,N.
or
De oude Uniform
B.
itra.
Dinsdag
28 December.
Kicuwjaarswenscfien
Feuilleton.
irkelau.
Zeeuwsche
ïierij.
DING''
ren
;er.
No. 304
47e Jaargang.
1909.
Nieuwjaarsgroeten.
BINNENLAND.
t het geachte
>egin Januari
"sus opent,
oeéinnen-
rloofd» en
Men wordt
oo spoedig
Achtend,
n Ververij
N.
iiening -
natte en
iderlijKe
uitstoo*
|lt zich aan
\SSURAN-
|Rotterdam,
pmansgoe-
Rivier- en
enstraat
irkomende
verschei-
orhanden.
|pste mid-
van ver-
|en. Men
yenstaand
Ingen uit-
A. LUIT-
m.
-mhuizen,
o.
rkplaats.
gelijk-
rdieping
kamers
ingrond.
;ein.
aan het
zeiven
boven-
ijgbaar
VL1SSINGSCHE COURAINT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1 —4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Nieuwe Abonné's, uitge=
zonderd bij weKelyksche be*
taling, ontvangen de dagelijks
verschijnende „VLISSING»
SCHE COURANT" Koste»
loos tot 1 Januari.
Evenals vorige jaren zal in het
nummer onzer Courant, dat verschij
nen zal en bij de Abonné's bezorgd
wordt op OUDEJAARSAVOND
de gelegenheid worden opengesteld
tot het plaatsen van
Deze advertentiën worden opgeno
men tegen verminderd tariefen wel
van 1—5 regels f 0.25 iedere regel
meer 5 cent.
Advertentiën kunnen nu reeds wor
den ingezonden en worden uiterlijk
ingewacht tot Vrijdag 31 December,
des middags 12 uur.
Mr. N. G. Pierson. f
Na langdurige ziekte is mr. N. G.
Pierson Vrijdagnacht op „Glimhoeve"
onder Heemstede, op 70jarigen leeftijd
overleden.
Met mr. Pierson is een hoogst ver
dienstelijk Nederlander heengegaan.
Geboren te Amsterdam 7 Febr. 1839,
werd hij voor den handel opgeleid,
vertrok op jeugdigen leeftijd naar
New-Orleans, keerde na eenige jaren
te Amsterdam terug, wijdde zich daar
ook weer aan den handel, maar
bovendien in zijn vrijen tijd aan de
studie M. O. Staathuishoudkunde,
waarvoor hij het diploma behaalde.
Op 29-jarigen leeftijd was hij reeds
directeur-secretaris der Ned. Bank en
6 jaar later verleende de Leidsche
Academie hem het doctoraat in de
rechtswetenschappen „honoris causa",
nadat Pierson zijn standaardwerk:
„Leerboek der Staathuishoudkunde",
had voltooid.
Verschillende andere werken volg
den en bovendien verschenen o.a. in
de „Economist" en de „Gids" voort
durend belangrijke artikelen van zijne
handintusschen was de schrijver
zelf in 1875 hoogleeraar aan de Am
sterdamsche universiteit geworden.
Wat zijne artikelen vooral kenmerkte,
was groote helderheid en duidelijkheid,
volkomen meesterschap over het
onderwerp en aangename stijl.
Door zijn betrekking aan de Ned.
Bank en niet minder door zijne stu
diën op financieel gebied, was mr,
59.)
De slotheer had de keus goedge
vonden, slechts een enkelen blik had
hij op de gezonde, steeds knikkende
vrouw geworpen. Dit was hem ge
noeg; hij beschouwde haar als on
gevaarlijk. Zij kon naar de keuken
gaan, doch Nickel moest bij zijn
meester blijven en kreeg toen de
volgende bevelen„Je laat het ge
heele slot reinigen, van den kelder
tot den zolder. Alleen mijn kamers
blijven onaangeroerd. Die vrouw
mag ze niet betreden. Zeg haar dat
Als ik haar betrap.op nieuwsgierig
heid, jaag ik haar onmiddellijk weg.
