Ma Hvpotl
^guranliën
Zaterdag
9 April.
rfwiiipiniiK.
No. 83.
48e Jaargang.
1910.
rkstfcicj No. 2.
de jonge Co.
LANDER.
rAN
in»!
afzonderlijke tarieven.
BËHGKHUUSEH-KLOP.
W. C. BEKER.
tvftmi-GT -
Ja^jlraafc. 146-47
- /AIPPELBUKÜ
Gemeentebestuur.
BINNENLAND.
Feuilleton.
Het Geheim van den
Ouden Visscher.
nd verkrijgbaar bij
oop door het gebruik van
:rijgbaar bij DE BREE,
EEND AM.
:ekenden Agenten der Bank
at steeds Kapitaal voor-
Is eerste Hypotheek. Ook
ediet, tegen een rente vanaf
1 afsluitprovisie.
dere inlichtingen zijn wij
ei d.
Kassiers. Telefoon 125.
aat 43.
GOES
Magdalenastraat.
LOSKADE.
diening.
tan allerlei goederen.
bij aanvrage verstrekt.
DE DIRECTIE,
raat 11.
geteekende beveelt zich aan
t bezorgen van ASSURAN-
tp Beurspolis te Rotterdam,
en, Inboedels, Koopmansgoe-
schepen, Land-, Rivier- en
porten.
Coosje Buskenstraat.
COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
BEKENDMAKING.
Afgekeurd Vleesch.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen;
maken bekend
dat gedurende het le kwartaal 1910
door den keurmeester van het slacht
te en vleesch afgekeurd zijn als na
delig voor de gezondheid
2 schapen,
2 varkens,
2 partijen varkensvleesch,
7 ingewanden.
Voorts herinneren zij belangheb
benden voor zooveel noodig, aan het
bepaalde bij art. 207, 3e lid der al-
jemeene verordening van politie,
luidende: „wanneer het herhaalde
lijk voorkomt, dat bij eenzelfden sla
ger of vleeschverkooper, voor de
gezondheid nadeelig vleesch wordt
aangetroffen, zonder dat daarvan aan
gifte is gedaan, zijn Burgemeester
en Wethouders bevoegd, zulks met
vermelding van de namen der belang
hebbenden, ter openbare kennis te
brengen.
Vlissingen, 8 April 1910.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WiTTEVEEN.
TELEFOONNUMMER 10. i ftbonnements-ftduertentiën op zeer uoordeelige voorwaarden
Koninklijk bezoek Amsterdam.
Amsterdam wil schitterend feest
vieren als de koninklijke familie in
Mei in de hoofdstad komt.
Bovenaan het programma prijkt
de historische optocht, die schitte
rend belooft te zullen worden, vedelt
het „Hbld." 700 personen doen er
aan mede, en het aardige is, dat
hiervoor ditmaal geen huurlingen
noodig zullen zijn. Jongelieden,dames
en heeren, uit gegoede Amsterdam-
sche families, zijn in groot aantal
bereid de verschillende hoofdperso
nen voor te stellen.
Dan is de commissie voornemens
een middag- en avondwaterfeest te
geven, met het traditioneele vuur
werk aan den Amstel.
Illuminatie, volksfeesten, gala-con
cert in het Concertgebouw, voorstel
ling in den Stadsschouwburg, twee
aubades, een van schoolkinderen en
een van Nederlandsche zangvereni
gingen, en versiering van den Dam
prijken verder op het program.
Het blad verneemt voorts, dat er nog
plannen zijn bij bewoners der Hee
ren-, Keizers- en Prinsengracht om
te versieren, en vooral tot het in
wendig verlichten der huizen op te
wekken, waardoor steeds zoo'n
prachtig effect bereikt wordt.
Vrij bewerkt door M. J. Korving.
47.)
«Breng hem dadelijk hier," beval
graaf.
Be bediende ging heen en eenige
°°genblikken later trad een langen
*?rel met een woest uitzicht de kamer
innen. Het was de aanvoerder der
lurken, die Eduard Dumat opgelicht
aan de matrozen van de brik
overgeleverd hadden.
