Draagt
21.
F
Donderdag
4 Juni.
las
it;
Mo. 131.
46e jaargang.
¥ae week 1st week»
FEUILLETON.
men.
TZEN.
I Co.
ist"
ist"
hit"
1Ö08.
jmÊÊÊÊFH
E.
arbaar.
lissingen,
TJEFf
m A".
leeen
¥en°
pDge
enwoordige,
le
BOVEN,
1ELOH
en 6,15 d)
en 6,45
4,45
(.15 d) h),
|rt.rek van
i ym. 8,30
In Neuzen
iaelen en
.0.35 nit
16 J April
ïlISSlifiSCIE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent M sn abonneert zich bij alle Boek.
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt,
WÈ
ADVERTENTIËN: 14 tegefö ƒ0.40, Toot efaeu tegel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf v;in driemaa' plaatsing "ërzelt'de
rxlvertentie word! de prijs slechts twee\naai berekend. Groot-, letters
n cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonden! op Zon- en feestdagen.
Teleplioonnuminer 10.
Abonnt ments-Advertentiën op zeer wordeelhe voorwaarden.
„De geschiedenis van boontje dat
ons zijn loontje komt". Ziedaar een
juist opschrift boven een schets der
bistorio van het Turkeche rijk der laatste
tientallen van jaren. Bij internationaal
verdrag van 11 December 1872 zijn aan
bet eiland Samoa, het bekende aan
Turkije schatplichtige eiland in de
Aegtisohe zee, overigens een zelfstandig
vorstendom, zekere privilegiën geschon-
i ea door Rusland, Frankrijk en
Engeland gewaarborgd.
De vorst door Turkije benoemd
beer Kopassis, anders gezegd Kopassis-
effsadi, schijnt een vriend der Turken
wezen, wat van de Grieksche bewo
ners niet kan gezegd worden, en heeft
vallicht den aanslag in de hand gewerkt,
dis de Turken op de privilegiën van
eiland hebben gedaan, door er, ten
gevolge van ongeregeldheden, voortsprui
tende uit een geschil tusschen vorst en
volk, troepen te ontschepen, die al vrij
iposdig met de bewoners in een bloedig
gevecht geraakten, zoodat de groote
Ooms er dadelijk aan te pas moesten
komen. Wij begrijpen inderdaad niet
hos de Turken er toe gekomen zijn, te
meenen dat de Europeesehe voogden
militaire bezetting van den pupil zuilen
toelaten. Het is en blijft: „handen
tbiils", en nu er eenige oude schuiten
volk naar het tooisel van den strijd
gezonden zijn, zullen de zware oorlog-
lobepen der mogendheden ook wel stoom
maken. De Sultan kan dan narekenen
het met alle schatplichtigheid ge
daas is en op nieuw ervaren dat hg wel
titel van heer draagt, maar sinds
lang op non-activiteit is gesteld en
hoegenaamd geen kans hteft om weer
effectief te worden.
In Marokko beginnen de zaken nu
toch een bedenkelijk aanzien te verkrij-
Het blijkt toch niet onduidelyk dat
ttoelai Hafid, van wien wij voortaan
vel met eenig respect mogen spreken,
meer en meer de man van het gezag
wordt bg de eehte Mooren. In ieder
geval is het feit, dat de zoognaamde
iilema'g, of het college van priesters en
rechtere, den werkelgken Sultan om zoo
zeggen hebben afgezworen en den
legen-Sultan hebben erkend, van groot
gewicht. En bier behoeft men niet te
denken aan een afzetting uit noodza
kheid, als maatregel voor zelfver
dediging, maar de instellingen van den
39.)
De advocaat glimlaobte.
,Aoh, mijnheer," zuchtte juffrouw
ïröpf, de handen wringende, „als u
Mbo wist, wat ik om dat schepsel heb
uitgestaan 1 Zij was zoo afstootelijk eu
«ihteloos. Ik wilde juist mg a man vra-
iw mg te helpen ik daoht, dat hij
t was, toen u kwam."