Begrepen
De vrouw, Barbertje geheeten, be
loofde alles en nu ging men flink
aan het werk. Menschen uit het
dorp kwamen en veegden, schuurden
en poetsten, dat het een lust was,
TELEFOONNUMMER 10.
Pierson als aangewezen om eenmaal
als belastinghervormer op te treden
en zoo nam hij in 1891 zitting in het
kabinet-Van Tienhoven als minister
van financiën. Drie jaren lang was hij
hierin met kracht aan de hervorming
van ons belastingwezen werkzaam, als
vrucht waarvan wij de vermogens- en
bedrijfsbelasting kregen, terwijl de
zeepaccijns en de patentbelasting
werden afgeschaft, de zoutaccijns en
de overgangsrechten op onroerend
goed werden verminderd.
Na den val van het ministerie—
Roell—Van Houten in 1897, werd
Pierson met de vorming van een nieuw
Kabinet beiast, dat in 1901 door het
ministerie-Kuyper werd vervangen.
Sedert was hij Kamerlid voorGorin-
chem, maar dezen zomer had hij zich
niet meer verkiesbaar gesteld.
In Februari ji. vierde Pierson onder
groote belangstelling van vele weten
schappelijke kringen zijn 70en ver-
aardag en men weet dat toen de
„Mr. N. G. Pierson-stichting" in het
leven werd geroepen, ter ondersteu
ning van studie in de staathuishoud
kunde.
De overledene die bovendien
nog werkzaam was in allerlei ver-
eenigingen was o.a. grootkruis
van den Nederl. Leeuw.
Een nobel man, een groot geleerde,
een man van buitengewone gaven heeft
Nederland in hem verloren.
Tweede Kamer.
De zitting der Tweede Kamer, aan
vankelijk vastgesteld op Dinsdag
middag a.s. ten half twee ure, zal
cci»i wociisuagmiuuag e.K. op het
zelfde uur gehouden worden, ten
einde de leden, die de begrafenis
van den oud-minister Pierson zouden
willen bijwonen, daartoe in de ge
legenheid te stellen.
Dr. G. J. van der Flier.
Zacht en kalm is Zaterdagavond te
's Gravenhage in den ouderdom van
bijna 69 jaren overleden dr. Gerrit
Jacobus van der Flier. Gedurende een
lange reeks van jaren was dr. Van
der Flier predikant te Rotterdam en
sedert 1 Mei 1894 hofkapelaan. Zijn
gezondheidstoestand noopte hem zijn
emeritaat aan te vragen als predikant
doch hij bleef hofprediker tot aan zijn
dood, hoewel zijn gezondheidstoe
stand hem niet toeliet dat ambt in
den laatsten tijd te vervullen tenge
volge waarvan dit dan ook werd
waargenomen dooi dr. J. H. Gerretsen.
Dr. Van der Flier, die het huwelijk
inzegende van H. M. de Koningin,
was voorzitter of bestuurslid van vele
Godsdienstige en Christelijke instel
lingen, onder anderen ook van de
commissie voor de Protestantsche
Kerken in Indië. Zijne groote verdien-
Het kasteel werd flink gereinigd en
vrouw Barbertje zwaaide daarbij den
scepter. Het kon wel niet anders,
of zij was in den loop van eenige
dagen meesteres over verschillende
sleutels. Zij kende alle vertrekken,
ze had ze allen doorloopen en be
keken. Slechts twee kamers maakten
eene uitzondering, en dat hinderde
haar geweldig. Nu zij reeds zooveel
gezien had, wilde zij graag alles
zien. Zij meende zelfs het recht
hiertoe te hebben, en in den loop
der tweede week besloot zij dan ook
een blik te werpen in de beide ge
heimzinnige kamers, die de men-
schenschuwe slotheer sedert twintig
jaar alleen bewoonde en ook zelf in
orde hield.
Wat zouden die kamers bevatten
Bergen goud, misschien wel on
metelijke schatten. Dat moet zij
zien. Zij zou niets wegnemen, maar
ze moest dat alles eens bewonderen.
