,N. or De oude Uniform B. itra. Dinsdag 28 December. Kicuwjaarswenscfien Feuilleton. irkelau. Zeeuwsche ïierij. DING'' ren ;er. No. 304 47e Jaargang. 1909. Nieuwjaarsgroeten. BINNENLAND. t het geachte >egin Januari "sus opent, oeéinnen- rloofd» en Men wordt oo spoedig Achtend, n Ververij N. iiening - natte en iderlijKe uitstoo* |lt zich aan \SSURAN- |Rotterdam, pmansgoe- Rivier- en enstraat irkomende verschei- orhanden. |pste mid- van ver- |en. Men yenstaand Ingen uit- A. LUIT- m. -mhuizen, o. rkplaats. gelijk- rdieping kamers ingrond. ;ein. aan het zeiven boven- ijgbaar VL1SSINGSCHE COURAINT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËNvan 1 —4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. Nieuwe Abonné's, uitge= zonderd bij weKelyksche be* taling, ontvangen de dagelijks verschijnende „VLISSING» SCHE COURANT" Koste» loos tot 1 Januari. Evenals vorige jaren zal in het nummer onzer Courant, dat verschij nen zal en bij de Abonné's bezorgd wordt op OUDEJAARSAVOND de gelegenheid worden opengesteld tot het plaatsen van Deze advertentiën worden opgeno men tegen verminderd tariefen wel van 1—5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 cent. Advertentiën kunnen nu reeds wor den ingezonden en worden uiterlijk ingewacht tot Vrijdag 31 December, des middags 12 uur. Mr. N. G. Pierson. f Na langdurige ziekte is mr. N. G. Pierson Vrijdagnacht op „Glimhoeve" onder Heemstede, op 70jarigen leeftijd overleden. Met mr. Pierson is een hoogst ver dienstelijk Nederlander heengegaan. Geboren te Amsterdam 7 Febr. 1839, werd hij voor den handel opgeleid, vertrok op jeugdigen leeftijd naar New-Orleans, keerde na eenige jaren te Amsterdam terug, wijdde zich daar ook weer aan den handel, maar bovendien in zijn vrijen tijd aan de studie M. O. Staathuishoudkunde, waarvoor hij het diploma behaalde. Op 29-jarigen leeftijd was hij reeds directeur-secretaris der Ned. Bank en 6 jaar later verleende de Leidsche Academie hem het doctoraat in de rechtswetenschappen „honoris causa", nadat Pierson zijn standaardwerk: „Leerboek der Staathuishoudkunde", had voltooid. Verschillende andere werken volg den en bovendien verschenen o.a. in de „Economist" en de „Gids" voort durend belangrijke artikelen van zijne handintusschen was de schrijver zelf in 1875 hoogleeraar aan de Am sterdamsche universiteit geworden. Wat zijne artikelen vooral kenmerkte, was groote helderheid en duidelijkheid, volkomen meesterschap over het onderwerp en aangename stijl. Door zijn betrekking aan de Ned. Bank en niet minder door zijne stu diën op financieel gebied, was mr, 59.) De slotheer had de keus goedge vonden, slechts een enkelen blik had hij op de gezonde, steeds knikkende vrouw geworpen. Dit was hem ge noeg; hij beschouwde haar als on gevaarlijk. Zij kon naar de keuken gaan, doch Nickel moest bij zijn meester blijven en kreeg toen de volgende bevelen„Je laat het ge heele slot reinigen, van den kelder tot den zolder. Alleen mijn kamers blijven onaangeroerd. Die vrouw mag ze niet betreden. Zeg haar dat Als ik haar betrap.op nieuwsgierig heid, jaag ik haar onmiddellijk weg. Begrepen De vrouw, Barbertje geheeten, be loofde alles en nu ging men flink aan het werk. Menschen uit het dorp kwamen en veegden, schuurden en poetsten, dat het een lust was, TELEFOONNUMMER 10. Pierson als aangewezen om eenmaal als belastinghervormer op te treden en zoo nam hij in 1891 zitting in het kabinet-Van Tienhoven als minister van financiën. Drie jaren lang was hij hierin met kracht aan de hervorming van ons belastingwezen werkzaam, als vrucht waarvan wij de vermogens- en bedrijfsbelasting kregen, terwijl de zeepaccijns en de patentbelasting werden afgeschaft, de zoutaccijns en de overgangsrechten op onroerend goed werden verminderd. Na den val van het ministerie— Roell—Van Houten in 1897, werd Pierson met de vorming van een nieuw Kabinet beiast, dat in 1901 door het ministerie-Kuyper werd vervangen. Sedert was hij Kamerlid voorGorin- chem, maar dezen zomer had hij zich niet meer verkiesbaar gesteld. In Februari ji. vierde Pierson onder groote belangstelling van vele weten schappelijke kringen zijn 70en ver- aardag en men weet dat toen de „Mr. N. G. Pierson-stichting" in het leven werd geroepen, ter ondersteu ning van studie in de staathuishoud kunde. De overledene die bovendien nog werkzaam was in allerlei ver- eenigingen was o.a. grootkruis van den Nederl. Leeuw. Een nobel man, een groot geleerde, een man van buitengewone gaven heeft Nederland in hem verloren. Tweede Kamer. De zitting der Tweede Kamer, aan vankelijk vastgesteld op Dinsdag middag a.s. ten half twee ure, zal cci»i wociisuagmiuuag e.K. op het zelfde uur gehouden worden, ten einde de leden, die de begrafenis van den oud-minister Pierson zouden willen bijwonen, daartoe in de ge legenheid te stellen. Dr. G. J. van der Flier. Zacht en kalm is Zaterdagavond te 's Gravenhage in den ouderdom van bijna 69 jaren overleden dr. Gerrit Jacobus van der Flier. Gedurende een lange reeks van jaren was dr. Van der Flier predikant te Rotterdam en sedert 1 Mei 1894 hofkapelaan. Zijn gezondheidstoestand noopte hem zijn emeritaat aan te vragen als predikant doch hij bleef hofprediker tot aan zijn dood, hoewel zijn gezondheidstoe stand hem niet toeliet dat ambt in den laatsten tijd te vervullen tenge volge waarvan dit dan ook werd waargenomen dooi dr. J. H. Gerretsen. Dr. Van der Flier, die het huwelijk inzegende van H. M. de Koningin, was voorzitter of bestuurslid van vele Godsdienstige en Christelijke instel lingen, onder anderen ook van de commissie voor de Protestantsche Kerken in Indië. Zijne groote verdien- Het kasteel werd flink gereinigd en vrouw Barbertje zwaaide daarbij den scepter. Het kon wel niet anders, of zij was in den loop van eenige dagen meesteres over verschillende sleutels. Zij kende alle vertrekken, ze had ze allen doorloopen en be keken. Slechts twee kamers maakten eene uitzondering, en dat hinderde haar geweldig. Nu zij reeds zooveel gezien had, wilde zij graag alles zien. Zij meende zelfs het recht hiertoe te hebben, en in den loop der tweede week besloot zij dan ook een blik te werpen in de beide ge heimzinnige kamers, die de men- schenschuwe slotheer sedert twintig jaar alleen bewoonde en ook zelf in orde hield. Wat zouden die kamers bevatten Bergen goud, misschien wel on metelijke schatten. Dat moet zij zien. Zij zou niets wegnemen, maar ze moest dat alles eens bewonderen. Het tweede vertrek, dat de slotheer in gebruik had, kwam met een deur uit in de groote voorhal, waar een breede trap met versierde leuning naar de bovenverdiepingen voerde. Niet ver van daar was een kamertje, Abonnements-flduertentiën op zeer uoordeelige voorwaarden sten werden erkend door zijne be noeming tot ridder van den Nederl. Leeuw, Commandeur der Huisorde van Oranje en ridder der Orde van deWendische kroon van Mecklenburg. In de Tweede Kamer. De overzichtschrijver van de „Tel." geeft het volgend humoristisch schetsje van de stemming waarin de Tweede Kamer Donderdagmiddag toen de Oorlogsbegrooting werd afgehandeld verkeerde „De Kamer was in de stemming van een naar huis verlangende school-klas, op den laatsten dag vóór de vacantie. Dan is 'n een rumoerige geest onder de jongensUn luidruchtig nerveus- en 'n nerveuse luidruchtig heid. Ze klappen met de leien op de banken, ze gooien elkaar propjes papier naar het hoofd, ze lachen en ze lollen, en ernstig werken is on mogelijk Zoo ging het ook nu in de Kamer De 183 artikelen der Oorlogsbegrooting moesten er 's middags dóór, en als 'n spreker 't woord vroeg, ging er 'n heftig ge brom op, 'n concert van stemmen en protesteerende geluiden. Het trof den armen heer Duymaer van Twist 'n paar keer, en hij was zoo onverstandig er zóó om te worden. Dat moet u nooit doen, kapiteinAls jongens op straat sneeuwballen kogelen naar uw hoed moet ge glimlachen, dan houden ze op. Wordt ge kwaad, dan hebben ze pret en ze smijten u tien maal harder. Zoo ook hier. Toen de heer Van Twist, boos wordend, riep „Houdt toch op met dat brommen 1" juciuen uc stemmen daverend op in stormend lach-rumoer. iniusacucU stond in 'n hoek der Kamer minister Heemskerk moppen te tappen te midden van 'n clubje partijgenooten en den heer Roodhuyzen, zoodat de heeren omsloegen van de pret. Ja, ja, dat was nu eens de parlementaire bewaarschool! Toen de heer Thom- som eens van 't woord