Donderdag
25 Februari.
Feuilleton*
No. 47.
47e Jaargang.
1909.
Gemeentebestuur*
¥asi Week ïot Week.
BINNENLAND.
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweern aal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
DRANKWET.
Burg. en Weth, van Vlissingen
gelet op art. 12 der Drankwet;
doen te weten
dat bij hen is ingekomen een ver
zoek (in afschrift) gericht aan Ge
deputeerde Staten dezer provincie,
van jannis Beun, om vergunning tot
verkoop van sterken drank in het klein
uitsluitend aan logeergasten in per
ceel Kleine Markt 15
dat van af heden gedurende veertien
dagen schriftelijke bezwaren tegen
het eventueel verleenen van de ge
vraagde vergunning kunnen worden
ingebracht bij Burg. en Weth. voor
noemd.
Vlissingen, den 23 Februari 1909.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
W1TTEVEEN.
BEDRIJFSBELASTING.
Afkondiging van het kohier No. X der
Bedrijfsbelasting, dienstt 1908 1909.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat op heden bij hem ontvangen
en aan den Rijks-Ontvanger is ge
zonden, het door den Directeur der
Directe Belastingen te Middelburg
executoir verklaarde kohier no. X
wegens de bedrijfsbelasting, dienst
1908 1909
de daarop voorkomende belasting
schuldigen worden uitgenoodigd om
hunne aanslagen op den bepaalden
tijd aan te zuiveren, ook ter voorko
ming van vervolgingen
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
weken na heden behooren te worden
ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 23 Febr. 1909.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
0
Welk een leven moet het toch zijn,
dat de machtigen der wereld vaak
verplicht zijn te leven De armste
bedelaar bezit soms meer vrijheid
dan zij. De Czaar van Rusland ver
toefde in de vorige week voor een
korte poos in zijn hoofdstad, die hij
in vier jaren niet had bezocht. On-
noodig te zeggen, dat de burgerij van
Z. M.'s komst hoegenaamd niets wist.
Het was ter gelegenheid van de bij
zetting van het stoffelijk overschot van
den overleden grootvorst Wladimir.
De treurige stoet, treurig in dubbelen
zin, gleed van het Winterpaleis, waar
de keizer den nacht had doorgebracht,
naar de St. Peters- en Paulsvesting,
—O—
41.)
Snel liep hij het portaal in, waar
morsige kinderen speelden en stoei
den, en klom de smalle, donkere
hap op, die naar de bovenkamer
leidde.
X.
Daar de politiebeambten de beve
len van Lodder met de grootste
voorzichtigheid en zonder eenig op
zien te verwekken, hadden uitge
voerd, vermoedde bijna niemand in
nuis hun tegenwoordigheid.
De hospita van Horner, een arme
werkmansweduwe met een afgetobd
en naargeestig voorkomen, was voor
noten haar e'^en keulcen °Pge"
Zonder eenige inleiding wendde
Qe commissaris zich tot haar,
nS ons «aar de kamer van
«w commensaal," gebood hij.
(Adv.)
tusrchen een driedubbele haag van
soldaten.
Het opmerkelijkste was dat de nieu
we koning van Bulgarije er ook bij
tegenwoordig was en dat hem niet
alleen vorstelijke eer werd gegeven,
maar de Russische regeering tevens
van de gelegenheid gebruik maakte
om naar de Bulgaarsche hoofdstad te
seinen dat het koninkrijk Bulgarije als
zoodanig door Rusland werd erkend
en de erkenning door de overige
mogendheden spoedig zou volgen.
Men moet daarvan dus te St. Peters
burg wel alles geweten hebben. En
nu heeft de Porte wel onmiddellijk
protest laten doen, bij alle buitenland-
sche mogendheden, terwijl er te Con-
stantinopel heel wat te doen is over
de houding van Rusland, maar wat
zal het baten Wij verwachten dat nu
wel langzamerhand van alle zijden de
erkenningen te Sofia zullen inkomen.
Servische boeren en Oostenrijksche
soldaten hebben eikander, over het
water van de blauwe Drina heen, be
schoten Waarlijk geen wereld
schokkende gebeurtenis en toch
in Oostenrijk begint men van die
aardigheden genoeg te krijgen en
raakt zijn geduld kwijt. Het heeft nu
al van October af geduurd, dat gedu
rig uittarten van den reus door het
dwergje en nu schijnt er wezenlijk een
soort van ultimatum uit Weenen ver
zonden te zijn, die waarschijnlijk wel
zeer kalmeerend werken zal of reeds
gewerkt heeft.
