[H JET enmagazijn Maandag .LNER IE »S igsüai igazijnl 8 Juni. PGEWEKTHEID. tetwwf 1 §f fe EUILLETOW, Ifëlpfe (wrat Md Mi UgfagéM, Kfcnwi Modeblad n JNizflpIt iMezirg. ÏEULEN. 1908. en Schoeneni lemeente bestuur. {laarzen i*i>> 134, 46^ êamgiMig, m innen Sehoe- qualiteifen VL1NSI\«S(UE 01 Ki\T ook oen 0.46 iden de 15 ja,, LWilhelmina lfeg©Bïs het Pinksterfeest aai iAMPA© geen nnmmer der Ussiiagsclie Courant" versolt ij tïffe Sofiae dïï$& prijzen i TE KOOP aan nooie ofefSsgg {Porcelain ewoud 48. 95 ss SOS maerkade 3. oor hare winst aan de Vet. [Aft ENT. rdaeligats en i alle bestaande Iedere knot ii d gedeponeerd Th. de Winkeliers. Hf het tourani' Igk beeld fjke wat op its heelt erd !©edkoop. k in 10 maat. naanden, it. iruin laan BEKENDMAKING. Kamer van Koophandel en Fabrieken. Burgemeester van Vlissingen ligt hen, die niet op de laatst vast kiezerslijst voor de Kamer van [handel en Fabrieken voorkomen, aanspraak kunnen maken op die te worden geplaatst, uit daarvan 1 Juli 80S, aangifte te doen. let model «laser aangifte is kosteloos gemeente-secretarie (griffie) to ver- gen. (limingen, 6 Juni 1908. De Burgemeester voornoemd, DOORN VAN KOUDEKERKE. Prijs per drie maanden 3 SO. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. M m abonneert v.ïch bij a lle Boek. handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt, m. ADVERTJ3NTIËNvau 1—4 re;efs 0.40. Voor e-ft&n regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf v:tn driemaa' plaatsing 'trzelfdo idvertentie wordl de prijs slechts feureinaal bereke'vL Grofe lettere tn cliché's naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Tel eplio ii nummer 10. Abonmments-Advertentiën op zeer wordeelit ti voorwaarden, eze Coaraat ösiiaort seu öüvaeasel. HINDERWET. en Weth. van Vlissingen liet op artikel 8 der Hinderwet tven bij deze kennis bij hun besluit van heden, ver- ming is verleend aan L VAN DER ffiLS aldaar, tot bet oprichten en jerking brengen vaa eenen ijzeren in den kelder van perceel no. 15 uweadijk, kadastraal bekend gemeen ilisBingen, sectie D no, 692. fain gen, 5 Juni 1908. Burg. en Wetb. voornoemd, S DOORN VAN KOUDEKERKE, De Secretaris, WITTEVEEN. BURGERLIJKE STAND. Ambtenaar van dan Burgerlijken van Vlissingen likt bekend her Bureau van den Burgerijjken op den 8 Juni e. k. van des 58 12 tot des namiddag 121/, uur Mfl is tot bet does van aangifte geboorten en overlijden. 'Magen, den 6 Juni 1908. De Ambtenaar voornoemd, W. KLOMP. id zonder eenige bezorgdheid zien r den dag naderen, in welks touwing ea waardeering wjj kunnen tólen, dooh die algemeen gerekend als bet tijdstip voor een der ge, wie zijne moordenares is ik I6 Jtoaw Sohnitzer sprong op van sl. hemel sta ons bij I Zij verliest Afstand Martha, kind I" wilde bare dochter in haar ar- 'iuiten, doeh Martha knielde voor leder. mogen hem niet veroordeelen. 11 hem redden ik kan zijn on- bewijzen. Laat mjj slechts spre» Ik u mij dat verhindert, zjjt ge ''huldig aan zijn dood 'er is de hardlooper van een un gebleven riep juffrouw terwjjl zjj in doodangst rond- Qoe krijg ik hem weer hier »i naaar een oogenblikje los schoonste feesten, die wij jaarlijks zien terugkeeren. Pinkster ia bet eenige feest, waaraan wij de gedachte asn den zomer kunnen verbinden den zomer, nu reeds in overvloed over ons uitgestort en die ons doet vragen of wij weer eens een vaa die heerlijke tijdperken mogen ver wachten, zoo zeldzaam in het 'even, waarin de natuur tot haar volle recht komt en maanden lang de bronnen van heerlijkheid en rijkdom blijven vloeien. Niet zonder bezorgdheidwant, we weten het maar te goed, ons noordelijk klimaat is grillig en veranderlijk, belooft vaak meer dan het geelt en wekt ver. waobtingen op, slechts door teleurstel lingen gevolgd. En zie, we hebben de weelden van den zomer reeds genoten, de zonnestralen in al baar warmte en kracht gevoeld wij hebben de bloemen zien bloeien en de eerste vruchten ge noten, en zou de natuur ons dan in d< aanstaande