het station
ontvangen door jhr. Boreel van Hogc-
landen.
In hofrijtuigen werd dadelijk door
de vlaggende hoofdstraten naar het
terrein gereden, alwaar het hooge
gezelschap even over halfdrie uur
aankwam.
H. M. werd aan den ingang ont
vangen door het hoofdbestuurslid der
Vereeniging voor Bloembollencultuur
en de Tentoonstellingscommissie. Het
dochtertje van den heer Van Waveren,
den voorzitter van het tentoonstel-
lingsbestuur, bood H. M. een ruiker
aan.
Door bovengenoemde heeren bege
leid, ondernam H. M. eene wande
ling over het terrein, waarbij zij door
den heer Krelage werd ingelicht, ter
wijl zij zich door dezen verschillende
inzenders deed voorstellen. Met
groote ingenomenheid werd alles door
H. M. bezichtigd.
In de kunstzaal, welke als ont
vangstsalon was ingericht, gebruikte
H. M. de thee, die Haar door de
dames Van Holkema—De Breuk en
Tadema—De Breuk, de dochters van
den secretaris der Vereeniging voor
Bloembollencultuur,geschonken werd.
Daar teekende H. M. tevens het livre
d'or. Bij het bezichtigen der schilde
rijen in de zaal gaf de kunstschilder
A. L. Koster H. M. de gewenschte
inlichtingen. Tijdens de wandeling
over het terrein werden aan H. M.
ook de leden der internationale jury
voorgesteld.
H. M. keerde per trein van 4.41
uur naar Den Haag terug.
Ouderdoms- en invaliditeits
verzekering.
Het „Huisgezin" (een kath. blad)
vestigt de aandacht op de ook door
kleeden. Daar ik lang en slank was,
stond die vermomming mij zeer goed,
en toen ik een baard omgedaan had,
was ik zelf verbaasd over mijn ver
anderd uitzicht. Wel hoopte ik, dat
ik nog eenmaal in mijn rechten zou
hersteld wordenmaar toch wilde ik
langer niet werkeloos blijven, in mijn
jeugd had ik veel op het water ver
keerd, Mijn vader had te Bordeaux
een jacht, waarop ik verscheidene
zeetochtjes had medegemaakt. Ik hielp
van de zee en geloofde, dat ik daar
het veiligst zou zijn. Daarbij kwam
dat hetgeen ik ondervonden had mijn
gemoed met bitterheid had vervuld
tegen alies wat naar dwang der re
geering geleek. Ik verkocht mijn ju-
weelen voor zeven duizend francs
en maakte te Saint Malo kennis met
eenige smokkelaars. Het waren op
rechte, onverschrokken lieden en ik
vond in hun levenswijze veel aan
trekkelijks.
(Slot volgt,