«Ha, zijt gij daar Chauronzei
wachf«at' "'k heb reeds op 'e ge"
^»En ik op u, heer graaf," antwoord-
,ander op een toon, die weinig
'ect uitdrukte.
«Heb
,Vroeg de
je op mij gewacht, Chauron
graaf met geveinsde ver-
w°ndering.
zeker! Wij hadden immers
In district III is de versiering
ook door een comité ter hand geno
men, dat eerebogen wil oprichten.
Op het Jonas Daniel Meijerplein zul
len zangers H. M. de Koningen een
groote hulde brengen bij het pas-
seeren van den koninklijken stoet.
Het Schildergenootschap „Arti et
Amicitiae" wil een tentoonstelling
organiseeren van oude en nieuwe
kinderportretten.
De nieuwe Armenwet.
De „Tijd" schrijft o.m.Het thans
door minister Heemskerk ingediende
ontwerp van een nieuwe Armenwet
heeft de groote verdienste, dal het
in verschillende richtingen duidelijk
aan den dag gekomen tekortkomingen
van de vigeerende wet tracht te ver
helpen en aan te vullen, zonder in
strijd te komen met de deugdelijk
gebleken hoofdbeginselen der wet
van 28 Juni 1855 of zich te begeven
op een gebied, hetwelk nog niet ten
volle onderzocht mag heeten.
De minister heeft zich willen be
palen tot het noodzakelijke en tot
het aanbrengen van zoodanige ver
beteringen, omtrent wier wenschelijk-
heid de ervaring uitspraak heeft ge
daan en eindelijk verschil van mee
ning is buitengesloten.
Wij behoeven we! niet te zeggen,
hoezeer daardoor de kans van siagen
tot eene zoo gunstig mogelijke is ge
maakt. Een minister, die op het gebied
van het armwezen in betrekkelijk
korten tijd werkelijk iets tot stand
wii brengen, behoorde zóó en niet
anders te handelen.
Dat doer deze regeering het hoofd
beginsel der wet van 1854, waarbij
de ondersteuning der armen in de
eerste plaats wordt overgelaten aan
de kerkelijke en bijzondere instellingen
van liefdadigheid, zou geëerbiedigd
blijven alsook, dat de voor de ver
vulling van hare taak zóo hoogst noo-
dtge vrijheid van evengenoemde in
stellingen niet zou worden aangerand,
mocht a priori worden aangenomen.
Juist daarom achten wij het van
zooveel belang, dat door het kabinet
der rechterzijde deze belangrijke zaak
welke reeds lang op afdoening wacht,
tot een goed einde zal worden ge
bracht.
Immers zou eene liberalistische re
geering, uitgaande van het begrip van
onbeperkte staatsalmacht en van zoo
ver mogelijke uitbreiding van staats
bemoeiing, aan het reglementeeren
gegaan zijn der christelijke, zoowel
kerkelijke als particuliere liefdadig
heid, met 't doel deze geheel onder op
pertoezicht te brengen der burgerlijke
overheid, het onheil zou niet te over
zien geweest zijn.
En dit gevaar bestond, het dreigde
onder elk liberaal kabinet.
Met ingenomenheid derhalve het
afgesproken, dat wij te Saint Malo
weer een samenkomst zoudenhebben."
„Heb ik dat gezegd
„Komaan, ge zult het toch niet
vergeten zijn
„O ja, nu herinner ik me er iets
van."
„Och, het komt er minder op aan,"
zei Charon een weinig spottend. „Ge
hebt alleen beloofd, dat ge mij gis
terenochtend te tien uur in de her
berg van Louis Trochet zou wachten
ik moest zorgen, dat ik er precies
op tijd was."
„Werkelijk, ChauronIk geloof
dat je gelijk hebt!"
„Nu, ik was er op tijdmaar ik
heb te vergeefs op u gewacht, beer
graaf."
„Nu ja, door de drukte is me die
afspraak door het hoofd gegaan."
De graaf zei echter een groote
onwaarheid. Hij had begrepen, dat
het niet raadzaam was, dat hij zich
liet zien in gezelschap met Chauron.
