Vrijdag4
top.
No. 24.
47e Jaargang.
1909.
Januari.
Gemeentebestuur*
f 0.57
5.50
- 0.02
- 6.-
- 2 07
- 6 70
lering.
iSTEIIN.
lil»
Feuilleton.
Ie Firma
bvende
jiigelsche
end met
bag van
voering-,
s.
BINNENLAND.
Verzekering,
ijs Nassau."
HUSON
li DEN Hi OP OEM IAK.
N
riek
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50,
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE JR., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
BEKENDMAKING.
Aangifte van nieuwe leerlingen voor
de Openbare Lagere Scholen.
Burg. en Weth. van Vlissingen
brengen ter kennis van belang
hebbenden
dat op Maandag 15 Februari a.s.
als leerlingen tot de scholen A (Coosje
Buskenstr.), B (Hooikade) en F (Joost
de Moorstr.), kunnen worden toege
laten kinderen van on- en minver
mogenden, die op het tijdstip der
toelating zes jaren oud zijn.
De aangifte der nieuwe leerlingen
kan geschieden van Maandag 18 Ja
nuari tot en met Zaterdag 30 Januari
e.k., des voorm. van 912 uren, ter
E Gemeente-Secretarie (Griffie.)
Bij de aangifte wordt men verzocht
een Trouwboekje mede te brengen.
Vlissingen, 16 Januari 1909.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
W1TTEVEEN.
n.
disponibel
Electoraal parool.
I Naar aanleiding van een artikel
Tonder dit opschrift van „de Stand."
ook door ons opgenomen, schrijft „De
Nederlander"
Zeer terecht stelt „de Stand." vast,
dat het „electoraal parool" het
woord waaraan men .zijn politieke
medestanders herkent niet moet
uitgaan van „de coalitie", maar van
elke partij op zich zelve.
Minder instemming met dat blad
gevoelen wij, waar het zegt „dat een
niéuw opkomend, of ook abnormaal
tusschentijds opgetreden kabinet zijn
definitief program eerst van stapel
kan doen loopen, als de stembus ge
sproken heeft."
Ter zijde laten wij de uitdrukking
„abnormaal tusschentijds opgetreden
rabinet", een uitdrukking, die wij in
ons staatsrecht niet goéd plaatsen
kunnen. In elk geval bedoelt „de
Stand." blijkbaar daarmede het thans
zittend kabinet.
Ons hoofdbezwaar ligt in de stelling,
dat een kabinet, hoe dan ook opge
treden zijn program regelt naar de
uitspraak der stembus.
Dat een kabinet, wanneer uit den
afloop der verkiezingen blijkt, dat een
groote, of zelfs een kleine meerderheid
een anderen weg uit wil dan dien
van hef kabinet, liever terstond af
treedt dan een conflict met de Kamer
TELEFOONNUMMER 10.
kAUSCHE
lYMHDE.
van Kapitalen
Jjfrente, Wedu-
verzorging enz.,
emiën.
rtingen worden
den Agent
'T^TTTÜ TVn af te wacllten> begrijpen en, mits
UVXiia, u au. men er geen staatsrechtelijk beginsel
bij haalt, doch louter gronden van
doelmatigheid, b. v. gevaar door noo-
deloos tijdverlies eerbiedigen wij.
I Maar wij begrijpen noch eerbiedi-
mM. a f 1.55
den a f
weinig asch.
Telefoon 7.
•ov. Zeeland van
van Limburgsche
Mogen de gebeurtenissen uw ge-
joof rechtvaardigen," zeide hij dof,
galleen dan zal ik den dag van he
den kunnen vergeten voorloopig
heb ik ingezien, dat ik machteloos
tegenover u stavolg dus uw wil,
'k zal u daarvan niet terughouden.
I Maar mij zult ge toestaan, naar
mijn eigen begrip van eer te hande-
|en I ik wensch geen gemeenschap
te hebben met een moordenaar."
I Hij boog met., stijve beleefdheid
voor mevrouw Dornerdaarop zon-
■oer zijn dochter met een blik te ver-
■Faardigen, verliet hij de kamer en
trok de deur heftig achter zich dicht.
