Ü8lbnrg. schappij 21 Juli. ELOOKER'S Woensdag Feuilleton, DAALDERS CACAO TTirïAïfp'MTASi- "*?4 No. 168 47e Jaargang. 1909. )9. ion JIKX. telt DER EIIK. Thee, Ie soorten Eli Ir. NEDERLAND. GemeentebestuoTo BINNENLAND. e bericht n Vlissin- ij evenals leuwen- tegenover or. ROOMIJS ezoek ver- htend, n, Zon ken in /lissingen A". I. gekeurd in f 100.000, >AG Jr. Spiegels, het geval or onvoor- eid, straat- remiën. eland, per ons. 2 oudend, ïnd, traat 19/21. VLISS1NGSCHE COURANT rdam. Eerste Hy- eft 3Vs en 4 bekomen bij iR Jzn. dienst. .eltmrgv.v. f- 5.50f 7.55* 3* 1.15§ 2.-* 5.50§ 6.55* ■emise. eilmarkt. iadhuis. t 6.25f 8.40* 5* 2.—2.45* 6.55§ 7.50* an tot de Ba* rkt. lis. ertreklcen tot dteuia. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. van de velde Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts /weemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Abonnements-flduerfentiën op zeer ooordeelige uooruiaarden. OPENBARE KENNISGEVING. Burgemeester en Wethouders van Viissingen brengen ter openbare ken nis dat de ontwerp-winterdienstre- geling 1909,1910 der Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen en de Hollandsche IJzeren Spoorweg- Maatschappij, van af heden terSecre- larie ter visie liggen en dat eventu- eele opmerkingen dienaangaande door belanghebbenden vóór of op 1 Au gustus e.k. rechtstreeks aan het de partement van waterstaat behooren te worden ingezonden. Viissingen, 20 Juli 1909. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. Kamerverkiezing Ede. De tegen 27 Juli uitgeschreven ver kiezing (candidaatstelling) in Ede, strekt tot vervulling van de vacature in de tegenwoordige Tweede Kamer (welker zitting eerst half September a. s. gesloten wordt) ontstaan door het bedanken van den heer Van Cit- ters, die tot Commissaris der Konin gin in Gelderland is benoemd en van rechtswege heeft opgehouden lid der Kamer te zijn. Het mandaat van het nieuw geko- B zen lid voor Ede, jhr. Schimmelpen- ninck, vangt eerst aan met de ope- ning der nieuwe Kamer, op den der den Dinsdag van SeptemberDe minister van binnenlandsche zaken is volgens art. 130 der kieswet ver plicht binnen 30 dagen na het openval- len van een plaats in de Kamer een verkiezing uit te schrijven. Vermoedelijk zal op 27 Juli alleen de heer Schimmelpenninck als can- didaat worden opgegeven, zoodat een ij stemming achterwege blijven kan. („N. CL") Minister Sabron. De minister van oorlog, luitenant- i generaal Sabron, heeft met verlof 's Gravenhage verlaten, in afwachting der benoeming van zijn opvolger, welke spoedig wordt verwacht. Lui tenant-generaal Sabron zal na zijn aftreden als minister in militairen dienst blijven. De Haagsche correspondent van de „Tel." meldt: Naar mij van be trouwbare zijde wordt medegedeeld, is er veel kans, dat de minister van oorlog, generaal Sabron, die spoedig aftreedt, zal worden benoemd tot commandant van het veldleger, in plaats van generaal Kool, die met pensioen gaat. 45.) o—o HOOFDSTUK XII. Sedert dien tijd waren tien jaren verloopen. Ofschoon Eduard in de racnt van den manneiijken leeftijd was, waren zijne haren reeds grijs geworden. Zou dit een gevolg zijn ,an.. de, tropische hitte of var. üe kwellende gedachten, die hem nooit met rust lieten Hij loopt in gebogen houding, zijn blik is schuw, maar geestkracht heeft niet geleden. Hij leidt nog steeds zijn handels zaak, die voortdurend nog in bloei Inen^mt' en z'i" zoon Manfred, die ahe klassen van het gymasium heeft aoorioopen en thans twintig jaar oud is, werkt sedert kort op het kantoor van zijn vader om den loop der zaken te leeren kennen. Breek met de sieur; drink in plaats uan koffie, uéel goedkooper, uéel gezonder, altijd goed. (Adv.) H. M. de Koningin-Moeder. Gisterenmiddag te 2.38 kwam H. M. de Koningin-Moeder aan het Cen traal Station te Amsterdam aan. H. M. werd vergezeld door twee Hofda mes en Hr. Ms. kamerheer graaf Van Limburg Stirum. Aan het station was aanwezig de Amsterdatnsche burge meester. in het rijtuig van den burge meester werd gereden naar de tentoon stelling van huisindustrie. Op de