Blousen.
lüeld of Liefde.
Donderdag
8 April
No. 83.
47e Jaargang.
1909.
iek f
057
5.50
0 02
6.—
207
6 70
Gemeentebestuur,
ramdienst
Feuilleton.
CRÈME
ARTE
VOOR NEDERLAND.
ittegevende
ekl. -
-
ste Engelsche
sluitend met
WALCHEREN.
|e Havendienst.
ster-Schelde.
Van Week tot Week.
BINNENLAND.
esorteerd in
EN
te Amsterdam.
en onder Eerste Hy-
ïd en geeft 3V'j en 4
n uit.
latiën te bekomen bij
lc? BEKER i/zn.
nstraat 9a.
VLISSIINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Js„ Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
DRANKWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op art. 12 der Drankwet;
doen te weten
dat bij hen is ingekomen een ver
zoek, (in afschrift) gericht aan Ge
deputeerde Staten van Zeeland, van
C0RNEL1S VAN AKKEREN, om ver
gunning tot verkoop van sterken
drank in het klein uitsluitend aan lo
geergasten, in perceel Molenstraat 42
dat vanaf heden gedurende veer
tien dagen schriftelijke bezwaren
tegen het eventueel verleeffen der ge
vraagde vergunning kunnen worden
ingebracht bij Burg. en Weth. voor
noemd.
Vlissingen, 7 April 1909.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
ngen-HLidielljiirg v.v.
4 40f 5.50f 7.55*
50f 12.30* 1.15§ 2.-*
5S 5.—* 5.50§ 6.55*
10.25§
|van de Remise,
van de Zeilmarkt.
van het Badhuis.
Ra: 5.15f 6.25f 8 40*
2 30§ 1.15* 2.—2.45*
-§ 5.50* 6.55§ 7.50*
n.iot
verder dan tot de Re«
Zeilmarkt.
iet Badhuis.
pinen vertrekken tot
ket Badhuis,
damsche tijd.
|daelburg- Domburg.
6.25, 9.23, 12.18,
(Station S.S.) 9.20,
8 15
7.40, 10.40, 1.35, 4.15,
tot Koudekerks.
vm, 6.6.20, 6.45,
6.30, 10.—, 10.20, 10.40,
12—, 12.30,1.- 1.30*,
3.55, 4.30, 4.50, 5.20,
7.35, 8.20.
rnsluia: vm. 6.10, 6.30,
9.15, 9.50, 10.10, 10.30,
.50. Nm. 12.10, 12.46,
K 3.10*, 3.40, 4.10, 4.40,
7.05, 7 25, 8.—, 8.30.
rten vallen des Zondags
100».
b) nm. 3,43 c) en 6,35 dj
5 a) 4,10 c) en 7,05
nm. 2 15 a) en 5,05
a) b) 3,43 en 6.S5d) b)
iuten na het vertrek van
kerke c.Neuzen vm.8,59.
>,r Breekens, Borsseleen
jaar Breekens, Borsalen
kan de boot van 10,45
agen van 16 Apnl tot
—O
Bij hetgeen thans in het oosten
van Europa voorvalt, denkt men zich
onwillekeurig een eeuw in de ge
schiedenis terug. Pruisen, dat zich
zoo lang onzijdig had gehouden, had
zich nog eens tegen Napoleon verzet
en was door den Corsicaan op de
schromelijkste wijze verslagen en ver
nederd. Deze vernedering bestond
o.a. daarin, dat Pruisen zich moest
verbinden om de garnizoenen te hou
den waar ze vóór den oorlog waren,
zoodat geene troepen naar de grenzen
mochten worden verplaatst.
Vreemd genoeg, lag in die harde
voorwaarde de wedergeboorte van
Pruisen. De Franschen lieten zich in
slaap wiegen. Het Pruisische leger
werd geheel gereorganiseerd en zoo
aanmerkelijk uitgebreid, dat in 1813,
na den ongelukkigen tocht der
Franschen naar Rusland, het uur der
bevrijding sloeg en Pruisen tot de
overwinning van Leipzig krachtig kon
bijdragen en later kon medewerken
tot de bevrijding der Nederlanden.
iets dergelijks is thans ook in het
Oosten voorgevallen, ofschoon de uit
slag wel anders zal wezen. Oosten
rijk heeft Servië gedwongen zich te
verbinden om geen sterker leger dan
van 19000 man op de been te houden,
tot tijd en wijle Oostenrijk daarin
verandering gelieft toe te staan en
de bepaling omtrent de verplaatsing
der troepen naar de grenzen, ont-
breekt daarbij niet en schijnt een
trouwe copie van de Napoleontische
te wezen.