Infusschen schrijft men aan de Ser
vische regeering het plan toe, om den
zetel der regeering, het hoofdkwartier
van het leger en den geldvoorraad,
als die er ten minste nog is, van
Belgrado naar Nisj over te brengen.
Belgrado kan niet verdedigd worden
en de Oostenrijkers bezitten een aantal
De vrouw maakte een angstig
handgebaar en aarzelde het bevel te
gehoorzamen.
„Ik durf het niet te doen," zeide
zij jammerend. „Mijnheer Horner
heeft mij streng verboden op zijn
kamer te komen, waarvan hij de
sleutel altijd bij zich heeft. Ik mag
ze alleen schoonmaken, wanneer hij
er bij is."
„Daarover bekommer ik mij wei
nig", voegde de commissaris haar
toe. „Open de deur voor ons, anders
zullen wij haar openbreken."
„Maar wat zal mijnheer Horner
wel zeggen, als hij thuis komt Hij
gaat misschien terstond verhuizen en
hij is toch zoo,n goede huurder,"
zeide de weduwe half weenend.
„Het zal wel een poosje duren,
voordat uw commensaal thuis komt,"
hernam de commissaris.
„Vooruit, hebt ge een tweeden
sleutel Of moet ik den smid laten
komen
Onder veel ach en wee van de
vrouw kwam de sleutel te voorschijn,
dien een vroegere huurder had na
gelaten en dien zij thans den commis
saris ter hand stelde.
TELEFOONNUMMER 10.
riviermonitors, waarmede zij de stad
gemakkelijk kunnen platschieten. Nisj
daarentegen ligt in het binnenland en
heeft vrij wat waarde uit een oogpunt
van landsverdediging.
Druk besproken wordt weder de
vraag, hoe de Servische bevolking van
Hongarije en Croatië zich za!gedragen,
wanneer Oostenrijk zich inderdaad
zou genoodzaakt zien tot maatregelen
van tuchtiging. Een feit is het, dat
Servische studenten te Budapest ver
gaderden om te overwegen wat hun
in zoodanig geval te doen staat. De
politie, die er de lucht van kreeg,
heeft er echter niet éen kunnen snap
pen. Reeds jaren lang wordt in Ser
visch Oostenrijk gewerkt. Tengevolge
daarvan zitten nu al maanden lang
meer dan vijftig Serviërs te Agram in
de gevangenis, onder verdenking van
hoogverraad, en eerst in Maart zal
het proces beginnen.
Een bijzonder gunstigen indruk
schijnt het optreden gemaakt te heb
ben van den nieuwen Turkschen
grootvizier in de Kamer. Vooral op
eendracht tusschen de verschillende
nationaliteiten in het nog altijd groote
rijk, drong hij aan, opdat men sterk
moge staan tegenover andere natiën,
wier zelfzuchtige berekeningen geen
vat hebben, wanneer zij zich weten
te staan tegenover een volk dat den
wil heeft om zijn onafhankelijkheid
te bewaren door zijn waardigheid
hoog te houden.
Inderdaad een waardig woord, voor
al om de bijvoeging, dat men dan
nog meer zijn pogingen zal kunnen
aanwenden voor de binnenlandsche
reorganisatie van het vaderland,
waaraan tot dusver slechts ontbrak
de vrijheid en gelijkheid voor alle on
derdanen en gerechtigheid voor allen.
Wat de anti-Oostenrijksche bewe
ging betreft, deze zal nu wel een
einde nemen. Oostenrijk en Turkije
toch zijn het eens en binnen enkele
dagen zal de zaak wel voor goed
beklonken zijn. Er zijn dan ook strenge
bevelen naar de Syrische havensteden
gezonden, om de kwaadwillige aan
slagen op de lading van Oostenrijksche
stoomschepen te beletten. Met geweld
zullen de baldadigheden worden ge
keerd. Trouwens, in Europeesch-
Turkije schijnt er van boycot al geen
sprake meer te zijn, waarmede de
Oostenrijksche regeering natuurlijk
hooglijk ingenomen is.
Naar het schijnt, zal ook Denemar
ken zich gaan wapenen. Over de
wenschelijkheid om Kopenhagen te
versterken, wordt daar al jaren lang
strijd gevoerd. Al wordt Denemarken
voor een neutralen staat gehouden,
wiens neutraliteit dan ook is erkend,
men weet maar al te goed wat trac-
taten beteekenen als er belang in het
spel komt om ze niet te handhaven.
