IS,
Donderdag
18 Februari.
Gemeentebestuur,
Feuilleton.
"WnnInlaWdT
No. 41.
47e Jaargang,
1909.
roken
;EN.
1st.
side.
Van Week fof Week.
en bij
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
0. 15.
HEE,
ons.
°.nd,
1,
19/21.
kt.
it 8.40*
2.45*
7.50*
de ïte-
lan tot
is.
pr2-
12.18,
9.20,
P5,4.15,
ke.
10, 6.45,
1, 10.40,
-, 1.30*,
fcO, 5.20,
10, 6.30,
P, 10.30,
1, 12.45,
10, 4.40,
8.30.
Zondags
,15 o) d)
i 6,45 c)
i 4,45 o)
>o)f)h)
jtrek vac
I'm. 8,80.
resele en
ogste 20
lags ten
vachtea
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen,
HOOFDELIJKEN OMSLAG.
Afkondiging van het uitvoerbaar ver
klaarde 4e suppletoir kohier
van denHoofdelijkenOmslag
voor het jaar 1908.
Burg. en Weth. van Vlissingen
maken bekend
dat het 4e suppletoir kohier van
den Hoofdelijken Omslag voor het
jaar 1908, na door Gedeputeerde
Staten van Zeeland bij hun besluit
van 12 Februari j.l. no. 39 te zijn
goedgekeurd, op heden in afschrift
gedurende den tijd van vijf maanden
op de secretarie der gemeente voor
een ieder ter lezing is nedergelega.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 17 Febru
ari 1909.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
0
Er zijn nu ongeveer zes maanden
verloopen, sedert de Sjah van Perzië
op gewelddadige wijze een einde
maakte aan de werkzaamheden van
het parlement. In Teheran was het
sedert dien tijd stil en het bleef stil
gedurende de lange worsteling in
Tabris en bij het uitbreken van den
opstand in het Zuiden. Nu echter ook
opstanden zijn geproclameerd langs
de Caspische zee en in de provincie
Chorassau, thans steekt men ook in
Teheran de hoofden weder bijeen.
Men heeft bij verzoekschriften de
Russische en Britsche gezanten aan
gespoord om nog eens te beproe/en
den Sjah tot herstel van de grondwet
te bewegen. Waarschijnlijk echter
gevoelt de Sjah zich daar nog sterk
genoeg, want hij heeft tengevolge
van het gebeurde den Staat van be
leg afgekondigd maar in het noord
westen bezit hij feitelijk geen gezag
meer, Geheel Mazanderan' en ver
schillende plaatsen aan de Caspische
Zee hebben hem de gehoorzaamheid
opgezegd.
Uit het Zuidwesten is weinig nieuws,
maar een zekere zwervende stam, die
de bevolking van Ispahan hielp om
het gezag van den Sjah af te schud
den, doet deze bevolking ondervinden
hoe licht men van den regen in den
drop kan komen. Zij maakte zich van
het bestuur der stad meester en ver
hief den Chan tot bewindvoerder,
waarna men in de provincie aan 't
plunderen is geslagen. De eerste
expeditie tegen deze stad, uit Ispahan
opgerukt, mislukte en men zal het er
nu waarschijnlijk wel bij laten.
Intusschen brokkelt het rijk op die
manier af. Op de hulp der Turken
35.)
„Maar zij had zich nu eenmaal in
het hoofd gezet, dat zij er een wil
hebben, die haar meeneemt naar den
vreemde, zoo'n sprookjesprins uit
een prentenboek, wat weet ik 't
.Hij dreigde haar lachend met den
vinger, terwij! hij knipoogde tegen
Horner, die met veel belangstelling
naar hem geluisterd had.
„Mejuffrouw uw dochter, heeft vol
komen gelijk," zeide hij vol vuur,
terwijl hij verliefde blikken wierp
naar 't meisje dat onder andere om
standigheden den toestand recht
kluchtig zou hebben gevonden. „Vol
komen gelijk. Een sprookjesprins be-
noeft het nu juist niet te zijn, maar
och een flinke kerel, die in de we-
rondgekeken heeft. Wat kan nu
00 n pillendraaier, die zijn ieven
sta^ ac^er de toonbank heeft ge-
i an> zijn vrouw voor genoegen
TELEFOONNUMMER 10. !j Abonnements-Aduerienfiën op zeer uoordeelige uoorutaarden.
(Adv.)
schijnen de verdedigers der Perzische
constitutie echter niet te kunnen
rekenen.
Turkije heeft het dan ook druk
genoeg en heeft pas een crisis door
leefd, waarbij de Sultan zich 'correct
als een constitutioneel vorst gedroeg!