dagen van vreugde en van feestelijks stemming hare gaven out houden Wat is de inensch toch veelal een zon derling wezen. Hij verlangt het goede en dwingt er soms naar als een ondeugend kind, en wanneer hij het bezit, onder achat hij de waarde ervan, verzuimt in tijde er naar behooren van te genieten,ziet iniusschen alweer naar nieuwe gaven uit en maakt er zich bezorgd over, of ze wel komen zullen Ja, dat is zonderling maar het is nog wel iets anders ookhet is stel lig niet :n overeenstemming met di heteekenis van het feest dat aanstaande is, en voor een fesst kleeden wi ons immers in een passend gewaad Bij de Israëlieten in het Joodsche land was Pinkster het feest van den oogst Dan herdacht het volk tevens hot tijdstip waarop het zijn wetgeving ontvangen had zinnebeeld en bron van orde, recht en gerechtigheid. Wij, die noch het eene noefa het andere ver smaden, hebben aan het Pinksterfeest nog hooger wijding geschonken en als we die wijding practiech op het leven toepassen, dan zouden wij kunnen zeg genPinkster is het feest der opge wektheid het feest waarop geen moe deloosheid, geen bezorgdheid zich van ons mogen meester makendat ons moet zien met opgsriehten hoofde, in volle wapenrusting staande voor den strjjd en voor de roeping van het leven. Zeker, het leven is geen lichte teak liet, kind 1* smeekte zij, terwijl zij zich over hare dochter heen boog. Doch elke poging om uit Martha's armen los te komen, bleek nutteloos. Eindelijk barstte het jonge meisje in een stroom van heate tranen uit, wat haar veel verlichting schonk. Wat er voorviel tussohen moeder en doohter en waarop het gesprek tussohen haar beiden uitliep bleek duidelijk uit de laatste woorden, welke juffrouw Sohnitzer met verbleekte lippen op on- zekeren toon uitsprak ,Ga er heen Maar dan is het uit tussohen ons je blijft dan geen uur meer in mjjn huis. Die schande wil ik niet verdragen. Wat er dan van je tereoht komt, kan me niets schelen 1 Ik zeg het je nogmaals, geen uur lan ger Het jonge meisje stond als aan den grond genageld, de handen voor haar gelaat. Zij had niets meer te bekennen, haar geweten was weder vrij. Doeh tot welken prijs 1 Zij smeekte niet meer zjj hoopte ook niets. Zij dacht alleen aan het gevaar, waarin Jordan verkeer de, en dat alleen zij hem kon redden. Zij daoht er ook niet aan, dat hjj een andere vrouw liefhad; zjj begeerde op het is geen genoegen ea ook geen straf maar in ieder geval dan toch een zeer ernstige zaak, waarmede wjj belast zjjn en die wij op eervolle wjjze moeten volbrengen. Wjj moeten er iets van maken. Het is een akker, die bewerkt moei worden. Dat kost vesl inspanning en arbeid, en als na oos werk zegen en wasdom van boven komen, dan zul len er tooh nog véél onvervulde droo men en teleurgestelde verwachtingen overbljjven. Maar, het moge zjj a zoo het wil, waar de handen slap en de knieën traag blij vee, waar de blik met bezorgdheid naar de toekomst heen- glijdt, daar zal de wind spelen met ons lot en zal het veld nooit wit worden om te oogsten. Het leven is als een uitgestrekte watervlakte, waaronder duizende klip pen verborgen zjjn, en als wjj niet varen met de vlag in top en het kopje in de golven, als we niet lustig de riemen hanieeren of de blanke zeilen laten zwellen, met andere woorden, wanneer het ons aan opgewektheid en geestdrift ontbreekt, dan zullen wij onfeilbaar schipbreuk lijden. Oogsten, de behouden haven bereiken, ziedaar het groote levensdoel, en dat doel bereikt men niet, of slechts half, als de arbeid een noodzakelijkheid, een dwang is, waar het hart buiten blijft wanneer wij werktuigelijk het zaad uit strooien in den slecht bewerkten grond wanneer wjj bet onkruid welig laten opschietenwanneer wjj de bloemen niet Willen ziea bloeien en de zonne stralen niet willen voelen in één woord... als de ziel er niet bjj is, de bezieling i iet over alles wordt uitgestort. Ed datzelfde zal het geval wezen, waar wjj 0">s bjj den menschelijken arbeid op den akker