Een oogenblik later betraden zij
het kleine kamertje met éen venster,
dat Horner bij de weduwe bewoonde.
Deze zelf was op een wenk van
Lodder de politiebeambten gevolgd.
In de kamer stond niets dat de
aandacht trok zij bevatte slechts
het hoognoodige meubilair. Het wei
nige huisraad, dat hier stond, ver
keerde in een jammerlijken staat van
de wankelige kleerkast, waarvan de
deur uit de scharnieren hing, tot de
gebrekkige stroostoelen, welker zit
tingen meerendeels beschadigd waren.
Aan den wand hing een verweerde
spiegel en voor het venster een gor
dijn, dat eens lang geleden, wit ge
weest moest zijn, maar thans goor
en overal gescheurd en gerafeld was.
Terstond begon een nauwkeurige
doorzoeking van de kamer, hetgeen,
onder leiding van Lodder, niet veel
tijd vorderde.
Eerst werden alle meubelen van
de wand geschoven en begon men
met een bijzonder soort hamers,
daartoe opzettelijk meegebracht, tegen
de muren te kloppen. Een man on
derwierp den vloer aan een gelijk
onderzoek.
ftbonnemenfs-ftduerlentiën op zeer uoordeelige uooriuaarden.
De minister van landsverdediging
heeft dan nu ook voorstellen inge
diend, die uitgaan van de gedachte
dat Europa verkeert in een staat van
onrust en spanning en Denemarken
er op bedacht moet wezen om zijne
onzijdigheid te kunnen handhaven.
De oude vestingwerken van Kopen
hagen wil men afbreken en door ge
heel nieuwe vervangen. In eens zal
daarvoor worden uitgegeven 29 milii-
oen en verder jaarlijks ruim 2millioen.
Het moet tevens in het voornemen
liggen om ook op versterking der
vloot bedacht te zijn.
Een der eerste bezigheden van
koning Eduard van Engeland, nadat
hij van zijn veelbesproken bezoek aan
Duitschland was wedergekeerd, is
geweest om de beide Kamers van
het Britsche parlement te openen.
Dat daarbij van het bezoek en aan
de verwachtingen die het heeft op
gewekt, in de warmste bewoordingen
gewag werd gemaakt, sprak van zelf,
maar toch schijnt het eenige teleur
stelling te hebben opgeleverd, dat
over getroffen afspraken of in voor
bereiding zijnde overeenkomsten tus
schen de Duitsche en Engelsche re
geeringen, met geen enkel woord
melding is gemaakt.
Aangenaam daarentegen was het
te vernemen, dat de Engelsche re
geering met de Russische van ge
dachten wisselt over de instelling
van een vertegenwoordigenden re-
geeringsvorm in Perzië, omdat de
uitgebreide commercieele en econo
mische belangen van Engeland en
Rusland in het Perzische rijk dooi
de tegenwoordige onlusten in gevaar
worden gebracht.
Velen heeft het verwonderd, dat de
koning met geen woord heeft gewag
gemaakt van de eischen der stem
rechtvrouwen, die zich ter gelegenheid
van de opening van het parlement
weer allerbespottelijkst hebben ge
dragen. Men leidt er algemeen uit af
dat de regeering in deze quaestie
beslist niets wil doen. Geen wonder:
de dames gedragen zich zoo ergerlijk
onvrouwelijk, dat men gerust kan
zeggen, dat zij het kiesrecht voor de
vrouw onmogelijk maken. Bij ons
zou het zeker niet anders toegaan
maar bij ons zouden zelfs mannen
zich vaak schamen om datgene te
doen waartoe de vrouwen in Enge
land haar toevlucht nemen om het
zoo vurig begeerde goed deelachtig
te worden.
Patrimonium.
In de Maandag gehouden vergade
ring werd aan de orde gesteld het
verkiezingsprogram voor de aanstaan
Dit geschiedde om ergens een
holle plek te vinden; het gehoor van
de beambten, die met dit werk ver
trouwd waren, was zoo fijn, dat zij
zich nooit in hun nasporing vergisten.
De commissaris doorzocht inmid
dels met „vriend Holdert" en den
besteller stuk voor stuk de kleerkast
en de linnenkast.
