ndagsblad,
<e Stand?
Dinsdag
21 September*
IÉ
°f hhedrigen vS
srfenfiën.
fan Verzekering,
Iflstratie
No 221
47e Jaargang.
1909.
BINNENLAND.
Feuilleton*
tgevoerd. „w
lures, „bestonden
buitengewone ui
te beperken
isbaarheid te w'11
eamtendenaansij
o gedood was,
lechts voordeel v»
int ongetwijfeld z0
hebben bewilC
"nis ene vanjüstfte
g geleden volkome
Spaansche poiiti
an dezen 3anslacj<<
een onderzoek naar
de Spaansche Po
en naar haar mede
le misdaad van de
■„waarin zij thans
■trekken".
-18 Sept.
ROUWD:
29 i- en H. |.van
M. Sap, jm. 24 i
-4 j. W. Schuijs
Schutte, wed. 26 j!
U WD:
Jjgesch. 31 j. en J.
LEN:
s, geb. Dorchain
er, geb. de Wolff'
Bos, z. E. A.
rimarschen, d.
venier, d. M,
and, d. S. Car-
d. P. Mulder,
BICHT.
.Ned. Meteor. Instituut
pilt.
erwachting
ptember 1909.)
rstand 768,6 te
barometerstand
jen avond van 19
wind. Verander-
inig of geen re-
iratuur.
iHlssInjen.
vm.
3.48
4.21
4.54
5.33
6.29
7.47
9.17
nm,
4.08
4.41
5.14
5.53*
6.49
8.07
9.37
AGSCHE
MEASE,
van Kapitalen
ijfrente, Wedu-
erzorging enz.,
miën.
tingen worden
den Agent:
KER Jzn.
iiaer van de
jgbaar is
en prijs van
naanden
post 45 ct.)
nil's
It
Portretten»
de Ned. Illus
ie voorpagina
photo van de
onument van
B. Reiger te
aagina is ge-
ekjes van den
jfeppelin naa-
wtentoonstel-
e vier fraaie
toto van de
stoomtram,
o der Engel-
Een fraaie
ingstgeboren
Voorstelling
Riffkust. Een
amste lucht-
Verder vele
n afbeeldin-
nland. Por-
lonlijkheden
nde lectuur»
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
f. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 14 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
fjf Nieuwe Abonné's, uitge=
zonderd bij weKelgksche be=
taling, ontvangen de dagelijks
verschijnende „VLISSING-
SCHE COURANT" koste
loos tot 1 October.
De vereenigde vergadering der
beide Kamers.
Onder vrij groote belangstelling
van het publiek werd Zaterdagmid
dag door minister Heemskerk, in naam
der Koningin de gewone zitting der
Siaten-Generaal gesloten. Op het
Binnenhof waren honderden men-
schen samengestroomd, om het door
huzaren voorafgegane galarijtuig,
waarin de minister gezeten was, te
zien. Precies drie uur trad Zijne
Excellentie de zaal binnen, waar
slechts ongeveer dertig leden bijeen
waren. Het bureau der Kamer en de
leden der commissie van ontvangst
waren in ambtscostuum. De minister
droeg over de galajas het breed paarse
lint van een buitenlandsche ridder
orde. De voorlezing der sluitingsrede
duurde tien minuten, waarop de mi
nister naar het Koninklijk Paleis te
rugkeerde.
De sluitingszitting onderscheidde
zich niet van haar voorgangsters. Al
leen het aantal aanwezige Kamerle
den was bijzonder klein. Behalve de
leden der commissie van in- en uit
geleide, die evenais de voorzitter der
vereenigde vergadering en 't bureau
in groot ornaat verscheen, waren
slechts 23 Kamerleden in de verga
derzaal der Tweede Kamer aanwezig,
nl. de heeren Van Basten Batenburg,
Van Wassenaar van Rosande, Van
Löben Seis, Von Fisenne, Van Beyma
en Godin de Beaufort, leden der
Eerste Kamer, en de Tweede Kamer
leden de heeren Röell, Zijlma, De
Boer, Van Doorn, Thomson, Eland,
Brummelkamp, Van Veen, Van Kar-
nebeek.Van de Velde, Limburg, Duyn-
stee, Van Wassenaar van Catwijck,
Jannink, Van Vliet, Roodhuyzen en
Marchant.
