I
I
Zaterdag
28 Augustus.
binnenland.
Feuilleton.
No. 201
47e Jaargang.
1909.
VAN OEN HM OP M ÏM.
iN DEN
ren.
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, j TELEFOONNUMMER 10. ftbonnements-Aduertentiëri op zeer uoordeelige uooriuaarden.
Verjaardag van H. M. de Koningin.
Het Koninklijk Echtpaar en H. M.
de Koningin-Moeder zullen op den
31sten dezer, ruim 10 uur, het feest
terrein te Apeldoorn bezoeken.
Te half twaalf zal er op dien dag
uit Den Haag op het Loo een extra-
trein aankomen met genoodigden
voor het gala-déjeuner (ministers,
andere autoriteiten, leden der Huizen
van H. M. de Koningin-Moeder), die
te 12 uur deelnemen aan de cour
van gelukwensching. Het déjeuner,
waarbij een muziekkorps zich zal
doen hooren, heeft plaats te 1 uur.
Het Koninklijk Paleis.
De Haagsche correspondent van de
„Tel." schrijft:
Het koninklijk Paleis in het Noord
einde wordt in dit zomerseizoen
bijzonder druk bezocht, zoowel door
landgenooten als door vreemdelingen.
De bezoekers hebben daarbij gele
genheid, verschillende geschenken te
bezichtigen,diePrinsès Juliana bij Hare
geboorte heeft ontvangen en die in
een der benedenzalen, waarvan de
wanden geheel uitgesneden houtwerk
bestaan, aanwezig zijn. De slaapver
trekken van H. M. de Koningin kun
nen echter niet worden bezocht, om
dat zij gerestaureerd worden.
Onder de zalen, die de bezoekers
vooral met groote belangstelling aan
schouwen, behooren allereerst die,
waarin Prins Juliana werd ingeschre
ven in den Burgerlijken stand en die,
waarin de Koningin is getrouwd,
dezelfde waarin zij als kind altijd
speelde. Eigenaardig is, dat de
meeste vreemdelingen aan de paleis-
gidsen steeds maar vragen doen over
onze Prinses. De gidsen verzuimen
niet, aan de bezoekers ook de plek
aan te wijzen, waar aan de Prinses
het eerste militaire saluut werd ge-
bracht. v
Arbeids-contract.
In de te 's Gravenhage gehouden
jaarvergadering van den „Ned. R.-
Kafh. Timmerliedenbond" is met
algemeene stemmen besloten instem
ming te betuigen met de op 1 Aug.
jl. te Amsterdam in de jaarvergade
ring van den „Ned. R.-Kath. Metaal-
bewerkersbond" aangenomen motie,
j waarin deze
„kennis genomen hebbende van
de ervaring door nagenoeg alle af-
deelingsbesturen ondervonden, dat
namelijk zoo goed als alle patroons
de goede bepalingen der wet op het
arbeidscontract uitschakelen ten na-
deele der arbeiders, en dit in strijd
met de bedoeling der wet
„als hare overtuiging uitspreekt,
dat het noodzakelijk is de bedoelde
—o—
21.)
Doch al te dikwijls las hij in
Rogalla's oogen de vraag „Wanneer
zult ge een einde maken aan dezen
onzekeren toestand aan die on
zekerheid beneden onze waardig
heid
Ju, er moest een einde aan ge
maakt wordenOok Willy was tot
dit besluit gekomen. Er moest een
einde aan gemaakt worden, en
weldoor Eduards erfgenamen it
het bezit van hun rechtmatig eigen
dom te stellen. Reeds meermalen had
hii aan zijn schrijftafel plaats ge
nomen om aan Eduards vrouw een
ojief te schrijven met de uitnoodi-
pug naar Altenbrak te komen. Doch
telkens scheen het hem dan of de
oogen van zijn vrouw dreigend op
hem neerzagen, en met een zucht
wet zoo spoedig mogelijk te herzien
en meer van dwingend recht te ma
ken en aan het bondsbestuur op
draagt dezen eisch aan de regeering
kenbaar te maken."
