Draagt lij
dit weer
waterdici
Dinsdag
25 Januari»
No. 20.
48e Jaargang.
1910.
ichten.
Stand.
iliirlinp
EKTEN
binnenland.
Feuilleton
'eensche !eger
was over het
kkeling onder
en onder de
maakte het
ng der disci-
kon gaan met
e behandeling
miliciens zoo-
hermen tegen
n alcohol had
en bijzondere
at voortaan de
rudende dran-
ring dan van
cantines der
VLISSINGSC
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
etentsters ver- Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
ftbonnements-flduertentiën op zeer ooordeelige uooriuaarden
Domburg
i, waarop ge-
ggende op het
is gisteren-
baren lantaarn
gelegd, ver-
boei bij goed
ngen gesleept,
tuur van het
gen is er des
;ezet.
Jan.
U W D
5 j. en J. C.
N
Pluijmers, z.
aard, z. T.
eerbeek, d.
newald, d.
3oom, z. F.
Geldof, z.
r, geb. de Ruij-
aal, geb. Rijn
dam, geb. van
ber, geb. Lan-
EN:
J. Kamermans,
O J.
irfenfiën.
ING
isschool"
ourg.
met Donder.
Ï10, telkens des
-11.30 uur, bij
ooi. (Molenwa-
gel, over de
voor de vakken
smeden, Ma=
ïn en Huis.
worden zij die
ren hebben be-
7 nog niet zijn
retaris,
M. GH1JSEN.
vraag'd
maanden gem.
is, gelegen aan
mgeving. Aan-
Bureau dezer
042.
w k w a len
Drank van
per flacon
acon is vol-
nvallen te
erwinnen.
HARMACIE
Gramme,
ordt uitbe-
,er aan val-
t volkomen
behandeling
en.
bewijs van
n de hand-
OLAND en
etiket.'
bedrieg»
Hand en Ko-
irechtschestr.
Vlissingen
IER.
Hulde aan jhr. mr. Savornin Lohman.
Jhr. mr. A. F. de Savornin Loh
man, minister van staat, is Vrijdag
avond in het Concerthuis te Gronin
gen door zijn partijgenooten een tref
fende hulde gebracht ter gelegenheid
van zijn 70sten verjaardag.
Namens het comité ter voorberei
ding der samenkomst werd hem door
jhr. mr. O. Q. van Swinderen met
een hartelijke toespraak een fauteuil
aangeboden, die vergezeld ging van
een prachtig album, bevattende de
namen der schenkers. Achtereenvol
gens drukten daarna hunne gevoelens
voor den bejaarden staatsman uit, de
heeren ds. J. L. Dippel, A. W. Spie
ring, prof. dr. C. H. van Rhijn, J.
C. Wirtz, schoolopziener te Win
schoten, j. T. van Bruggen, M. Schou
ten, A. Zijlstra en Homan, hoofd der
chr. school te Ten Boer.
De heer Lohman dankte, getroffen
door de hartelijke bewijzen van toe
genegenheid. Spr. zeide in alles Gods
leiding te zien zoodat hij eigenlijk
tegen zijn bedoeling in getrokken
werd in de politiek. Hij was van
oordeel dat men enkel 's lands be
lang moet behartigen ook in verband
met de komst van Gods Koninkrijk;
en raadde allen aan op God te ver
trouwen en van Hem alle hulp en
steun te verwachten.
De bijeenkomst kenmerkte zich
door zeldzame hartelijkheid en een
heid van zin.
De gemeenten-nood.
De „Standaard" driestart
Eindelijk staat er dan toch een
ontwerp aan de orde te komen, om
in den financieelen nood van vele
gemeenten te voorzien. Minister
'Heemskerk, die zelf lid der Staats
commissie en wethouder van Am
sterdam's financiën was, voelde zich
aanstonds geroepen, de oplossing van
dit ingewikkeld vraagstuk op zich te
nemen.
