Blousen. lüeld of Liefde. Donderdag 8 April No. 83. 47e Jaargang. 1909. iek f 057 5.50 0 02 6.— 207 6 70 Gemeentebestuur, ramdienst Feuilleton. CRÈME ARTE VOOR NEDERLAND. ittegevende ekl. - - ste Engelsche sluitend met WALCHEREN. |e Havendienst. ster-Schelde. Van Week tot Week. BINNENLAND. esorteerd in EN te Amsterdam. en onder Eerste Hy- ïd en geeft 3V'j en 4 n uit. latiën te bekomen bij lc? BEKER i/zn. nstraat 9a. VLISSIINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Js„ Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. DRANKWET. Burg. en Weth. van Vlissingen gelet op art. 12 der Drankwet; doen te weten dat bij hen is ingekomen een ver zoek, (in afschrift) gericht aan Ge deputeerde Staten van Zeeland, van C0RNEL1S VAN AKKEREN, om ver gunning tot verkoop van sterken drank in het klein uitsluitend aan lo geergasten, in perceel Molenstraat 42 dat vanaf heden gedurende veer tien dagen schriftelijke bezwaren tegen het eventueel verleeffen der ge vraagde vergunning kunnen worden ingebracht bij Burg. en Weth. voor noemd. Vlissingen, 7 April 1909. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. ngen-HLidielljiirg v.v. 4 40f 5.50f 7.55* 50f 12.30* 1.15§ 2.-* 5S 5.—* 5.50§ 6.55* 10.25§ |van de Remise, van de Zeilmarkt. van het Badhuis. Ra: 5.15f 6.25f 8 40* 2 30§ 1.15* 2.—2.45* -§ 5.50* 6.55§ 7.50* n.iot verder dan tot de Re« Zeilmarkt. iet Badhuis. pinen vertrekken tot ket Badhuis, damsche tijd. |daelburg- Domburg. 6.25, 9.23, 12.18, (Station S.S.) 9.20, 8 15 7.40, 10.40, 1.35, 4.15, tot Koudekerks. vm, 6.6.20, 6.45, 6.30, 10.—, 10.20, 10.40, 12—, 12.30,1.- 1.30*, 3.55, 4.30, 4.50, 5.20, 7.35, 8.20. rnsluia: vm. 6.10, 6.30, 9.15, 9.50, 10.10, 10.30, .50. Nm. 12.10, 12.46, K 3.10*, 3.40, 4.10, 4.40, 7.05, 7 25, 8.—, 8.30. rten vallen des Zondags 100». b) nm. 3,43 c) en 6,35 dj 5 a) 4,10 c) en 7,05 nm. 2 15 a) en 5,05 a) b) 3,43 en 6.S5d) b) iuten na het vertrek van kerke c.Neuzen vm.8,59. >,r Breekens, Borsseleen jaar Breekens, Borsalen kan de boot van 10,45 agen van 16 Apnl tot —O Bij hetgeen thans in het oosten van Europa voorvalt, denkt men zich onwillekeurig een eeuw in de ge schiedenis terug. Pruisen, dat zich zoo lang onzijdig had gehouden, had zich nog eens tegen Napoleon verzet en was door den Corsicaan op de schromelijkste wijze verslagen en ver nederd. Deze vernedering bestond o.a. daarin, dat Pruisen zich moest verbinden om de garnizoenen te hou den waar ze vóór den oorlog waren, zoodat geene troepen naar de grenzen mochten worden verplaatst. Vreemd genoeg, lag in die harde voorwaarde de wedergeboorte van Pruisen. De Franschen lieten zich in slaap wiegen. Het Pruisische leger werd geheel gereorganiseerd en zoo aanmerkelijk uitgebreid, dat in 1813, na den ongelukkigen tocht der Franschen naar Rusland, het uur der bevrijding sloeg en Pruisen tot de overwinning van Leipzig krachtig kon bijdragen en later kon medewerken tot de bevrijding der Nederlanden. iets dergelijks is thans ook in het Oosten voorgevallen, ofschoon de uit slag wel anders zal wezen. Oosten rijk heeft Servië gedwongen zich te verbinden om geen sterker leger dan van 19000 man op de been te houden, tot tijd en wijle Oostenrijk daarin verandering gelieft toe te staan en de bepaling omtrent de verplaatsing der troepen naar de grenzen, ont- breekt daarbij niet en schijnt een trouwe copie van de Napoleontische te wezen. Welnu, misschien volgt Servië nu I ook wel hetPruisische voorbeeld en dat is zeer noodigniet om tegen Oosten rijk op te staan, want dat zal het met succes nooit kunnen doen maar om in andere omstandigheden weerbaar te rijn. Hoe hard toch de Serviërs heb- O—O 17.) Haar angstig voorkomen stond in Iterk contrast met het vroolijk, zelf- l'oewust lachje op 't gelaat der schoone "icht. Deze had zich een zetel bij En telescoop geschoven, waar zij r(n tijd tot tijd een belangstellende inwierp. I «Maak u niet bezorgd tante zei j!