[H
JET
enmagazijn
Maandag
.LNER
IE
»S
igsüai
igazijnl
8 Juni.
PGEWEKTHEID.
tetwwf 1 §f fe
EUILLETOW,
Ifëlpfe (wrat
Md Mi UgfagéM,
Kfcnwi Modeblad n
JNizflpIt iMezirg.
ÏEULEN.
1908.
en Schoeneni
lemeente bestuur.
{laarzen
i*i>> 134,
46^ êamgiMig,
m
innen Sehoe-
qualiteifen
VL1NSI\«S(UE 01 Ki\T
ook oen 0.46
iden de 15 ja,,
LWilhelmina
lfeg©Bïs het Pinksterfeest aai
iAMPA© geen nnmmer der
Ussiiagsclie Courant" versolt ij
tïffe Sofiae
dïï$& prijzen
i TE KOOP aan
nooie ofefSsgg
{Porcelain
ewoud 48.
95
ss
SOS
maerkade 3.
oor hare winst
aan de Vet.
[Aft ENT.
rdaeligats en
i alle bestaande
Iedere knot ii
d gedeponeerd
Th.
de Winkeliers.
Hf
het
tourani'
Igk beeld
fjke wat op
its heelt
erd
!©edkoop.
k in 10
maat.
naanden, it.
iruin
laan
BEKENDMAKING.
Kamer van Koophandel en
Fabrieken.
Burgemeester van Vlissingen
ligt hen, die niet op de laatst vast
kiezerslijst voor de Kamer van
[handel en Fabrieken voorkomen,
aanspraak kunnen maken op die
te worden geplaatst, uit daarvan
1 Juli 80S, aangifte te doen.
let model «laser aangifte is kosteloos
gemeente-secretarie (griffie) to ver-
gen.
(limingen, 6 Juni 1908.
De Burgemeester voornoemd,
DOORN VAN KOUDEKERKE.
Prijs per drie maanden 3 SO. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. M m abonneert v.ïch bij a lle Boek.
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt,
m.
ADVERTJ3NTIËNvau 1—4 re;efs 0.40. Voor e-ft&n regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf v:tn driemaa' plaatsing 'trzelfdo
idvertentie wordl de prijs slechts feureinaal bereke'vL Grofe lettere
tn cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Tel eplio ii nummer 10.
Abonmments-Advertentiën op zeer wordeelit ti voorwaarden,
eze Coaraat ösiiaort seu öüvaeasel.
HINDERWET.
en Weth. van Vlissingen
liet op artikel 8 der Hinderwet
tven bij deze kennis
bij hun besluit van heden, ver-
ming is verleend aan L VAN DER
ffiLS aldaar, tot bet oprichten en
jerking brengen vaa eenen ijzeren
in den kelder van perceel no. 15
uweadijk, kadastraal bekend gemeen
ilisBingen, sectie D no, 692.
fain gen, 5 Juni 1908.
Burg. en Wetb. voornoemd,
S DOORN VAN KOUDEKERKE,
De Secretaris,
WITTEVEEN.
BURGERLIJKE STAND.
Ambtenaar van dan Burgerlijken
van Vlissingen
likt bekend
her Bureau van den Burgerijjken
op den 8 Juni e. k. van des
58 12 tot des namiddag 121/, uur
Mfl is tot bet does van aangifte
geboorten en overlijden.
'Magen, den 6 Juni 1908.
De Ambtenaar voornoemd,
W. KLOMP.
id zonder eenige bezorgdheid zien
r den dag naderen, in welks
touwing ea waardeering wjj kunnen
tólen, dooh die algemeen gerekend
als bet tijdstip voor een der
ge, wie zijne moordenares is
ik I6
Jtoaw Sohnitzer sprong op van
sl.
hemel sta ons bij I Zij verliest
Afstand Martha, kind I"
wilde bare dochter in haar ar-
'iuiten, doeh Martha knielde voor
leder.
mogen hem niet veroordeelen.