Kenmerkend in zijn ontwerp is,
dat hij geen heil zocht in verhooging
van de bijdragen uit 's rijks schat
kist. Naar recht en rede kan van
zulk een bijdrage alleen sprake zijn
le. voor de uitvoering van 's lands
wetten, voorzoover deze aan de ge
meentebesturen is opgedragen, en 2o.
als steun voor calamiteuze gemeen
ten, tengevolge van bijzondere hoogst
ongunstige omstandigheden, tijdelijk
in exceptioneelen nood verkeeren.
Doch daarvoor betaalt hel rijk dan
nu ook reeds bijna elf millioen aan
4.)
DOOR
ÜVL J. "W.
—o—
Ik hoorde van dat alles eerst uren
later, toen mijn vader, het hoofd door
de geopende kamerdeur stekende, mij
wenkte even bij hem te komen. Mijn
vader stelde altijd veel vertrouwen
in mijn aangeboren kalmte, een ver
trouwen dat hij mij reeds dikwijls
bewezen had en waarmee ik zeer
vereerd was. Met ontroering deelde
"ij mij mede, dat de achterblijvenden,
het lange wachten moede en verrast
door de veranderde weersgesteldheid,
een rijtuig hadden genomen en den
langen weg om den plas verkozen
en_ dat zooeven een man te paard bii
mijn vader was gekomen, om hem
namens hen te zeggen, dat mijn zus
ter en de anderen in weistand den
de gemeenten uit, dit is bijna f 2
per inwoner. Meer is dan toch in
billijkheid niet van het rijk te vergen,
vooral zoo men de voorschotten
krachtens de woningwet erbij rekent,
die nogmaals op twee millioen zijn
geschat.
Minister Heemskerk heeft dan ook
geen anderen uitweg dan om het
belastinggebied der gemeenten te
verruimen, voorzoover dit geen in
breuk maakt op het gebied der rijks
belastingen.
Gaat zijn ontwerp door, dan zullen
de gemeenten er door in staat wor
den gesteld, om een aanzienlijk hoo-
ger bedrag te innen.
Toch zouden we niet durven zeg
gen, dat dit den nood verhelpen zal.
Veeleer vreezen we, dat reeds over
een vijftal jaren de uitgaven weer
derwijs zullen gestegen zijn, dat de
nood opnieuw aan den man komt,
omdat men zelf voelt de gemeente
belastingen niet hooger te kunnen
opdrijven. En dan zitten we weer
vast. Nog beklemder dan nu.
Oorzaak daarvan is, dat de ge
meenteraden meer en meer saamge-
steld worden uit personen, die het er
heen drijven, om in allerlei sociale
belangen door het gemeentelichaam
te doen voorzien. En eens hieraan
begonnen, is er geen reden waarom
men niet steeds verder zou gaan.
Ook de salarisregeling van de ge
meentelijke ambtenaren en werk
lieden neemt een steeds dreigender
aanzien.
Doordat dit personeel veelal zelf
stemgerechtigd is ook voor den ge
meenteraad, vereenigt men zich in
groepen, om bij de verkiezing zulke
candidaten erdoor te helpen, die voor
steeds klimmende verhooging van
deze salarissen zich bij de stembus
verklaard hebben. In 's-Gravenhage
zijn er zoo een kleine 5000, in Am
sterdam wei een kleine 12.000, en
natuurlijk kunnen dezen bij de stem
bus in meer dan één district den
doorslag geven.
Of aan dit kwaad stuiten zal zijn
behoort nader onderzocht fe worden
Thans is het rationeel, de gemeenten
uit den eersten nood te helpen. Al
zouden we dan ook op het ontwerp
onze aanmerkingen hebben, toch g
looven we dat men het veiligst gaat,
door dit ontwerp hoe eer hoe beter
tot wet te helpen verheffen. En we
hopen dan ook, dat de Tweede Kamer
het ontwerp na het reces terstond ter
hand zal nemen opdat het althans in
'tjaar 1911, en alzoo reeds bij de
eerstkomende gemeenfebegrooting,
baat kunne afwerpen.
overtocht hadden gemaakt en de
roeiers toen onmiddellijk waren te
ruggekeerd. Waar toefde zij dan nu
Ik zal niet trachten een beschrij
ving te geven van den nacht die
volgde. Het zou volkomen ondoenlijk
zijn geweest, in de duisternis op
den plas een onderzoek in te stellen.