des levens, slechts laten leiden door koude berekening. Trouwens, do ware opgewektheid is met koude berekening in strijd en het feest van den oogst omvat niet uitslui tend den dank voor de vruchten die het lichaam voeden, maak ook voor die welke den menrebeljjken geest verhel deren en verlichten, het hart verwar men en het gemoed verzachten. Het is volstrekt niet zoo gemakke- ljjk, rltjjd opgewekt te zjjn, de bezorgd heid te verbannen, in zegepraal te ge looven. Neen, dat is het zeker niet. Er behoort veel oefening toe, om in deze school vorderingen te makenmaar dat uur zjjne liefde niet, geen verlan gen om hem te te bezitten bezielde haar. Wat zjj wilde doeD, deed zjj al leen ter wille van de getrouwheid, waarmee hjj had voldaan aan het ver zoek om te zwjjgen. Wanneer een van hen beiden moest lijden, wilde zij het zijn. ,Ik ga weer in de zaal, moeder," sprak zjj, terwjjl zjj de banden van het gelaat wegnam. Juffrouw Sehnitzer had haar den rug toegekeerd en leunde met het voor hoofd tegen het venster. Ondanks haar misnoegen kon zij het zieleljjden van haar kind niet aanzien. „Ga dan," zeide zjj hard, „doe wat a wilt. Veel heb je daarbinnen treh niet meer te verliezen." Het meisje wierp een schuwen blik naar de deur en richtte vervolgens hare onzekere sohreden daarheen. Martha," riep juffrouw Sohnitzer, zich omkeerende, „bljjf hier 1 Of laat mij gaan Hoor je Dat zou niets helpen," antwoordde het meisje zacht. „Ik zou tooh weer getuigenis moeten afleggen." En zjj liep de gang in. Toen zjj bij den deurwaarder aan d i t kunnen wij wel met zekerheid zeggenopgewektheid is vooral een vrucht van het dankbaar gestemd ge moed dat ook het geringste weet te waardeeren. En evenals geestdrift in innige dank baarheid wortelt, zoo is zjj op haar beurt de moeder der hoop, die staande houdt, ook waar de slagen van het leven niet uitblijven, de beproevingen ons worden opgelegd, de teleurstellin gen ons niet worden bespaard. Het is een waar woord, dat de hoop leven doet. Zonder hoop trouwens, is er al weer geen geestdrift, want wij zouden niet kunnen arbeiden, indien wjj niet mochten hopen op de gaven van den oogst, niet kunnen prediken, de ver heven beginselen aan welks verbreiding het Pinksterfeest ons herinnert, waar wij zouden mosten vreezen dat onze stem altijd zou wezen die des roepen den in de woestijn. Laten wjj opgewekt zijn, ook sla de stmlen der zomerzon ons niet besohjj- nen op het heerlijke feeBfclaten wij opgewekt het leven doorgaan, big moedig werkende op het veld, ook wanneer tn de zedelijke wereld niet altjjd sterren lichten in den nachtwant... het won der der geestdrift heeft de wereld over wonnen BiniiMlaMsciui .berïete- Raad van Dsfsasie. Dnquêts commissie. Door sommige leden der Tweede Kamer werd de instelling van een Raad van defensie afgekeurd, omdat zij daar van eenerzjjds weinig nut verwachtten, en aan den anderen kant vreesden, dat die raad er tos zal kunnen leiden, in zekere gevallen 't verantwoordelijkheids gevoel van den minister te verzwakken. De minister zal zich achter de adviezen van den Rsad kunnen verschuilen, en de raad zal het stootkussen worden tussohen regeering ea volksvertegen woordiging. Voorts had het eenige loden ver baasd, dat dit kabinet tot de instelling van dezen raad het initiatief heeft ge nomen, en het had verscheidene leden bovenal teleurgesteld, dat de raad voornameljjk zal bestaan uit hooge militaire autoriteiten. Andere leden verklaarden zich daar entegen ÏDgenomen met de instelling en de samenstelling van den raad. Op gemerkt werd, dat met het in 't leven roepen van dezen raad over het instel len eener enquête commissie niets is den ingang der zaal was gekomen, bleef zg staan. Zal Wilfred Jordan veroordeeld worden De man kon haar fluisteren nauwe- verstaan. Ik geloof het wel. Dat zal wel gauw gebeuren. De president houdt juist een aanspraak voor de gezwore nen. Voor u hier is niets meer te doen, juffrouw." „Jawel," sprak zij onder hevige