Te Constantinopel werd een samen
zwering ontdekt, die ten doel moet
gehad hebben om den Sultan te ont
tronen en een ander dan den wettigen
troonopvolger op den troon te plaat
sen. De grootvizier ontdekte het plan
en tevens dat de ministers van oor
log en marine er in betrokken waren,
die hij wilde ontslaan. Toen stak
onder de vooruitstrevende partij een
storm op. Zij betwistten hem het
recht om ministers te ontslaan en
beweerden dat er van het geheele
complot geen woord waar was. Het
comité van Eenheid en Vooruitgang
plaatste zich aan het hoofd der be
weging tegen den ouden grootvizier
en kreeg toezegging van steun van
«jaeger en vloot. Hierop nam de Kamer
een motie van wantrouwen in den
Grootvizier aan en toen kon de Sul
tan natuurlijk niets anders doen dan
zich overeenkomstig die motie ge
dragen. Het bewijs is dus wederom
geleverd, dat het Jong-Turksche co
mité feitelijk het gezag uitoefent, wat
niet bepaald zuiver constitutioneel is,
vooral niet wanneer de Jong-Turken
niet kunnen laten om te complot-
teeren, wat ze natuurlijk tijdens hun
gedwongen verblijf in het buitenland
gewoon waren.
Sje t>;
Tot waardig slot van al hetgeen is
voorafgegaan, heeft nu in de ver
gaderzaal van het Huis van Volks
vertegenwoordigers te Washington,
ten overstaan van Senaatsleden en
afgevaardigden, de formeele verkie
zing van den heer Taft als president
der Unie plaats gehad. De heer Taft
kreeg in de welbekende mahonie
houten doos, waarin de briefomsla
gen, bevattende de uitgebrachte stem-
bleden Neem mij daar eens tegen,"
riep hij in vervoering, terwijl hij zich
op de borst sloeg. „Waar ziet gij
mij nu wel voor aan
„Voor machinist of zoo iets," ant
woordde de commissaris na eenige
bedenking.
„Het lijkt er wei naarspotte
Horner. „Ik ben ingenieur, mijn naam
is in Amerika algemeen bekend, ik
bouw bruggen, huizen, kerken. Gij
denkt misschien, omdat ik een een
voudige jas aan heb Dat ik niet
veel te beteekenen heb Dat is weer
eens echt Duitsch. Bij ons in Ameri
ka ziet men niet op de jas, maar op
de dollars en daaraan ontbreekt het
mij niet. Ik heb misschien meer dan
menige dandy, maar ik wil mij niet
naar mijn kleeding laten beoordeelen.
Daar ginds in Amerika kent men mij."
„Waarom zijt gij dan eigenlijk hier
gekomen vroeg de comm issaris op
een toon, waaruit gekrenkte vader
landsliefde sprak.
„Maar vadertje, dat ligt toch voor
de hand," trachtte Augusta den ge
vraagde, die een kleur kreeg, te hulp
te komen. „Mijnheer zal studies ma
ken denk toch aan onze beroemde
men der presidentskiezers van eiken
Staat, plegen te worden neergelegd,
ongeveer tweemaal zooveel stemmen
als zijn tegenstander, terwijl de heer
Sherman tot vice-president werd ge
kozen. Den 4 Maart aanvaardt de
welgedane president zijn gewichtig
ambt. Mocht hij vóór dien tijd over
lijden, dan zou de heerSherman hem
niet wettig kunnen opvolgen. Dit is
eene leemte in de Amèrikaansche
constitutie, waarin men echter thans
denkt te voorzien.
De overeenkomst, tusschen Duitsch-
land en Frankrijk omtrent Marokko
gesloten, heeft te Tandzjer een goe
den indruk gemaakt onder de handel
drijvende en indusfrieele standen. Men
verwacht er meer orde en veiligheid
van in het land, betere financieele
toestanden en gemakkelijke exploitatie
van de landelijke hulpbronnen. Ter
wijl Frankrijk zich verbindt om de
Duitsche handels- en nijverheidsbe
langen in Marokko niet tegen te
werken, verbindt Duitschland zich
van zijn kant om hetzelfde te doen
met de bijzondere politieke belangen
van Frankrijk, waarmede de verzeke
ring van orde en vrede in het land
ten nauwste samenhangt. Beide lan
den verklaren zich, onder erkenning
van eikanders bijzondere belangen,
tot een open en eerlijke verstandhou
ding. Men zal streven naar een ge
meenschappelijk handelen.
Hoewel nu beide partijen zich tot
niets meer of minder verbonden heb
ben, dan tot hetgeen in de gewone
burgermaatschappij ieder fatsoenlijk
man verplicht is, mag het toch van
groote waarde worden geacht, dat
men de grieven en twisten als het
ware plechtig begraven heeft. Die
heele Marokkaansche historie was
een schrikbeeld voor Europa en vijf
jaar lang heeft te dier zake oorlogs
gevaar gedreigd, wat eerst thans als
geweken kan worden beschouwd.
