Geld of Liefde.
Draagt
Plouvier's
Schoenwerk.
Vrijda
16 April,
Gemeentebestuur*
Feuilleton.
ÜTnnenland.
No. 89.
47e Jaargang,
1909.
Van Week tof Week.
VLISSINGSCHE COURANT.
0
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks hij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
BEKENDMAKING.
Oproeping van Verlofgangers tot den
werkelijken dienst.
De Burgemeester van Vlissingen
roept bij deze op tot den werke
lijken dienstde ondervolgende in
deze gemeente wonende verlofgangers
van de lichting 1905.
Van het korps torpedisten:
Van Beers, Wilhelmus Petrus, dag
en plaats van opkomst 26 April
1909, BrielleVerbeek, Christiaan,
dag en plaats van opkomst 26 April
1909, Brielle.
Gelast:
de voormelde verlofgangers zich,
te dien einde, voorzien van hunne
kleeding en voorwerpen van uitrus
ting, alsmede van hun voor vertrek
afgeteekenden verlofpas, elk op den
voor hen bepaalden datum, voor des
namiddags te 4 uur, in bovenvermelde
plaatsen van opkomst, rechtstreeks
bij hun korps aan te melden
en geeft kennisdat, voor het ge
val zij door ziekte of andere redenen
buiten staat mochten zijn om op te
komen, zij daarvan kunnen doen blij
ken, door op den dag voor de opkomst
bepaald, een op ongezegeld papier
geschreven geneeskundig getuig
schrift of een ander bewijs of ver
klaring ter gemeente-secretarie
over te leggen, zullende de zieken,
die niet op den bepaalden tijd onder
de wapenen komen, te dezer zake
niet voor diligent worden gehouden,
maar verplicht zijn, zich na hunne
herstelling bij hun korps te vervoegen,
teneinde "daarbij in den wapenhandel
te worden geoefend, wordende zij,
voor zooveel noodig, er op gewezen,
dat zoo zij in gebreke blijven aan
deze oproeping te voldoen, zij volgens
art. 133 der miiitiewet 1901, als de
serteur zullen worden behandeld.
Vlissingen, 15 April 1909.
De Burgemeester voornoemd,
VAM DOORN VAN KOUDEKERKE.
o
Het eenige wat nog ongeveer ont
brak aan de finale beëindiging der
Oostersche quaestie, was de finan-
cieele verhouding tusschen Turkije
en Bulgarije. Ook over dit zaakje is
men het nu echter eens geworden.
Door Ruslands hulp er toe in staat
gesteld, betaalt Bulgarije aan de Porte
de verlangde honderd vijftig millioen
francs, tot schadeloosstelling voor het
verlies der spoorlijnen in Oost-Ru-
melië en tot afkoop van de schatting,
welke van 1886 tot 1908 door Bul
garije voor Oost-Rumelië moest wor
den betaald, doch naar wij meenen
slechts ten deele betaald is.
23.)
«Hij is anders tegen vreemdelingen
*ver onvriendelijk, bij u gedraagt hij
fdt echter, alsof hij u reeds lang
fent.
Ik weet wel, dat dit niet het ge-
Va' kan zijn, want Paula houdt veel
en het dier, en daarom is het ook
a''jd bij haar. Het heeft haar ook op
a hare reizen vergezeld. Hebt gij
0l' gezien, kind", wendde zij zich
hare nicht, „dat Fristan zoo on
tworpen en aanhankelijk was bij
Vri*mdelingen?"
"K toch", zei Paula glimlachend,
»5°k onder de gasten, die dagelijks
'1 Braunbach aan huis kwamen, hij
hsh e^n bevoorrechten lieveling. Ik
iö dikwijls het "Verwijt moeten
oren, dat ik mij mijne sympathiën
0r Fristan liet voorschrijven".
Nu Turkije naar buiten in den
laatsten tijd zoo gelukkig gepoliti
seerd heeft, is het wel jammer dat
het er van binnen nu minder goed
gaat uitzien, al is het ook begrijpelijk
dat na de onbloedige revolutie niet
alles steeds van een leien dakje zou
gaan. Momenteel gaat het in het her
boren rijk vrij rumoerig toe, waartoe
de sluipmoord op een liberaal jour
nalist, teruggekeerd balling, aanleiding
gaf. Hij was de ziel van een der
liberale groepen, waarin het oude
Comité van Orde en Vooruitgang, in
welks boezem al vrij spoedig twist
ontstond, zich heeft gesplitst. Deze
groep heet de Liberale Unie en onder
scheidt zich van het comité vooral
hierin, dat zij meer zelfstandigheid
aan de onderscheidene deelen des
Rijks wil toekennen. Het comité
ijvert daarentegen voor een zeer
krachtig centraal bewind en verlangt
het overwicht van het Turksche ele
ment over de andere nationaliteiten.
