U Geld of Liefde. Draagt Piouvier's Schoenwerk. kmm, Woensdag 14 April. ild of uw le¥@n. Feuilleton* IE MODEBLAD No. 87. 47e Jaargang. 1909. WE MODEBLAD EB bij uitnemendheid. BINNENLAND. Dit zijn ds woor den uan den roo- n hef hosch ouer- gij hem uw geld, dt gij ua> ieeen. uiuer gezondheid, Iheid, eischt uu; neer gij niet bij •erkoudheid uer- sen uertwaarloos- heid kan Tering, leuris, influenza steking ontstaan, ten kunt gij uoor- r ONMIDDELLIJK top, aan te tuen- t dus niet. nde verlangt zich op per 3 maanden ;t 65 ets.) woonplaats is ingetreden en daar- gekomen dat de da- dan anders bezig- keuze en den aanmaak aan het bezit van een ctisch Modeblad, voorlicht, betreffende <e de mode stelt, doet meest gevoelen. uitgever van dit blad gesteld kost slechts maanden (franco per en is fbeeldingen van de zoowel als van meer tumes en eene uitge- voor kindergoed. >eerlijR voor elke die er prijs op stelt inderen smaakvol en tbaar te kleeden. Elke rgezeld van een uit- ïblad zoodat men in treffend costuum of zelf te vervaardigen. van groote waarde es, wegens een schat n van handwerken, en wordt eene mode- e voorpagina artistiek lrukt. onze lezeressen op, en goedkoope Mode eren, door invulling an achterstaand in- stratie van ons blad. VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËNvan 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. Hofberichten. H. M. de Koningin-Moeder dineerde Eersten Paaschdag ten Koninklijken Paleize bij H. M. de Koningin en den Prins. Z. K. H. de Prins woonde op den 2en Paaschdag de voormiddag-gods dienstoefening bij in de Duitsche kerk, waar ds. P. Gravemann zijn af- scheidspredikatie hield. H. M. de Koningin-Moeder woonde gisterenochtend de godsdienstoefe ning bij in de Kloosterkerk, onder het gehoor van Ds. Zeijdner. Militaire Pensioenwetten. Het afdeelingsverslag der Tweede Kamer is verschenen over de wets ontwerpen houdende bepalingen om trent toekenning van pensioen aan de weduwen en weezen van militairen en gepensionneerde militairen der land- en der zeemacht, beneden den rang van officier. Met de indiening van deze wets ontwerpen toonde men zich algemeen ingenomen. Bij verscheidene leden was echter een gevoel van teleur stelling over den inhoud van de wets ontwerpen. De voorgestelde bedragen werden onvoldoende geacht, om zelfs in de meest bescheiden behoeften te voor zien. Verscheidene leden verklaarden zich teleurgesteld, dat zoowel op het punt der pensioenbedragen als op andere gewichtige onderdeelen der regeling, de wet tot regeling van het pensioen der weduwen en weezen van burger lijke ambtenaren niet is gevolgd. Van andere zijde werd opgemerkt dat het bezwaarlijk is in belangrijke mate af te wijken van de grondslagen der voorliggende voorstellen, omdat zoodoende de finantieele opzet in gevaar wordt gebrachtdat van meer belang dan een volmaakte regeling een spoedige regeling is en dat, moe ten de grondslagen worden omge werkt, daarop niet valt te rekenen. Van deze zijde werd de juistheid be twist van de meening van verschei dene leden, dat de salarissen in plaats van de pensioenen tot grond slag hadden moeten worden genomen. In beginsel achtten deze leden den grondslag van de pensioenen der militairen een juisten grondslag voor de weduwenpensioenen. Zijn de pen sioenen volgens deze ontwerpen be slist te laag, dan kunnen zij met be houd van dien grondslag worden verhoogd. Zij wezen er echter op dat de Wezenpensioenen voordeeliger ge regeld zijn dan zij zijn volgens de weduwenwet voor de ambtenaren 1890, en voorbijstreven de wenschen her vereeniging „Eendracht." 0—0 Ge 21.) >Welk eene beschuldiging, tante - neemt het met gerechtigheid en I waarheid niet zoo heel nauw, wan- Peer het er op aan komt, eenen „ge- I haten Prussien" van iets te beschui ten. ,.z'ine maatregelen zouden aanlei- |Jln§ gegeven hebben tot oproer en erzet Mij dunkt, wij weten allen, Mt die geest van verzet en ontevre- snheid er reeds was, eer mijnheer I i'nhard, om zich te verdedigen, zekere maatregelen zijne toevlucht *est nemen. Men heeft hem zijne 1.5 !nes vernield moet hij het "Men rustig afwachten, dat 11 hem ook huis en fabriek onderst Ven haalt kik i ge dadel'ik vuur vat^etl I woord tegen deze indringers Hiertegenover werd weder opge merkt