16 Augustus. Maandag 1909. No. 190 47e Jaargang. lij deze Courant behoort een Bijvoegsel. Brieven uit de llofsfad. Na 100 jaren- VLISS1NGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËNvan 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. XXVIII. Zomer! Eindelijk zomer! Nu eerst krijgt Scheveningen wat het toekomt zon en licht en warmte en kleur! 't Is een lust om er nu te toeven aan het strand, in de duinen, op de breede boulevards, in Kurhaus en café's. Maandagmiddag hadden we in Scheveningen een niet alledaagsche verschijning. Het pantserschip „Piet Hein", terugkeerende van den oefen tocht aan de kust van Noorwegen, verscheen voor de drukbezochte wan- delpier en vond bij de tallooze strand-, pier- en boulevardslenteraars natuur lijk groote belangstelling. Een adel borst en een bootsman landden met een bootje aan de pier om te Sche veningen' een paar brieven te posten. De pleizierboot „Prins Hendrik", die aan de pier lag, stoomde naar het oorlogsschip en nam het bootje met den adelborst en den bootsman op hun terugtocht daarheen op sleep touw. 't Was maar een korte visite, maar die toch 't vaderlandsche hart goed deed. Wie aanvankelijk mocht gemeend hebben, dat Scheveningen dit jaar geen keur van mooie costumes zou te zien geven, komt nu, nu 't eindelijk volop zomer is, tot de blijde ontdek king dat hij zich heeft vergist. Men ziet er overdag en 's avonds de dames der monde en der demi-monde con- curreeren in éiégance en pracht van kleedij, voorzoover het althans niet een wedstrijd is in 't ontbreken van kleedijiets waarin de dames van tegenwoordig en de dames van Sche veningen vooral 't ver hebben gestuurd. Men zou zelfs eenigszins paradoxaal kunnen beweren, dat de smaak der dames het beste blijkt uit hetgeen zij niet dragen. Een ander zou dan in een tweeden paradox kunnen beweren dat het minder de smaak der dames is dan wel die der heeren, die eruit spreekt. En uit beide paradoxen zou dan een derde snuggere bol de con clusie kunnen trekken, dat het hier in Scheveningen een tamelijk wufte boel is. ik geloof niet, dat hij de plank daarmee ver zou misslaan, hoewel ik moet bekennen tegenover 't Scheve ningsche vermaakbestaan slechts als belangstellend toeschouwer te staan zoodat ik de intimiteiten meer ver moed dan ken. Als men echter met een klein beetje menschenkennis sommige zoowel mannelijke als vooral ook vrouwelijke type's met studie gadeslaat, kan men zich wel een vaag denkbeeld vormen van het minder openlijke badplaatsleven, dat zich verbergt achter dien uiterdijken schijn van chique eostuums, strandpakken o— 10.) Als de wet het toelaat 1 Broeder Spreek niet zoo luid, Eduard ™jn vrouw en de bedienden daar oehoeven niets te hooren. Laat ik ween onder je aandacht brengen, oat ge zonder de toestemming des onrngs in het huwelijk zijt getreden, wettigrï-aarom vraag °f dit huwelijk Welzeker, wettig is het Welnu, dan is het de vraag hom maar ,we'ke straf je beloopen ot, want je weet, dat een officier ripo "l3® !rouwer> zonder toestemming ar» kon'ngs, of hij wordt uit den d'onst ontslagen. Morgen zend ik mijn aanvrage is tA° slaS in en zoodra dit verzoek toegestaan, wil ik mijn huwelijk en monocles, auto's, équipages, bad stoelen, muziekjes, enz., enz. 't Is heusch niet alles even schitterend als de pier des avonds met de ontelbare electrische lichtjes, die als een fon kelend dak zich buigen boven de hoofden der duizenden en duizenden die daar „rustig te midden van de wilde golven" (die overigens tegen woordig nogal kalm zijn) koelte en vermaak zoeken. Dat er in Scheveningen zoo nu en dan nog wel eens iets gebeurt, dat het daglicht niet zien kan, blijkt b.v. uit het avontuur van den door de politie aangehouden Italiaanschen meneer, die een Grieksch meisje, tegenover welker woning aan den Harstenhoekschenweg hij intrek had, wist te bewegen het ouderlijk huis aan de achterzijde te verlaten, door zich uit een bovenvenster neer te laten, waar de minnaar het meisje opving. Het paar heeft toen den dag in Den Haag doorgebracht, terwijl het meisje, welker ontvluchting uit 't ouderlijk"huis inmiddels was bemerkt, den volgenden ochtend werd aange troffen bij den Italiaan op diens