Draagt
Plouvier's
Schoenwerk.
Donderdag
24 Maart.
No. 70.
1910.
Gemeentebestuur.
Peuilileion.
48e Jaargang.
Van Week to* Week.
Het Geheim van den
Ouden Visscher.
BINNENLAND.
VL1SSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements-flduertentiën op zeer uoordeelige uoortuaarden
Nieuwe Abonné's, uitge=
zonderd bij wekelijksche be
taling, ontvangen de dagelijks
verschijnende „VLISSING-
SCHE COURANT" koste
loos tot 1 April.
BEKENDMAKING.
Vaststelling Kiezerslijst.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
maken bekend
dat de kiezerslijst voor deze ge
meente over 1910/1911 en de alpha-
betische lijsten der namen en voor
namen van hen, die van de kiezers
lijst zijn afgevoerd en van hen die
daarop zijn aangebracht, door hen
vastgesteld zijn en van heden tot en
met den 21 April ter Secretarie voor
een ieder ter inzage liggen en aldaar
afdrukken van de nieuwe kiezerslijst
legen betaling van f 1 per exemplaar
Ie bekomen zijn
verder vestigen zij er de aandacht
op, dat tot en met den 15 April 1910
een ieder bevoegd is bij het gemeen
tebestuur verbeteringen van de kie
zerslijst te vragen, op grond dat hij
zelf of een ander in strijd met de
wet, daarop voorkomt, niet voorkomt
of niet behoorlijk voorkomt.
Vlissingen, 22 Maart 1910.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
In de vorige week vernamen wij
tot ons genoegen, dat koning Ferdi
nand van Bulgarije nu ook naar Con-
slantinopel zou gaan, en daarmede
te kennen geven dat zijn gouverne
ment met de Porte in goede ver
standhouding verlangt te blijven. Men
wil dat Ferdinand de Porte den
wensch van Rusland zal komen ver
tolken, om Macedonië in 't genot van
zelfbestuur te stellen, waartegenover
Bulgarije plechtig afstand zou doen
van zijne aanspraken op die provin
cie. Welke aanspraken dat nu eigen
lijk moeten zijn, verklaren wij niet
te weten, maar zooveel is zeker, dat
de Turken juist veel hechten aan een
krachtig centraal gezag en daarom is
het niet heel waarschijnlijk dat zij
ooren naar het voorstel zouden heb
ben.
Maandag heeft de koning de reis
aanvaard. Men wil dat nu ook vorst
Nicolaas van Montenegro zijne op
wachting te Constantinopel zal gaan
maken. Jong Turkije geniet wel veel
eer!
Minder vredelievend, is de ver-
Vrij bewerkt door M. J. Korving.
o—
34.)
Ach, heer markies, zoudt ge zoo
W willen zijn de dienstboden te
'aten ondervragen smeekte de
"eemde vrouw; doch de markies
sloeg geen acht op hetgeen zij zeide.
»Uw dochter is hevig verschrikt,"
sP«k de vrouw weer. „Ge moogt
We' een uwer dienstboden roepen
0B1 voor haar te zorgen
»0 neen, ik ben weer beter,"
zeide Marie zacht, terwijl ze zich
eensklaps oprichtte. „Denk niet aan
m'i> maar zorg voor Eduard
spoedig, haast u."
«Wij zullen onderzoek naar hem
'eten doen," zei de markies, zijn
ontroering trachtende te verbergen.
»oa naar uw kamer, Mariewij
sullen de dienstboden in verhoor
houding tusschen Turkije en Grie
kenland. De bezoeken der vorsten
hebben te Athene een diepen indruk
gemaakt, aangezien men er zoowel
eene versterking in ziet van Turkije
in het Kretenzer vraagstuk, als een
bevestiging der versterkte positie der
Slavische volken van den Balkan ten
nadeele van het Helleensche element.
Er zou zelfs reden zijn voor directe
onaangenaamheden. De Porte heeft
te Athene laten weten dat zij alle
tractaten, die tusschen de twee lan
den bestaan, zou opzeggen, indien de
bepalingen in 1881 gemaakt ten gunste
van de Turksche grondbezitters in
Thessalië, niet nageleefd worden.
Daarbij is bescherming toegezegd,
wat vaak zeer noodig is. Ook nu
maken de Grieksche boeren het hun
landheeren zeer lastig.
Intusschen gaat Turkije ook voort
met zijn vlootversterking. Reeds is
voor zestig millioen gulden in En
geland besteld.
