27 Februari.
binnenland.
Feuilleton.
mil em m op dem m
No. 49
47e Jaargang.
1909.
Za lerdaj
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.S0.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
De blijde verwachting.
Door H. M. de Koningin is bepaald,
dat in alle vestingen en garnizoens
plaatsen, waar artillerie is gevestigd,
alsmede aan boord van Hr. Ms.
schepen en vaartuigen van; oorlog,
een eskader uitmakende, bij de ge
boorte van een Koninklijken Prins
101 kanonschoten en van een Ko
ninklijke Prinses 51 - zullen worden
gelost; voorts zal tevens op dien dag
groote parade worden gehouden.
Naar wij vernemen, heeft het cen
traal bestuur van den Ned. R.-K.
Volksbond de afdeelingen van den
Bond aangeschreven om, zoodra de
hoopvolle verwachting een heuglijk
feit geworden is, zoo mogelijk op
denzelfden dag een feestavond te-or-
ganiseeren, als uiting van vreugde en
als bewijs van aanhankelijkheid aan
ons Oranjehuis.
Mocht evenwel de gebeurtenis in
de Goede Week plaats grijpen, zal
het feest uitgesteld worden tot na
Paschen, overeenkomstig het voor
schrift der kerkelijke overheid.
(„Centrum.")
Juni-verkiezingen.
De groote Deputaten-vergadering
der anti-revolutionnaire partij zal dit
jaar gehouden worden te Utrecht.
Voorzitter van het Deputaten-comité
is dr. A. Kuyper.
Jhr. mr. S. M. S. de Ranitz. f
Op 75-jarigen leeftijd is overleden
jhr. mr. S. M. S. de Ranitz, oudste
raadsheer in den Hoogen Raad. In
1858 promoveerde hij te Utrecht. Zijne
rechterlijke loopbaan begon hij als
subst.-officier van justitie te Win
schoten, daarna was hij te Zutphen
hoofd van het parket, later was hij
achtereenvolgens president van de
Rechtbank te Zwolle, officier van jus
titie te Arnhem, raadsheer in het
Gerechtshof, eerst te Amsterdam, daar
na te 's-Gravenhage, van waar de
overledene in 1890 overging naar
den Hoogen Raad.
Van 1884 tot 1888 vertegenwoordig
de de heer De Ranitz het'district Zut
phen in de Tweede Kamer. In de
verschillende betrekkingen was hij
geëerd als nauwgezet, ijverig man en
vooral als bekwaam jurist.
Jhr. mr. de Ranitz was ridder in de
orde van den Nederl. Leeuw.
Gehuwde Onderwijzeressen.
De minister van binnenlandsche
zaken, krachtens machtiging der Ko-
gingin beschikkende op het adres van
het hoofdbestuur van het Ned. Ond.
Gen. en het bestuur van de afd. Rot
terdam van dat Genootschap, waarbij
werd verzocht vernietiging van het
43.)
De commissaris knikte tevreden
vervolgens deed hij alles in zijn
zakdoek. De overige voorwerpen gaf
aan een politie-agent, met het
beyel ze naar den rechter van in
structie te brengen en er bij te zeg-
Sen, dat de commissaris over een
u"r zelf zou komen.
'ntusschen had de hospita van
bomer zich gekleed. Op de trap
Werd zij door nieuwsgierige buur
vrouwen bestormddoch de com-
rnissaris liet haar geen tijd om de
vragen te beantwoorden, maar trok
J3fr aan. de hand met zich mee naar
et rijtuig, waarmee hij was geko-
en dat nog voor de deur stond
wachten.
L 'rfaaar veeartsenijschool", riep
rik? C'en koetsier toe, „en snel
den koetsier; wanneer gij er spoe-
8 zijt, geef ik een thaler fooi."
(Adv.)
Rotterdamsche raadsbesluit, om aan
drie gehuwde onderwijzeressen eervol
ontslag te verleenen,.. heeft aan adres
sant te kennen gegeven, dat voor
tusschenkomst der regeering in deze
geen termen bestaan.
De overweging, die den minister
tot deze beschikking heeft geleid, zijn
dat het in den regel gewenscht is,
aan een onderwijzeres, die een hu
welijk aangaat, eervol ontslag toe te
kennen dat toch het belang van den
dienst slechts in geval van zwanger
schap ontsiag eischt, maar dat, wat
hiervan zij, vermits zwangerschap en
bevalling natuurlijke gevolgen van
het huwelijk zijn, en het ongeoorloofd
is op kinderloosheid de premie van
handhaving te stellen, het ontslag
behoort verleend te worden 'ter gele
genheid van het huwelijk.
De Middenstand.