kamer, tegenover haar woning gelegen. Ach ja, die Liebe Een eigenaardigen indruk van de moraliteit eener mondaine badplaats (waar het baden bijzaak is) krijgt men wanneer men des avonds, op een vrij laat uur reeds, een bezoek brengt aan de „Cabaret artistique", die hier naar buitenlandsch voorbeeld is ingerichthoewel het zaaltje, on danks eenige pogingen daartoe, er heel weinig cabaret-achtig uitziet. In die carbaret vindt men een klein gezelschap dames en heeren, nette tusschen de minder nette, die er tegen een vrij hooge entrée komen genieten van cosmopolitische „caba retkunst". Men zal van mij met ver gen, dat ik over de Fransche en Duitsche liedjes, die daar door eenige dames en heeren worden voorgedragen, hier uitweid. Het zou mij trouwens ook niet passen, want bijna zonder uitzondering is a! deze carbaret- „kunst" zoowel naar den inhoud als naar de wijze waarop ze wordt voorgedragen (eostuums, be wegingen, mimiek) van de aller- „schuinsie", soms zelfs mag men zeggen van de allergemeenste soort. En nu is 't eigenaardige, dat een gezelschap „dames" en „heeren" dat alles met blijkbaar welgevallen aan hoort, een welgevallen dat geenszins onder stoelen of banken wordt ge stoken, want op de netste gezichten ziet men een glans van genot en de permanente glimlach van welbehagen gaat bij de meest indecente passages zoo ongegeneerd mogelijk over in een ware schaterlach. Dingen, die geen doorsnee-fatsoenlijk mensch in welk ander dames- of gemengd ge zelschap ook zou willen aanhooren (laat staan dat men ze zou kunnen debiteeren zonder zich gloeiend te compromitteerenworden hier niet alleen goedmoedig geslikt maar zelfs onder luide teekenen van instemming genoten, gesavoureerd Een aardige illustratie van de betrekkelijkheid der moraal't Komt er minder op aan wat men zegtmaar waar men het zegt en hoe, dat beslist het al of niet toelaatbare, zelfs voor menschen die overigens wel aanspraak maken op het predicaat fatsoenlijk, welop gevoed, beschaafd Ga naar een mondaine badplaats, noem uw localiteit „cabaret artisti que" (bovenal in het Fransch spreek niet uw moedertaal maar de een of andere vreemde sprake (het zoetvloeiende Fransch alweer bij voorkeuren ge kunt vlak in het gezicht eener gansche chique ge- kleede damescollectie de gemeenste dingen zeggen ze zuilen zich niet schaamrood afwenden maar u met schitterende oogen toegrinniken en u luid toejuichen om uw durf. Men moet zich over dergelijke za ken ergeren of meelachen. En waarom zou men dan het laatste maar niet doen Over het algemeen trekt de „ca baret" minder menschen dan het circus-Schumann, een verschijnsel dat ik minder aan het zedelijk be wustzijn van het publiek toeschrijf dan wel aan de vrij hooge prijzen der cabaret, het tamelijk eentonige karakter der daar geboden „kunst" en last not least het feit dat men er in hoofdzaak vreemde taal -spreekt en zingt, 't Ongemak Um Uit laatste wordt nu gelukkig een beetje her steld door het optreden van onzen dichter-zanger Speenhoff, die waar schijnlijk ook het „peil" wel wat verhoogen zal, want over het alge meen staan toch Speenhoff's vaak zoo mooie liederen ver boven de Fransche en Duitsche viezigheden, die hier gedebiteerd worden. Wie zal er verzuimen zijn nieuwste spotlied op „het Lintje", ondeugende toespe ling op de KuyperLehmanWest- meyer zaak, te gaan hooren Die actueele parodie zal zeker wel trekken, ai trekt ze dan ook waar schijnlijk minder hard dan de „be schaafde" aap, die bij Schumann de menschen in verbazing brengt door zijn nette manieren, hoewel het arme gedresseerde dier een even stumpe- rigen als komischen indruk maakt. Intusschen beginnen langzamerhand de theaters in Den Haag zelf ook weer. „Apollo" heeft doorgedraaid dezen zomer en een velerlei op 't gebied van bioscoop en variété ge geven, dat de menschen goed bevalt. Vooral de „Danse des Apaches", die hier wordt uitgevoerd naar 't beroem- Abonnements-Aduertentiën op zeer üoordeelige voorwaarden. openbaar maken. Goed, goed maar denkt ge, dat men je zoo laat heengaan Je neemt je ontslag, maar je blijft in het verband van het leger, als officier van de reserve. Je wilt in het ver volg toch omgang hebben met lieden van