Rijkspostspaarbank.
Gedurende de maand Juli werd in
de rijkspostspaarbank f7.441.233.056
ingelegd, en f 5.953.997.45 terugbe
taald, waaronder 19105.90' wegens
aankoop van inschrijvingen op naam
in een Grootboek van de Nationale
schuld, rentegevende obligatiën ten
laste van den Staat en certificaten
aan toonder van inschrijving in een
Grootboek en f 336.485.27aan af
schrijvingen ten behoeve van inschrij
vingen op Staatsschuldboekjes, zoodat
meer werd ingelegd dan terugbetaald
f 1.487.235.605. Aan het einde der
maand Juni 1909 wasHen name van
de inleggers f 153.460.244.89 inge
schreven, zoodat het tegoed'op spaar
bankboekjes op ulto. Juli 1909 be
droeg f 154,947,480.495. Nominaal
bedrag der voor inleggers aangekochte
inschrijvingen op naam in een Groot
boek van de Nationale Schuld, ren
tegevende obligatiën ten laste van
den Staat en certificaten aan toonder
van inschrijving in een Grootboek
f 11,000. Tot ulto. Juni 1909 was
aangekocht voor een bedrag van
f3,668,100; te zamen f3,679,100;
waarvoor in totaal van de betrekke
lijke boekjes f 3,348,180.13s is afge
schreven. ingeschreven op Staats
schuldboekjes nominaal f 362,500
afgeschreven op Staatsschuldboekjes
nominaal f270,850; meer in- dan
afgeschreven nominaal f91,650; op
ulto. Juni 1909 was ingeschreven voor
een bedrag "van f 8,611,450 te zamen
f8,703,100.
Op ulto. Juli 1909 bezat de Rijks
postspaarbank aan inschrijving op
het Grootboek der 3 pets. Nationale
Schuld, nominaal f 37,046,950 aan
certificaten van dito inschrijving, no
minaal f 354,000 totaal f 37,400,950.
In den loop der maand zijn afge
geven 10,240 nieuwe spaarbank
boekjes, alsmede 295 Staatsschuld
boekjes en afbetaald 5596 spaar
bankboekjes, alsmede 215 Staats
schuldboekjes aan het einde der
maand waren in omloop 1,441,526
spaarbank- en 11,536 Staatsschuld
boekjes.
Raadsverkiezing te Amsterdam.
Overeenkomstig de conclusie van
het rapport der commissie van onder
zoek der geloofsbrieven werd mr.
Meyers als raadslid toegelaten doch
de heer J. W. Smit niet.
Na telling der 3044 uitgebrachte
stemmen waarmede 5 uren gemoeid
waren, was der commissie gebleken,
dat in een onderafdeeling den heer
had hij de pen weer neergelegd. Om
echter zijn geweten in slaap te sus
sen, had Willy aan een zaakwaarne
mer, die hem reeds vroeger in dis
crete aangelegenheden hielp, last
gegeven om naar Margherita Montelli
en haar toestand een onderzoek in
te stellen. Daarbij koesterde hij
heimelijk de .hoop, dat een onver
wachte gebeurtenis het vraagstuk
zou oplossen, zonder dat hij daarbij
een vinger behoefde te verroeren.
Heden verwachtte hij mijnheer Tirsch
ner om mondeling verslag uit te
brengen.
Onrustig liep Willy heen en weer
in het schrijfvertrek zijns vaders, dat
hij nu zelf in gebruik had genomen.
Al had Rogalla in de andere ver
trekken het ouderwetsche ameuble
ment laten vervangen door ander
van den nieuwsten smaak, in de
kamer van den ouden baron had zij
niets veranderd, want die kamer be
vatte de kostbaarste oude meubelen,
de familieportretten en nog andere
kostbare voorwerpen, reeds lang in
bezit van het geslacht Von Alten
brak, die getuigden van dn hoogen
ouderdom van het kasteel en van
Smit 197 stemmen waren toegekend
terwijl slechts 192 stemmen voor hem
in de bus waren. Een nieuwe verkie
zing moet thans volg-.ns de wet uit
geschreven worden.
