De oude Uniform
Woensdag
22 December.
Feuilleton,
No. 300.
1909.
BINNENLAND.
f 16.40
1.05
19.-
1.25
19.-
1.25
1.10
2.20
1.80
1.70
1.45
1.10
zijn wij
Co.
125.
nst.
[t.v.
7.55
2.45
50 8.50
de an-
m. 8,50
orssele en
jgate 15
idags ten
ite wach-
47e Jaargang.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts fwemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Nieuwe Abonné's, uitge=
zonderd bij wekeljjKsche be=
taling, ontvangen de dagelijks
verschijnende „VLISSING=
SCHE COURANT" koste,
loos tot 1 Januari.
Tweede Kamer.
Gisteren is het algemeen debat over
de begrooting voor oorlog aange
vangen.
De heer Ter Laan critiseerde 's
ministers plannen tot uitbreiding van
de jaarlijksche lichting en oordeelde
dat de minister meer militaristisch is
dan zijn voorgangers. Hij achtte de
richting, waarin deze wil gaan, ver
derfelijk.
De sociaal-democraten overwegen
het indienen van een motie zooais
destijds door den heer Talma werd
voorgesteld om na te gaan de beste
ding van gelden voor militaire doel
einden.
Gisterenavond werd de beraadsla
ging voortgezet over hoofdstuk bin-
nenlandsche zaken.
Bij art. 152 (subsidieën aan inrich
tingen voor handelsonderwijs) drong
de heer De Kanter er op aan, de
subsidie aan handelsscholen niet lan
ger afhankelijk te stellen van een
bijdrage der provincie.
De heer Van Asch van Wijck drong
er op aan, om een commissie te be
noemen, ten einde in zake de subsi-
dieering der handelsscholen tot een
heid te komen door het geheele rijk.
De heer Ter Laan bepleitte eenheid
van stelsel op het gebied der steno
graphic, terwijl de heer De Savornin
Lohman meende, dat men de zaak
der stenographic vrij moest laten,
omdat met verschillende systemen
goede resultaten worden bereikt.
De minister van binnenlandsche
zaken wees^ op de moeilijkheid, om
rif zake het verleenen van subsidie
uitzondering te maken. Laat het rijk
den eisch van bijdrage van de pro
vincie los, dan wordt de provincie
uitgeschakeld. Over de eenheid van
stelsel van stenographic wilde de mi
nister geen gevoelen uitspreken.
Bij den post subsidiën aan scholen
voor bepaalde vakken pleitte de heer
Van Asch van Wiik voor oprichting
van een vakschool voor heilgymna
stiek en massage door een rijkssub
sidie.
De heer Bos betoogde, dat men
particuliere vereenigingen, welke be
paalde vakscholen oprichten, moet
steunen, maar geen rijksscholen moet
oprichten. Daarom achtte spr. de op
richting van een rijksschool voor leer
looiers en schoenmakers te Waalwijk
een zeer verkeerd precedent.
Met den heer Hubrecht stelde de
55.)
„Ik zou het niet langer uitgehouden
hebben zonder mij bloot te geven of
te verraden. Maar het gaat goed, nu
kan ik gerust zijn."
Met een grijnslach op het beenige
gelaat stond hij op en keek door de
vensters, terwijl hij mompelde „Ik
moet eens zien, of de kinderen het
met elkaar kunnen vinden. Ha ha, ik
moet eens weten, of de zaak bij
deze samenkomst vordert." En op
zijn stok steunende, sloop hij lang
zaam uit den salon den tuin in, waar
de gebukte gestalte spoedig tusschen
de groene struiken verdween.
TWINTIGSTE hOOFDSTUK.
Ammi had haar lievelingsplekje
opgezocht en zat daar op de steenen
bank, beschut door wilde rozenstrui
ken en tallooze zoetgeurende bloe
heer Bos een amendement voor, om
aan art. 156 toe te voegen een litteraat:
subsidie voor een schoenmakers- en
leerlooiersschool te Waalwijk f 10.000.
