Vrijdag4 top. No. 24. 47e Jaargang. 1909. Januari. Gemeentebestuur* f 0.57 5.50 - 0.02 - 6.- - 2 07 - 6 70 lering. iSTEIIN. lil» Feuilleton. Ie Firma bvende jiigelsche end met bag van voering-, s. BINNENLAND. Verzekering, ijs Nassau." HUSON li DEN Hi OP OEM IAK. N riek Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50, Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE JR., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. BEKENDMAKING. Aangifte van nieuwe leerlingen voor de Openbare Lagere Scholen. Burg. en Weth. van Vlissingen brengen ter kennis van belang hebbenden dat op Maandag 15 Februari a.s. als leerlingen tot de scholen A (Coosje Buskenstr.), B (Hooikade) en F (Joost de Moorstr.), kunnen worden toege laten kinderen van on- en minver mogenden, die op het tijdstip der toelating zes jaren oud zijn. De aangifte der nieuwe leerlingen kan geschieden van Maandag 18 Ja nuari tot en met Zaterdag 30 Januari e.k., des voorm. van 912 uren, ter E Gemeente-Secretarie (Griffie.) Bij de aangifte wordt men verzocht een Trouwboekje mede te brengen. Vlissingen, 16 Januari 1909. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, W1TTEVEEN. n. disponibel Electoraal parool. I Naar aanleiding van een artikel Tonder dit opschrift van „de Stand." ook door ons opgenomen, schrijft „De Nederlander" Zeer terecht stelt „de Stand." vast, dat het „electoraal parool" het woord waaraan men .zijn politieke medestanders herkent niet moet uitgaan van „de coalitie", maar van elke partij op zich zelve. Minder instemming met dat blad gevoelen wij, waar het zegt „dat een niéuw opkomend, of ook abnormaal tusschentijds opgetreden kabinet zijn definitief program eerst van stapel kan doen loopen, als de stembus ge sproken heeft." Ter zijde laten wij de uitdrukking „abnormaal tusschentijds opgetreden rabinet", een uitdrukking, die wij in ons staatsrecht niet goéd plaatsen kunnen. In elk geval bedoelt „de Stand." blijkbaar daarmede het thans zittend kabinet. Ons hoofdbezwaar ligt in de stelling, dat een kabinet, hoe dan ook opge treden zijn program regelt naar de uitspraak der stembus. Dat een kabinet, wanneer uit den afloop der verkiezingen blijkt, dat een groote, of zelfs een kleine meerderheid een anderen weg uit wil dan dien van hef kabinet, liever terstond af treedt dan een conflict met de Kamer TELEFOONNUMMER 10. kAUSCHE lYMHDE. van Kapitalen Jjfrente, Wedu- verzorging enz., emiën. rtingen worden den Agent 'T^TTTÜ TVn af te wacllten> begrijpen en, mits UVXiia, u au. men er geen staatsrechtelijk beginsel bij haalt, doch louter gronden van doelmatigheid, b. v. gevaar door noo- deloos tijdverlies eerbiedigen wij. I Maar wij begrijpen noch eerbiedi- mM. a f 1.55 den a f weinig asch. Telefoon 7. •ov. Zeeland van van Limburgsche Mogen de gebeurtenissen uw ge- joof rechtvaardigen," zeide hij dof, galleen dan zal ik den dag van he den kunnen vergeten voorloopig heb ik ingezien, dat ik machteloos tegenover u stavolg dus uw wil, 'k zal u daarvan niet terughouden. I Maar mij zult ge toestaan, naar mijn eigen begrip van eer te hande- |en I ik wensch geen gemeenschap te hebben met een moordenaar." I Hij boog met., stijve beleefdheid voor mevrouw Dornerdaarop zon- ■oer zijn dochter met een blik te ver- ■Faardigen, verliet hij de kamer en trok de deur heftig achter zich dicht. Commissaris Lodder bevond zich I 'n een