blo zen. „Ik moet naar binnen. Ik kon daar straks niet uitspreken. Ik heb nog iets mede te deelen". „U is nog niet geheel in orde," zei de deurwaarder vriendelgk. sIk zal den advocaat Wirtmann even hier roepen. Die heer weet wel, of het nog noodig is, dat ge opnieuw uwe kraohten in spant. Zjj knikte en de man ging heen dooh na weinige oogenblikken kwam hjj met den bedoelden advocaat terug. „Als u nog iets te zeggen hebt ten gunste van Wilfred Jordan, doe het dan spoedig, sprak hg, terwjjl hg Mar tha de hand drukte. „Weet u wel, dat uw getuigen-eed ook geldt voor het geen u thans nog te zeggen hebt?" beslistdit zjjn twee zaken, die elkaar volstrekt niet uitsluiten. De ledea ver wachten door den raad meer stabiliteit in het aan het D. v. O. te voeren be leid. Dat het aantal burgerlijke leden sieehts vier bedraagt, is van onderge schikt belang. Het komt meer op de personen dan op het aantal aan. Wei werd het dezerzjjds betreurd, dat bij de keuze der burgerlijke leden, de re geering schijnt te zijn geleid door het verlangen om de voornaamste politieke groepen-vertegenwoordigers in den raad te doen plaats nemen. Men aohtte dit 'n verkeerd precedent, vooral omdat de instelling van den raad juist ook is aanbevolea als middel tegen de ver menging van politiek en defensie. Ook rees van éene sijde de vraag, waarom, indien naar zekere politieke vertegen woordiging is gestreefd, de soo.-dem. partjj is voorbijgegaan. Betrekkingen taseasa Nsdorla&d ea Uwe&ea. Het te Stockholm verschjjnende dag blad „Vart Land" bevat, in onze taal, een artikel over den Zweedschen handoi met het buitenland. Aan het artikel ontleenen wjj het volgend© Export is de leus van den dag iu alle moderne cultuur- en industriestaten. Ook wjj, Zweden, doen ons best om ons aandeel te verkrijgen in den ruilhandel tussohen de verschillende landen. Onze industrie, die zieh steeds meer en meer uitbreidt, dwingt ons hiertoe en ook doordat we genoodzaakt zjjn veel te importeeien. We moeten zien dooreen grooieren export een gunstiger handels balans te verkrijgen. We zoeken en kjjken de geheels wereld af om nog vrjje en voor ons passende markten te vinden voor den afzet van onze eigen fabrikaten. We streven er tegeljjkertjjd naar,die bronnen te vinden, waar vandaan de invoer het gemakkeljjkst en goedkoopst kan plaats grijpen en wij trachten tevens bjj deze beide procedures de oancodiga tussohen- hand te vermijden. Dit beeft in 't bij zonder in de laatste jaren veroorzaakt, dat we onze blikken steeds verder heb ben laten gaan in de wereld, en be ginnen we nu dan ook in den traas- atlaatischen handel te komen. Dit is nu alles goed en wei, maar zoeken we niet dikwijle onzen hoed dien wjj ophebben Met de uaastbji gelegen groote landen Duitsohland en Engeland zijn wjj tot een levendig ruilverkeer gekomen. De handel heen en weer met deze landen loopt tegen een bedrng, dat tezamen meer dan de helft van onzen buitenlandsehen omzet uitmaakt. Maai we hebben geheel en al onzen derden grooten nabuur, Rus land, verwaarloosd, in welk land we Vluohtig keek zjj hem aan en zweeg. „Is u alleen P" vroeg hjj verwonderd en keek iond of hjj hare moeder ook zag. En plotseling begreep hjj het. Ver heugd bood hij haar den arm. „Kom mee! U ie onder mijne be seherming. Wat heeft u nog te zeg gen „Moet ik daar biunea aog eens zeggen „Stellig 1 Zeker! maat „Ik kan slechts éénmaal De advocaat zag haar toenemende ontroering, en begon te vreezen voor een niauwe bezwijming. „Wjj bobben eohter weinig tijd meer juffrouw", zeide hij nu haastig, en aan zijn arm leidde hjj haar in de zaal. Bjj haar binnentreden werd de aan dacht afgeleid en richtten aller oogeu zich op Martha Sohnitzer. Zij voelde, hoe do blikken als dolken op haar ge - richt waren, en onwillekeurig week zg terug. „Moed juffrouw Houd moed 1" fluis terde Wirtman haar op vaderljjken toon toe. „Denk alleen aan het goede doel." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1908 | | pagina 1