Draagt Plouvier's Schoenwerk. Donderdag 24 Maart. No. 70. 1910. Gemeentebestuur. Peuilileion. 48e Jaargang. Van Week to* Week. Het Geheim van den Ouden Visscher. BINNENLAND. VL1SSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. flbonnements-flduertentiën op zeer uoordeelige uoortuaarden Nieuwe Abonné's, uitge= zonderd bij wekelijksche be taling, ontvangen de dagelijks verschijnende „VLISSING- SCHE COURANT" koste loos tot 1 April. BEKENDMAKING. Vaststelling Kiezerslijst. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen maken bekend dat de kiezerslijst voor deze ge meente over 1910/1911 en de alpha- betische lijsten der namen en voor namen van hen, die van de kiezers lijst zijn afgevoerd en van hen die daarop zijn aangebracht, door hen vastgesteld zijn en van heden tot en met den 21 April ter Secretarie voor een ieder ter inzage liggen en aldaar afdrukken van de nieuwe kiezerslijst legen betaling van f 1 per exemplaar Ie bekomen zijn verder vestigen zij er de aandacht op, dat tot en met den 15 April 1910 een ieder bevoegd is bij het gemeen tebestuur verbeteringen van de kie zerslijst te vragen, op grond dat hij zelf of een ander in strijd met de wet, daarop voorkomt, niet voorkomt of niet behoorlijk voorkomt. Vlissingen, 22 Maart 1910. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. In de vorige week vernamen wij tot ons genoegen, dat koning Ferdi nand van Bulgarije nu ook naar Con- slantinopel zou gaan, en daarmede te kennen geven dat zijn gouverne ment met de Porte in goede ver standhouding verlangt te blijven. Men wil dat Ferdinand de Porte den wensch van Rusland zal komen ver tolken, om Macedonië in 't genot van zelfbestuur te stellen, waartegenover Bulgarije plechtig afstand zou doen van zijne aanspraken op die provin cie. Welke aanspraken dat nu eigen lijk moeten zijn, verklaren wij niet te weten, maar zooveel is zeker, dat de Turken juist veel hechten aan een krachtig centraal gezag en daarom is het niet heel waarschijnlijk dat zij ooren naar het voorstel zouden heb ben. Maandag heeft de koning de reis aanvaard. Men wil dat nu ook vorst Nicolaas van Montenegro zijne op wachting te Constantinopel zal gaan maken. Jong Turkije geniet wel veel eer! Minder vredelievend, is de ver- Vrij bewerkt door M. J. Korving. o— 34.) Ach, heer markies, zoudt ge zoo W willen zijn de dienstboden te 'aten ondervragen smeekte de "eemde vrouw; doch de markies sloeg geen acht op hetgeen zij zeide. »Uw dochter is hevig verschrikt," sP«k de vrouw weer. „Ge moogt We' een uwer dienstboden roepen 0B1 voor haar te zorgen »0 neen, ik ben weer beter," zeide Marie zacht, terwijl ze zich eensklaps oprichtte. „Denk niet aan m'i> maar zorg voor Eduard spoedig, haast u." «Wij zullen onderzoek naar hem 'eten doen," zei de markies, zijn ontroering trachtende te verbergen. »oa naar uw kamer, Mariewij sullen de dienstboden in verhoor houding tusschen Turkije en Grie kenland. De bezoeken der vorsten hebben te Athene een diepen indruk gemaakt, aangezien men er zoowel eene versterking in ziet van Turkije in het Kretenzer vraagstuk, als een bevestiging der versterkte positie der Slavische volken van den Balkan ten nadeele van het Helleensche element. Er zou zelfs reden zijn voor directe onaangenaamheden. De Porte heeft te Athene laten weten dat zij alle tractaten, die tusschen de twee lan den bestaan, zou opzeggen, indien de bepalingen in 1881 gemaakt ten gunste van de Turksche grondbezitters in Thessalië, niet nageleefd worden. Daarbij is bescherming toegezegd, wat vaak zeer noodig is. Ook nu maken de Grieksche boeren het hun landheeren zeer lastig. Intusschen gaat Turkije ook voort met zijn vlootversterking. Reeds is voor zestig millioen gulden in En geland besteld. Zooals bekend is, wil de vroegere leider der liberalen in Engeland, thans onafhankelijk lid van het Hoo- gerhuis, eene poging doen