Zooals bekend is, wil de vroegere
leider der liberalen in Engeland,
thans onafhankelijk lid van het Hoo-
gerhuis, eene poging doen om eene
hervorming van dat Staatslichaam
tot stand te brengen, uitgaande
van het Huis zelf. Hij wil eene an
dere samenstelling van het Huis. Het
erfelijke lidmaatschap wil hij afge
schaft zien, maar dan de leden doen
kiezen op eene andere wijze dan voor
het Lagerhuis geldt. De redeneering
is deze wanneer het Hoogerhuis een
voorstel doet tot hervorming van zijn
samenstelling, dan zal men het zijn
rechten wel laten behouden en op
die manier zou de regeering falen in
hare pogingen om de macht van het
Huis te besnoeien.
Of het voorstel van lord Roseberry
zal worden aangenomen is natuurlijk
niet te zeggen, maar het wekt veel
belangstelling en in elk geval wordt
het in behandeling genomen.
Intusschen is men vrij algemeen
overtuigd dat er nog eens eene ver
kiezing zal worden gehouden en
wanneer de unionisten er dan op
wijzen kunnen dat de lords zelf tot
een beteren staat van zaken willen
medewerken, hebben zij heel veel
kans om 't zaakje te winnen.Natuurlijk
zal, wanneer de verwachte verkiezing
mocht doorgaan, de regeering ook
met een bepaald plan voor den dag
komen. Het schijnt de koning te zijn
die, begrijpelijk genoeg, niet tegen
de lords wil optreden ais het land
niet duidelijker uitspraak doet; waar
bij nog komt dat de verhouding tus
schen de regeering en de Iersche
nemen.
Marie zag haar vader in het gelaat
zij merkte de barsche uitdrukking
ervan op en vermoedde, dat hij het
geheim van hare liefde had geraden.
Maar zij schaamde zich daar niet
over; de vrees dat haar geliefde
Eduard misschien in levensgevaar
verkeerde, schonk haar opnieuw
kracht en moed, om alles voor hem
te wagen.
„Vader," sprak zij, „bedenk, dat
mijnheer Dumat wellicht in 't grootste
gevaar verkeert en dat hij ons
gered heeft, toen wij met den dood
bedreigd werden."
Deze woorden schenen den markies
opte wekken uit de pijnlijke gedachten,
die hem bezighielden. Hij gevoelde
medelijden met den jonkman, want
hij was niet ondankbaar. Mocht er
tusschen Eduard en zijn dochter meer
genegenheid bestaan,dan hij wenschte,
de dankbaarheid gebood hem den
jonkman niet aan zijn lot over te
laten. Hij beloofde zijn best te zullen
doen om den vermiste op te sporen
en, schijnbaar bemoedigd, verliet
Marie de kamer.
Nu weiden de dienstboden geroepen.
leden van het parlement hoe langer
hoe slechter wordt. Onder die om
standigheden spreekt het wel van zelf
dat de regeering heel weinig begin
nen kan.
Nu het weldra veertig jaren gele
den zal zijn, dat de hertog de Gram-
mont in de Fransche Kamer ver
klaarde „Nous sommes prêts" en de
Duitschers daarop hun roemrijken
veldtocht in Frankrijk begonnen,
schijnt de Duitsche regeering er ein
delijk eens over te willen denken,
om eenige verbetering te brengen in
de vernederende staatsrechtelijke po
sitie der destijds veroverde rijkstan
den. Men wil in Duitschland vrij
algemeen een samensmelting van
Elzas-Lotharingen met het Rijk. Uit
breiding van de politieke zelfstan
digheid is in de eerste plaats noodig.
De regeering heeft thans een wets
ontwerp in dien geest gereed ge
maakt. Na toestemming van den
bondsraad zal de inhoud openbaar
worden gemaakt.
Ook de Belgen en met name de
Vlamingen, beginnen zich bezorgd
te maken over den toenemenden
Duitschen invloed. De Vlamingen
willen wel Nederlanders zijn, maar
zij zouden niet willen opgaan in
een zoogenaamd Pan-germanisme
(vereeniging van alle Germaansche
stammen). Hel Vlaamsche handels
verbond te Antwerpen heeft eene
buitèngewone algemeene vergadering
gehouden, waarin zekere heer Fasotte
eene lezing hield over het groot
bankwezen in Duitschland en waarbij
hij aantoonde, hoe df Duitsche ban
ken zich meer samentrekken, indus
trie en handel beheerschen en hun
macht zich ook in het buitenland,
met name in België doet gevoelen.