afzag, ging er 'n storm van gejuich op, en als 'n spreker tóch doorging, werd er ge roepen „stemmen" of „zakken", of een sleutelbos rammelde toevallig. En telkens stond de minister op en zei„overwegen". Bij het „over" ging hij staan en bij het „wegen" zat hij weer. Want hij had nu geen nota'sTusschen dit abele spel door zag de heer Ter Laan met socialis tische onverzettelijkheid nog kans, een amendement in stemming te doen brengen, om voor 1910 de derde herhalingsoefening te schrappen. Het weid met 50 tegen 18 stemmen ver worpen. Die 18 waren de aanwezige sociaal- en vrijzinnige democraten, de 4 Unie-liberalen Roodhuyzen, Lief- tink, De Klerk en Ferf en de Katholiek Duynstee. Kort hierop stond de Minis ter, te midden van 'n deinend rumoer, te antwoorden, toen bleekdat hij bij 'n verkeerd artikel bezig was en repliceerde op 'n speech die nog niet gehouden was „De school had groote pret dat vroeger reeds als keuken was ingericht. De andere keuken was te groot en te afgelegen. Naast dit keukentje had zij een paar kamers gekregen, waar men ongezien kon in en uitgaan. Het was dikwijls ge noeg lang stil in het groote, uitge strekte kasteel. Ammi en de slotheer waren beiden in den tuin en Nickel was bezig met huishoudelijk werk. Vrouw Bar bertje had tijd genoeg om haar nieuwsgierigheid te bevredigen zon der nadeel voor haar huiswerk. Zij keek door het sleutelgat en bemerkte, dat aan den binnenkant geen sleutel in de deur stak. Toen begon zij met het grootste geduld den eeneu sleutel na den anderen te beproeven, en eindelijk paste er een, het slot knarste. Nog een kruk omgedraaid en de deur zou open zijn, doch zij durfde niet. Bevend van vreugde keerde zij naar de keuken terug. Het slot was nu geen hinder paal meer. Zij zou nu een mooie gelegenheid afwachten om verder te onderzoeken. Gelukkig kwam die gelegenheid reeds den volgenden dag. Ongeveer drie uur in den na Bond van Gemeente-ambtenaren. Prof. mr. J. de Louter zal in Februari te Utreeht voor de leden van den Bond van Gemeente-ambtenaren een voordracht houden over de vraag welke verandering dienen te ondergaan de inrichting en de bevoegdheid van de gemeentebesturen en de bevoegd heid van de ambtenaren, in verband met voorgenomen en nog te verwach ten wijziging en uitbreiding van de gemeentelijke werkzaamheid. Bestrijding van den woeker. Aan ongeveer 14.000 personen die Rijkspensioen genieten, zal op 1 Ja nuari a.s. door de Rijksbetaalmeesters in verschillende arrondissementen een circulaire worden uitgereikt, uitgaan de van de Nationale Vereeniging tot Bestrijding van den Woeker, waarin het bestuur dier vereeniging gepen sioneerden opmerkzaam maakt op de gelegenheid, welke er onder goed keuring van den minister van finan ciën wordt gegeven tot het verkrijgen van voorschotten op pensioenakten, tegen eene rente van ten hoogste 5 pet. per jaar (dit is één en een kwart percent per pensioentermijn) door verschillende, in bedoelde ciculaire genoemde instellingen, o.a. te Mid delburg door de hulpbank en te Vlissingen door den secretares-rent- meester van het gasthuis, nei is ii.i. aan uwi ucoiuui vau uc Nationale Vereeniging tot Bestrijding van den Woeker gebleken, dat nog steeds door gewetenlooze personen misbruik wordt gemaakt van den tijdelijken nood van sommige gepen sioneerden, om tegen zeer hooge rente voorschotten te geven op pensioen akten. In de circulaire wordt er de nadruk op gelegd dat het natuurlijk aller minst in de bedoeling ligt van de Vereeniging om het beleenen van pensioenakten te bevorderen. Doch vermits de ondervinding leert, dat sommige gepensioneerden in om standigheden geraken, die hen dwin gen om tijdelijk geld op hunne pen sioenakten op te nemen, meent de vereeniging deze personen ten sterkste te moeten aanbevelen, zich te wenden tot een der bovengenoemde instel lingen en zich niet in te laten met particuliere geldschieters, aan wie het geven van voorschot op de pen sioenakte bij de wet verboden is en die in de meeste gevallen een schan delijk misbruik maken van den nood der gepensioneerden. middag werd er luid geklopt aan de ingangspoort van het kasteel en de vroolijk verraste Nickel liet den heer rechter van Zeltingen