Volgens afspraak werd mijn zuster
den volgenden morgen naar huis
geleid. Toen was een der roeiers
reeds, in deerniswaardigen toestand,
teruggekomen. Op een nauw gedeelte
van den plas, door hoog gewas be
grensd, had een plotselinge rukvlaag
het ranke vaartuig doen kantelen.
Een onwillekeurige beweging was
genoeg geweest, het te doen om
slaan. Hij, een geoefend zwemmer,
had weldra den naasten wal bereikt
maar toen reeds was van de boot
niets meer te ontdekken. Er bleef
niets anders over dan een treurige
terugtocht, nu eens over land, dan
door het water, tot de naaste woning
aan den plas bereikt werd, waar
men zoo goed mogelijk hulp ver
leende.
Sedert het krieken van den dag
was reeds, uren lang, in alle rich-
De lintjes-quaestie.
Het weekblad „De Vaderlander"
schrijft
„Wij moeten ons al zeer vergissen
als er nog een eereraad komt. Zijn
wij goed ingelicht, dat stuit de sa
menstelling van den eereraad hierop
af, dat dr. Kuyper de leden daarvan
zelf wil benoemen, terwijl niemand
op die wijze daarin zitting wi! ne
men. Natuurlijk nietwelke beklaagde
benoemde ooit zijn eigen rechters
Van bevriende zijde moet dr. Kuy
per zijn aangeraden, een hoogstaand
algemeen geacht man in Nederland
te verzoeken de leden van den eere
raad aan te wijzen, de voorzitters
van de verschillende Kamerfractiën
bv., maar dr. Kuyper zou daarvan
niet willen weten, en, zeker van eene
meerderheid aan de rechterzijde tegen
het voorstel van parlementaire en
quête, de zaak nu maar willen laten
doodbloeden.
Onze zegsman verzekerde ons te
vens, dat er geen sprake van is, dat
dr. Kuyper er aan zou denken, zich
uit het politieke leven terug te trek
ken, maar dat hij, gesteund door de
antirevolutonnaire fractie, slechts op
het eindbedrijf, in casu het afstem
men van de parlementaire enquête,
wacht, om zijne plaats „au premier
plan" te hernemen, zich weinig sto
rende aan min aangename bejege
ningen van medeleden links of rechts".
Rechterlijke organisatie.
Omtrent het ontwerp tot wijziging
van de wet op de rechterlijke orga
nisatie en het beleid der justitie zond
de commissie van voorbereiding op
3 Juni 1908 het aldeelingsverslag aan
den minister van justitie, die 16 Fe
bruari 1909 antwoordde en eenige
wijzigingen in het ontwerp bracht,
waarna nog 6 Januari 1910 een mon
deling overleg tusschen commissie
en minister volgde (zoo iaat, omdat
men wachtte op de definitieve be
slissing omtrent de achterstands-
wetten).
Uit een en ander bleek, dat bij
het afdeelingsonderzoek (dat immers
plaats vond voor het indienen van
de* nu aangenomen achterstandsont-
werpen) uitvoerig gediscussieerd werd
over de vraag, welke ontwerpen tot
inhaling van den achterstand en tot
regeling der administratieve recht
spraak de prioriteit verdienden en
of ook overigens veel van het in de
beraadslaging in de afdeelingen aan
gevoerde thans als vervallen kan
worden beschouwd.
Verder gaf het overleg aanleiding
tingen een onderzoek begonnen, toen
de natuur zelve het werk der men-
schen overnam.
Ik stond aan den oever op het
oogenblik, dat het vaartuig het eerst
werd gezien, dobberende en dwar
relende op, den stroom. Een nevel
verhief zich' voor mijn oogen en het
was mij alsof ik daarin de regels
der bekende romance zag
„En al nader zwom de boot,
Nader op de golven,
Maar den stuurman in den nood
Hadden zij gedolven,
En in zijn bestorven band
-s Klemde hij des vaartuigs rand."
