m
kken.
jur:
a
stbode
Ponderdag
41 Februari.
binnenland,
o ai
Feuilleton.
ga&n tot
No. 29.
47e JaargaDg.
1909.
NIGING
n
1909,
BODE
laan,
0.51
5.50
6-
2.01
6.70
VAH BEI III BP BEI TAL
JR. "1*
voeling',
juli, g. onderh,
ENHUIS vooi
fuin, te Souburg,
liss. via Midd,
4G, Middelburg,
iart. Te bevragen
e Courant."
er maand. Adres
Ir, Badhuisstraail
Maart een flinke
n 's avonds tus-
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
ïgevende
Eerste Kamer.
in de gisteren gehouden zitting
werd aangevangen met de algemeene
beschouwingen over de staatsbegroo-
ting. De heeren Laan en Stork hoopten
dat bij de aanstaande verkiezingen de
geloofskwestie niet op den voorgrond
zal worden gebracht en het kabinet
een economische actie zal voeren.
Laatstgenoemde was in de gegeven
omstandigheden tevreden met het
tegenwoordig kabinet, waarvan hij
apprecieerde dat het de christelijkheid
niet heeft vooropgesteld.
Deze spreker verdedigde uitvoerig
de vrij-liberale partij tegen het verwijt
te zijn een partij van egoïsten, die
een conservatieve, reactionaire bour-
geois-politiek voeren.
De heer Van Velzen bepleitte be
spoediging der ouderdomsverzekering.
De heer Woitjer betoogde uitvoerig
dat in de verhouding van het indi
vidu tot de gemeenschap het zwaar
tepunt gelegen behoort te zijn in de
ordonnantiën Gods. Dit geldt zoowel
het sociale als het politieke leven.
De heer Van Leeuwen was niet zeer
gerust omtrent den finantieelen toe
stand, Hij betoogde dat onze jaarlijk-
sche amortisatie van 4 millioen, bij
een schuldenlast van 1100 millioen,
onvoldoende was en achtte met mi
nister Kolkman blijvende versterking
der middelen noodig.
Liberale Unie.
Door het hoofdbestuur van de Li
berale Unie is gisteren aan de afdee-
lingen het volgende schrijven gezon
den Uit meerdere afdeelingen is tot
ons de vraag gekomen, hoe het
hoofdbestuur denkt over de houding
met het oog op de a.s. verkiezingen,
meer bijzonder met betrekking tot de
vrijzinnig-democraten aan te nemen.
Het spreekt vanzelf dat bij de be
antwoording van deze vraag op den
voorgrond moet staan dat onzerzijds
alles moet worden vermeden, wat
strijd kan uitlokken tusschen fracties
die zoo dichtbij elkander staan. Deze
strijd, die op den uitsiag der verkie
zingen in vrijzinnigen geest zeer
nadeelig zou werken, zal o.i. alleen
worden voorkomen, door wederzijds
elkanders districten te eerbiedigen.
Wij geven daarom aan onze afdee
lingen het advies al het mogelijke te
doen om de districten, waar thans
Unie-liberalen zitting hebben, voor
dezelfde richting te behouden en tot
bereiking van dat doel voor strijd niet
terug te deinzen, maar aan den anderen
kant in de districten, thans door
vrijzinnig-democraten ingenomen, geen
Unie-liberaal candidaat te stellen.
Minister Sabron.
Bij Kon. besluit van 2 Februari is
Engelschc
ïitend
ïr-Schelde.!
ri 1909.
.,23 b) en 6,15 c) l!jl
3,50 b) en 6,45
1,55 gl en 4,45
3,23 en 5.25 c)f)h
ia bet vertrek
jn.Neuann vm-®^
eekenB, BorsseW'
ena tan hoogst'
24.)
„Dat heer zal ons nog een harde
nooit geven te kraken. Zelfs zijn
spoedige bekentenis houd ik voor
ten slimmen zet: hij speculeert zeer
behendig op het medelijden van de
jury en zal bij de terechtzitting niet
in gebreke blijven zich voor te doen
als een edel martelaar, die zich voor
zijn moeder opoffert. Haha, ik zal
zijn programma wel wijzigendie
onvoorzichtigheid zal hij zich bekla
den. Ons eerste werk moet zijn, den
lan op te zoeken, die vanmorgen
ben wissel heeft gehad."