Het tweede vertrek, dat de slotheer
in gebruik had, kwam met een deur
uit in de groote voorhal, waar een
breede trap met versierde leuning
naar de bovenverdiepingen voerde.
Niet ver van daar was een kamertje,
Abonnements-flduertentiën op zeer uoordeelige voorwaarden
sten werden erkend door zijne be
noeming tot ridder van den Nederl.
Leeuw, Commandeur der Huisorde
van Oranje en ridder der Orde van
deWendische kroon van Mecklenburg.
In de Tweede Kamer.
De overzichtschrijver van de „Tel."
geeft het volgend humoristisch schetsje
van de stemming waarin de Tweede
Kamer Donderdagmiddag toen de
Oorlogsbegrooting werd afgehandeld
verkeerde
„De Kamer was in de stemming
van een naar huis verlangende
school-klas, op den laatsten dag vóór
de vacantie. Dan is 'n een rumoerige
geest onder de jongensUn luidruchtig
nerveus- en 'n nerveuse luidruchtig
heid. Ze klappen met de leien op de
banken, ze gooien elkaar propjes
papier naar het hoofd, ze lachen en
ze lollen, en ernstig werken is on
mogelijk Zoo ging het ook nu
in de Kamer De 183 artikelen
der Oorlogsbegrooting moesten er
's middags dóór, en als 'n spreker
't woord vroeg, ging er 'n heftig ge
brom op, 'n concert van stemmen en
protesteerende geluiden. Het trof den
armen heer Duymaer van Twist 'n
paar keer, en hij was zoo onverstandig
er zóó om te worden. Dat moet u
nooit doen, kapiteinAls jongens
op straat sneeuwballen kogelen naar
uw hoed moet ge glimlachen, dan
houden ze op. Wordt ge kwaad, dan
hebben ze pret en ze smijten u tien
maal harder. Zoo ook hier. Toen de
heer Van Twist, boos wordend, riep
„Houdt toch op met dat brommen 1"
juciuen uc stemmen daverend op
in stormend lach-rumoer. iniusacucU
stond in 'n hoek der Kamer minister
Heemskerk moppen te tappen te
midden van 'n clubje partijgenooten
en den heer Roodhuyzen, zoodat de
heeren omsloegen van de pret. Ja,
ja, dat was nu eens de parlementaire
bewaarschool! Toen de heer Thom-
som eens van 't woord afzag, ging
er 'n storm van gejuich op, en als 'n
spreker tóch doorging, werd er ge
roepen „stemmen" of „zakken", of
een sleutelbos rammelde toevallig.
En telkens stond de minister op
en zei„overwegen". Bij het „over"
ging hij staan en bij het „wegen"
zat hij weer. Want hij had nu geen
nota'sTusschen dit abele spel door
zag de heer Ter Laan met socialis
tische onverzettelijkheid nog kans,
een amendement in stemming te doen
brengen, om voor 1910 de derde
herhalingsoefening te schrappen. Het
weid met 50 tegen 18 stemmen ver
worpen. Die 18 waren de aanwezige
sociaal- en vrijzinnige democraten,
de 4 Unie-liberalen Roodhuyzen, Lief-
tink, De Klerk en Ferf en de Katholiek
Duynstee. Kort hierop stond de Minis
ter, te midden van 'n deinend rumoer,
te antwoorden, toen bleekdat hij
bij 'n verkeerd artikel bezig was en
repliceerde op 'n speech die nog
niet gehouden was „De school
had groote pret
dat vroeger reeds als keuken was
ingericht. De andere keuken was te
groot en te afgelegen. Naast dit
keukentje had zij een paar kamers
gekregen, waar men ongezien kon
in en uitgaan. Het was dikwijls ge
noeg lang stil in het groote, uitge
strekte kasteel.
Ammi en de slotheer waren beiden
in den tuin en Nickel was bezig
met huishoudelijk werk. Vrouw Bar
bertje had tijd genoeg om haar
nieuwsgierigheid te bevredigen zon
der nadeel voor haar huiswerk.
