nmagazijn
ISflili
BOK.
Zaterdag
Hinder-
No. 66.
N:
- 6,
2,07
van het
rKsfraat No. 2.
48e Jaargang.
1910.
n
Pecco Thee,
irzen, Molières,
Pantoffels en
HOEN WEEK.
liittegevende
f 0.57
- 5,50
0,62
- 6,70
/teste Engelsche
uitsluitend met
I.
Het Geheim van den
Ouden Visscher.
vail IICI
illijKe prijzen.
lber 1909, No. 51.
IDDLESEX-CUP 1908.)
oegang 30 cent,
.eden.
go
end verkrijgbaar bij
1 en 12 ct. per ons.
ar en waterhoudend,
Aanbevelend,
lEER. Walstraat 19/21.
oor ons is aangekocht,
koopwaarde uit te Ver-
;ine Markt 15, Vlissingen
5 tot en met ZATER»
ds 9 uur.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 14 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts /weemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, j TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements-fldoertentiën op zeer uoordeeligs uooru/aarden
jpf Nieuwe Abonné's, uitge=
zonderd bij wekelijfesche be=
taling, ontvangen de dagelijks
verschijnende „VLISSING=
gCHE COURANT" koste
loos tot 1 April,
Tweede Kamer.
De heer Schaper heeft dan zijn
voornemen tot het einde toe doorge
voerd en twintig maai de Kamer
laten stemmen. Over artikel 1, over
artikel 2, over consideransen, altijd
weer klonk het voor, voor door de
Kamer en wij hoorden een geestig
collega zeggen, dat sommige leden in
hun heele parlementaire loopbaan
nooit meer gesproken hebben dan
gisterenochtend.
Bij het vijfde verzoek om stemming
brak het onweer los. De heer Drucker
gaf in een gemoedelijk speechje den
afgevaardigde voor Appingedam in
overweging het er nu maar bij te
laten en de Kamer niet langer op te
houden. Vergeefs. De heer Schaper
zou slechts uitscheiden indien van
rechts leedwezen werd betuigd over
'tgebeurde van Woensdag. Een hoon
gelach van den overkant was 't ant
woord op dien eisch. Dan zal ik
twintig keer stemming vragen, opdat
de tijd, anders aan het verzekerings
debat te besteden, toch verloren ga,
dreigde de afgevaardigde. En een
volgenden keer zou hij met dubbel
krijt rekenen
Toen stoof de heer Lohman op
de houding van rechts was geen
partijdaad en hij zelf had geen oogen-
blik getracht den voorzitter te beïn
vloeden. De Kamer zou middelen
moeten bedenken om aan de ob
structie van den afgevaardigde
het epitheton „geachte" wou de heer
Vrij bewerkt door M. J. Korving.
o—
30.)
i,Mocht hopen herhaalde Marie,
die nu begon te begrijpen, dat de
zaak ernstig gemeend was. „Hopen?
Waarop zou hij mogen hopen
„Op uw hand
„Ge moet niet zoo schertsen, va
der, en vooral niet met den graaf de
MaurèsHij zou het ernstig kunnen
opvatten en u aan uw woord willen
houden."
»MaarMarie! gij zijt de deni
ze. die in deze zaak tot schertsen
geneigd schijnt te zijn. De graaf
spraL in vollen ernst, en ik deed
dit ook. Qe zult toch wel begrijpen,
dat ge niet altijd bij uw vader kunt
blijven?"
„Dat juist nietais dit door het
'°t voor mij is bestemd, hoop ik
Lohman hem niet meer gunnen
een eind te maken. Wederom ge
raakte de heer Schaper in vuur, en
het stemmen hield niet op de ge-
heele ochtend ging er mee heen. Som
migen lachten, anderen ergerden zich.