En dan is er nog een derde groep,
die der Islamieten, die meer op het
godsdienstig overwicht willen letten
en de belangen van den Mohamme-
daanschen godsdienst bedreigd achten.
Het streven der nog altijd over-
heerschende partij der Jong-Turken,
het comité, naar centraliseering,
schijnt ook door Engeland ongaarne
te worden gezien. Millioenen mo
hammedanen zijn onder Engelsch be
stuur en de Engelschen in Indië en
Egypte gevoelen den invloed van het
herboren Turkije en zien onder de
inlanders een sterke nationalistische
beweging ontstaan, welke uiteraard
gevaarlijk is voor de macht van een
overheerscher.
Vreemd is het dat Oostenrijk, nu
Servië in alles de minste geweest is,
zelf zijn leger niet op voet van vrede
brengt. Voorloopig gaat nog maar
een gedeelte van de reserve naar
huis. Heel onaangenaam is het ook,
dat men nu in Hongarije toch 't proces
tegen de 53 van hoogverraad be
schuldigde Servische Kioaten laat
doorgaan, ofschoon er geene afdoende
bewijzen kunnen worden gevonden.
Eindeloos wordt het geding gerekt
en telkens leveren de terechtzittingen
de ergerlijkste tooneelen op.
Tusschen Oostenrijk en Montene
gro gaat het intusschen wat beter.
Montenegro heeft doen weten, dat
het genoegen neemt met de verande
ring van art. 29 van het tractaat van
Berlijn en ten aanzien van art. 25
zich onderwerpt aan de beslissing
der mogendheden. Montenegro geeft
met andere woorden, ook het verzet
„Ais gij het dezen keer doet, dan
heb ik daar niets tegen", zei Kaiser,
zich in het gesprek mengend. Ik ben
er werkelijk blij om, dat deze on
aangename geschiedenis ten minste
dit eene goede gevolg heeft gehad,
dat gij daardoor in kennis kwaamt
met mijnheer Reinhard".
„Dat was niet meer noodig, mijn
heer Kaiser", antwoordde Paula. ,,Ik
zei u reeds, dat mijnheer Reinhard
ons gisteren bij een zeer onaange
naam voorval ridderlijk te hulp is
gekomen".
„Dat onaangename voorval hadden
wij te danken aan uwe liefhebberij,
om zelf voor koetsier te spelen", zei
de tante.
„ik vraag verschooning, tante, zoo
was het toch niet precies. De paar
den sprongen door, eer ik nog de
teugels in de hand had. Wilt ge er
dus iemand een verwijt van maken,
dan treft het onzen koetsier, en niet
mij. Het had overigens slecht kun
nen afloopen, wanneer mijnheer
Reinhard onze paarden niet nog
bijtijds tot staan had gebracht".
Max verzekerde, dat het hem ge
noegen deed, zijne buren een dienst
TELEFOONNUMMER 10.
tegen de inlijving van Bosnië en
Herzegowina op. Bij art. 29 werden
aan Montenegro bepalingen opgelegd,
die de souvereiniteit van dit land
over een gedeelte van het toen ver
kregen nieuwe grondgebied, ten bate
van Oostenrijk beperkten maar thans
wordt Montenegro weer volkomen
meester op eigen terrein, met deze
ééne uitzondering, dat Antivari geen
oorlogshaven mag worden.
Het is gebleken dat de gisting
onder de ambtenaren in de Fransche
hoofdstad, zich naar de andere
groote steden der republiek uitbreidt,
hetgeen het gevaarlijk karakter ervan
nog des te meer in het licht stelt.
Te Lyon werd een zeer groote mee
ting gehouden, ter bespreking van
de aanhangige voorstellen tot rege
ling van de positie der ambtenaren.
Natuurlijk werd de beweging te Parijs
hoogelijk geprezen en werden hoog
dravende moties aangenomen, waarin
veel wordt gezegd over heerschende
standen, administratief proletariaat en
particuliere industrie, maar te ver-
geeis naar een verstandig begrip van
de positie en de taak van den ambte
naar wordt gezocht.
Er zijn er in Frankrijk, die meenen
dat de hèele gisting het bedrijf is
van groote kinderen, die heel goed
weten dat al hun motiën niets te
beduiden hebben en de reactionnai-
ren, die de regeering tot dwangmaat
regelen aanzetten, dat ook heel goed
weten en alleen maar hopen dat die
dwangmaatregelen eene uitbarsting
zullen veroorzaken, die ten slotte het
leven der republiek in gevaar brengt.
Dit laatste kan heel goed waar wezen
en is zelfs zeer waarschijnlijk, maar
overigens gelooven wij niet dat de
beweging zelve zoo onbeduidend is.