dat de ramingen van de rijks bijdragen niet meer dan een voor- loopig karakter hebben en dat daarom niet kan worden volgehouden, dat om die ramingen niet te verstoren, ingrijpende wijzigingen in de voor stellen ontoelaatbaar zijn. Deze leden wilden een hooger offer brengen in den vorm van een renteloos voor schot, dat later door zich dan zelf bedruipende fondsen kan worden te rugbetaald. Daarvan was, meenen zij, geen uitstel te vreezen. Sommige le den wilden zich bij de ongewijzigde totstandkoming dezer ontwerpen neer leggen indien de regeering de toe zegging wilde doen aanstonds na de invoejing een commissie te benoe men óm een omwerking van de wet ten in den geest van de weduwenwet voor de ambtenaren 1890 voor te bereiden. Met aandrang werd vrijstelling van bijdragen verzocht voor gehuwde militairen en gehuwde gepension- neerden die niet meer dan {28 inde maand ontvangen (anderen wenschten als grens f40 in de maand.) Sommige leden achtten een wijzi ging in dit opzicht onmisbaar. Voorts werd't denkbeeld aanbevolen om voor de categorieën, die wel zullen hebben te storten, een progressieve schaal in te voeren. Echter ontmoetten deze denkbeel den bij anderen tegenstand. Eenige leden oordeelden dat de beide fondsen waren te stellen onder het bestuur van het pensioenfonds voor weduwen en weezen van bur gerlijke ambtenaren. Verscheidenen keurden goed dat het beheer bij het departement van financiën kwam. Anderen achtten het beter het depar tement van oorlog daarvoor aan te wijzen. Aan de bestuurders van het fonds moest, meende men, groote zelfstan digheid worden toegekend. Er waren ook andere leden die het beheer resp. bij oorlog en bij ma rine wilden brengen. De hoofdpunten omtrent het be heer wilden zij vastgelegd zien in de wet.Verscheidene leden drongen er op aan de Toekenning der pensioenen zoo eenvoudig mogelijk te regelen. Zij bepleitten toekenning niet door de kroon, doch door de ministers van oorlog en van marine, met hooger beroep voor belanghebbenden op de kroon. Aangedrongen werd op spoedige uitbetaling wanneer het pensioen een maal is verleend voorts op vooruit betaling per maand of per week. is voldoende, om u in het harnas te jagen". „Iedere ongerechtigheid wekt mijnen toorn. Ge kiest juist het rechte mid del, tante om mij dubbel vriendelijk te doen zijn tegenover den heer Reinhard. Ik gevoel mij genoodzaakt, hem schadeloos te stellen voor uwe onbillijkheid". „Zoo is het goed, jonker Paul',, zei Kaiser, die met zichtbaar welge vallen naar de woordenwisseling had geluisterd, „dat vind ik ferm. Voor zijne vrienden moet men, als'ter op aan komt, ook eens lans kunnen breken. Overigens heeft tante Sido- nie niet zoo geheel ongelijk. De eigen zinnige knaap had, door een weinig toegevendheid, den geheelen strijd kunnen bijleggen". Dat geloof ik niet. Want de ware oorzaak is niet het te lage loon het is niet lager dan vroeger maar de man zelf. Men wil hem op zij schuiven dat moet ieder onpartijdige inzien. Ik zou hem minder achten, wanneer hij anders had gehandeld, leder weldenkend man moest hem steunen, maar helaas zijn er dezul- TELEEOONNUMMER 10. Eenige leden wenschten één fonds voor land- en zeemacht samen. Eenige leden waren zeer teleurge steld dat de voorstellen der regeering niet van eenige meerdere mildheid getuigen ten opzichte van de terug werkende kracht. Anderen verklaar den zich ernstig tegen terugwerkende kracht. Voor- en tegenstanders van dit denkbeeld gaven echter in over weging het subsidie, tot dusver jaar lijks verleend aan het fonds tot on dersteuning der weduwen en weezen en vrijwillig dienende militairen be neden den rang van officier, voor- loopig aan die vereeniging te blijven toekennen, opdat deze daarmede kan voorzien in 'het lot van weduwen en weezen wier echtgenooten of va ders voor het stand komen dezer regeling zijn overleden. Sommigen wenschten in dit verband het sub sidie te verhoogen. In de behandeling van dit ontwerp vonden sommige leden aanleiding nogmaals te wijzen op de dringende wenschelijkheid van een betere rege ling van den rechtstoestand der mili tairen beneden den rang van officier. Wat wetsontwerp i betreft, wensch- te men het reservepersoneel der land macht, en indien daartegen bezwaar bestaat, althans