ten toonstelling, alwaar de Koningin-Moe der te ruim kwart voor drie aankwam, werd H. M. ontvangen en rondgeleid door de ieden van het bureau van huisindustrie. Tegenwoordig was de regeerings- commissie, de heer H. A. van IJssel- stein, directeur-generaal van den ar beid, benevens mevr. Wesselink—Van Rossum. H. M. deed zich voorlichten door den voorzitter, den heer Brouwer. Aan den doorgang naar het gebouw was een kleine bloemversiering aan gebracht. Van het hoofdgebouw woei de Nederlandsche vlag met Oranje wimpel. H. M. werd ontvangen met het Wil helmus, gespeeld door de kapel van de Nederl. Weerbaarheid. Eerst werd de tentoonstelling in de zaai nauwkeurig bezichtigd en daarna een rondgang gedaan over het terrein, waar H. M. de verschillende huisjes in oogenschouw nam en de daarin uitgeoefende handwerken met groote belangstelling gadesloeg. Omstreeks kwart over vier verliet H. M. de tentoonstelling voor huis industrie om zich te begeven naar de middenstandstentoonstelling in het Paleis voor Volksvlijt. De tweede zaak-Kuyper. Over de beschuldiging van het „Hbld." bevat de „Ned."het volgen de artikel Het „Handelsblad" komt in een breed artikel terug op de indertijd Met de familie Wight gaan zij nog steeds om, overigens onderhouden zij met weinigen de vriendschap. Eduard Römer wordt door velen verdacht, dat hij te gierig is om vol gens zijn rijkdom te leven, doch hij bekommert zich niet om de praatjes van de wereldsedert den dood van zijn geliefde vrouw, zijn diep betreurde Martha nu een jaar ge leden leeft hij bijna als een klui zenaar. Bij de opvoeding van den jongen Manfred is hij er voornamelijk op bedacht geweest, bij den knaap een zeer ontwikkeld plichtsgevoel te wekken hem aan regelmatigen ar beid te gewennen, hem eene gepaste zuinigheid met geld te ieeren en niet te dulden, dat hij veeleischend werd ten opzichte van voeding, ver maken enz. Zijne vrouw had hem daarbij trouw gesteund, zij had ook zeer gunstig ingewerkt op Manfred's ge moed en getracht zijn talenten te ontwikkelen. En de zoon had zijn ouders de vervulling dezer taak niet moeielijk gemaakt. Rijk begaafd door 1 de natuur, is hij opgegroeid tot een veelbesproken aanbeveling door „De Standaard" van den Haagschen bur gemeester, die door dat blad, als man van rechts aangewezen werd geacht voor het ambt van Commissaris der Koningin in Gelderland. Het blad brengt die aanbeveling in verband met het feit, waarvan het „zekerheid" heeft gekregen, dat de Haagsche burgemeester gelden had gezonden voor de a.-r. partijkas. Wij hebben indertijd van heel dat geschrijf over iemands godsdienstige of politieke overtuiging dat ons bui tengewoon onbescheiden, ten zeerste tegenstond, geen nota genomen. Ook thans zullen we ons zeer beperken. Het „Handelsblad" stelt een heele vragenlijst op, die aan den minister van binnenlandsche zaken zou moe ten worden voorgelegd. Wij zien niet in, wat dit alles zou te maken heb ben met iemands particuliere contri- butiën aan e enige partijkas. Klaar blijkelijk is door het „Handelsblad" gezocht naar verband, ditmaal niet tusschen eenige 'benoeming en ge storte gelden, maar tusschen aanbe veling voor een benoeming en die gelden. Ware bewijsbaar dat eenige be noeming op zoodanige aanbeveling, en die aanbeveling op het storten van gelden voor de partijkas ware gevolgd, dan zou er reden zijn voor de vragen, die het „Hbld." nu for muleert. De redenen echter, die een minis ter kunnen bewogen hebben een be paald aangewezen persoon, al dan niet voor eenige benoeming aan H. M. de Koningin vooste dragen zul len wel nooit tot onderwerp van pu bliek debat kunnen worden gemaakt, naar het ons voorkomt. De vragen, die het „Handelsblad" wii gesteld hebben, zijn inderdaad vermakelijk. Verbeeld u een minister die de eerste vraag „of een partij leider bij hem onzachten en onrede- lijken dwang kon uitoefenen", beves tigend beantwoordde, of die op de tweede vraag iets anders antwoorden zou dan dat hij, bij benoemingen voor eenig ambt met iets anders dan uitsluitend met 's lands belang ge rekend had. Dit is immers ondenk