11 hem redden ik kan zijn on-
bewijzen. Laat mjj slechts spre»
Ik u mij dat verhindert, zjjt ge
''huldig aan zijn dood
'er is de hardlooper van een
un gebleven riep juffrouw
terwjjl zjj in doodangst rond-
Qoe krijg ik hem weer hier
»i naaar een oogenblikje los
schoonste feesten, die wij jaarlijks zien
terugkeeren. Pinkster ia bet eenige feest,
waaraan wij de gedachte asn den zomer
kunnen verbinden den zomer, nu reeds
in overvloed over ons uitgestort en die
ons doet vragen of wij weer eens een
vaa die heerlijke tijdperken mogen ver
wachten, zoo zeldzaam in het 'even,
waarin de natuur tot haar volle recht
komt en maanden lang de bronnen van
heerlijkheid en rijkdom blijven vloeien.
Niet zonder bezorgdheidwant, we
weten het maar te goed, ons noordelijk
klimaat is grillig en veranderlijk, belooft
vaak meer dan het geelt en wekt ver.
waobtingen op, slechts door teleurstel
lingen gevolgd. En zie, we hebben de
weelden van den zomer reeds genoten,
de zonnestralen in al baar warmte en
kracht gevoeld wij hebben de bloemen
zien bloeien en de eerste vruchten ge
noten, en zou de natuur ons dan in d<
aanstaande dagen van vreugde en van
feestelijks stemming hare gaven out
houden
Wat is de inensch toch veelal een zon
derling wezen. Hij verlangt het goede en
dwingt er soms naar als een ondeugend
kind, en wanneer hij het bezit, onder
achat hij de waarde ervan, verzuimt in
tijde er naar behooren van te genieten,ziet
iniusschen alweer naar nieuwe gaven
uit en maakt er zich bezorgd over, of
ze wel komen zullen
Ja, dat is zonderling maar het
is nog wel iets anders ookhet is stel
lig niet :n overeenstemming met di
heteekenis van het feest dat aanstaande
is, en voor een fesst kleeden wi
ons immers in een passend gewaad
Bij de Israëlieten in het Joodsche
land was Pinkster het feest van den
oogst Dan herdacht het volk tevens
hot tijdstip waarop het zijn wetgeving
ontvangen had zinnebeeld en bron van
orde, recht en gerechtigheid. Wij, die
noch het eene noefa het andere ver
smaden, hebben aan het Pinksterfeest
nog hooger wijding geschonken en als
we die wijding practiech op het leven
toepassen, dan zouden wij kunnen zeg
genPinkster is het feest der opge
wektheid het feest waarop geen moe
deloosheid, geen bezorgdheid zich van
ons mogen meester makendat ons
moet zien met opgsriehten hoofde, in
volle wapenrusting staande voor den
strjjd en voor de roeping van het leven.
Zeker, het leven is geen lichte teak
liet, kind 1* smeekte zij, terwijl zij zich
over hare dochter heen boog.
Doch elke poging om uit Martha's
armen los te komen, bleek nutteloos.
Eindelijk barstte het jonge meisje in
een stroom van heate tranen uit, wat
haar veel verlichting schonk.
Wat er voorviel tussohen moeder en
doohter en waarop het gesprek tussohen
haar beiden uitliep bleek duidelijk uit
de laatste woorden, welke juffrouw
Sohnitzer met verbleekte lippen op on-
zekeren toon uitsprak
,Ga er heen Maar dan is het uit
tussohen ons je blijft dan geen uur
meer in mjjn huis. Die schande wil
ik niet verdragen. Wat er dan van je
tereoht komt, kan me niets schelen 1
Ik zeg het je nogmaals, geen uur lan
ger
Het jonge meisje stond als aan den
grond genageld, de handen voor haar
gelaat. Zij had niets meer te bekennen,
haar geweten was weder vrij. Doeh
tot welken prijs 1 Zij smeekte niet meer
zjj hoopte ook niets. Zij dacht alleen
aan het gevaar, waarin Jordan verkeer
de, en dat alleen zij hem kon redden.