..Zoo denk ik er ook over," stemde
be commissaris volmondig toe „dan
komt het overige vanzelf."
De rechter van instructie lachte
spottend.
i „Ik weet niet, waar gij heen wilt,"
terwijl hij hoed en stok
„lk had u werkelijk voor een
lo. aan den minister van oorlog, den
lnitenant-generaal F. H. A. Sabron,
adjudant iri buitengewonen dienst van
Hare Majesteit de Koningin, tot herstel
van gezondheid, verlof verleend, in
gaande 4 Februari 1909 en eindigende
4 Mei 1909 of zooveel vroeger als
mogelijk zal blijken 2o. de minister
van marine, gedurende het sub lo.
bedoelde verlof belast met de waar
neming van het departement van
oorlog.
Tariefsherziening.
Het „Centrum" schrijftDat bij de
as. verkiezingen tariefsherziening een
der punten van het program zal
wezen, is wel zeker. Met de herzie-,
ning hangt ten nauwste samen de
uitvoering der sociale maatregelen,
welke men rechts op het program
heeft staan, maatregelen, waaraan
zonder een behoorlijke stijving der
schatkist eenvoudig niet te denken valt.
Maar op die stijving worde dan ook
de nadruk gelegd.
„Fiscaal" moet in de eerste en
voornaamste plaats de herziening van
ons tarief zijn. Ook, wijl naar wij
meenen, men dan op dit punt ge
makkelijker tot overeenstemming zal
geraken, dan wanneer een protec
tionistische leus het hoogst klonk.
Bij een herziening van het tarief,
welke bevordering van onze natio
nale industrie beoogt, is groote voor
zichtigheid geboden en moeten boven
dien de grenzen zeer scherp worden
afgebakend, wijl men anders het
fiscale doel niet bereikt. Wel werkt
elke verhooging van invoerrechten
in mindere of meerdere mate be
schermend, maar wanneer men een
recht verlangt, dat den nationalen
arbeid protegeert, dan dient het zoo
genaamd fiscale daaraan te eenenmaie
vreemd te zijn. Nu kan men voor
het eene artikel een protectionistich
tarief heffen en voor het andere een
fiscaal tarief; edoch, hierbij komt men
voor moeilijkheden te staan, die het
gevaarlijk zou zijn te onderschatten.
Niet, dat wij alle protectionisme uit
den booze achten en zouden meegaan
met hen, die „a tort et a travers" de
vrijhandels-banier hooghouden, zóó
zelfs, dat zij van elke verhooging der
invoerrechten afkeerig zijn. Maar wat
het protectionisme betreft heeft men
zich evenzeer tegen te strenge theorie,
of al te groote verwachting in acht
te nemen, als ten aanzien van den
vrijhandel. Bij een fiscaal recht kan
men vooraf vrijwel berekenen, welke
de voordeden zullen zijn. Bij een
protectionistisch tarief ontbreekt
althans voor een land als het onze
eenzelfde stevige basis. En wanneer
men zich thans beroept op de groote
werkloosheid, die door de „bevorde
ring van onze nationale welvaart" zou
te keeren zijn, dan dient daarbij toch
man van doorzicht gehouden, beste
Lodder. Het geval is zoo duidelijk,
als het kan en de schuld van dien
man zoo goed als bewezenmaar
toch zal het nog hoofdbreken kos
ten. Ja, ja, het is nog een moeilijk,
maar mooi gevalwij zullen de we
reld toonen, dat er buiten mijnheéf
den advocaat Dorner nog meer knappe
mannen zijn. Maar ik breng hem op
hel schavot, of ik wii op mijn ouden
dag nog een gering klerkje worden.
Met een trotschen, zegevierenden
blik ging de rechter van instructie
weg.
Zijn ondergeschikte keek hem met
een spottend lachje na. Ten slotte
haalde hij zijn snuifdoos uit zijn zak
en nam een snuifje.