de gepensioneerde adjudant-onderofficieren der landweer, die voortdurend werkzaam zijn ten bureele van den districtscommandant in de pensioenregeling te betrekken alsmede de oud-militairen, in eenige functie blijvend aan het leger ver bonden en de rijkswerklieden aan militaire inrichtingen. Ook de gepen sioneerden, die bij het in werking treden dezer wet den dienst reeds met pensioen hebben verlaten, dienden in de gelegenheid gesteld te worden, tot het fonds toe te treden. Enkele leden wenschten, ook met het oog op eene mogelijke invoering van het capitulantenstelsei, de ge legenheid geopend te zien, om zich voor hun vrouw of kinderen het be houd van recht op pensioen te ver zekeren, voor gewezen militairen, die eerst na hun ontslag of na het op houden van hun tijdelijk pensioen huwen. Kamerverkiezingen. Naar „Flet Centrum" verneemt, is het bericht, als zou dr. De Visser niet meer in aanmerking willen komen voor een hernieuwing van zijn Kamer-mandaat, beslist onjuist, en is te verwachten, dat de Katholieken van Leiden zijn candidatuur bij de a.s. verkiezingen weer zullen steunen. ken weinig genoeg. In ieder geval zal hij in mij een trouwe buurvrouw vinden die hem wil helpen, zooveel ze kan". Zij had levendig en met schitte rende oogen gesproken en niet ver nomen, dat de oude dienaar was binnengetreden, om haar eene kaart over te reiken. Een diepe blos be dekte plotseling haar gelaat, toen zij den naam daarop las. „Mijnheer Reinhard", zei zij in eene verwarring die haar anders ge heel vreemd was. „Wij zullen hem natuurlijk ontvangen. Jean, het zal ons zeer aangenaam zijn". Paula's gemoedsbeweging was zoo min haar voogd als hare tante ont gaan. Doch wekte dit bij den eersten eene aangename gewaarwording, daar deze belangstelling in zijnen vriend de vervulling van zijnen wensch mogelijk maakte, de arme tante Si- donie geraakte daardoor bijna buiten zich zelve van schrik. Dat is te erg, Paula, werkelijk te erg. Gisteren zijt ge pas te huis ge komen, en nu reeds zoo'n verstand houding met dezen manZonder aanmoediging van uw kant, had hij ftbonnements-ftduerientiën op zeer uoordeelige uoorutaarden. F. H. P. van Alphen f- Zondag is te Rotterdam in den ouderdom van 79 jaar overleden de heer F. H. P. van Alphen, vice- admiraal titulair en adjudant in buiten gewonen dienst van H. M. de Koningin. De overledene was o.m. oud-lid der Eerste Kamer en had een schit terende militaire loopbaande eere- teekenen van bijna alle Nederland- sche orden sierden zijn borst. Arbitrage. De Algemeene Nederlandsche Bond „Vrede door Recht" heeft bij het Per manent Internationaal Vredesbureau te Bern een voorstel gedaan, waarvan de strekking is om op 18 Mei a. s., ter gelegenheid van den lOen ver jaardag na de eerste Vredesconferen tie, een beslissenden stap te doen ten gunste der internationale arbitrage. De vredesvrienden en vredebonden der verschillende landen zouden zich hiertoe, hetzij met een adres, hetzij met eene deputatie tot hun regeerin gen moeten richten, met verzoek, toe te treden tot het arbitrageverdrag tusschen Denemarken en Nederland gesloten, waarin deze staten zich ver plicht hebben alle geschillen, welke tusschen hen mochten rijzen, aan ar bitrage te onderwerpen. De leden van het Internationaal Vre desbureau, schriftelijk omtrent dit voorstel geraadpleegd, hebben hun volle instemming er mede betuigd. Diensvolgens heeft thans het bureau eene circulaire gericht aan de Vrede bonden, met verzoek, het mogelijke te doen om de verlangde stappen te doen plaats hebben. Misschien zou zegt het bureau in ver schillende landen deze stap met ze kere plechtigheid kunnen geschieden en zouden ter gelegenheid daarvan openbare vergaderingen kunnen wor den gehouden. R.-Kath. Volksbond. De 20e algemeene vergadering van den centralen raad van den R.