U
Geld of Liefde.
Draagt
Piouvier's
Schoenwerk.
kmm,
Woensdag
14 April.
ild of uw
le¥@n.
Feuilleton*
IE MODEBLAD
No. 87.
47e Jaargang.
1909.
WE MODEBLAD EB
bij uitnemendheid.
BINNENLAND.
Dit zijn ds woor
den uan den roo-
n hef hosch ouer-
gij hem uw geld,
dt gij ua> ieeen.
uiuer gezondheid,
Iheid, eischt uu;
neer gij niet bij
•erkoudheid uer-
sen uertwaarloos-
heid kan Tering,
leuris, influenza
steking ontstaan,
ten kunt gij uoor-
r ONMIDDELLIJK
top, aan te tuen-
t dus niet.
nde verlangt zich
op
per 3 maanden
;t 65 ets.)
woonplaats
is ingetreden en daar-
gekomen dat de da-
dan anders bezig-
keuze en den aanmaak
aan het bezit van een
ctisch Modeblad,
voorlicht, betreffende
<e de mode stelt, doet
meest gevoelen.
uitgever van dit blad
gesteld kost slechts
maanden (franco per
en is
fbeeldingen van de
zoowel als van meer
tumes en eene uitge-
voor kindergoed.
>eerlijR voor elke
die er prijs op stelt
inderen smaakvol en
tbaar te kleeden. Elke
rgezeld van een uit-
ïblad zoodat men in
treffend costuum of
zelf te vervaardigen.
van groote waarde
es, wegens een schat
n van handwerken,
en wordt eene mode-
e voorpagina artistiek
lrukt.
onze lezeressen op,
en goedkoope Mode
eren, door invulling
an achterstaand in-
stratie van ons blad.
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Hofberichten.
H. M. de Koningin-Moeder dineerde
Eersten Paaschdag ten Koninklijken
Paleize bij H. M. de Koningin en
den Prins.
Z. K. H. de Prins woonde op den
2en Paaschdag de voormiddag-gods
dienstoefening bij in de Duitsche
kerk, waar ds. P. Gravemann zijn af-
scheidspredikatie hield.
H. M. de Koningin-Moeder woonde
gisterenochtend de godsdienstoefe
ning bij in de Kloosterkerk, onder
het gehoor van Ds. Zeijdner.
Militaire Pensioenwetten.
Het afdeelingsverslag der Tweede
Kamer is verschenen over de wets
ontwerpen houdende bepalingen om
trent toekenning van pensioen aan de
weduwen en weezen van militairen
en gepensionneerde militairen der
land- en der zeemacht, beneden den
rang van officier.
Met de indiening van deze wets
ontwerpen toonde men zich algemeen
ingenomen. Bij verscheidene leden
was echter een gevoel van teleur
stelling over den inhoud van de wets
ontwerpen.
De voorgestelde bedragen werden
onvoldoende geacht, om zelfs in de
meest bescheiden behoeften te voor
zien.
Verscheidene leden verklaarden zich
teleurgesteld, dat zoowel op het punt
der pensioenbedragen als op andere
gewichtige onderdeelen der regeling,
de wet tot regeling van het pensioen
der weduwen en weezen van burger
lijke ambtenaren niet is gevolgd.
Van andere zijde werd opgemerkt
dat het bezwaarlijk is in belangrijke
mate af te wijken van de grondslagen
der voorliggende voorstellen, omdat
zoodoende de finantieele opzet in
gevaar wordt gebrachtdat van meer
belang dan een volmaakte regeling
een spoedige regeling is en dat, moe
ten de grondslagen worden omge
werkt, daarop niet valt te rekenen.
Van deze zijde werd de juistheid be
twist van de meening van verschei
dene leden, dat de salarissen in
plaats van de pensioenen tot grond
slag hadden moeten worden genomen.
In beginsel achtten deze leden den
grondslag van de pensioenen der
militairen een juisten grondslag voor
de weduwenpensioenen. Zijn de pen
sioenen volgens deze ontwerpen be
slist te laag, dan kunnen zij met be
houd van dien grondslag worden
verhoogd.