Even 3 uur verscheen minister
Heemskerk in ambtsgewaad en nam
achter de ministerstafel plaats, waar
hij staande de sluitingsrede voorlas,
terwijl de leden der commissie van
in- en uitgeleide zich achter hem
schaarden. De voorlezing was in on
geveer 8 minuten geëindigd, waarna
de minister de vergaderzaal verlier,
hoffelijk buigend, terwijl de Kamer
leden zich evenals bij zijn komst van
tan zetels verhieven. Het vrij talrijke
publiek woonde op de tribunes de
plechtigheid bij, terwijl op straat
weder velen van de komst en het
40.)
Het noodlot speelt dikwijls won-
Wijk met den mensch, wie weet,
de toekomst u nog brengen kan.
Maar, beste vriend, ge weet
'W wei, dat ik reeds lang alle
°00P heb opgegeven.
Dat mag zoo zijn, maar Edu-
beeft dat nog niet gedaan, naar
"i'1 toeschijnt. Het zal dus het best
!'in hem terzijde te staan en te wa-
dat hij geen domme streken be
ft- U weet, mevrouw, dat ik u
'Szal missen. Gelukkig hebben wij
"le' Weer noodig naar geld of goed
'streven, het lot is mij gunstig ge-
Ieest» ik kan van mijn winkel best
W. U kunt dus gerust bij mij blij-
3 te meer daar ik geen vrouw of
'deren heb. Maar ik denk, dat
"tard ook niet gaarne alleen zai
vertrak van den minister (in een
hofrijtuig) getuigen waren.
De verkiezing te Breukelen.
De „Stand." dringt met allen na
druk er op aan, dat hare geestver
wanten in het district een open oog
hebben voor het gevaar dat dreigt.
Het eerste verlies dat we leden, was
een gevolg van de benoeming door
de regeering van jhr. Van Citters tot
Commissaris der Koningin in Gelder
land. Thans volgde er een tweede
benoeming door de regeering, waar
door de heer De Waal Malefijt als
minister van koloniën optrad. Gaat
dat zoo voort, dan brengen de be
noemingen van de ons bevriende re
geering ons van een slechte markt
thuis. Ook met het oog hierop is het
daarom zoo gewenscht, dat het in
Breukelen niet weer op verlies uit-
loope. En dit kan voorkomen worden,
mits men in Breukelen onzerzijds als
één man zijn plicht doe. En mits men
wei versta, dat het thans'een geheel
andere verkiezing geldt, dan toen de
heer De Waal Malefijt nog altoos
onze candidaat was. Alzoo niet af-
stoote, maar lokke en trekke.
Natuurlijk loopt het op een her
stemming uitmaar zoo onze candi
daat daarin niet is opgenomen, zal de
keuze, wat bij herstemming te doen,
onze partij in de uiterste moeilijkheid
brengen.
De heer Van Kol weer naar Indië.
Door den heer Van Kol is aan de
Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Enschedé medegedeeld, dat hij als
lid van de commissie tot bevordering
van het vezelcongres, dat in 1910 te
Soérabaja zal gehouden worden, dat
congres waarschijnlijk zal bezoeken.
Blijkbaar ligt het in Van Kol's voor
nemen, het volgend jaar weer een
reis naar Indië te maken.
De gouverneur van Guragao.
Over den nieuwen gouverneur van
Curagao mr. Th. A. H. Nuyens, schrijft
de (r.-k.) „Residentiebode"
Wij juichen zijn benoeming toe,
omdat hij zich zij in geheel anderen
werkkring ten voile den naam zijns
vaders (den r.-k. geschiedschrijver)
heeft waardig getoond, In de hooge
betrekking van procureur-generaal
wist hij zich doorzijn even rechtvaar
dig als scherpzinnig optreden de ach
ting, doch daarenboven de genegen
heid van groot en gering te verwerven.
Voegen wij erbij, dat de heer Nuyens
een overtuigd en godvruchtig katho
liek is, dan valt deze benoeming in
een kolonie, die voor de overgroote
meerderheid een katholieke bevolking
teit, te waardeeren en toe te juichen.
Voorts schrijft het blad, dat mr.
Nuyens door zijn langdurig verblijf
willen blijven, en dan is het uw
plicht bij hem te zijn. Ik heb slechts
éen verzoek laat Greta dezen zomer
nog slechts bij mij blijven. U duidt
mij dit verzoek niet ten kwade, hoop
ik, mevrouw
Maar beste vriend, waarom zou
ik dat? Wij zijn immers reeds jaren
lang door beproefde vriendschap
met elkaar verbonden.
