IE N,
li hk plukt
Donderdag
1908.
PIJ N,
Gemeentebestuur.
Idam.
ikaat
kking.
No- 160.
46a Jaargang.
vtissmeseii courant.
Prijs peï arid maanden 1 30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. M sn abonneert nieh bij alle Bie*.
handelaren, Postdirecteuren of re shtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt.
9 Julfls
ADVERTENTIËNvan 14 re ^eè» ƒ0.49. Voor efean regel
meer 10 cent. -• Bij directe opgaaf van driemaa' plaatsing erzelfda
idvertentie wordl de prijs slechts tweemaal berekfc'.L Groufc letters
<D cliehé's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telepl^oonnulUlllel• 10.
Abonnements-AdvertentiPn op zeer foordeel is t> voorwaarden.
BEKENDMAKING.
Afgekeurd vleesoh.
0.24
brtering,
en franco bij firnu
den dankbeiuigingeii
i Apotheker BOOM
kt goud bekroond ie
oent.
singen by 8. A,
Go.te Goes ba
$NS, Betje Wolffs-
joedig mogelijk eet
leisje,
Burg. en Weth. va
10sken bekend
dat in het 2e kwartaal van 1008
door den Keurmeester van bet shoht-
vee en vleeBoh afgekeurd zijn a's na-
deelig voor de gezondheid, als onge
schikt voor de consumptie
i kalvers, 1 varken, 1 geit, 2 par-
tijen kalfsvieeseb, 3 partgen varkens-
vleesob, 1 partij rundvleeseh, 2 partgen
ingewanden, 2 varkenskoppen.
Voorts berinneren zjj belanghebben
den, voor zooveel uoodig, aan het be-
paalde bij art. 207, 3e lid der Alge-
meeae Verordening van Politie, lui-
deade
„Waaneer het berhaaldeljik voor
komt, dat bij eenzelfden slager of
vleeBchverkooper voor de gezondheid
nadeelig vleesob wordt aangetroffen,
zonder dat daarvan aangifte ia gedaan,
zijn Burg. en Weth. bevoegd, zulks
met vermelding van de namen der be
langhebbenden, ter openbare kennis te
bréngen."
'i Vliseingen, 8 Juli 1908.
Burg. en "Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
f 8.9
-
f 3.33
6.51
8.21
7.33
-
8.18
-
7.26
8.48
f 9.51
10.1
+10.14
II
-
f10.51
11.3
+11.16
d-Dintschlaud, richting
-al-Laga 2 wal a we,
jaar. Zioh te ver
acht uur.
187a cer.t
25
12
ICKENBURG,
SH-8EHELBB
108.
Lm. 3,23 e) an 6,15 d)
nin. 3,50 o) en 6,45
1,55 a) en 4,45
3,23 en 6.15 d) k).
na het vertrek vaa
ge n. Neuzen vin. 8,30
Borssele en Neuzen
ikens, Borsaalen ®n
boot van 10.25 uit
gas van 16 April
De
SCHOOLWEZEN.
Commissie van Toezicht op het
Lager Ondenvjjs maakt bekend, dat de
openbare lessen aan de verjobillen ie
sobolen zullen gegeven worden op de
bierondor volgende dagen en oren
Donderdag 9 Juli, 2—4 uur n.m.,
sahool E, klassen 6 en 3a.
Zaterdag 11 Juli, 9l/a—12 uur v.m.,
school E, 12e klasse. Hoofd de
beer Van der Slikke.
Ouders, voogden of verzorgers van
leerlingen en belangstellenden worden
uitgeaoodigd deze leBfen fcy te wonen.
De Commissie voornoemd,
JOS. VAN RAALTE,
Voorzitter.
A. VAN DB SANDE,
Secretaris.
Van mêk tot week.
We behoeven er geen spijt van te
hebben dat onze regeering, toegevende
aan den tamelijk algemeenen volks-
Wenseb, en zieh aansluitende bij de te
bennen gegeven meaning der spoorweg
maatschappijen van beteekenis, besloot
tot het voorstel om wel een wettelijke®
tjjd in te voeren, wat ook zeer nuttig
is, maar het plan te laten varen om
den Berlijnschen tijd in te voeren en
FEUILLETON.
