8 October.
1909.
No. 236.
Versohijnf dagelijksj uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10. fibonnemerifs-ftduerfenfiën op zeer uoordeelige voorwaarden.
Gemeentebestuur.
BINNENLAND.
Feuilleton,
VAN DEN HAK OP DEN TAK.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
VLI
LANDWEER.
(Zakboekjes.)
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter kennis van de verlof
gangers, die op 1 Augustus jl. naar
de Landweer zijn overgegaan, dat
hunne nieuweLandweerzakboekjes aan
de Gemeente-Secretarie (bureau Mi
litie) kunnen worden afgehaald.
Bij het afhalen moet het juist adres
(straat en nummer) van den betrok
ken verlofganger worden opgegeven
en zal deze zich hebben te overtuigen,
dat de in het zakboekje gehechte
verlofpas voor „gezien" is geteekend.
Vlissingen, 7 October 1909.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
SCHIETOEFENINGEN.
Onveiligheid Vaarwater.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter kennis van zeevarenden,
die daarbij belang kunnen hebben
dat op 12 en zoo noodig op 13
October a.s. van het fort Pampus,
Zuiderzee, en op'15, zoo noodig ook
op 16 October a.s. van het fort IJmui-
den, schietoefeningen worden gehou
den dat omtrent de regeling dier
schietoefeningen inlichtingen zijn te
bekomen ter Gemeente-Secretarie op
eiken werkdag van des voormiddags
9 tot des namiddags 4 uur.
Vlissingen, 7 October 1909.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De nieuwe afgevaardigde voor
Breukelen.
De heer F. H. de Monté Ver Loren,
administrateur van het departement
van waterstaat, die voor Breukelen tot
lid der Tweede Kamer is gekozen,
werd in het jaar 1861 geboren en is
thans dus 48 jaar oud.
Na de vroegere Polytechnische
School te hebben bezocht hij deed
niet het ingenieurs-examen werd
de heer De Monté in April van het
jaar 1892 als adjunct-commies ge
plaatst aan het departement van wa
terstaat, onder hetwelk toen nog
handel en nijverheid ressorteerden. In
April 1896 verkreeg hij den rang van
commies en drie jaar later den hoofd
commies-rang, waarna hij in April
van het jaar 1901 werd bevorderd tot
referendaris.
Vijf jaar later, in April 1906, ver
kreeg de heer De Monté den inmiddels
geschapen rang van administrateur,
en werd speciaal belast met het beheer
van de afdeeling spoorwegen. Deze
functie heeft hij dus tot heden drie
en een half jaar bekleed.
54.)
TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Harry Von Altenbrak bevond zich
in een zeldzaam opgewonden stem
ming, die hij zich zelf niet wist te
verklaren. Harry bezat een gevoelig
hart, een levendig eergevoel en als
het er op aan kwam, zijn eigen eer
of die van zijn familie te verdedigen
ontzag hij geen offer. Zijn grootste
trots was zijn oude, eervolle naam,
niet de minste vlek mocht op het
blanke schild zijner eer rusten. Maar
hoe jong hij was, hij had toch reeds
alle genietingen van het leven in de
groote stad, alle „passions" der groo
te wereid leeren kennen. Harry was
de verwende lieveling der dames uit
de groote wereld alle harten kon hi
veroveren en ais een vlinder, flad
Het nieuwbenoemde Kamerlid, die
aan het departement als een hoogst
kundig hoofdambtenaar geroemd
wordt, zal nu, ingevolge het Kon.
besluit van 5 Februari 1868, als be
zoldigd landsambtenaar, behoorende
tot een der departementen van alge
meen bestuur, als hij als Kamerlid
zitting zal hebben genomen, van
rechtswege van zijn ambt ontheven
zijn en in het genot van verlofstrak
tement komen.
De heer De Monté is ridder in de
orde van den Nederlandschen Leeuw,
in de Oranje-Nassau-orde en in de
Leopoldsorde.