Overigens wil het ons voorkomen
dat de heer Moelei-Hafid het minder
gewoon zal vinden, dat die twee
Christenmogendheden zoo maar over
de belangen van zijn land beschikken.
Hoogstwaarschijnlijk zou hij ze vrij
wat liever een hanengevecht zien
houden en nu die kans verkeken is,
zal hij voortaan de Europeesche in
menging wel voor goed moeten dulden.
De politieke ster staat bepaald in
het teeken des vredes. AI hechten
we over 't algemeen niet veel aan
samenkomsten tusschen gekroonde
hoofden en aan officieele toasten, de
nieuwe ontmoeting tusschen oom en
neef te Berlijn schijnt toch wel een
bijzonder karakter te hebben gedra
gen. Er is zoo onbewimpeld gespro
ken over de bevestiging der vriend-
bouwwerken."
„Och kom," zeide Horner. „Zoo'n
Keulschen dom bouwt een Ameri-
kaansch architect in een half jaar en
veel goedkooper. Ge moest eens bij
ons komen juffrouw, dan zoudt ge
oogen opzetten."
De commissaris had intusschen op
zijn horloge gekeken.
„Nu moeten wij weg, Elsa", zeide
hij met een bedoeling.
„Ach, hoe jammerzeide het
meisje, dat zijn wenk zeer goed had
begrepen. „Mijnheer weet zoo veel
belangrijks te vertellen. U weet, hoe
gaarne ik over dat alles hoor praten."
Horner was merkbaar gevleid zijn
bleek gelaat werd zelfs door een
rood overtogen. Hij keek den ver
momden politieman smeekend aan.
„Nu, maar ik heb ai genoeg bier
gedronken, mij dunkt wij moesten
nu eens tot den wijn overgaan," zei
de hij met listigen blik. „Het wijn
huis van Röveman is mij," aanbevo
len men moet daar een keurig glas
wijn schenken."
Augusta scheen nog altijd te aar
zelen en liet pruilend de onderlip
hangen. Daarbij keek zij tersluiks
schappelijke betrekking tusschen de
twee volken, Duitschland en Enge
land, en zoo sterk is verzekerd dat
de vorsten al hun streven daarop
gericht hebben, dat men aan oprecht
heid en goeden wil niet twijfelen mag.
Bij al die vreedzame geruchten
was het aangenaam te vernemen, dat
het dreigend gevaar, door sommigen
aanwezig geacht, voor een gewapend
conflict tusschen Turken en Bulgaren,
weer geweken is.
Het Russische bemiddelingsvoorstel
in zake de Buigaarsche schadever
goeding is wel is waar met een
tegenvoorstel beantwoord, waarover
partijen het nog niet eens schijnen
te zijn, maar toch is blijkbaar afge
zien van den eisch tot vaststelling
eener andere grensregeling. Bulgarije
beschouwt dit bepaald als een eisch,
die slechts met wapenen kan worden
beantwoord en vandaar dan ook het
brengen van een deel van het Bui
gaarsche leger op voet van oorlog.
Thans zijn de reservisten weer naar
huis gestuurd en kan men verder kalm
den loop der zaken afwachten.
In Zweden werd in het jaar 1907
eene wet aangenomen, houdende wij
ziging in de constitutie.
Volgens de daar te lande bestaande
voorschriften, moet zulk een wet twee
jaar blijven liggen alvorens in wer
king te treden. Staatkundig leven de
Zweden heel langzaam en haasten
zich niet op het glibberige pad van
hervormingen.
Nu is echter de nieuwe kieswet in
werking getreden en zullen de leden
van de Tweede Kamer bij algemeen
stemrecht worden gekozen. Evenre
dige vertegenwoordiging is ingevoerd
voor beide Kamers van den Rijksdag.
Wat betreft de Eerste Kamer is de
toegang voor minder bemiddelden
gemakkelijker gemaakt en zal ieder
verkiesbaar wezen, die een inkomen
heeft van meer dan twee duizend
gulden.
De blijde verwachting.
Met toestemming van H. M. de Ko
ningin wordt door de leerlingen der
's Gravenhaagsche vakschool voor
meisjes als geschenk aan H. M. de
Koningin ter gelegenheid van de
heugelijke gebeurtenis een zestal uit
zetten voor jonggeborenen vervaardigd
welke zullen worden uitgereikt aan
onvermogende ouders die op den
zelfden dag als H. M. met vermeer
dering van hun gezin zullen worden
verblijd.
Het congres der S. D. A. P.
Wij kunnen onmogelijk beschouwin
gen van alle bladen over dit veel
bewogen congres opnemen.
naar Horner, die haar van zijn kant
met de oogen verslond.