ï thans, haar hoofd weer opheffend. l;Ge ziet immers, hoe bedaard en r»l vertrouwen ik ben. En het laatst |an dit jaar word ik meerderjarig, '1 wil zeggen mijne persoon wordt Ijtheven aan de voogdij van tante lenience en mijn vermogen van [beheer van mijnheer Kaiser. Dan het: leve de vrijheid 1,0, dat ik u zoo moet hooren [tekenEn wat denkt ge dan l'tt uwe vrijheid aan te vangen TELEFOONNUMMER 10. ben geschreeuwd en hoe vechtlustig ze waren, het is gebleken dat het met de weermacht allertreurigst ge steld was en eerst in den laatsten tijd onder de leiding van den tegen- woordigen minister van oorlog eenige verbetering is gekomen. Officieel is nu door Oostenrijk de erkenning der annexatie van de mo gendheden verzocht en alleen die van Engeland en Italië wordt nog verwacht. Art. 25 van het tractaat van Berlijn is verscheurd en de con ferentie kan ieder voor zich thuis houden Vreemd is het in deze omstandig heden, dat de Oostenrijksche bladen zoo smalen op koning Peter, terwijl het toch algemeen bekend is, dat de koning persoonlijk zeer tegen den oorlog was. Een dezer bladen zegt dat men Peter te Belgrado in 't pu bliek uitlacht en een uil noemt, en dat hij met zijn heele familie maar vertrekken zal, afstand doende van den met bloed bevlekten troon van Servië, waarop het zitten nooit bij zonder aangenaam is geweest. Mocht dit besluit vaststaan, dan zou liet allicht tot binnenlandsche moeilijkheden aanleiding geven. Een sterke partij in den lande wil een vreemd koningshuis en de Serviërs droomen reeds van een Engelschen prins. Dat zou nog eens een glorie wezen Wij kunnen best aannemen dat de Serviërs aan een nationale dynastie niet zoo bijzonder zijn gehecht. Vreemde vorstenhuizen zijn trouwens in dien hoek der wereld meer regel dan uitzondering en het móet erkend worden dat de volken daarbij niet slecht varen. Hc Een feit, schijnbaar van zeer wei nig beteekenis, maar inderdaad na genoeg eenig in de wereldgeschiede nis, is de volledige ontruiming van Cuba door de Amerikanen. Orde en rust zijn daar nu volkomen hersteld en het bewaren ervan kan in 't vervolg zonder bezwaar aan de nationale re geering worden overgelaten. Sedert October 1906 was het kamp bij Ha vanna door Amerikaansche troepen bezet. Thans is het geheel verlaten. hl Bosnië is het wel eenigszins anders toegegaan Niettegenstaande de geruststellende verklaringen van prins Von Biilow in den Duitschen Rijksdag, blijft men in Engeland met zekere opgewonden drukte ijveren voor meerdere vloot- uitbreiding. Uit het Lagerhuis is de koorts overgeslagen naar het publiek, 't Is of een zeeslag voor de deur staat; maar in werkelijkheid zit er heel wat anders achter. De geheele Wilt ge misschien den langen Pruis huwen „Laat ons eens aannemen, dat ik daartoe lust had wat dan, tante lief?" „Wat dan Nu, dat beteekent zooveel, als ge jaagt uwe arme tante uit uw huis", zei juffrouw Sidonie, terwijl haar de tranen langs de wan gen stroomden. Zij was tegenover hare nicht gaan zitten, als hadden hare voeten plotseling de kracht ver loren, haar te dragen. „Als ik het