Men herinnert zich dat de heer
Smit werd gekozen verklaard als
oudste in jaren, terwijlzijn tegen
stander de sociaal-democraat J. W.
Sleef evenveel stemmen op zich had
vereenigd.
Gemeenteveldwachters.
In de gehouden algemeene verga
dering van den bond van gemeente
veldwachters in Nederland waren 37
leden tegenwoordig.
Besloten werd, aan den minister
van binnenlandsche zaken een adres
aan te bieden, met verzoek, de lots
verbetering van de gemeenteveld
wachters te willen bevorderen, welk
adres den minister zal worden aan
geboden door een commissie, bestaan
de uit den voorzitter, J. H. Krutzen,
te Vegchel, en het bestuurslid S. Lak,
te Velp.
De firma Alphonse Theissing, te
Amsterdam, heeft aan den Midden
standsbond geschonken een zijden
standaard in de kleuren wit en
oranje, geheel gelijk aan de vlaggen
die op de Tentoonstelling aan weers
zijden der monumentale decoratie
hangen.
Deze standaard zal Voortaan op de
algemeene vergaderingen en congres
sen van den Middenstandsbond op
het podium worden geplaatst.
Kennis is geld Behoeft dat nog
betoog? Ik zal u een niet alledaagsch
voorbeeld er van geven. Een arbei
der te Londen, wiens vrouw er een
winkeltje op na houdt, was tot 10
shilling boete veroordeeld, omdat op
Zondag verkocht was. De veroordeel
de wilde onmiddellijk de boete be
talen, doch in farthings, de kleine
Engelsche pasmunt. De rechter wei
gerde al het koper in ontvangst te
nemen en deed den arbeider weten
dat hij binnen 24 uur in zilver te
betalen had. Maar den volgenden dag
kwam de man terug met het wetboek,
waaruit hij den rechter bewees, dat
een bedrag tot twee pond sterling in
kopergeld mag worden voldaan. De
rechter was overtuigd en verklaarde
zich nu bereid het aangeboden pas
munt te aanvaarden. De arbeider
wetgeleerde sloeg evenwel een ander
hoofdstuk van het wetboek op, waar
hij den verbluften rechter deed lezen,
dat een boete, welke eenmaal ge
weigerd was, niet ineer betaald be
hoefde te wordenZijn Edel
achtbare moest den man nogmaals
gelijk geren en deze had met zijn
wet-kennis het bedrag der boete ver
diend.
Niet ieder is zoo op de hoogte of
zoo knap in de uitlegkunde. De
vorige week bezocht een Geldersch
boertje met zijn zoon de hoofdstad,
waar zij nog nooit w.aren geweest.
De meester van het dorp had hun
nog een gids meegegeven, waarin zij
letterlijk van alles konden vinden,
wat er in Amsterdam maar te koop,
d. w. z. te zien is. Natuurlijk moesten
vader en zoon naar Artis, in het
boekje aangeduid als N. A. M. (Na-
tura Artis Magistra). „Wat zouën die
letters N. A. M. toch beteekenen
vroeg de vader. „Wel, dat is nogal
wiedes, vader," zei de jongenNe-
derlandsche Apen-Maatschappij."