Men zal zich herinneren, dat de
Nederlandsche regeering, einde 1908,
op voordracht van de Staatscommissie
voor den Middenstand, de heeren J.
S. Meuwsen en dr. J. Nouwens belastte
met het instellen van een onderzoek
naar de verhoudingen van den Mid
denstand in Oostenrijk-Hongarije, voor
namelijk in verband met de Staats
bemoeiing tot bevordering van het
klein bedrijf en met de coöperatieve
Middenstandsvereenigingen.
In afwachting nu van het lijvige
schriftelijke rapport, dat deze heeren
zullen uitbrengen, zullen zij, met toe
stemming van de Staatscommissie, er
toe overgaan op vergaderingen van
den Middenstand mededeelingen no
pens resultaten van hun studiereis te
doen.
De eerste dezer vergaderingen werd
Woensdagavond te Amsterdam in
„Bellevue" gehouden en was door de
Amsterdamsche Winkeliers-Vereeni-
Deze belofte deed wonderen. Nauw-
lijks had de commissaris het portier
dicht geslagen, of de koetsier legde
de zweep op het paard en reed zoo
snel, dat er meermalen ernstig ge
vaar voor ongelukken bestond.
Voor het huis in de Bakkerstraat
no 7 had zich gaandeweg een massa
menschen verzameld, en toen de
hospita van Horner ongeveer een
uur later terugkeerde, snelden de
vragers op haar af en lieten haar
niet los, voordat zij alles verteld had,
waar zij echter gaarne aan voldeed.
Zij vertelde dan ov.er al haar le
den bevend, dat de commissaris
haar naar de veeartsenijschool had
gebracht, waar zij een dooden hond
gezien had en moest verklaren dat
deze hond het eigendom was van
een vriend van haar commensaal en
Turk had geheeten.
Nu kwam echter het verschrik
kelijkste.
Die verschrikkelijke commissaris
had haar vervolgens naar het lijken
huis gebracht. Daar had zij hem, on
danks haar tegenstreven, in den lij
kenkelder moeten volgen. Zij had
van angst haast niet voortgekund
Abonnements-Adusrtentiën op zeer uoordeeligè uooru/aarden.
ging belegd. Als sprekers traden de
heeren J. S. Meuwsen en dr. J. Nou
wens op met het onderwerp„De
gevolgen der Staatsbemoeiing ter be
vordering van het kleinbedrijf in Oos-
fenrijk-Hongarije." T
Dr. Nouwens ving zijn betoog aan
met een inleiding over de verschil
lende vormen der organisatie en be
sprak achtereenvolgens de verschil
lende vormen der Middenstandscoö
peratie en het Gewerbe Forderung
amt te Weenen met moclelwerkplaat-
sen. Het tweede deel zijner rede han
delde over CoöperatieveMiddenstands-
vereenigingen, den gemeenschappe-
lijken aankoop der grondstoffen, ge
meenschappelijke werkplaats, enkele
machines, gemeenschappelijke verkoop
en crediet-coöperatie.
Bij de uiteenzetting der punten gaf
dr. Nouwens een objectieve beschou
wing van de Middenstandsorganisatie
en coöperatie in Oostenrijk.
De heer Meuwsen behandelde in
het eerste deel zijner rede de bedoe
ling der regeering om door bemid
deling der zestien Gewerbe Forde-
rungs Instituten en de kleinnijverheid
door de kunst en door het gebruik
van machinale werktuigen te verede
len en te bevorderen het inrichten
volgens het voorbeeld van Weenen
door deze zestien instituten voor vak
cursus en voor modelwerkpiaatsen
waarbij als voorbeeld het instituut
te Grazde vakscholen, opgericht
door particulieren met steun van den
staat, de werkzaamheden der Gewerbe
Forderungs Instituten, om door het
organiseeren van tentoonstellingen van
voorwerpen door leerlingen vervaar
digd, als voorbeeld Graz de oplei
ding van bestuursleden van coöpera
tieve vereenigingen, door middel van
cursussen, door de Gewerbe Forde
rungs Instituten ingericht en de voor
waarden waarop door de regeering
machines worden verstrekt.
In het tweede deel besprak de heer
Meuwsen de gemeenschappelijke
werkplaatsen en verkooplokalen,
waarbij de schoenmakerij te Graz en
de geweermakerij te Ferlack als voor
beelden werden genomen.
Beide sprekers luisterden hun leer
zaam betoog door een reeks mooie
en toepasselijke lichtbeelden op, en
oogstten luiden en herhaalden bijval
van het talrijke auditorium, dat de
groote zaal van „Bellevue" bijna ge
heel vulde.
Onder de aanwezigen ter vergade
ring, die door den vice-voorzitter der
A. W. V., den heer Duwaer, werd
geleid, bevonden zich de heeren mr.