Zij stak den braven man haar
hand toe en deze drukte' die recht
hartelijk.
Na de vreeselijke gebeurtenis, die
Margherita tot in het diepst van
haar ziel getroffen had, was Hendrik
Tiedemann de eenige vriend en hei
per voor de beklagenswaardige vrouw
geweest. Ernstig had hij haar zaken
ter harte genomen, hij had Marghe-
rita's kleine vermogen gebruikt tot
aankoop van zijn slachterij en het in
die zaak rentegevend belegd hij had
voor de kinderen gezorgd en de
moeder getroost en opgebeurd kort
om, hij had voor Margherita en haar
kinderen bij dag en nacht gezorgd
als haar vertrouwdste vriend.
Latpn wij die geschiedenis
trachten te vergeten, mevrouw, had
in de kolonie met de bevolking en
haar belangen bekend is, en dat niet
het minst de inboorlingen met de
benoeming van den heer Nuyens zeer
zullen zijn ingenomen.
Winkelsluiting,
Tijdens de Middenstandstentoon
stelling te Amsterdam zijn er lezingen
van voor- en tegenstanders eener
wettelijke regeling van de winkel
sluiting gehouden.
De „Standaard" blijkt de meening
te zijn toegedaan, dat voor arbeids-
bemoeiing de rechtsgrond niet ont
breekt. Tot staving dier meening
voert het blad tweeërlei motief aan,
namelijk de noodzakelijkheid eener
algemeene bedrijfsregeling en liet ge
mengd karakter van het winkelbedrijf.
Over het eerste zegt het blad
„Vooreerst wijzen wij op het on
juiste van het standpunt, dat hij, die
genoodzaakt wordt tot sluiting van
zijn winkel op een bepaald uur, daar
door inbreuk zou, lijden op zijn par
ticuliere rechtssfeer.
Onjuist toch is de voorstelling
als zou iemand, die in stad of dorp
een winkel opent daarbij enkel op
treden als een „individu". Dat dit
feitelijk naar ons positieve recht wél
zoo is, is alleen te danken aan de
Fransche revolutie, die terecht veler
lei vroegere misstanden opheffend,
ten oprechte den waan invoerde, ais
zou de maatschappij bestaan uit een
optelsom van individuen, tusschen
welke geen andere rechtsbetrekkingen
zouden bestaan dan die zij zelf bij
contract willekeurig in het leven
riepen. Tot zelfs den Staat wist zij
niet anders te verklaren dan door het
befaamde „contract social".
Naar die gedachte werd ook het j
bedrijfsleven georganiseerd, of liever
gedesorganiseerd. De regel die tot nu
toe gegolden had, dat men door het
feit zelf, dat men een bedrijf opzette,
in rechtsverband trad tot de vakge-
nooten, uit welke rechtsbetrekking
behooren voort te vloeien beperkin
gen der individueele willekeur, was
onder den invloed van valsche, door
het Romeinsche recht geïnspireerde
rechtsbeschouwingen terzijde gescho
ven en anarchie daarvoor in de plaats
gesteld.
De onbeperkte individueele machts
sfeer, de heidensche gedachte van
het Romeinsche recht, verving de oude
gedachte van het christendomdat
in de individueele machtssfeer slechts
in zooverre geldt, maar dan daar ook
onaantastbaar is, als voor de zedelijke
ontplooiing der persoonlijkheid ver-
eischt is; dat daarnaast naar den re
gel der naastenliefde, de door het
leven zelf gevormde gemeenschap,
hier de bedrijfsgemeenschap, haar
rechten doet gelden, omdat ook zij
haar eigen zedelijke bestemming heeft.
flbonnements-fldüertentiën op zeer uoordeelige uoortuaarden.
hij openhartig gezegd, toen Marghe
rita na haar herstel hem den brief
uit Palermo had getoond, waarin de
podesta uit Frati haar meldde, dat
zijn ambtsvoorganger als landver
huizer naar Amerika was gegaan en
dat het door hem gehouden register
van den burgerlijken stand nergens
te vinden was. Hij, de tegenwoordige
podesta, kon daarom het gevraagde
huwelijksbewijs niet afgeven.