„Een van ons beiden moet nood
zakelijk een uitgemaakte domkop
zijn, mijn waarde heer Niederen,"
mompelde hij voor zich. „Tot mijn
voldoening geloof ik, dat ik die dom
kop niet ben."
Daarmede ging de commissaris
zijns weegs.
Hij verliet het paleis van justitie,
stapte in een rijtuig en reed naar het
huis van den advocaat Dorner.
TELEFOONNUMMER 10.
in 'toog te worden gehouden, dat 1 o.
de werkloosheid, hoe ernstig ook,
niet die afmetingen heeft aangenomen,
welke men eerst vreesde, en 2o. dat
ook in landen waar de industrie kras
beschermd wordt, werkloosheid geen
onbekend verschijnsel is. Tegen ge-
neraliseering zij hier derhalve gewaar
schuwd en nog eens op het
fiscaal karakter van or.ze tariefswijzi
ging de nadruk gelegd.
Rbonnemenfs-fiduertentiën op zeer uoordeelige itoorutaarden.
Legaten.
Wijlen mej. T. J. Lolkema, te
Blauwhuis overleden, hee-ft tot eenige
erfgenaam van haar nalatenschap, ten
bedrage van pi.m. f4000, ongerekend
haar meubelen, huisraad enz. be
noemd de R. K. kerk van den H.
Vitus aldaar.
Aan het kerkbestuur der R. Kath.
gemeente te Nes (N. H.) is, vrij van
alle rechten, vermaakt een som groot
f 12,000, door wijlen mej. A. de
Leeuw, onlangs aldaar gestorven.
Door mevrouw B. A. de Waile,
wed. F. P. Brouwer, onlangs te
Leeuwarden overleden, zijn aan de
Ned. Herv. Gemeente te Nes, op
Ameland, gelegateerd al haar daar
gelegen onroerende goederen, te za-
men groot ruim 20 H.A., begroot op
pi. m. f 15,000, ten behoeve van de
pastorie-goederen, onder bezwaar
van vruchtgebruik, wat een vijftal
perceelen betreft, ten behoeve van
een aldaar wonende vrouw, geduren
de het leven van deze.
Reddingswezen.
in het jaarverslag over 1908 van
het „Comité voor het verleenen van
eerste hulp bij ongelukken, voorna
melijk zeerampen", worden mededee-
lingen gedaan omtrent de totstand
koming van het comité, dat na een
oproep aan de burgerij van Hoek van
Holland in Mei drie cursussen kon
openen met aanvankelijk 49 deelne
mers, waarvan 16 vrouwen.
In September had een proefles
plaats, waarvan de uitkomsten alles
zins gunstig mochten worden genoemd
en naar aanleiding waarvan 9 mannen
en 6 vrouwen werden benoemd tot
leden der reddingsbrigade. Nieuwe
cursussen werden daarna weder be
gonnen. Thans namen de oefeningen
der reddingsbrigade een aanvang,
welke oefeningen overal zullen wor
den gehouden, waar de practijk zulks
zal aanwijzen.
Een regeling der werkzaamheden
bij geval van schipbreuk werd ont
worpen, terwijl sub-comité's voor
overbrenging, inlichting en voor orde
zijn gevormd. Gewezen wordt op de
noodzakelijkheid van een verplegings-
gebouw voor schipbreukelingen aan
den Hoek van Holland.
In dit eerste jaar is als vrucht der
Daar vond hij de troostelooze moe
der van Wilhelm in gezelschap van
de niet minder neerslachtige verloofde
van den ongelukkige.
VI.
De volgende dagen brachten voor
den commissaris Lodder evenveel
vermoeienis als vruchtelooze werk
zaamheden. De ijverige beambte had
zich soms wel mogen verveelvuldi-
gen, om gelijktijdig op verschillende
plaatsen te zijn.
In de eerste plaats had Lodder
niet verzuimd ambtelijke inlichtingen
in te winnen omtrent den verslagene
maar hetpolitieregister bevatte slechts
duistere aanw,ijzingen.
De overledene had zich alleen
aangegeven als Herbert Dorner, was
nog nooit veroordeeld en Hessisch
onderdaan maar deze aangiften be
wezen geen verwantschap met den
advocaat Dorner, wiens vader Duitsch-
Amerikaan was en volgens zijn eigen
aangifte volstrekt geen familie in
Duitschland had gehad.
