LOOK
ID.
No. 36
1910.
:!|*r
lft:
heeft de
lissingen.
binnenland.
SUB S",
48e Jaargang.
jEN-KLOP,
*e k Co.
I
1
u
S®®Ssf®
bl m.
liiiliili
ijn in de
>ttekade)«
Zaterdag
12 Februari.
I -
VAN DEN M OP DEN TAK.
goederen,
Ierstrekt.
M.
enten der Batik
npitaal voor-
potheek. Ook.
en rente vanaf
gtprovisie.
gen zijn wij
Ilefoon 125.
EN
amer met
Adres bureau
f 1.60
1.50
.L. 15
|.L. 0.95
0.90.
1.—
2.—
per H.L.
I WARDEN-
gbaar bij A.
Apotheker en
hTMEID, die
en koken, van
hOORNAERT,
gieten van een
bouillon. Prijs
isingen.
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs 'Slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. jj Abonnements-Aduertentiën op zeer uoordeelige uoor maarden
Neutraliteit en onderwijs.
De afd. Hilversum van het N. O. O.
nam de volgende motie aan
Het N. O. O., van oordeel, dat het
openb. lager onderwijs in Nederland
zooveel doenlijk bij de leerlingen
nationale gevoelens behoort aan te
kweeken en te wekken eerbied voor
en vertrouwen in onzen huidigen
staatsvorm
van oordeel, dat het religieuse
element bij de opvoeding niet kan
en mag uitgesloten worden, spreekt
als zijn meening uit, dat het streven
naar z.g. absolute neutraliteit tot
groot nadeel is van het onderwijs en
in strijd met den geest en de letter
der wet."
Deze motie zal op den beschrij
vingsbrief der in Augustus te houden
algemeene vergadering gebracht wor
den.
Mij. tot Nut van 't Algemeen.
Aan de gehouden verkiezing voor
3 leaen van het hoofdbestuur der
maatschappij tot Nut van 't Algemeen
is deelgenomen door 78 departe
menten, te zanten uitbrengende 302
stemmen. De uitslag was, dat uit
gebracht werden op mr. F. Kranen-
brug 287, op mr. O. J. Salm 15, op
mr. j. L. F. Böhtlingk 272, op den
heer K. Vos 30, op den heer J. IJzer
man 294 en op mr. Jozua Bruyn 8
stemmen, zoodat gekozen zijn mr. F.
Kranenburg te Amsterdam, mr. J. L.
F. Böhtlingk te Rotterdam en de
heer J. IJzerman Je Amsterdam.
Hoogleeraarsbenoeming.
Naar de „N. R. Ct." verneemt,
heeft de gemeenteraad van Amster
dam zich in zijn Woensdagmiddag
gehouden geheime vergadering bezig
gehouden met de benoeming van een
gewoon hoogleeraar in de algemeene
godsdienstgeschiedenis en degeschie-
danis van den Israëlietischen gods
dienst aan de universiteit van Am
sterdam.
Als eenig candidaat voor de va
cature, ontstaan door het eervol ont
slag, verleend aan den hoogleeraar
dr. A. J. H. W. Brandt, is nl. door
curatoren aanbevolen dr. H. Th.
Obbink, Nederd. Hervormd predikant
te 's-Gravennage, met voorbijgaan
van dr. G. A. van den Bergh van
Eysinga, privaatdocent te Utrecht,
die was aanbevolen door de facul
teit. De gemeenteraad vond hierin
aanleiding om de voordracht terug te
zenden aan curatoren.
Ten einde daaraan de noodige pu
bliciteit te geven, is door Gedep.
Staten, op uitnoodiging van den mi
nister van oorlog, ter kennis van de
19.)
door
H. OVE. J. "W.
o—
Hare treurige geschiedenis kon zij
hem nauwelijks en slechts bij ge
deelten mededeelen.