Zij wezen er echter op dat de
Wezenpensioenen voordeeliger ge
regeld zijn dan zij zijn volgens de
weduwenwet voor de ambtenaren
1890, en voorbijstreven de wenschen
her vereeniging „Eendracht."
0—0
Ge
21.)
>Welk eene beschuldiging, tante
- neemt het met gerechtigheid en
I waarheid niet zoo heel nauw, wan-
Peer het er op aan komt, eenen „ge-
I haten Prussien" van iets te beschui
ten.
,.z'ine maatregelen zouden aanlei-
|Jln§ gegeven hebben tot oproer en
erzet Mij dunkt, wij weten allen,
Mt die geest van verzet en ontevre-
snheid er reeds was, eer mijnheer
I i'nhard, om zich te verdedigen,
zekere maatregelen zijne toevlucht
*est nemen. Men heeft hem zijne
1.5 !nes vernield moet hij het
"Men rustig afwachten, dat
11 hem ook huis en fabriek onderst
Ven haalt
kik i ge dadel'ik vuur vat^etl
I woord tegen deze indringers
Hiertegenover werd weder opge
merkt dat de ramingen van de rijks
bijdragen niet meer dan een voor-
loopig karakter hebben en dat daarom
niet kan worden volgehouden, dat
om die ramingen niet te verstoren,
ingrijpende wijzigingen in de voor
stellen ontoelaatbaar zijn. Deze leden
wilden een hooger offer brengen in
den vorm van een renteloos voor
schot, dat later door zich dan zelf
bedruipende fondsen kan worden te
rugbetaald. Daarvan was, meenen zij,
geen uitstel te vreezen. Sommige le
den wilden zich bij de ongewijzigde
totstandkoming dezer ontwerpen neer
leggen indien de regeering de toe
zegging wilde doen aanstonds na de
invoejing een commissie te benoe
men óm een omwerking van de wet
ten in den geest van de weduwenwet
voor de ambtenaren 1890 voor te
bereiden.
Met aandrang werd vrijstelling van
bijdragen verzocht voor gehuwde
militairen en gehuwde gepension-
neerden die niet meer dan {28 inde
maand ontvangen (anderen wenschten
als grens f40 in de maand.)
Sommige leden achtten een wijzi
ging in dit opzicht onmisbaar. Voorts
werd't denkbeeld aanbevolen om voor
de categorieën, die wel zullen hebben
te storten, een progressieve schaal
in te voeren.
Echter ontmoetten deze denkbeel
den bij anderen tegenstand.
Eenige leden oordeelden dat de
beide fondsen waren te stellen onder
het bestuur van het pensioenfonds
voor weduwen en weezen van bur
gerlijke ambtenaren. Verscheidenen
keurden goed dat het beheer bij het
departement van financiën kwam.
Anderen achtten het beter het depar
tement van oorlog daarvoor aan te
wijzen.
Aan de bestuurders van het fonds
moest, meende men, groote zelfstan
digheid worden toegekend.
Er waren ook andere leden die het
beheer resp. bij oorlog en bij ma
rine wilden brengen.
De hoofdpunten omtrent het be
heer wilden zij vastgelegd zien in de
wet.Verscheidene leden drongen er op
aan de Toekenning der pensioenen
zoo eenvoudig mogelijk te regelen.
Zij bepleitten toekenning niet door
de kroon, doch door de ministers van
oorlog en van marine, met hooger
beroep voor belanghebbenden op de
kroon.
Aangedrongen werd op spoedige
uitbetaling wanneer het pensioen een
maal is verleend voorts op vooruit
betaling per maand of per week.
is voldoende, om u in het harnas te
jagen".
„Iedere ongerechtigheid wekt mijnen
toorn.
Ge kiest juist het rechte mid
del, tante om mij dubbel vriendelijk
te doen zijn tegenover den heer
Reinhard. Ik gevoel mij genoodzaakt,
hem schadeloos te stellen voor uwe
onbillijkheid".
