LOOK ID. No. 36 1910. :!|*r lft: heeft de lissingen. binnenland. SUB S", 48e Jaargang. jEN-KLOP, *e k Co. I 1 u S®®Ssf® bl m. liiiliili ijn in de >ttekade)« Zaterdag 12 Februari. I - VAN DEN M OP DEN TAK. goederen, Ierstrekt. M. enten der Batik npitaal voor- potheek. Ook. en rente vanaf gtprovisie. gen zijn wij Ilefoon 125. EN amer met Adres bureau f 1.60 1.50 .L. 15 |.L. 0.95 0.90. 1.— 2.— per H.L. I WARDEN- gbaar bij A. Apotheker en hTMEID, die en koken, van hOORNAERT, gieten van een bouillon. Prijs isingen. VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs 'Slechts twee maal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. jj Abonnements-Aduertentiën op zeer uoordeelige uoor maarden Neutraliteit en onderwijs. De afd. Hilversum van het N. O. O. nam de volgende motie aan Het N. O. O., van oordeel, dat het openb. lager onderwijs in Nederland zooveel doenlijk bij de leerlingen nationale gevoelens behoort aan te kweeken en te wekken eerbied voor en vertrouwen in onzen huidigen staatsvorm van oordeel, dat het religieuse element bij de opvoeding niet kan en mag uitgesloten worden, spreekt als zijn meening uit, dat het streven naar z.g. absolute neutraliteit tot groot nadeel is van het onderwijs en in strijd met den geest en de letter der wet." Deze motie zal op den beschrij vingsbrief der in Augustus te houden algemeene vergadering gebracht wor den. Mij. tot Nut van 't Algemeen. Aan de gehouden verkiezing voor 3 leaen van het hoofdbestuur der maatschappij tot Nut van 't Algemeen is deelgenomen door 78 departe menten, te zanten uitbrengende 302 stemmen. De uitslag was, dat uit gebracht werden op mr. F. Kranen- brug 287, op mr. O. J. Salm 15, op mr. j. L. F. Böhtlingk 272, op den heer K. Vos 30, op den heer J. IJzer man 294 en op mr. Jozua Bruyn 8 stemmen, zoodat gekozen zijn mr. F. Kranenburg te Amsterdam, mr. J. L. F. Böhtlingk te Rotterdam en de heer J. IJzerman Je Amsterdam. Hoogleeraarsbenoeming. Naar de „N. R. Ct." verneemt, heeft de gemeenteraad van Amster dam zich in zijn Woensdagmiddag gehouden geheime vergadering bezig gehouden met de benoeming van een gewoon hoogleeraar in de algemeene godsdienstgeschiedenis en degeschie- danis van den Israëlietischen gods dienst aan de universiteit van Am sterdam. Als eenig candidaat voor de va cature, ontstaan door het eervol ont slag, verleend aan den hoogleeraar dr. A. J. H. W. Brandt, is nl. door curatoren aanbevolen dr. H. Th. Obbink, Nederd. Hervormd predikant te 's-Gravennage, met voorbijgaan van dr. G. A. van den Bergh van Eysinga, privaatdocent te Utrecht, die was aanbevolen door de facul teit. De gemeenteraad vond hierin aanleiding om de voordracht terug te zenden aan curatoren. Ten einde daaraan de noodige pu bliciteit te geven, is door Gedep. Staten, op uitnoodiging van den mi nister van oorlog, ter kennis van de 19.) door H. OVE. J. "W. o— Hare treurige geschiedenis kon zij hem nauwelijks en slechts bij ge deelten mededeelen. Het spreekt van zelf, dat mijn broeder, nadat hij Minnie's overschot eenzaam had weggebracht naar de laatste rustplaats, ook de verdere zorg voor het kind op zich nam maar die zorg kon uitteraard slechts zeer tijdelijk zijn en wij kwamen overeen, dat de kleine zoo spoedig mogelijk naar Holland zou komen, 'k weet niet of mijne moeder zich weder illusies begon te vormen. Dat zij er een soort van droevig genot in zou vinden om Minnie's kind te verzorgen en onder haar hoede te doen opvoeden, dit stond bij mij GEEN CACAO SMAAKT ZOO KRACHTIG ALS (Adv.) gemeentebesturen gebracht de bepa ling, dat in 1910 bij wijze van proef bij de infantarie, vesting-artillerie en ge nietroepen, aan de verlofgangers van de militie, voor zoover deze voor de derde (laatste) maal voor herhalings oefeningen onder de wapenen zullen komen, alsmede aan de milicien-ser geanten der lichting 1909, voorzoo ver zij zulks verlangen, zal kunnen worden vergund, om buiten de ka zerne te overnachten, mits hunne woning (vaste ot tijdelijke) in of na bij de garnizoensplaats gelegen is en de vergunning geen aanleiding geeft lot het afleggen van zoodanige af standen, dat daarvoor invloed wordt uitgeoefend op