Welnu, misschien volgt Servië nu
I ook wel hetPruisische voorbeeld en dat
is zeer noodigniet om tegen Oosten
rijk op te staan, want dat zal het met
succes nooit kunnen doen maar om in
andere omstandigheden weerbaar te
rijn. Hoe hard toch de Serviërs heb-
O—O
17.)
Haar angstig voorkomen stond in
Iterk contrast met het vroolijk, zelf-
l'oewust lachje op 't gelaat der schoone
"icht. Deze had zich een zetel bij
En telescoop geschoven, waar zij
r(n tijd tot tijd een belangstellende
inwierp.
I «Maak u niet bezorgd tante zei
j!ï thans, haar hoofd weer opheffend.
l;Ge ziet immers, hoe bedaard en
r»l vertrouwen ik ben. En het laatst
|an dit jaar word ik meerderjarig,
'1 wil zeggen mijne persoon wordt
Ijtheven aan de voogdij van tante
lenience en mijn vermogen van
[beheer van mijnheer Kaiser. Dan
het: leve de vrijheid
1,0, dat ik u zoo moet hooren
[tekenEn wat denkt ge dan
l'tt uwe vrijheid aan te vangen
TELEFOONNUMMER 10.
ben geschreeuwd en hoe vechtlustig
ze waren, het is gebleken dat het
met de weermacht allertreurigst ge
steld was en eerst in den laatsten
tijd onder de leiding van den tegen-
woordigen minister van oorlog eenige
verbetering is gekomen.
Officieel is nu door Oostenrijk de
erkenning der annexatie van de mo
gendheden verzocht en alleen die
van Engeland en Italië wordt nog
verwacht. Art. 25 van het tractaat
van Berlijn is verscheurd en de con
ferentie kan ieder voor zich thuis
houden
Vreemd is het in deze omstandig
heden, dat de Oostenrijksche bladen
zoo smalen op koning Peter, terwijl
het toch algemeen bekend is, dat de
koning persoonlijk zeer tegen den
oorlog was. Een dezer bladen zegt
dat men Peter te Belgrado in 't pu
bliek uitlacht en een uil noemt, en
dat hij met zijn heele familie maar
vertrekken zal, afstand doende van
den met bloed bevlekten troon van
Servië, waarop het zitten nooit bij
zonder aangenaam is geweest.
Mocht dit besluit vaststaan, dan
zou liet allicht tot binnenlandsche
moeilijkheden aanleiding geven. Een
sterke partij in den lande wil een
vreemd koningshuis en de Serviërs
droomen reeds van een Engelschen
prins. Dat zou nog eens een glorie
wezen
Wij kunnen best aannemen dat de
Serviërs aan een nationale dynastie
niet zoo bijzonder zijn gehecht.
Vreemde vorstenhuizen zijn trouwens
in dien hoek der wereld meer regel
dan uitzondering en het móet erkend
worden dat de volken daarbij niet
slecht varen.
Hc
Een feit, schijnbaar van zeer wei
nig beteekenis, maar inderdaad na
genoeg eenig in de wereldgeschiede
nis, is de volledige ontruiming van
Cuba door de Amerikanen. Orde en
rust zijn daar nu volkomen hersteld en
het bewaren ervan kan in 't vervolg
zonder bezwaar aan de nationale re
geering worden overgelaten. Sedert
October 1906 was het kamp bij Ha
vanna door Amerikaansche troepen
bezet. Thans is het geheel verlaten.
hl Bosnië is het wel eenigszins
anders toegegaan
Niettegenstaande de geruststellende
verklaringen van prins Von Biilow
in den Duitschen Rijksdag, blijft men
in Engeland met zekere opgewonden
drukte ijveren voor meerdere vloot-
uitbreiding. Uit het Lagerhuis is de
koorts overgeslagen naar het publiek,
't Is of een zeeslag voor de deur
staat; maar in werkelijkheid zit er
heel wat anders achter. De geheele
Wilt ge misschien den langen Pruis
huwen
„Laat ons eens aannemen, dat ik
daartoe lust had wat dan, tante
lief?"