blijkbaar slechte luim. Een even moeilijken als vruchte- ozen arbeid had hij zooeven vol gen een kabinet, dat zijn richting, zijn doel laat afhangen van de stem bus. Wij wenschen dat de regeerings- kracht uitga van de leden van het kabinet, en dat dit kabinet zich niet laat regeeren door de kiezers. Indien wij wenschen dat „rechts" zegeviere bij de stembus, dan is dit, omdat wij hopen, en ook vertrouwen, dat de richting, waarin het kabinet stuurt, zal overeenstemmen met de richting, waarin alle partijen van rechts wen schen dat gestuurd zal worden. Misschien heeft „de Standaard" echter alleen bedoeld, dat een kabinet, bij het opstellen van eigen werkpro gram, rekening houdt met zijn ver- moedelijken levensduur, en dus de onderwerpen van grooteren omvang laat rusten totdat het min of meer op iagere levenskans kan rekenen. In dat geval is het alweer niets anders dan een quaestie van doelmatigheid. Principieel bezwaar daartegen is er niet. Wij voor ons hadden evenwel liever gezien, dat het tegenwoordige kabinet reeds terstond en wel juist met het oog op de komende stembus, zijn „definitief' program had ont wikkeld, al begrijpen wij volkomen, dat ministers, met de regeeringstaak nog niet lang vertrouwd, eenigen tijd behoeven, vóór met zulk een program gereed te zijn. Ware het een of twee jaar vroeger opgetreden, dan had men met meer recht op een „definitief", d. w. z. op een uitgebreid regeerings- program mogen en moeten aandringen. In ons oog behoort elk kabinet onverschillig in hoeveel partijen het land verdeeld is de leiding op zich te nemen, niet echter „van het partijleven", maar van 's landszaken. Ook wij, ,.de Standaard" zal het in ons prijzen, wenschen ons eigen standpunt, ook tegenover de partijen der coalitie, te handhaven. flbonnements-flduerfentiën op zeer uoordeelige uoorwaarden. Nederland en Venezuela. Sedert het eerste onderhoud van den minister van buitenlandsche zaken met den Venezolaanschen afgevaar digde dr. Paul hebben nog geen verdere mondelinge besprekingen plaats gehad, doch zijn de onderhan delingen tusschen onze regeering en dr. Paul schriftelijk gevoerd. Naar verluidt, betreffen deze niet slechts het wegruimen der bestaande moei lijkheden doch evenzeer het voorko men in de toekomst van dergelijke gespannenverhoudingen, als tusschen Nederland en Venezuela bestaan hebben. De loop der onderhandelingen zal wellicht medebrengen dat dr. Paul langer te 's Gravenhage blijft dan tot a. s. Zaterdag, gelijk aanvankelijk zijn voornemen was, aangezien hij niet wenscht te vertrekken voordat alle gerezen quaestiën zijn opgelost bracht. Hij had zoowel de woning als het kantoor van den advocaat nauwkeu rig doorzocht, zonder iets belang rijks gevonden of ontdekt te hebben, dat eenig licht verspreidde over de drijfveeren, die Dorner tot de vreese- lijke daad konden gebracht hebben. Alleen in de slaapkamer van Wil helm had Lodder eene kleine ont dekking gedaan. In de kachel had hij namelijk de asch gevonden van papier, dat waar schijnlijk eerst in den afgeloopen nacht verbrand was geworden, iets wat in Juli zeker de aandacht trok. Daarbij kwam, dat het dienstmeisje, in verhoor genomen, verklaard had, dat zij op bevel van mevrouw Dor ner eerst eenige dagen geleden alle kachels had schoongemaakt, omdat de smid zou komen om ze voor den zomer op te bergen. Nog een ontdekking had Lodder