Z io.)
(.17
(.3
f7.16
7.47
8.1
3.1»
Riidvu alias»
des Zoadaga ran
7 Juni tot 13
September ea ook
15 Aagiutoa.
„Ilgn nicht zou zeer goed kunnen zor
gen voor uw eten en voor het zindelijk
houden van de woning, maar 's avonds
sa zoiasondergang moet ge u alleen he
kelpen, dat zeg ik u vooruit. Ea als
ge nu uw geld wear in den zak wilt
steken dan kunt ge dat gerust doen.
wil niemand bedriegen en ook niets
rerzwggen.*
Als Reinheid niet reeds besloten had
m aan zga romantische stil te vol-
i. bi
Hg vond het vooruitzioht verrukke-
mooi hij zon in eeu öetooverd
uis leven en door toovermaoht alle
8® nieuwsgierigen op een afstand
innen houden. Voor verveling vreesde
Ltei hT W8nt b8 had hi« een
«ue boekenverzameling gevonden en
ons eigen Amsterdamsoh tijdjo maar
ie houden of aan te nemen.
Want, wat is toch eigenlijk tjjd
't Is uit een wettelijk oogpunt en voor
het publiek verkeer heel nuttig dat men
aanneemt dat het over de geheele uit
gestrektheid van ons land even laat is
maar overigens is tijd een ding daar
men mee kan sollen zooveel men wil.
Het voorbeeld van Engeland bewijst,
dat men zioh aan zijn buren niet storen
kan j want daar gaat men nu, 't is ver
bazend opmerkeljjk, hoogstwaarschijnlijk
van April tot September den Berlijn-
sohen tijd invoeren. In April zal men
de klok een uur voornitzetten en in
September een uur achteruit. Dit ver
nuftig denkbeeld is geboren in het
brein van zekeren ingenieur Willett en
door het parlementslid Pearce in een
wetsontwerp omgezet, dat den wjjd-
sehen naam draagt van „wet tot be
sparing van daglicht.' Natuurlijk kaa
men het licht der zon niet besparen j
maar men kan, aannemende dat het in
zeker land later is dan in werkelijkheid
het geval is, naar dien gffingeerden
tijd zijn levensverrichtingen regelen.
Dat dit toch niet met alle levensver
richtingen het geval kan wezen, hebben
wij, naar wij meenen, vroeger al eens
betoogd en in zooverre zijn wij het
met de „Tiara»" eens, dat het maat
schappelijk leven zieh aan die wille
keurige verandering niet geheel storen
zal, daar immers ook andere om
standigheden het leven bepalen maar
ovei "t algemeens loopt men in Enge
land, waar men anders zoo flegmatiek
en zoo conservatief is, met het denk
beeld hoog weg en hef wetsontwerp
heeft alle kaas om aangenomen te wor
den. Men verwacht 6r minder herberg
bezoek van, een ontzaglijke verminde
ring van uitgaven voor kunstlioht in
handelszaken, industrieele ondernemin
gen en huishoudelijke aangelegenhe
den enz.
Als nu de lords maar geen spaak in
't wiel steken. Anders zou het lijstje
der conflicten weer met één vermeer
derd worden.
Wonder boven wonder heeft men in
Teheran dat is de hoofdplaats van
het vermaarde Perzië, vrienden de
bekendmaking van den Sjah voor de
verkiezingen van een nieuw parlement
afgekondigd, 't Zal zeker 't parlementje
wel wezen. Dat kunstje zal de Sjah
wel van zijn Russische vrienden geleerd
hebben.
kon dus geheel naar zjjn smaak den
tijd doorbrengen. Het spook had na
tuurlijk niets te beduiden.
„Gekocht bljjft gekocht," zeide hg
steek het geld bij u, en geef my een
bewjjs van betaling. Zooveel papier als
daarvoor noodig is, zal ik wel bij me
hebben."
Hij tastte in al zijn zakken, zette
plotseling een verwonderd gezicht en
haalde twee brieven te voorschijn. Het
waren de brieven aan den directeur van
het postkantoor en aan den heer Delias,
die hg te Frankfort in de brievenbus
had moeten steken, doch vergeten wa
ren.
