2 April.
Feuilleton*
No. 77
48e Jaargang.
1910.
Zaterdag
Het Geheim van den
Ouden Vssscher,,
liï¥ii¥inr"
VLISSIINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÈN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, j TELEFOONNUMMER 10.
HbonneiTients-fiduerlentiën op zeer woordsaiige uooriuaarden
binnenland.
Prins Hendrik naar Noorwegen.
Prins Hendrik wordt, volgens be
richt uit Christiania, den lOen Mei
aldaar verwacht met het doel een
officieel bezoek te brengen aan het
Noorsche Hof en zal in den avond
van 13 Mei weder vertrekken.
Mr. M. W. F. Ireub.
Gisteren was het 25 jaar geleden
dat prof. .Vb W. F. Treub promoveerde
aan de Leidsche universiteit op het
bekende met goud bekroonde proef
schrift„ontwikkeling in verband
van de rijks-, provinciale- en gemeen
telijke belastingen in Nederland."
Zijn politieke en andere vrienden
en enkele instellingen, waaraan mr.
Treub's naam verbonden is, hebben
bij deze gelegenheid van hun sym
pathie, voor den jubilaris doen blijken.
Zoo werd een pracht van bloemstuk
ken gezonden, o. a. door het hoofd
bestuur van den vrijzinnig democra-
tischen bond, het bestuur van de
Notarieele Vereeniging, de redactie
en de administratie van Land en Volk;
de directie van de hypotheekbrief-
banlt, en verschelde ingezetenen van
Voorschoten, Treub's geboorteplaats
terwijl een stroom van teiegraphische
gelukwenschen inkwam, o. a, van de
Maatschappij voor Zekerheidsstelling,
van verschillende afdeelingen van den
vrijzinnig-democratischen Bond en
van vele Kamerleden en oud-Kamer
leden.
In den namiddag werd door mr.
Treub een receptie gehouden, waarop
velen hem en zijn huisgenooten per
soonlijk kwamen gelukwenschen.
Bij Kon. besluit van 30 Maart is
aan jhr. mr. D. G. van Teylingen,
op zijn verzoek, met ingang van 1
September, eervol ontslag verleend
uit zijne betrekking van raadsheer in
den Hoogen Raad der Nederlanden,
onder dankbetuiging voor de vele en
gewichtige diensten door hem in
rechterlijke betrekkingen aan den lan
de bewezen.
Arbeidsbeurzen.
In de gisteren te Utrecht gehouden
vergadering van de Vereeniging van
Nederlandsche Arbeidsbeurzen werd
een regeling vastgesteld van de bij
dragen voor kleine gemeenten boven
10.000 inwonersvoor gemeentelijke
arbeidersbeurzen le jaar f 100, daarna
|50, voor particuliere arbeidsbeurs le
jaar f 50, daarna f 25 voor gemeen-
jen boven 20.000 tot en met 50.000
inwoners voor gemeentelijke arbeids
beurzen le jaar f60, daarna f30,
Partic. arbeidsbeurs le jaar f30, daar
na f 15; voor gemeenten van 20.000
Vrij bewerkt door M. J. Korving.
41.)
■.Als het blijkt, dat Lanet alleen de
zaak heeft geleid en jelui slechts op
z'|n bevel hebt gehandeld, zal ik
wat door de vingers zien."
»0, kapitein, het was alles het
Werk van Lanet, dat verzeker ik u."
»Goed, zeg me maar dadelijk, wie
e aanlegger van deze laaghartige
«ddald is."
»Lanet kapitein, niemand anders.
"Ik bedoel, wie hem er toe heeft
"•"gekocht.
Biftaud talmde met het antwoord.
»8preekriep Henri Gardel met
vreeselijke stem.
Maurf «VaS£raa*
hDat dacht ik wel," zeide Henri
atdel terwijl het. zenuwachtig trek-
inwoners en daaronder gemeent. ar
beidsbeurs le jaar f30, daarna f 15,
particuliere arbeidsbeurs Ie jaarf 15
daarna f 7.50.