De aanslag kon mislukt en ter kennis
van de overheid gekomen zijn.
„En nu ben je hier gekomen, dat
is even goed," vervolgde de graaf.
Ik heb vernomen, dat zekere jonge
spreekt van zelf wordt het nieuwe
ontwerp uit de handen dezer christe
lijke regeering door ons ontvangen.
En om het feit der indiening zelf, en
om den inhoud van hel ontwerp, voor
zoover wij dit reeds nu in groote
lijnen konden nagaan.
Rijksverzekeringsbank.
Het aantal agenten van de Rijks
verzekeringsbank is dezer dagen ver
meerderd met zes personen, voor-
loopig voor een half jaar tot tijde
lijk agent benoemd. Voor een deel
behooren ze tot het administratief
personeel van de Rijksbank. Naar wij
vernemen, zullen twee hunner den
achterstand helpen verminderen. Twee
zuilen werkzaam zijn bij de onder
nomen herziening van toegekende
renten. En de twee overigen zullen
worden toegevoegd aan de Techni
sche Commissie.
Winkelsluiting.
In eene te Rotterdam gehouden ver
gadering der handelsvereniging „Rot
terdam", waarin de heer mr. I. G.
Schurman het wetsontwerp op de
winkelsluiting toelichtte, werd in het
daaropvolgend debat sterk de mee
ning verdedigd, dat een vervroegde
winkelsluiting slechts in het belang
zou zijn van de groot-winkeliers, doch
de kleine winkeliers er groot nadeel
van zouden ondervinden, daar dezen
het dikwijls juist het drukst hebben
in de avonduren.
Er waren ook voorstanders aan het
woord. Tevens werd de wenschelijk-
heid betoogd, dat if. een eventueele
wet ook de bepaling worde opgeno
men, dat na het sluitingsuur het win
kelpersoneel geen ander werk moet
worden opgedragen.
Vulkanische uitbarsting op Java.
De correspondent van het „Hbl."
te Batavia seinde gisteren
Er heeft een uitbarsting plaats aan
den Tangkoeban-Prahoe. Oogenblik-
kelijk is er geen gevaar bij, hoewel
een voortdurende aschregen valt.
Zeeroof in Indië.
De „Hbl."-correspondent te Bata
via seinde gisteren:
Officieel wordt medegedeeld dat zich
een geval van zeeroof heeft voorge
daan nabij Toli Toli. De roovers zijn
vermoedelijk afkomstig van den Soe-
Ioe-archipel. Het fiotieljevaartuig „Ser-
dang" werd ter vervolging van de
roovers afgezonden.
Uit officieuze bron wordt vernomen
dat een aanval gevreesd werd op Ba-
lipapan of Tarakan, dat telegrafisch
gewaarschuwd werd en dat het ge
rucht gaat, dat Toli Toli is afgeloopen.
man spoorloos van het kasteel Fiselle
is verdwenen. Heb je daar ook soms
iets van gehoord Chauron
„Ja," antwoordde Chauron, plot
seling in verwarring gebracht. Doch
hij herstelde zich onmiddellijk en
vervolgde op lossen toon „Wel zeker
daar weet ik van, heer graat. Ik heb
uw bevelen nauwkeurig opgevolgd
en den jonkman in handen van Lanet
overgeleverd. Ik zag hem aan boord
brengen en de brik onder zeil gaan.
Alzoo heb ik mijn werk verricht en
ben nu hier gekomen om u aan uwe
verplichting te herinneren."
„Je bent wel haastig."
„Dat komt, doordat ik groot ge
brek aan geld heb."
„Nu, ik zal je betalen, want ik
denk, dat Lanet den jonkman niet
zal laten ontsnappen."
„Ge kunt er zeker van zijn, dat
hij reeds lang uit de voeten is."
„Je bedoelt toch niet, dat ze hem
gedood zullen hebben vroeg de
graaf met geveinsden angst.
„Wel neen, het lag immers niet in
uw bedoeling, dat hij gedood moest
wordenzei Chauron met een
potlach.