onzen standje wilt toch de eer genieten, die je toekomt als officier en majoraatsheer van Altenbrak. Denkt ge, dat dit onder deze om standigheden mogelijk is Ik weet nog niet recht maar tochIk moet als eerlijk man handelen tegenover vrouw en kinderen de gevolgen zal ik dragen moeten. Eduard, misleid je zeiven niet omtrent de gevolgen. Ook nadat je ontslag uit den dienst hebt gekregen, zult ge als officier voor een raad van eer terecht moeten staan en er is niet aan te twijfelen of je wordt vervallen verklaard van den officiers rang. Willy Neem me niet kwalijk, dat ik je de volle waarheid zeg. Niet alleen zult ge vervallen verklaard worden, maar ook uit onze gezelschappen zal men je verbannen, en evenzoo je vrouw en je kinderen. Opgewonden liep Eduard onder de veranda heen en weer. Daar bleef hij voor zijn broeder staan en sprak diep bewogen Ge hebt gelijk broederzoo zal het gebeuren maar ik kan toch niet anders handelen. Mijn gemoed, mijn eer, de liefde tot mijn kinderen, alles dringt mij ont zoo te handelen en niet anders. Maar ik hoop, dat de koning die onaangename gevolgen van mijn on bedachtzaamheid van mij zal afwen den. Ik zal bij zijne majesteit een audiëntie aanvragen, hem persoonlijk mijn toestand blootleggen. Hij zal zeker genade oefenen, want ik heb het natuurrecht aan mijne zijde, ik heb alleen het geschreven recht overtreden. Morgen keer ik naar Berlijn terug. Dat zal in ieder geval het beste zijn, dat je den koning alles zelf mededeelt, zeide Willy, nadat hij een poos had nagedacht, maar op éen punt moet ik je nog wijzen. Ge hebt me gezegd, dat ge twee kin deren hebt; onder welken naam zijn ze in het register van den burge de recept, valt in den smaak van menschen die van hartstochtelijke en toch niet onkuische bewegingen hou den. „Scala" en „Flora" hebben al aan- gekondigd dat ze Zondag weer be ginnen, en als nieuwe attractie krij gen we in September in den z.g. Dierentuin eenOud-Hollandsch Markt plein. Dat kan weer gezellige avon den geven, zoo'n oud-Hollandsch milieu met nieuw-Holiandsche men schen. intusschen er zijn ook nog ernstige zaken hier, zooals het tekort van 6 ton op de gemeentebegrooting 1910 en de daaruit voortvloeiende belas- tingverhooging verder de gemeente raadsvergadering die tweemaal achter elkaar onvoltallig was en niet kon doorgaan En zooals ook de van ouds bekende Hofvijverkwestie.Eenige weken geleden hebben verschillende Haagsche vereenigingen, welke be zwaar maken tegen de voorgenomen demping van een deel van den Hof vijver, zich te dier zake tot Gedepu teerde Staten van Zuid-Holland ge wend, met verzoek, het desbetreffende raadsbesluit, als in strijd met het al gemeen belang, aan H. M. de Konin gin ter vernietiging voor te dragen. Gedeputeerde Staten hebben thans aan adressanten bericht, dat zij geen termen vonden, aan dit verzoek te voldoen, aangezien krachtens art. 146 der Provinciale Wet, Gedep. Staten slechts de schorsing of vernietiging kunnen vragen van raadsbesluiten in strijd met de wetten of het algemeen „provinciaal" belang en het bedoelde raadsbesluit daarmede niet in strijd was. Naar aanleiding van deze beschik king hebben adressanten zich thans rechtstreeks tot de Kroon gewend, met een adres van gelijke strekking, waarin o. m. in het licht gesteld wordt, dat ook de commissie van ad vies voor de grafelijke zalen- den ge meenteraad met aandrang verzocht had, het voorstel tot demping niet aan te nemenen waarbij voorts in verband met de bekende vernietigings- besiuiten inzake de bekers van Veere en Franeker, als gedenkstukken, voor de vaderlandsche geschiedenis en voor de kunst van belang, betoogd wordt, dat ongetwijfeld de Hofvijver, uit den ouden graventijd dagteekenend en deel uitmakende van de historische kern, waaraan het dorp !s Gravenhage zijn ontstaan, opkomst en bloei te danken heeft en welke door de eeuwen heen het middelpunt is geweest van de voor onze geschiedenissen en ge denkfeesten en plechtigheden in dagen van vreugde en van leed, een voor de geschiedenis des vaderlands on eindig belangrijker gedenkboek is dan de beker van Veere en Franeker, ter wijl de aesthetische waarde van den lijken stand ingeschreven Onder den naam