Wie weet, wat voor schur
kenstreek daar achter steekt, had
Hendrik gezegd. Misschien is het
ook wel een misverstand, eene ver
gissing. Weg met die muizenissen,
die dienen nergens toe. Wij zullen
ons zeiven wel trachten door het
leven te slaan.
En Margherita Montelli had den
raad van den eerlijken vriend opge
volgd. Haar geest kwam langzamer
hand op verhaal van ganscher
harte was zij Hendrik dankbaar. Hij
had haar sedert dien tijd niet meer
verlaten. Door ijver en voorkomend
heid was het hem gelukt het ver
trouwen zijner klanten te winnen en
zoo bracht hij de zaak op zulk een
hoogte, dat hij weldra een welge-
Dat zal dan, meent de „Stand."
te herstellen zijn door een Gewerbe-
Ordnung, maar zoolang die er niet
is moet de overheid ingrijpen om de
gevolgen van de wanbegrippen van
het individualisme te bestrijden.
Over het tweede zegt het blad Het
tweede gezichtspunt is het volgende.
Het winkelbedrijf behoort tot die
stukken van het sociale leven, die
van oudsher gerekend werden naast
de private zijde ook een publieke
zijde te hebben.
Ook hier sloop een geheel vaische
beschouwing in. In beginsel wederom
uit het Romeinsch recht afkomstig,
werd een scheiding ingevoerd tus
schen publiek en privaatrecht, waar
voor men nog tot op den huidigen
dag vruchteloos een cretérium zoekt,
en die nieuw leven ontving, doordat
ze terecht inging tegen de noodlot
tige wijze, waarop in het Germaansche
recht tal van publieke functies, zelfs
de rechtspraak, waren geëxploiteerd
voor private belangen. Toch was die
scheiding valsch in haar wezen.
Heel wat maatschappelijk terrein
is half publiek en half privaat. Zoo
is het steeds erkend bijvoorbeeld
voor de waterschappen. Zoo gold het
van oudsher ook voor het handels
bedrijf, men denke maar aati het be
drijfsleven in de middeneeuwsche
stad. De private persoon vindt er
zijn kostwinning. Maar de handel is
tevens een der generale bronnen van
volkswelvaart.
Ook dit gezichtspunt rechtvaardigt
onder zekere voorwaarden overheids
bemoeiing. Juist als bij het onderwijs.
Ook het bijzonder onderwijs heeft
een publiekrechterlijke zijde. Daarin
ligt de rechtsgrond voor de Overheids
inspectie, voor den pensioendwang
en dergelijke.
Ook voor het bedrijf geldt dit. Het
bedrijf heeft ook een publiek-rechter-
lijke zijde, die bij misstand, of tot
het scheppen van algemeene voor
waarden voor vrije individueele ont
wikkeling, of ook voor het handha
ven der noodzakelijke gemeenschaps-
voorwaarden ingrijpen met dwang
rechtvaardigt.
Het kamp bij Rijen.
De gezondheidstoestand en de op
gewektheid onder de ongeveer 2500
in het kamp bij Rijen verblijvende
soldaten laat niets te wenschen. De
grondslag van het kamp is hoog en
dus droog en de militaire autoriteit
maakt het den mannen zoo gemak
kelijk mogelijk.
Toen klachten waren ingekomen
over prijzen en qualiteit der weinige
artikelen in de kantine voor onder
officieren en militairen aldaar ver
krijgbaar, werd den militairen ver
gund om het kamp in hun vrije uren
te verlaten, zoodat zij in Rijen hun
steld man kon genoemd worden. Hij
kocht een huis in de nieuwe Frie-
drichstraat en ruimde de derde ver
dieping daarvan in aan mevrouw
Montelli. De kleine villa te Friedrichs-
hagen werd vpordeelig verkocht,
zoodat Margherita onbezorgd de toe
komst te gemoet kon gaan. Een ge
deelte van haar vermogen was be
legd in soliede staatspapieren, de
kinderen groeiden voordeelig op,
ook nadat de oude Dorothea het
tijdelijke met het eeuwige verwisseld
had. Eduard werd een bekwaam in
genieur en Qreta studeerde muziek;
zij had veel talent voor deze schoone
kunst. Zoo leefde men sti! en tevre
den in het huis van oom Hendrik,
zooals de brave Tiedemann door de
kinderen genoemd werd. De voor
malige bediende was thans Mar-
gherita's beste vriend en raadsman
geworden zij ondernam niets zonder
zijn oordeel te vragen en wat hij
haar aanraadde, kwam altijd goed
uit. Zoo begreep Margherita dan ook
heden, dat Hendrik gelijk had. Zij
beantwoordde zijn handdruk en ver
volgde toen
Ik geloof, dat ge gelijk hebt,
inkoopen kunnen doen, waarvan een
geregeld gebruik wordt gemaakt,
ook al zijn de kantinetoestanden wel
eenigszins verbeterd.
