Draagt lij dit weer waterdici Dinsdag 25 Januari» No. 20. 48e Jaargang. 1910. ichten. Stand. iliirlinp EKTEN binnenland. Feuilleton 'eensche !eger was over het kkeling onder en onder de maakte het ng der disci- kon gaan met e behandeling miliciens zoo- hermen tegen n alcohol had en bijzondere at voortaan de rudende dran- ring dan van cantines der VLISSINGSC Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. etentsters ver- Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. ftbonnements-flduertentiën op zeer ooordeelige uooriuaarden Domburg i, waarop ge- ggende op het is gisteren- baren lantaarn gelegd, ver- boei bij goed ngen gesleept, tuur van het gen is er des ;ezet. Jan. U W D 5 j. en J. C. N Pluijmers, z. aard, z. T. eerbeek, d. newald, d. 3oom, z. F. Geldof, z. r, geb. de Ruij- aal, geb. Rijn dam, geb. van ber, geb. Lan- EN: J. Kamermans, O J. irfenfiën. ING isschool" ourg. met Donder. Ï10, telkens des -11.30 uur, bij ooi. (Molenwa- gel, over de voor de vakken smeden, Ma= ïn en Huis. worden zij die ren hebben be- 7 nog niet zijn retaris, M. GH1JSEN. vraag'd maanden gem. is, gelegen aan mgeving. Aan- Bureau dezer 042. w k w a len Drank van per flacon acon is vol- nvallen te erwinnen. HARMACIE Gramme, ordt uitbe- ,er aan val- t volkomen behandeling en. bewijs van n de hand- OLAND en etiket.' bedrieg» Hand en Ko- irechtschestr. Vlissingen IER. Hulde aan jhr. mr. Savornin Lohman. Jhr. mr. A. F. de Savornin Loh man, minister van staat, is Vrijdag avond in het Concerthuis te Gronin gen door zijn partijgenooten een tref fende hulde gebracht ter gelegenheid van zijn 70sten verjaardag. Namens het comité ter voorberei ding der samenkomst werd hem door jhr. mr. O. Q. van Swinderen met een hartelijke toespraak een fauteuil aangeboden, die vergezeld ging van een prachtig album, bevattende de namen der schenkers. Achtereenvol gens drukten daarna hunne gevoelens voor den bejaarden staatsman uit, de heeren ds. J. L. Dippel, A. W. Spie ring, prof. dr. C. H. van Rhijn, J. C. Wirtz, schoolopziener te Win schoten, j. T. van Bruggen, M. Schou ten, A. Zijlstra en Homan, hoofd der chr. school te Ten Boer. De heer Lohman dankte, getroffen door de hartelijke bewijzen van toe genegenheid. Spr. zeide in alles Gods leiding te zien zoodat hij eigenlijk tegen zijn bedoeling in getrokken werd in de politiek. Hij was van oordeel dat men enkel 's lands be lang moet behartigen ook in verband met de komst van Gods Koninkrijk; en raadde allen aan op God te ver trouwen en van Hem alle hulp en steun te verwachten. De bijeenkomst kenmerkte zich door zeldzame hartelijkheid en een heid van zin. De gemeenten-nood. De „Standaard" driestart Eindelijk staat er dan toch een ontwerp aan de orde te komen, om in den financieelen nood van vele gemeenten te voorzien. Minister 'Heemskerk, die zelf lid der Staats commissie en wethouder van Am sterdam's financiën was, voelde zich aanstonds geroepen, de oplossing van dit ingewikkeld vraagstuk op zich te nemen. Kenmerkend in zijn ontwerp is, dat hij geen heil zocht in verhooging van de bijdragen uit 's rijks schat kist. Naar recht en rede kan van zulk een bijdrage alleen sprake zijn le. voor de uitvoering van 's lands wetten, voorzoover deze aan de ge meentebesturen is opgedragen, en 2o. als steun voor calamiteuze gemeen ten, tengevolge van bijzondere hoogst ongunstige omstandigheden, tijdelijk in exceptioneelen nood verkeeren. Doch daarvoor betaalt hel rijk dan nu ook reeds bijna elf millioen aan 4.) DOOR ÜVL J. "W. —o— Ik hoorde van dat alles eerst uren later, toen mijn vader, het hoofd door de geopende kamerdeur stekende, mij wenkte even bij hem te komen. Mijn vader stelde altijd veel vertrouwen in mijn aangeboren kalmte, een ver trouwen dat hij mij reeds dikwijls bewezen had en waarmee ik zeer vereerd was. Met ontroering deelde "ij mij mede, dat de achterblijvenden, het lange wachten moede en verrast door de veranderde weersgesteldheid, een rijtuig hadden genomen en den langen weg om den plas verkozen en_ dat zooeven een man te paard bii mijn vader was gekomen, om hem namens hen te zeggen, dat mijn zus ter en de anderen in weistand den de gemeenten uit, dit is bijna f 2 per inwoner. Meer is