Reeds begon de commissaris aan
de mogelijkheid te twijfelen, om de
identiteit van den verslagene vast te
bemoeiingen van het comité verkregen
dat beschikt kan worden over een, zij
het nog klein aantal personen, welke
in staat zijn onder deskundige leiding
schipbreukelingen hulp te verleenen.
Ook is een voldoende hoeveelheid
verbandmiddelen en een draagbaar
aangeschaft.
Wat den finantieelen toestand van
hét comité aangaat, wordt in het
verslag opgemerkt, dat de jaariijksche
inkomsten begroot worden op een
bedrag van ongeveer f 200. In aan
merking nemende, dat, zelfs indien
geen bijzondere voorvallen plaats
vinden, dit bedrag bijna geheel ver
schuldigd zal zijn ter bestrijding van
de vergoedingen voor de oefeningen
der brigade, zal het duidelijk zijn, dat
aanschaffing van de noodige materi
alen, haar transport, verband enz.
bestreden moeten worden uit het
kapitaal, waardoor weder de rente en
de jaariijksche inkomsten verminderen.
Mejuffrouw Bus te Amsterdam ver
keerde de vorige week in een droeve
stemming. 'tWas dan ook een hard
geval, verbeeld ude mooie Saksi
sche kanarie, al zes jaren lang de
eenige vriend der bewoonster en haar
vertrooster in eenzame uren, was bij
het schoonmaken van zijn kooi uit
het deurtje gewipt. Juffrouw Bus was
radeloos, toen zij op al haar roepen
van Pie-ie-ietPie-ie-ietSoete Pie-
ietgeen antwoord ontving. Op aan
raden van de juffrouw beneden ging
juffrouw Bus er toe over in het Nieuws
blad een advertentie te plaatsen,
waarin aan den eerlijken vinder een
belooning van vijf gulden werd toe
gezegd. Toen zij 's middags van de
krantenvrouw het blad had ontvangen
en zich overtuigd had, dat de adver
tentie er in stond, had zij rust noch
duur meer, en ging wel vijftig maal
naar beneden, naar links en rechts
turende of de kanarie er niet kwam
aanstappen. Opeens, toen ze weer
boven was, hoort zij een stem onder
aan de trap „Woont hier Bus En
de juffrouw vliegt met jeugdige vlug
heid naar beneden, juichend „Daar
is tie
„Ib dat beeBsie van \J, dat daar staat in de
[krant
Ja jongen, heb jij het gevonden?
Jawel, maar er staat toch vijf gulden op,
Ook al is het een beetje gesehonden
Wat zeg je, mijn hemel, wat heb je daar
Ik heb toch geen poes verloren
Weineen, juffrouw Bus, maar het beest zit er in,
Ik kon straks zijn zingen nog hooron
De arme juffrouw Bus draaide zich
schielijk om en ging ontsteld naar
boven, de boodschapper verwijderde
zich zonder medelijden, maar ook
zonder belooning. Hij had een ver-
geefschen gang gedaan, evenals dezer
dagen een Drentsch boertje een ver-
steiien, toen hij huip kreeg van eene
zijde, waarvan hij die het minst had
verwacht.
Den dag na de arrestatie van Wil
helm liet mevrouw Dorner zich op
zijn kantoor aandienen. Natuurlijk
ontving Lodder de zwaar beproefde
vrouw terstond.
Zij kwam met een dringend ver
zoek bij hemzij wilde namelijk
weten, wie de vermoorde eigenlijk
geweest was en of hij tot haar of
tot haar ongel ukkigen zoon in de
een of andere betrekking had gestaan.
Nu was het wel het eenvoudigst, dat
de commissaris haar de toestemming
verschafte, in 't lijkenhuis den ver
moorde te gaan zien. In den nacht
was dit besluit bij haar opgekomen
en zij wilde het ten uitvoer brengen,
zonder terug te deinzen voor den
vreeselijken aanblik, die haar wachtte.