Cholera te Soerabaja.
Te Amsterdam is uit Soerabaja een
particulier telegram ontvangen van
den volgenden inhoudDe cholera
heerscht hier momenteel sporadisch.
De besmetverklaring van Soerabaja is
opgeheven.
Begin Mei zal bij den uitgever K.
Beitsma te Deventer verschijnen no. 1
van „Weduwenzorg," maandblad der
Vereeniging van gepensionneerde Eu-
ropeesche militairen vóór de wet 1909,
goedgekeurd bij Kon. besluit van 17
Mei 1909, no. 55.
Dit blad zal gratis worden toege
zonden aan de plm. 5000 leden, do
nateurs en begunstigers der vereeni-
g'»g-
Den 2den April vierde de burge
meester van Leens, de heer P. A. de
Rochefort, zijn 40-jarig ambts-jubi-
leum. Van de 409 raadsvergaderingen,
in die 40 jaar gehouden, heeft hij er
niet minder dan 408 gepresideerd.
In dat tijdperk werden 1098 huwe
lijken voltrokken niet minder dan
1064 paartjes werden door Z. E. A.
in den echt vereenigd, en dat de
woorden, daarbij gesproken,weerklank
bij hen hebben gevonden, bewijze
het feit, dat slechts 3 a 4 den ge
sloten band verbraken en echtschei
ding verkregen.
Deze burgemeester heeft dus een
mooien „staat van dienst." Dat heeft
ook de Engeische kroonprins, maar
in anderen zin. Deze is n.l. de re
cordhouder onder de vorsten van
voorheen en thans op 't gebied van
reizen. Cijferaars hebben uitgeplozen,
dat hij dusver 240 duizend kilometer
buiten Brittanje te land en te water
heeft afgelegd. Hij is dus èn koning
Eduard èn keizer Wilhelm hier in
den baas.
Over vorstelijke personen sprekende,
denken wij aan een médedeeling,
dezer dagen gedaan in de „Berl. Mi!.
Polit. Korrespondenz," betreffende
„een vorstelijk huishouden, in het
heele Duitsche Rijk, bekend als een
voorbeeld voor alle vorstelijke en
vele burgerlijke huisgezinnen." De
jeugdige moeder daar was ten einde
raadde oudste harer zonen ont
haalde de jongere broertjes op aller
lei krachttermen, en ook volwassenen
onder het dienstpersoneel kregen nu
en dan uit den mond van het prinsje
een uitdrukking te hooren, welke niet
vleiend was. Papa wordt in den arm
genomen: deze moet het broekmannetje
maar eens hartig toespreken Maar
alvorens dit te doen, moet papa we
ten, wat de deugniet dan toch gezegd
heeft, en hij hoort het schrikkelijke
woord „Vervloekte rekelPapa
staat verstomdHij peinst daarna,
„Ik hoop, dat men mij goed be
grepen heeft," antwoordde de graaf,
terwijl hij verlegen de oogen neer
sloeg voor de onbeschaamde blikken
van den schurk. „Doch nu over
geldzaken gesproken. Weet ge, hoe
veel ge nog moet ontvangen
„Tweehonderd frank."
„Neen, slechts honderd!"
„Honderd voor mij en vijftig voor
ieder van mijn twee heipers, dat
maakt samen tweehonderd. Ik zal
zorgen, dat ze hun geld dadelijk
krijgenzij wachten mij in de her
berg van Louis Trochet, dat is onze
afspraak."
„Nu, goed," zei de graaf en haalde
een beurs uit den zak. Er wasjechter
niet genoeg inhij verzocht Chau
ron, een oogenblik te wachten, en
verliet de kamer om geld te halen.