Dan kon de minister zich in verbin
ding stellen met de bonden van schoen
makers en leerlooiers, om te komen
tot oprichting van deze school.
De heer Loeff begreep dit amen
dement niet. Het is noodig, dat er een
vakschool komt en aan het beginsel,
door den heer Bos verdedigd, mag de
school te Waalwijk niet worden op
geofferd. De gemeente geeft f 40.000,
dus de stoot is gegeven door het
particulier initiatief.
De heer Ter Laan bestreed de the
orie van den lieer Bos, betoogde, dat
een rijksschool beter aan het doel zal
beantwoorden. Een bijzondere school
wordt te veel ingericht naar plaatse
lijke behoeften. Tegen een subsidie
voor een vakschool voor massage, had
spr. geen bezwaar. Thans Ioopen
honderden kwakzalvers rond, die een
kind kunnen verknoeien.
De minister kan een vakschool voor
massage niet ondersteunen, zonder
advies van de medische wereld te
hebben ingewonnen. Hij zou geen
rijksschool te Waalwijk hebben voor
gesteld, als op andere wijze de zaak
mogelijk was geweest. De minister
ziet geen anderen weg om de school
tot stand te doen komen en wijst er
op, dat de gemeente Waalwijk f 40.000
bijdraagt in de kosten voor den bouw.
De motie achtte de minister een
geldbrief zonder adres. In principe
heeft het amendement 's ministers
sympathie, maar deze rijksschool is
onvermijdelijk.
De stemmen over het amendement-
Bos staakten (29 tegen 29), mitsdien
zal een nieuwe stemming worden
gehouden.
Hofberichten.
Aangezien het Hof wegens het
overlijden van den koning der Belgen
voor 14 dagen den rouw heeft aan
genomen en die rouw dus 2 Januari
eindigt, zal het gala-bal ten Hove,
dat aanvankelijk in een raout ver
anderd was, op de gewone wijze
doorgaan.
Prins Hendrik, die gisteravond laat
in de stad kwam, verlaat heden weer
de residentie, teneinde H. M. de Ko
ningin a.s. Woensdag bij de begra
fenis van koning Leopold te verte
genwoordigen.
Militaire berichten.
Bij gebrek aan logiesruimte in de
kazernes tijdens de opkomst der
lichtingen voor herhalingsoefeningen
heeft, naar het „Hbld." meldt, de
minister van oorlog bepaald, dat dit
jaar bij wijze van proef bij de infan
terie en bij de vesting-artillerie aan
de verlofgangers van de landweer en
men. In de eenzaamheid trachtte zij
haar onrustig kloppend hart tot
kalmte te brengen. Hubert in het
kasteelbij den slotheer, die zoo
lang menschenschuw was geweest.
Het was een wonderEn waarom
zou er nog niet een tweede wonder
gebeuren Een inwendige stem
fluisterde haar verleidelijk toe, dat zij
hem hier in den tuin zou spreken.
Zij hoopte, doch het volgende oogen-
blik vreesde zij weer voor teleurstel
ling, terwijl haar hart gejaagd bleef
kloppen. De wind speelde met haar
lokken en bracht zoete geuren aan
hoe natuurlijk, dat zij zich geheel
aan hare droomen o'vergaf, droomen
van liefde en geluk.
Plotseling schrikte zij op, een
stem riep haar naam 1 Dat was zijn
stem. Zij sprong op en daar stond
Hubert voor haar 1 Zij had een voor
gevoel gehad, dat hij komen zou,
maar nu hij daar stond, ontstelde zij
toch. „Ammi", fluisterde hij en greep
haar hand. Een oogenblik zagen zij
elkaar in de oogen en toen sprak
hij: „Ammi, nu kom ik niet heimelijk
als een dief in den nacht, maar bij
helderen zonneschijn. Uw pleegvader
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnemsnfs-ftduertentiën op zeer uoordeelige ooorutaarden
aan die van de militie, voor zoover
deze laatsten voor de derde (laatste)
maal voor herhalingsoefeningen on
der de wapenen zullen komen, als
mede aan de milicien-sergeanten der
lichting 1909, voor zoover zij zulks
zullen verlangen, kan worden ver
gund, om buiten de kazerne te over
nachten, mits "hunne woning (vaste
of tijdelijke) in of nabij de garnizoens
plaats gelegen is en de vergunning
niet aanleiding geeft tot het afleggen
van zoodanige afstanden, dat daar
door invloed wordt geoefend op den
goeden gang van den dienst en van
de oefeningen, tengevolge van buiten
deze opgedane vermoeienis.
