Ü8lbnrg.
schappij
21 Juli.
ELOOKER'S
Woensdag
Feuilleton,
DAALDERS
CACAO
TTirïAïfp'MTASi-
"*?4
No. 168
47e Jaargang.
1909.
)9.
ion
JIKX.
telt
DER EIIK.
Thee,
Ie soorten
Eli Ir.
NEDERLAND.
GemeentebestuoTo
BINNENLAND.
e bericht
n Vlissin-
ij evenals
leuwen-
tegenover
or.
ROOMIJS
ezoek ver-
htend,
n, Zon
ken in
/lissingen
A".
I.
gekeurd in
f 100.000,
>AG Jr.
Spiegels,
het geval
or onvoor-
eid, straat-
remiën.
eland,
per ons.
2 oudend,
ïnd,
traat 19/21.
VLISS1NGSCHE COURANT
rdam.
Eerste Hy-
eft 3Vs en 4
bekomen bij
iR Jzn.
dienst.
.eltmrgv.v.
f- 5.50f 7.55*
3* 1.15§ 2.-*
5.50§ 6.55*
■emise.
eilmarkt.
iadhuis.
t 6.25f 8.40*
5* 2.—2.45*
6.55§ 7.50*
an tot de Ba*
rkt.
lis.
ertreklcen tot
dteuia.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. van de velde Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts /weemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Abonnements-flduerfentiën op zeer ooordeelige uooruiaarden.
OPENBARE KENNISGEVING.
Burgemeester en Wethouders van
Viissingen brengen ter openbare ken
nis dat de ontwerp-winterdienstre-
geling 1909,1910 der Maatschappij
tot Exploitatie van Staatsspoorwegen
en de Hollandsche IJzeren Spoorweg-
Maatschappij, van af heden terSecre-
larie ter visie liggen en dat eventu-
eele opmerkingen dienaangaande door
belanghebbenden vóór of op 1 Au
gustus e.k. rechtstreeks aan het de
partement van waterstaat behooren
te worden ingezonden.
Viissingen, 20 Juli 1909.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
Kamerverkiezing Ede.
De tegen 27 Juli uitgeschreven ver
kiezing (candidaatstelling) in Ede,
strekt tot vervulling van de vacature
in de tegenwoordige Tweede Kamer
(welker zitting eerst half September
a. s. gesloten wordt) ontstaan door
het bedanken van den heer Van Cit-
ters, die tot Commissaris der Konin
gin in Gelderland is benoemd en van
rechtswege heeft opgehouden lid der
Kamer te zijn.
Het mandaat van het nieuw geko-
B zen lid voor Ede, jhr. Schimmelpen-
ninck, vangt eerst aan met de ope-
ning der nieuwe Kamer, op den der
den Dinsdag van SeptemberDe
minister van binnenlandsche zaken
is volgens art. 130 der kieswet ver
plicht binnen 30 dagen na het openval-
len van een plaats in de Kamer een
verkiezing uit te schrijven.
Vermoedelijk zal op 27 Juli alleen
de heer Schimmelpenninck als can-
didaat worden opgegeven, zoodat een
ij stemming achterwege blijven kan.
(„N. CL")
Minister Sabron.
De minister van oorlog, luitenant-
i generaal Sabron, heeft met verlof
's Gravenhage verlaten, in afwachting
der benoeming van zijn opvolger,
welke spoedig wordt verwacht. Lui
tenant-generaal Sabron zal na zijn
aftreden als minister in militairen
dienst blijven.
De Haagsche correspondent van
de „Tel." meldt: Naar mij van be
trouwbare zijde wordt medegedeeld,
is er veel kans, dat de minister van
oorlog, generaal Sabron, die spoedig
aftreedt, zal worden benoemd tot
commandant van het veldleger, in
plaats van generaal Kool, die met
pensioen gaat.
45.)
o—o
HOOFDSTUK XII.
