/erken,
Geld of Liefde.
ESTE.
Zaterdag
Mei.
ike JONGEN
Gemeentebestuur,
Etn blijde stond.
Feuilleton.
No. 102.
47e Jaargang.
1909.
3ZEH CITROEN. J
N AD INE. I
:1e overschot
aan de deel
de Vereeni-
en als winst
|be Havendienst.
Jf walcherenT"
8-15-
BINNENLAND.
„ambriseeringen,
s. worden voordeelig
RDE EN ALS SAUS
ODINCE.N
PER PAKJE
TERDAM.
*ge naar Amerika
ich te vervoegen bij
DE JONGE «S Co.
\.-Lijn,Palingstraat 28.
n de Coöp. Vereen.
I5" afd. Kruideniers-
S.
100
M
aen bij den Agent
100
ramdienst
lïIngen-HBaiellowgT.v.
ïes: 4 40| 5.50f 7.55*
1.50+ 12.80* 1.15§ 2.-*
15§ 5.—* 5.50§ 6.55*
10.25§
van de Remise,
van de Zeilmarkt.
van het Badhuis.
ubs 5.15| 6.25f 8 40*
J12.30S 1.15* 2.2.45*
5.50* 6.55§ 7.50*
5* ll,10f
verder dan tot de Re
de Zeilmarkt.
het Badhuis.
romen vertrekken tot
m Bet Badhuis.
vm. 6.6.20, 6.45,
9.30, 10.—, 10.20, 10.40,
12.—, 12.30,1.—, 1.30*,
k 3.55, 4.30, 4.50, 5.20,
7.35, 8.20.
«ensluia: vm. 6.10, 6.30,
9.15, 9.50, 10.10, 10.30,
1.50. Nm. 12.10, 12.45,
k 3.10*, 3.40, 4.10, 4.40,
7.05, 7,25, 8.—, 8.30.
arten vallen des Zondags
|rdamsche tijd.
liidelburg— Domburg.
|rg: 6.25, 9.23, 12.18,
Rn(Station S.S.) 9.20,
7.40, 10.40, 1.36, 4.15,
tot Koudakarke.
VLISSIINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
BEKENDMAKING.
Sluitingsuur van tapperijen.
De Burgemeester van VHssingen
gelet op art. 150 der Alg. Veror
dening van Politie
maakt bekend
dat ter gelegenheid van de blijde
gebeurtenis der geboorte van eene
Prinses van Oranje het sluitingsuur
der tapperijen op heden door hem is
bepaald op 2 uur des nachts.
Vlissingen, 30 April 1909.
De burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
ja, een blijde ure is voor Nederland
aangebroken. Alom gevoelt het volk
behoefte om zijn vreugde te uiten, zijn
dank te doen hooren, zijn hoop en
verwachting uit te drukken, en ook
wij deelen van harte in die stemming
en willen er gaarne piting aan geven.
Allereerst en allermeest is dat een
gevoel van persoonlijken aard. Wij
hebben, nu ongeveer negen en twintig
jaar geleden, met groote vreugde de
geboorte onzer geëerbiedigde Vorstin
begroet; wij hebben haar liefgehad,
Neeriands hope, van hare prilste jeugd
af, wij hebben met haar meegeleefd,
haar gevolgd in hare ontwikkeling
van kind tot vrouw, gedeeld in hare
vreugde en smart. Wij hebben met
haar meegevoeld, in die gewichtige
stonde, toen haar de koningskroon op
de slapen werd gedruktnog meer
hebben wij in haar geluk gedeeld,
toen haar een nog schooner kroon
geschonken werd de schoonste kroon
der vrouw, die zooveel hoop doet
geboren worden, zoovele verwachtin
gen opwekt. Wij hebben gedeeld in
de smart over ondervonden teleur
stelling, toen. die verwachting niet
werd vervuld.
Maar wij blevenhopen en verwach
ten en thans is het gezegend oogen-
Mik aangebroken, waarin de Voor
zienigheid aan de geliefde Vorstin den
zegen schonk, die de rijkste zegen is
die van het moederschap.