Zoo letterlijk was het echter niet
gegaan. Bram zagen wij eerst later,
toen de boot ons sinds lang was
komen zeggen, dat het niet noodig
was, langer op den vloed te turen.
Toen hebben wij den trouwen
vriend gebracht naar de plaats, waar
het voor hem veiliger was dan op
de golven der levenszee. Toen was
het, dat mijn eerste groote illusie
wegv-iel uit het jonge leven. Toen
heb ik voor 't eerst iets begrepen
van de woorden van mijn lateren
lievelingsdichter, dat, op den bodem
tot een wijziging in het ontwerp,
welke ten gevolge zal hebben, dat
de procureurs-generaal bij de hoven
op ongeveer dezelfde wijze worden
vervangenais de officieren var, justitie.
Aan het uitgesproken verlangen om
de ambtenaren van het O. M. bij de
kantongerechten onder te brengen bij
de parketten der rechtbanken kon de
minister niet voldoen, o. a. omdat
dan voor de justiciabelen het reizen
weer lastiger zou worden.
Ook aan verschillende andere wen-
schen, door de leden geuit, verklaart
de minister niet te mogen voldoen
zoo moet hij de onverplaatsbaarheid
der rechters, geheel samenhangende
met hun onafzetbaarheid, handhaven.
De commissie acht de openbare
behandeling nu voldoende voorbereid.
Het Haagsche duel.
Algemeen werd door de leden der
Eerste Kamer in de afdeelingen goed
gekeurd dat de minister van oorlog
zich onomwonden tegen het duel
heeft uitgesproken. Sommige leden
meenden echter dat de minister den
commandant van het 3e reg.r huzaren,
die aan een duel heeft deelgenomen
en zich daardoor schuldig gemaakt
heeft aan een strafbaar feit en daar
om ook gevangenisstraf heeft onder
gaan, niet in het leger had mogen
handhaven. Mocht men aldus
vroegen deze leden uit de hand
having van bedoelden hoofdofficier
opmaken, dat ook het legerbestuur van
oordeel is dat een officier in het leger
in 't algemeen gedwongen is een duel
niet af te slaan en dat daarom het
aannemen van een duel niet van in
vloed kan zijn op de beoordeeling
van een officier? Men zou gaarne
het gevoelen van den minister hier
omtrent vernemen en meer in 't bi
zonder werd gevraagd of de minister
geen bezwaar zal maken wanneer
een officier een duel afslaat en of hij
in dat geval dien officier de hand
boven het hoofd zal houden
Andere leden, hoewel afkeurende,
dat bedoelde hoofdofficier de wet
geschonden heeft, konden toch niet
inzien dat hij wegens dit feit niet in
het leger zoude kunnen blijven. Het
misdrijf is door de ondergane straf
geboet.
Kerkparade.
Naar hef „Hbi." verneemt bestaat
bij de roomsch-katholieke militaire
vereenigingen in ons land het plan
zich tot den minister van oorlog te
wenden met het verzoek, in alle
garnizoensplaatsen de vroegere ver
plichte kerkparade weer in te voeren
voor minderjarige militairen, tenzij
ouders of voogden dit niet voor hun
zoons of pupillen verlangen.
van het leven, in de diepte van het
hart, weemoed en smart rusten.
Of ik de eenige ben geweest, die,
behalve mijn vader en mijn -moeder,
bij ons iets begrijpen kon van wat
de arme ouders zouden gevoelen
tot hun laatste ure toe, dat heb ik
nimmer met zekerheid geweten.
Ik weet alleen maar, dat mijn
zuster Minnie gedurende een dag of
drie zeer deftig was en een meer
stemmige kleeding droeg dan ge
woonlijk, en dat zij eerst op den
vierden dag de studie hernam van
een vroolijk lied, dat zij in de vol
gende maand bij den burgemeester
zou zingen, waar zij sedert de ken
nismaking met den candidaat veel
aan huis kwam.