Stemmachines hebt gij u gisteren
getoond, stemmen zuil ge had de
heer Schaper te midden van een
onbeschrijfelijk rumoer gezegd. De
middag passeerde daarop kalm. Eerst
werd zonder stemming het ontwerp
op de rechterlijke indeeling enz. aan
genomen, daarna was wederom aan
de orde het een vorigen keer zoo
scherp gecrifiseerde wetsontwerp tot
aankoop van den spoorweg Bata
via—Buitenzorgvan de Nederl.-Indi
sche Spoorweg-Maatschappij voor 10
millioen 6 ton. De minister van ko
loniën had een nota samengesteld
tegenover de verpletterende critiek
der heeren Boogaerdt, Bos en Hels-,
dingen, doch dat stuk bevatte niets
nieuws en de oude stellingen on-
noodig en te duur, werden opnieuw
door die afgevaardigden verdedigd.
De heer De Monté Verloren vond
den prijs evenzeer te hoog, maar
zou voor stemmen en de heerColijn
verdedigde den aankoop als het eeni-
ge en dure, maar niet te dure mid
del om de spoorwegtoestanden bij
Batavia te verbeteren.
De minister bepaalde zich tot een
herhaling van zijn notaen de
eenige stemm'ng, die werkelijk had
moeten plaats vinden, ging niet door
wijl de Kamer heden met de be
raadslaging nog niet gereed kwam.
Het verzekeringdebat.
De groote beteekenis van het ver
zekeringdebat moest schuilen
met „Huisgezin" in het antwoord
des ministers. Wat de Kamerleden
zouden vertellen was uit de verkie-
zingsprograms bekend. Alleen hetgeen
de minister zou zeggen kon nieuw
zijn, en in dit nieuwe moest de recht
vaardiging liggen van den aan het
debat besteden tijd.
Welnu, hoe knap de rede van mi
nister Talma ook was, nieuws heeft
hij niet gezegd. Wat de minister zei
omtrent het tijdstip van indiening
zijner sociale verzekeringen was fei
telijk niet nieuw. En omtrent den in
houd zijner ontwerpen liet hij niets los.
Minister Talma zei leukweg: van
't jaar hoop ik met mijn ontwerjp-
invaliditeits- en ouderdomsverzeke-
ring klaar te komen. Meer niet.
We zijn dus na het debat nog
even wijs als te voren.
Één lichtpunt zien we in de in
stemming, door den Chris telijk-his-
torischen afgevaardigde De Visser
betuigd met de vrijstelling der lage
ioonen van de premiebetaling voor
de invaliditeits- en ouderdomsver-
zekering.
ook eens in het huwelijk te treden.
Goed gesproken, mijn kind En
nu heeft zich een partij voor u op
gedaan, een voortreffelijke partij."
„Bedoelt ge daarmee den graaf,
vader? Zoudt ge er ooit in toe
stemmen, dat uw kind met dien man
trouwde
„Zeker zou ik dat, het bewijs
daarvoor is reeds geleverdik heb
hem beloofd, dat ge zijn vrouw zult
worden."
Marie verbleekte, wat haar vader
daar zeide, was ernstig gemeend.
Toch kon zij nog niet gelooven, dat
de zaak tusschen hem en den graaf
reeds vast besloten was het plan
kwam haar te bespottelijk voor.
„Ik versta wel, wat ge zegt, va
der; maar ik kan moeilijk gelooven,
dat ge de zaak reeds als beslist hebt
beschouwd, zonder mij er eerst over
te spreken."
Ge vergist u, mijn kind," ant
woordde de markies. „Ik heb de
zaak goed overwogen en eerst na
rijp beraad een besluit genomen.
Het wordt tijd voor u om te trouwen.
De hoofdvereischte daartoe is een
man. Nu weet ik onder al onze be
Maar hiervoor waren toch geen 3
dagen debatteeren noodig geweest.
Staatspensionneering.
De commissie van voorbereiding
voor het volkspetitionnement van den
bond voor staatspensionneering heeft
aan de bijna 350 afdeelingen van
den bond eene circulaire gericht,
waarin zij de huip der afdeelingen
inroept voor het slagen der zaak.