„Wel, juffrouw, ik kom nog eens
dijken naar de sluiting van de ven-
'iera aan de voor- en aohtèrzyde van bare
taaeiB. Ik geloof nog maar altijd, dat
de moordenaar door het venster ont-
'oapÈ is. Laat ons nog oens op de
Mhterplaats gaan kijken."
De jonge vrouw volgde zwggend.
Tosti' zy voorby een laag stalletje
Mgen, voelde Wirtman op zgn arm
^ken. Hy keek om.
Islam kennen aan de ulema's het recht
toe om in het belang van godsdienst en
staat aldus te handelen. Vandaar dan
ook dat Moelai Hafid naar Mekinez kon
oprukken en de soldaten van Abdel Azis
naar hem overioopen oi deserteeren.
De laatste zit nu al vry lang met
zgn gebakken peren te Rabat en brengt
den Europeeechen raad van voogdy in een
moeilijk parket. Men heelt hem eenmaal
de hand boven het hoofd moeten houden,
maar juist dat is oorzaak dat de Mooren
niets van hem willen weten. Wat nu?
Abdel Azis teekende de akte van Ai-
geeiras. Zgn opvolger wil van dat
verdrag niete weten en is wel verplicht,
teneinde niet denzslfden weg van zijn
voorganger op te gaan, alle hervormin
gen en alle Europeesch toezicht als uit
den booze te beschouwen. Maar dan is
oorlog met hem ook onvermijdelijk en
zal Frankrijk dien oorlog voeren en
het bloed van zgn zonen opofferen,
zonder eenig profijt, als agent der
mogendheden Het klinkt meer dan
onwaarschijnlijk en men ziet dan ook
niet zonder spanning de gebeurtenissen
der naaste toekomst te gemoet.
In het noordwestelgk Britsch In
dische grensgebied is het groote gevaar
dat er dreigde, toch weer bezworen,
door de geduldige en kalme houding
van den nieuwen onderkoning, lord
Minto. De publieke opinie in Engeland
begon zioh reeds vertrouwd te maken
met het denkbeeld van een oorlog met
Afghanistanmaar de onderkoning
wilde de oprechtheid van den Emir
niet in twgfel trekken sn de uitkomst
is dan ook zeer bevredigend. De op
roerige stammen begrijpende,dat zij geen
officieels hulp van den Afghaan te
wachten hadden, betaalden geheel of
ten deele dë opgelegde boeten en het
nog geboden verzet is zoo weinig noe
menswaard, dat vermoedelijk alle troe
pen weer op het Britsche grondgebied
zgn teruggekeerd. De legerbesiuurders
hebban het moeilijk wsrk met uitste
kend beieid volbracht.
De tegenzin, in Engeland, tegen de
reis des konings naar het Russische
hof, begint zich te openbaren op een
wyze, die niet nalaten kan jndruk te
maken. Geen E:gelsehman zou er aan
Juffrouw Tröpf wees op een deur,
waarachter een geit stond te blaten.
„Dat goede beest zal het ook niet lang
meer maken. En waarom Dat heeft
het dier ook aan dat rare schepsel te
danken. Zij was nog te lui, mynheer,
om een paar etappen naar den vuilnis-
kuil te doen
„Laat dat nu maar rusten, juffrouw",
zei de advocaat. „Wezenlijk, die juf.
frouw Wellner zal u en uw geit heueeh
geen kwaad meer doen.8
„Maar zy kon toch het beetje vuil,
dat zg nu en dan opveegde, we! naar
den kuil brengen en niet in mijn gei
tenstal werpen," zei juffrouw Tröpf
boos. „Ik beef, als ik naar dat hoopje
vnil kijk. Dit was het juiet, wat mijn
man voor mg moest wegruimen."