Het eigendom van Horner was
trouwens niet zeer talrijkhij bezat
slechts het noodzakelijkste en zelfs
dit was nog ontoereikend. Het had
er geheel den schijn van, alsof de
eigenaar het zoo had ingericht dat
hij er zonder veel verlies in tijd van
nood afstand van kon doen.
Alles bewees, dat Horner gewoon-
was te leven als een vogel op een
tak, elk oogenblik tot wegvliegen
gereed, wanneer hem eenig gevaar
dreigde.
Holle plaatsen werden noch in
den wand noch onder den vloer ge
vonden daarentegen bespeurde men
toen het bed was afgenomen dat de
versleten matras eenige voorwerpen
verborg. Die werden natuurlijk in
een oogwenk te voorschijn gebracht.
De hospita begon te jammeren
de algemeene verkiezingen, waarin
wordt aangedrongen op wettelijke
maatregelen tegen de geldelijke ge
volgen van ziekte, invaliditeit en
ouderdom.
Een uitvoerig debat ontspon zich
hierover.
De afdeeling Delft deed het vol
gende voorstel, om achter het door
het bondsbestuur opgestelde program
te voegen „en het (program), zoo de
omstandigheden het gebiedend nood
zakelijk maken, dienst te laten doen
om het aan de eventueele candidaten
voor te leggen".
Dit voorstel werd met groote meer
derheid van stemmen verworpen.
Op voorstel van den heer Van der
Molen werd met algemeene stemmen
aangenomen de naam „verkiezings
program", zooals dit in 1901 en 1905
geschiedde.
In de avondvergadering kwam na
de opening het eereiid van het Ver
bond, dr. A. Kuyper, de vergaderzaal
binnen. Zijn verschijning werd met
luid applaus begroet, terwijl hem
werd toegezongenDat 's Heeren
zegen op u daalDe voorzitter heette
hen in enkele woorden hartelijk wel
kom. Als oud-strijder en warm vriend
van het Verbond, was hij in het
midden, daar men ook thans nog
hoopte op zijn gewaardeerden steun
en advies.
Namens de vergadering wenschte
de heer Van Vliet dr. Kuyper ook
verder 's Heeren zegen toe en sprak
den wensch uit, dat God hem zou
sparen tot in lengte van dagen voor
ons volk en voor Patrimonium in het
bijzonder.
Ook van minister Talma bracht de
voorz. de hartelijke groeten aan de
vergadering over met de beste wen-
schen voor haar slagen.
Hierna stelde de voorzitter aan de
orde de algemeene beschouwingen
over het reorganisatierapport van het
Verbond, uitgebracht door het bonds
bestuur, bijgestaan door een commis
sie, bestaande uit een zevental leden
uit verschillende afdeelingen.
De meeningen bleken in hoofdzaak
te verschillen over de conclusie om
trent het lidmaatschap der afdeelin
gen en over de vraag, of de vakver-
eéniging behoort te staan op den
confessioneelen of den interconfes-
sioneelen grondslag.
Tal van afgevaardigden en leden
van het bondsbestuur namen aan de
geanimeerde discussie deel.
Na de afgevaardigden sprak dr.
Kuyper de vergadering toe. Nu hij
eenmaal de discussies had aange
hoord, verklaarde hij zich niet ver
antwoordelijk te achten, zoo hij ook
zijn stem niet over de onderhavige
quaestie had doen hooren. Daartoe
schetste hij de overgangsperiode,
waarin „Patrimonium" thans verkeert
toen zij zag, dat men haar matras
opensneed. a
Zij zeide nu wel te begrijpen,
waarom Horner nooit had toegestaan,
dat zij zijn bed opmaakte of zijn
matras opschudde. Zij moest dan
immers dadelijk de scheur hebben
waargenomen ofschoon deze vluch
tig dichtgenaaid was. Haar huurder
moest haar de schade vergoeden, dat
nam zij zich vast voor.
„Nu, hij heeft zeker wel veel
geld," spotte de commissaris, terwijl
hij de in de matras gevonden voor
werpen éen voor éen bekeek.
De weduwe, wier goede meening
omtrent haar commensaal nu plotse
ling verdwenen scheen, begon spot
tend te lachen.
„Daarmee is het niet al te best
gesteld," zeide zij. Horner heeft
wel altijd stipt betaaldmaar het is
hem in de drie maanden die hij hier
gewoond heeft, lang niet voor den
wind gegaan."
(Wordt vervolgd.)