den goeden gang van den dienst en van de oefeningen, tengevolge van buiten deze opgedane vermoeienis. Een mooie schenking. In den Rotterdamschen gemeente raad kwam gisteren een schijven in van notaris Lambert, waarin hij namens den eigenaar aan de gemeente ten geschenke aanbiedt perceeien grond aan den. Oudendijk, onder Kralingen, groot 2 Hectaren 49 Aren 96 Centiaren, op voorwaarde, dat daarop zal worden gesticht een werk van openbaar nut, het liefst voor onderwijs met speelterrein of plant soen, alle kosten voor rekening der gemeente. Afschaffing van kermis. B. en W. van Utrecht stellen den raad voor afwijzend te beschikken op de rekesten tot afschaffing der ker mis. Een minderheid in het college is voor de afschaffing. B. en W. er kennen, dat de kermis schaduwzijden heeft, doch achten het voorkomen van dronkenschap, bandeloosheid en zedeloosheid sterk overdreven. Zij geven echter toe, dat ook in den kermistijd dingen gebeuren, gelijk vastmaar het verwonderde mij, dat Hendrik zich zoo weinig over de kleine uitliet. Hij zou toch zeker wel in staat zijn geweest, zich een oordeel te vormen over de meest sprekende neigingen van het kind der zwervers; maar noch over het uitwendige, noch over het inwendige berichtte hij ons veel. Niet zonder moeite vond hij eene dame, die, naar Holland vertrekkende, den liefdedienst op zich wilde nemen, van het kind te geleiden en ten huize mijner ouders te bezorgen. Wanneer inijne moeder zich van de naaste toekomst illusies had ge vormd, dan zouden zij spoedig wreed verstoord worden. Ik was opzettelijk overgekomen, toen de vriendelijke dame zich, blijkbaar met een gevoel van groote verlichting, ten huize mijner ouders van de opdracht kweet. Mijne zusters waren ook thuis gekomen. Onder al onze onuitwisch- bare herinneringen behoort ook het oogenblik, toen een leelijk, klein meisje, door eene vriendelijke dame van middelbaren leeftijd werd bin nengeleid en door mijne ouders werd ontvangen met al de liefde, die ze I ook bij andere volksfeesten, die niet behooren te geschieden. Toch is dat h. i. geen reden, de kermis af te schaffen, daar deze voor een zeer groot deel der burgerij nog een ver maak aanbiedt, waarvan geen mis bruik wordt gemaakt en dat ongaarne zou worden gemist. Bovendien zouden h. i. door afschaffing der gewone kermis, particuliere kermissen geor ganiseerd worden, die nog veel be denkelijker zijn. Ook zijn zij van oor deel dat de afschaffing aan veel nering doenden schade zoude berokken. Handel in vrouwen en meisjes. Bij dienstorder is aan het treinper soneel der Staatsspoor opgedragen, indien bijzondere feiten of aanwijzin gen te dezer zake bekend worden, hiervan direct kennis te geven aan den stationschef van het eerste sta tions, waar de trein stopt De station chef geeft dan hiervan per spoed- telegram kennis aan den directeur van het Rijksbureau te Amsterdam.en aan de directie te Utrecht. In ons vorig Hakje vertelden we van iemand, die veel onaangenaam heden beleeft van zijn dubbelganger. Dezer dagen overleed te Inverwich zekere mr. Richard Hunter, die niet minder daarover kon meespreken. Als dubbelganger van den Engelschen koning mocht hij zich in zekere be mindheid verheugen, maar werd hem ook menig onaangenaam uurtje be rokkend. Eens, toen hij zijn intrek in een hotel te Parijt, nam, vulde de kamer naast die van hem zich met geheime agenten, die hem voet voor voet volgden, hetgeen hem alles be halve aangenaam was. Op een an deren keer begon de kapel van een restaurant, toen hij daar binnentrad, het Engelsche volkslied te spelen. Alle bezoekers stonden op en bogen diep, terwijl Hunter, vriendelijk groe tend, door de zaal schreed. Hij had het sedert lang opgegeven de vergis sing op te helderen, daar toch nooit iemand geloofde, dat hij de koning van Engeland niet was, en vaak ver klaarde hij, dat het volstrekt niet zoo prettig was een koning te zijn, al was het dan maar naar het uiterlijk. Aldus kan men door zijn medemen- schen worden geërgerd, waar dezen dit allerminst bedoelen. Vaak even wel geschiedt dit ergernis geven met opzet en geen wonder, dat men zich dan wel eens geprikkeld gevoelt. Zoo ging