Commissaris Lodder bevond zich
I 'n een blijkbaar slechte luim.
Een even moeilijken als vruchte-
ozen arbeid had hij zooeven vol
gen een kabinet, dat zijn richting,
zijn doel laat afhangen van de stem
bus. Wij wenschen dat de regeerings-
kracht uitga van de leden van het
kabinet, en dat dit kabinet zich niet
laat regeeren door de kiezers. Indien
wij wenschen dat „rechts" zegeviere
bij de stembus, dan is dit, omdat wij
hopen, en ook vertrouwen, dat de
richting, waarin het kabinet stuurt,
zal overeenstemmen met de richting,
waarin alle partijen van rechts wen
schen dat gestuurd zal worden.
Misschien heeft „de Standaard"
echter alleen bedoeld, dat een kabinet,
bij het opstellen van eigen werkpro
gram, rekening houdt met zijn ver-
moedelijken levensduur, en dus de
onderwerpen van grooteren omvang
laat rusten totdat het min of meer
op iagere levenskans kan rekenen. In
dat geval is het alweer niets anders
dan een quaestie van doelmatigheid.
Principieel bezwaar daartegen is er
niet. Wij voor ons hadden evenwel
liever gezien, dat het tegenwoordige
kabinet reeds terstond en wel juist
met het oog op de komende stembus,
zijn „definitief' program had ont
wikkeld, al begrijpen wij volkomen,
dat ministers, met de regeeringstaak
nog niet lang vertrouwd, eenigen tijd
behoeven, vóór met zulk een program
gereed te zijn. Ware het een of twee
jaar vroeger opgetreden, dan had men
met meer recht op een „definitief",
d. w. z. op een uitgebreid regeerings-
program mogen en moeten aandringen.
In ons oog behoort elk kabinet
onverschillig in hoeveel partijen het
land verdeeld is de leiding op
zich te nemen, niet echter „van het
partijleven", maar van 's landszaken.
Ook wij, ,.de Standaard" zal het in
ons prijzen, wenschen ons eigen
standpunt, ook tegenover de partijen
der coalitie, te handhaven.
flbonnements-flduerfentiën op zeer uoordeelige uoorwaarden.
Nederland en Venezuela.
Sedert het eerste onderhoud van
den minister van buitenlandsche zaken
met den Venezolaanschen afgevaar
digde dr. Paul hebben nog geen
verdere mondelinge besprekingen
plaats gehad, doch zijn de onderhan
delingen tusschen onze regeering en
dr. Paul schriftelijk gevoerd. Naar
verluidt, betreffen deze niet slechts
het wegruimen der bestaande moei
lijkheden doch evenzeer het voorko
men in de toekomst van dergelijke
gespannenverhoudingen, als tusschen
Nederland en Venezuela bestaan
hebben.
De loop der onderhandelingen zal
wellicht medebrengen dat dr. Paul
langer te 's Gravenhage blijft dan tot
a. s. Zaterdag, gelijk aanvankelijk
zijn voornemen was, aangezien hij
niet wenscht te vertrekken voordat
alle gerezen quaestiën zijn opgelost
bracht.
Hij had zoowel de woning als het
kantoor van den advocaat nauwkeu
rig doorzocht, zonder iets belang
rijks gevonden of ontdekt te hebben,
dat eenig licht verspreidde over de
drijfveeren, die Dorner tot de vreese-
lijke daad konden gebracht hebben.
Alleen in de slaapkamer van Wil
helm had Lodder eene kleine ont
dekking gedaan.
In de kachel had hij namelijk de
asch gevonden van papier, dat waar
schijnlijk eerst in den afgeloopen
nacht verbrand was geworden, iets
wat in Juli zeker de aandacht trok.
Daarbij kwam, dat het dienstmeisje,
in verhoor genomen, verklaard had,
dat zij op bevel van mevrouw Dor
ner eerst eenige dagen geleden alle
kachels had schoongemaakt, omdat
de smid zou komen om ze voor den
zomer op te bergen.
Nog een ontdekking had Lodder
gedaan in het notitieboek van Wil
helm, dat in beslag was genomen.