Zij keek door het sleutelgat en
bemerkte, dat aan den binnenkant
geen sleutel in de deur stak. Toen
begon zij met het grootste geduld
den eeneu sleutel na den anderen te
beproeven, en eindelijk paste er
een, het slot knarste. Nog een kruk
omgedraaid en de deur zou open
zijn, doch zij durfde niet. Bevend
van vreugde keerde zij naar de keuken
terug. Het slot was nu geen hinder
paal meer. Zij zou nu een mooie
gelegenheid afwachten om verder te
onderzoeken. Gelukkig kwam die
gelegenheid reeds den volgenden
dag. Ongeveer drie uur in den na
Bond van Gemeente-ambtenaren.
Prof. mr. J. de Louter zal in Februari
te Utreeht voor de leden van den
Bond van Gemeente-ambtenaren een
voordracht houden over de vraag
welke verandering dienen te ondergaan
de inrichting en de bevoegdheid van
de gemeentebesturen en de bevoegd
heid van de ambtenaren, in verband
met voorgenomen en nog te verwach
ten wijziging en uitbreiding van de
gemeentelijke werkzaamheid.
Bestrijding van den woeker.
Aan ongeveer 14.000 personen die
Rijkspensioen genieten, zal op 1 Ja
nuari a.s. door de Rijksbetaalmeesters
in verschillende arrondissementen een
circulaire worden uitgereikt, uitgaan
de van de Nationale Vereeniging tot
Bestrijding van den Woeker, waarin
het bestuur dier vereeniging gepen
sioneerden opmerkzaam maakt op de
gelegenheid, welke er onder goed
keuring van den minister van finan
ciën wordt gegeven tot het verkrijgen
van voorschotten op pensioenakten,
tegen eene rente van ten hoogste 5
pet. per jaar (dit is één en een kwart
percent per pensioentermijn) door
verschillende, in bedoelde ciculaire
genoemde instellingen, o.a. te Mid
delburg door de hulpbank en te
Vlissingen door den secretares-rent-
meester van het gasthuis,
nei is ii.i. aan uwi
ucoiuui vau uc
Nationale Vereeniging tot Bestrijding
van den Woeker gebleken, dat nog
steeds door gewetenlooze personen
misbruik wordt gemaakt van den
tijdelijken nood van sommige gepen
sioneerden, om tegen zeer hooge rente
voorschotten te geven op pensioen
akten.
In de circulaire wordt er de nadruk
op gelegd dat het natuurlijk aller
minst in de bedoeling ligt van de
Vereeniging om het beleenen van
pensioenakten te bevorderen. Doch
vermits de ondervinding leert, dat
sommige gepensioneerden in om
standigheden geraken, die hen dwin
gen om tijdelijk geld op hunne pen
sioenakten op te nemen, meent de
vereeniging deze personen ten sterkste
te moeten aanbevelen, zich te wenden
tot een der bovengenoemde instel
lingen en zich niet in te laten met
particuliere geldschieters, aan wie
het geven van voorschot op de pen
sioenakte bij de wet verboden is en
die in de meeste gevallen een schan
delijk misbruik maken van den nood
der gepensioneerden.
middag werd er luid geklopt aan
de ingangspoort van het kasteel en
de vroolijk verraste Nickel liet den
heer rechter van Zeltingen binnen
om hem bij zijn meester aan te
dienen.
Vrouw Barbertje stond op de loer,
alle gleutelgaten in het rond dienden
haar om te bespieden. Zij overzag
den salon en zag Ammi blozend
den tuin in gaan bij het noemen
van den jongen bezoeker.
De heer Walbot werd binnenge
leid en nam plaats tegenover den
huisheer. Helaas kon vrouw Barbertje
niets van het gesprek opvangen, want
Nickel verscheen om haar een uurtje
gezelschap te houden. Dit was vol
strekt niet naar haar zin en spoedig
had zij een karweitje voor hem. Hi;
moest brandhout hakken voor de
keuken, want zij had nog slechts
een paar houtjes. Zoo marcheerde
Nickel af en was vrouw Barbertje
van zijn gezelschap bevrijd.