Men moet zelve moeder zijn, om
dat in vollen' omvang te gevoelen;
maar ons verheugen in oprechte blijd
schap, dat kunnen en willen wij toch
uilen. Wij kunnen meevoelen wanneer
san dé armste vrouw eener achter-
TELEFOONNUMMEIl 10.
36.)
Het scheen, als wilden de drie
brutale knapen zich tegen dit bevel
'■'Wzetten. Kramer opende echter de
deur, en toen daarachter Jantsen's
stevige gestalte zichtbaar werd, be
sloten zij tot den aftocht. Op de
binnenplaats bleven zij nog eenmaal
slaan, om onder heftige dreigende
gebaren een onderhoud met elkaar
te hebben, waaraan Lasman en Jür-
pt niet deel namen. Slechts aarze-
knd gaven zij eindeiijk gehoor aan
Kramer's herhaalde üitnoodiging, om
de fabrieksplaats te verlaten.
»lk zou gaarne weten, Kramer",
zei Max, toen de opzichter na eeni-
§en tijd weer in het kantoor kwam,
,,lloe Lasman zoo in 't ongeluk is
geraakt. Is het alleen de ziekte zij-
vrouw, die de huishouding zoo
buurt het geluk ten deel valt, dat elke
rechtgeaarde moeder als het hoogste
beschouwt. En zouden wij het dan
niet kunnen, ais dat naamloos geluk,
na zeer lang verbeiden, geschonken
wordt aan, de eerste persoon in den
lande
Onze blijdschap is dus in de aller
eerste plaats een echt menschelijk
gevoel. Wij stellen ons onze geliefde
Vorstin steeds in de allereerste plaats
voor als vrouw in de ware beteekenis
van het woord, en, al kan we
merkten het reeds op alleen de
vrouw waarachtig gevoelen, wat er in
deze oogenblikken moet omgaan in
het harte van haar, die wij als vrouw
en vorstin liefhebben, innig: is onzer
aller verheuging over de vervuiling
der zoo vurig gekoesterde wenschen.
En ons menschelijk gevoel dringt
ons tot meer. Wat moet ook die Va
der gevoelen, die mede hoop heeft
gevoed en teleurstelling ondervonden.
Zijne vreugde moet daaraan nu geë
venaard zijn, eene vreugde die wij
hem zoo van ganscher harte gunnen,
omdat hem nu ook in de hoogere be
teekenis van het woord het genot van
het huiselijk en familieleven geschon
ken is en de blijde gebeurtenis steeds
inniger de hechte band zal doen wor
den, die hem aan onze geliefde Vor
stin verbindt: aan. haar die nu ook
eene Koninginne-moeder geworden is.
En dit woord brengt ons Van zelve
tot die andere Vorstin-moeder, die de
laatste levensjaren van onzen koning
verhelderde, Neeriands ho'pe vervulde
en met de trouwste, de allerliefderijk-
ste zorg zoovele jaren heeft gewaakt
voor het pand haar toevertrouwd.
Nooit heeft een volk dieper hoogach
ting gevoeld en oprechter vereering
geschonken aan eene Vorstin, ais Ne
derland aan onze Koningin-moeder.
Op de verhevene vervulling harer
moedertaak, is thans andermaal een
kroon gezet, een kroon harer waar
dig en waarvan wij innig wenschen.
dat zij den avond haars levens de
allergelükkigste periode van dat laven
moge doen worden.
Wij zijn in de eerste plaats menschen,
maar wij zijn ook burgers van den Staat
en wat meer zegt, overtuigde voorstan
ders van den constitutioneelen regee-
ringsvorm. In dier» regeeringsvorm, die
achteruit heeft gebracht
„Zoo»is het. Ik had gehoopt, mijn
heer, dat ge hem eene toelage hadt
kunnen geven de arme jongen
verdient het".