„Wat dan Nu, dat beteekent
zooveel, als ge jaagt uwe arme tante
uit uw huis", zei juffrouw Sidonie,
terwijl haar de tranen langs de wan
gen stroomden. Zij was tegenover
hare nicht gaan zitten, als hadden
hare voeten plotseling de kracht ver
loren, haar te dragen.
„Als ik het beleven moest, dat
die Pruisische avonturier, van wien
de geheele wereld weet dat hij ge
ruïneerd is, of het althans binnen
kort zal zijn als ik het beleven
moest, dat hij hier in huis heer en
gebieder werd, dan zou mij het
hart breken."
„Geloof dat toch niet, tante Siddy
Het heeft reeds zoo dikwijls willen
breken en toch is het altijd goed
gebleven. Ge zult u met uwen sta-
tigen neef wel verzoenen."
„Nooit, zeg ik u! Ik zal gaan,
zoover als mijne voeten mij kunnen
dragen."
„Dat zal dus niet zoo heel ver
beweging, door de tegenstanders der
regeering op touw gezet, is een
verkiëzings-manoeuvrewant het
Britsche volk heeft zijn vloot lief.
En, het gelukt waarlijk, 't Is be
paald ongeloofelijk, zoo zenuwachtig
bang als men is voor het Duitsche
gevaar en de conservatieven of, zoo
als het daar dan heet, unionisten,
kunnen weer op een veroverden zetel
bogen.
De verschillende koloniën doen
ook aanbiedingen aan het moederland
tot het leveren van een groot pant
serschip, zelfs in Transvaal schijnt
men met die malligheid in te stemmen.
Van njeer aangenamen aard is het
bericht dat Transvaal met de nabu
rige kolonie Mozambique een handels-
en spoorwegovereenkomst gesloten
heeft. De uit den boerenoorlog zoo
welbekende Delagoa-baai, wordt daar
door als het ware een vrijhaven voor
het handelsverkeer van en naar de
Britsche kolonie.
De zucht naar éénheid wordt door
alle vier de Zuid-Afrikaansche kolo
niën voortgezet. De vier vertegen
woordigingen zijn tot eene buitenge
wone zitting bijeengekomen om het
ontwerp voor eene algemeene grond
wet te bespreken. Men verwacht stel
lig dat de aanneming van het ontwerp
zal leiden tot de gewenschte samen
smelting van al de heerschende ras
sen in Zuid-Afrika tot één groote
natie, en daardoor ook tot verbete
ring in alle takken van bestuur, ver
meerdering van hulpbronnen en ver
hooging van welvaart.
Natuurlijk is de bedoeling samen
smelting onder Engeische vlag maar
dat kan er over honderd jaar wel
anders uitzienwant dat het Hol-
Iandsche ras, als het meest voor toe
neming vatbaar, ten slotte toch het
alles overheerschende zal worden,
daarvan is men vrij algemeen over
tuigd.
Volgens de laatste berichten uit
Marokko zou het hoofd van den door
den Sultan gevangen genomen El
Hittani nog niet van de romp zijn
gescheiden, hetgeen natuurlijk niet
bewijst dat het niet zal gebeuren.
Tot betere voorbereiding worden al
vast de volgelingen van den preten
dent maar onder handen genomen
met die eigenaardige wreedheid, waar
bij het toepassen der doodstraf in
derdaad een zeer groote weldaad mag
heeten. Gaarne kan men toegeven,
wat van Fransche zijde beweerd is,
dat de Sultan bij deze gelegenheid
van groote koelbloedigheid blijk gaf
en met één slag zijn verloren pres
tige herwon. De vraag is echter maar
hoe lang het duren zal Voor 't
overige schijnt ook de hervorming
van het strafrecht in Marokko geen
ongewenschte zaak te zijnmaar 't
zijn. „Maar", en zij keek meteen
zeer opgeruimd gelaat in het glas
„daar is hij. Ik zie hem. Wat
dat mijn hart goed doet
„Dat ge u niet schaamt, om zoo
te spreken
„Daar komt hij de balcontrap af
met zijn vasten soldatentredhij
gaat arm in arm met eene dame den
middelgang langshij buigt zich tot
haar neer tante wilt ge niet eens
zien, hoe flink en voornaam hij er
uitziet?"