Staatkundige brief van
mr. Van Houten.
In de gisteren verschenen Staatkun
digen brief vangt mr. Van Houten aan
met een verzuchting, door hem ge
slaakt in de „Vragen des Tijds" van
1884: „Zeker was het steeds mijn
doel en wensch om een ruimer kies
stelsel te doen invoeren, maar geens
zins om vijftien jaren en misschien
nog meer, aan dit ontwerp te beste
den." En hij voegt daaraan toe
Het einddoel, in 1884 als het beste
geschetst, is in de eerste helft dier
periode bereikt. De economisch zelf
standige burgers zijn sedert 1897
kiezers of kunnen het worden en de
armen zijn uitgesloten. Maar de voor
standers van klasseregeering der loon
arbeiders zijn steeds voortgegaan het
slib der maatschappij om te woelen
en ook andere groepen hebben het
niet beneden zich geacht, op jaloezie
en begeerte naar gratis-verstrekkingen
te speculeeren. In de na de invoering
van het nieuwe kiesrecht ook ai weder
verloopen twaalf jaren heeft onze
wetgeving er de slechte gevolgen van
ondervonden.
Verblijdend is bij de laatste ver
kiezing, dat eigenlijk de teekenen des
tijds er op wijzen, dat het slib begint
te bezinken en vage beloften der
candidaten hun evenveel tegenstanders
als aanhangers bezorgen. De bedrie-
gelijke leus „algemeen kiesrecht" heeft
uitgewerkt. In hoogere en lagere kie
zerskringen dringt het bewustzijn
door, dat het enkel nog om armen-
kiesrecht gaat, en hiervan is de groote
meerderheid niet gediend.
De beslissing lag in 1909 bij de
kiezers, die gewoon zijn de leden van
het rechter- of linker-centrum te steu
nen, naarmate van hun tijdelijke sym
pathieën. Ditmaal gaven zij aan de
christelijk-historischerichting, die zich
over zoo goed als alles vrijheid voor
behield, maar zich vierkant tegen
algemeen kiesrecht verklaarde, de
voorkeur boven de candidaten van
den vrij-liberalen bond, die met alge
meen kiesrecht ging modderen. En
ten slotte lieten toch Troelstra c. s.
hun shibboleth bij de herstemmingen
derde hij van de eene bloem naar de
andere. Op de renbanen der hoofd
stad was hij de held van den dag,
op de feestmalen na de wedrennen
strooide hij het goud met volle ham
den uit, en in dollen overmoed had
hij reeds meermalen een klein ver
mogen op één enkele kaart gewaagd.
Langen tijd was alles goed gegaan,
het geluk had den overmoedigen
jongeling niet verlaten. Had hij een
enkele maal geldgebrek, dan hielp
zijn moeder hem uit den nood, of
ook v/el „goede vrienden", die hun
geld gaarne ter leen geven tegen
kleine wisseltjes. natuurlijk, niet
zonder goede winst; dat spreekt van
zelfHarry dacht er nauwelijks aan,
dat die „goede vrienden" voor drie
maanden twintig procent winst op
streken.
Tot heden was het Harry nog
altijd gelukt, die woekeraars op den
bepaalden tijd te betalen maar nu
was zijne positie verre van aange
naam. Dat zijn vader ziek was ge
worden kwam hem nu juist slecht
van pas. Waar zou hij nu de vijf-en
twintigduizend mark vandaan halen,
die hij binnen drie dagen moest be-
los, door onthouding aan te bevelen,
ook waar een voor de - algemeen
kiesrecht-leus buigende candidaat van
den vrij-liberalen-bond tegenover een
candidaat der rechterzijde stond.
Daarmede is het algemeen kiesrecht,
in den zin, dien men er in democra
tische kringen aan hecht, afgedaan.
Het wordt nu in Heemskerk's Staats
commissie voor algemeene Grond
wetsherziening begraven en de naaste
toekomst zal wel andere politieke ge
schilpunten op den voorgrond brengen.