om eene hervorming van dat Staatslichaam tot stand te brengen, uitgaande van het Huis zelf. Hij wil eene an dere samenstelling van het Huis. Het erfelijke lidmaatschap wil hij afge schaft zien, maar dan de leden doen kiezen op eene andere wijze dan voor het Lagerhuis geldt. De redeneering is deze wanneer het Hoogerhuis een voorstel doet tot hervorming van zijn samenstelling, dan zal men het zijn rechten wel laten behouden en op die manier zou de regeering falen in hare pogingen om de macht van het Huis te besnoeien. Of het voorstel van lord Roseberry zal worden aangenomen is natuurlijk niet te zeggen, maar het wekt veel belangstelling en in elk geval wordt het in behandeling genomen. Intusschen is men vrij algemeen overtuigd dat er nog eens eene ver kiezing zal worden gehouden en wanneer de unionisten er dan op wijzen kunnen dat de lords zelf tot een beteren staat van zaken willen medewerken, hebben zij heel veel kans om 't zaakje te winnen.Natuurlijk zal, wanneer de verwachte verkiezing mocht doorgaan, de regeering ook met een bepaald plan voor den dag komen. Het schijnt de koning te zijn die, begrijpelijk genoeg, niet tegen de lords wil optreden ais het land niet duidelijker uitspraak doet; waar bij nog komt dat de verhouding tus schen de regeering en de Iersche nemen. Marie zag haar vader in het gelaat zij merkte de barsche uitdrukking ervan op en vermoedde, dat hij het geheim van hare liefde had geraden. Maar zij schaamde zich daar niet over; de vrees dat haar geliefde Eduard misschien in levensgevaar verkeerde, schonk haar opnieuw kracht en moed, om alles voor hem te wagen. „Vader," sprak zij, „bedenk, dat mijnheer Dumat wellicht in 't grootste gevaar verkeert en dat hij ons gered heeft, toen wij met den dood bedreigd werden." Deze woorden schenen den markies opte wekken uit de pijnlijke gedachten, die hem bezighielden. Hij gevoelde medelijden met den jonkman, want hij was niet ondankbaar. Mocht er tusschen Eduard en zijn dochter meer genegenheid bestaan,dan hij wenschte, de dankbaarheid gebood hem den jonkman niet aan zijn lot over te laten. Hij beloofde zijn best te zullen doen om den vermiste op te sporen en, schijnbaar bemoedigd, verliet Marie de kamer. Nu weiden de dienstboden geroepen. leden van het parlement hoe langer hoe slechter wordt. Onder die om standigheden spreekt het wel van zelf dat de regeering heel weinig begin nen kan. Nu het weldra veertig jaren gele den zal zijn, dat de hertog de Gram- mont in de Fransche Kamer ver klaarde „Nous sommes prêts" en de Duitschers daarop hun roemrijken veldtocht in Frankrijk begonnen, schijnt de Duitsche regeering er ein delijk eens over te willen denken, om eenige verbetering te brengen in de vernederende staatsrechtelijke po sitie der destijds veroverde rijkstan den. Men wil in Duitschland vrij algemeen een samensmelting van Elzas-Lotharingen met het Rijk. Uit breiding van de politieke zelfstan digheid is in de eerste plaats noodig. De regeering heeft thans een wets ontwerp in dien geest gereed ge maakt. Na toestemming van den bondsraad zal de inhoud openbaar worden gemaakt. Ook de Belgen en met name de Vlamingen, beginnen zich bezorgd te maken over den toenemenden Duitschen invloed. De Vlamingen willen wel Nederlanders zijn, maar zij zouden niet willen opgaan in een zoogenaamd Pan-germanisme (vereeniging van alle Germaansche stammen). Hel Vlaamsche handels verbond te Antwerpen heeft eene buitèngewone algemeene vergadering gehouden, waarin zekere heer Fasotte eene lezing hield over het groot bankwezen in Duitschland en waarbij hij aantoonde, hoe df Duitsche ban ken zich meer samentrekken, indus trie en handel beheerschen en hun macht zich ook in het buitenland, met name in België doet gevoelen. De samentrekking der kapitalen in België is ook van invloed op de Belgische nijverheid, maar komt ten bate aan de Waalsche