Everwijn, hoofd der afd. handel van
het ministerie van landbouw, nijver
heid en handel, R. P. J. Tutein Nol-
thenius,voorzitter der Staatscommissie
voor den Middenstand, prof. Anema,
secretaris dezer commissie, enkele
doch hij bekommerde zich daar niets
om en bracht haar bij het lijk van
een oud man, dat daar op een baar
achter een glazen raam lag en waar
in zij met volkomen zekerheid den
vriend van haar huurder had her
kend.
Toen had de commissaris, zette
de vrouw, die eensklaps een ge
wichtige persoon in de buurt was
geworden, haar verhaal voort, haar
tien mark gegeven, maar voor geen
duizend mark zou zij nogmaals in
die verschrikkelijke doodenkelder zijn
afgedaald, want wat zij daar gezien
had, dat was niet om te vertellen.
Terwijl de waardige vrouw in alle
geuren en kleuren haar wederwaar
digheden aan de buren, die met
open mond naar haar luisterden,
stond te vertellen en men breed uit
weidde over den gewezen commen
saal, in wien nu ieder wel altijd een
slecht sujet had gezien, was de c'om-
missaris naar het wijnlokaal van Rö-
vemann teruggereden, nadat de laatste
twijfel, zoo hij die nog had gehad,
bij hem was weggenomen door den
politie-agent, die verklaard had, dat
de sleutel, op de kamer van Horner
harer leden en enkele leden van den
gemeenteraad.
Op de twee door den Nederland-
schen Bond van Post- en Telegraaf-
beambten „De Post" aan de regeering
gezonden adressen tot opheffing van
het vigeerende klassestelsel en trakte-
mentsverhooging, wegens de buiten
gewone dure tijden, heeft de minister
van waterstaat geantwoord, dat geen
termen zijn gevonden om a. wijzi
ging te brengen in de thans geldende
regeling van de jaarwedden van het
personeel in lagere rangen bij den
post- en telegraafdienst, b. verhoo
ging van bezoldiging te geven.
Nederland langs de spoorlijn.
Vele zijn in de laatste jaren de hand
leidingen geweest, die verschenen
om door woord en beeld het schoone
en belangrijke van eigen land in rui
meren kring bekend te maken. Het
waren echter meest handleidingen
van bepaalde plaatsen en tot heden
ontbrak een goede gids voor geheel
Nederland. Aan dat gemis nu wil de
firma Morks Geuze te Dordrecht
radicaal tegemoet komen door in het
voorjaar „Nederland langs de Spoor
lijn" uit te geven als tweeden jaar
gang van haar „Reisboek", waarvan
vorig jaar de eerste verscheen als
catalogus van alle in en van Neder
land verschenen gidsen, plattegronden,
wandel- en reiskaarten enz, en die
eene onmisbare en zeergewilde leid
draad bij de keuze van een of ander
bleek te zijn.
Het „Reisboek 1909" wordt naar
gegevens, speciaal voor dit doel bij
eengebracht, samengesteld en bevat
beschrijvingen van alle aan een spoor
lijn of in de nabijheid van een sta
tion (met gemakkelijke verbindingen)
liggende plaatsen, zoodat door deze
volgorde ook reisroutes worden aan
gegeven. Die beschrijving is beknopt
maar duidelijk en voor alles betrouw
baar, terwijl daarnaast eene zoo vol
ledig mogelijke adressenlijst met uit
voerige gegevens omtrent grootte,
prijzen enz. van hötels en pensions
wordt opgenomen, zoodat de met
dit boek gewapende toerist volledig
is toegerust wat zijn gids betreft.
Keurige illustraties versieren den tekst
en bovendien uitvoeriger mededeelin
gen van bijzondere plaatsen, waarbij
o. a. een artikel over het Koninklijk
Paleis en Park „Het Loo", met re
producties naar zeldzame photo's en
oude prenten. Tot heden werden reeds
meer dan 12,000 ex. van dit werk,
dat het handige formaat van de be
kende Baedekers-reisboeken zal heb
ben, besteld.
gevonden, nauwkeurig paste op de
huisdeur van no. 28 in de Rozen
straat.
Lodder zag de zaak nu zoo hel
der in, alsof hij overal bij was ge
weest. Horner had zich met of zon
der weten van Dorner een sleutel
van het huis no. 28 in de Rozen
straat verschaft en daarmee was de
omstandigheid, dat niemand hem het
huis der misdaad had zien verlaten,
volkomen opgehelderd.
Toen hij 's middags vóór den
moord in huis was gekomen, had
natuurlijk niemand op hem gelet
ongetwijfeld had hij zich in de wo
ning van zijn vriend verborgen, waar
schijnlijk op diens verzoek, ten einde
een getuige bij zijn onderhoud met
Wilhelm te hebben, daar de twee
schelmen zeker niet voornemens
waren, het bij de eerste afpersing
te laten.