„Ge zijt dwaas, Paula. Laat mij
met rust
„En als ik dan denk, dat het niet
zoo heel lang meer zal duren, of gij
gaat zoo aan zijnen armKleine
tante, ik zie het aankomen, dat ge
dan een hoofd grooter wordt van
pure blijdschap."
„Daar zijn reeds geheel andere
lui, als gij, met hunne profetiën
slecht weggekomen."
„Het zal voor hem juist niet zoo
heel gemakkelijk zijn, u aan den
arm te voeren, want ge reikt hem
pas tot aan de ellebogen. Maar ik
geloof, dat hij zeer goedhartig is
sterke mannen zijn dat altijd hij zal
Aboiinements-Aduertentiën op zeer uoordeelioe oooruiaarden.
is niet waarschijnlijk dat de Sultan
in dit geval bij de mogendheden in
de leer zal gaan. De aardigheid om
de menschen in Marokkaanschen stijl
te martelen, moet voor een Moor
bijzonder groot wezen.
Allertreurigst blijft de gisting onder
de Parijsche ambtenaren en zij wil
len zich, in hun jammerlijk begrip
van de taak en roeping van den
ambtenaar, niet neerleggen bij het
besluit der Kamer om hen geen sta
kingsrecht toe te kennen. Ook andere
ambtenaren beginnen zich reeds met
de postambtenaren te verbroederen
en opnieuw wordt gedreigd met het
voorbereiden eener algemeene werk
staking, indien men geen zekerheid
verkrijgt dat de regeering zich niet
wreken zal aan beambten die aan de
jongste staking deelnamen. Het mach
tige lichaam, de „Confédération Gé
nérale du Travail", doet dapper mee
en de regeering mag wel op haar
tellen passenwant indien de be
weging haar over het hoofd mocht
groeien, dan is her met het toch al
zoo zwakke gezag in Frankrijk ge
daan.
De blijde verwachting.
De „Daily Mail" zegt in een hoofd
artikel, waarin het blad uitdrukking
geeft aan de deelneming van Enge
land in de geboorte van een Neder-
landschen troonopvolger, dat nooit
een kind zoo vurig gewenscht werd
door de vrienden van den Europee-
sclien vrede.
De „Berliner Lokal-Anzeiger" prijst
Nederland gelukkig. De volken in het
rond worden door ernstige politieke
zorgen geplaagd. De Nederlanders
hebben in hun vreedzaam en behage-
lijk stilleven op het oogenbiik maar
één zorgden ooievaar, die toegang
tot het koninklijke paleis verlangt. Zal
het een Willem of een Wilhelmientje
zijn Rijke geschenken uit alle provin
ciën wachten reeds den stamhouder
van het populaire regeeringshuis, naar
wien men zoo vurig verlangt. Nog
altijd kijkt de Nederlander eenigszins
wantrouwend naar den grooten Duit
schen broeder, in wiens omarming
hij verstikt vreest te worden, „hoewel
zijn toenemende welvaart in de eerste
plaats aan den machtigen Duitschen
wereldhandel te danken is". Vooreen
vreemden waarnemer schijnt er een
tikje slaperigheid over de gemakzuch
tige voldane idylle van Nederland te
liggen. Maar deze echte Duitsche stam
is nog altijd taai en krachtig. Duitsch-
land gunt hem gaarne zijn fiksch af
zonderlijk leven en het nieuwe rijs
van het oude stamhuis, welks bloed
zich zoo dikwijls met dat der Hohen-
zollerns vermengd heeft.
zich wel de moeite getroosten, zich
naar uw getrippel te richten."
„Goedhartig Zich schikken
Nu, ik beloof uik zal zijne goed
hartigheid niet op de proef stellen."
„Beloof niets, tante, heeiemaal
nietsGe wordt uwe belofte toch
ontrouw."
„Nu dat willen wij dan toch eens
zien," riep tante Sidonie, terwijl zij
vastberaden opstond en voor hare
lachende nicht ging staan, die, met
onverschillige houding in den zetel
leunend, haar met half gesloten oogen
aankeek. „Ik weet, dat ge er altijd
pleizier in hebt gevonden en nog zal
vinden, verstandige menschen in de
war te brengen. Daarom wil ik nog
hopen, dat uwe praatjes niet veel
te beduiden hebben. Maar een greintje
waarheid ligt gewoonlijk toch ten
grondslag en daarom wil ik u
mijn vast, onveranderlijk besluit me-
dedeelen. Onthoud het, kind zoodra
ik eenige verstandhouding bemerk
tusschen u en dien Noordduitschen
roover
„Pas op uwe tongZelfs van
zijne tante zou hij zulk eene kren
king zijner eer niet geduldig opnemen."