dan toch in billijkheid niet van het rijk te vergen, vooral zoo men de voorschotten krachtens de woningwet erbij rekent, die nogmaals op twee millioen zijn geschat. Minister Heemskerk heeft dan ook geen anderen uitweg dan om het belastinggebied der gemeenten te verruimen, voorzoover dit geen in breuk maakt op het gebied der rijks belastingen. Gaat zijn ontwerp door, dan zullen de gemeenten er door in staat wor den gesteld, om een aanzienlijk hoo- ger bedrag te innen. Toch zouden we niet durven zeg gen, dat dit den nood verhelpen zal. Veeleer vreezen we, dat reeds over een vijftal jaren de uitgaven weer derwijs zullen gestegen zijn, dat de nood opnieuw aan den man komt, omdat men zelf voelt de gemeente belastingen niet hooger te kunnen opdrijven. En dan zitten we weer vast. Nog beklemder dan nu. Oorzaak daarvan is, dat de ge meenteraden meer en meer saamge- steld worden uit personen, die het er heen drijven, om in allerlei sociale belangen door het gemeentelichaam te doen voorzien. En eens hieraan begonnen, is er geen reden waarom men niet steeds verder zou gaan. Ook de salarisregeling van de ge meentelijke ambtenaren en werk lieden neemt een steeds dreigender aanzien. Doordat dit personeel veelal zelf stemgerechtigd is ook voor den ge meenteraad, vereenigt men zich in groepen, om bij de verkiezing zulke candidaten erdoor te helpen, die voor steeds klimmende verhooging van deze salarissen zich bij de stembus verklaard hebben. In 's-Gravenhage zijn er zoo een kleine 5000, in Am sterdam wei een kleine 12.000, en natuurlijk kunnen dezen bij de stem bus in meer dan één district den doorslag geven. Of aan dit kwaad stuiten zal zijn behoort nader onderzocht fe worden Thans is het rationeel, de gemeenten uit den eersten nood te helpen. Al zouden we dan ook op het ontwerp onze aanmerkingen hebben, toch g looven we dat men het veiligst gaat, door dit ontwerp hoe eer hoe beter tot wet te helpen verheffen. En we hopen dan ook, dat de Tweede Kamer het ontwerp na het reces terstond ter hand zal nemen opdat het althans in 'tjaar 1911, en alzoo reeds bij de eerstkomende gemeenfebegrooting, baat kunne afwerpen. overtocht hadden gemaakt en de roeiers toen onmiddellijk waren te ruggekeerd. Waar toefde zij dan nu Ik zal niet trachten een beschrij ving te geven van den nacht die volgde. Het zou volkomen ondoenlijk zijn geweest, in de duisternis op den plas een onderzoek in te stellen. Volgens afspraak werd mijn zuster den volgenden morgen naar huis geleid. Toen was een der roeiers reeds, in deerniswaardigen toestand, teruggekomen. Op een nauw gedeelte van den plas, door hoog gewas be grensd, had een plotselinge rukvlaag het ranke vaartuig doen kantelen. Een onwillekeurige beweging was genoeg geweest, het te doen om slaan. Hij, een geoefend zwemmer, had weldra den naasten wal bereikt maar toen reeds was van de boot niets meer te ontdekken. Er bleef niets anders over dan een treurige terugtocht, nu eens over land, dan door het water, tot de naaste woning aan den plas bereikt werd, waar men zoo goed mogelijk hulp ver leende. Sedert het krieken van den dag was reeds, uren lang, in alle rich- De lintjes-quaestie. Het weekblad „De Vaderlander" schrijft „Wij moeten ons al zeer vergissen als er nog een eereraad komt. Zijn wij goed ingelicht, dat stuit de sa menstelling van den eereraad hierop af, dat dr. Kuyper de leden daarvan zelf wil benoemen, terwijl niemand op die wijze daarin zitting wi! ne men. Natuurlijk nietwelke beklaagde benoemde ooit zijn eigen rechters Van bevriende zijde moet dr. Kuy per zijn aangeraden, een hoogstaand algemeen geacht man in Nederland te verzoeken de leden van den eere raad aan te wijzen, de voorzitters van de verschillende Kamerfractiën bv., maar dr. Kuyper zou daarvan niet willen weten, en, zeker van eene meerderheid aan de rechterzijde tegen het voorstel van parlementaire en quête, de zaak nu maar willen laten doodbloeden. Onze zegsman verzekerde ons te vens, dat er geen sprake van is, dat dr. Kuyper er aan zou denken, zich uit het politieke leven terug te trek ken, maar dat hij, gesteund door de antirevolutonnaire fractie, slechts op het eindbedrijf, in casu het afstem men van de parlementaire