Daarin had hij namelijk onderaan,
dus eerst kort geleden genoteerd, ge
vonden
„20,000 mark wissel Nationaal
en geenerlei ongunstigen indruk om
trent Venezuela wil achterlaten.
Van 's Gravenhage zal hij naar
Parijs vertrekken, om daar nog eenige
zaken te regelen alvorens hij naar
Londen gaat.
Het comité voor Vrede en Overleg
met Venezuela heeft eene deputatie
afgevaardigd naar dr. Paul, om uiting
te geven aan den wensch dat hij
moge geraken tot volledige overeen
stemming met onze regeering om
trent een zoo spoedig mogelijk her
stel der vriendschappelijke betrekkin
gen tusschen Venezuela en Nederland.
Kamerverkiezingen.
Volgens „de Stand." mag worden
verwacht, dat het anti-revolutionair
program van actie uit niet meer dan
deze vier punten zal bestaan lo. Ge
zinshoofdenkiesrecht 2o. Verplichte
verzekering; 3o. Tariefsverhooging,
en 4o. Gelijkmaking van openbaar en
bijzonder onderwijs ook voor school-
bouw en subsidieuitkeering.
In tegenspraak met een bericht
van de „Tel." meldt de „Stand.", dat
omtrent het neerleggen van het pre
dikambt door dr. De Visser, bij een
eventueele herkiezing te Leiden, nog
niets kan worden meegedeeld. Een
beslissing is in deze door hem nog
niet genomen.
Gemeenteraadsverkiezingen.
De uitslag van de herstemming
voor 2 leden van den gemeenteraad
te 's Gravenhage is als volgt
Vacature-Van Santen, aftreding
.1909 Uitgebracht 5299 geldige stem
men. Daarvan verkreeg de heer mr.
JE. baron Mackay T.Pz., (christ.-hist).
2576 en de heer J. C. Streng (vrijz.-
dem.) 2723 stemmen, zoodat gekozen
is de heer Streng. Vacature-Smit, af
treding 1911 Uitgebracht 5222 gel
dige stemmen. Daarvan verkreeg de
heer H. Koppel Jr. (lib.) 2541 en de
heer J. J. Verburg (R.-K.) 2681 stem
men, zoodat gekozen is de heer
Verburg.
Bij de gisteren gehouden herstem
ming voor een lid van den gemeen
teraad in district III te Groningen
kwamen van de 2877 kiezers 1604
op. Gekozen werd de anti-revolution-
naire candidaat A. Zijlstra met 886
stemmen tegen 728 op den sociaal-
democratischen candidaat W. van der
Vall.
De bekende Haagsche kunstschil
der Jozef Israël, wiens roem verre
verbreid is buiten onze grenzen,
herdacht gisteren onder hartelijke
blijken van belangstelling zijn 85en
jaardag
Bij Buffa te Amsterdam was ter
herdenking van dit jubileum een
prachtige collectie werken van den
grooten meester geëxposeerd.
Bank, privaat conto."
Tevergeefs had Lodder evenwel
het kantoorpersoneel van den ge
vangene in verhoor genomen, om te
weten, of men in de laatste dagen
zulk een bedrag afgehaald of uitbe
taald had.
Niemand wist zich daar iets van te
herinneren en de oudste bediende
meende, dat deze notitie geen be
trekking op de zaak kon hebben,
daar hij de geldzaken van zijn pa
troon beheerde en hij de administra
tie voerde over het belangrijke be
drag, dat Wilhelm op de Nationale
bank had belegd.
Lodder oordeelde het van gewicht,
zoo spoedig mogelijk naar de Natio
nale bank te gaan.
Daar wist men nog niets van de
geruchtmakende gebeurtenis, Lodder
liet den hoofdkassier roepen en
vroeg hem naar den stand der zaken.
„Mijnheer Dorner heeft vanmorgen
een wissel doen aanbieden, waarop
20,000 mark is ontvangen," zeide de
kassier terstond, ernstig ongerust.
„Ik hoop toch, dat die zaak in
orde is
„Waaruit maakt gij de mogelijk-
"Wat een drukte in den lande
Voor de Koninklijke spruit,
Die nog moet geboren worden
Ieder weert zich, slooft zich uit.