DeBrusselsche bladen deelen mede,
dat de leden en secretarissen der Ne-
derlandsch-Beigische commissie aan
Koningin Wilheimina ter gelegenheid
der te verwachten blijde gebeurtenis
een kunstwerk van goudsmeedwerk
zullen aanbieden. Het geschenk zal
bestaan uit een kunstwerk en is ont
worpen door twee der grootste kun
stenaars het is een zilveren schrijn
met granaat ingelegd, waarvan vijf
paneelen met oud ivoor en relief.
H. M. de Koningin.
Aan de „Tel." wordt uit den Haag
gemeld
Profiteerende van het heerlijke voor
jaarsweer, maakte H. M. de Koningin
gisterenmorgen even over éénen een
wandeling van ruim een half uur in
de tuinen van het Koninklijk Paleis.
Gisterenochtend heeft de Koningin,
alleen vergezeld van een hofdame, de
twee auto-ziekenwagens in oogen-
schouw genomen, die in de Konink
lijke stallen gestald zijn, waar ze he
denmiddag den Prins, in diens kwali
teit van voorzitter van de Roode Kruis-
vereeniging, werden overgedragen.
Tot Zaterdagmiddag heeft H. M. de
Koningin nog dagelijks wandeltochten
in de minst-drukke stadsgedeelten ge
daan.
Het program van actie.
In de „Standaard" lezen wij o. m.
het volgende
Ook van roomsch-kathoiieke zijde
heeft men, zich beijverd een program
van actie voor de komende stembus
op te stellen, en het sterkt de actie
van rechts ongemeen, dat dit concept
program zich schier op geheel de
zelfde lijn beweegt als ons concept
program.
Het komt op voor de sociale wet
geving, voor de wijziging van het
tarief, voor meerdere gelijkstelling
tusschen openbaar en bijzonder on
derwijs, en voor het gezinshoofden
kiesrecht, onder bijvoeging van de
administratieve rechtspraak, een ook
voor ons aangelegen punt.
Toch gaat dit punt zoozeer buiten
het volksbesef om, dat ons centraal
comité liet minder geschikt achüe, om
het als bijzonderlijk punt op het con
cept-program van actie te plaatsen.
Maar strijd zal dit niet opleveren. Ook
van antirevolutionaire zijde sprak men
zich steeds in die richting uit.
De stembus.
„Land en Volk" zegt te geiooven,
dat de tactiek der vrije liberalen er
op gericht is, daar eigen candidaten
te stellen, ook al is de kans gelijk
nul, waar de vrijzinnig-democraat
kans heeft in herstemming te komen
met een candidaat der rechterzijde
van welke handelwijs het zeer ver
moedelijk gevolg zal zijneen her-
„Dan pak ik mijne koffers," ver
volgde juffrouw Sidonie ongestoord,
„en verlaat dit huis."
„Tante, tante Maak mij niet on
gelukkig
„Ja, ik weet wel, dat u aan mij
niet veel gelegen ligt," en de stem
der oude dame begon werkelijk te
trillen, „maar mijne afwezigheid
zoudt ge toch spoedig genoeg voelen."
„Ik mocht wel eens zien, wat het
hier voor eene huishouding zou zijn,
wanneer ik niet meer alles in orde
hield. Gij hebt u nog nooit ergens
om bekommerd. Gij zijt achteloos en
zonder zorg en laat ieder ding lig
gen, waar gij het gebruikt hebt. Als
ik niet alles achter siot en grendel
hield wat zou er dan van wor
den Men zou u de kleere n van
't lichaam kunnen stelen, zonder dat
gij het bemerkt."
„O, in den winter toch wel,"
voegde de nicht er tusschen.
„En wat het overige betreft
suiker en conserven en wijn en thee
er zou driemaal zooveel gebruikt
worden als tegenwoordig. Gij hebt
geen kennis van huishouden.
(Wordt vervolgd).