Lodder was onmiddellijk bereid
met haar naar het lijkenhuis te rij
den. Tegelijk hoopte hij de gelegen
heid waar te nemen om verschillende
inlichtingen van de moeder van Wil
helm te verkrijgen, hetgeen hem op
den dag der gevangenneming, bij zijn
bezoek aan de oude dame niet was
geefsche reis naar de markt maakte.
De man zou met een aantal biggen
gaai^ markten en reed met zijn wagen
naar het bijgelegen dorp. Spoedig
kwam er een koopman opdagen „Heb
je biggen Ja. Laat mhet
goedje eens zien.
e-
Het boertje Hom op den "wagen, maarHoe
[heb ik het nou
Wel, domkop, die ik ben, 'k liet de biggen
[bij m'n vrouw
Zoo was het, het boertje was met
den leegen wagen weggereden en had
de krulletjes in hef hok achtergelaten.
Niet langer mag dus aan professoren
het monopolie van vergeetachtigheid
worden toegeschreven, de boeren
beginnen met hen te concurreeren.
En dan wii men nog wel eens zeg
gen, dat het platteland niet met den
tijd meegaat. In Vox Medicorum deelt
Platlandicus hiervan enkele staaltjes
mee. Hij zond eens zijn knecht naar
den voerman of hij voor een dagje
paard en wagen kon krijgen. De
knecht komt weerom met het bericht,
„dat dokter met alle pleizier 't paard
en de canapé kan krijgen". De
voerman had onlangs een coupé zich
aangeschaft.
Op een anderen keer was bedoelde
dokter in een naburig dorp en zocht
bij den smid een patient ophij
merkte dat er bij den buurman een
extra drukte is en vroeg, wat daarvan
de reden was. Het antwoord luidde
„Er zal diarrhee zijn (ter eere) van
de jongste dochter, die trouwt". De
bedoeling was natuurlijkeen diner,
Een grappige vergissing Evenwel
Men behoeft bier op den boer alleen niet te
Zoo menigeen-, die „geleerd" ziek waant in de
[talen,
Verknoeit zijn taal en de vreemde er bij
Die staat dus met 't boertje in ééne rij,
Neen, het platteland gaat wel mee,
al is het op een afstandhet wil
niet langer onmondig zijn. En weet
ge, wie ook niet De vrouwen. Dat
hebben zij al lang getoond, maar nu
vooral loopen zij te wapen en eischen
met kracht en klem haar aandeel aan
het kiesvraagstuk. De afdeeling
„Haarlem" van de „Vereeniging voor
Vrouwenkiesrecht" weert zich in
't bizonder. Niet op vergadering dit
maal, maar door prentbriefkaarten,
welke zij de wereld inzendt. Daarop
staat afgebeeld Kenau Simon Hasse
laar, met een speer in de hand, de sjerp
over de borst, van den linkerschouder
naar den rechterheup 't zwaard op zij,
het pistool met den kruitkoker aan den
gordel. Zoo staat zij, strijdhaftig uit
komend tegen de Haarlemsche wallen,
daar verder achter de Spaansche
schansen. Een tweede, kleiner vrou
wenfiguurtje houdt een vaan omhoog
in den bovenhoek „Haarlem 1572
'73", en dan terzijde, als een strijd
leus, dit gedichtje
gelukt. Zoowel mevrouw Dorner als
Augusta, die hij bij haar aantrof,
waren te zeer ontroerd en ook nog
terughoudend tegenover den dienaar
der justitie, die in haar oog jegens
den geliefden zoon en verloofde een
vreeselijk onrecht had begaan.
Met een uitdrukking van innig
medelijden rustte de blik van den
commissaris op het door smart en
van aandoening ingevallen gelaat
van de oude vrouw, die tegenover
hem in het rijtuig zat. Een wereld
van onuitsprekelijk leed lag in die
door tranen verduisterde oogen de
pijnlijke trek om den mond verried,
door welk een droefheid dat moeder
hart werd verteerd. Terwijl een paar
dagen geleden nog mevrouw Dorner
met haar overvloedige zilverwitte
lokken een statige dame was ge
weest, bij wie nog duidelijk sporen
van vroegere schoonheid werden
waargenomen, was zij thans niet meer
dan een gebogen, afgeleefd oud
vrouwtje.
(Wordt vervolgi./.