Zij daoht er ook niet aan, dat hjj een
andere vrouw liefhad; zjj begeerde op
het is geen genoegen ea ook geen straf
maar in ieder geval dan toch een zeer
ernstige zaak, waarmede wjj belast zjjn
en die wij op eervolle wjjze moeten
volbrengen. Wjj moeten er iets van
maken. Het is een akker, die bewerkt
moei worden. Dat kost vesl inspanning
en arbeid, en als na oos werk zegen
en wasdom van boven komen, dan zul
len er tooh nog véél onvervulde droo
men en teleurgestelde verwachtingen
overbljjven. Maar, het moge zjj a zoo
het wil, waar de handen slap en de
knieën traag blij vee, waar de blik met
bezorgdheid naar de toekomst heen-
glijdt, daar zal de wind spelen met ons
lot en zal het veld nooit wit worden
om te oogsten.
Het leven is als een uitgestrekte
watervlakte, waaronder duizende klip
pen verborgen zjjn, en als wjj niet varen
met de vlag in top en het kopje in de
golven, als we niet lustig de riemen
hanieeren of de blanke zeilen laten
zwellen, met andere woorden, wanneer
het ons aan opgewektheid en geestdrift
ontbreekt, dan zullen wij onfeilbaar
schipbreuk lijden.
Oogsten, de behouden haven bereiken,
ziedaar het groote levensdoel, en dat
doel bereikt men niet, of slechts half,
als de arbeid een noodzakelijkheid, een
dwang is, waar het hart buiten blijft
wanneer wij werktuigelijk het zaad uit
strooien in den slecht bewerkten grond
wanneer wjj bet onkruid welig laten
opschietenwanneer wjj de bloemen
niet Willen ziea bloeien en de zonne
stralen niet willen voelen in één woord...
als de ziel er niet bjj is, de bezieling
i iet over alles wordt uitgestort.
Ed datzelfde zal het geval wezen,
waar wjj 0">s bjj den menschelijken
arbeid op den akker des levens, slechts
laten leiden door koude berekening.
Trouwens, do ware opgewektheid is
met koude berekening in strijd en het
feest van den oogst omvat niet uitslui
tend den dank voor de vruchten die
het lichaam voeden, maak ook voor die
welke den menrebeljjken geest verhel
deren en verlichten, het hart verwar
men en het gemoed verzachten.
Het is volstrekt niet zoo gemakke-
ljjk, rltjjd opgewekt te zjjn, de bezorgd
heid te verbannen, in zegepraal te ge
looven. Neen, dat is het zeker niet. Er
behoort veel oefening toe, om in deze
school vorderingen te makenmaar
dat uur zjjne liefde niet, geen verlan
gen om hem te te bezitten bezielde
haar. Wat zjj wilde doeD, deed zjj al
leen ter wille van de getrouwheid,
waarmee hjj had voldaan aan het ver
zoek om te zwjjgen. Wanneer een van
hen beiden moest lijden, wilde zij het
zijn.
,Ik ga weer in de zaal, moeder,"
sprak zjj, terwjjl zjj de banden van het
gelaat wegnam.
Juffrouw Sehnitzer had haar den rug
toegekeerd en leunde met het voor
hoofd tegen het venster. Ondanks
haar misnoegen kon zij het zieleljjden
van haar kind niet aanzien.
„Ga dan," zeide zjj hard, „doe wat
a wilt. Veel heb je daarbinnen treh
niet meer te verliezen."
Het meisje wierp een schuwen blik
naar de deur en richtte vervolgens
hare onzekere sohreden daarheen.
Martha," riep juffrouw Sohnitzer,
zich omkeerende, „bljjf hier 1 Of laat
mij gaan Hoor je
Dat zou niets helpen," antwoordde
het meisje zacht. „Ik zou tooh weer
getuigenis moeten afleggen."