Zij begint met er nogmaals op te
wijzen dat het niet de bedoeling is
stad en land af te bedelen om zoo
veel mogelijk handteekeningen te ver
zamelen, maar wel om een groot
aantal handteekeningen van bewuste
voorstanders der betooging te krijgen.
Aan de afdeelingen wordt daarom
gevraagd, dat zij alle leden zullen
laten teekenenzooveel mogelijk
handteekeningen zullen verzoeken van
invloedrijke personen, desgewenscht
vergaderingen zullen bijeenroepen van
alle vereenigingen in hare gemeente
ter voorbereiding van volksvergade
ringen, waarop de petitie behandeld
zal worden en waarna eventueel na
mens die volksvergaderingen de peti
tie kan geteekend wordenvoorts
om in de omliggende plaatsen, waar
geen afdeeling is gevestigd, de petitie
ingang te doen vinden, het liefst
door ook daar een optnbare verga
dering voor te bereiden.
In het adres aan H. M. de Konin
gin wordt o. a. gezegd
„Wij weten, dat U niet door eigen
aanschouwing op de hoogte kan zijn
van al wat onder Uw volk omgaat,
en vooral niet in die lagen der maat
schappij, die, niet door gebrek aan
trouw aan hunne maatschappelijke
verplichtingen, maar door hun eco
nomische positie het verst van den
troon af staan. Want ware dit niet
zoo, wij twijfelen er niet aan, of U
zou het Uwen raadslieden tot taak
stellen om zoo spoedig mogelijk mid
delen te beramen, die den nood of
het verdriet van de ongeiukkigen on
der die inwoners zouden kunnen
voorkomen, verminderen of lenigen.
„Onder Uw volk zijn er velen,
mannen en vrouwen, die, na een
leven van trouw en gehoorzaamheid
aan de geschreven en ongeschreven
wetten van het land, en nadat zij met
hun arbeid de maatschappij in stand
hebben helpen houden en de natio
nale welvaart hebben doen ver
meerderen, op een leeftijd zijn geko
men, dat hun werkkracht is opge
bruikt of dat zij aanspraak kunnen
doen gelden op rust.
„Volgens de meening van onder-
geteekenden, opkomende voor zich
zelf of als vertegenwoordigers van
vereenigingen van den meest uiteen
loopenden aard, maar uitmakende
duizenden en duizenden uit alle stan
den en rangen, ontleenen deze lieden
kenden niemand, die beter daarvoor
in aanmerking kan komen dan de
graaf. Hij is in zijn beste jaren
hij heeft verstand er, ondervinding
hij is goed en vriendelijk en
hij bezit een der schoonste landgoe
deren in de provincie. Hij kan u
een eervolle plaats en een voorname
rang bezorgen. Ziedaar, waarom
ik tot dit huwelijk heb besloten."
Marie bleef geruimen tijd zwijgen.
Zij werd beurtelings bleek en rood,
terwijl haar kleine blanke handen
krampachtig gesloten waren. Zij wist
zich echter te beheerschen.
„Ik moet nu wel gelooven, dat ge
in ernst spreekt," zei ze eindelijk;
„maar ik hoop dat ge mij toch niet
het recht zult betwisten, in deze zaak
ook een woordje mee te spreken."
„Zeker wil ik aanhooren, wat ge
te zeggen hebt, doch ge moet niet
vergeten, dat ik me laat leiden door
de ondervindingen en mij door geen
kinderlijke vooroordeelen van mijn
plannen af laat brengen."
„Spreek zoo niet vader," zeide
Marie met warmte. „Zeker schrijver
zegt: Jonge harten hebben dikwijls
een voorgevoel van gevaren, die door
aan het feit, dat zij door hun arbeid
aan den opbouw en instandhouding
der maatschappij hun deel hebben
geleverd, een rechtsgrond die er hun
aanspraak op geeft, dat de staat hen
zonder meer als contra-praestatie in
het bezit stelt van een pensioen, tot
een bedrag en op een leeftijd bij de
wet te bepalen."