Ongevallenwet.
Naar bekend is, heeft men bij het
invoeren van de Ongevallenwet, voor
wat betreft het toekennen van geva-
renklassen,gevarencijfers en daarmede
verband houdende jaarpremies, bij
ontstentenis van eigen uit statistiek
geboren gegevens goeddeels de
Oostenrijksche regeling dezer materie
gevolgd. Onlangs heeft men die in
deeling en premietoekenning wel
naar wettelijk voorschrift herzien aan
de hand van de eerste vijfjaarlijksche
wetenschappelijke balans, maar ook
een statistiek die over een zoo kort
tijdsbestek loopt heeft nog maar be
trekkelijke waarde.
Dat b. v. Amsterdam in het eerste
vijfjarig tijdvak door het dragen van
eigen risico ongeveer een half milli-
oen gulden bespaarde, welk bedrag
anders aan premiegelden zou moeten
zijn gestort, is bekend. Ook Den
Haag beeft, door risico-overdracht,
heel wat minder ongevalkosten te
dragen gehad dan wanneer die ge
meente premie had betaald voor
Rijksbank-verzekering. Over het jaar
1907 o. a. heeft het naar wettelijke
wijze bekostigen van de gebeurde
ongevallen uit de gemeentekas
f 12,579.52 gevorderd. Voor diezelfde
bekostiging zou aan de Rijksverzeke
ringsbank f38.419.79 premie moeten
zijn betaald, alzoo f25,840.27 of 67
procent besparing aan overbodige
uitgaven.
Thans lezen we in de „N. Arnh.
Ct." dat in 1908 voor de posterijen
en telegrafie, ook wegens het zelf
risico dragen, f 18,883 minder aan
ongevalkosten behoefde te worden
uitgegeven dan wanneer voor het be
trokken personeel premie aan de
Rijksverzekeringsbank was betaald
naar den maatstaf van de laagste
gevaren cijfers der klassen, waarin
dat personeel zou zijn ingedeeld, en
zulks niettegenstaande wegens in 1908
plaats gehad hebbende ongevallen
met blijvende ongeschiktheid van de
getroffenen, of doodelijken afloop,
aan contante waarden van vastge
stelde renten het in vergelijking met
vorige jaren hooge bedrag van
f32,212, moest worden voldaan.
talen Zijn moeder had hem geschre
ven, dat hij zijn schuldeischer voor
korten tijd tot uitstel moest bewegen
daar zij op het oogenbiik, dat zijn
vader zwaar ziek lag, hem onmoge
lijk die som gelds kon verschaffen.
Harry moest maar acht dagen geduld
hebben, dan zou alles in orde zijn
Maar die acht dagen waren voorbij
en er kwam geen geld.
Slecht geluimd liep Harry in zijn
fraai gemeubileerde kamer heen en
weer. Hij had het geld zoo dringend
noodig. Niet alleen om zijn schuld
eischer tevreden te stellen, maar
ook voor de reis naar Baden-Baden,
waar binnen weinige dagen de eerste
herfstwedrennen zouden plaats heb
ben. Daar kon hij onmogelijk van
weg blijven 1 Hij bad zich voor drie
races aangegeven, ook voor de groote
hunting-race voor officieren aller
wapens, waarvoor de keizer een
prachtigen eereprijs had uitgeloofd.
Dien prijs moest hij winnen Den
geheelen zomer had hij zijn Engel-
sche halfbloed daarvoor getraineerd 1
Als het dier hem op het beslissende
oogenbiik maar niet in den steek liet
In den laatsten tijd had het reeds
De heer J. T. Creiner, de regeerings-
afgevaardigde bij de Hudsonfeesten te
New-York, is, blijkens een part. corr.
in de „Maasb.", de eerste Nederlan
der, na Prins Hendrik, die de eer
genoot, een kus te drukken op het
handje van Prinses Juliana. Dit tafe
reeltje speelde zich af, toen de heer
Cremer, voor zijn vertrek naar New-
York, door H. M. de Koningin op
Het Loo ontvangen werd. Toen het
Prinsesje hem getoond werd, strekte
het een handje naar hem uit en hij
kon de bekoring niet weerstaan, om
er een kus op te drukken, waarop
H. M. de Koningin hem lachend ver
telde, dat hij de eerste man was, die
de eer had genoten, het handje der
Koninklijke Prinses te kussen.