beleven moest, dat die Pruisische avonturier, van wien de geheele wereld weet dat hij ge ruïneerd is, of het althans binnen kort zal zijn als ik het beleven moest, dat hij hier in huis heer en gebieder werd, dan zou mij het hart breken." „Geloof dat toch niet, tante Siddy Het heeft reeds zoo dikwijls willen breken en toch is het altijd goed gebleven. Ge zult u met uwen sta- tigen neef wel verzoenen." „Nooit, zeg ik u! Ik zal gaan, zoover als mijne voeten mij kunnen dragen." „Dat zal dus niet zoo heel ver beweging, door de tegenstanders der regeering op touw gezet, is een verkiëzings-manoeuvrewant het Britsche volk heeft zijn vloot lief. En, het gelukt waarlijk, 't Is be paald ongeloofelijk, zoo zenuwachtig bang als men is voor het Duitsche gevaar en de conservatieven of, zoo als het daar dan heet, unionisten, kunnen weer op een veroverden zetel bogen. De verschillende koloniën doen ook aanbiedingen aan het moederland tot het leveren van een groot pant serschip, zelfs in Transvaal schijnt men met die malligheid in te stemmen. Van njeer aangenamen aard is het bericht dat Transvaal met de nabu rige kolonie Mozambique een handels- en spoorwegovereenkomst gesloten heeft. De uit den boerenoorlog zoo welbekende Delagoa-baai, wordt daar door als het ware een vrijhaven voor het handelsverkeer van en naar de Britsche kolonie. De zucht naar éénheid wordt door alle vier de Zuid-Afrikaansche kolo niën voortgezet. De vier vertegen woordigingen zijn tot eene buitenge wone zitting bijeengekomen om het ontwerp voor eene algemeene grond wet te bespreken. Men verwacht stel lig dat de aanneming van het ontwerp zal leiden tot de gewenschte samen smelting van al de heerschende ras sen in Zuid-Afrika tot één groote natie, en daardoor ook tot verbete ring in alle takken van bestuur, ver meerdering van hulpbronnen en ver hooging van welvaart. Natuurlijk is de bedoeling samen smelting onder Engeische vlag maar dat kan er over honderd jaar wel anders uitzienwant dat het Hol- Iandsche ras, als het meest voor toe neming vatbaar, ten slotte toch het alles overheerschende zal worden, daarvan is men vrij algemeen over tuigd. Volgens de laatste berichten uit Marokko zou het hoofd van den door den Sultan gevangen genomen El Hittani nog niet van de romp zijn gescheiden, hetgeen natuurlijk niet bewijst dat het niet zal gebeuren. Tot betere voorbereiding worden al vast de volgelingen van den preten dent maar onder handen genomen met die eigenaardige wreedheid, waar bij het toepassen der doodstraf in derdaad een zeer groote weldaad mag heeten. Gaarne kan men toegeven, wat van Fransche zijde beweerd is, dat de Sultan bij deze gelegenheid van groote koelbloedigheid blijk gaf en met één slag zijn verloren pres tige herwon. De vraag is echter maar hoe lang het duren zal Voor 't overige schijnt ook de hervorming van het strafrecht in Marokko geen ongewenschte zaak te zijnmaar 't zijn. „Maar", en zij keek meteen zeer opgeruimd gelaat in het glas „daar is hij. Ik zie hem. Wat dat mijn hart goed doet „Dat ge u niet schaamt, om zoo te spreken „Daar komt hij de balcontrap af met zijn vasten soldatentredhij gaat arm in arm met eene dame den middelgang langshij buigt zich tot haar neer tante wilt ge niet eens zien, hoe flink en voornaam hij er uitziet?" „Ge zijt dwaas, Paula. Laat mij met rust „En als ik dan denk, dat het niet zoo heel lang meer zal duren, of gij gaat zoo aan zijnen armKleine tante, ik zie het aankomen, dat ge dan een hoofd grooter wordt van