Sedert dien tijd waren tien jaren
verloopen. Ofschoon Eduard in de
racnt van den manneiijken leeftijd
was, waren zijne haren reeds grijs
geworden. Zou dit een gevolg zijn
,an.. de, tropische hitte of var. üe
kwellende gedachten, die hem nooit
met rust lieten Hij loopt in gebogen
houding, zijn blik is schuw, maar
geestkracht heeft niet geleden.
Hij leidt nog steeds zijn handels
zaak, die voortdurend nog in bloei
Inen^mt' en z'i" zoon Manfred, die
ahe klassen van het gymasium heeft
aoorioopen en thans twintig jaar
oud is, werkt sedert kort op het
kantoor van zijn vader om den loop
der zaken te leeren kennen.
Breek met de sieur; drink
in plaats uan koffie,
uéel goedkooper,
uéel gezonder,
altijd goed.
(Adv.)
H. M. de Koningin-Moeder.
Gisterenmiddag te 2.38 kwam H.
M. de Koningin-Moeder aan het Cen
traal Station te Amsterdam aan. H.
M. werd vergezeld door twee Hofda
mes en Hr. Ms. kamerheer graaf Van
Limburg Stirum. Aan het station was
aanwezig de Amsterdatnsche burge
meester. in het rijtuig van den burge
meester werd gereden naar de tentoon
stelling van huisindustrie. Op de ten
toonstelling, alwaar de Koningin-Moe
der te ruim kwart voor drie aankwam,
werd H. M. ontvangen en rondgeleid
door de ieden van het bureau van
huisindustrie.
Tegenwoordig was de regeerings-
commissie, de heer H. A. van IJssel-
stein, directeur-generaal van den ar
beid, benevens mevr. Wesselink—Van
Rossum. H. M. deed zich voorlichten
door den voorzitter, den heer Brouwer.
Aan den doorgang naar het gebouw
was een kleine bloemversiering aan
gebracht. Van het hoofdgebouw woei
de Nederlandsche vlag met Oranje
wimpel.
H. M. werd ontvangen met het Wil
helmus, gespeeld door de kapel van
de Nederl. Weerbaarheid.
Eerst werd de tentoonstelling in de
zaai nauwkeurig bezichtigd en daarna
een rondgang gedaan over het terrein,
waar H. M. de verschillende huisjes
in oogenschouw nam en de daarin
uitgeoefende handwerken met groote
belangstelling gadesloeg.
Omstreeks kwart over vier verliet
H. M. de tentoonstelling voor huis
industrie om zich te begeven naar
de middenstandstentoonstelling in het
Paleis voor Volksvlijt.
De tweede zaak-Kuyper.
Over de beschuldiging van het
„Hbld." bevat de „Ned."het volgen
de artikel
Het „Handelsblad" komt in een
breed artikel terug op de indertijd
Met de familie Wight gaan zij nog
steeds om, overigens onderhouden
zij met weinigen de vriendschap.
Eduard Römer wordt door velen
verdacht, dat hij te gierig is om vol
gens zijn rijkdom te leven, doch hij
bekommert zich niet om de praatjes
van de wereldsedert den dood
van zijn geliefde vrouw, zijn diep
betreurde Martha nu een jaar ge
leden leeft hij bijna als een klui
zenaar.
Bij de opvoeding van den jongen
Manfred is hij er voornamelijk op
bedacht geweest, bij den knaap een
zeer ontwikkeld plichtsgevoel te
wekken hem aan regelmatigen ar
beid te gewennen, hem eene gepaste
zuinigheid met geld te ieeren en
niet te dulden, dat hij veeleischend
werd ten opzichte van voeding, ver
maken enz.
Zijne vrouw had hem daarbij
trouw gesteund, zij had ook zeer
gunstig ingewerkt op Manfred's ge
moed en getracht zijn talenten te
ontwikkelen. En de zoon had zijn
ouders de vervulling dezer taak niet
moeielijk gemaakt. Rijk begaafd door
1 de natuur, is hij opgegroeid tot een
veelbesproken aanbeveling door „De
Standaard" van den Haagschen bur
gemeester, die door dat blad, als
man van rechts aangewezen werd
geacht voor het ambt van Commissaris
der Koningin in Gelderland.