De Diaconale Conferentie.
Te Utrecht is gisteren de door de
Algemeene Synode der Ned. Hervorm
de Kerk bijeengeroepen Diaconale
Conferentie gehouden, welke zeer druk
bezocht was.
Aanwezig waren ongeveer duizend
personen, onder wie de vertegen
woordigers van 310 diaconieën.
Om elf uur opende de voorzitter
ds. H. A. Leenmans, uit Harlingen,
tevens president der Synode de
conferentie met gebed.
In een korte openingsrede verwel
komde hij allereerst den vertegen
woordiger van minister Heemskerk,
den heer mr. L. Liebaert Peerbolte
voorts de vertegenwoordigers van de
Ned. vereeniging voor armenzorg en
weldadigheid (de heeren mr. W. H.
de Beaufort en dr. J. Th. de Visser),
en den heer L. j. van Wijk, ais ver
tegenwoordigende het „Tijdschrift
voor armenzorg en kinderbescher
ming."
Vervolgens herinnerde spreker, dat
deze conferente, iets nieuws in de
kerkelijke wereld, saamgeroepen is op
voorstel van den secretaris der Synode,
welk voorstel, op praeadvies van de
kerkelijke hoogleeraren Van Nes en
Mallincrodt, met 17 van de 19 stem
men werd aangenomen.
Het doel dezer conferentie was
zeide spreker het vraagstuk der
kerkelijke armenzorg, ook in haar
verband tot de burgerlijke en parti
culiere armenzorg terdege onder de
oogen te zien, teneinde haar ^over
eenstemming te brengen met de
eischen van den tegenwoordigen tijd
te onderzoeken of ook vebeteringen
behooren aangebracht te worden, en,
zoo ja, welke middelen daartoe het
best kunnen dienen.
Voorts uitbreiding te geven aan de
kennis van de diaconale zaken van
de methoden der hulpverleening van
de middelen ter voorkoming en be
strijding van armoede, opdat gebro
ken worde met verouderde gewoonten
en afkeurenswaardigen sleur.
Algemeene bekendheid te geven
aan hetgeen in de klassen Alk
maar, Hoorn, en Edam en elders
geschiedt, opdat het misschien tot
navolging diene.
Voorts bezwaren uit te spreken,
inlichtingen in te winnen, opdat er
ook classicale en provinciale confe
renties uit volgen, en opdat deze
kerkelijke armenzorg geen gevaar
loope verdrongen te worden door de
algemeene phiiaiithropie van het ter
rein, dat toch allereerst haar terrein
is. Onze kerk, waarin jaarlijks vele
miliioenen in 1908 meer dan 4
ken van zijn gelaat bewees, dat hij
heviger ontroerd was, dan hij Wilde
laten blijken. „Hoe weet ge, dat hij
het is?" vroeg hij na eenig peinzen.
Binauds tong scheen los te raken
hij v/as blijkbaar meer op zijn ge
mak, nu hij den naam had genoemd,
die hij wellicht geheim had moeten
houden.
„De graaf kwam naar Saint Maio
en sloot in mijn tegenwoordigheid
met Lanet een overeenkomst om
Eduard Dumat te overvallen en te
ontvoeren."
„Heeft de graaf dus alleen met
Lanet onderhandeld?"
„Ja kapitein, alleen met hem."
„En hoe heb jelui het aangelegd
om mijn jongen vriend in je macht
te krijgen
„Hij werd op een bepaald uur aan
het strand gebracht en toen kregen
we vandaar een sein.
„Wie zijn de personen, die hem
aan het strand brachten
„Dat weet ik niet, ik geioof, dat
het struikroovers warenalleen ben
ik te weter, gekomen, dat er een van
hen Chauron heette."
„Hoeveel betaalde de graaf'voor
millioen voor armenzorg worden
besteed, mag niet achteraan komen
of blijven.
Gemeente-ambtenaren.