„Zoo is het goed, jonker Paul',,
zei Kaiser, die met zichtbaar welge
vallen naar de woordenwisseling had
geluisterd, „dat vind ik ferm. Voor
zijne vrienden moet men, als'ter op
aan komt, ook eens lans kunnen
breken. Overigens heeft tante Sido-
nie niet zoo geheel ongelijk. De eigen
zinnige knaap had, door een weinig
toegevendheid, den geheelen strijd
kunnen bijleggen".
Dat geloof ik niet. Want de ware
oorzaak is niet het te lage loon
het is niet lager dan vroeger maar
de man zelf. Men wil hem op zij
schuiven dat moet ieder onpartijdige
inzien. Ik zou hem minder achten,
wanneer hij anders had gehandeld,
leder weldenkend man moest hem
steunen, maar helaas zijn er dezul-
TELEEOONNUMMER 10.
Eenige leden wenschten één fonds
voor land- en zeemacht samen.
Eenige leden waren zeer teleurge
steld dat de voorstellen der regeering
niet van eenige meerdere mildheid
getuigen ten opzichte van de terug
werkende kracht. Anderen verklaar
den zich ernstig tegen terugwerkende
kracht. Voor- en tegenstanders van
dit denkbeeld gaven echter in over
weging het subsidie, tot dusver jaar
lijks verleend aan het fonds tot on
dersteuning der weduwen en weezen
en vrijwillig dienende militairen be
neden den rang van officier, voor-
loopig aan die vereeniging te blijven
toekennen, opdat deze daarmede kan
voorzien in 'het lot van weduwen
en weezen wier echtgenooten of va
ders voor het stand komen dezer
regeling zijn overleden. Sommigen
wenschten in dit verband het sub
sidie te verhoogen.
In de behandeling van dit ontwerp
vonden sommige leden aanleiding
nogmaals te wijzen op de dringende
wenschelijkheid van een betere rege
ling van den rechtstoestand der mili
tairen beneden den rang van officier.
Wat wetsontwerp i betreft, wensch-
te men het reservepersoneel der land
macht, en indien daartegen bezwaar
bestaat, althans de gepensioneerde
adjudant-onderofficieren der landweer,
die voortdurend werkzaam zijn ten
bureele van den districtscommandant
in de pensioenregeling te betrekken
alsmede de oud-militairen, in eenige
functie blijvend aan het leger ver
bonden en de rijkswerklieden aan
militaire inrichtingen. Ook de gepen
sioneerden, die bij het in werking
treden dezer wet den dienst reeds
met pensioen hebben verlaten, dienden
in de gelegenheid gesteld te worden,
tot het fonds toe te treden.
Enkele leden wenschten, ook met
het oog op eene mogelijke invoering
van het capitulantenstelsei, de ge
legenheid geopend te zien, om zich
voor hun vrouw of kinderen het be
houd van recht op pensioen te ver
zekeren, voor gewezen militairen, die
eerst na hun ontslag of na het op
houden van hun tijdelijk pensioen
huwen.
Kamerverkiezingen.
Naar „Flet Centrum" verneemt, is
het bericht, als zou dr. De Visser
niet meer in aanmerking willen
komen voor een hernieuwing van zijn
Kamer-mandaat, beslist onjuist, en is
te verwachten, dat de Katholieken
van Leiden zijn candidatuur bij de
a.s. verkiezingen weer zullen steunen.
ken weinig genoeg. In ieder geval
zal hij in mij een trouwe buurvrouw
vinden die hem wil helpen, zooveel
ze kan".
Zij had levendig en met schitte
rende oogen gesproken en niet ver
nomen, dat de oude dienaar was
binnengetreden, om haar eene kaart
over te reiken. Een diepe blos be
dekte plotseling haar gelaat, toen zij
den naam daarop las.
„Mijnheer Reinhard", zei zij in
eene verwarring die haar anders ge
heel vreemd was. „Wij zullen hem
natuurlijk ontvangen. Jean, het
zal ons zeer aangenaam zijn".