-Kath. Volksbond wordt 5 en 6 Juni te Am sterdam gehouden. De afdeeling Amsterdam stelt de volgende motie voor: De Centrale raad, besprekende de onmiddellijke gevolgen van de in werkingtreding der wet op de ar beidsovereenkomst constateert met leedwezen, dat vele patroons, in strijd met den geest en de bedoeling dier wet, bij voorbaat alle middelen hebben aangegrepen om verschillende goede bepalingen dier wet niet van kracht te doen zijnbetreurt het, dat indertijd niet, overeenkomstig de dui- dezen stap niet gewaagd". „Ik acht het beneden mij, op uw onwaardige beschuldiging te ant woorden", zei het jonge meisje, dat thans hare gewone bedaardheid had teruggekregen, „maar ik ben zoo vrij, u er aan te herinneren, dat ik voor mijnheer Reinhard, ge moogt over hem denken, zooals ge wilt in mijn huis eene beleefde en vriendelijke ontvangst verwacht". Terwijl zij nog sprak hoorde men de schreden van den gast in de aangrenzende kamer. Toen opende Jean de deur, en de verwachte trad over den drempel. VIII. Zelfs tante Sidonie moest tegen wil en dank erkennen, dat zijn en- trée de chambre niets te wenschen overliet, in de verschijning van Max Reinhard lag iets, dat hem de ge negenheid van alle vrouwen verze kerde. Dit was niet zoo zeer het ge volg van zijn schoon, mannelijk ge laat en zijne hooge, goed gepropor tioneerde gestalte, althans was het dit niet alleen. Er lag ook in zijn optreden zulk eéne ernstige waardig- delijk uitgesproken wenschen van den Ned. R.-Kath.Volksbond, verschillende bepalingen der wet van dwingende kracht zijn voorzien spreekt mitsdien den wensch uit, dat de regeering bin nen niet al te langen tijd tot eene her ziening der wet op de Arbeidsovereen komst overga en dringt er op aan, dat, bij de totstandkoming of wijziging van deze en andere sociale wetten, door de overheid met de thans gebleken slechte gezindheid van vele patroons rekening worde gehouden. Vreemde manieren. In het onderwijsblad de „Vacature" komt in de vragenrubriek het volgende voor Vraag Ik ben van plan mij wegens zenuwziekte te iaten afkeuren voor den dienst bij het openbaar lager on derwijs om mijn pensioen te krijgen maar wanneer dit gelukt, neem ik on middellijk een betrekking aan als hoofd bij het bijzonder onderwijs. Is dat gepermiteerd AntwoordWordt gij gepension- neerd en herplaatst bij het bijzonder onderwijs, dan wordt c.q. op uw pen sioen weder gekort. Dit is rechtens. Het komt wel vaker voor dat een wegens ziekte afgekeurd ambtenaar na geruimen tijd herstelt en dan we der bezigheid zoekt maar vindt u het niet wat... kras, om u eerst te laten afkeuren en dan „onmiddellijk" een andere betrekking aan te nemen en dat nog wel als hoofd eener school Legaten. Door rnej. J. M. Jongbloed, te Utrecht overleden, zijn de volgende le gaten vrij van successierechten, be sproken aan de diaconie der Nederd. Herv. gemeente te Utrecht, f 1000 aan de diaconiescholen der Nederd. Herv. gemeente te Utrecht f 1000; aan hetDiaconie-weeshuis der Nederd. Herv. gemeente te Utrecht f 1000 aan het Kinderziekhnis te Utrecht, f1000; aan de Vereeniging tot ver betering van Armenzorg te Utrecht, f 500 aan de Vereeniging tot onder steuning en zedelijke ontwikkeling van hulpbehoevende blinden te Utrecht,f 1000 en aan de Utrechtsche Zendingsvereeniging te Utrecht f 500. Koloniale werving. Naar aanleiding van een bericht in sommige bladen als zouden zij, die bij het Nederlandsch-Indisch leger dienst willen nemen, bij de Neder landsche gezanten inlichtingen kun nen verkrijgen, verzoekt het ministerie van buitenlandsche zaken er de aan dacht op te vestigen dat sedert eenige jaren aan de gezanten en con suls uitdrukkelijk is te kennen gege ven, dat zij, daargelaten of de wet geving van het land hunner vestiging heid en in zijn glimlach zooveel vriendelijke goedheid dat men een geheelen en echten man in hem er kende, sterk genoeg, om de zwak heden van anderen met toegevend heid te dragen. Men voelde, dat zijne beleefdheid tegenover de vrou wen op werkelijke achting steunde, waardoor hij steeds het juiste mid den wist te kiezen tusschen onbe duidende galanterie en brutale ver- waarloozing. Ook tante Sidonie moest dit gevoeld hebben want toen hij voor haar stond, den hoed in de hand, het edele hoofd eerbiedig ge bogen, toen verdween van haar ge laat de uitdrukking van gedwongen hoffelijkheid om plaats te maken voor die van eene oprechte vriendelijk heid. Echter ging dit voordeel door de innemende persoonlijkheid van den nieuwen buurman op de oude dame veroverd, bijna weer verloren door de onverstandige en, zooals zij het noemde, onvrouwelijke houding, van de nicht. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1909 | | pagina 1