Nederland—Java.
Naar de „N. R. Ct." verneemt is er
een regeling tot stand gekomen tus-
schen de Nederiandsche Stoomvaart-
Maatschappijen („Nederland" en „Rot-
terdamsche Lloyd") en de „Deutsch
Australische Dampfschiffs Gesseil-
schaft" te Hamburg, waarbij laatstge
noemde maatschappij van 1 Januari
1910 af in het rechtstreeksche verkeer
van Hamburg en Antwerpen naar
Nederlandsch-Indië, via het Suez-
kanaal, zal deelnemen.
Mevrouw Van Marken-Matthes
Te Delft is Zondagavond op 63-
jarigen leeftijd overleden mevrouw
Agneta Wilhelmina Johanna Matthes,
echtgenoote van wijlen Jacob Cornelis
van Marken, den in 1906 overleden
groot-industrieel en socioloog.
in Agneta Matthes wordt veel ver
loren niet het minst door hen, die
op haar helder inzicht een beroep
deden. Want niet alleen deed zij wel
met de daad, maar ook hare raad
gevingen hadden niet minder waarde.
Voor haren echtgenoot is zij steeds
een krachtige steun geweest bij zijn
arbeidin haar vond hij zijne aan
vulling zijne plannen hielp zij met
kracht verwezenlijken. Beider leven
was eene wederkeerige opbouwing.
Met vorstelijke hand heeft zij goed
gedaan, voor zichzelf slechts beschei
den vragend, wat hare behoeften
vorderden. Voor Delft, en in nog veel
wijder kring is het heengaan dezer
begaafde vrouw, met hare hooge op
vattingen, een onherstelbaar verlies.
De Amsterdamsche dienstmeisjes
wereld heeft een gevoelig verlies
geledenGouden Willem is dood.
Kent ge misschien „Gouden Willem"
niet Dan zal ik u zeggen, wie hij
was. Hij oefende het bij uitstek vrou
welijk bedrijf uit van waarzegger
en resideerde aan den Zeedijk. Inzon
dikwijls zulke vreemde kuren gehad
soms stond het zonder eenige reden
op eens vooreen hindernis stil, waar
het anders spelende over heen vloog.
Of zou de schuld bij hem, bij den
ruiter liggen Harry was in de laat
ste weken zoo prikkelbaar zoo slecht
geluimd, en licht kon dit ook van
invloed, zijn op het fijngevoelige
edele ros.
Hoe kwam Harry toch in die
vreemde zenuwachtige stemming
Zou de schuld werkelijk liggen aan
den brief van Greta, waarin zij hem
in eenvoudige, waardige woorden
herinnerde aan de vervulling van zijn
belofte herinnerde, neen, dat was
het rechte woord nietGreta had
hem niet aan zijn belofte herinnerd
zij had eenvoudig geschreven, dat
het haar vast besluit was hem niet
weer te zien, totdat het hem moge
lijk zou wezen zijn belofte te ver
vullen.
Dat verwenschte beloven ook Hoe
dikwijls belooft men niet de zon van
den hemel te halen 1 En even onmo
gelijk als 't zou zijn die belofte te
houden, even onmogelijk scheen het
Harry Von Altenbrak die kleine
derheid bij de dienstmeisjes was hij
populair, deze bezochten hem (kuk
en dan werkte hij met koffiedik, het
ei, kaarten en zekere wonderbaarlijke
gereedschappen, die volgens zijn
vrouwelijke cliënten (mannelijke pa-
tienten werden niet toegelaten) met
het spiritisme in verband stonden.