Dom, Vindt ge 't Was ook maar
een eenvoudige boerenjongen. Dom
mer was de Duitsche student W. B.,
die met de Batavierboot uit de Boomp
jes te Rotterdam naar Londen zou
vertrekken. Hij ging de stad nog
eens in, maakte daar kennis met twee
net gekleede heeren, die hem uit-
noodigden een kaartje te leggen. De
rest snapt ge wel al. In een ommezien
was de student met harten-azen 340
mark kwijt: al wat hij had. Hij kon
zijn reis niet vervolgen. Dat was nu
een ontwikkeld mensch.Ja, de domme
en dwaze dingen komen niet altoos
van één kant. Wat heeft een rechter
te Auburn (stad in New-York) uit
gehaald Deze heeft, volgens een
telegram in de „Times", een lucht-
vlieger verwittigd, dat hij hem on
middellijk zou doen aanhouden, in
dien hij sneller durfde vliegen dan
20 Kilometer in het uur, dat is de
voor automobielen bepaalde maxi
mum-snelheid. Die man was dus
bang voor botsingen in hef luchtruim,
t Kan er mettertijd ook wel wat vol
en druk worden, en dus is het goed
om bijtijds voorbehoedmaatregelen te
nemen. Bedoelde rechter is blijkbaar
afkeerig van snelle bewegingen. Ook
te Hoofddorp (Haarlemmermeer)
schijnt men niet van haasten en rep
pen te houden, ook niet, al is er
brand. De „Opregte Haarlemmer"
vertelt, dat er brand was bij den
timmerman Sluis, vlak bij Hoofddorp.
Iemand komt ter secretarie aangifte
doen van den brand. Burgemeester
geeft last de beroemde brandklok,
die zoo ver haar heldere tonen doet
hooren, te kleppen.
10 minuten pauze. De klok klept.
De iemand komt terug, vraagt wie
brandmeester is. Wordt hem verteld
de vrager per pedes er heen. Vindt
den man niet thuis, komt weer ter
secretarie. Wordt verwezen naar brand
meester no. 2, die gelukkig wel thuis
is en per fiets aan de secretarie komt
vragen of de spuit er heen moet.
Bevel van den burgemeesterSpuit
er heen
den ouden adel der Altenbraks. En
Rogalla was trotsch op dit oude
geslacht, waartoe zij door haar hu
welijk ook behoorde, en waarvan
haar kinderen den naam droegen.
Haar trots was dus de reden, waar
om de linkervleugel van het slot,
met de vertrekken van den overleden
baron geheel niet werden aangeroerd
door de decorateurs, die in het
overige gedeelte van het slot alles
op nieuwerwetschen voet moesten
inrichten.
Hier droeg allesnog den ouden
stempel. De donkere kleuren der
gobelins en de zware eikenhouten
meubelen gaven aan de kamers en den
langen gang een duister aanzien, dat
nog versterkt werd door de vele
donkere olieverfportretten van voor
vaderen der Altenbraks. Aan het eind
van dezen vleugel stond een zware
vierkante toren, die bijna geheel be
groeid was met klimop, zoodat men
de kleine getraliede schietgaten
nauwelijks kon zien. Deze toren was
het laatste overblijfsel van het vroe
gere burchtslot der heeren Von Al
tenbrak, dat in.den loop der tijden
allengs het fraaie verblijf van thans
was geworden,
In de benedenverdieping van dezen
toren bevond zich het familie-archief
van het oude geslacht. Tot dit archief
had men toegang door een deur in
het schrijfvertrek van den majoraats
heerde deur bevond zicli in den
dikken muur en was verscholen
achter het tapijtbehangsel, zoodat ze
alleen te vinden was door iemand,
die het geheim kende. Andere toe
gangen had de toren niet.
Uit het archief voerde een smalle
wenteltrap naar de bovenverdieping,
waar men een prachtig uitzicht had
op de rondom gelegen bezittingen
Hier was ook een enge poort, waar
door men slechts met behulp van
een ladder weer op den vlakken
grond kon komen. Bij den toren
groeide dicht houtgewas, waartus-
schen verscheidene fraaie kastanje-
boomen.
De zon scheen helder en wierp
haar stralen tusschen de takken door
in het schrijfvertrek waar zij zacht
weerkaatst hun licht wierpen op het
portret eener dame, dat juist boven
de schrijftafel aan den wand hing,
Onwillekeurig bleven Willy's blikken
Brandmeester naar huis om den
sleutel. Komt eindelijk terug met sleu
tel en paard, dat de Jan van der
Heyden zal sleepen naar den brand.