Wirtman bleef staan en vroeg:
„Mag ik dat vuil eens bekyken,
juffrouw P"
„Wil u in dien stal gaan
„Och kom, dat hindert niemendal
hef is daar zindelijk genoeg. Heef mg
maar een mand. Kijk daar ligt een
oud deksel, dat is al voldoende."
De advocaat sloeg geen acht op ver
dere tegenwerpingen, schoof den gren
del weg en trad den stal binnen, waar
denken des konings particuliere vrij
heid te willen inperken, maar men
vraagt zich niet zonder grond of, of
het nu de tgd is om hulde te brengen
aan den gebieder van het iaod, waar
de reactie in den afschuwelgketen vorm
zegepraalt, de regeering al haar poli
tieke tegenstanders in den kerker doet
zuchten en zeer velen uit dien hoofde
den dood vindon. Voor veie veroor
deelden komt plaats te kort, ofschoon
de typhus dapper meehelpt cm plaats
te maken, trouw geholpen door depor
tatie en strop.
En nu zal men als het ware een bewijs
van instemming geven met dit schan
delijk stelsel van regeeren, toegepast
door een Yorst, die oorlog voert met
het beste deel van zgn eigen yolk
Zóo vragen de Esgelschen en zij gaan
tegen de reis petitionneeren, waarbij
het handteekeningen regent.
Inderdaad, het toch al niet sterk
staande ministerie zou verstandig doen
om den koning eerbiedig in overweging
te geven, van dit twgfelaohtig genoegen
maar afstand te doen. Haat de reis
toch door, dan zal zg het prestige van
hef bewind nieuwe sehade toebrengen.
Langzaam, maar zekar, zetten de
Japanners hun veroveringstocht in
Corea voort. De Coreanen big ven na-
tuurlgk met den naam van opstande-
lingen aangeduid en getrouw zenden
de militaire overheden te Seoul berieh-
ten naar Tokio, over de gevechten inet
deze zoogenaamde opstandelingen ge
leverd. Alleen in Mei is men drie en
vijftig maal slaags geraakt, waarby 't
natuurlyk precies gaat als tusschen ons
en de volken van den Indisohen archipel.
De Japansehe verliezen zgn gering
maar de Coreanen worden bij boopen
opgeruimdhun verlies overtreft dat
hunner vijanden twintigmaal. Totnogtoe
was er eenige orde en leiding in het
verzet, maar de ziel ervan is zieh ko
men onderwerpen en nu verloopt de
tegenstand in een soort van guerilla-
oorlog. Of dat voor de Japanners een
voordeel is, zal echter de tgd moeten
leeren. Hoe het zg, zij krggen het land
toch en beschikken er nu reeds over
als heeren en meesters.
de geit hem met een treurig geblaat
begroette.
Na eenige oogenblikken kwam hg
weer voor den dag, het gekat rood van
het bukken. In het deksel droeg bij
een hoopje vnii dat hjj onmiddellijk
begon te onderzoeken. Het bestond uit
oude stukjes band en iint, zakjes waar
in ohooolade was geweest, verscheurd
vloeipapier en eenige geelbruine lom
pen, waar van niet zoo dadelyk de
herkomst te bepalen was.
„Wat ia dit?" vroeg hij, terwijl hg
een van die raadselachtige dingen in
de hoogte hield, dat aan zgn manchet
knoop was blijven hangen.
„Wat zou het zgn?" sprak juffrouw
Tröpf op minachtenden toon. „Dat
sohepsel brandde alle dagen heur haar
als een tooneelprinaes. Hef is een pa
pier, waarmee ze de proef nam of het
krulgz9r ook te heet was."
De advocaat begreep dit nu ook, en
ontvouwde zorgvuldig het verkleurde
papier. Met groot geduld en veel moei
te iae hij op de ineengefrommelde strook
eanige n oorden tegendeelen
elkaar hooren ik je ooit b
zaken. Je hebt ge meer had will
dat dadelijk- zou beknibbeld h
inmlaaisGk leriétn
Hst Arbeidscontract.