Het spreekt van zelf, dat mijn
broeder, nadat hij Minnie's overschot
eenzaam had weggebracht naar de
laatste rustplaats, ook de verdere
zorg voor het kind op zich nam
maar die zorg kon uitteraard slechts
zeer tijdelijk zijn en wij kwamen
overeen, dat de kleine zoo spoedig
mogelijk naar Holland zou komen,
'k weet niet of mijne moeder zich
weder illusies begon te vormen. Dat
zij er een soort van droevig genot
in zou vinden om Minnie's kind te
verzorgen en onder haar hoede te
doen opvoeden, dit stond bij mij
GEEN CACAO SMAAKT
ZOO KRACHTIG ALS
(Adv.)
gemeentebesturen gebracht de bepa
ling, dat in 1910 bij wijze van proef bij
de infantarie, vesting-artillerie en ge
nietroepen, aan de verlofgangers van
de militie, voor zoover deze voor de
derde (laatste) maal voor herhalings
oefeningen onder de wapenen zullen
komen, alsmede aan de milicien-ser
geanten der lichting 1909, voorzoo
ver zij zulks verlangen, zal kunnen
worden vergund, om buiten de ka
zerne te overnachten, mits hunne
woning (vaste ot tijdelijke) in of na
bij de garnizoensplaats gelegen is en
de vergunning geen aanleiding geeft
lot het afleggen van zoodanige af
standen, dat daarvoor invloed wordt
uitgeoefend op den goeden gang van
den dienst en van de oefeningen,
tengevolge van buiten deze opgedane
vermoeienis.
Een mooie schenking.
In den Rotterdamschen gemeente
raad kwam gisteren een schijven
in van notaris Lambert, waarin hij
namens den eigenaar aan de gemeente
ten geschenke aanbiedt perceeien
grond aan den. Oudendijk, onder
Kralingen, groot 2 Hectaren 49 Aren
96 Centiaren, op voorwaarde, dat
daarop zal worden gesticht een werk
van openbaar nut, het liefst voor
onderwijs met speelterrein of plant
soen, alle kosten voor rekening der
gemeente.
Afschaffing van kermis.
B. en W. van Utrecht stellen den
raad voor afwijzend te beschikken
op de rekesten tot afschaffing der ker
mis. Een minderheid in het college
is voor de afschaffing. B. en W. er
kennen, dat de kermis schaduwzijden
heeft, doch achten het voorkomen
van dronkenschap, bandeloosheid en
zedeloosheid sterk overdreven. Zij
geven echter toe, dat ook in den
kermistijd dingen gebeuren, gelijk
vastmaar het verwonderde mij,
dat Hendrik zich zoo weinig over
de kleine uitliet. Hij zou toch zeker
wel in staat zijn geweest, zich een
oordeel te vormen over de meest
sprekende neigingen van het kind
der zwervers; maar noch over het
uitwendige, noch over het inwendige
berichtte hij ons veel. Niet zonder
moeite vond hij eene dame, die,
naar Holland vertrekkende, den
liefdedienst op zich wilde nemen,
van het kind te geleiden en ten huize
mijner ouders te bezorgen.
Wanneer inijne moeder zich van
de naaste toekomst illusies had ge
vormd, dan zouden zij spoedig wreed
verstoord worden. Ik was opzettelijk
overgekomen, toen de vriendelijke
dame zich, blijkbaar met een gevoel
van groote verlichting, ten huize
mijner ouders van de opdracht
kweet. Mijne zusters waren ook thuis
gekomen. Onder al onze onuitwisch-
bare herinneringen behoort ook het
oogenblik, toen een leelijk, klein
meisje, door eene vriendelijke dame
van middelbaren leeftijd werd bin
nengeleid en door mijne ouders werd
ontvangen met al de liefde, die ze I
ook bij andere volksfeesten, die niet
behooren te geschieden. Toch is dat
h. i. geen reden, de kermis af te
schaffen, daar deze voor een zeer
groot deel der burgerij nog een ver
maak aanbiedt, waarvan geen mis
bruik wordt gemaakt en dat ongaarne
zou worden gemist. Bovendien zouden
h. i. door afschaffing der gewone
kermis, particuliere kermissen geor
ganiseerd worden, die nog veel be
denkelijker zijn. Ook zijn zij van oor
deel dat de afschaffing aan veel nering
doenden schade zoude berokken.