Nog waarschijnlijker werd deze
oplossing, daar het signalement, dat
de Klerk van Wilhelm gegeven had
van den man, die» op het kantoor
van den jongen advocaat was ge
weest, nauwkeurig met dat van Hor
ner overeenstemde. Hij had natuurlijk
't Kan verkeeren, zei Bredero, en dat woord
[blijft waar,
We zien liet opnieuw bij dat Smildesche paar,
Bax. verliefd was tot over de ooren,
Van een lange vrijage dan ook heel niet wou
[hooren,
Maar dat, nu de band des huwlijkszal worden
Op eenmaal hun vurige liefde vergeet.
Althans de man, een 53-jarige we
duwnaar met 2 kinderen zij was
ruim 30 en had er 5 kreeg op
het laatste oogenblik „bezwaren",
vervoegde zich bij den ambtenaar van
den burgerlijken stand en zei„Mijn
heer, ik geef 't over, heur, wil je ons
maar weer „uut" doen." Naar luid
van het bericht, moet het bruidje
„geen makke klant" zijn geweest. Had
de man dan geen gelijk
Wat doe je met een vrouw, al.a zij de baas
[wil spelen
Dat draagt geen flinke man, dat geeft al dra
[krakeelen.
Dus, jongens, als je merktzij is „geen makke
[klant,
„Geeft 't over" nog, want anders krijg je 't land
Er zijn een heeleboel menschen,
die 't land hebben, de een om dit,
de ander om dat. Te Haarlem had
een mijnheer eiken morgen om 6 uur
al het land, als namelijk zijn buur
man den hond uitliet, die dan blafte,
blafte, wel een uur lang. Klagen
baatte niet, buurman B. had „er ma
ling aan." Mijnheer A. was radeloos.
Maar daar kreeg hij een idee. Hij
correspondeerde met een phonogra-
phenfabriek, 't resultaat was, dat een
groote kist aan huis werd bezorgd,
inhoudende niet „de stem des mees
ters" doch „de stem des honds'"
Den volgenden morgen van zes tot zeven,
Maakte 't hondje van B. zijn oude leven,
Maar toen het eindlijk zijn solo had gedaan,
Ving hondje A. zijn liedje aan.
Het blafte op phonografische manier,
Zoo ongeveer een minuut of vier,
Om acht uur Het het weer zich hooren,
Zonder zich aan 't gemopper van B. te storen.
Om 9 uur klonk opnieuw zijn geblaf,
Waarvan het om 10 uur voortzetting gaf.
Zoo ging het om 11 en om 12 en om één,
Om immer zoo voort te gaan, naar het [scheen
Het eind van de historie? Vrede gaan sluiten 1
Maar 't hondje van B. ging later naar buiten.
Dat zaakje is dus weer in 't reine.
Wij moeten elkaar zooveel mogelijk
tegemoet komen. Dat deed Koning
Alfonso laatst ook, toen zijn automo
biel werd aangehouden, omdat de
chauffeur een straat wilde inrijden,
waar geen automobielen mochten
komen.
Een dienaar van den heiligen Hermandad,
Gaf een teeken, dat de chauffeur te stoppen had,
Maar deze sinjeur, trotsch op zijn vrachtje,
Deed of hij 't niet zag,' met spottend lachje.
De agent, lang niet mis, sprong vlak vóór den
[wagen!
Hoe zon Koning Alfonso zoo iets verdragen!
'tViel mee; de Koning, verstandig, prees den
En noemde hem een flinken, kranigen vent
Toen bood hij den arm aan de Koningin
En ging met haar wandlend de straat verder in.
De ijver van den politieagent vond
dus belooning. Zoo gaat het met
toen met den advocaat afgesproken,
dat deze 's avonds in het huis in
de Rozenstraat komen zou.
Een confrontatie van den klerk
met Horner zou voldoende zijn, om
in deze de waarheid rechtskundig
vast te stellen.
Met een zucht van verlichting stapte
Lodder voor het wijnlokaal uit en
beval zijn koetsier te wachten. Hij
geloofde nu wel het noodlottig ge
heim ontsluierd te hebben.
Bij het betreden van het lokaal
bekroop hem evenwel een angstig
voorgevoel.
Was Horner er nog
Had hij niets bemerkt, geen arg
waan gekregen
Had Augusta, het arme, zwaar be
proefde meisje, zich niet verraden,
den uit den aard reeds wantrouwi-
gen misdadiger doen bemerken, dat
zij slechts een rol speelde en niet
was, waar zij zich voor uitgaf
(Wordt vervolgd.)