Paula's gemoedsbeweging was zoo
min haar voogd als hare tante ont
gaan. Doch wekte dit bij den eersten
eene aangename gewaarwording,
daar deze belangstelling in zijnen
vriend de vervulling van zijnen wensch
mogelijk maakte, de arme tante Si-
donie geraakte daardoor bijna buiten
zich zelve van schrik.
Dat is te erg, Paula, werkelijk te
erg. Gisteren zijt ge pas te huis ge
komen, en nu reeds zoo'n verstand
houding met dezen manZonder
aanmoediging van uw kant, had hij
ftbonnements-ftduerientiën op zeer uoordeelige uoorutaarden.
F. H. P. van Alphen f-
Zondag is te Rotterdam in den
ouderdom van 79 jaar overleden de
heer F. H. P. van Alphen, vice-
admiraal titulair en adjudant in buiten
gewonen dienst van H. M. de Koningin.
De overledene was o.m. oud-lid
der Eerste Kamer en had een schit
terende militaire loopbaande eere-
teekenen van bijna alle Nederland-
sche orden sierden zijn borst.
Arbitrage.
De Algemeene Nederlandsche Bond
„Vrede door Recht" heeft bij het Per
manent Internationaal Vredesbureau
te Bern een voorstel gedaan, waarvan
de strekking is om op 18 Mei a. s.,
ter gelegenheid van den lOen ver
jaardag na de eerste Vredesconferen
tie, een beslissenden stap te doen
ten gunste der internationale arbitrage.
De vredesvrienden en vredebonden
der verschillende landen zouden zich
hiertoe, hetzij met een adres, hetzij
met eene deputatie tot hun regeerin
gen moeten richten, met verzoek, toe
te treden tot het arbitrageverdrag
tusschen Denemarken en Nederland
gesloten, waarin deze staten zich ver
plicht hebben alle geschillen, welke
tusschen hen mochten rijzen, aan ar
bitrage te onderwerpen.
De leden van het Internationaal Vre
desbureau, schriftelijk omtrent dit
voorstel geraadpleegd, hebben hun
volle instemming er mede betuigd.
Diensvolgens heeft thans het bureau
eene circulaire gericht aan de Vrede
bonden, met verzoek, het mogelijke
te doen om de verlangde stappen
te doen plaats hebben. Misschien
zou zegt het bureau in ver
schillende landen deze stap met ze
kere plechtigheid kunnen geschieden
en zouden ter gelegenheid daarvan
openbare vergaderingen kunnen wor
den gehouden.
R.-Kath. Volksbond.
De 20e algemeene vergadering van
den centralen raad van den R.-Kath.
Volksbond wordt 5 en 6 Juni te Am
sterdam gehouden.
De afdeeling Amsterdam stelt de
volgende motie voor:
De Centrale raad, besprekende de
onmiddellijke gevolgen van de in
werkingtreding der wet op de ar
beidsovereenkomst constateert met
leedwezen, dat vele patroons, in
strijd met den geest en de bedoeling
dier wet, bij voorbaat alle middelen
hebben aangegrepen om verschillende
goede bepalingen dier wet niet van
kracht te doen zijnbetreurt het, dat
indertijd niet, overeenkomstig de dui-
dezen stap niet gewaagd".
„Ik acht het beneden mij, op uw
onwaardige beschuldiging te ant
woorden", zei het jonge meisje, dat
thans hare gewone bedaardheid had
teruggekregen, „maar ik ben zoo
vrij, u er aan te herinneren, dat ik
voor mijnheer Reinhard, ge moogt
over hem denken, zooals ge wilt
in mijn huis eene beleefde en
vriendelijke ontvangst verwacht".
Terwijl zij nog sprak hoorde men
de schreden van den gast in de
aangrenzende kamer. Toen opende
Jean de deur, en de verwachte trad
over den drempel.
VIII.