baar En het allervermakelijkst is, dat het „Handelsblad" en dr. Kuyper en de leidende persoonlijkheden der po- litiek-christelijke partijen", er zijn er nog al watvoor zijn vierschaar daagt om hen te onderwerpen aan een inquisitoriaal onderzoek betreffen de allerlei zaken die noodwendiger- wijs binnenskamer en in privé moe ten hebben plaats gehad, b.v. ge sprekken over politiek en dergelijke. Wij begrijpen dat de lauweren, die de heer Tideman zich, in sommiger oogen, verworven heeft, het „Han- degelijk jonkman, die terecht over al bemind wordt. De vader had dus wel reden om zich gelukkig te ge voelen in het bezit van dezen zoon en om de schoonste hoop op hem te bouwen doch geluk en hoop waren twee dingen, die in Eduard Römer's ziel geen plaats konden vinden. Voortdurend gekweld door gewetensknaging, dacht hij er slechts aan hoe hij het gepleegde onrecht weer goed zou kunnen maken om eindelijk weer rust te kunnen vin den echter zonder zich openlijk bekend te maken ais dief en bedrie ger. In den laatsten tijd was er bij Eduard een gedachte opgekomen, die hem hoe langer hoe meer bezig hield, en die hem eindelijk tot een vast besluit bracht. Manfred moest zich te Hamburg gaan vestigen en daar den naam Römer op nieuw in eere en aanzien brengen. De vader wilde hem het geheele onrechtmatig verkregen ver mogen toewijzen aan de handen van den zoon kleefde geen onrecht. Hij zelf echter wilde zijn handels zaak te Madras ontbinden onder delsblad" tot jaloerschheid verwek ken. Maar op de wijze waarop dit blad allerlei insinueert, en ten slotte als reeds bewezen aanneemt, kan ie dereen worden verdacht gemaakt. Want het zal wel in den regel on mogelijk zijn het niet bestaan van het onderstelde verband te bewijzen. Het komt ons dan ook voor, dat achter die verdachtmaking van den persoon van dr. K. de bedoeling verscholen ligt om geheel de „rech terzijde" te bemoeilijken en in ver denking te brengen. Misschien leiden die aanvallen, denkt men, wel tot splitsing van het „blok" en in elk geval zal men den kostbaren tijd in de Kamer kunnen verspillen met in terpellaties en moties die allicht dagen kunnen in beslag nemen. Wij hopen dat de Kamer de noo- dige voorzichtigheid zal in acht ne men en zich niet door de opgeblazen artikelen van de liberale pers in het ootje zal laten nemen. Gemeenteraadsverkiezing. Bij de herstemming voor den ge meenteraad te Zutfen werd gisteren gekozen de heer mr. B. H. Drijber, vrijz. dem. met -394 stemmen tegen 306 op den heer J. G. Klaassen, wet houder, aftr, liberaal, die sinds 1877 zijn beste krachten aan de belangen der gemeente had gewijd. Groote grutten met rozijnen Zie daar een kostje, dat menigeen wel mondt. Jan, den schilder, éen van de gezellen, die al dagen achtereen bij een Haagsche familie schoonmaak hielden, lachte althans dat gerecht, toen hij het de keukenmeid gereed zag maken, bijster toe. Maar de keu kenprinses had het, zoomin als de kamermeid, op Jan begrepen, daar hij een al te oolijke snaak was en de meisjes vaak „in de maling" nam. Op dit oogenblik was Trien echter best te spreken en zij beloofde zelfs den op grutten belusten schilder, dat hij den volgenden dag op zijn lieve lingskostje getrakteerd zou worden. En zij hield woordden volgenden middag wachtte Jan een groot diep bord vol. Gretig slak hij de handen uit, maar Trien zei„Ho, ho, dat gaat zoo niet; mevrouw kan elk oogenblik hier komenga daar zoo lang En met duwde zij hem in de richting van zeker kabinetje, waar Jan met het bord naar binnen ging, terwijl Trien de deur achter hem op slot deed. Nauwelijks zat het schil- dertje te smullen of daar hoorde hij door den luchtkoker boven hem de stem van de kamermeid Jan, zijn de grutten niet wat stijf Antwoord „Neen, hoor, ze zijn heerlijkStem van boven „Ik geloof, dat er toch voorwendsel van spoedig te zullen volgen. Dan echter zou hij in den vreemde blijven, alleen, in bekrom pen omstandigheden en zijn leven eindigen in rouw en boetedoening. Zich scheiden van Manfred, van het eenige schepsel, dat nog vreugde bracht in zijn somber bestaan als hij