gedaan in het notitieboek van Wil helm, dat in beslag was genomen. Daarin had hij namelijk onderaan, dus eerst kort geleden genoteerd, ge vonden „20,000 mark wissel Nationaal en geenerlei ongunstigen indruk om trent Venezuela wil achterlaten. Van 's Gravenhage zal hij naar Parijs vertrekken, om daar nog eenige zaken te regelen alvorens hij naar Londen gaat. Het comité voor Vrede en Overleg met Venezuela heeft eene deputatie afgevaardigd naar dr. Paul, om uiting te geven aan den wensch dat hij moge geraken tot volledige overeen stemming met onze regeering om trent een zoo spoedig mogelijk her stel der vriendschappelijke betrekkin gen tusschen Venezuela en Nederland. Kamerverkiezingen. Volgens „de Stand." mag worden verwacht, dat het anti-revolutionair program van actie uit niet meer dan deze vier punten zal bestaan lo. Ge zinshoofdenkiesrecht 2o. Verplichte verzekering; 3o. Tariefsverhooging, en 4o. Gelijkmaking van openbaar en bijzonder onderwijs ook voor school- bouw en subsidieuitkeering. In tegenspraak met een bericht van de „Tel." meldt de „Stand.", dat omtrent het neerleggen van het pre dikambt door dr. De Visser, bij een eventueele herkiezing te Leiden, nog niets kan worden meegedeeld. Een beslissing is in deze door hem nog niet genomen. Gemeenteraadsverkiezingen. De uitslag van de herstemming voor 2 leden van den gemeenteraad te 's Gravenhage is als volgt Vacature-Van Santen, aftreding .1909 Uitgebracht 5299 geldige stem men. Daarvan verkreeg de heer mr. JE. baron Mackay T.Pz., (christ.-hist). 2576 en de heer J. C. Streng (vrijz.- dem.) 2723 stemmen, zoodat gekozen is de heer Streng. Vacature-Smit, af treding 1911 Uitgebracht 5222 gel dige stemmen. Daarvan verkreeg de heer H. Koppel Jr. (lib.) 2541 en de heer J. J. Verburg (R.-K.) 2681 stem men, zoodat gekozen is de heer Verburg. Bij de gisteren gehouden herstem ming voor een lid van den gemeen teraad in district III te Groningen kwamen van de 2877 kiezers 1604 op. Gekozen werd de anti-revolution- naire candidaat A. Zijlstra met 886 stemmen tegen 728 op den sociaal- democratischen candidaat W. van der Vall. De bekende Haagsche kunstschil der Jozef Israël, wiens roem verre verbreid is buiten onze grenzen, herdacht gisteren onder hartelijke blijken van belangstelling zijn 85en jaardag Bij Buffa te Amsterdam was ter herdenking van dit jubileum een prachtige collectie werken van den grooten meester geëxposeerd. Bank, privaat conto." Tevergeefs had Lodder evenwel het kantoorpersoneel van den ge vangene in verhoor genomen, om te weten, of men in de laatste dagen zulk een bedrag afgehaald of uitbe taald had. Niemand wist zich daar iets van te herinneren en de oudste bediende meende, dat deze notitie geen be trekking op de zaak kon hebben, daar hij de geldzaken van zijn pa troon beheerde en hij de administra tie voerde over het belangrijke be drag, dat Wilhelm op de Nationale bank had belegd. Lodder oordeelde het van gewicht, zoo spoedig mogelijk naar de Natio nale bank te gaan. Daar wist men nog niets van de geruchtmakende gebeurtenis, Lodder liet den hoofdkassier roepen en vroeg hem naar den stand der zaken. „Mijnheer Dorner heeft vanmorgen een wissel doen aanbieden, waarop 20,000 mark is ontvangen," zeide de kassier terstond, ernstig ongerust. „Ik hoop toch, dat die zaak in orde is „Waaruit maakt gij de mogelijk- "Wat een drukte in den lande Voor de Koninklijke spruit, Die nog moet geboren worden Ieder weert zich, slooft zich uit. 