Handel in vrouwen en meisjes.
Bij dienstorder is aan het treinper
soneel der Staatsspoor opgedragen,
indien bijzondere feiten of aanwijzin
gen te dezer zake bekend worden,
hiervan direct kennis te geven aan
den stationschef van het eerste sta
tions, waar de trein stopt De station
chef geeft dan hiervan per spoed-
telegram kennis aan den directeur
van het Rijksbureau te Amsterdam.en
aan de directie te Utrecht.
In ons vorig Hakje vertelden we
van iemand, die veel onaangenaam
heden beleeft van zijn dubbelganger.
Dezer dagen overleed te Inverwich
zekere mr. Richard Hunter, die niet
minder daarover kon meespreken. Als
dubbelganger van den Engelschen
koning mocht hij zich in zekere be
mindheid verheugen, maar werd hem
ook menig onaangenaam uurtje be
rokkend. Eens, toen hij zijn intrek
in een hotel te Parijt, nam, vulde de
kamer naast die van hem zich met
geheime agenten, die hem voet voor
voet volgden, hetgeen hem alles be
halve aangenaam was. Op een an
deren keer begon de kapel van een
restaurant, toen hij daar binnentrad,
het Engelsche volkslied te spelen.
Alle bezoekers stonden op en bogen
diep, terwijl Hunter, vriendelijk groe
tend, door de zaal schreed. Hij had
het sedert lang opgegeven de vergis
sing op te helderen, daar toch nooit
iemand geloofde, dat hij de koning
van Engeland niet was, en vaak ver
klaarde hij, dat het volstrekt niet zoo
prettig was een koning te zijn, al
was het dan maar naar het uiterlijk.
Aldus kan men door zijn medemen-
schen worden geërgerd, waar dezen
dit allerminst bedoelen. Vaak even
wel geschiedt dit ergernis geven met
opzet en geen wonder, dat men zich
dan wel eens geprikkeld gevoelt. Zoo
ging het een zakenman, die zoo ge
lukkig was geweest in een overvolle
tram het was in de hoofdstad
een plaatsje te veroveren, terwijl
eenige na hem gekomen dames zich
met een staanplaats moesten verge-
eens der moeder hadden toegedragen.
Beter gezegd, mijne ouders trachtten
het te doen; maar de kleine was er
volkomen onvatbaar voor. De 'ge
leidster vertrok weder zoo spoedig
mogelijk, door mijne ouders met
dankbetuigingen overladen maar zij
vermeed het blijkbaar, veel over het
kind te spreken en zij had er reden
voor.
Het was een wreed noodlot, maar
het was zeker wel eenigszins ver
klaarbaar, dat het schepseltje totaal
onhandelbaar bleek te zijn. Een
gansch beschavingswerk moest er
aan worden verrichtmaar die be
schaving zou toch de natuur niet
dooden. Het was in éen woord, een
afschuwelijk,eigenzinnig, stompzinnig
kind, dat in enkele dagen het huis
mijner ouders tot een hel maakte
en daarin' zulk een volmaakte revo
lutie te weeg bracht, dat de krachten
mijne goede moeder begaven en zij
er onder bezweken zou zijn, wanneer
mijn zusters haar niet steeds te hulp
waren gekomen. Maar ook zij waren
volstrekt niet voor een dergelijke
taak berekend en bouwden het eigen
nest reeds op, waarin aan dien wil-
noegen. Een paar dier dames, geër
gerd, maakten toen, tegen elkaar,
opmerkingen over den teruggang in
beleefdheid en galanterie bij de hee-
ren in deze eeuw, e. d., blijkbaar
gericht aan het adres van den zaken
man. Deze, op zijn beurt geprikkeld,
stond op, maakte een diepe buiging
voor de dames en sprak„Wil de
oudste van u mij de eer aandoen van
mijn plaats gebruik te maken?" Een
schok voer de dames door de leden,
zij keerden zich af en kregen opeens
vreeselijk veel aandacht voor de ad
vertenties op de ruiten van de tram.