Het blad brengt die aanbeveling
in verband met het feit, waarvan het
„zekerheid" heeft gekregen, dat de
Haagsche burgemeester gelden had
gezonden voor de a.-r. partijkas.
Wij hebben indertijd van heel dat
geschrijf over iemands godsdienstige
of politieke overtuiging dat ons bui
tengewoon onbescheiden, ten zeerste
tegenstond, geen nota genomen. Ook
thans zullen we ons zeer beperken.
Het „Handelsblad" stelt een heele
vragenlijst op, die aan den minister
van binnenlandsche zaken zou moe
ten worden voorgelegd. Wij zien niet
in, wat dit alles zou te maken heb
ben met iemands particuliere contri-
butiën aan e enige partijkas. Klaar
blijkelijk is door het „Handelsblad"
gezocht naar verband, ditmaal niet
tusschen eenige 'benoeming en ge
storte gelden, maar tusschen aanbe
veling voor een benoeming en die
gelden.
Ware bewijsbaar dat eenige be
noeming op zoodanige aanbeveling,
en die aanbeveling op het storten
van gelden voor de partijkas ware
gevolgd, dan zou er reden zijn voor
de vragen, die het „Hbld." nu for
muleert.
De redenen echter, die een minis
ter kunnen bewogen hebben een be
paald aangewezen persoon, al dan
niet voor eenige benoeming aan H.
M. de Koningin vooste dragen zul
len wel nooit tot onderwerp van pu
bliek debat kunnen worden gemaakt,
naar het ons voorkomt.
De vragen, die het „Handelsblad"
wii gesteld hebben, zijn inderdaad
vermakelijk. Verbeeld u een minister
die de eerste vraag „of een partij
leider bij hem onzachten en onrede-
lijken dwang kon uitoefenen", beves
tigend beantwoordde, of die op de
tweede vraag iets anders antwoorden
zou dan dat hij, bij benoemingen
voor eenig ambt met iets anders dan
uitsluitend met 's lands belang ge
rekend had. Dit is immers ondenk
baar
En het allervermakelijkst is, dat
het „Handelsblad" en dr. Kuyper en
de leidende persoonlijkheden der po-
litiek-christelijke partijen", er zijn
er nog al watvoor zijn vierschaar
daagt om hen te onderwerpen aan
een inquisitoriaal onderzoek betreffen
de allerlei zaken die noodwendiger-
wijs binnenskamer en in privé moe
ten hebben plaats gehad, b.v. ge
sprekken over politiek en dergelijke.
Wij begrijpen dat de lauweren, die
de heer Tideman zich, in sommiger
oogen, verworven heeft, het „Han-
degelijk jonkman, die terecht over
al bemind wordt. De vader had dus
wel reden om zich gelukkig te ge
voelen in het bezit van dezen zoon
en om de schoonste hoop op hem
te bouwen doch geluk en hoop
waren twee dingen, die in Eduard
Römer's ziel geen plaats konden
vinden. Voortdurend gekweld door
gewetensknaging, dacht hij er slechts
aan hoe hij het gepleegde onrecht
weer goed zou kunnen maken om
eindelijk weer rust te kunnen vin
den echter zonder zich openlijk
bekend te maken ais dief en bedrie
ger.
In den laatsten tijd was er bij
Eduard een gedachte opgekomen,
die hem hoe langer hoe meer bezig
hield, en die hem eindelijk tot een
vast besluit bracht.
Manfred moest zich te Hamburg
gaan vestigen en daar den naam
Römer op nieuw in eere en aanzien
brengen. De vader wilde hem het
geheele onrechtmatig verkregen ver
mogen toewijzen aan de handen
van den zoon kleefde geen onrecht.
Hij zelf echter wilde zijn handels
zaak te Madras ontbinden onder
delsblad" tot jaloerschheid verwek
ken. Maar op de wijze waarop dit
blad allerlei insinueert, en ten slotte
als reeds bewezen aanneemt, kan ie
dereen worden verdacht gemaakt.