Weer gluurde zij nu door het
sleutelgat in den salon en zag dat
de heer Walbot afscheid nam van
haar meester en den tuin inging,
Een poosje nog, toen stond de heer
Dragen van uniform.
Het voorschrift betreffende het dra
gen door de zeemacht en landmacht
van uniform en wapenen in het bui
tenland, heeft wijziging ondergaan.
Aan de gewijzigde bepalingen is
het volgende ontleend
Het dragen van uniform met of
zonder wapen, in het buitenland is,
behoudens uitzonderingen, verboden
aan alle officieren zoomede aan de
hoofdmachinisten, machinisten en de
adjunct-machinisten der zeemacht
tenzij daartoe bijzondere vergunning
is verkregen van den minister, hoofd
van het departement, of van den daarbij
betrokken diplomatieken vertegen
woordiger van Nederland.
Deze vergunning kan voor Frank
rijk alleen verleend worden, voor
zoover zij betreft het dragen van de
uniform bij eene openbare of bijzon
dere plechtigheid, waarbij men is uit-
genoodigd.
Voor Frankrijk moet van te voren
de toestemming der Fransche regee
ring zijn verkregen, die de ter zake
noodige mededeelingen moet doen
aan de plaatselijke overheden.
Het dragen van uniform met wapen
in het buitenland is, zonder nadere
vergunning veroorloofd aan officieren,
belast met eene officieele zending.
Voor Frankrijk geldt dit alleen voor
officieele vertegenwoordigde zen
dingen bij het Fransche gouvernement,
doch wordt voor andere officieele
zendingen de vergunning van den
minister, hoofd van het betrokken
departement, vereischt.
verhoeven,:"ziiflen "zich11 zoo" spoedig
mogelijk na aankomst ter plaatse hun
ner bestemming aanmelden bij, dan
wel kennis geven of doen geven van
hunne aanwezigheid van het doel van
hun verblijf aan den daar aanwezigen
Nederlandschen diplomatieken ver
tegenwoordiger of consulairen ambte
naar, zoomede aan de hoogste mili
taire, of bij ontstentenis van eene
militaire, aan de hoogste plaatselijke
civiele autoriteit.
Voor Noorwegen is bepaald, dat
officieren van vreemde mogendheden
aldaar in uniform vertoevende, bij
aankomst te Christiania zich moeten
melden bij den leger-commandant
(aan het ministerie van landsverde
diging) en bij den commandant van
de vesting Akershus (aan het hotel
van dien commandant) en voor wat
de overige garnizoenplaatsen betreft
bij den commandant van hetgarnizoen.
Alle militairen beneden den rang
van officier, in het buitenland be
halve in Frankrijk met verlof zijnde
of daar in dienst reizende zijn ver
plicht gekleed te gaan in uniform
zonder wapen.
Zij die uitgenoodigd zijn in Frank
rijk eene openbare of bijzondere plech-
Von Beuren ook opin de tuindeur
staande keek hij zijn gast na en
sloeg ten laatste denzelfden weg in
als deze.
„Nu aan het werk", dacht zij.
Spoedig stond zij weer voor de ge
heimzinnige deur en haalde den kost
baren sleutel te voorschijn. Zij stak
dien in het slot en draaide hem om.
Hoe voorzichtig zij dit ook deed,
toch ging het niet zonder eenig
knarsen. Zij ontstelde er wel van,
dochvooruitnu moest het ge
beuren. Zij opende de deur en daar
zag zij nu rond in het geheimzinnige
vertrek. Met beklemd hart trad zij
binnen, o, wat viel dat tegen 1 Wat
zij zag, was niet veel bijzonders. Het
vertrek was meer lang dan breed.
Het licht kwam deels door de deur
van de aangrenzende kamer, die
half openstond, deels door twee
ronde gaten in de luiken voor het
eenige venster. In een hoek stond
een groot ledikant met hemel zonder
gordijnenhet bed daarin lag tame
lijk verward.
(Wordt vervolgd).