„Verduiveld, ik zal blij zijn, als
ik het geid heb," mompelde de
schurk. „Wat zal die goede lieve
graaf vloeken en razen, als hij ver
neemt, dat de jonkman gezond en
wel op het kasteel Fiselle is terug
gekeerd. Ik zou wel eens willen we
ten hoe de snaak aan de handen
van Lamet is kunnen ontsnappen."
hoe te zullen optreden, en na eenig
overleg met zich zelf, stiet hij de klacht
van zijn lippen „Waar mag die ver
vloekte rekel zulke woorden toch wel
vandaan halen
Maar nu gaat de moeder een licht
op, en even later is ook aan den
vader het raadsel opgelost, en wij
weten het nu ook. Genoemd blad
vertelt niet, hoe het met de boetpre
dikatie is afgeloopen, 't zal wel niet
zoo erg geweest zijn, denken we,
er is zeker kans op beterschap.
Het zijn niet alleen kleine jongens
en meisjes, die zich onbehoorlijk ge
dragen, dat kon men Zaterdag nog
in den Haag zien, waar eenige man
nelijke leden van Garland's Neger-
operetten-ensemble.die een fietstoertje
wilden maken, omstuwd werden door
vele boodschap- en slagersjongens,
die als jonge honden de snelrijdende
negers aankeften. Dezen gingen in
de richting der straten, welke op dat
uur voor wielrijders verboden waren
de zwartjes wisten dat niet, en nie
mand hunner vervolgers dacht er aan
hen te waarschuwenKun je begrij
pen dat zou flauw zijn Men ver
heugde zich bij voorbaat op de be
drukte gezichten van de negers, die
er „zoo leuk" inliepen. En ja, ze
liepen er ook in, of liever, ze reden
er in, in de verboden straat namelijk,
en een luid gejuich steeg op pro
cesverbaal zou nu volgen Zoo dacht
men, en een agent, verwonderd over
deze vermetele overtreding der wet,
schoot dan ook toe en liet de zwartjes
afstijgen. Maar de slagers- en bood-
schapjongens konden teleurgesteld
afdruipen, want toen de agent zag
met wien hij te doen had, was hij
heel vriendelijk en liet het gezelschap
ongemoeid te voet zijn weg vervol
gen. 't Is toch vreemd, dat het jeug
dig publiek menschen met een andere
kleur van huid maar niet in vrede
kan laten gaan. De Duitsche meisjes
staan er anders tegenover. In offici-
cieuse Duitsche bladen komt zelfs de
klacht voor, dat de meisjes al te lief
doen tegen de zwarten in de kolonie
en in teedere briefwisseling met hen
staan.
De pers noemt dit malloterigheid,
welke afbreuk zou doen aan het
aanzien van het blanke ras tegenover
het zwarte. De zwarten moeten met
veroveraarstrots de portretten hunner
vriendinnen langs den wand van hun
hut te pronk hangen. De Duitsche
meisjes storen zich niet het minst
aan de afkeuring over haar briefwis
seling uitgesproken zij doen het,
zeggen ze, o'm vreemde postzegels
machtig te worden, en omdat ze
het zoo aardig vindenDe vorige
week, toen een aantal Senegaleezen,
die zich eenige wéken te Berlijn
hadden laten kijken,zouden vertrekken,
was het voor den schouwburg zwart
van meisjes.
Chauron had namelijk een uur ge
leden Eduard Dumat gezien, toen
deze naar het kasteel op weg was.
Hij mocht dus geen tijd verliezen en
had zich gehaast, de belooning voor
zijn boevenstreek te gaan ontvangen,
voordat de gr*af de terugkomst van
den jonkman vernam.
Hoe Eduard nog had kunnen ont
snappen, begreep hij niet; maar hij
zou zich het hoofd daarmee niet
vermoeien, het geld was voor hem
de hoofdzaak.
Na eenige oogenblikken keerde de
graaf terug en betaalde Chauron, die
nu spoedig vertrok. De graaf zal hem
met genoegen heengaan, want de
tegenwoordigheid van den man, dien
hij voor een schurkenstreek had om
gekocht, was hem nu verre van
aangenaam.
Toen Chauron vertrokken was,
ging de graaf weer aan de tafel zit
ten. Hij bleef echter niet lang onge
stoord, want reeds een paar minuten
later kwam een bediende melden, dat
er drie heeren in de voorkamer wa
ren, die hem verlangden te spreken.
(Wordt vervolgd.)