De ambtenaren toch gaan voor en ver
broederen zich met alle andere revo-
lutionnaire elementen, en dan kan
men nooit weten wat er van komt.
Vastberadenheid, met wijze gematigd
heid gepaard zal de regeering zeker
moeten toonen om de beweging mees
ter te blijven.
Van de onderscheidene volksstam
men, die het Turksche rijk in Europa
vormen en die voorheen in zooverre
onafhankelijk waren, dat ze thuis on
geveer deden wat ze wilden en van
hun vrijheid meermalen een schro
melijk misbruik maakten, hebben de
Albaneezen in het westen zich steeds
het meest geroerd. De zonen van
Albanië vormden des Sultans lijfwacht.
Maar thans moeten ook deze lieden
er aan gelooven om van uit Constan-
te hebben kunnen bewijzen, en weder
wendde hij zich meer tot de tante
dan tot de nicht. Juffrouw Sidonie
was door dergelijke attenties van de
zijde der jongere mannen uit haren
kring niet verwend. De schitterende
jonge erfgename was zoo uitsluitend
het voorwerp van alle opmerkzaam
heid en alle huldiging geweest, dat
men de oudere dame des huizes, die,
zooals men zeer spoedig merkte,
niets anders was dan een geschikt
werktuig in de handen der jongere,
daarbij geheel had verwaarloosd.
Het was niet te ontkennen, dat
juffrouw Sidonie onder deze ver-
waarloozing dikwijls had geleden en
zelfs Paula had zich hieraan vaak
geërgerd. Zij voelde wel, dat het
grootste deel der schuld haar zelf
trof. Maar zij was aan de tyrannie,
waaraan zich de geheele huishouding
had te onderwerpen, reeds zoo ge
woon, dat het haar trots vele moeite
niet had mogen gelukken, tegenover
hare tante een andere positie in te
nemen. Zij was altijd weer vervallen
in den gewonen toon, die de oude
dame in de oogen van alle bezoe
kers eene ondergeschikte plaats moest
Abonnemenfs-Aduerientiën op zeer uoordeelige uoorivaarden.
tinopel bestuurd te worden en niet
langer een soort van staat in den
staat te vormen. In de hooglanden
hadden de Albaneezen tal van steenen
forten aangelegd, om, als 't er eens
op aan kwam, hunne onafhankelijk
heid te verdedigen en nu worden
deze allen verwoest, ondanks den
heidhaftigen tegenstand der bevol
king. Wanneer de militairen hun werk
verricht hebben, zullen ambtenaren
komen om het land onder geregeld
bestuur te brengen en ook van Al
banië een beschaafd, rustig en veilig
land te makenwaarmede echter
ongetwijfeld nog een lange reeks van
jaren zal heengaan.
Met Castro, den ex-president van
Venezuela, is het een treurige historie.
Met het Fransche stoomschip waar
mede hij reisde, had hij willen aan
leggen in de Engelsche kolonie Tri
nidad, om aldaar te landen, maar de
Engelsche regeering had gezorgd dat
de koloniale autoriteiten voor de eer
bedankten. Toen is Castro op Mar
tinique aan land gegaan, terwijl zijne
vrouw doorreisde naar La Guayra.
Hijzelf scheen dat niet aan te durven.
Men weet trouwens tot heden het
fijne van de zaak nietof hij en
Gomez onder één hoed spelen, dan
wel of er wat anders achter steekt.
In ieder geval staat het vast dat de
Engelsche en Amerikaansche regee
ringen de zaak niet vertrouwen en
dat zij de Fransche hebben weten te
bepraten om den ex-president het
verblijf op het siangeneiland te ont
zeggen, en daar hij weigerde hieraan
te gehoorzamen, werd hij ingerekend
en is weer naar Frankrijk onderweg,
om terecht te staan wegens het niet
opvolgen van een bevel om het
grondgebied te verlaten. Wanneer
Castro niet verkiest voortaan ais rus
tig burger in Europa te vertoeven,
dan zal men nog last genoeg van
hem kunnen hebben.
De blijde verwachting.
Een der Haagsche medewerkers
van de „Tel." seint van gisteren
Professor Kouwer verbleef heden
ten paleize. Hedenavond vertoefde H.
M. de Koningin-Moeder geruimen tijd
in het paleis, waar professor Kouwer
en dr. Roessingh langdurige bespre
kingen hielden.
Uit goede bron vernemen wij, dat
de gezondheidstoestand van H. M. de
Koningin, in aanmerking genomen de
omstandigheden, zeer gunstig is. He-
aanwijzen.