Het adres verzoekt dan de indie
ning van een wetsontwerp in dezen
geest bij de volksvertegenwoordiging.
Het Eerste Kamerlid Scholten.
Naar de „Prov. Gr. Crt." verneemt,
heeft de heer J. E. Scholten, het lid
maatschap van de Eerste Kamer
neergelegd.
De heer Scholten had sinds 1902
zitting en zou in 1916 moeten aftreden.
Het antirevolutionnaire weekblad
„de Scheveningsche Banier" meldt,
dat dr. A. Kuyper een reis naar
Indië hoopt te ondernemen, waar hij
de gast zal zijn van Gouverneur-Ge
neraal Idenburg.
Opleiding tot monteur.
De minister van marine brengt ter
kennis, dat dit jaar bij den aanvang
van den nieuwen cursus op 1 October
a. s. bij de opleiding tot monteur te
Amsterdam, kunnen worden geplaatst
drie jongelieden, die ambachtsscholen
voor metaal- of houtbewerking met
een gunstig diploma hebben verlaten
en den 20jarigen leeftijd nog niet
hebben bereikt.
Zij die bij die opleiding wenschen
te worden geplaatst moeten, na ge
neeskundig ic zijn goedgekeurd, eene
proef afleggen en bij gunstigen uitslag
eene verbintenis aangaan om het land
10 jaren bij de zeemacht te dienen
(waarin de opleidingsjaren zijn be
grepen,) tegen genot van eene premie
van f 100, uit te betalen in twee
gedeelten gedurende het verblijf bij
de opleiding.
De opleiding duurt vier jaren.
Sollicitatiën vóór 15 Juli in te
zenden aan den dir. en comm. der
marine te Amsterdam.
Voor verdere bijzonderheden kun
nen belanghebbenden zich wenden
tot den dir. en comm. der marine
voornoemd en den comm. van het
wachtschip te Amsterdam.
Het hoofdbestuur der posterijen
heeft aan de post- en hulppostkan
toren een schrijven gezonden, waarin
voor de statistiek opgave gevraagd
wordt van de kerkelijke gezindte van
het personeel.
Dat er, in figuurlijken zin namelijk,
veel kool wordt verkocht, weten we
het koele oordeel van oude hoofden
niet worden voorzien. Ik geloof
dat dit waar is, want mijn voorge
voel doet me met walging terugdein
zen voor den graaf de Mauris. Als
ik zijn vrouw werd, zou ik ótïgeluk-
kig zijnik zou liever sterven dan
hem naar het altaar te volgen. Neen,
nooit kan ik zijn vrouw worden."
De markies werd door deze woor
den geheel ontstemdzulk een ver
zet had hij niet verwacht. Hij was
eenige oogenblikken in verlegenheid
wat hij zou antwoorden. Tot heden
was zijn dochter steeds zeer volg
zaam geweest; zij was altijd bedacht
om hem genoegen te doen en voor
zijn gemak te zorgen. Als hij ziek
was, verpleegde zij hem met de
teederste zorgzij was de vreugde
van zijn huis. Maar thans zag hij
met verbazing, dat haar schroomval
ligheid plotseling geweken was, nu
het gold de dierbaarste rechten van
het hart te verdedigen. Hij had ech
ter een besluit genomen en zijn woord
gegeven; daarom zei hij eindelijk:
„Ge zult wel tot andere gedachten
komen, mijn kind."