„Ge weet, dat ik dit niet kon
want wat voor den een recht is, is
het ook voor den ander. Maar eene
ondersteuning wil ik hem doen ge
worden. Ik zal daar met Marie over
spreken zij heeft meer verstand
van zulke zaken; En als ik deze
crisis mocht doorstaan, dan Kramer,
zullen wij maatregelen nemen, dat
zulke toestanden verder niet meer
kunnen voorkomen. Ik heb plannen
in het hoofd, aan wier uitvoering ik
met alle kracht wil werken. Ik hoop,
dat mijne arbeiders mij dan ook
reeds in zoo verre hebben leeren
kennen, dat zij gewillig mijne raad
gevingen volgen,
HOOFDSTUK XII.
Het was op dienzelfden morgen,
maar eenige uren vroeger, dat Hanna
in de villa Kaiser aan het venster
van hare kamer stond, en in ge
dachten verzonken naar buiten keek.
De voorspelling van haren oom was
flbonnements-ftduertentiën op zeer uoordeelige uoorwaarden.
zich uit de feiten der geschiedenis na
tuurlijk heeft ontwikkeld, zien wij nog
steeds de meeste en de beste waar
borgen voor de regelmatige orde van
zaken in den Staat en voor de ern
stigste behartiging der ware volksbe
langen. Oranje staat boven de partijen
en de partijen scharen zich om Oranje,
al keeren ze zich tegen eikaar. En
nu is elke versterking van den band,
die Nederland aan Oranje verbindt,
een waarborg te meer voor het be
houd van den bestaanden regeerings
vorm, een waarborg voor orde, rust,'
natuurlijke ontwikkeling der staats-
en maatschappelijke instellingen, en
zeer zeker ook voor den in- en uit-
wendigen vrede.
Het is wel een ontzaglijk groot
voorrecht voor een volk, wanneer
het zich in oogenblikken als dit,
nagenoeg eenparig kan verblijden.
Het is een verheven schouwspel, alien,
ieder op zijne eigene wijze, te zien
instemmen met het alom heerschende
vreugdebetoon. Alles jubelt en juicht
en alles stemt in met den danktoon,
die opwelt uit de moederziel allen
stemmen in met het gebed, uit het
moederhart ten hemel opgezonden,
voor het behoud van den kleinen
schat, die God aan Neerland schonk.
Hoe anders was dat in vroegere
eeuwen,toen de partijschappen nog zoo
fei woeddentoen de geboorte van een
Prins of Prinses uit het Huis van Oran
je, tot den scherpsten strijd,den bitter-
sten haat aanleiding gaftoen de
vreugdegeluiden door vijandelijke kre
ten werden overstemd. Toen was de
eenheid van Nederland en Oranje
nog ver van verzekerd. Voor latere
tijden was het weggelegd, dien band
volkomen te doen worden en voor
altijd te vereenigen wat historisch
saam was opgegroeid.
En ook onze verhouding tot den
Prins-Gemaal zal winnen bij de
heuglijke ^gebeurtenis. De flinke man,
die al onze hoogachting bezit en zich
met de borst op de behartiging onzer
belangen toelegt, verdient het, door
ons op hoogen prijs te worden ge
steld. Wij houden van hem om haar
die haar lot aan het zijne verbond,
wij houden van hem om zijn zelfs wil.
Geluk, driewerf geluk aan allen
Laat er blijdschap zijn aiom en
echte feestvreugde, als er, met een
variant op het oude, bekende lied uit
bewaarheidhet schoone weer der
laatste weken was veranderd. Een
koude wind joeg grauwe wolken,
waaruit van tijd tot tijd een fijne
motregen neerdaalde, voor zich uit
en schudde de toppen der linden,
dié in. een Jhalvèn kring het grpote
grasperk voor het huis omgaven.
Hij boog de slanke stamrozen, den
trots van hun eigenaar, en bracht
zelfs den kleinen vijver in beweging,
wiens oppervlak anders onder de
breede bladeren van verschillende
waterplanten zoo kalm en glad was
als een spiegel. Het waren dagen,
zoo somber en onvriendelijk, dat zij
eer deden denken aan den herfst
dan aan het laatst van den zomer.