Zelfs tante Sidonie moest tegen
wil en dank erkennen, dat zijn en-
trée de chambre niets te wenschen
overliet, in de verschijning van Max
Reinhard lag iets, dat hem de ge
negenheid van alle vrouwen verze
kerde. Dit was niet zoo zeer het ge
volg van zijn schoon, mannelijk ge
laat en zijne hooge, goed gepropor
tioneerde gestalte, althans was het
dit niet alleen. Er lag ook in zijn
optreden zulk eéne ernstige waardig-
delijk uitgesproken wenschen van den
Ned. R.-Kath.Volksbond, verschillende
bepalingen der wet van dwingende
kracht zijn voorzien spreekt mitsdien
den wensch uit, dat de regeering bin
nen niet al te langen tijd tot eene her
ziening der wet op de Arbeidsovereen
komst overga en dringt er op aan, dat,
bij de totstandkoming of wijziging van
deze en andere sociale wetten, door
de overheid met de thans gebleken
slechte gezindheid van vele patroons
rekening worde gehouden.
Vreemde manieren.
In het onderwijsblad de „Vacature"
komt in de vragenrubriek het volgende
voor
Vraag Ik ben van plan mij wegens
zenuwziekte te iaten afkeuren voor
den dienst bij het openbaar lager on
derwijs om mijn pensioen te krijgen
maar wanneer dit gelukt, neem ik on
middellijk een betrekking aan als
hoofd bij het bijzonder onderwijs. Is
dat gepermiteerd
AntwoordWordt gij gepension-
neerd en herplaatst bij het bijzonder
onderwijs, dan wordt c.q. op uw pen
sioen weder gekort. Dit is rechtens.
Het komt wel vaker voor dat een
wegens ziekte afgekeurd ambtenaar
na geruimen tijd herstelt en dan we
der bezigheid zoekt maar vindt u het
niet wat... kras, om u eerst te laten
afkeuren en dan „onmiddellijk" een
andere betrekking aan te nemen en
dat nog wel als hoofd eener school
Legaten.
Door rnej. J. M. Jongbloed, te
Utrecht overleden, zijn de volgende le
gaten vrij van successierechten, be
sproken aan de diaconie der Nederd.
Herv. gemeente te Utrecht, f 1000
aan de diaconiescholen der Nederd.
Herv. gemeente te Utrecht f 1000;
aan hetDiaconie-weeshuis der Nederd.
Herv. gemeente te Utrecht f 1000
aan het Kinderziekhnis te Utrecht,
f1000; aan de Vereeniging tot ver
betering van Armenzorg te Utrecht,
f 500 aan de Vereeniging tot onder
steuning en zedelijke ontwikkeling
van hulpbehoevende blinden te
Utrecht,f 1000 en aan de Utrechtsche
Zendingsvereeniging te Utrecht f 500.
Koloniale werving.
Naar aanleiding van een bericht in
sommige bladen als zouden zij, die
bij het Nederlandsch-Indisch leger
dienst willen nemen, bij de Neder
landsche gezanten inlichtingen kun
nen verkrijgen, verzoekt het ministerie
van buitenlandsche zaken er de aan
dacht op te vestigen dat sedert
eenige jaren aan de gezanten en con
suls uitdrukkelijk is te kennen gege
ven, dat zij, daargelaten of de wet
geving van het land hunner vestiging
heid en in zijn glimlach zooveel
vriendelijke goedheid dat men een
geheelen en echten man in hem er
kende, sterk genoeg, om de zwak
heden van anderen met toegevend
heid te dragen. Men voelde, dat
zijne beleefdheid tegenover de vrou
wen op werkelijke achting steunde,
waardoor hij steeds het juiste mid
den wist te kiezen tusschen onbe
duidende galanterie en brutale ver-
waarloozing. Ook tante Sidonie moest
dit gevoeld hebben want toen hij
voor haar stond, den hoed in de
hand, het edele hoofd eerbiedig ge
bogen, toen verdween van haar ge
laat de uitdrukking van gedwongen
hoffelijkheid om plaats te maken voor
die van eene oprechte vriendelijk
heid. Echter ging dit voordeel door
de innemende persoonlijkheid van
den nieuwen buurman op de oude
dame veroverd, bijna weer verloren
door de onverstandige en, zooals zij
het noemde, onvrouwelijke houding,
van de nicht.
(Wordt vervolgd).