'kZou van harte er in deelert, Als het kindeken er was Nu vind 'k 't hinderlijk voorbarig, Ja, ik voelhet geeft geen pas. Als het Prinsje of Prinsesje Strakjes goed en wel er is, Laat ons dan te zamen juichen Over die gebeurtenis. Nu, nu voegt een blij-stil hopen Met het Koninklijke Huis. Moeders liefde zal wel zorgen Straks, straks klinke het feestgedruisch Intusschen, de Koningin heeft ge sproken en Haar wensch te kennen gegeven, dat aan een deel van de ingezamelde gelden bestemming wordt gegeven ten behoeve van liefdadige instellingen. Dit is, zooals een Bel gisch blad het noemt„Un beau geste de la reine de Hollande." Deze wenk zal nu wel ter harte genomen worden. Maar ook is het te hopen, dat men Hare Majesteit niet al te zeer lastig valle hoe goed dit ook bedoeld zij met alle soorten van baby artikelen, die het Haagsche paleis tot aan den nok zouden vullen. Kiesch- heid is hier geboden, 't Is, zooals „De Standaard" opmerkte„De gor dijnen van de kraamkamer had men stipt moeten eerbiedigen." Ook wij zwijgen dus verder over deze kiesche aangelegenheid en hopen. Toch blijven we nog even praten over vorstelijkeen andere hooge personages. Een aardig avontuur had de Duitsche kroonprinses Cécile, die zich bij den chef van een der voornaamste ver koophuizen te Berlijn vervoegde om te trachten een jong meisje, waarvoor zij zich bijzonder interesseerde, daar geplaatst te krijgen. „Ik heb uw annonce gelezen" begon de prinses schuchter, „waar in gij iemand vraagt voor uw huis." De chef klopte haar bij deze woorden familiaar op den schouder en zei „Arm kind, dat is jammer, maar gij ziet er nog niet sterk genoeg uit voor deze betrekking. Wacht nog eens een maandje, ik zal aan U den ken, maar vergeet dan uw getuigen niet." Zonder dat de prinses zich nader kon verklaren, voegde hij er aan toe „A propos, hoe heet gij eigen lijk Cécile. Zijt gij ge trouwd? Ja. En wat doet uw man Op het oogenblik nog niets, maar later zal hij keizer van Duitsch- land zijn Jongen, jongen, wat was dat chefje danig [onthutst Hij wist op 't moment niks te zeggen. Maar 't meisje kwam klaar, en hoefde niet eens Een getuigschrift over -te leggen. Hier was ook voorbarigheid de oorzaak der vergissing. Echterver gissen is menschelijk en niemand, wie ook, blijft er vrij van. Zelfs geen Excellentie, hoe excellent ookWant heid van het tegendeel op was de wedervraag van Lodder. De kassier keek bedenkelijk voor zich. „Hm, zeide hij, „mij kwam de zaak vanmorgen verdacht voor, hoe wel ik de haudteekening van mijn heer Dorner terstond als echt er kende. Ik vroeg daarop per telephoon eerst aan het kantoor, en toen men mij vandaar zeide dat mijnheer Dor ner nog thuis was, aan zijn woning, of die wissel in orde was. Mijnheer Dorner kwam zelf aan de telephoon en bevesttgde de echtheid van den wisselen toen ik hem er op wees, dat de aanbieder van den wis sel een weinig vertrouwbaren indruk op mij maakte, dat de wissel een wellicht gestolen of den rechtmatigen eigenaar afhandig gemaakte kon zijn, antwoordde mijnheer Dorner tamelijk norsch, dat ik hem van verdere vra gen moest verschoonen en het geld zonder verdere identiteitsbewijzen aan toonder kon uitbetalen, hetgeen ik toen natuurlijk gedaan heb." „Wanneer werd u de wissel aan geboden vroeg