Verduiveld, die vrouwen zijn toch
voor komediespelen in de wieg ge
legd dacht de commissaris. „Zeifs
dit onschuldige schepseltje kan met
de oogen praten. Sakkerloot, ik ge
loof dat ik den schelm al aan het
lijntje heb
„Ais ge er niets tegen hebt, dan
sluit ik mij bij u aan," zeide Horner
bedremmeld, als vreesde hij een af
wijzing. „Ik houd ook wel van een
goed glas wijn."
„Zeker, zeer gaarne, vadertje zal
er wel niets tegen hebben," sprak
Augusta, die zich in de haar zoo
vreemde omgeving wonderlijk wist
te schikken. „Hij heeft gaarne een
weinig gezelschap."
„Mij is het wel, maar dan moet
ge mijn" gast zijn, waarde vriend",
zeide de commissaris.
„Wat denkt ge wel van mij Waar
ziet ge mij voor aan vroeg deze
geraakt. „Ik ben zelf welgesteld en
ik houd er niet van op iemands zak
te loopen."
„Dat strekt u tot eer," antwoordde
Augusta voor den commissaris. „Va-
Wij zullen heden onze lezers nog
eens in kennis stellen met het oordeel
van 4 bladen van uiteenloopende
politieke richting.
Het „Hbl." (liberaal) schrijft o. a.
Is het niet naïef, dat een politieke
partij, die met duizend masten in
zee is gestoken, dat een „klassebewe
ging", die al wat heden ten dage
heerschend is, meent te zullen over
vleugelen en die zich voorbeschikt
acht binnen niet al te langen tijd de
leiding van staat en maatschappij ter
hand te grijpen, zich zelve zoo
hevig te lijf gaat wegens het scherpe
geschrijf van een drietal eigenzinni
ge weekoladschrijvers Is dat kracht
bewust zijn. is dat vertrouwen op
het eigen grondbeginsel
En is het niet naïef, waar men steeds
is opgekomen voor vrije uiting van
gedachten, want daarom is 't bij
die vrijheid toch te doen, tegen
rare en lastige gedachten, nu eens
klaps, nu het bezwaar zich in eigen
boezem doet gevoelen, van leer te
trekken met een bijna ongeëvenaarde
energie?
De christ. hist. „Nederlander" oor"
deeltDe voornaamste beteekenis
van het op het congres gebeurde
schijnt ons dan ook toe niet te liggen
in het royement der „Tribune"-redac-
teuren, maar in het feit, dat thans
aan een bepaalde groep in de partij
officieel een weekblad is gegeven
ten einde daarin haar speciale groep-
denkbeelden te propageeren. De re
visionisten hebben dit noodschot
noodig geacht,ten einde de„Tribune"-
redactie te isoleeren en de aigemeene
eenheid der partij vooralsnog te
handhaven. Maar het komt ons voor,
dat deze officieele erkenning en or
ganisatie van „een partij in de par
tij" de kiem van nieuwe, en grootere
botsingen in zich draagt.
De „Rotterdammer" (antirev.)Wat
de hoofdzaak betreft kunnen wij be
zwaarlijk inzien, dat een partij als
partij anders kon handelen dan de
sociaal-democratische partij Zondag
besloot.
Ook al blijft vaststaan, dat de so
ciaal-democratie door het uitwerpen
en wegtrekken van de Marxisten haar
levensbloed zal verliezen.
Doch de schuld lag in het onder
havige geval grootendeels aan de groep
der meest principieele Marxisten.
Zetels in het partij-bestuur weiger
den zij sinds jaren.
Kamerzetels verkozen ze ook niet,
Het vrije woord voor de bepleiting
van beginselen werd hun gegund
zelfs zou er een apart weekblad onder
Marxistische redactie bij „Het Volk"
worden gevoegd. Maar de heeren
weigerden ook dat.
Zij bleven, buiten het practische
werk staande, slechts vitten en hakken
op de mannen der practijk.
dertje staat er ook niet op, hij heeft
het goed gemeendhet is eenmaal
zoo de gewoonte in onze plattelands
gemeente", voegde zij er zacht bij,
alsof haar zoogenaamde vader het
niet hooren mocht. De wangen van
den Amerikaan werden nog rooder.
„Ik zeg maarmen moet iemand
niet naar zijn kleeren beoordeelen,"
merkte hij aan.
Dan gaan we dus samen, zeide de
commissaris en wenkte tegelijk de
kellnerin om te betalen.
Hij nam zijn portefeuille uit zijn
zak, waaruit hij een banknoot van
duizend mark te voorschijn haalde.
Dit legde hij opengevouwen op de
tafel en keek daarbij van terzijde
zijn tafelbuurman aan, als wilde hij
zeggen
Nu weet ge ineens met wien
ge te doen hebt. Doe het mij na,
als ge kunt.
De commissaris bereikte zijn ver
borgen doel buiten verwachting.
(Wordt vervolgd.)