„Neen nooit," verzekerde Marie.
allen. Maar vreemd klinkt het, dat er
ook in letterlijken zin te veel kooi
is, en dat nog wel in dezen tijd van
het jaar. Dat is het geval in de buurt
van Middelburg, waar tengevolge van
het zachte winterweer de kleine,
minderwaardige kooltjes, v/elke men
op 't land had laten staan om ze
later ais mest onder te werken, lustig
zijn doorgegroeid, lustig ais kool,
die nu in massa's ter markt wor
den gebracht. Door dien invloed
van versche kool is de zuurkool voor
een prikje te krijgen, ze doet maar 4
cent de Kilo. Een huismoeder kocht
zelfs voor haar middagmaal een half
pond zuurkool voor 1 cent.
Liefhebbers van dat gerecht zullen
dus goedkoop kunnen smullen. Nie
mand kome er echter toe, om aan
een vriend of familielid in Duitsch-
land, bv. wat van die heerlijke
zuurkool plus een Geldersche rook
worst cadeau te willen doen, want
dat zou niet terecht komen de rook
worst zou eenvoudig in het tolkan
toor worden verbrand. En onder de
nieuwe wijnwet behoeft men iemand
ook geen wijn te sturen. In de
„Frankf. Zeitung" klaagt een teleur
gestelde, dat een vriend uit Hongarije
een postpakket met 5 flesschen To-
kayer had gezonden om hem een ge
noegen te doen. De fiscus legde be
slag op 2 der flesschen om te on
derzoeken of die wijn zuiver was
de kosten daarvan 18 tot 20 mark
moest de ontvanger dragen, be
nevens het invoerrecht van 10 tot 12
mk„ te zamen 30 mk. of 18 gulden.
Geen wonder dat de man geen lust
had om het cadeautje te aanvaarden.
„Merci I" zei ook een Hollandsche
uitgever van een scheurkalender,
waarin bons van bij hem verschenen
boekwerken waren verspreid. De ge
lukkige vinder van een der bons
schreef hem nu dezer dagen „ik
doe afstand van mijn bon. Het be
doelde boek is geprijst op f 2,90.
Dit verminderd met 60 ct. (den prijs
van den kalender) is" f 2,30. Stuur
me nu de helft f 1,15 toe, dan kunt
U het boek houden en verdienen we
allebei en ik heb liever geld dan het
boek."
Dat was een „schappelijk" voorstel,
niet waar De uitgever ging echter
op deze transactie niet in. 't Schijnt
toch maar zoo, dat de meeste men-
schen maar liefst „geld" hebben of
houden, en geidgebiek is bij aiie
zaken aan de orde van den dag.
Dat schijnt ook zoo te zijn met
de stoomtram Venlo-Nijmegen, die
nog komen moet; wij lazen althans
de volgende dichterlijke ontboeze
ming
Zuster Anna, zeg eens, zie je r.og niets komen
Hoor je nog geen stoomfluit gillen op den weg?
Wordt onze wensch, een Tram, misschien een
[eeuwig droomen?
Ontbreekt er soms nog geld voor d'onderneming,
Ik verafschuw Leon de Maurèshij
is oud genoeg om mijn vader te
wezen, hij is ruw en in zijn oogen
ligt iels boosaardigs. Daarbij is hij
een dronkaard, een woesteling, een..."
„Ho, ho, mijn kind", viel de mar
kies in, „ge laat uw tong al te veel
den vrijen teugel. De graaf drinkt
tegenwoordig slatfits zeer weinig en
wat ge verde^Wn hem zegt, berust
op vooroordeelen. Ik wil er niet meer
van hooren en hoop, dat ge me
niet zult noodzaken om mijn vader
lijk gezag te laten gelden."
Marie verbleektehaar vader sprak
de laatste woorden op een toon, die
omtrent de bedoeling geen twijfel
overliet.
„Nog éen woord," sprak zij met
samengevouwen handen. „Zijt ge
vast besloten, dat ik den graaf moet
huwen
„Ja
„Dan blijft mij niets over dan mij
een dolk in het hart te stooten."
„Ik verzoek u den tijd te nemen
om er over na te denken, Marie.
(Wordt vervolgd.)