Na een oogenblik van komische ver
bazing brak Reinhold Werner los in
een schaterlaoh en wendde zich toen
tot Gabori, die op de sofa had plaats
genomen en stil toegekeken had.
„Dat is toch ook toevallig," zeide hij.
Deze beide brieven bevatten de tijding
dat ik afgereisd ben, maar noemen de
plaats niet, waar ik heenga. Als ik
hier blgf en ze dus hier op de post
bezorg, dan verraadt het poststempel
waar ik mij bevind, en dat wil ik juist
vermijden.®
Gabori knikte. „Dat is een wenk
't Is toch een zonderling land I Wij
kunnen ons het leven in zoo'n land
niet eens meer voorstellen. Daar komt
nu geen enkele courant meer uit, ja
zelfs de „Staatscourant" niet. Er wordt
dan ook nog gevochten, maar de Sjah
moet oppassen geen ruzie met Engeland
te krijgen. Het schijnt dat bij zich bij
de Eogelsche regeering beklaagd heeft
over het opnemen van vreemdelingen
in het Britsohe gezantschap en dat de
Engelsche regeering de handelwijze van
het gezantschap verdedigd heeft en ge
wezen op de talrijke inhechtenisnemin
gen in den laatsten tf i, zonder vorm
van proces. Het tegenv/oordig schrik
bewind, anders gezegd de staat van
beleg en het optrekken regen de voor
standers der parlementair rechten, gaat
al te ruw in rijn werk oai ook de
vreemdelingen niet eer weinig onge
rust te maken, en het ïan Engeland
niet aangenaam wezen, dat er nu al
vijf en twintig duizsnu kozakken in
Perzië zijn, door den Rrasiachen buur
man heel vriendelijk geleend om de
orde te herstellen, maar die, als de orde
hersteld is, er om den dood zoo ge
makkelijk niet uit te krjjgen zullen zij».
Intusschen fuift de bevolking van
Teheran ter eere van den Sjah en zet
men de zaak elders op danzelfden voet
voort, ondertusechen in oa p-ovinciea
reaotionnaire gouverneurs benoemende.
De Russische lessen vallen er wel in
zeer goede aarde t
in Midden-Amerika, is een
beroemde republiek, Mexico (eigenlijk
Mejico) geheeten, die eigenlijk meer in
naam ais metterdaad een republiek is.
Men houdt er het volk ook al heel
netjes huiten de zaken houdt het dom
zorgt dat er niet te veel in de kranten
gezet wordt en de baantjes voor de be
voorrechte lui big ven enz. enz. Hef groot
grondbezit bloeit er prachtig. Een beele
provincie kan ongeveer van één man
wezen en die ééne man, koning op zijn
gebied, meer dan de president der re
publiek, bezit ook de banken en de
spoorwegen es heeft het lot van alle
mensohen in zijn hand.
Misschien kunnen die menechen in
zoo'n toestand heel gelukkig leven,
msar 't gaat in Mexioo als overal el
ders ten slotte beginnen de lui dat
vervelend te vinden, ontstaat er onte
vredenheid, komen er complotten en
eindigt men met een aanslag op don
bestaanden regeeripgsvorm. Zóó is het
thans in Mex>co cok gegaan en hef
van het noodlot, maak er gebruik van
mijnheer Werner. Ik zou al de brie
ven versoheoren, dat is het zekerste
middel om elk spoor uit te wissohen.
Mijn stelregel is men moet niets ten
halve doen.®
„Dat kan ik moeilijk doen," zeide
Reinhold bedachtzaam. „Ik heb om zoo
fe zeggen by nacht en ontijd de plaat
gepoetst, men zou aan een ongeluk of
aan een misdaad kunnen gaan denken.
„Staat er in de brieven niets om
trent de riobting, die ge ingeslagen
hebt
„Ja zeker 1 Ik heb aan mijn gemach
tigde geschreven, dat ik naar het Zui
den daoht te gaan. Natuurlijk gaf ik
met opzet een verkeerde richting aan."