pure blijdschap." „Daar zijn reeds geheel andere lui, als gij, met hunne profetiën slecht weggekomen." „Het zal voor hem juist niet zoo heel gemakkelijk zijn, u aan den arm te voeren, want ge reikt hem pas tot aan de ellebogen. Maar ik geloof, dat hij zeer goedhartig is sterke mannen zijn dat altijd hij zal Aboiinements-Aduertentiën op zeer uoordeelioe oooruiaarden. is niet waarschijnlijk dat de Sultan in dit geval bij de mogendheden in de leer zal gaan. De aardigheid om de menschen in Marokkaanschen stijl te martelen, moet voor een Moor bijzonder groot wezen. Allertreurigst blijft de gisting onder de Parijsche ambtenaren en zij wil len zich, in hun jammerlijk begrip van de taak en roeping van den ambtenaar, niet neerleggen bij het besluit der Kamer om hen geen sta kingsrecht toe te kennen. Ook andere ambtenaren beginnen zich reeds met de postambtenaren te verbroederen en opnieuw wordt gedreigd met het voorbereiden eener algemeene werk staking, indien men geen zekerheid verkrijgt dat de regeering zich niet wreken zal aan beambten die aan de jongste staking deelnamen. Het mach tige lichaam, de „Confédération Gé nérale du Travail", doet dapper mee en de regeering mag wel op haar tellen passenwant indien de be weging haar over het hoofd mocht groeien, dan is her met het toch al zoo zwakke gezag in Frankrijk ge daan. De blijde verwachting. De „Daily Mail" zegt in een hoofd artikel, waarin het blad uitdrukking geeft aan de deelneming van Enge land in de geboorte van een Neder- landschen troonopvolger, dat nooit een kind zoo vurig gewenscht werd door de vrienden van den Europee- sclien vrede. De „Berliner Lokal-Anzeiger" prijst Nederland gelukkig. De volken in het rond worden door ernstige politieke zorgen geplaagd. De Nederlanders hebben in hun vreedzaam en behage- lijk stilleven op het oogenbiik maar één zorgden ooievaar, die toegang tot het koninklijke paleis verlangt. Zal het een Willem of een Wilhelmientje zijn Rijke geschenken uit alle provin ciën wachten reeds den stamhouder van het populaire regeeringshuis, naar wien men zoo vurig verlangt. Nog altijd kijkt de Nederlander eenigszins wantrouwend naar den grooten Duit schen broeder, in wiens omarming hij verstikt vreest te worden, „hoewel zijn toenemende welvaart in de eerste plaats aan den machtigen Duitschen wereldhandel te danken is". Vooreen vreemden waarnemer schijnt er een tikje slaperigheid over de gemakzuch tige voldane idylle van Nederland te liggen. Maar deze echte Duitsche stam is nog altijd taai en krachtig. Duitsch- land gunt hem gaarne zijn fiksch af zonderlijk leven en het nieuwe rijs van het oude stamhuis, welks bloed zich zoo dikwijls met dat der Hohen- zollerns vermengd heeft. zich wel de moeite getroosten, zich naar uw getrippel te richten." „Goedhartig Zich schikken Nu, ik beloof uik zal zijne goed hartigheid niet op de proef stellen." „Beloof niets, tante, heeiemaal nietsGe wordt uwe belofte toch ontrouw." „Nu dat willen wij dan toch eens zien," riep tante Sidonie, terwijl zij vastberaden opstond en voor hare lachende nicht ging staan, die, met onverschillige houding in den zetel leunend, haar met half gesloten oogen aankeek. „Ik weet, dat ge er altijd pleizier in hebt gevonden en nog zal vinden, verstandige menschen in de war te brengen. Daarom wil ik nog hopen, dat uwe praatjes niet veel te beduiden hebben. Maar een greintje waarheid ligt gewoonlijk toch ten grondslag en daarom wil ik u mijn vast, onveranderlijk besluit me- dedeelen. Onthoud