enquête, wacht, om zijne plaats „au premier plan" te hernemen, zich weinig sto rende aan min aangename bejege ningen van medeleden links of rechts". Rechterlijke organisatie. Omtrent het ontwerp tot wijziging van de wet op de rechterlijke orga nisatie en het beleid der justitie zond de commissie van voorbereiding op 3 Juni 1908 het aldeelingsverslag aan den minister van justitie, die 16 Fe bruari 1909 antwoordde en eenige wijzigingen in het ontwerp bracht, waarna nog 6 Januari 1910 een mon deling overleg tusschen commissie en minister volgde (zoo iaat, omdat men wachtte op de definitieve be slissing omtrent de achterstands- wetten). Uit een en ander bleek, dat bij het afdeelingsonderzoek (dat immers plaats vond voor het indienen van de* nu aangenomen achterstandsont- werpen) uitvoerig gediscussieerd werd over de vraag, welke ontwerpen tot inhaling van den achterstand en tot regeling der administratieve recht spraak de prioriteit verdienden en of ook overigens veel van het in de beraadslaging in de afdeelingen aan gevoerde thans als vervallen kan worden beschouwd. Verder gaf het overleg aanleiding tingen een onderzoek begonnen, toen de natuur zelve het werk der men- schen overnam. Ik stond aan den oever op het oogenblik, dat het vaartuig het eerst werd gezien, dobberende en dwar relende op, den stroom. Een nevel verhief zich' voor mijn oogen en het was mij alsof ik daarin de regels der bekende romance zag „En al nader zwom de boot, Nader op de golven, Maar den stuurman in den nood Hadden zij gedolven, En in zijn bestorven band -s Klemde hij des vaartuigs rand." Zoo letterlijk was het echter niet gegaan. Bram zagen wij eerst later, toen de boot ons sinds lang was komen zeggen, dat het niet noodig was, langer op den vloed te turen. Toen hebben wij den trouwen vriend gebracht naar de plaats, waar het voor hem veiliger was dan op de golven der levenszee. Toen was het, dat mijn eerste groote illusie wegv-iel uit het jonge leven. Toen heb ik voor 't eerst iets begrepen van de woorden van mijn lateren lievelingsdichter, dat, op den bodem tot een wijziging in het ontwerp, welke ten gevolge zal hebben, dat de procureurs-generaal bij de hoven op ongeveer dezelfde wijze worden vervangenais de officieren var, justitie. Aan het uitgesproken verlangen om de ambtenaren van het O. M. bij de kantongerechten onder te brengen bij de parketten der rechtbanken kon de minister niet voldoen, o. a. omdat dan voor de justiciabelen het reizen weer lastiger zou worden. Ook aan verschillende andere wen- schen, door de leden geuit, verklaart de minister niet te mogen voldoen zoo moet hij de onverplaatsbaarheid der rechters, geheel samenhangende met hun onafzetbaarheid, handhaven. De commissie acht de openbare behandeling nu voldoende voorbereid. Het Haagsche duel. Algemeen werd door de leden der Eerste Kamer in de afdeelingen goed gekeurd dat de minister van oorlog zich onomwonden tegen het duel heeft uitgesproken. Sommige leden meenden echter dat de minister den commandant van het 3e reg.r huzaren, die aan een duel heeft deelgenomen en zich daardoor schuldig gemaakt heeft aan een strafbaar feit en daar om ook gevangenisstraf heeft onder gaan, niet in het leger had mogen handhaven. Mocht men aldus vroegen deze leden uit de hand having van bedoelden hoofdofficier opmaken, dat ook het legerbestuur van oordeel is dat een officier in het leger in 't algemeen gedwongen is een duel niet af te slaan en dat daarom het aannemen van een duel niet van in vloed kan zijn op de beoordeeling van een officier? Men zou gaarne het gevoelen van den minister hier omtrent vernemen en meer in 't bi zonder werd gevraagd of de minister geen bezwaar zal maken wanneer een officier een duel afslaat en of hij in dat geval dien officier de hand boven het hoofd zal houden Andere leden, hoewel afkeurende, dat bedoelde hoofdofficier de wet geschonden heeft, konden toch niet inzien dat hij wegens dit feit niet in het leger zoude kunnen blijven. Het misdrijf is door de ondergane straf geboet. Kerkparade. Naar hef „Hbi." verneemt bestaat bij de roomsch-katholieke militaire vereenigingen in ons land het plan zich tot den minister van oorlog te wenden met het verzoek, in