En zjj liep de gang in.
Toen zjj bij den deurwaarder aan
d i t kunnen wij wel met zekerheid
zeggenopgewektheid is vooral een
vrucht van het dankbaar gestemd ge
moed dat ook het geringste weet te
waardeeren.
En evenals geestdrift in innige dank
baarheid wortelt, zoo is zjj op haar
beurt de moeder der hoop, die staande
houdt, ook waar de slagen van het
leven niet uitblijven, de beproevingen
ons worden opgelegd, de teleurstellin
gen ons niet worden bespaard. Het is
een waar woord, dat de hoop leven
doet. Zonder hoop trouwens, is er al
weer geen geestdrift, want wij zouden
niet kunnen arbeiden, indien wjj niet
mochten hopen op de gaven van den
oogst, niet kunnen prediken, de ver
heven beginselen aan welks verbreiding
het Pinksterfeest ons herinnert, waar
wij zouden mosten vreezen dat onze
stem altijd zou wezen die des roepen
den in de woestijn.
Laten wjj opgewekt zijn, ook sla de
stmlen der zomerzon ons niet besohjj-
nen op het heerlijke feeBfclaten wij
opgewekt het leven doorgaan, big moedig
werkende op het veld, ook wanneer tn
de zedelijke wereld niet altjjd sterren
lichten in den nachtwant... het won
der der geestdrift heeft de wereld over
wonnen
BiniiMlaMsciui .berïete-
Raad van Dsfsasie. Dnquêts commissie.
Door sommige leden der Tweede
Kamer werd de instelling van een Raad
van defensie afgekeurd, omdat zij daar
van eenerzjjds weinig nut verwachtten,
en aan den anderen kant vreesden, dat
die raad er tos zal kunnen leiden, in
zekere gevallen 't verantwoordelijkheids
gevoel van den minister te verzwakken.
De minister zal zich achter de adviezen
van den Rsad kunnen verschuilen, en
de raad zal het stootkussen worden
tussohen regeering ea volksvertegen
woordiging.
Voorts had het eenige loden ver
baasd, dat dit kabinet tot de instelling
van dezen raad het initiatief heeft ge
nomen, en het had verscheidene leden
bovenal teleurgesteld, dat de raad
voornameljjk zal bestaan uit hooge
militaire autoriteiten.
Andere leden verklaarden zich daar
entegen ÏDgenomen met de instelling
en de samenstelling van den raad. Op
gemerkt werd, dat met het in 't leven
roepen van dezen raad over het instel
len eener enquête commissie niets is
den ingang der zaal was gekomen,
bleef zg staan.
Zal Wilfred Jordan veroordeeld
worden
De man kon haar fluisteren nauwe-
verstaan.
Ik geloof het wel. Dat zal wel
gauw gebeuren. De president houdt
juist een aanspraak voor de gezwore
nen. Voor u hier is niets meer te doen,
juffrouw."
„Jawel," sprak zij onder hevige blo
zen. „Ik moet naar binnen. Ik kon
daar straks niet uitspreken. Ik heb
nog iets mede te deelen".
„U is nog niet geheel in orde," zei
de deurwaarder vriendelgk. sIk zal den
advocaat Wirtmann even hier roepen.
Die heer weet wel, of het nog noodig
is, dat ge opnieuw uwe kraohten in
spant.
Zjj knikte en de man ging heen
dooh na weinige oogenblikken kwam
hjj met den bedoelden advocaat terug.