Lodder vol belang stelling. wat is onzen minister Talnra dezer dagen overkomen Op denzelfden dag 21 Januari dat de „Staats courant" de benoeming vermeldde van mr. L. Regout tot minister van waterstaat, kon men in het introduc- boek der Nieuwe- of litteraire Sociëteit het volgende lezen Introductie van den heer mr. L. Regout. Van beroep Minister van Landbouw, Handel en Nijverheid. Wonende te Maastricht. Geteekend A. S. Talma. Zou Z.Exc. dien morgen wellicht in de „Nieuwe Courant" gelezen heb ben, wat de redactie schreefdat mr. Regout bij „Landbouw" beter op zijn plaats geweest zou zijn dan bij „Waterstaat", en hij nu het misschien ook beter geacht hebben met minis ter Regout van portefeuille te ver wisselen Misschien was het slechts minis- terieele verstrooidheid en dan is het een bewijs, dat zelfs een minister niet tegen vergissingen beveiligd is. Er is geen mensch, hoe groot, hoe krachtig, Die steeds zich zelf vertrouwen kan t' Is daarom goed zich staAg te sterken, met «Wees op je hoede, beste man!1' Er zijn vergissingen van allerlei aard en menigeen vergist zich zonder het te merken. Zoo ook de persoon, die volgens het „Hbl." aan z'ijn apo theker het volgende briefje schreef „Meneer, ik verzoek u een beleeft verzoek, nu heb ik Maandagmiddag om 4 uur 't recept in de bus gegooit en nog heb ik het niet ontvangen en ik ben zwaar ziek en ik zal er over spreken hoor." Apothekers krijgen natuurlijk ook allerlei vergissingen te hooren of te lezen van menschen, die van het potjes-Latijn niet afweten. Zoo vertelt dezelfde apotheker, dat men vaak vraagt om „5 cent krim- metart", als men bedoelt„Cremor tartari", of „5 cent iek zeer pillen", wanneer men laxeerpillen wenscht te ontvangen. Van een komische vergissing was een buitenman te Leeuwarden de dupe. Hij zat met eenige kennissen in het spoorwegstation om een ta feltje. „Drommels, Teunis, wat ben je zwaar geworden, je hebt een goeden winter gehadhoort hij zich uit verscheiden monden toevoegen. En een grappenmaker voegt er quasi- gemeend bij„Je weegt wel 200 pond „Tweehonderd pond! Kerel, loop heeut ï)ie kan ik bij lange niet halen Wedden dan, zeg Stap op, als je durft "Wie verliest, moet een rondje betalen En dé dikkerd stapt op de weeg automaat, en zoowaarde wijzer schuift de 200 voorbij. Maar dat de ander met zijn voet had meegehol pen, had Teunis niet gemerkt. Nu, zulk een gewicht was een rondje waard en Teunis trakteerde zonder spijt. En even later, toen een nieuwe „Dat zal omstreeks tien uur ge weest zijn, het loket was juist ge opend", luidde het antwoord. „Hoe zag de houder van den wis sel er uit?" „Hm, iemand van ongeveer 30 jaar, bleek, baardeloos, roodhartig, een echte bandietentronieik zou den man geen mark hebben toever trouwd. Hij streek de belangrijke som op als een gier en maakte zich met zulk een haast uit de voeten, dat ik er, ondanks de nadrukkelijke or ders van den advocaat, spijt van had, hem het geld uitbetaald te hebben, hoewel Hij zweeg en kuchte verlegen. „Hoewel vroeg Lodder, wien deze verlegenheid niet ontgaan was. „Och," mompelde de kassier," het is eigenlijk dwaasheid daarvan te spreken, maar de wissel zag er vrij vies uit; het leek wel, of hij met bloedige vingers aangepakt was „Laat mij dat papier terstond zien," zeide de commissaris driftig. c> (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1909 | | pagina 1