binnen om hem bij zijn meester aan te dienen. Vrouw Barbertje stond op de loer, alle gleutelgaten in het rond dienden haar om te bespieden. Zij overzag den salon en zag Ammi blozend den tuin in gaan bij het noemen van den jongen bezoeker. De heer Walbot werd binnenge leid en nam plaats tegenover den huisheer. Helaas kon vrouw Barbertje niets van het gesprek opvangen, want Nickel verscheen om haar een uurtje gezelschap te houden. Dit was vol strekt niet naar haar zin en spoedig had zij een karweitje voor hem. Hi; moest brandhout hakken voor de keuken, want zij had nog slechts een paar houtjes. Zoo marcheerde Nickel af en was vrouw Barbertje van zijn gezelschap bevrijd. Weer gluurde zij nu door het sleutelgat in den salon en zag dat de heer Walbot afscheid nam van haar meester en den tuin inging, Een poosje nog, toen stond de heer Dragen van uniform. Het voorschrift betreffende het dra gen door de zeemacht en landmacht van uniform en wapenen in het bui tenland, heeft wijziging ondergaan. Aan de gewijzigde bepalingen is het volgende ontleend Het dragen van uniform met of zonder wapen, in het buitenland is, behoudens uitzonderingen, verboden aan alle officieren zoomede aan de hoofdmachinisten, machinisten en de adjunct-machinisten der zeemacht tenzij daartoe bijzondere vergunning is verkregen van den minister, hoofd van het departement, of van den daarbij betrokken diplomatieken vertegen woordiger van Nederland. Deze vergunning kan voor Frank rijk alleen verleend worden, voor zoover zij betreft het dragen van de uniform bij eene openbare of bijzon dere plechtigheid, waarbij men is uit- genoodigd. Voor Frankrijk moet van te voren de toestemming der Fransche regee ring zijn verkregen, die de ter zake noodige mededeelingen moet doen aan de plaatselijke overheden. Het dragen van uniform met wapen in het buitenland is, zonder nadere vergunning veroorloofd aan officieren, belast met eene officieele zending. Voor Frankrijk geldt dit alleen voor officieele vertegenwoordigde zen dingen bij het Fransche gouvernement, doch wordt voor andere officieele zendingen de vergunning van den minister, hoofd van het betrokken departement, vereischt. verhoeven,:"ziiflen "zich11 zoo" spoedig mogelijk na aankomst ter plaatse hun ner bestemming aanmelden bij, dan wel kennis geven of doen geven van hunne aanwezigheid van het doel van hun verblijf aan den daar aanwezigen Nederlandschen diplomatieken ver tegenwoordiger of consulairen ambte naar, zoomede aan de hoogste mili taire, of bij ontstentenis van eene militaire, aan de hoogste plaatselijke civiele autoriteit. Voor Noorwegen is bepaald, dat officieren van vreemde mogendheden aldaar in uniform vertoevende, bij aankomst te Christiania zich moeten melden bij den leger-commandant (aan het ministerie van landsverde diging) en bij den commandant van de vesting Akershus (aan het hotel van dien commandant) en voor wat de overige garnizoenplaatsen betreft bij den commandant van hetgarnizoen. Alle militairen beneden den rang van officier, in het buitenland be halve in Frankrijk met verlof zijnde of daar in dienst reizende zijn ver plicht gekleed te gaan in uniform zonder wapen. Zij die uitgenoodigd zijn in Frank rijk eene openbare of bijzondere plech- Von Beuren ook opin de tuindeur staande keek hij zijn gast na en sloeg ten laatste denzelfden weg in als deze. „Nu aan het werk", dacht zij. Spoedig stond zij weer voor de ge heimzinnige deur en haalde den kost baren sleutel te voorschijn. Zij stak dien in het slot en draaide hem om. Hoe voorzichtig zij dit ook deed, toch ging het niet zonder eenig knarsen. Zij ontstelde er wel van, dochvooruitnu moest het ge beuren. Zij opende de deur en daar zag zij nu rond in het geheimzinnige vertrek. Met beklemd hart trad zij binnen, o, wat viel dat tegen 1 Wat zij zag, was niet veel bijzonders. Het vertrek was meer lang dan breed. Het licht kwam deels door de deur van de aangrenzende kamer, die half openstond, deels door twee ronde gaten in de luiken voor het eenige venster. In een hoek stond een groot ledikant met hemel zonder gordijnenhet bed daarin lag tame lijk verward. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1909 | | pagina 1