Want het zal wel in den regel on
mogelijk zijn het niet bestaan van
het onderstelde verband te bewijzen.
Het komt ons dan ook voor, dat
achter die verdachtmaking van den
persoon van dr. K. de bedoeling
verscholen ligt om geheel de „rech
terzijde" te bemoeilijken en in ver
denking te brengen. Misschien leiden
die aanvallen, denkt men, wel tot
splitsing van het „blok" en in elk
geval zal men den kostbaren tijd in
de Kamer kunnen verspillen met in
terpellaties en moties die allicht dagen
kunnen in beslag nemen.
Wij hopen dat de Kamer de noo-
dige voorzichtigheid zal in acht ne
men en zich niet door de opgeblazen
artikelen van de liberale pers in het
ootje zal laten nemen.
Gemeenteraadsverkiezing.
Bij de herstemming voor den ge
meenteraad te Zutfen werd gisteren
gekozen de heer mr. B. H. Drijber,
vrijz. dem. met -394 stemmen tegen
306 op den heer J. G. Klaassen, wet
houder, aftr, liberaal, die sinds 1877
zijn beste krachten aan de belangen
der gemeente had gewijd.
Groote grutten met rozijnen Zie
daar een kostje, dat menigeen wel
mondt. Jan, den schilder, éen van de
gezellen, die al dagen achtereen bij
een Haagsche familie schoonmaak
hielden, lachte althans dat gerecht,
toen hij het de keukenmeid gereed
zag maken, bijster toe. Maar de keu
kenprinses had het, zoomin als de
kamermeid, op Jan begrepen, daar
hij een al te oolijke snaak was en
de meisjes vaak „in de maling" nam.
Op dit oogenblik was Trien echter
best te spreken en zij beloofde zelfs
den op grutten belusten schilder, dat
hij den volgenden dag op zijn lieve
lingskostje getrakteerd zou worden.
En zij hield woordden volgenden
middag wachtte Jan een groot diep
bord vol. Gretig slak hij de handen
uit, maar Trien zei„Ho, ho, dat
gaat zoo niet; mevrouw kan elk
oogenblik hier komenga daar zoo
lang En met duwde zij hem in de
richting van zeker kabinetje, waar
Jan met het bord naar binnen ging,
terwijl Trien de deur achter hem op
slot deed. Nauwelijks zat het schil-
dertje te smullen of daar hoorde hij
door den luchtkoker boven hem de
stem van de kamermeid Jan, zijn de
grutten niet wat stijf Antwoord
„Neen, hoor, ze zijn heerlijkStem
van boven „Ik geloof, dat er toch
voorwendsel van spoedig te zullen
volgen. Dan echter zou hij in den
vreemde blijven, alleen, in bekrom
pen omstandigheden en zijn leven
eindigen in rouw en boetedoening.
Zich scheiden van Manfred, van
het eenige schepsel, dat nog vreugde
bracht in zijn somber bestaan als
hij daaraan dacht, scheen het hem
bovenmenschelijk zwaar, doch hij
wilde lijden, boete doen, zich op
offeringen opleggen om zijn ziele-
vrede terug te krijgen. In het ver
langen naar dien vrede in zijn ge
moed kon hij nauwelijks den tijd
afwachten om zijn plan uit te voeren.
Eerst moest Manfred zich voor
bereiden voor zijn toekomstig be
roep, hij moest zijn kennis in
vreemde talen uitbreiden en van jon
geling tot man rijpen.
Dan zou zijn vader hem onder
geleide van Mr. Beatcher de wereld
laten ingaan onder geleide van
Mr. Beatcher, die met de grootste
trouw zijn heer aanhing sedert den
dag,'toen deze hem grootmoedig zijn
misstap vergaf.