Wat Hanna stilleren ernstiger had
gemaakt was niet alleen het treurige
weer. Zij was eerst sedert kort in
het huis van haren oom, en tóch
had zij in dezen tijd meer geleefd
en meer gevoeld, dan in haar vroe
ger leven. Het was haar, als wan
delde zij vroeger slechts in den
slaap, als was zij thans pas ont
waakt, pas begonnen te leven. En
toch was reeds een koude wind ge
gaan over dit irisch ontloken ziele-
de historie,, met volle borst wordt
aangeheven
Al is 't Prinsesje nog zoo klein,
Toch zal ze ons lief vorstinnetje zijn
HOEZEE!
Middelbaar Onderwijs.
In de Tweede Kamer had gisteren
de eindstemming plaats overliet wets
ontwerp tot wijziging en aanvulling
der wet tot regeling van het middel
baar onderwijs, enkele redactiewijzi
gingen werden zonder debat goed
gekeurd.
Het wetsontwerp werd daarna aan
genomen met 48 tegen 27 stemmen.
Tegen de heeren Roessingh, Lief-
tink, Van Styrum, Nolting, Van' Fo-
reest, Eland, Verhey, Hejsdingen, Van
den Bergh (Rott.), Schaper, Van Kol,
Van Doorn, Troelstra, Tydeman, Mar-
chant, Smeenge, Hugenholtz, Van
Gijn, Ketelaar, Limburg, Treub, Dru-
cker, Van Deventer, Smidt en Reyne.
Rechts alie leden vóór, benevens
de heeren Jannink, Plate, IJzerman,
Blooker, Dolk, Patijn, Leiy, Bos en
de voorzitter.
Prins Hendrik en het Roode Kruis.
Z. K. H. Prins Hendrik der Neder
landen heeft, als voorzitter van het
hoofdcomité der Vereeniging „het
Nederlandsche Roode Kruis", naar de
„Tel." meldt', een circulaire verzonden,
met het doel, den eersten stoot te
geven tot een nationale daad, bestaande
in een oproep tot alle rangen en
standen der maatschappij, om „Het
Roode Kruis" financieel te steunen.
In dit verband beschouwd, is het zeer
zeker geen toevallige coïncidentie, dat
de circulaire van den Prins juist in
deze dagen verschijnt, nu de blijde
verwachting aanstaande was.
„Door H. M. de Koningin benoemd
tot voorzitter van het hoofdcomité
der vereeniging „Het Nederlandsche
Roode Kruis" aldus vangt de cir
culaire aan „acht ik het mijn ern-
stigen plicht, tot den bloei van dit
lichaam mede te werken en hetzelve
eene eervolle plaats te helpen verze
keren, onder de zuster-vereenigingen
der staten, welke mede toetraden tot
de conventie van Genève".
Dan wordt er op gewezen, dat,
ofschoon oorspronkelijk uitgesteld
met het uitsluitend doel, hulp te ver-
leenen aan zieke en gewonde krijgs
lieden, in tijd van oorlog, zich Van
de oprichting af bij het Roode Kruis
steeds het streven geopenbaard heeft,
„om ook in tijden van vrede hulp te
brengen waar zulks noodig mocht
blijken en bij rampen en epidemieën
actief op te treden". „In dezen vre-
leven. Eenige gezegden van haren
oom, in verband gebracht met het
geen zij dien avond bij de Reinhards
had beleefd en gezien, hadden haar
tot nadenken gebracht. Hoe had zij
zich kunnen inbeelden, dat deze
ernstige man, wiens zaken zoo inge
wikkeld en wijd vertakt, wiens ge
dachten met zoo oneindig gewichti
ger dingen bezig waren, haar het
onbeduidend meisje meer dan een
vluchtig welgevallen zou schenken!
Kon dat, wat zij voor liefde had ge
houden, niet eene zeer gewone, niets
beteekende galanterie zijn? Had zij
niet opgemerkt, dat ook Paula zich
had kunnen verheugen in zijne atten
tie, en had haar oom haar niet glim
lachend verhaald, dat hij de zorg
voor zijne pupil spoedig in andere
handen hoopte neer te leggen En
zij had zulke dwaze gedachten ge
koesterd gedachten, die, naar zij
hoopte niemand vermoedde, die zij
zich zelve nauwelijksdurfde bekennen.