groot-nijver heid, terwijl het Vlaamsche deel van België wordt verongelijkt. Daarom moet het doel wezen om ook het Vlaamsche kapitaal samen te trekken, tot ondersteuning van de Vlaamsche ondernemingen in binnen- en bui tenland. Men wii nu ook de Belgische handelsbetrekking met Zuid-Afrika, tot nog toe zoo onbeduidend, verbete ren. Eenige industrieelen zuilen in Zuid-Afrika een agentschap stichten, dat alsdan de handelsbelangen zal bevorderen en de Nederiandsche taal als voertaal gebruiken zalterwijl men zich verder met de bestaande Eenigen verklaarden, dat zij mijnheer Dumat den vorigen avond tegen zonsondergang naar den heuvel hadden zien gaan deoude boschwach ter voegde er bij, dat hij omstreeks dien tijd drie mannen aan den rand van het bosch had zien rondsluipen. Intusschen was een oude visscher, die gewoonlijk de visch voor de bewoners van het kasteel leverde, naderbij getreden. Toen de markies ook hem ondervroeg, vertelde hij, dat hij den vorigen middag, naar Saint Malo gaande om zijn fuiken te ledigen, een wagen met drie mannen had ontmoet. Bij zijn terugkeer had hij denzelfden wagen naar de stad zien rijden, doch nu met vier mannen, waarvan een de handen op den rug gebonden waren. „Ik liep op het voetpad naast den grooten weg," herhaalde hij, „en meende een der mannen te herkennen. Laterherinnerde ik me, dat hij veel geleek op den heer, die den laatsten tijd hier op het kasteel heeft vertoefd." Deze mededeeling liet geen twijfel meer over; duidelijk bleek nu, dat Eduard overrompeld en weggevoerd was. handelsverenigingen in Zuid-Afrika in nadere betrekking zal stellen. 3j{ De Russische regeering schijnt niet gezind om te voldoen aan het ver langen der Perzische patriotten, om hare troepen uit Tabriz terug te ne men. Integendeel gaan er nog meer naar toe, waarover het volk woe- doend is. De bladen en de volksrede naars te Teheran, wekken de natie op om den dag van het aanstaande hooge-feest te maken tot een dag van rouw. Het daardoor uitgespaarde geld zal bij de bank worden gestort. Dit laatste is nog zoo'n slecht plan niet, want dat nationale feest kost veel. Van het sluiten der koopgele genheden hebben wij verder niets meer vernomen dat schijnt nog niet doorgegaan te zijn. De tijdelijke mi nister van buitenlandsche zaken heeft wegens de moeilijkheden met Rusland zijn ontslag genomen en het geheele ministerie is gesloten. Een fraaie boei toch De Dalai-lama of hoogepriester van Thibet, door de langstaarten uit zijn land gejaagd en afgezet, heeft het voor 't tegenwoordige nog heel goed. Bij den onderkoning van Britsch-Indië te Calcutta heeft hij een visite gemaakt en natuurlijk ook een tegenbezoek ontvangen. Overigens blijkt het twijfelachtig of de Engel- schen nu te Peking sterker argumen ten ten behoeve van den verdreven Boeddhistischen priestervorst zullen gebruiken. Zooveel schijnt wel zeker, dat de afgezette vorst te St.-Petersburg niet geslaagd is in pogingen om van Rus sische zijde hulp te bekomen. Vol gens een der gezaghebbende bladen is hem officieel kennis gegeven, dat Rusland eene tusschenkomst te zijnen behoeve in de betrekkingen tusschen China en Thibet ongeschikt acht. Overigens zullen de geloovigen het hem wel aan niets laten ontbreken en zal hij wel een mooi hoekje vinden om er in ongestoorde rust over zijn val na te denken. Zondagsdienst bij de Posterijen. Over deze veelbesproken quaestie schrijft de „Ned." Bij de behandeling van de water- staatsbegrooting werd onlangs door verschillende leden der Tweede Ka mer aangedrongen op minder Zon dagsdienst bij de post. In zijn ant woord verklaarde de minister, dat „Wie kan daarbij de hand in'l spel gehad hebben vroeg de markies met klimmende belangstelling. „Toch niemand uit de nabuurschap, daar ben ik zeker van." „Niemand anders dan dezelfde man, die den jonkman reeds vroeger liet overrompelen en aan boord