De samentrekking der kapitalen in
België is ook van invloed op de
Belgische nijverheid, maar komt ten
bate aan de Waalsche groot-nijver
heid, terwijl het Vlaamsche deel van
België wordt verongelijkt. Daarom
moet het doel wezen om ook het
Vlaamsche kapitaal samen te trekken,
tot ondersteuning van de Vlaamsche
ondernemingen in binnen- en bui
tenland.
Men wii nu ook de Belgische
handelsbetrekking met Zuid-Afrika,
tot nog toe zoo onbeduidend, verbete
ren. Eenige industrieelen zuilen in
Zuid-Afrika een agentschap stichten,
dat alsdan de handelsbelangen zal
bevorderen en de Nederiandsche taal
als voertaal gebruiken zalterwijl
men zich verder met de bestaande
Eenigen verklaarden, dat zij mijnheer
Dumat den vorigen avond tegen
zonsondergang naar den heuvel
hadden zien gaan deoude boschwach
ter voegde er bij, dat hij omstreeks
dien tijd drie mannen aan den rand
van het bosch had zien rondsluipen.
Intusschen was een oude visscher,
die gewoonlijk de visch voor de
bewoners van het kasteel leverde,
naderbij getreden. Toen de markies
ook hem ondervroeg, vertelde hij,
dat hij den vorigen middag, naar
Saint Malo gaande om zijn fuiken te
ledigen, een wagen met drie mannen
had ontmoet. Bij zijn terugkeer had
hij denzelfden wagen naar de stad
zien rijden, doch nu met vier mannen,
waarvan een de handen op den rug
gebonden waren. „Ik liep op het
voetpad naast den grooten weg,"
herhaalde hij, „en meende een der
mannen te herkennen. Laterherinnerde
ik me, dat hij veel geleek op den
heer, die den laatsten tijd hier op
het kasteel heeft vertoefd."
Deze mededeeling liet geen twijfel
meer over; duidelijk bleek nu, dat
Eduard overrompeld en weggevoerd
was.
handelsverenigingen in Zuid-Afrika
in nadere betrekking zal stellen.
3j{
De Russische regeering schijnt niet
gezind om te voldoen aan het ver
langen der Perzische patriotten, om
hare troepen uit Tabriz terug te ne
men. Integendeel gaan er nog meer
naar toe, waarover het volk woe-
doend is. De bladen en de volksrede
naars te Teheran, wekken de natie
op om den dag van het aanstaande
hooge-feest te maken tot een dag
van rouw. Het daardoor uitgespaarde
geld zal bij de bank worden gestort.
Dit laatste is nog zoo'n slecht plan
niet, want dat nationale feest kost
veel. Van het sluiten der koopgele
genheden hebben wij verder niets
meer vernomen dat schijnt nog niet
doorgegaan te zijn. De tijdelijke mi
nister van buitenlandsche zaken heeft
wegens de moeilijkheden met Rusland
zijn ontslag genomen en het geheele
ministerie is gesloten. Een fraaie
boei toch
De Dalai-lama of hoogepriester
van Thibet, door de langstaarten uit
zijn land gejaagd en afgezet, heeft
het voor 't tegenwoordige nog heel
goed. Bij den onderkoning van
Britsch-Indië te Calcutta heeft hij een
visite gemaakt en natuurlijk ook een
tegenbezoek ontvangen. Overigens
blijkt het twijfelachtig of de Engel-
schen nu te Peking sterker argumen
ten ten behoeve van den verdreven
Boeddhistischen priestervorst zullen
gebruiken.
Zooveel schijnt wel zeker, dat de
afgezette vorst te St.-Petersburg niet
geslaagd is in pogingen om van Rus
sische zijde hulp te bekomen. Vol
gens een der gezaghebbende bladen
is hem officieel kennis gegeven, dat
Rusland eene tusschenkomst te zijnen
behoeve in de betrekkingen tusschen
China en Thibet ongeschikt acht.
Overigens zullen de geloovigen het
hem wel aan niets laten ontbreken en
zal hij wel een mooi hoekje vinden
om er in ongestoorde rust over zijn
val na te denken.
Zondagsdienst bij de Posterijen.
Over deze veelbesproken quaestie
schrijft de „Ned."
Bij de behandeling van de water-
staatsbegrooting werd onlangs door
verschillende leden der Tweede Ka
mer aangedrongen op minder Zon
dagsdienst bij de post. In zijn ant
woord verklaarde de minister, dat
„Wie kan daarbij de hand in'l spel
gehad hebben vroeg de markies
met klimmende belangstelling. „Toch
niemand uit de nabuurschap, daar
ben ik zeker van."
„Niemand anders dan dezelfde
man, die den jonkman reeds vroeger
liet overrompelen en aan boord van
een schip liet brengen," antwoordde
de vreemde vrouw.