Bond van Handels- en Kantoor
bedienden.
De Nationale Bond van Hatidels-
en Kantoorbedienden „Mercurius"
hield Zondag te 's Gravenhage een
buitengewone bonds-vergadering
hoofdzakelijk ter behandeling van
voorstellen aan het bondsbestuur in
zake de invoering eener verzekering
van de leden tegen de geldelijke ge
volgen van werkloosheid. Na langdu
rige besprekingen werden deze voor
stellen met bijna algemeene stemmen
aangenomen. Deze voorstellen komen
in hoofdzaak hierop neer. Ingesteld
wordt een afzonderlijk fonds, onder
beheer van het bestuur. Alle leden zijn
verplicht in het fonds deel te nemen,
naar eigen keuze, volgens een der
drie klassen. Te weten: klasse 1,
jaarlijksche bijdrage f 2, uitkeering in
geval van werkloosheid f 0.50 per dag.
Klasse 2 bijdrage f 4, uitkeering f 1.
Voorgesteld werd verder den ver
zekeringsmaatregel te doen ingaan 1
lanuari 1910, echter met dien ver
stande, dat geen uitkeering zal plaats
hebben voor 1 Januari 1911, terwijl
nimmer uitkeering zal geschieden aan
hen, die minder dan een jaar lid van den
bond zijn. Verder heeft geen uitkeering
plaats gedurende de eerste 14 dagen
van werkeloosheid, noch in geval
van werkeloosheid, welke het gevolg
is van werkstaking, uitsluiting, inva
liditeit, ouderdom, ziekte, ongeval of
werk te zoeken. Een lid kan hoogstens
gedurende 90 dagen in een 12maan-
delijksch tijdvak uitkeering genieten.
VI m M BP DEN ÏM.
Beleefdheid is een artikel, dat men
te Parijs niet slechts in de groote
wereld, maar zelfs onder de zakken
rollers aantreft. Dit bleek dezer dagen,
toen aan een bezoeker van een kof
fiehuis een portemonnaie werd ont
futseld, of juister de inhoud daarvan,
zijnde het niet onaardig bedrag van
vierhonderd gulden; de portemonnaie
zelf had de vriendelijke zakkenroller,
na den buit bemachtigd te hebben,
heeft mij verlof gegeven om u hier
te zoeken, hij spoorde mij zelfs aan.
Mag ik bij u blijven
Met een blik vol innige liefde keek
zij hem aan en antwoordde„Wel
natuurlijk nrag u dat 1 Aan u heb ik
de eerste vreugde in mijn eenzaam
leven te danken. Ge hebt een wonder
gewerkt aan den man, van wien nog
altijd mijn toekomst afhangt. Daarom
is mijn hart met dankbaarheid ver
vuld daarom zijt ge mij hartelijk
welkom 1"
„Is het alleen dankbaarheid, die
uw hart vervult vroeg Hubert met
een teederen blik, terwijl hij een arm
om haar middel sloeg. „In mijn hart
leeft een ander gevoel voor het lieve
Doornroosje, dat ik hier in den nacht
heb gekust. Sedert droomde ik van
liefde en gelukzou dat slechts een
ijdele droom geweest zijn, Ammi
„Neen, neen", antwoordde zij op
vasten toon, „die droom is werkelijk
heid geworden. De doornen, die mij
omringden en mij van de buitenwe
reld afsloten, hebt gij doorgewor
steld, de betoovering is geweken,
Doornroosje is verlost 1" En toege
vende aan haar liefde, omhelsde zij
weer in den zak van den beroofde
gestopt. Dit was zeker wel het top
punt van ja, van beleefdheid, van
handigheid, van zekere nauwgezetheid,
en van nog wel meer prijzenswaardige
eigenschappen of hoedanigheden.