Ik was te zeer vervuld van het
gebeurde om veel te letten op iets
wat mij geen belang inboezemde. In
't begin spraken wij veel over de
gebeurtenis en weinig over Bram.
Voor mij lag er iets van heiligschen
nis zelf in het noemen van zijn
naam. Misschien dachten anderen er
ook zoo over. Nog eens, ik weet
het niet, maar toen Frederika en ik
de gebroken moeder bezochten en
Neutraliteit en Bond van Nederl.
Onderwijzers.
In de Zaterdagavond gehouden
druk bezochte vergadering der af-
deeling Rotterdam van het Ned. On-
deswijzers Genootschap, werd met
algemeene stemmen de volgende mo
tie aangenomen
„De afdeeling Rotterdam van het
N. O. G., gelezen de openingsrede
van den voorzitter van den Bond van
Nederlandsche onderwijzers op de
algemeene vergadering te Leiden
overwegende, dat aan het begrip
neutraliteit een uitbreiding gegeven
wordt, die op geen enkel wetsartikel
steunt en het overgroote deel van het
Nederlandsche volk in zijn gevoelens
van nationaliteit kwetstvan oordeel,
dat het openbaar lager onderwijs in
Nederland zooveel doenlijk bij de
leerlingen nationale gevoelens be
hoort aan te kweeken en te wekken
eerbied voor en vertrouwen in onzen
huidigen staatsvorm en het regeerend
vorstenhuis; van oordeel, dat het re
ligieus element bij de opvoeding op
de openbare school niet kan en mag
uitgesloten wordenovertuigd dat
de bewuste rede ernstig nadeel aan
de openbare school heeft toegebracht,,
spreekt haar afkeuring uit over bo
vengenoemde neutraliteitspassage en
besluit deze motie te publiceeren.
Bovendien werd besloten, de neu-
traliteitsquaestie in de eerstvolgende
algemeene vergadering aan de orde
te stellen.
Wettelijke regeling van hetstu-
wadoorsbedrijf.
Men herinnert zich, dat de minis
ter van landbouw, nijverheid en han
del indertijd een voorgenomen rege
ling van het stuwadoorsbedrijf aan
verschillende lichamen, patroons- en
arbeidersvereenigingen heeft toege
zonden, met verzoek hun oordeel
daaromtrent mee te deelen. Aan dit
verzoek werd voldaan en onderschei
dene bezwaren werden tegen de
voorgelegde regeling te berde gebracht.
Thans verneemt de „Tel.", dat een
nieuwe regeling ontworpen is, waarin
rekening is gehouden met de geop
perde bezwaren en welke binnenkort
aan verschillende lichamen ter nadere
beoordeeling zal worden voorgelegd.
Het hoofdbestuur van de Kon.
Ned. Weerbaarheids-Vereeniging heeft
in zijn jongste vergadering vastge-
mijn zuster de arme vrouw snikkend
om den hals viel, toen was het mij,
alsof ik van dat oogenblik een deel-
genoote in het lijden had. Nog menig
jaar heeft zij met mij de bloemen
verzorgd, die den akker des doods
tot een akker des levens .maken. Nu
is zij sinds lang een gelukkige vrouw
en een gelukkige moeder.
Maar ik mag den tijd nietvooruit-
loopen hij gaat toch al snel genoeg
over het woelen der levenden en
over de rust der dooden heen. In de
jaren, die nu volgden, verlieten ik
en de jongeren allen de ouderlijke
woning. Frederika alleen heeft die
woning slechts verlaten om ze te
verwisselen voor het „eigen lieve
thuis", de drie jongstenTheobald,
Hendrik en Johanna, bezochten de
kostschool en waren zelfs gedurende
eenigen tijd allen tegelijk van huis.
Het kostte moeite, om zich van de
jongste te scheidenmaar juist deze
had een te goeden aanleg, om niet
te trachten daarvan op de eene ot
andere wijze partij te trekken.
(Wordt vervolgd.)