Naar de meening van den minister
beatond er voor de in de Voorioapige
verslagen der Tweede Kamer uitgespro
ken teleurstelling over het niet indienen
eeuer novelle geen grond waar nimmer
door de regeering eenige toezegging is
gedaan om de wet op de arbeidsover
eenkomst nog voor hare uitvoering aan
eenige wyziging te onderwerpen. De
minister wil niet verheelen dat uitbrei
ding vein des kantonrechters bevoegdheid,
zooals die in art. VII is geregald door
hem niet zou zijn voorgesteld, doch op
dien grond acht de regeering zioh nog
niet gerechtigd om reeds thans, nog
voor dat de bepaling in werking is
getreden te reageeren op den zoo dui-
dslijk uitgesproken wil des wetgevers
dat door alleen-rechtspraak alle ge
schillen uit de arbeidsovereenkomst
voortgevloeid, zouden worden beslist.
De vraag door een lid gedaan of het
niet wensehelijk ware uitdrukkelijk te
bepalen dat in den zin dar wet geaste-
lgken niet als arbeiders worden be*
sohouwd kon da regeering niet beves
tigend beantwoorden. Dat deze wet,
wordt het ontwerp aangenomen, op
denzelfden dag in werking zal behooren
te treden als de wet op de arbeids
overeenkomst, is niet aan twijfel on
derhevig.
3e Roomscli katholieken ea
het kiesrecht.
In „Het Centrum" wijdt dr. A. C,
A. Hoffman een artikel aan het Room-
sohe kiesrechtrapport en de Katholieke
Staatsparty. Daaraan is het volgende
ontleend
De vragen van het kiesrechtrapport
waren de vragen eener louter 3 enquête
naar de meeningen, die in ons katho
lieke vrik heerBchen over het kiesrecht,
Het gold hier, naar onze meening, een
exact wetenschappelijk onderzoek. Maar
kunst zal het zgn uit de gebleken
meeningen een besluit te trekken, dat
onder het bestaand partgverband, zoo
veel mcgelgk het beet kan verlevendigen
den waarachtigen drang der Katholieken
om, ia het licht der ehristelgke we
reldbeschouwing, te arbeiden aan het
geluk van het Nederlandsohe volk.
Een party kan op den duur gaen
staatsparty blgven, wanneer zg niet
weet wat zg wil ten opzichte van al-
gemeene volksvragen. Het kiesrecht-
vraagstuk is zeker van algemeen belang.
Een psrtjj, die niet weet, hoe de ver
houding van den burger tot den Staat
is, ook met betrekking tot de vraag,
wanneer hg wel, wanneer hg niet als
dwaas gew afgedaan ze Hirzal
verand
„Kunt ge dat begrypen vroeg
juffrouw Tröpf nieuwsgierig.
„Neen." Hg stak het papier in zgn
brievoataseh. „En hier Nog zoo'n pa
piertje? Ja, waarlijk i"
Hg trachtte het uit elkaar te halen,
zooals het eerste, maar het scheurde
onder zgne vingers.
„Ik zal het maar meenemen," zeide
hg, terwyl hg het bg het andere in
zgne brieventasch legde. „Kom, Iaat
ons nu nog eens naar de vensters gaan
zien."
KI.
Het was een heldere Decemberdag.
Bleekblauw welfde de hemel zich bo
ven hef Bombere gebouw, waarin Wil
fred Jordan den laaisten nacht slape
loos of in zware droomsn had doorge
bracht.
Mat ongeduld had hg uitgezien naar
het einde der voorloopige hechtenis,
om bg de openbare terechtzitting zgn
onschuld staande te houden en de ont-
eorende aanklacht met verontwaardi
ging terug te wgzen.
Hg was zóo vaat overtuigd van den
kiezer zelfstandig aandeel kan nemen
in het staatsbeleid, zg het ook in ver-
wyderden zin zulk een party kan
op den duur geen party blgven.