Beleefd was ook een Hollander,
tijdelijk te Parijs verblijf houdende,
luisterende naar den naam Zeppelin.
Ijverige journalisten, gewaar worden
de, dat die naam op de vreemdelin-
genlijst van een Parijsch hotel voor
kwam en meenende, dat de drager
er van de bekende iuchtgraaf was,
gingen dadelijk op hem af om hem
te interviewen. Zeppelin, een eerzaam
graanhandelaar, was de beleefdheid
zelf; hij hoorde de heeren welwillend
aan en liet zich met komischen ernst
uithooren. Hij eindigde echter zijn
verklaringen met de mededeeling,
dat-ie liever met de voeten stevig op
de aarde bleef, en met zich bekend
te maken, 't Was een teleurstelling
voor de heeren, dat zij den „echten"
Zeppelin niet hadden gesnapt (die,
zooals spoedig bleek, in 't ziekenhuis
te Stuttgart een welgeslaagde operatie
aan den hals had ondergaan), maar
toch namen zij in een prettige stem
ming afscheid en konden ook tevreden
zijn, daar zij niet zonder „stof" terug
keerden.
'tWas dus een vergissing, en ver
gissen is menschelijk, zooals het
spreekwoord zegt. Niemand, hoe
volmaakt en accuraat ook, blijft daar
geheel vrij van. Den binnenportier
aan het rijkskrankzinnigen gesticht te
Medemblik, die deze week zijn 25
jarige dienstvervulling herdacht werd
door de directie hulde gebracht, omdat
hij altoos trouw op zijn post was
geweest. Bij de aanbieding van een
gouden horloge sprak de geneesheer
directeur o. a.„Stipt waart gij altoos,
in die 25 jaar hebt gij nooit een
halve minuut te vroeg of te laat ge
beld, het sein voor het eten of ont
waken, enz." De jubilaris had na
tuurlijk schik van dat welverdiende
pluimpje. Maar wat gebeurde een
paar dagen later, tot groote vroolijk-
lijkheid van de bevolking van het
gesticht In plaats van te half acht,
werd te 7 uur precies door den
binnenportier het oogenblik voor het
avondeten aangegeven. Nu vergiste
hij zich dan eens 1 Hij begreep zelf
niet, hoe het mogelijk was. Men
vergaf het hem evenwel gaarne en
er werd hartelijk om gelachen
Een dame in de residentie vergiste
zich wel niet, maar werd toch niet
begrepen. Zij zat in een bijwagen van
de tramlijn 3. „En u dame vroeg
de conducteur. Dame ,,'n rrtour, as
jeblieft conducteur." De conducteur,
die „retour" verstaat, scheurt zoo'n
oversrapkaartje van zijn boekje en
reikt dit de dame over, doch deze
weigert het te aanvaarden „U hebt
hem.
„Verlost en voor altijd de mijne 1"
juichte Hubert en hij kuste haar keer
op keer. Een lange poos zaten zij
hand in hand op de steenen bank
en spraken van hun liefde en van
de toekomst. Geluk en vrede was in
hunne harten, geluk en vrede heerschte
rondom hen.
Neen, toch niet 1 De sombere
slotheer was onbemerkt genaderd en
een enkele blik was hem genoeg.
Haha 1 het plats, dat hij tot zijn eigen
behoud had gesmeed, was volkomen
gelukt.
De arme, kortzichtige dwaas 1
„Hij is in mijn netten gevangen",
mompelde hij verheugd. „Hij zal
doen, wat ik van hem verlang."
Onopgemerkt keerde hij naar het
kasteel terug om in den salon te
zijn, als de heer rechter hem ten af
scheid de hand zou komen drukken.
De gelukkige jongelieden bleven
echter nog lang op de plaats, waar
hunne harten elkander gevonden had
den.
XXIe HOOFDSTUK.