Nietwaar, dat lesje, haar gegeven,
was niet onverdiend. Alles heeft zijn
grenzen. Hoe vaak kan men het bij
wonen, dat een dame, aan wie een
heer zijn zitplaats aanbiedt, daarvan
gebruik maakt, zonder zich te ver
waardigen voor die beleefdheid
want dat is het dan toch dank
te zeggen, soms zelfs zonder hem
een blik te gunnen
„De man, die onbewust de aandacht trekt door
("gratie,
Die in een volle tram niet let op jeugd of facie,
Maar hoflijk aan een vrouw zijn plaata biedt,
[zonder meer,
Die is in 't vrouwenoog het type van een „lieer".
De vrouw, die welbewust de hoflijklieid aan
[vaardde
Die plaats neemt in't besefv«nhooge eigenwaarde,
Geen „dank u" overheeft, maar neet een strak
[gezicht
Den „heer" geen aanblik gunt, als ware 't recht
[en plicht
Zij werpt cp haar geslacht een onverdiende
[blaam
Hoe heet zij Dame niet wie weet voor haar
[een naam
Werkelijk beschaafd kan zoo iemand
niet heeten, al meent zij misschien
juist zeer beschaafd te zijn. Haar
optreden is evenmin te verdedigen
als dat van den anarchist H. Bos,
die dezer dagen te Stadskanaal de
batteerde met den heer Rugge, lid
der Prov. Staten van Groningen. Bos,
niet ingenomen met het antwoord,
dat hij ontving, stoof opeens op en
greep den spreker bij de haren en
bij het hoofd, zoodat men dezen
moest bevrijden. Natuurlijk kreeg de
driftkop een proces-verbaal.
Men zou geneigd zijn te gelooven,
dat hij op dat oogenblik te veel aan
Bacchus had geofferd, zooals volgens
den Amerikaanschen medewerker van
„Vox Medicorium" in Amerika tal van
apothekers nogal eens schijnen te
doen. Een zondvloed van klachten
tegen 13 ('t ongeluksnummer) apothe
kers is door den Pharmaceutischen raad
onderzochtzij werden beschuldigd
van herhaalde dronkenschap, éen
verscheen dan ook in kennelijken
staat voor de heeren, een ander zat
reeds in de gevangenis en kan van
wege het „buiige weer" niet komen.
Zes zijn er door genoemden raad al
ontslagen, de andere 7 zullen waar
schijnlijk volgen.
Dat cijfer 13 was daar dus met
recht een ongeluksgetal. Op de num-
den vogel geen plaats kon worden
toegekend.
Wij waren dus ai spoedig ver
plicht, en ik was als benoemde
voogd de aangewezen persoon om
in deze te handelen, de kleine aan
andere handen toe te vertrouwen
een treurige noodzakelijkheid, waar
van de gevolgen onze zorgen in de
toekomst niet zullen verminderen.
Trouwens, al ware de loop van
zaken een andere geweest, de ge
beurtenissen der naaste toekomst
zouden toch verandering hebben ge
bracht.
Zonder bepaalde aanwijzingen, had
ik sinds lang een vermoeden, dat
mijns vaders dagen geteld waren.
Hij maakte den indruk van met het
leven te hebben afgerekend en er
niets meer van te verlangen. Zelfs
het vooruitzicht, kleinkinderen in
het oude nest te zien spelen, dat
zoovele ouden doet opleven, had
geen invloed op hem. Trouwens, hij
was niet oudmaar hij was levens
moe en aan de kroon van het leven
zou altijd een der schoonste parelen
ontbroken hebben.