het een zakenman, die zoo ge lukkig was geweest in een overvolle tram het was in de hoofdstad een plaatsje te veroveren, terwijl eenige na hem gekomen dames zich met een staanplaats moesten verge- eens der moeder hadden toegedragen. Beter gezegd, mijne ouders trachtten het te doen; maar de kleine was er volkomen onvatbaar voor. De 'ge leidster vertrok weder zoo spoedig mogelijk, door mijne ouders met dankbetuigingen overladen maar zij vermeed het blijkbaar, veel over het kind te spreken en zij had er reden voor. Het was een wreed noodlot, maar het was zeker wel eenigszins ver klaarbaar, dat het schepseltje totaal onhandelbaar bleek te zijn. Een gansch beschavingswerk moest er aan worden verrichtmaar die be schaving zou toch de natuur niet dooden. Het was in éen woord, een afschuwelijk,eigenzinnig, stompzinnig kind, dat in enkele dagen het huis mijner ouders tot een hel maakte en daarin' zulk een volmaakte revo lutie te weeg bracht, dat de krachten mijne goede moeder begaven en zij er onder bezweken zou zijn, wanneer mijn zusters haar niet steeds te hulp waren gekomen. Maar ook zij waren volstrekt niet voor een dergelijke taak berekend en bouwden het eigen nest reeds op, waarin aan dien wil- noegen. Een paar dier dames, geër gerd, maakten toen, tegen elkaar, opmerkingen over den teruggang in beleefdheid en galanterie bij de hee- ren in deze eeuw, e. d., blijkbaar gericht aan het adres van den zaken man. Deze, op zijn beurt geprikkeld, stond op, maakte een diepe buiging voor de dames en sprak„Wil de oudste van u mij de eer aandoen van mijn plaats gebruik te maken?" Een schok voer de dames door de leden, zij keerden zich af en kregen opeens vreeselijk veel aandacht voor de ad vertenties op de ruiten van de tram. Nietwaar, dat lesje, haar gegeven, was niet onverdiend. Alles heeft zijn grenzen. Hoe vaak kan men het bij wonen, dat een dame, aan wie een heer zijn zitplaats aanbiedt, daarvan gebruik maakt, zonder zich te ver waardigen voor die beleefdheid want dat is het dan toch dank te zeggen, soms zelfs zonder hem een blik te gunnen „De man, die onbewust de aandacht trekt door ("gratie, Die in een volle tram niet let op jeugd of facie, Maar hoflijk aan een vrouw zijn plaata biedt, [zonder meer, Die is in 't vrouwenoog het type van een „lieer". De vrouw, die welbewust de hoflijklieid aan [vaardde Die plaats neemt in't besefv«nhooge eigenwaarde, Geen „dank u" overheeft, maar neet een strak [gezicht Den „heer" geen aanblik gunt, als ware 't recht [en plicht Zij werpt cp haar geslacht een onverdiende [blaam Hoe heet zij Dame niet wie weet voor haar [een naam Werkelijk beschaafd kan zoo iemand niet heeten, al meent zij misschien juist zeer beschaafd te zijn. Haar optreden is evenmin te verdedigen als dat van den anarchist H. Bos, die dezer dagen te Stadskanaal de batteerde met den heer Rugge, lid der Prov. Staten van Groningen. Bos, niet ingenomen met het antwoord, dat hij ontving, stoof opeens op en greep den spreker bij de haren en bij het hoofd, zoodat men dezen moest bevrijden. Natuurlijk kreeg de driftkop een proces-verbaal. Men zou geneigd zijn te gelooven, dat hij op dat oogenblik te veel aan Bacchus had geofferd, zooals volgens den Amerikaanschen medewerker van „Vox Medicorium" in Amerika tal van apothekers nogal eens schijnen te doen. Een zondvloed van klachten tegen 13 ('t ongeluksnummer) apothe kers is door den Pharmaceutischen raad onderzochtzij werden beschuldigd van herhaalde dronkenschap, éen verscheen dan ook in kennelijken staat voor de heeren, een ander zat reeds in de gevangenis en kan van wege het „buiige weer" niet komen. Zes zijn er door genoemden raad al ontslagen, de andere 7 zullen waar schijnlijk volgen. Dat cijfer 13 was daar dus met recht een ongeluksgetal. Op de num- den vogel geen plaats kon worden toegekend. Wij waren dus ai spoedig ver plicht, en ik was als benoemde voogd de aangewezen persoon om in deze te handelen, de kleine aan andere handen toe te vertrouwen een treurige noodzakelijkheid, waar van de gevolgen onze zorgen in de toekomst niet zullen verminderen. Trouwens, al ware de loop van zaken een andere geweest, de ge