van een schip liet brengen," antwoordde de vreemde vrouw. „En weet ge, wie dat is?" „Ja, ik weet het." „Wie is het dan „Die vraag zal ik vooreerst onbe antwoord laten, ge zult dien man vroeg genoeg leeren kennen. Ik moet nu naar de stad en mag geen oogenblik verloren laten gaan." „Nog éen woord voor je ons ver laat," zeide de markies op ernstigen toon. „Wie zijt ge „Een vrouw, heer markies, die den braven jonkman wenscht te redden uit de macht van den laag- sten schurk, die tot heden ongestraft rondloopt." De markies was getroffen door den nadruk, waarmee de vrouw hem dit antwoord gaf; hij staarde haar eenige oogenblikken oplettend aan. verschillende bezwaren zich hiertegen verzetten. Nu ligt het voor de hand, dat bij een wijziging van den be- staanden toestand bezwaren te over winnen zouden zijnde vraag is echter, waar het een zoo belangrijk onderwerp als de verzekering van meer Zondagsrust aan een groote categorie van ambtenaren en beamb ten betreft, die op de groote kantoren om de 14 dagen een vrij zwaren Zondagsdienst hebben uit te voeren, of deze bezwaren onoverkomelijk zijn en dit is naaf een deskundige ons mededeelt, -- geenszins het geval.. In hpofdtrekken wenschen we hier aan te geven, op welke grondslagen deze deskundige vermindering van den Zondagsarbeid voor het personeel der posterijen zeer wel mogelijk acht, zonder dat het publiek door vertra ging van zijn spoedeischende cor respondentie nadeel ondervindt. Hij gaat hierbij uit van de stelling, dat de Zondagsarbeid uitsluitend moet dienen voor behandeling der spoed eischende zaken en dat de duur van openstelling der kantoren tot een minimum moet worden beperktdeze zullen dan gedurende één uur (van 11—12 v.m.) opengesteld worden voor de behandeling var. expresse aangeteekende brieven, telegrafische postwissels, spaarbankzaken, poste- restanten en afhaling der corresponden tie voor bushouders, terwijl voor niet- bushouders de gelegenheid daartoe worde opengesteld tegen betaling van een vasten prijs per jaar of b.v. 5 cent per stuk. Een tweede bestelling kan overal vervallenheeft het pu bliek belang bij het spoedig in zijn bezit krijgen van zijn corresponden tie. welnu, de gelegenheid daartoe staat open, indien het zich slechts de moeite van het afhalen wil ge troosten. Na 12 uur kunnen dan alle kantoren worden gesloten voor het verwerken der meerdere correspondentie op Maandag late men het personeel zoo noodig een half uurtje vroeger in dienst komen. We vertrouwen, dat de betrokken autoriteiten deze denkbeelden eens ernstig in overweging zullen nemen, Mr. mTwTf? Treub. Donderdag, 31 Maart, zal het 25 jaar geleden zijn, dat mr. M. W. F. Treub aan de Utrechtsche universi teit promoveerde op het met goud bekroonde proefschrift„Ontwikke ling en verband van de rijks-, pro vinciale- en gemeentebelastingen in Nederland". Mr. Treub was na zijn promotie achtereenvolgens advocaat, raadslid, wethouder van Publ. Wer ken en hoogleeraar in de staathuis houdkunde en statistiek, alles te Amsterdam. Thans is hij Kamerlid, een der bekwaamste leden van onzen „Ik zie, dat ge een kloeke vrouw zijt," hernam hij„maar ik wenschte meer van u te weten. Ik heb u reeds vroeger gezien." „Wel mogelijk, heer markies, want ik kom overal." „Ik scherts niet." „Ik ook niet, monsieur Jules de Fiselle. Doch indien ik u alles zeide, wat gij wenscht te weten, zoudt ge waarlijk denken, dat ik slechts schertste." „Wacht nog even, madame," riep de markies, ziende dat de vreemde linge zich wilde verwijderen. „Ik kan me niet langer ophouden", gaf zij ten antwoord „ge weet, dat ik me haasten moet." „Ik dar.k u voor de vriendelijk heid, die ge mij betoond hebt, en hoop eenmaal in staat te zijn u die te vergelden." „Zeg me dan tenminste uw naam." „Ik ben „de Naamlooze", heer markies zoo heet ik sinds jaren." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1