Hans Gorgel en de zijnen waren
me zeker verkeerd verstaan, conduc
teur, ik vroeg een kaartje voor één
rijtoer." Zulke deftig doende men-
schen zou men soms willen wegkijken.
Van een anderen portier, in een
hotel te Dresden, wordt iets van min
der aangenamen aard gemeld. Ook
hij vergiste zich en die vergissing
komt hem duur te staan. 1 lij liet aan
den Russischen vorst Kotschubey, die
in het hotel gelogeerd was, spotbla
den lezen, waarin de vorst werd ge
hoond. Deze, daarover in toorn ont
stoken, ranselde het portiertje af en
gaf hem eenige welgemikte schoppen
bovendien. Een proces was hiervan
het gevolg en de vorst werd veroor
deeld tot een boete van 1000 mark
en betaling eener schadevergoeding
van 50.000 mark. De portier was na
tuurlijk in de wolken met dit buiten
kansje, maar helaas, het geluk was
zijn verderf. In een gemoedelijke
stemming verhaalde hij aan enkele
vrienden van de mishandelingen en
liet doorschemeren, dat hij den vorst
met opzet die spotbladen had gege
ven om hem woedend te maken, en
dat hij volstrekt niet bewusteloos
door de slagen en schoppen was
geweest, maar zich slechts zoo ge
houden had. Toevallig hoorden dat
een paar Russen, die in de nabijheid
waren, zij verrieden den man bij den
Russischen consul en de rechter trok
het vonnis in de listige portier kreeg
niemendal.
Iemand te Meerosen, in Limburg,
liep ook in de val, maar deze historie
was van onschuldigen en zelfs ver
makelijken aard. De man is een dui-
venliefhebber en hem werd verteld,
dat te Susteren een tentoonstelling
zou plaats hebben van deze diertjes.
Hij er heen met een mooie expositie
duif. Te S. aangekomen, informeerde
hij bij den chef van het expositie-
lokaal. Deze wist van niets en kon
den man verzekeren, dat er van een
tentoonstelling geen sprake was. De
„exposant", teleurgesteld, bleef eenige
uren aan het station, om met den
eerstvolgenden trein weer huiswaarts
te keeren. Intusschen vernam hij, dat
de tentoonstelling reeds was gehou
den en precies een jaar geleden,
op denzelfden datum. Was de goeie
man dus beetgenomen Neen, 't was
zonder ondeugend opzet geweest,
dat men hem hadingelicht. Men had
een programma gezien van de ge
houden expositie, maar niet op het
jaartal, alleen op den datum, gelet.
Zoo maakte, men den duivenliefheb-
ber onbewust wat wijs. Piet keek
wat „beteuterd", toen hij met zijn
duifje in zijn woonplaats weer arri
veerde, doch lachte ten slotte harte
lijk mee.
Een nog wonderlijker verhaal, met
een tragisch begin, maar gelukkig slot,
komt uit Amerika. In 't voorjaar van
in Keulen aangekomen, maar de reis
had'langer geduurd dan zij verwacht
hadden. Schipper Göbels was een
echte liefhebber van een glas wijn,
evenals de komediant. De reis door
het wijnland had de brave schipper
zich ten nutte gemaakt om de wijn
soorten van de verschillende plaatsen
te proeven, en Hans Gorgel had hem
daarbij eerlijk geholpen. Waar de
wijn goed smaakte, bleef men langer
nu was het druivensap nergens be
paald slecht, en daarom werd overal
aangelegd en zoo lang mogelijk ver
toefd, De „acteur", een verloopen
student, had zich bij hen aangesloten
en deze drie heeren werden bijna
overtroffen door drie dames, die ook
veel van een glas wijn hielden. Het
waren de drie tooneelspeelsters, de
vrouw van Hans Gorgel en haar
dochters, die knapjes konden drin
ken. Zoodoende duurde de reis wel
wat lang, maar het ging er vroolijk
toe. Achter het vaartuig was een
groote kruik gehangen. Het Moezel
water hield den wijn daarin koel.
(Wordt vervolgd),