„En weet ge, wie dat is?"
„Ja, ik weet het."
„Wie is het dan
„Die vraag zal ik vooreerst onbe
antwoord laten, ge zult dien man
vroeg genoeg leeren kennen. Ik
moet nu naar de stad en mag geen
oogenblik verloren laten gaan."
„Nog éen woord voor je ons ver
laat," zeide de markies op ernstigen
toon. „Wie zijt ge
„Een vrouw, heer markies, die
den braven jonkman wenscht te
redden uit de macht van den laag-
sten schurk, die tot heden ongestraft
rondloopt."
De markies was getroffen door
den nadruk, waarmee de vrouw hem
dit antwoord gaf; hij staarde haar
eenige oogenblikken oplettend aan.
verschillende bezwaren zich hiertegen
verzetten. Nu ligt het voor de hand,
dat bij een wijziging van den be-
staanden toestand bezwaren te over
winnen zouden zijnde vraag is
echter, waar het een zoo belangrijk
onderwerp als de verzekering van
meer Zondagsrust aan een groote
categorie van ambtenaren en beamb
ten betreft, die op de groote kantoren
om de 14 dagen een vrij zwaren
Zondagsdienst hebben uit te voeren,
of deze bezwaren onoverkomelijk zijn
en dit is naaf een deskundige ons
mededeelt, -- geenszins het geval..
In hpofdtrekken wenschen we hier
aan te geven, op welke grondslagen
deze deskundige vermindering van
den Zondagsarbeid voor het personeel
der posterijen zeer wel mogelijk acht,
zonder dat het publiek door vertra
ging van zijn spoedeischende cor
respondentie nadeel ondervindt. Hij
gaat hierbij uit van de stelling, dat
de Zondagsarbeid uitsluitend moet
dienen voor behandeling der spoed
eischende zaken en dat de duur van
openstelling der kantoren tot een
minimum moet worden beperktdeze
zullen dan gedurende één uur (van
11—12 v.m.) opengesteld worden
voor de behandeling var. expresse
aangeteekende brieven, telegrafische
postwissels, spaarbankzaken, poste-
restanten en afhaling der corresponden
tie voor bushouders, terwijl voor niet-
bushouders de gelegenheid daartoe
worde opengesteld tegen betaling van
een vasten prijs per jaar of b.v. 5
cent per stuk. Een tweede bestelling
kan overal vervallenheeft het pu
bliek belang bij het spoedig in zijn
bezit krijgen van zijn corresponden
tie. welnu, de gelegenheid daartoe
staat open, indien het zich slechts
de moeite van het afhalen wil ge
troosten.
Na 12 uur kunnen dan alle kantoren
worden gesloten voor het verwerken
der meerdere correspondentie op
Maandag late men het personeel zoo
noodig een half uurtje vroeger in
dienst komen.
We vertrouwen, dat de betrokken
autoriteiten deze denkbeelden eens
ernstig in overweging zullen nemen,
Mr. mTwTf? Treub.
Donderdag, 31 Maart, zal het 25
jaar geleden zijn, dat mr. M. W. F.
Treub aan de Utrechtsche universi
teit promoveerde op het met goud
bekroonde proefschrift„Ontwikke
ling en verband van de rijks-, pro
vinciale- en gemeentebelastingen in
Nederland". Mr. Treub was na zijn
promotie achtereenvolgens advocaat,
raadslid, wethouder van Publ. Wer
ken en hoogleeraar in de staathuis
houdkunde en statistiek, alles te
Amsterdam. Thans is hij Kamerlid,
een der bekwaamste leden van onzen
„Ik zie, dat ge een kloeke vrouw
zijt," hernam hij„maar ik wenschte
meer van u te weten. Ik heb u
reeds vroeger gezien."
„Wel mogelijk, heer markies, want
ik kom overal."
„Ik scherts niet."
„Ik ook niet, monsieur Jules de
Fiselle. Doch indien ik u alles zeide,
wat gij wenscht te weten, zoudt ge
waarlijk denken, dat ik slechts
schertste."
„Wacht nog even, madame," riep
de markies, ziende dat de vreemde
linge zich wilde verwijderen.
„Ik kan me niet langer ophouden",
gaf zij ten antwoord „ge weet, dat
ik me haasten moet."
„Ik dar.k u voor de vriendelijk
heid, die ge mij betoond hebt, en
hoop eenmaal in staat te zijn u die
te vergelden."
„Zeg me dan tenminste uw naam."
„Ik ben „de Naamlooze", heer
markies zoo heet ik sinds jaren."
(Wordt vervolgd.)