„Dan is de zaak heel eenvoudig. Ik
sohrijf morgen toch aan mijn "rouw.
Wanneer ge mij die brieven wilt toe
vertrouwen, dan sluit ik ze bij mijn
brief in en mijn vrouw bezorgt ze te
Weenen op de post. Weenen ligt ten
zuiden van Frankfort, dat komt dus
goed uit."
Dit vond Reinhold Werner ook goed.
Gabori nam de beide brieven in ont
vangst en reikte den achterbljj venden
reisgenoot tot afscheid de hand.
dat er lang plannen bestaan
hebben, maar esrst nu zijn ze tot rijp
heid gekomenwet twee sobatrjjke
lui, die geld voor wapens hadden toe
gezegd, lieten zich voor nog meer geld
door de regeering omkoopen en sedert
moeten de revoiutionnaire comité's, die
reeds over vijftig duizend man heeten
te kunnen beschikken, langzaam van
het noodige worden voorzien. Reeds
heeft men volk op de heen gefcraohl
en zioh van een plaatsje meester ge
maakt.
In dit heerlijke land worden de re-
geeringBtroepen uit gevangenen
gereernteerd, en dan durft men van
regeeringswege nog wel van eau ban-
dietenopstand spreken 1
e
Zooals men weef hadden de Pran-
schen in Marokko het rumoerige gebied
der Sjaoei's tot rust gebracht. Nu ligt
daarbjj een stad genaamd Azemmoer,
welker pasja op de hand van Moelai
Hafid was en voor hem werkte. Dat
gaf weer wat rumoerigheid ook onder
de Sjaoei's en daarop hebben de Fran-
aohen de stad bezet, waai mede ze, tegen
den geest van den ontvangen last sehij-
nen gehandeld te hebben en dus hun
hoekje te buiten zijn gegaan want
het gebied waarop de Franschoa toe
zicht zouden houden, strekt zioh zoover
niet uit. Natuurlijk is generaal d'Amsde
een soldaat, die niet bij elke gelegen
heid een advies bij een advocaat gaat
halen, maar eenvoudig doet wat bjj
denkt dat noodig i». Dat gaat nu we)
niet precies op maar er is toch veel
vóór te zeggen. Natuurlijk is men te
Berlijn onmiddellijk aan 't mopperen
gegaan, terwijl de Franschen zelf een
heel klein beetje met de zaak verlegen
zitten maar wellicht moet hier meer
aan een overgangsmaatregel worden
gedaoht en zal er wel zorg voor worden
gedragen, dat er wat troepen van Abd
el Azis in de stad komen dan kunnen
de Fianeoben weer weg.
In Duitschland ziet men in het ge
beurde een rechtstreefcsehe daad tegen
den heer Moelai Hafid, die thans geen
verbinding met de zee meer heeft.
A propos van den heer Moelai Hafid,
loopt er bij diens aanhang ook aardig
wat kaf onder 't koren. Een afdeeling
der troepen van Abd el Azis, had de
aardigheid van eens over te loopen en
kwam 22 Juni te Fez aan. Maar nu
was het merkwaardigste van het geval,
dat er bij dat fameuze korps 1500 man
waren en dat er maar 750 met kousen
„Ik heb een aangenomen dag met
u doorgebracht," zeide hij op h irtelij -
ken tooi. „Het kleine ongeval, dat ons
beiien trof, zal bij mij in aangename
herinnering blijven, en daar ik uw
ver blgf weet, durf ik de hoop uitspre
ken u nog eens weder te zien."
Reinhold schudde krachtig de toege
stoken hand. „Wel, dat zou sag een
groot genoegen versohaffen. Maar
een reis naar China vordert vrij wat
tjjd. Daarom twijfel ik, of ga mij hier
nog wei galt aantreffen bjj uw terug
keer uit het Oosten.'
„Denkt ge hier niet l«ng te big-
uen P*
„Nu een paar maanden wel.c
„Dan kan men het nog niet weten.