'kZou van harte er in deelert,
Als het kindeken er was
Nu vind 'k 't hinderlijk voorbarig,
Ja, ik voelhet geeft geen pas.
Als het Prinsje of Prinsesje
Strakjes goed en wel er is,
Laat ons dan te zamen juichen
Over die gebeurtenis.
Nu, nu voegt een blij-stil hopen
Met het Koninklijke Huis.
Moeders liefde zal wel zorgen
Straks, straks klinke het feestgedruisch
Intusschen, de Koningin heeft ge
sproken en Haar wensch te kennen
gegeven, dat aan een deel van de
ingezamelde gelden bestemming wordt
gegeven ten behoeve van liefdadige
instellingen. Dit is, zooals een Bel
gisch blad het noemt„Un beau geste
de la reine de Hollande." Deze wenk
zal nu wel ter harte genomen worden.
Maar ook is het te hopen, dat men
Hare Majesteit niet al te zeer lastig
valle hoe goed dit ook bedoeld
zij met alle soorten van baby
artikelen, die het Haagsche paleis tot
aan den nok zouden vullen. Kiesch-
heid is hier geboden, 't Is, zooals
„De Standaard" opmerkte„De gor
dijnen van de kraamkamer had men
stipt moeten eerbiedigen." Ook wij
zwijgen dus verder over deze kiesche
aangelegenheid en hopen. Toch
blijven we nog even praten over
vorstelijkeen andere hooge personages.
Een aardig avontuur had de Duitsche
kroonprinses Cécile, die zich bij den
chef van een der voornaamste ver
koophuizen te Berlijn vervoegde om
te trachten een jong meisje, waarvoor
zij zich bijzonder interesseerde, daar
geplaatst te krijgen.
„Ik heb uw annonce gelezen"
begon de prinses schuchter, „waar
in gij iemand vraagt voor uw huis."
De chef klopte haar bij deze woorden
familiaar op den schouder en zei
„Arm kind, dat is jammer, maar gij
ziet er nog niet sterk genoeg uit
voor deze betrekking. Wacht nog
eens een maandje, ik zal aan U den
ken, maar vergeet dan uw getuigen
niet." Zonder dat de prinses zich
nader kon verklaren, voegde hij er
aan toe „A propos, hoe heet gij eigen
lijk Cécile. Zijt gij ge
trouwd? Ja. En wat doet uw
man Op het oogenblik nog niets,
maar later zal hij keizer van Duitsch-
land zijn
Jongen, jongen, wat was dat chefje danig
[onthutst
Hij wist op 't moment niks te zeggen.
Maar 't meisje kwam klaar, en hoefde niet eens
Een getuigschrift over -te leggen.
Hier was ook voorbarigheid de
oorzaak der vergissing. Echterver
gissen is menschelijk en niemand,
wie ook, blijft er vrij van. Zelfs geen
Excellentie, hoe excellent ookWant
heid van het tegendeel op was de
wedervraag van Lodder.
De kassier keek bedenkelijk voor
zich.
„Hm, zeide hij, „mij kwam de
zaak vanmorgen verdacht voor, hoe
wel ik de haudteekening van mijn
heer Dorner terstond als echt er
kende. Ik vroeg daarop per telephoon
eerst aan het kantoor, en toen men
mij vandaar zeide dat mijnheer Dor
ner nog thuis was, aan zijn woning,
of die wissel in orde was. Mijnheer
Dorner kwam zelf aan de telephoon
en bevesttgde de echtheid van den
wisselen toen ik hem er op
wees, dat de aanbieder van den wis
sel een weinig vertrouwbaren indruk
op mij maakte, dat de wissel een
wellicht gestolen of den rechtmatigen
eigenaar afhandig gemaakte kon zijn,
antwoordde mijnheer Dorner tamelijk
norsch, dat ik hem van verdere vra
gen moest verschoonen en het geld
zonder verdere identiteitsbewijzen
aan toonder kon uitbetalen, hetgeen
ik toen natuurlijk gedaan heb."