Burg. en Weth. van Delft hebben
den raad een nieuwe regeling van de
traktementen van het secretarie-per
soneel met nieuwe rangindeeling, ter
goedkeuring aangeboden.
Hecht de raad daaraan zijn sanctie,
dan zal de regeling gerekend worden
te werken sedert 1 Januari 1910 en
zullen genieten hoofdcommiezen
f1800 tot f2200; commiezen f 1000
tot f 1600, adjunct-commiezen f 600
tot f 1200, bevolkingsagenten f600
tot f 1200, klerken f200 tot f700.
Voor het diploma der Nederl. Ver.
voor Gemeentebelangen en voor de
acte M. O. Staatsinrichting zal f 100
verhooging van wedde worden toe
gekend. De periodieke verhoogingen
ad f 100 worden om de twee jaren
toegekend.
De minister van oorlog heeft be
paald, dat behalve de miliciens van
1908, krachtens de tweede zinsnede
van art. 99 der militiewet 1901, in
gelijfd in 1909, ook alle overige mili
ciens van oudere lichtingen, die in
1909 hunne eerste-oefening hebben
aangevangen, dit jaar voor herhalings
oefeningen onder de wapenen moeten
komen. Belanghebbenden zuilen ter
zake worden onderricht.
We beginnen met een goede daad
onzer Koningin. Een doodarme Hol-
landsche familie te Antwerpen ver
diende daar sinds eenigen tijd haar
kost met zingen en vioolspelen in
de koffiehuizen, 't Was aan het pu
bliek opgevallen, dat een der kinde
ren, een meisje van een jaar of acht,
met sentiment en niet zonder talent
haar viool bespeelde. Hoe het kwam,
is niet bekend, maar een paar winters
geleden deed zij mee aan het leer
lingen-concert in het Koninklijk
Vlaamsch Conservatorium, waarin zij
optrad met een paar zeer moeilijke
stukken en een groot succes verwierf.
Nu is zij een der schitterendste leer
lingen van de vioolklas. Een zustertje
van deze vioolvirtuoze, 14 jaar oud,
kwam op de klavierklas en maakte
al even verbazende vorderingen. Deze
laatste nu werd de vorige week ver
rast met een kostbaar geschenk een
kostbaar klavier, haar gezonden door
H. M. de Koningin der Neder
landen Of de jonge pianiste verrukt
zal zijn en erkentelijk jegens hare
hooge weldoenster.
Minder ingenomen, veronderstellen
we, zal een Hannoversch bankier ge
weest zijn met de vorstelijke gift,
welke hem werd geschonken. De man
de uitvoering van dit schelmstuk
„Hij gaf den kapitein vijfhonderd
frank en als de zaak naar zijn ge
noegen was afgeloopen, zouden we
nog tweehonderd frank krijgen."
„En wat moest er met mijn jongen
vriend gedaan worden Lieg niet
zeg openhartig wat de graaf ver
langde."
„Hij wilde dat wij den jonkman
zouden dooden."
„Zeide hij ook waarom
„Daar had hij twee redenen voor
ten eerste had de jonkman hem aan
de speeltafel voor een aanzienlijke
som bedrogen, die hij zou moeten
betalen en ten tweede had uw
jonge vriend hem willen doodschie
ten."
Toen Eduard deze beschuldiging
hoorde, sprong hij vooruit om te
spreken. Zijn gelaat gloeide van
verontwaardiging en hij balde kramp
achtig de vuisten.
„Bedaard, mijn vriend," zeide Henri
Gardei. „Wat die schurkachtige graaf
beweert, is geen tegenspraak waard."