Ik zeg dus Tot wederziens ia
Zoo namen zij afscheid. Gabori ver
wijderde zioh met vluggen tred in de
richting naar het spoorwegstation, zon
der een enkele maal om te zien. Hij
liep voort, verzonken in gepeins, dat
stellig niet van aangenamen aard was,
te oordeelen naar zyn gelaat.
IV.
Het waren zeer vreemde dagen, die
nu voor Reinhold Warner aanbraken.
ea schoenen te Fez aankwamen Men
behoeft niet ie vragen of die lui ook
voor hun genoegen mee waren gegaan 1
De waarheid is, dat het er bjj Moelai
Hafid niet erg aanzit ea dat de sol
daten heel goed wisten dat bun nieuwe
meesier niet al ie best bjj kas is, zoo
dat ze onderweg weer baast allemaal
gingen drossen.
Wel hebben weer eenige stammen
hunne onderwerping den nieuwen Sul
tan aangeboden, maar hg strijdt onge
lukkig tegen zjjn vijanden en de quaestie
is dan ook nog lang niet uitgesteld
dat ze ooit wezenlgk uit raakt. Het
eenige wat verandering in de zaak zou
kunnen brengen is de erkenning van
Moelai Hafid als Sultan door de of een
gedeelte van de Europeesehe mogend
heden en het verluidt ook wel dat daar
toe plannen bestaanmaar totnogtoe
worden de geruchten niet bevestigd en
wjj kunnen 't voorsbands ook bezwaar
lijk geiooven.
Iniitmianfeck berichten.
Se Prins naar Indlë.
De Haagsche correspondent der „Prov.
Gron. Ct." schrjjft o. a.
Omtrent eventueele reizen van de Ko
ningin staat nog niets vast. Br zijn
zoo is mg verzekerd— plannen gemaakt
maar veel sohjjnt ai te hangen van een
voornemen van den Prins, dat niet van
vandaag of gisteren ia, maar reeds lang
bestond, om een langdurig bezoek aan
Nederlandsch Isdië te brengen.
Natuurlijk zal men geneigd zjjn dit
langs den gebruikelgken weg te ont
kennen, maar ik ben zoo vrij daartegen
over met besliste zekerheid mede te
deelen, dat marine en koloniën reeds
geruimen tjjd voorbsreidende maatrege
len voor dit bezoek van den Prins aan
onze koloniën hebben genomen, en dat
slechts op bericht van Z. K. EL over
hef tjjdetip van zjjn reis wordt gewacht.
Ik acht het onwaarsohjjnijjk, dat de
gebeurtenissen in Indië, de reisplannen
esEïgssiai sollen vertragen, maar wel
licht is de Prins reeds aan het einde
van het jaar aan de ov «-zijde van den
Ocssan.
Êahuw&a enderwij zertseen.
Ged. Staten van Zuid-Holland hebben
hun goedkeuring gehecht aan het be
sluit van den gemeenteraad van Rot
terdam, in zake hef ontslag aan onder
wijzeressen bg de openbare scholen bg
het aangaan van een huwelijk.
Ambtsnarw Rijkswaterstaat.
Ta Utrecht werd gisteren de jaar
vergadering gehouden van de Yereeni-
Zijn arontuurljjke vlucht uit Frank
fort was een dwaasheid, geboren uit
lediggang en rjjkdom, dat zag hjj
zelf in maar de aankoop van dit een
zame huis op de heide was toch nog
veel grooter dwaasheid dat grensde
aan dolheid.
De man, die dit huis had laten bou
wen en het ook allereerst bewoonde,
was iemand die aan een zielsziekte
leed en wien men dus een dwasen
streek kon vergeven. Maar bg, Rein
heid Werner was een man met bloei
ende gezondheid, slechts door een sen
timenteels gril op vreemde paden ge
leid hjj mosst zioh werkeljjk sohamen
dat hg vijfduizend mark voor dit huis
had betaald en nu een mooien nemer
hier moest sljjten ons ten minste iets
voor zjjn geld te hebben.
Zoo ongeveer daoht Reinhold, toen
hjj tegen zonsondergang van dien en-
gewonen dag in zjjn nieuwe woning
zat en zjjn blik over de bruine heide
liet dwalen.
(Wordt vervolgd.)