„Wanneer werd u de wissel aan
geboden vroeg Lodder vol belang
stelling.
wat is onzen minister Talnra dezer
dagen overkomen Op denzelfden
dag 21 Januari dat de „Staats
courant" de benoeming vermeldde
van mr. L. Regout tot minister van
waterstaat, kon men in het introduc-
boek der Nieuwe- of litteraire Sociëteit
het volgende lezen
Introductie van den heer mr. L.
Regout. Van beroep Minister van
Landbouw, Handel en Nijverheid.
Wonende te Maastricht.
Geteekend A. S. Talma.
Zou Z.Exc. dien morgen wellicht
in de „Nieuwe Courant" gelezen heb
ben, wat de redactie schreefdat
mr. Regout bij „Landbouw" beter op
zijn plaats geweest zou zijn dan bij
„Waterstaat", en hij nu het misschien
ook beter geacht hebben met minis
ter Regout van portefeuille te ver
wisselen
Misschien was het slechts minis-
terieele verstrooidheid en dan is het
een bewijs, dat zelfs een minister niet
tegen vergissingen beveiligd is.
Er is geen mensch, hoe groot, hoe krachtig,
Die steeds zich zelf vertrouwen kan
t' Is daarom goed zich staAg te sterken, met
«Wees op je hoede, beste man!1'
Er zijn vergissingen van allerlei
aard en menigeen vergist zich zonder
het te merken. Zoo ook de persoon,
die volgens het „Hbl." aan z'ijn apo
theker het volgende briefje schreef
„Meneer, ik verzoek u een beleeft
verzoek, nu heb ik Maandagmiddag
om 4 uur 't recept in de bus gegooit
en nog heb ik het niet ontvangen en
ik ben zwaar ziek en ik zal er over
spreken hoor." Apothekers krijgen
natuurlijk ook allerlei vergissingen te
hooren of te lezen van menschen, die
van het potjes-Latijn niet afweten.
Zoo vertelt dezelfde apotheker, dat
men vaak vraagt om „5 cent krim-
metart", als men bedoelt„Cremor
tartari", of „5 cent iek zeer pillen",
wanneer men laxeerpillen wenscht
te ontvangen.
Van een komische vergissing was
een buitenman te Leeuwarden de
dupe. Hij zat met eenige kennissen
in het spoorwegstation om een ta
feltje. „Drommels, Teunis, wat ben je
zwaar geworden, je hebt een goeden
winter gehadhoort hij zich uit
verscheiden monden toevoegen. En
een grappenmaker voegt er quasi-
gemeend bij„Je weegt wel 200
pond
„Tweehonderd pond! Kerel, loop heeut
ï)ie kan ik bij lange niet halen
Wedden dan, zeg Stap op, als je durft
"Wie verliest, moet een rondje betalen
En dé dikkerd stapt op de weeg
automaat, en zoowaarde wijzer
schuift de 200 voorbij. Maar dat de
ander met zijn voet had meegehol
pen, had Teunis niet gemerkt. Nu,
zulk een gewicht was een rondje
waard en Teunis trakteerde zonder
spijt. En even later, toen een nieuwe
„Dat zal omstreeks tien uur ge
weest zijn, het loket was juist ge
opend", luidde het antwoord.
„Hoe zag de houder van den wis
sel er uit?"
„Hm, iemand van ongeveer 30
jaar, bleek, baardeloos, roodhartig,
een echte bandietentronieik zou
den man geen mark hebben toever
trouwd. Hij streek de belangrijke som
op als een gier en maakte zich met
zulk een haast uit de voeten, dat
ik er, ondanks de nadrukkelijke or
ders van den advocaat, spijt van had,
hem het geld uitbetaald te hebben,
hoewel
Hij zweeg en kuchte verlegen.
„Hoewel vroeg Lodder, wien
deze verlegenheid niet ontgaan was.
„Och," mompelde de kassier," het
is eigenlijk dwaasheid daarvan te
spreken, maar de wissel zag er vrij
vies uit; het leek wel, of hij met
bloedige vingers aangepakt was
„Laat mij dat papier terstond zien,"
zeide de commissaris driftig.
c>
(Wordt vervolgd).