Zulke gedachten hielden haar ook
bezig, nu zij aan het venster harer
woonkamer stond, en in den regen-
achtigen morgen naar buiten zag. Het
landschap was als in een grijzen
desarbeid ziet het hoofdcomité tevens
de beste voorbereiding voor de taak,
welke de vereeniging in tijd van oor
log wacht".
Vervolgens wordt er aan herinnerd,
dat bij Kon. besluit van 2 April 1909
no. 74, het H. M. de Koningin be
haagde, aan het verzoek van het
hoofdcomité Hare hooge goedkeuring
te hechten en te bepalen, dat het doel
der vereeniging „het Nederlandsche
Roode Kruis" zou zijn: „het verlee-
nen van huip aan zieke of gewonde
personen, behoorende tot de legers of
de vloten van oorlogvoerende mo
gendheden mede te werken tot le
niging van den nood bij rampen in
binnen- of buitenland en dat de ver
eeniging om de vervulling van haar
taak mogelijk te maken, zich in vre
destijd zou kunnen wijden aan maat
schappelijk werk.
Van nu aan zal het Nederlandsche
Roode Kruis zijn vredesarbeid dus
krachtig en volgens een vast plan
kunnen aanvatten.
Maar aldus eindigt de circulaire
om hare roeping in vrede en
oorlog te kunnen vervullen, heeft de
vereeniging geld noodig, meer geld
dan waarover zij tot nog toe kon
beschikken.
Daarom doet zij een beroep op
alle Nederlanders en vraagt zij, dat
een ieder zijn penninska offere, om
haar het volbrengen van hare taak
mogelijk te maken."
Nog mist men in deze circulaire
eenige aanwijzing, waar zijn finan-
cieele bijdragen te deponeeren, doch
het plan, spontaan door Z. K. H.
openbaar gemaakt, za! nu stellig door
het hoofdcomité, onder voorlichting
van den Prins, weldra nader uitge
werkt worden of op eigen initiatief
zullen de plaatselijke vereenigingen
de zaak ter hand nemen, of in de
hoofdsteden zal de burgemeester
kunnen voorgaan, om tot stichting
van een regelingscomité te komen.
De 36e algemeene vergadering van
den Volksbond tegen drankmisbruik
zal worden gehouden te Utrecht op
2 September a. s.
De jeugd is wat mans tegenwoor
digSterke staaltjes kan men daar
riu en dan van hooren en lezen.
Verbeeld u, dat de lieve schooljeugd
in het Fransche plaatsje Sepremies
dezer dagen het werk heeft gestaakt,
omdat de meester, naar hun oordeel,
te oud was geworden. Of te oud
niet zoozeer de man is pas vijftig
jaar maar te stijf, niet rap en
lenig genoeg meer, om de lieve klei
nen in de gymnastiek en verschil
lende openluchtspelen te onderwijzen.
sluier gehuld niets liet zich hooren
dan het ruischen der boomen in den
wind en het eentonig geluid van de
neervaliende regendroppels. Eene
diepe treurigheid maakte zich mees
ter van het jonge meisje. Het scheen
haar, ais was het voor haar liggend
leven arm aan zonneschijn, gelijk de
dag daar buiten, ais loonde het de
moeite niet, het te doorleven.
Daarbij had zij niemand, bij wien
zij troost kon zoeken niemand,
van wien zij mocht veronderstellen,
dat hij eene innige deelneming voor
haar gevoelde.
De weemoed dreigde haar te over
meesteren, doch zij verzette zich ?r
dapper tegen. Vastberaden trad zij
terug van het venster zij wilde
werken, zich bezig houden. Zij ge
voelde, dat arbeid de beste trooster
is voor bekommerde harten.
Doch wien bracht haar arbeid nu
Als zij een mensch had, voor wien
zij zorgen kon, voor wien zij onont
beerlijk was!
(Wordt vervolgd.)