van mijn vrouw, Montelii. Daar zult ge ook onaangenaam heden door krijgen. Met voorbedach ten rade hebt ge bij de overheid valsche aangiften gedaan als de koning ook in deze zaak geen ge nade schenkt, wordt er zeker een proces tegen je begonnen, dat op een veroordeeling moet uitloopen. Eduard verbleekte. Tot heden had hij nog niet aan deze mogelijkheid gedacht, nu stond ze vreeseiijk dui delijk hem voor de oogen. Maar wat moet ik doen Raad me toch De eenige weg om aan alle onaangenaamheden te ontkomen, is daf ge hier in Duifschiand weer trouwt, zonder een woord te reppen van dat buitenlandsche huwelijk. Dat is een uitwegHeb dank, Willy Men zal echter je vrouw niet in onze gezelschappen toelaten. Eduard sprong op en knarste toornig met zijn tanden. Dat is waar 1 Wat een verwikkeling Maar hoe eer de knoop wordt doorgehakt, Hofvijver niet slechts bewezen wordt door de tallooze malen dat dit sieraad van ons land op schilderstukken en in plaatwerken is gereproduceerd en door het welgevallen dat de aan schouwing van den Hofvijver bij land genoot en vreemdeling opwekt, maar meer in het bijzonder door het feit dat kunstenaars van naam als Jozef Israels en Mesdag en tal van andere artiesten van beteekenis den gemeen teraad verzochten, den Hofvijver niet te schenden door demping van een gedeelte daarvan. Wat zal 't einde zijn Het in mijn vorig schrijven vermel de, in het Kurhaus gehouden Euro- peesch congres voor doorgaande rij tuigen, heeft indirect een gevolg ge had dat voor het publiek van groot nut is. Na afloop van het congres hadden eenige hooggeplaatste buiten landsche spoorwegbestuurders het be sluit genomen met den express-trein van 6.20 der S. S. naar het buitenland te vertrekken. Er gaat echter zoo vroeg geen stoomtram van Scheve ningen, en nu moesten de heeren per rijtuig zich naar Den Haag begeven. Dit heeft aanleiding gegeven totcritiek, tengevolge waarvan de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen vanaf Maandag 9 Augustus j.l. gedu rende den zomerdienst 1909 in het verkeer heeft gebracht, voorloopig om dagelijks te loopen, een tram die 5.30 's morgens uit De i Haag ver trekt, 5.50 te Scheveningen aankomt vandaar te 5.55 vertrekt, te 6.15 in Den Haag aankomt in aansluiting op den express-trein 6.20 van Den "Haag S. S. naar Hamburg, Berlijn, Dres den, Stuttgart, Bazel, Weenen en Ge nua. En dan zou een spotter nog durven beweren, dat het „congres" geen andere gevolgen heeft gehad dan haarpijn en overladen magen Lepelaar. o Heden, 14 Augustus 1909, herdenkt men het feit dat honderd jaren ge leden Vlissingen door de Engelschen werd gebombardeerd. Onder de vele openbare en parti culiere gebouwen welke bij dit bom bardement werden verwoest, behoorde ook het stadhuis, hetwelk stond op de Groote Markt, op de plaats waar vóór de afschudding van het Spaan- sche juk in 1572 de kloosters van de Carmeliten en Predikheeren, be nevens eenige andere geestelijke ge stichten zich bevonden, thans de plaats waar de school D staat. Dit stadhuis waarvan de bouw in 1594 is aangevangen en in 1598 is voltooid, behoorde, volgens de. ge schiedschrijvers TeWater en Boschorn alsmede door den heer H. P. Win kelman, burgemeester van Vlissingen, hoe beter! Broeder, doe niets in overijling, waarschuwde Willy. Laten wij alle omstandigheden op een anderen keer nog eens met elkaar bespreken. Zoo goed ik kan, zal ik je raad geven en in deze moeilijke aange legenheid ter zijde staan maar be loof me, dat ge er voorloopig met niemand over spreekt. Laat alles zooals het nu iswanneer ge den dienst verlaten hebt, is het tijd ge noeg om alles te regelen. - Ge hebt gelijk, Willy, zoo zal ik doen. Ik dank je voor je trouwen bijstand. En nog wat zie eens hier Eduard haalde een verzegel den omslag uit zijn borstzak in dit pakket zijn alle bewijzen van mijn huwelijk en ook mijn testament, voor het geval, dat ik plotseling door den dood werd overvallen. Ik zou die papieren gaarne op een veilige plaats brengen, waar ze niet kunnen verloren gaan. Margherita is zoo onervaren, zoo zorgeloos in zulke zaken, ik kan haar die papieren niet toevertrouwen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1909 | | pagina 1