Alles a raison van 50 cents. Dat
bracht heei wat optien huizen „in
de boch" zou hij zelfs bezitten. Gou
den Willem, zoo zeggen (Je dienst
meisjes, kon wreed zijn. Zelfs al had
de cliënte nog zoo'n aardig snoetje,
hij smeet ze de waarheid meedoo-
genloos in 't gezicht.
Maar toch wordt hij thans stellig
betreurd, want de dienstmeisjes weten
het ook wel, dat de werkelijkheid vaak
nog veel wreeder is. En wie weet dat
niet Hoe wreed is dikwijls niet de
spot der menschen Dat ondervond
dezer dagen nog iemand te Amster
dam. Hij werd door iemand telefo
nisch gefeliciteerd, daar op zijn num
mer de f 100.000 was gevallen. Stel
je voor! De man was buiten zichzelf.
Edoch, wat een ontnuchtering, toen
hem bleek, dat zijn telefoonnummer
bedoeld was. Toen was hij nog meer
buiten zich zelf, maar van gramschap.
Jongen, jongen, wat zou de grappen
maker er van gelust hebben, als hij
in de buurt van zijn slachtoffer was
geweest. Enfin, ieder mensch wordt
weieens de dupe en daarom is het
goed, dat men leert zijn hart in lijd
zaamheid tè dragen. Wie dat vooral
ook moet leeren in zijn eigen belang?
Een journalistEen journalist zegt
ge- Jfe; weet ge, wat eigenlijk een
journalist is?- Herald v. Lagenstroin
geeft hem de volgende titels
De electricien, die de heele wereld
in spanning houdt.
De gewetensworm der koningen en
de meest gehate vriend van allen, die
den toon aangeven in gezelschap en
maatschappij.
De eenige, die eeH courant sleciijfs
tusschen de regels leest.
De wisselv/achter voor den trein
van de» tijd.
De wijze, die altijd minder geeft
dan hij heeft.
In Amerika een commandeerend
generaal zonder degen, in Frankrijk
een minister zonder portefeuille, in
Duitschland een millionnair zonder
portemonnaie. De chirurg, die
zichzelf als pluksel in de open won
den van den tijd legt. De grap
penmaker, van wien we zoo ver
telde, had ongetwijfeld veel pleaier.
Niet altijd is dat het geval. Met een
boertje in de buurtschap Driene, ge
meente Lonneker, was dat voor en
kele dagen anders. Deze wou zijn
knecht Hannes, eens op de proef
stellenhij wilde nl. weten of die
ook bang was. 's Avonds zond hij
hem naar de schuur on» daar iets te
Greta Montelli, de nicht van den
slager Tiedemann, te huwen. Nu,
dat had Greta zelf wel kuunen be
grijpen Zij was in Berlijn opgegroeid
daar wisten de jonge meisjes toch
wel, dat een garde-officier uit een
oud adellijk geslacht niet kon trouwen
met de nicht van een slager.
Het merkwaardigste van het ge-
heele geval was echter, dat Harry
zelf die aangelegenheid niet vergeten
kon, dat de herinnering aan Greta
hem niet kon veriaten, dat hij dag
en nacht haar liefelijk gelaat voor
oogen had, en 's nachts meermalen
verschrikt opvloog uit zijn droom,
waarin hij Greta zag, doodsbleek
en met gesloten oogen neergezonken.
Hij noemde zichzelven een sentimen-
teele dwaas. Hij wilde zich door ge
nietingen verstrooien maar zijn prik
kelbaarheid, de spanning zijner ae-
nuwen verergerde nog en vooral
heden, nu zijn moeder hem geschre
ven had, dat zij de volgende week
hec geld zou zenden, bevond hij
zich in een toestand van zenuwach
tigheid, die aan koorts grensde.
(Wordt vervolgd.)