Intusschen nam Eduard Römer
maatregelen om zijn uitgebreide zaak
wel wat water bij had gekund, wacht,
ik zal je helpen En vóór dat Jan
tijd vond voor de aangeboden hulp
te bedanken, kwam er een stortbad
van boven en werd hij als 't ware
weggespoeld... Nat als een poedel,
bezaaid met grutten en rozijnen,
kwam Jan even later uit het kabinetje,
tot groot pleizier van Trien en Mina
en ook van mevrouw, die op het
tumult was komen toeloopen. De
schilder keek zuur. Maar boontje
kwam hier om zijn loontje. Een an
dere mevrouw, in de hoofdstad, had
ook iets grappigs met haar dienst
bode, maar het slot deed haar huilen
in plaats van lachen. Mevrouw had
een nieuwe gedienstige gekregen op
een advertentie. „De „nieuwe" kwam
op den bepaaiden tijd, kreeg, vóór
zij ging werken, een kop koffie,
welke zij „niet warm genoeg" vond,
zij was gewoon heete koffie te drin
ken. Wat haar niet belette 4 koppen
er van te drinken en daarbij de noo-
dige boterhammetjes naar binnen te
werken. Het werk zal beginnen, maar
vooraf waarschuwt zij mevrouw, dat
„die stoelen" haar te zwaar zijn en
zij ze allen niet naar binnen kan
brengen. Bovendien vertelt zij even,
dat ze onmogelijk kleeden kan klop
pen. De „nieuwe" maakt haar elas
tieken kousebanden los om... beter te
kunnen werken, maar laat dan alras
volgen, dat zij 5 talen bestudeerd
heeft en dus eigenlijk niet behoeft
te werken. Dat vindt mevrouw nu
ook, zij betaalt met den halven dag
het loon uit, weet de „dienstbode"
met een zoet lijntje de deur uit te
krijgen en.... gaat ten slotte van ze
nuwachtigheid wat huilen Dat was
mevrouws eerste kennismaking met
een dienstbode. Ja, alle kennisma
kingen vallen niet mee, 'tzij het
personen of zaken betreft. Een boer
op een niet nader te noemen dorp
vond voor zijn huis een motortoeter
op den weg. Hij gebruikte het ding
om zijn kippen bij elkaar te roepen,
wanneer hij ze wou voederen. Dat
ging best en de boer was dus recht
in zijn schik met zijn vondst. Maar
zie, wat gebeurt. Dezer dagen komt
er een auto voorbij, die juist vóór de
boerderij een hoornsignaal gaf. Di
rect stormden al de hoenders naar
den weg en de auto achterna. Toen
zij vijf mijlen hadden afgelegd, vielen
14 kippen en 3 hanen van uitputting
dood neer, De overigen moeten nog
steeds achter de auto aanloopen
„Niet snugger", zegt ge, „van die
hoendersDat is Zoo. Een kip is
een dom schepsel. Dan moet ge een
hond hebben, dat is een ander dier.
Hebt ge 't misschien al gelezen van
dien hond nabij Bishop-Stortford in
Engeland Zijn baas, een pachter,
woont afgelegen en wil toch graag
op de hoogte blijven van de politiek
te ontbinden en daarbij was hij
zeer gelukkig. Niet alleen kon hij
nu het onrechtmatig verkregen kapi
taal geheel dekken, maar hij hield
nog zooveel over, dat hij kon blij
ven leven zonder althans te moeten
bedelen.
Na verloop van vier jaar Man-
tred was nu vier-en-twintig jaar oud
achtte Eduard Römer den tijd ge
komen om zich van zijn zoon te
scheiden. Hij geleidde hem aan boord
van het schip, dat hem naar Europa
zou over brengen. Met bloedend
hart sloot hij voor de laatste maal
zijn zoon in de armen en fluisterde
hij hem toe
Blijf rechtschapen en braaf mijn
zoon God zegen je
Volg mij spoedig naar Ham
burg, vaderwaren de laatste woor
den, die Euduard uit den mond van
zijn zoon hoorde toen aanvaardde
hij den moeielijken terugtocht naar
zijn eenzame woning.
(Wordt vervolgd.)