Een pactg kan op het stuk van het
kiesreeht tgdolgk leven onder leuzen
van wat zg niet wil. Maar op den duur
moet zg weten, wat zg wel moet na
streven.
VerderDo kiesvereenigingen, dia
zieh uitspraken voor algemeen stemraoht,
hebben in niets gezondigd tegen de
leer der Kerk. Mits het algemeen stem
recht van overheidswege en niet als
beginsel der Yolks souvereiniteit gehul
digd worde. In het Duitsche Kyk zul
len wel weinige katholieken wenaohen
inkrimping van het algemeen stemrecht,
dat daar al tientallen jaren werkt en
een burcht van het Centrum bouwde.
Niet het algemeen stemrecht heeft
Frankrijk bedorven. Dat hebben de ze
den gedaan, die reeds niet deugden 8an
het hof van den autoeratisohen Zonne
koning, die kon uitroepen„De Staat
ben ik".
Het organiseh kiesrecht heeft veel
faekoorlyks. Maar het ïb te nieuw, te
wankelbaar en wg kennen geen land
als voorbeeld (Mecklenburg Wg heb
ben tegen organisch kiesreeht vooral
ditWg wensehen door uitbreiding van
individueel kiesreeht eens eindelyk te
komen tot rust. Da wet-Van Houten
verlamt onze actie, resorbeerf alle krach
ten der kiesvereenigingen. Voor hoogere
staatkundige vorming in onze kiesver
eenigingen is geen tgd meer. Maar die
rust wordt niet bereikt door het orga
nisch kiesrecht. Men haalt 't paard van
Troje juist binnen.
De wisselende grenzen der groepen
de ontwikkeling van nieuwe sociale
organisaties, vooral wanneer deze zioh
aehteruitgesteld achten, en nog meer,
zullen steeds wees opnieuw wryving en
strgd veroorzaken.
Dr. Hoffman besluit
Hopen wg, dat onze Algemeens Boud
van Katholieke kiesvereenigingen zioh
uitspreke over het kiesreeht. Kan ééne
meening niet worden verkondigd, dan
erkenne hij meerdere inzichten.
De Katholieke kerk is breed genoeg
om op dit stak naast elkaar sommige
stelsels te erkennen. Het kiesreohf is
voor oss niet het hoogste, Ter wille
van het hoogere geve en neme men.
Maar vóór alles de Katholieke Staats
party Mjjfa één. Daarom De Staats»
party zg breed! Zg schouwe in de
toekomst en traohce te behouden de
leiding der politieke geesten.
Banseaiagsn sag.
Bg Kou. besluit zgn, met ingang van
1 dezer, voor den tgd van drie jaren
benoemd tot leden van het College
voor de Zeevirsehergen, de heeren A.
Hoogenraad, H. Kikkert, H. Dirkzwa
ger Mz,, jhr, mr. J. Roëü en H. A.
Schippers.
Yerder is benoemd tot voorzitter der
goeden afloop, dat hg geen angst meer
koesterde en met dankbaarheid daeht
aan het jonge meisje, dat haar eigen
hart zoo voor hem ontsluierd had en
thans daarvoor boette met de bezorgd
heid, welke zg stellig voor hem koes
terde.
In de eenzaamheid werkte zgne ver
beelding nog krachtiger dan gewoon-
lijkduidelijk zag hij het gelaat der
lieve blonde Martha voor zich, en dan
meest zooals zg bg hem boven geko
men was en de gevoelens van haar
hart Bleohts had verraden door een
traan.
Hy had reeds lang het besluit ge
nomen voor immer deze stad te verla
ten, zoodra hg weer vrg zou wezen,
en zulks in het belang van hen beiden.
Hg wilde elders opnieuw den strgd
om het bestaan beginnen ea ver weg
gaan van de plaats van zgn onschul
dig lyden, van Martha's liefde en van
Balder's zegepraal. Aan Elfride Kas-
atenbroek daeht hg daarbg volstrekt
niet meer zjj was dood voor hem.
(Wordt vervolgd.)