En zich weer tot Binaud wendende,
vervolgde hij
„En hoe zou dat plan worden uit
won zoo graag een ridderorde hebben
en om zijn wensch vervuld te krij
gen, bood hij zelfs een der hofbe
ambten een som gelds aan Dat
hoorde koning George, die, in stede
van boos te worden, den hofbeambte
toestond het geld te aanvaarden en
tevens dezen opdroeg den bankier
het door hem zoo vurig gewenschte
sieraad te overhandigen. Floe straalde
het gelaat van den begiftigde, toen
de beambte zich van zijn opdracht
kweet, maar ach, zijn vreugde was
van korten duur, want o schrik!
in de oorkonde las hij, dat de
ridderorde op de bloote borst moest
gedragen worden Wat had de man
nu daaraan, niet waar De beambte,
dankbaar voor het reeds ontvangen
geschenk, wilde die dankbaarheid
ook toonen en gaf daarom den te
leurgestelde den raad Ik weet een
middel om de orde, niettegenstaande
de beperkende bepaling, toch zicht
baar te dragen? „En dat is?"
vroeg de bankier aangenaam verrast
„'t is wel wat omslachtig, maar
ga u onder de wilden wonen
Of de op 'n ridderorde beluste bankier
den raad heeft gevolgd, weet ik niet.
Op een andere manier kwam de pre
fect van het Vogezendepartement,
Causd,_die voor ambtsbezigheden in
de gemeente Charmes vertoefde, laatst
te pas. Er was een banket te zijner
eer en meneer de prefect deed de scho
tels alle eer aan hij at en dronk voor
drie. Tot aan het dessert ging alles
uitmuntend, toen moest hij zich even
absenteeren Nu was de zekere
gelegenheid in het voornaamste hotel
van het vriendelijke Charmes primi
tief ze beantwoordde al heel weinig
aan de eischen des tijds en het
ergste van al de bril was onso-
iiede. Toen dan ook de welgedane
prefect zich had nedergezet, ging
hetkrak krak en de hooge be
zoeker kwam terecht in zekere
zelfstandigheid Op zijn hulpge
roep kwam men toeschieten en ver
loste hem uit zijn, in letterlijken zin,
niet zeer verkwikkelijken roestand.
Deze gebeurtenis zal den prefect zeker
nog lang bijblijven, in figuurlijken
zin, bedoelen we nu evenals het
een Parijsch echtgenoot zeker nog
lang zai heugen, wat hem dezer da
gen overkwam. Hij was wat jaioersch
uitgevallen en dit was de oorzaak,
dat hem op zekeren middag de heer
lijke boonensoep niet kon smaken.
Hij had er meer behagen in zijn vrouw
te plagen en een oogenblik vergat
hij zich zelfs zoo ver, dat hij zijn
wederhelft een klap op de wang toe
diende.
Moeder de vrouw was ook niet
miszij greep den pot met soep en
stortte dien uit over het hoofd van
haar gemaal. Tot overmaat van ratnp
kwam deze te vallen (de gemaal nl.)
gevoerd
Binaud geraakte in verwarring
het viel hem moeilijk de waarheid
te bekennen, doch eindelijk ant
woordde hij
„Daarover hebben we lang be
raadslaagd. Lanet wilde hem dadelijk
dooden, maar wij hebben ons daar
tegen verzet. Wij hebben nog nooit
iemand in koeien bloede vermoord
en daarom konden wij er nu ook
niet toe besluiten. De meeningen
onder ons waren erg verdeeld, Lanet
zei„We zullen hem over boord
werpen."
Dat was genlakkelijkker gezegd
dan gedaan. Gisteravond waren we
eindelijk tot een besluit gekomen.
We zouden acht stukjes papier ne
men in zeven daarvan zou een
weinig meel en in het achtste even
veel rattenkruit gedaan worden.
Dan zouden we die acht papiertjes
in een hoed werpen ieder van ons
zou er een uithalen en zonder er
naar te zien in de soep van den ge
vangene leegschudden dan zou de
soep omgeroerd en aau hem voort
gezet worden. Op die wijze moest
hij sterven, en niemand zou geweten
tegen de kachel nog wei, zoodat hij
een ernstige hoofdwonde opliep, en
om die te laten verbinden naar den
dokter ging. Dat was verstandig.