daaraan dacht, scheen het hem bovenmenschelijk zwaar, doch hij wilde lijden, boete doen, zich op offeringen opleggen om zijn ziele- vrede terug te krijgen. In het ver langen naar dien vrede in zijn ge moed kon hij nauwelijks den tijd afwachten om zijn plan uit te voeren. Eerst moest Manfred zich voor bereiden voor zijn toekomstig be roep, hij moest zijn kennis in vreemde talen uitbreiden en van jon geling tot man rijpen. Dan zou zijn vader hem onder geleide van Mr. Beatcher de wereld laten ingaan onder geleide van Mr. Beatcher, die met de grootste trouw zijn heer aanhing sedert den dag,'toen deze hem grootmoedig zijn misstap vergaf. Intusschen nam Eduard Römer maatregelen om zijn uitgebreide zaak wel wat water bij had gekund, wacht, ik zal je helpen En vóór dat Jan tijd vond voor de aangeboden hulp te bedanken, kwam er een stortbad van boven en werd hij als 't ware weggespoeld... Nat als een poedel, bezaaid met grutten en rozijnen, kwam Jan even later uit het kabinetje, tot groot pleizier van Trien en Mina en ook van mevrouw, die op het tumult was komen toeloopen. De schilder keek zuur. Maar boontje kwam hier om zijn loontje. Een an dere mevrouw, in de hoofdstad, had ook iets grappigs met haar dienst bode, maar het slot deed haar huilen in plaats van lachen. Mevrouw had een nieuwe gedienstige gekregen op een advertentie. „De „nieuwe" kwam op den bepaaiden tijd, kreeg, vóór zij ging werken, een kop koffie, welke zij „niet warm genoeg" vond, zij was gewoon heete koffie te drin ken. Wat haar niet belette 4 koppen er van te drinken en daarbij de noo- dige boterhammetjes naar binnen te werken. Het werk zal beginnen, maar vooraf waarschuwt zij mevrouw, dat „die stoelen" haar te zwaar zijn en zij ze allen niet naar binnen kan brengen. Bovendien vertelt zij even, dat ze onmogelijk kleeden kan klop pen. De „nieuwe" maakt haar elas tieken kousebanden los om... beter te kunnen werken, maar laat dan alras volgen, dat zij 5 talen bestudeerd heeft en dus eigenlijk niet behoeft te werken. Dat vindt mevrouw nu ook, zij betaalt met den halven dag het loon uit, weet de „dienstbode" met een zoet lijntje de deur uit te krijgen en.... gaat ten slotte van ze nuwachtigheid wat huilen Dat was mevrouws eerste kennismaking met een dienstbode. Ja, alle kennisma kingen vallen niet mee, 'tzij het personen of zaken betreft. Een boer op een niet nader te noemen dorp vond voor zijn huis een motortoeter op den weg. Hij gebruikte het ding om zijn kippen bij elkaar te roepen, wanneer hij ze wou voederen. Dat ging best en de boer was dus recht in zijn schik met zijn vondst. Maar zie, wat gebeurt. Dezer dagen komt er een auto voorbij, die juist vóór de boerderij een hoornsignaal gaf. Di rect stormden al de hoenders naar den weg en de auto achterna. Toen zij vijf mijlen hadden afgelegd, vielen 14 kippen en 3 hanen van uitputting dood neer, De overigen moeten nog steeds achter de auto aanloopen „Niet snugger", zegt ge, „van die hoendersDat is Zoo. Een kip is een dom schepsel. Dan moet ge een hond hebben, dat is een ander dier. Hebt ge 't misschien al gelezen van dien hond nabij Bishop-Stortford in Engeland Zijn baas, een pachter, woont afgelegen en wil toch graag op de hoogte blijven van de politiek te ontbinden en daarbij was hij zeer gelukkig. Niet alleen kon hij nu het onrechtmatig verkregen kapi taal geheel dekken, maar hij hield nog zooveel over, dat hij kon blij ven leven zonder althans te moeten bedelen. Na verloop van vier jaar Man- tred was nu vier-en-twintig jaar oud achtte Eduard Römer den tijd ge komen om zich van zijn zoon te scheiden. Hij geleidde hem aan boord van het schip, dat hem naar Europa zou over brengen. Met bloedend hart sloot hij voor de laatste maal zijn zoon in de armen en fluisterde hij hem toe Blijf rechtschapen en braaf mijn zoon God zegen je Volg mij spoedig naar Ham burg, vaderwaren de laatste woor den, die Euduard uit den mond van zijn zoon hoorde toen aanvaardde hij den moeielijken terugtocht naar zijn eenzame woning. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1909 | | pagina 1