Reinhard's eerbiedige beleefdheid
deed haar hart dus weldadig aan. Zij
wist niet, dat zijn aangeboren gevoel
van tact dezen keer ondersteund zou
worden door den wensch zijne oogen
zoo vaak mogelijk naar de kleine
hoeksofa te kunnen wenden, en dat
zijne woorden natuurlijk zijne oogen
volgden. Wanneer hij van plan was
geweest, op tante Sidonie eene ver
overing te maken, dan had hij niet
handiger te werk kunnen gaan. Het
gevolg was dan ook, dat, toen Jean
de vleugeldeuren van de ontbijtka
mer opende de gebiedende blik van
de nicht nauwelijks meer noodig
was, om juffrouw Sidonie te bewe
gen, Max uit te noodigen aan het
ontbijt. Zonder aarzelen nam hij aan.
En toen Kaiser de oude dame den
arm bood, volgde hij het vóórgaande
paar met de beide jonge dames in
het andere vertrek.
Hier bleek het, dat tante Siddy's
moeite met het beste gevolg was be
kroond. De tafel zag er zoo goed
uit, dat Kaiser, die er kennis van
had, zijne buurvrouw dankbaar de
hand drukte. De oude portwijn ton
den nog wandelde H. M., vergezeld
van een hofdame, tot drie malen toe
in den tuin. De wandelingen waren
echter korter dan de vorige dagen.
Na de laatste wandeling zag H. M.
er zeer vermoeid uit.
Om 10 uur hedenavond verliet H.
M. de Koningin-Moeder het paleis,
even later gevolgd door grootmees
teres barones Van Hardenbroek.
Doordal het paleis hedenavond
meer verlicht was dan gewoonlijk,
waren in den vroegen avond telkens
groepjes nieuwsgierigen in het Noord
einde bijeen.
De Haagsche correspondent van
de „L. Ct." schrijft
In verband met al die wiegen, welke
der Koningin ten geschenke werden
aangeboden, was 't niet anders dan
begrijpelijk, dat de vrouwelijke en ook
de mannelijke nieuwsgierigheid zich
met de vraag zou bezighouden, welke
wieg nu het voorrecht hebben zou
om in de Vorstelijke kraamkamer een
plaats te verwerven.
Welnu, ik ben er in geslaagd om
gegevens te verzamelen, die mij in
staat stellen antwoord te geven op
deze vraag.
De eigenlijke speciale Koningswieg
zal wezen de oorspronkelijke wieg
van Haar, die nu hoopt binnen enkele
dagen 't Koninklijk moederschap te
verwerven. In diezelfde wieg, waarin
onze Koningin werd neergelegd, zal
ook de jongste telg van ons Vorsten
huis rusten.
De Koningin-Moeder, die met de
meest moederlijke vreugde in de
voorbereidende zorgen van de konink
lijke kraamkamer haar grootste deel
heeft genomen, ja, wilde en wenschte
dat zij uitsluitend daarvoor zorgen
mocht, heeft die „oude" wieg van
onze geliefde Koningin al geruimen
tijd voordat er van eenig geschenk
sprake kon wezen, in handen gesteld
van de firma Baltus, alhier, die op
dracht kreeg voor een volkomen res
tauratie.
Dat aan die opdracht is voldaan,
zoo volkomen en zoo uitnemend, dat
de hoogste verlangens van onze Lands-
moeder ten beste waren bevredigd,
laat zich begrijpen. „En nu die andere
wiegen hoor ik u vragen.
Monumentaal als ze zijn, zullen ze
naar den aard kunnen paradeeren in
de speciaal-intieme ontvangsalons
van 't Koninklijke paleis. Maar de
eigenlijke wieg daarvoor heeft
de Koningin-Moeder gezorgd.
Vacantiecolonies.
Uit het verslag" over 1908 van het
„Centraal Genootschap voor Kinder»
Herstellings- en Vacantiekolonies"
blijkt, dat het aantal leden en be
gunstigers ook dit jaar bleef stijgen.
Op 31 Dec. 1908 had het Genoot
schap 3 stichters (vereenigingen), 38
kelde in kristallen karaffen, en de
beefsteaks, die juist frisch van den
haard op zilveren schotels werden
opgedragen, schenen een graad van
volmaaktheid bereikt te hebben, die
hem een behagelijk mompelen ont
lokte.
Max vond zijne plaats tusschen de
beide jonge dames, zoodat Handa
aan zijne linker, Paula aan zijne
rechter zijde zat. Daar de eerste
tante Siddy tot buurvrouw had en
Kaiser onder het ontbijt nooit veel
sprak, rustte op hem vooral de ver
plichting, voor het onderhoud der
jonge erfgename te zorgen. Moed
willig en tintelend van geest, als zij
was, hield zij haren buurman onaf
gebroken bezig en dwong hem tot
eene soort geestesgymnastiek, die
hem den ernstigen man, anders ge
heel vreemd was. Het scheen, dat
zij het er op toelegde, om hem da
delijk den eersten dag tot haren
slaaf te maken.
(Wordt vervolgd).