Wat hij gedaan zou hebben, ais hij
thuisgekomen, zijn vrouwtje had we
dergezien maar zijn eega was
vertrokken.... Geholpen door de buren,
had zij ai wat bijeen te rapen was,
bijeengegaard/en was daarmee ijlings
vertrokken. 'I Was een kale boel!
Alleen de boonensoep lag nog op
den vloer en een paar kindertjes
smulden er van. De jaloersche man
stond perplex. Ja, 'tgaat in 't leven
vaak droef toe Hier scheidt men uit
boosheid, daar is het de wreede dood,
die scheiding maakt. Droevige slagen
troffen den landbouwer De Weert op
Esdonk (N. Br.) Een maand geleden
stierven twee zijner kinderen, die
beiden op denzeltden dag werden ter
aarde besteld. Bij thuiskomst vonden
de bedroefde ouders een derde kind
dood te bed, en nu, nu overleed nog
de vrouw van den zoo zwaar be
proefden man. Wat een levenswee
En bij al dat wee en lijden gaat
het gewone leven met zijn druk ge
doe, zijn beweging en strijd, zijn ge
wonen gang. ja, wel drukte en strijd,
vooral in verkiezingsdagen i In En
geland behoeft men zich waarlijk
niet voor pleizier car.didaat te laten
stellen. Daar kost een verkiezing aan
een candidaat niet alleen veel geld,
maar ook vele lichamelijke opofferin
gen en.... kleerenslijtage. Cozingsby
Disraëli, vroeger unionistisch parle
mentslid en bij de laatste verkiezing
in de minderheid gebleven, heeft in
een toespraak tot zijn aanhangers
gezegd, dat hij voor de laatste ver
kiezing ruim honderd bijeenkomsten
heeft gehouden en 6 K.ü. in gewicht
was afgenomen. Zijn vrouw had bij
het verkiezingswerk bijna 70 paar
handschoenen versleten. Hij deelde
dit mee als een waarschuwing voor
toekomstige candidaten. Of hij daar
mee iemand afschrikkm zal? En of
hij zelf daardoor afgeschrikt is? Te
Oude-Pekela was laatst ook verkie
zing, voor den gemeenteraad, 't Was
er een heele drukte, de een ijverde
voor dezen, de ander voor dien can
didaat. Eén kiezer was het, naar het
scheen, onverschillig, wie naar den
gemeenteraad zou worden gezonden
hij uitte zijn gemoed in de volgende
dichterlijke ontboezeming:
Mensen weet, het is mij eener,
Een scheepsbouwer of verveener,
Want het komt er maar op aan,
Of een raadslid pal durft staan,
Als het tijd is van te spreken,
Daar heeft men wel mee te reken.
Wordt het een van Noach's zonen,
Laat hem dan zijn gaven tonen,
Wordt het nu eens omgekeerd,
Dat heer Huizing worde begeerd.
Dat hem nimmer wordt verweten
„Als raadslid te vergeefs gezeten
Men ziet het alweerpoëzie en
hebben, wie eigenlijk den moord op
zijn geweten had."
Een kilie huivering overviel Edu
ard want hij zou de soep zonder
eenige achterdocht gegeten hebben,
„Jelui bent lafhartige moordenaars,
dat moet gezegd worden," sprak
Henri Gardei hoonend, „Maar je hebt
die heldendaad toch niet uitgevoerd,
naar het schijnt."
„Neen, toen dezen morgen de dag
aanbrak, zagen we in de verte een
zeil, en weldra zagen we, dat we
achtervolgd werden. Nu werd er
raad gehouden. We begrepen wei,
dat het om onzen gevangene te doen
was, en daarom werd na kort be
raad besloten, hem uit den weg te
ruimen. Met twee ijzeren stangen
aan zijn voeten gebonden, zouden
we hem overboord werpen. Ais het
vreemde schip ons dan had inge
haald, zouden wij zweren, dat we
hem niet aan boord hadden en niets
van hem wisten. Door ons werd dit
plan goedgekeurd.
(Wordt vervolgd.)