het, kind zoodra ik eenige verstandhouding bemerk tusschen u en dien Noordduitschen roover „Pas op uwe tongZelfs van zijne tante zou hij zulk eene kren king zijner eer niet geduldig opnemen." DeBrusselsche bladen deelen mede, dat de leden en secretarissen der Ne- derlandsch-Beigische commissie aan Koningin Wilheimina ter gelegenheid der te verwachten blijde gebeurtenis een kunstwerk van goudsmeedwerk zullen aanbieden. Het geschenk zal bestaan uit een kunstwerk en is ont worpen door twee der grootste kun stenaars het is een zilveren schrijn met granaat ingelegd, waarvan vijf paneelen met oud ivoor en relief. H. M. de Koningin. Aan de „Tel." wordt uit den Haag gemeld Profiteerende van het heerlijke voor jaarsweer, maakte H. M. de Koningin gisterenmorgen even over éénen een wandeling van ruim een half uur in de tuinen van het Koninklijk Paleis. Gisterenochtend heeft de Koningin, alleen vergezeld van een hofdame, de twee auto-ziekenwagens in oogen- schouw genomen, die in de Konink lijke stallen gestald zijn, waar ze he denmiddag den Prins, in diens kwali teit van voorzitter van de Roode Kruis- vereeniging, werden overgedragen. Tot Zaterdagmiddag heeft H. M. de Koningin nog dagelijks wandeltochten in de minst-drukke stadsgedeelten ge daan. Het program van actie. In de „Standaard" lezen wij o. m. het volgende Ook van roomsch-kathoiieke zijde heeft men, zich beijverd een program van actie voor de komende stembus op te stellen, en het sterkt de actie van rechts ongemeen, dat dit concept program zich schier op geheel de zelfde lijn beweegt als ons concept program. Het komt op voor de sociale wet geving, voor de wijziging van het tarief, voor meerdere gelijkstelling tusschen openbaar en bijzonder on derwijs, en voor het gezinshoofden kiesrecht, onder bijvoeging van de administratieve rechtspraak, een ook voor ons aangelegen punt. Toch gaat dit punt zoozeer buiten het volksbesef om, dat ons centraal comité liet minder geschikt achüe, om het als bijzonderlijk punt op het con cept-program van actie te plaatsen. Maar strijd zal dit niet opleveren. Ook van antirevolutionaire zijde sprak men zich steeds in die richting uit. De stembus. „Land en Volk" zegt te geiooven, dat de tactiek der vrije liberalen er op gericht is, daar eigen candidaten te stellen, ook al is de kans gelijk nul, waar de vrijzinnig-democraat kans heeft in herstemming te komen met een candidaat der rechterzijde van welke handelwijs het zeer ver moedelijk gevolg zal zijneen her- „Dan pak ik mijne koffers," ver volgde juffrouw Sidonie ongestoord, „en verlaat dit huis." „Tante, tante Maak mij niet on gelukkig „Ja, ik weet wel, dat u aan mij niet veel gelegen ligt," en de stem der oude dame begon werkelijk te trillen, „maar mijne afwezigheid zoudt ge toch spoedig genoeg voelen." „Ik mocht wel eens zien, wat het hier voor eene huishouding zou zijn, wanneer ik niet meer alles in orde hield. Gij hebt u nog nooit ergens om bekommerd. Gij zijt achteloos en zonder zorg en laat ieder ding lig gen, waar gij het gebruikt hebt. Als ik niet alles achter siot en grendel hield wat zou er dan van wor den Men zou u de kleere n van 't lichaam kunnen stelen, zonder dat gij het bemerkt." „O, in den winter toch wel," voegde de nicht er tusschen. „En wat het overige betreft suiker en conserven en wijn en thee er zou driemaal zooveel gebruikt worden als tegenwoordig. Gij hebt geen kennis van huishouden. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1909 | | pagina 1