Zachtjesaan dan breekt het lijntje
niet. Na 5 kwartier kwam de spuit
ter bestemder plaatse om den rooken
den puinhoop nat te houdengeluk
kig waren er geen menschenlevens te
betreuren.
Zoo snel was die brandweer op
laarlichten dag; als het nu in den
nacht gebeurd was Maar laten wij
niet praten van als, als Op alle
gebeurlijkheden kan men niet bedacht
zijn. Dat was zekere inwoner van
Haarlem 'tis al weer de „O. H.",
die het vertelt ook niet, en tocli
liep het gevalletje, dat hij had, goed
af, uitstekend zelfs, zoodat hij er nu
nog schik van heeft.
Verbeeld u de man zit in den trein,
die 's avonds om 11.13 uit A'dam naar
Haarlem vertrektdat meende hij ten
minste, dat was zijn bedoeling ook,
maar in den trein verneemt hij, dat
hij op weg is naar Zaandam. Hij
kijkt zijn spoorboekje na half 12 kwam
hij aan en precies 12 uur kon hij weer
terug om 12.15 te Amsterdam te zijn
dan had hij nog 8 minuten voor de
aansluiting van cien laatsten trein naar
Haarlem. Hij slaakt een zucht van
verlichting dat viel mee. Te Zaandam
den chef aangeklampt, die heel wel
willend was, alleen opmerkte, dat
zoo'n vergissing kon voorkomen wor
den hij teekende het kaartje aan den
achterkant af. Voor- en tegenspoed
wisselen echter elkaar in het leven
p.f, Jat ondervond ook deze reiziger.
De trein, die te 12 uur precies zou
vertrekken, was om half 1 nog niet
aangekomen. Maar eindelijk, daar
kwam hij. Onze vriend stapte haastig
in. „Zijn er nog reizigers voor de aan
sluiting Haarlem weerklonk- het
—„Ja ik" Hij bleek de eenige ge
gadigde te zijn. Snel vloog de trein
5 minuten voor één was Haarlem's
inwoner op het tweede perron ha,
daar stond de trein naar Haarlem van
12.23 nog te wachten. Te wachten
op hém alleen „Waar komt u van
daan Aldus de conducteur. „Dat
's nog al duidelijk, uit Zaandam."
„Mag ik uw kaartje Asjeblieft."
Toen de conducteur de signatuur van
den Zaandanischen chef ontwaarde,
overschreed zijn toorn 't kookpunt.
„Zoo, mooie boel, trein verlaat voor
een heer, die verkeerd gereisd is
En dit boodschapt de ver'ooigde man,
langs den trein rennend, aan alle uit
de raampjes wachtende hoofden ha
tende blikken naar den misdadiger,
ook in de coupé, waarin hij zit. Deze
hijgt en zwijgt wijselijk. Én als de
trein te Haarlem aankomt, dan om
zijn medereizigers te ontloopen
ontsluit hij bliksemsnel 't portier,
springt op 't perron en voortEerst
op dat potret rusten. Het was zijn
moeder, in de eerste jaren van haar
huwelijk door een schilder op doek
gebracht.
Met een zucht keerde hij eindelijk
het gelaat af, trad aan het venster
en staarde peinzend in het park.
Evenals alle zwakke naturen, kon
hij niet tot een besluit komen liever
wachtte hij in werkeloosheid op
eene of andere toevallige gebeurte
nis, dan door een beslissende daad
aan alle onzekerheid een einde te
maken.
Plotseling schrikte hij op. De deur
van zijn kamer ging open en vrien
delijk lachend stond zijn vrouw voor
hem, in haar volle schoonheid, nog
verhoogd door haar sierlijke half-
rouw kleeding. Doch ondanks haar
vriendelijken lach voelde Willy zijn
hart door een ijzige hand omklem
men. In de harde staalblauwe oogen
zijner vrouw las hij de onuitgespro
ken vraag Waartoe dat getalm
Maak er een eind aan.
(Wordt vervolgd.)