alle garnizoensplaatsen de vroegere ver plichte kerkparade weer in te voeren voor minderjarige militairen, tenzij ouders of voogden dit niet voor hun zoons of pupillen verlangen. van het leven, in de diepte van het hart, weemoed en smart rusten. Of ik de eenige ben geweest, die, behalve mijn vader en mijn -moeder, bij ons iets begrijpen kon van wat de arme ouders zouden gevoelen tot hun laatste ure toe, dat heb ik nimmer met zekerheid geweten. Ik weet alleen maar, dat mijn zuster Minnie gedurende een dag of drie zeer deftig was en een meer stemmige kleeding droeg dan ge woonlijk, en dat zij eerst op den vierden dag de studie hernam van een vroolijk lied, dat zij in de vol gende maand bij den burgemeester zou zingen, waar zij sedert de ken nismaking met den candidaat veel aan huis kwam. Ik was te zeer vervuld van het gebeurde om veel te letten op iets wat mij geen belang inboezemde. In 't begin spraken wij veel over de gebeurtenis en weinig over Bram. Voor mij lag er iets van heiligschen nis zelf in het noemen van zijn naam. Misschien dachten anderen er ook zoo over. Nog eens, ik weet het niet, maar toen Frederika en ik de gebroken moeder bezochten en Neutraliteit en Bond van Nederl. Onderwijzers. In de Zaterdagavond gehouden druk bezochte vergadering der af- deeling Rotterdam van het Ned. On- deswijzers Genootschap, werd met algemeene stemmen de volgende mo tie aangenomen „De afdeeling Rotterdam van het N. O. G., gelezen de openingsrede van den voorzitter van den Bond van Nederlandsche onderwijzers op de algemeene vergadering te Leiden overwegende, dat aan het begrip neutraliteit een uitbreiding gegeven wordt, die op geen enkel wetsartikel steunt en het overgroote deel van het Nederlandsche volk in zijn gevoelens van nationaliteit kwetstvan oordeel, dat het openbaar lager onderwijs in Nederland zooveel doenlijk bij de leerlingen nationale gevoelens be hoort aan te kweeken en te wekken eerbied voor en vertrouwen in onzen huidigen staatsvorm en het regeerend vorstenhuis; van oordeel, dat het re ligieus element bij de opvoeding op de openbare school niet kan en mag uitgesloten wordenovertuigd dat de bewuste rede ernstig nadeel aan de openbare school heeft toegebracht,, spreekt haar afkeuring uit over bo vengenoemde neutraliteitspassage en besluit deze motie te publiceeren. Bovendien werd besloten, de neu- traliteitsquaestie in de eerstvolgende algemeene vergadering aan de orde te stellen. Wettelijke regeling van hetstu- wadoorsbedrijf. Men herinnert zich, dat de minis ter van landbouw, nijverheid en han del indertijd een voorgenomen rege ling van het stuwadoorsbedrijf aan verschillende lichamen, patroons- en arbeidersvereenigingen heeft toege zonden, met verzoek hun oordeel daaromtrent mee te deelen. Aan dit verzoek werd voldaan en onderschei dene bezwaren werden tegen de voorgelegde regeling te berde gebracht. Thans verneemt de „Tel.", dat een nieuwe regeling ontworpen is, waarin rekening is gehouden met de geop perde bezwaren en welke binnenkort aan verschillende lichamen ter nadere beoordeeling zal worden voorgelegd. Het hoofdbestuur van de Kon. Ned. Weerbaarheids-Vereeniging heeft in zijn jongste vergadering vastge- mijn zuster de arme vrouw snikkend om den hals viel, toen was het mij, alsof ik van dat oogenblik een deel- genoote in het lijden had. Nog menig jaar heeft zij met mij de bloemen verzorgd, die den akker des doods tot een akker des levens .maken. Nu is zij sinds lang een gelukkige vrouw en een gelukkige moeder. Maar ik mag den tijd nietvooruit- loopen hij gaat toch al snel genoeg over het woelen der levenden en over de rust der dooden heen. In de jaren, die nu volgden, verlieten ik en de jongeren allen de ouderlijke woning. Frederika alleen heeft die woning slechts verlaten om ze te verwisselen voor het „eigen lieve thuis", de drie jongstenTheobald, Hendrik en Johanna, bezochten de kostschool en waren zelfs gedurende eenigen tijd allen tegelijk van huis. Het kostte moeite, om zich van de jongste te scheidenmaar juist deze had een te goeden aanleg, om niet te trachten daarvan op de eene ot andere wijze partij te trekken. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1910 | | pagina 1