beurtenissen der naaste toekomst zouden toch verandering hebben ge bracht. Zonder bepaalde aanwijzingen, had ik sinds lang een vermoeden, dat mijns vaders dagen geteld waren. Hij maakte den indruk van met het leven te hebben afgerekend en er niets meer van te verlangen. Zelfs het vooruitzicht, kleinkinderen in het oude nest te zien spelen, dat zoovele ouden doet opleven, had geen invloed op hem. Trouwens, hij was niet oudmaar hij was levens moe en aan de kroon van het leven zou altijd een der schoonste parelen ontbroken hebben. De uitkomst rechtvaardigde mijne mers 13 en 11 zijn nog altoos vele menschen niet gesteld, zij hebben er een bijgeloovige vrees voor. Meent ge misschien van niet? Hoor dan eens, wat „De Standaard" vertelt. In een mooie, gezonde wijk in Den Haag, in een heel respectabele buurt met geriefelijke huizen, staat sinds verleden jaar een huis leeg, omdat niemand het wil huren. En waarom niet? Ter wille van het nummer: elfKras hé, en dat, niet op het achterlijke platteland, maar in de verlichte residentie 1 De huiseigenaar heeft nu aan het gemeentebestuur verzocht aan het huis een ander num mer te willen geven. De vroede va deren hebben na rijp beraad en ern stige overweging besloten, dat lach niet, lezer! nummer 11 zal vervangen worden door.... 10A! Ja, 't is om te lachen, maar toch eigenlijk ook diep treurig. Of is er wellicht een of ander dametje, dat het geval „leuk" noemt Sommige dames vooral vinden immers alles leuk, maar ook anderen hebben dit modewoord altoos in den mond 'tBeteekent aardig, snoezig, chique, Verrukkelijk, geestig, magnifique. 'tKlinkt thuis, in winkels en op straat, Ja, overal waar wordt gapraat. Zoek naar geen korte of lange spreuk, Maar bezig 't veelgebruikte „leuk'. Weerklinkt muziek, die de ooren streelt, Dan wordt het woordje „leuk" gekweeld, Ontwaart men iets, dat 't oog bekoort, Onmiddellijk wordt dit woora gehoord, En lacht men zich bijkans een breuk, Dan klinkt het vroolijk „Die is leuk I" Toch schijnt dit woordje langzaam aan Wel weder uit den tijd te gaan. 't Heeft lang genoeg ook geregeerd En kan gerust gepensioneerd. Dus geeft het- maar een duw of deuk Op zij met 't afgezaagde „leuk" I Heelemaal verbannen zuilen wij het echter nog maar niet, want be paald „leuk" vind ik het middel, door een Engelsche bankinstelling uitge dacht om de landelijke bevolking het sparen gemakkelijk te maken en haar groot geld te wisselen, nl. een au tomobiel, geheel als spaar- en wis selkantoor ingericht, en rollende van de eene plaats naar de andere. En weet ge, wat ik ook „leuk" vind en gij zeker met mij, lieve lezeresde automatische kindermeid, door een ingenieur te New-York in toepassing gebracht. Zijn vrouw is doet. med, en heeft veel praktijk, is dus veel van huis en de heer des huizes moest daarom de eerstgeborene verzorgen. Maar nu heeft hij een plaatsvervan ger gesteldeen toestel dat door middel van electriciteit de wieg in beweging brengt 1 Een phonograaf, met dit toestel in verbinding gebracht, laat, tijdens het wiegen, een zoet slaapliedje hooren. Wat een bemin nelijke vernufteling, niet waar? Keuvelaar. verwachting maar al te spoedig en toen wist ik ook het einde. Mijne moeder was er de rechte vrouw naar, om weer tc herleven in een volgend geslacht; haar lichaam had boven dien minder geleden door de slagen van het lot. Maar twee dingen waren bij haar volstrekt onvereenigbaarte leven en te leven zonder mijn va der. Het verlangen naar hem was sterker, dan dat naar de liefelijke toekomstbeelden, die nu en dan voor haar opdoemden. Ook daarom misschien was nog een moeilijke en lange strijd voor haar weggelegd, eer de afgetobde geest opwaarts steeg in den lente nacht. Dien lentenacht had zij te gemoet gezien met dat hemelsch geduld, dat voor haar in waarheid was „Een reine lelie in de doornenkroon van 'tlijden t Geheimnisvolle kruid, dat iedre wond geneest. Sinds dien stond wacht het ledige nest op een bewoner. Het is ons gemeenschappelijk bezit gebleven; wij onderhouden alles zooveel mo gelijk in denzelfden staat en maken allen nu en dan een bedevaart naar

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1