De uitkomst rechtvaardigde mijne
mers 13 en 11 zijn nog altoos vele
menschen niet gesteld, zij hebben er
een bijgeloovige vrees voor. Meent
ge misschien van niet? Hoor dan
eens, wat „De Standaard" vertelt. In
een mooie, gezonde wijk in Den
Haag, in een heel respectabele buurt
met geriefelijke huizen, staat sinds
verleden jaar een huis leeg, omdat
niemand het wil huren. En waarom
niet? Ter wille van het nummer:
elfKras hé, en dat, niet op het
achterlijke platteland, maar in de
verlichte residentie 1 De huiseigenaar
heeft nu aan het gemeentebestuur
verzocht aan het huis een ander num
mer te willen geven. De vroede va
deren hebben na rijp beraad en ern
stige overweging besloten, dat
lach niet, lezer! nummer 11 zal
vervangen worden door.... 10A!
Ja, 't is om te lachen, maar toch
eigenlijk ook diep treurig. Of is er
wellicht een of ander dametje, dat
het geval „leuk" noemt Sommige
dames vooral vinden immers alles
leuk, maar ook anderen hebben dit
modewoord altoos in den mond
'tBeteekent aardig, snoezig, chique,
Verrukkelijk, geestig, magnifique.
'tKlinkt thuis, in winkels en op straat,
Ja, overal waar wordt gapraat.
Zoek naar geen korte of lange spreuk,
Maar bezig 't veelgebruikte „leuk'.
Weerklinkt muziek, die de ooren streelt,
Dan wordt het woordje „leuk" gekweeld,
Ontwaart men iets, dat 't oog bekoort,
Onmiddellijk wordt dit woora gehoord,
En lacht men zich bijkans een breuk,
Dan klinkt het vroolijk „Die is leuk I"
Toch schijnt dit woordje langzaam aan
Wel weder uit den tijd te gaan.
't Heeft lang genoeg ook geregeerd
En kan gerust gepensioneerd.
Dus geeft het- maar een duw of deuk
Op zij met 't afgezaagde „leuk" I
Heelemaal verbannen zuilen wij
het echter nog maar niet, want be
paald „leuk" vind ik het middel, door
een Engelsche bankinstelling uitge
dacht om de landelijke bevolking het
sparen gemakkelijk te maken en haar
groot geld te wisselen, nl. een au
tomobiel, geheel als spaar- en wis
selkantoor ingericht, en rollende van
de eene plaats naar de andere. En
weet ge, wat ik ook „leuk" vind en
gij zeker met mij, lieve lezeresde
automatische kindermeid, door een
ingenieur te New-York in toepassing
gebracht. Zijn vrouw is doet. med,
en heeft veel praktijk, is dus veel
van huis en de heer des huizes moest
daarom de eerstgeborene verzorgen.
Maar nu heeft hij een plaatsvervan
ger gesteldeen toestel dat door
middel van electriciteit de wieg in
beweging brengt 1 Een phonograaf,
met dit toestel in verbinding gebracht,
laat, tijdens het wiegen, een zoet
slaapliedje hooren. Wat een bemin
nelijke vernufteling, niet waar?
Keuvelaar.
verwachting maar al te spoedig en
toen wist ik ook het einde. Mijne
moeder was er de rechte vrouw naar,
om weer tc herleven in een volgend
geslacht; haar lichaam had boven
dien minder geleden door de slagen
van het lot. Maar twee dingen waren
bij haar volstrekt onvereenigbaarte
leven en te leven zonder mijn va
der. Het verlangen naar hem was
sterker, dan dat naar de liefelijke
toekomstbeelden, die nu en dan voor
haar opdoemden.
Ook daarom misschien was nog
een moeilijke en lange strijd voor
haar weggelegd, eer de afgetobde
geest opwaarts steeg in den lente
nacht.
Dien lentenacht had zij te gemoet
gezien met dat hemelsch geduld,
dat voor haar in waarheid was
„Een reine lelie in de doornenkroon van 'tlijden
t Geheimnisvolle kruid, dat iedre wond geneest.
Sinds dien stond wacht het ledige
nest op een bewoner. Het is ons
gemeenschappelijk bezit gebleven;
wij onderhouden alles zooveel mo
gelijk in denzelfden staat en maken
allen nu en dan een bedevaart naar