„Als u nog iets te zeggen hebt ten
gunste van Wilfred Jordan, doe het
dan spoedig, sprak hg, terwjjl hg Mar
tha de hand drukte. „Weet u wel, dat
uw getuigen-eed ook geldt voor het
geen u thans nog te zeggen hebt?"
beslistdit zjjn twee zaken, die elkaar
volstrekt niet uitsluiten. De ledea ver
wachten door den raad meer stabiliteit
in het aan het D. v. O. te voeren be
leid. Dat het aantal burgerlijke leden
sieehts vier bedraagt, is van onderge
schikt belang. Het komt meer op de
personen dan op het aantal aan. Wei
werd het dezerzjjds betreurd, dat bij
de keuze der burgerlijke leden, de re
geering schijnt te zijn geleid door het
verlangen om de voornaamste politieke
groepen-vertegenwoordigers in den raad
te doen plaats nemen. Men aohtte dit
'n verkeerd precedent, vooral omdat de
instelling van den raad juist ook is
aanbevolea als middel tegen de ver
menging van politiek en defensie. Ook
rees van éene sijde de vraag, waarom,
indien naar zekere politieke vertegen
woordiging is gestreefd, de soo.-dem.
partjj is voorbijgegaan.
Betrekkingen taseasa Nsdorla&d
ea Uwe&ea.
Het te Stockholm verschjjnende dag
blad „Vart Land" bevat, in onze taal,
een artikel over den Zweedschen handoi
met het buitenland.
Aan het artikel ontleenen wjj het
volgend©
Export is de leus van den dag iu
alle moderne cultuur- en industriestaten.
Ook wjj, Zweden, doen ons best om ons
aandeel te verkrijgen in den ruilhandel
tussohen de verschillende landen. Onze
industrie, die zieh steeds meer en meer
uitbreidt, dwingt ons hiertoe en ook
doordat we genoodzaakt zjjn veel te
importeeien. We moeten zien dooreen
grooieren export een gunstiger handels
balans te verkrijgen.
We zoeken en kjjken de geheels
wereld af om nog vrjje en voor ons
passende markten te vinden voor den
afzet van onze eigen fabrikaten. We
streven er tegeljjkertjjd naar,die bronnen
te vinden, waar vandaan de invoer het
gemakkeljjkst en goedkoopst kan plaats
grijpen en wij trachten tevens bjj deze
beide procedures de oancodiga tussohen-
hand te vermijden. Dit beeft in 't bij
zonder in de laatste jaren veroorzaakt,
dat we onze blikken steeds verder heb
ben laten gaan in de wereld, en be
ginnen we nu dan ook in den traas-
atlaatischen handel te komen.
Dit is nu alles goed en wei, maar
zoeken we niet dikwijle onzen hoed
dien wjj ophebben Met de uaastbji
gelegen groote landen Duitsohland en
Engeland zijn wjj tot een levendig
ruilverkeer gekomen. De handel heen
en weer met deze landen loopt tegen
een bedrng, dat tezamen meer dan de
helft van onzen buitenlandsehen omzet
uitmaakt. Maai we hebben geheel en
al onzen derden grooten nabuur, Rus
land, verwaarloosd, in welk land we
Vluohtig keek zjj hem aan en zweeg.
„Is u alleen P" vroeg hjj verwonderd
en keek iond of hjj hare moeder ook
zag. En plotseling begreep hjj het. Ver
heugd bood hij haar den arm.
„Kom mee! U ie onder mijne be
seherming. Wat heeft u nog te zeg
gen
„Moet ik daar biunea aog
eens zeggen
„Stellig 1 Zeker! maat
„Ik kan slechts éénmaal
De advocaat zag haar toenemende
ontroering, en begon te vreezen voor
een niauwe bezwijming.
„Wjj bobben eohter weinig tijd meer
juffrouw", zeide hij nu haastig, en aan
zijn arm leidde hjj haar in de zaal.
Bjj haar binnentreden werd de aan
dacht afgeleid en richtten aller oogeu
zich op Martha Sohnitzer. Zij voelde,
hoe do blikken als dolken op haar ge -
richt waren, en onwillekeurig week
zg terug.
„Moed juffrouw Houd moed 1" fluis
terde Wirtman haar op vaderljjken
toon toe. „Denk alleen aan het goede
doel."
(Wordt vervolgd.)