Aan groote vermoeienis worden de
kampeerenden niet bloot gesteld de
ransel blijft vrij geregeld in het,
kamp. Vrijdag jl. zag het kamp er
al heel aardig uit; het was dien dag
wedstrijd om compagniesgewijze het
mooiste „straatje" te hebben, en men
kende- de hei niet meer.
Waterleidingsbelangen.
In de Zaterdag te Nijmegen voort
gezette jaarvergadering van de ver-
eeniging Waterleidingsbelangen wer
den tot bestuursleden in de plaats van
de niet-herkiesbare heeren Van Spall
en Branden.burg gekozen de heeren
W. Payens te Nijmegen en P. Polet
te Middelburg. De laatste werd tot
voorzitter benoemd. Verschillende
rapporten hielden devergaderingbezig.
Bond van Gemeentepolitiebeambten,
In het gebouw van den R.-K. Volks
bond te 's Gravenhage, hield de Bond
van Gemeentepolitiebeambten in Ne
derland zijn jaarvergadering. De wd.
voorzitter van de Haagsche Politie-
vereeniging heette den heer Henri
Vandoren, secretaris van den Bond
van ondergeschikte politiebeambten in
België, als vertegenwoordiger van
dien bond, zoomede het hoofdbestuur
en de afgevaardigden, welkom.
De bondsvoorzitter opende nu met
een kort woord de bijeenkomst, even
eens den heer Vandoren welkom
heetende, en voorlezing doende van
een telegram van sympathie van den
Belgischen Politiebond.
De heer Vandoren dankte voor de
goede ontvangst, hem van wege de
Nederlandsche makkers bewezen. Hij
zou, bij zijn kameraden teruggekeerd,
hun daarvan mededeeling doen en
gaarne voldoen aan het verzoek van
den bond om zijn dank en groeten
aan de Belgische zustervereeniging
over te brengen.
Daarna werd voorlezing gedaan
van het jaarverslag door den secre
taris. Het aantal algemeene leden
vermeerderde met 19, terwijl er 7
bedankten. De aangesloten vereeni-
ging te Vlissingen werd ontbonden.
Pogingen, door het bondsbestuur
aangewend, om dit ongedaan te ma
ken, mislukten, daar bij de Vlissing-
sche politiemannen de angst er te zeer
inzat. De Utrechtsche vereeniging
scheidde zich af. Over de houding
van de meerderheid van deze ver
eeniging werd in het verslag scherpe
afkeuring uitgesproken. Voorts werd
met een enkel woord melding ge
maakt van de onwelwillende houding
van Leeuwarden's burgemeester te
genover de politievereeniging aldaar,
Hendrik. Binnen een paar dagen ga
ik naar Neurode. En als ge Greta
nog eenigen tijd bij je wilt houden,
't is me zeer aangenaam. Zij
moet den cursus van de muziekschool
ten einde brengen, dan kan zij naar
Neurode komen en wachten tot zij
een gepaste betrekking gevonden
heeft.
Maar, mevrouw, dat is niet
noodigWaarom zou het kind zich
zoo plagen Bij vreemde menschen
aan huis U is niet arm, mevrouw,
en ikIk ben niet arm meer.
Neen, neen, Hendrik, ditmaal
bekeert ge me niet van mijn voor
nemen, Greta moet op haar eigen
beenen leeren staan. Zij moet den
ernst des levens leeren kennen-. Een
strenge opvoeding door het pratische
leven zal haar goed doenzij mag
niet als ik in mijne jeugd het slacht
offer van onervarenheid worden. Ge
hebt het kind een beetje verwend,
mijn vriend. Zij schijnt mij een wei
nig luchthartig en oppervlakkig.
Maar stil, daar komt Greta.
(Wordt vervolgd.)
